Wyrok diabła. Kuba Sobański. Tom 4

"Wyrok diabła"- Sobański zostaje wyrzucony przez życie ze swojego raju. Wcale nie ucisza to jego osobistych demonów. Wspomnienie zielonych kocich oczu nadal jest jak zderzenie się z pociskiem, który nie zabija, ale uwalnia traumy przykute łańcuchami "do ścian celi znajdującej się głęboko w głowie". Pod jego powiekami żyją obrazy doskonałych chwil z przeszłości. Ale wypchnięcie poza nawias dotychczasowego życia budzi obawę o możliwość powrotu na ulice diabelskiego raju. Jest więc stan zawieszenia. Skończyło się niebo, jest przedpiekle, a za chwilę być może zadzieje się piekło. To, co do tej pory wydawało się największym koszmarem- traci na znaczeniu. Bo groza przychodzi z innej strony, najmniej oczekiwanej...

.

Tym razem Kuba ma też mnóstwo czasu, by zabrać swój umysł na "wycieczkę po własnym życiu". Złowieszczy śmiech dalej rozbrzmiewa w jego głowie. Kuba toczy walkę na wielu frontach. Ktoś inny również walczy- o szczęśliwą wspólną przyszłość we wspólnym raju.

.

Ta część różni się od poprzednich. Kuba- samotny drapieżca przemierzający krakowskie ulice- nie jest już tym samym, pewnym siebie i swoich diabelskich możliwości osobnikiem. Okoliczności sprawiają, że poznajemy go z innej strony. Widzimy go w chwilach próby dla ciała i psychiki. Razem z nim przeżywamy chwile zwątpienia, poczucia osamotnienia, zależności od innych osób. Coś innego, nowego, zaskakującego. W tej części samego bohatera dużo mniej. Pojawia się dużo częściej ktoś inny- ktoś, kto jest dla Kuby zarówno przekleństwem, jak i ratunkiem. Ktoś z wyrazistą osobowością, kogo ciemna sylwetka wyłaniająca się z mroku może zwiastować dla potencjalnej ofiary tylko jedno- pocałunek śmierci. Dużo w tej części dramatyzmu. Momentami mocno nostalgicznie i sentymentalnie. Niektórych emocji po tej serii chyba się jednak nie spodziewałam. Były fragmenty, że niepokój o bohatera odbierał oddech, a były też takie, że wzruszenie przytępiało wzrok.... Polecam.

“Wyrok diabła” to czwarty tom o Kubie Sobańskim i ostatni spośród tych, które już kiedyś czytałam. Przyznam jednak, że pamiętałam go najsłabiej ze wszystkich, dlatego podczas czytania czułam się trochę tak, jakbym poznawała tę historię po raz pierwszy.

Jestem pewna, że jeśli czytaliście tom trzeci, to po czwarty również zamierzacie sięgnąć. Ta seria niebezpiecznie uzależnia! Ja bym chyba nie wytrzymała z emocji, gdybym nie poznała dalszych losów Kuby i Soni.

W tej części znów znajdziecie całe mnóstwo makabrycznych opisów zbrodni, przemocy i innych okropnych rzeczy. Zawsze przy książkach z tej serii zaznaczam, że są one pełne trigger warningów, więc przed lekturą koniecznie się z nimi zapoznajcie! Pod względem brutalności ta część była chyba najmocniejsza ze wszystkich 🤯

Poza tym w "Wyroku diabła" znajdziecie także wartką akcję, trzymającą w napięciu fabułę oraz świetnie wykreowanych bohaterów - których bardziej (Kuba) lub mniej (Sonia) polubicie.

Książki z serii o Kubie Sobańskim zabierają czytelnika w mroczną podróż po chorym umyśle seryjnego mordercy. Nie każdy je polubi i zdecydowanie nie każdy powinien po nie sięgnąć. Ale jeśli już przeczytacie i polubicie, to bardzo trudno Wam będzie zapomnieć o tej serii.

Mam taki problem, że czasami aż za bardzo zżywam się z bohaterami książek i przeżywam ich losy, jakby dotyczyły moich bliskich. Gdy dotyczy to czarnych charakterów, to jeszcze intensywniej zastanawiam się nad tym, co jest ze mną nie tak. Ale przecież nie bez powodu mówi się, że miłość jest ślepa i widocznie obowiązuje to także w przypadku fikcyjnych postaci literackich.

"Wyrok diabła" to czwarty tom serii z Kubą Sobańskim i muszę przyznać, że jego ponowna lektura ze świadomością, że wkrótce w moje ręce trafią kolejne, była przyjemniejsza niż za pierwszym razem, gdy myślałam, że to ostateczne pożegnanie z Diabłem. Nie znaczy to jednak, że nie pękło mi znowu serce przez to wszystko, co zgotował mu los, czytaj Adrian Bednarek.

Kubie od poprzedniego tomu towarzyszy Sonia i choć wydawała się tak bardzo oryginalna, to okazała się być typową rozchwianą nastolatką, na której nie można polegać. Jej lekkomyślne zachowanie sprowadziło kłopoty nie tylko na nią, ale też na Sobańskiego, a raczej przede wszystkim na niego, bo przecież rozwydrzonym księżniczkom zawsze udaje się spaść na cztery łapy. I choć przemawia przeze mnie gorycz, to nie potrafię nawet jednoznacznie powiedzieć, że jej nienawidzę. Sonia ma w sobie to coś, można by nawet powiedzieć, że jest żeńskim odpowiednikiem Kuby, więc w pewnym stopniu mam do niej słabość.

Prawda jest jednak taka, że nie lubię tego tomu, choć stylem, jakością i stopniem popaprania nie ustępuje pozostałym. Umówmy się, gdyby wydarzenia w nim opisane dotyczyły kogoś innego, byłabym zachwycona fabułą tej książki. A że chodzi o Kubę... nie podoba mi się ani trochę to jak się ta część skończyła. Na szczęście Adrian ma litość i zdecydował się w końcu dopisać dalsze losy tego wyjątkowego krakowskiego prawnika.

"Wyrok diabła" to kolejna czytelnicza uczta zaserwowana przez Adriana Bednarka. Mam jednak nadzieję, że w następnym tomie odkręci wszystko to, co nie powinno się zdarzyć i przywróci sytuację w Raju do normy. Nie mogę się już doczekać ponownego spotkania z diabelską ekipą.

Moje 10/10.

Znowu przenosimy się do Krakowa bo tam Kuba Sobański, przyjął pod swoje skrzydła młodą dziewczynę, Bestyjeczke.

Sonia Wodzińska jak się okazuje jest taka sama jak Kuba. Młoda skrzywdzona dziewczyna, tak samo jak on zmaga się z demonami ale nie potrafi jeszcze ich kontrolować. W pewnym momencie przestaje słuchać rad mężczyzny i postanawia działać sama, popełniając ogromny błąd. Kiedy Kuba dowiaduje się o tym jest już za późno. Mężczyzna decyduje się na ogromne poświęcenie dla bezpieczeństwa swoich mrocznych sekretów ale i dla Soni. Zaufanie, którym obdarzył dziewczynę szybko jednak zamienia się w wątpliwości czy dobrze postąpił...

WYROK DIABŁA to już czwarta część serii a ja dalej z zachwytu wyjść nie mogę. To jest tak dobre, że chcesz przeczytać i jednocześnie nie chcesz żeby się kończyło. Mega fabuła a Kuba, no tym razem moje serce pękło na pół kiedy czytałam co tym razem mu się przytrafiło. Mała Sonia bardzo namiesza i przez to chyba trochę jej nie lubię.

Jestem bardzo ciekawa jak to wszystko potoczy się dalej, a tom 5 ma swoją premierę już 25 stycznia, czekam z niecierpliwością 🖤

A wam bardzo polecam i zachęcam do zaczytania, Kuba wzywa do raju 😈

@zaczytana_czarna_dusza

Kuba Sobański dochował się uczennicy ! To nie może skończyć się dobrze. Osiemnastoletnia Sonia Wodzińska pilnie naśladuje swojego mistrza i zmaga się z podobnymi demonami i żądzami zabijania, ale nie potrafi ich kontrolować. Jej niedojrzały jeszcze instynkt prowadzi ją do skrajnego niebezpieczeństwa, w które wciągnie również Sobańskiego. Staną oni przed pojedynkiem, w którym będzie liczył się każdy ruch i od jego wyniku będzie zależała wolność zarówno Kuby jak i Soni. Będzie wymagał on poświęcenia i zaufania. Czy znajdzie się miejsce na te uczucia w ich namiętnej relacji ?

Wprowadzenie nowej bohaterki do poprzedniej części i kontynowanie jej poczynań również w tej było bardzo dobrym zabiegiem. Teraz mamy okazję poznać nie tylko losy Kuby, ale również Soni, która okazuje się być dobrą naśladowczynią, ale targaną ogromnymi emocjami i instynktem, który niekiedy przegrywa z tym, co doradza jej rozum.

Już pierwsze strony fundują dużą dawkę emocji. Osobiście bardzo denerwowałam się niespokojna o losy Kuby. Nie miałam pojęcia, w którym kierunku zechce pójść autor, ale na szczęście wybrał drogę, która mi przypasowała. Oprócz tego książkę przeczytałam błyskawicznie, irytując się w momentach, kiedy Sonia ujawniała swoją niedojrzałość i pałając złością do Kuby, że tolerował jej zachowania.

Mamy w tej części do czynienia z kolejną mroczną i brutalną historią. Tym razem Kuba sam będzie musiał skorzystać z pomocy adwokata, aby wrócić do raju. Morderstwo, które jest głównym wątkiem tej historii zostało opisane w bardzo szczegółowy sposób, aż ciarki przebiegały po plecach. Jak Adrian Bednarek pisze o popełnianych zbrodniach, to nie ma się uczucia zniesmaczenia czy przesady. Wszystko zdaje się być na właściwym miejscu.

Zakończenie tego tomu po raz kolejny wbijało w fotel i było dużym zaskoczeniem, a to dopiero początek i wstęp do kolejnej części. Jestem ciekawa dalszych losów bohaterów, ale jestem pewna, że autor po raz kolejny przygotuje dla nich coś specjalnego, co znowu bardzo mnie zaskoczy. Jeśli jeszcze nie znacie Kuby Sobańskiego, to koniecznie to zmieńcie. Być może skradnie i Wasze serca.

Gdybym czytał pierwszą wersję czteroczęściową, pewnie poczułbym wielkie rozczarowanie, kończąc cykl o Kubie Sobańskim. I mówię najzupełniej szczerze. Tak! Podkreślę stanowczo!!! Wielkie rozczarowanie... I zapewne zaraz ci, którzy śledzą moje recenzje, powiedzą: - Przecież każda część bardzo ci się podobała? - Co się stało w czwartej części, że jesteś rozczarowany?

Spieszę wiec szybko wyjaśnić, żeby nie trzymać Was w niepewności. Czwarta część była wyjątkowa! Przebiła trzy poprzednie. Niestety zawsze mam odczucie niedosytu przy znakomitych lekturach, że coś się kończy i że nie będę mieć już możliwości emocjonować się życiem bohaterów. Jednak Adrian Bednarek miał nosa, że po wznowieniu cyklu, korekcie wszystkich tomów według jego pomysłu, nie może się to tak skończyć. I napisał jeszcze kolejne dwie (bądź kończy szóstą, ostatnią). Dlatego na moje rozczarowanie musi czekać jeszcze co najmniej jakiś czas!

Przypomnę. Adrian Bednarek to autor mrocznych thrillerów psychologicznych, gdzie głównymi postaciami są mordercy, sadyści, psychicznie zwichrowani ludzie, którzy z pozoru wyglądają i zachowują się zupełnie inaczej. Tak normalnie, jak każdy normalny obywatel. Autor pasjonuje się tematyką kryminalną, kocha futbol i uczęszcza na mecze "swojego" Rakowa z Częstochowy. Można go również spotkać na biegowych ścieżkach.

O okładce nie będę się rozpisywać, ponieważ nie odbiega w żaden sposób szatą graniczną od poprzednich tomów. Tym razem jednak na pierwszym planie możemy zobaczyć kobietę, którą zapewne jest Sonia Wodzińska. Osiemnastolatka maszeruje nocną porą środkiem oświetlonej ulicy. Może to sugerować, że to tym razem ona będzie wiodła główne skrzypce w niniejszym tomie.

Można śmiało rzec, że Kuba i Sonia tworzą doskonały duet. Po tym, jak Sobański wybronił ją w sprawie, w której była oskarżona o zabójstwo swojego brata, ich życie zaczyna się coraz bardziej łączyć. O ile krakowski adwokat jest w stanie walczyć ze swoimi demonami przeszłości, to młoda, zniszczona psychicznie i fizycznie przez brata, szuka kolejnych doznań związanych z przemocą. Tylko sadystyczne, brutalne morderstwo zaspakajające jej zwierzęce ego może ją na jakiś czas uspokoić, uciszyć jej demony.

Ta część jest najbardziej brutalna, wręcz bije tu zło w najczystszej postaci. Sonia nie cofnie się przed niczym, a zarazem nie będzie już tak ostrożna, jak jej mentor. Popełnia błędy, które doprowadzają głównych bohaterów na niebezpieczne tory. To nie może skończyć się dla nich dobrze.

Mistrzowsko skonstruowana fabuła i nakreślone postaci nie pozwalają odłożyć lektury na później. Polecam wszystkim o mocnych nerwach!

„ Cierpienie może było przekleństwem, ale właśnie ono zjednoczyło ich ze sobą ”.

Kolejna podróż w mroczne zakamarki duszy mordercy za mną.

Mam słabość do tej serii. Mam słabość do postaci Kuby. Bo choć jest pozbawionym skrupułów zabójcą, to widzę w nim też cierpienie, naznaczenie brzemieniem krzywdy, jakiej doznał w dzieciństwie. Ból, cierpienie, wstyd to uczucia, jakie ugrzęzły w jego wnętrzu. Zakotwiczyły się. I nie dają o sobie zapomnieć. Są jak macki, które otaczają ją umysł i, których nie sposób się pozbyć.

Każdy kolejny tom tej historii prowadzi mnie w emocjonujący sposób w mroczne strony umysłu człowieka, który naznaczony piętnem skrzywdzonego chłopca, walczy o siebie. Może obiera przy tym brutalny i drastyczny kierunek. Może przeraża mnie to, jak bezwzględnie oddaje się swoim demonom. Ale ja te emocje lubię, lubię ten dreszcz ekscytacji, jaki funduje mi Autor. Lubię, kiedy każda kolejna strona przynosi mi to oczekiwanie, co wydarzy się dalej. A tak właśnie pisze ten cykl Adrian Bednarek. Angażuje czytelnika w przeżywanie emocji bohaterów, zabiera w świat pełen brutalności. Uważam, że to najlepsza seria jeśli chodzi o thrillery psychologiczne, jaką dane było mi do tej pory czytać. Pełna napięcia, emocji, umiejętnie dozowana historia. Bez zbędnych opisów, niepotrzebnych słów.

Tym razem Kuba oddaje swoje mroczne uczucia Soni. Dziewczynie, która jak nikt inny rozumie jego potrzebę uwalniania, potrzebę pozbycia się ze swojej duszy demona siostry. Rozumie go, bo tak jak on doznała cierpienia z rąk osoby, która powinna ją bronić, nie krzywdzić. I ona również nosi w sobie piętno, które nie daje jej doznać ukojenia. Przed nimi walka o wolność, ale też o możliwość wyzwolenia siebie i swoich pragnień.

Dwie cierpiące dusze. Dwa walczące o wydostanie się na zewnątrz demony. Dwójka młodych ludzi, którzy nie cofną się przed niczym, by zdobyć choć namiastkę spokoju. Jaki będzie finał ich historii? Fani thrillerów - czytajcie. To mistrzowsko poprowadzona historia o diable w ludzkiej skórze.

Nie mogę uwierzyć w to co się wydarzyło w tej części. Kuba to człowiek inteligentny, a czuje, jakby zaprzepaścił swoje życie, kariera jakby utknęła w martwym punkcie. Zastanawia mnie fakt czy to przez ten alkohol i narkotyki, które wlewał w siebie wielokrotnie, czy może to kiełkujące uczucie, które zaślepiło cel swojej egzystencji? Chyba że Sonie traktował jako zobowiązanie i konsekwencje przeszłości? A może to mrok, który po raz kolejny chce wyjść na powierzchnię?

Jestem zdruzgotana i choć czułam, że wszystko tak się zakończy to żal mi i mam poczucie, że Kuba był zbyt naiwny. Myślał, że cały świat ma u stóp, że jest niezastąpiony, a że Sonia je mu z ręki, bo jest w niego zapatrzona i traktuje go jak autorytet, osobę do naśladowania. Dla mnie ta dziewczyna od początku była śliska, wybuchowa i niedojrzała. Powinna trzymać się ustalonych reguł, ale czy jej charakter wytrzyma napięcie i czy kobieta nie zrobi wszystko po swojemu?

Kuba i Sonia po raz kolejny będą musieli walczyć o wolność, niestety nieustępliwy prokurator będzie deptać im po piętach, tym bardziej że dwie sprawy przegrał przez Sobańskiego i traktuje swoje zadanie bardziej prywatnie niż zawodowo.

Akcja w książce toczy się jak zwykle bardzo szybko i ma wiele zwrotów akcji, jednak ja czuje niedosyt... Nie pod względem rozwiniętego wątku, ale chyba polubiłam ten czarny charakter, a może to przez to, że miałam nadzieję, że Kuba znajdzie inne rozwiązanie. Nie mogę zaprzeczyć, że studium charakterów przechodzi punkt kulminacyjny, osoby w książce znasz od podszewki i za to uwielbiam tego autora, bo potrafi wywrzeć na mnie ogromne wrażenie, często towarzyszą mi skrajne emocje, nie raz jest to niedowierzanie, strach czy istny szok, ale dzięki temu pochłaniam Jego książki i często kończy się to na nieprzespanej nocy.

„Bądź świadkiem pojedynku, w którym stawką jest wolność”.

No i stało się.

Skończyłam drugą fascynującą „rundę” z serią o przystojnym, eleganckim i diabelnie niebezpiecznym Kubie Sobańskim. Seryjnym mordercy, który w swoim krakowskim prywatnym raju żyje pełnią życia i wciąż na nowo wypełnia obecną w nim pustkę, w miejscu, gdzie inni mają duszę. Bestii, która mimo świadomości tego, jaką krzywdę potrafi wyrządzić, budzi jakąś nieuzasadnioną i kompletnie irracjonalną fascynację..

Dziś Kuba jest już dojrzałym diabłem kontrolującym swoje demony. Dotknęła go jednak inna słabość.. dość powszechna, zdradliwa i kosztowna w wielu aspektach. Kobieta – z całą swoją zmiennością, nieoczywistością, urodą, fochami, humorkami i charakterkiem z pod ciemnej gwiazdy. Osiemnastoletnia Sonia Wodzińska stała się jego czułym punktem, powierniczką sekretów i uczennicą. Są jak zarażeni tą samą chorobą. A ich relacja daje możliwość dzielenia się wzajemnie wspólnym przekleństwem.. bo „ściany rzeczywistości” jego i jej „zostały wytapetowane bólem, wstydem i cierpieniem” z tego samego supermarketu. Kuba ma jednak świadomość, że szaleństwo Soni pozostawione bez odpowiedniej kontroli może wpakować także i jego w niemałe tarapaty..

Jaką cenę przyjdzie mu zapłacić za „chwileczkę zapomnienia”..?

„Wyrok diabła” to czwarta już odsłona diabelskich harców w raju. Kuba po raz kolejny zaskakuje. Pokazuje swoje nowe oblicze. A przed nim niebagatelne wyzwania. Tym razem czeka go też bitwa o własną wolność i skomplikowany test jednokrotnego wyboru na poświęcenie i zaufanie.

Diabelnie polecam.

Ogromnie się cieszę, że i wkrótce poznamy jego dalsze przygody w raju..