Wszyscy jesteśmy łotrami. Villains. Tom 1

Wschodzi Krwawy Księżyc. Opada Krwawa Zasłona. Rozpoczyna się Turniej.

Co pokolenie, gdy wschodzi Krwawy Księżyc, siedem rodzin z odległego miasta Ilvernath wyznacza mistrza, który walczy w Turnieju na śmierć i życie.

Nagroda? Wyłączna kontrola nad tajnym źródłem wysokiej magii. Wygrać może tylko jedna rodzina.

W tym roku, dzięki książce ujawniającej informacje o turnieju, siedmiu mistrzów znalazło się w centrum uwagi całego świata. Każdy z nich ma teraz nowe informacje, nowe sposoby na zwycięstwo, a co najważniejsze, wybór: zaakceptować swój los lub napisać swoją historię na nowo.

***

O rany.

Dawno już żadna książka tak mnie nie wciągnęła. Być może jest to wynik tego, że od dłuższego czasu nie sięgałam po fantastykę, albo być może dzięki temu, że „Wszyscy jesteśmy łotrami” to kawał dobrej i wciągającej historii.

Podchodziłam do niej z mieszanymi uczuciami, bowiem po początkowym szale na tę książkę, zaczęły pojawiać się niezbyt przychylne opinie, według których historia ta jest mocno przegadana. Jak ja ją odebrałam?

Dałam się jej porwać już od pierwszych stron i kompletnie nie czułam znużenia, mimo iż sama nie przepadam za takimi „grubaskami” i przeciąganymi historiami. Kolejnym zaskoczeniem było dla mnie to, że pomimo narracji trzecioosobowej, bardzo dobrze czytało mi się tę historię, choć zdecydowanie preferuje narrację pierwszoosobową.

Rozdziały opowiedziane zostały z punktu widzenia czterech głównych bohaterów – Alistaira, Isobel, Gavina i Briony. Jest to czwórka zupełnie różnych postaci. Pomimo obszerności pierwszego tomu, nie odsłoniły one w pełni swoich masek i jestem przekonana, że w kolejnych częściach jeszcze nie raz mnie czymś zaskoczą. Jednak na ten moment moimi ulubieńcami są Alistair i Isobel.

Jestem ogromnie zaskoczona tym, jak bardzo ta historia przypadła mi do gustu i jak miły czas z nią spędziłam. Z niecierpliwością będę wyczekiwać kolejnej części, bowiem to zakończenie zostawiło mnie z tak wieloma niewiadomymi…

Moja ocena: 9/10

„Wszyscy jesteśmy łotrami” to książka, w której wszyscy mieli być łotrami. I może faktycznie robili złe rzeczy, ale częściej widziałam tam bandę zagubionych, straumatyzowanych przez rodziny dzieciaków, które wcale nie chciały zabijać. Były pogubione, ale w końcu kiedy ktoś przez całe życie mówi ci, że czarne jest białe, a białe czarne to ciężko znaleźć w tym wszystkim odcienie szarości.

Nasi bohaterowie przez całe życie byli karmieni historiami, o tym, że są źli i przygotowywani do tego, aby po opadnięciu Krwawej Zasłony pozabijali siebie nawzajem. No i cóż, faktycznie byli najlepszymi wersjami mistrzów jakimi mogli być.

Ale w żadnym z nich nie mogłam dopatrzeć się stuprocentowego łotra - a już najmniej w samym Alistairze Lowe, który był przedstawiany jako NAJWIĘKSZY czarny charakter. Według mnie najbardziej na ten tytuł zasłużył Gavin Grieve.

Nie mogę powiedzieć, że mi się nie podobała, bo bawiłam się przy niej całkiem nieźle. Kiedy tylko rozpoczął się turniej, akcja zaczęła przyspieszać (niestety, pierwsze 200 stron totalnie mnie wynudziło) i pojawiające się zwroty akcji sprawiły, że czytało się to dużo przyjemniej 😊 Polubiłam też postacie, zwłaszcza Briony.

Myślę, że największy problem z tą książką jest taki, że nie spełniła moich oczekiwań. Gdybym podeszła do niej bez wiedzy o tym, co ma mnie czekać w środku, bez nastawiania się na to, co obiecywano to podobałaby mi się dużo bardziej, a tak to mam tu mały zawód 😕 Po drugi tom jednak sięgnę na pewno, bo zakończenie pozostawiło dużo niedosyt!

Krwawa zabawa.

Nadchodzi mroczny i krwawy czas, gdy niebo rozświetla krwawy księżyc, a wybrani mistrzowie z siedmiu rodzin konkurują o tytuł oraz dostęp do potężnej magii. Wygrać może tylko jedna osoba, a resztę czeka śmierć. Tym razem miasteczkiem Ilvernath wstrząsa jednak skandal - tajemnice rodzin i ich udział w magicznym turnieju wychodzą na jaw, co wywołuje liczne kontrowersje. Alistair Lowe jest przygotowany, aby przynieść rodzinie chwałę. Gavin Grieve stara się znaleźć sposób na zwycięstwo, gdy wszyscy wątpią w jego zdolności. Isobel Macaslan mierzy się z nagłą popularnością oraz perspektywą walki na śmierć i życie. Briony Thorburn nigdy nie była bardziej gotowa, aby zostać mistrzynią rodziny. Szykuje się krwawa walka o zwycięstwo...

Amanda Foody oraz Christine Lynn Herman przedstawiają wspólne dzieło. Wszyscy jesteśmy łotrami było promowane jako połączenie Igrzysk śmierci z magicznymi elementami i złoczyńcami w rolach głównych. Byłam niezwykle zaintrygowana tą historią i moje nadzieje związane z serią okazały się ogromne. Nadszedł czas stanąć u boku wybranych mistrzów. Czy udało mi się znaleźć kolejnych ulubionych niecnych złoczyńców?

Wszyscy jesteśmy łotrami nie zdołało zaprezentować tytułowych łotrów i ich niecnych czynów. Amanda Foody i Christine Lynn Herman prezentują zamiast tego jednowymiarowe postaci, infantylne decyzje, powolną i nużącą akcję, ale także niekoniecznie satysfakcjonujące niespodzianki. Szkoda, ponieważ utwór zapowiadał się wspaniale - liczyłam, iż klimat oraz dość intrygujący system magii okaże się podstawą do zbudowania przejmującej i mrocznej opowieści. Fani Battle Royale oraz czytelnicy poszukujący rozrywki na dzień lub dwa mogą jednak śmiało sięgnąć po ten tytuł. Kto tym razem okaże się zwycięzcą krwawego turnieju?

Pełna recenzja na stronie: [Adres usunięty]

7 mistrzów gotowych zabić dla potężnej magii w krwawym turnieju o władzę.

7 nastolatków żyjących pod presją zwycięstwa, wiedząc, że jeśli nie zabiją to sami zginą.

"Potwory nie są w stanie wyrządzić ci krzywdy jeśli jesteś jednym z nich"

Wszyscy jesteśmy łotrami to ten typ książki, która zdradza cię niczym twój sojusznik w turnieju. Wpierw skupiasz się na tym komu kibicować, by na końcu prosić by nikt więcej nie ucierpiał.

Jestem zakochana w wykreowanym świecie i systemie magii. Doceniam oryginalność jaką autorki włożyły w stworzenie zaklęć i magicznego ekosystemu, jednocześnie pozostawiając nam słodką klątwę w postaci tajemnicy, którą odkrywamy wraz z bohaterami.

Nie potrafię powiedzieć, który bohater skradł moje serce (okej Gavin) ale miałam nadzieję, że nasi mistrzowie, ich motywy i środowisko rodzinne zostanie wplecione wraz z rozwojem akcji, a nie że dogłębnie poznamy ich podczas zbyt rozbudowanego wstępu przed samym turniejem. Autorki jednak świetnie poradziły sobie w przerzucaniu sympatii na kolejnych bohaterów z rozdziału na rozdział pozwalając nam, czytelnikom na osądy decyzji bohaterów i moralne pobudki.

Mroczny klimat, sojusze, intrygi oraz napięcie w oczekiwaniu na wynik turnieju sprawiły, że wciągnęłam się w tę historię niesamowicie, mimo, że liczyłam na więcej niecnych działań ze strony bohaterów. Niestety, wydaje mi się, że prawdziwi złoczyńcy czają się poza kurtyną turnieju, a łotrami i potworami bohaterowie nazywają siebie bezpodstawnie by przywdziać wokół siebie niepokojącą aurę.

Z niecierpliwością czekam na drugi tom, a zaklęcie mówi, że pojawi się już niedługo.

"Wszyscy jesteśmy łotrami" to pierwszy tom dylogii, który skupia się na historii siedmiorga nastolatków ale głównie Alistaira, Isobel, Gavina i Briony, ponieważ to z ich perspektyw jest to wszystko ukazane. Co pokolenie, gdy wschodzi Krwawy Księżyc, siedem rodzin z odległego miasta Ilvernath wyznacza mistrza, który walczy w Turnieju na śmierć i życie. Nagroda? Wyłączna kontrola nad tajnym źródłem wysokiej magii. Wygrać może tylko jedna rodzina. W tym roku, dzięki książce ujawniającej informacje o turnieju, siedmiu mistrzów znalazło się w centrum uwagi całego świata. Każdy z nich ma teraz nowe informacje, nowe sposoby na zwycięstwo, a co najważniejsze, wybór: zaakceptować swój los lub napisać swoją historię na nowo.

Powiedzieć, że zakochałam się w tej historii to za mało. Słów mi brak by opisać to jaką miłością darzę tą książkę. Bezapelacyjnie przepadłam dla fabuły, bohaterów, dla tych emocji - dla wszystkiego. "Wszyscy jesteśmy łotrami" to tak genialnie napisana książka, że w życiu bym nie pomyślała, że napisały ją dwie osoby. Została w tak intrygująco, pochłaniający sposób napisana, że czytanie jej to przyjemność i przeniesienie się do innego świata. Tutaj wszystko tak idealnie ze sobą współgra, że jestem pod wrażeniem. Historia pochłonęła mnie już od pierwszej strony. Głównie dzięki barwnym i intrygującym opisom i niepowtarzalnym klimacie. Podczas czytania miałam ciary i nie żartuję! Z każdą kolejną stroną pochłaniałam się coraz bardziej i bardziej, że aż traciłam poczucie z rzeczywistością i czasem. To było genialne ile emocji we mnie wywołała. Amanda Foody oraz Christine Lynn Herman zrobiłx kawał genialnej roboty. Fabuła to istny majstersztyk. Sam pomysł by wszyscy bohaterowie byli łotrami i brali udział w klątwie Krwawego Księżyca był strzałem w dziesiątkę. Mroczny klimat, intrygi, zdrady, adrenalina, niebezpieczeństwo, chęć przetrwania i chęć by wygrać turniej. To wszystko składa się na tak genialną fabularnie książkę, że ja nie mam pytań! Z bijącym sercem i ogromnym zaangażowaniem śledziłam losy bohaterów. Z każdym kolejnym rozdziałem będąc coraz bardziej w szoku i pod wrażeniem. Bohaterowie zostali genialnie wykreowani. Dumni złoczyńcy, którzy pod maskami łotrów skrywają więcej niż można by przypuszczać. Uwielbiam książki z łotrami a gdy tutaj wszyscy bohaterowie nimi są - byłam bardziej niż zachwycona. Genialnym pomysłem było by każdy rozdział był przedstawiony z perspektywy innego bohatera. Nie będę ukrywać, że najbardziej ciągnęło mnie do rozdziałów Alistaira oraz Isobel bo ta dwójka szybko wkradła się w moje serce a zwłaszcza Alistair. Przysięgam ten chłopak wywoływał u mnie tyle emocji, że jakbyście mnie zobaczyli podczas czytania to byście padli! Briony i Gavin to również bardzo ciekawe postacie. Wszyscy kierują się innymi powodami. Każdy z nich jest inny. Każdy na swój sposób jest łotrem. Ich charaktery, style bycia są różne i to jest świetne. Obserwowanie ich wszystkich z bliska, ich myśli, zachowań i tego z czym się zmagali - było cudownym doświadczeniem. Po zakończeniu potrzebuje kolejnego tomu na wczoraj! Z niecierpliwością czekam na kontynuację!💜

"Wszyscy jesteśmy łotrami" to genialna historia, pełna intryg, adrenaliny, niebezpieczeństw i magii. Z genialnie wykreowanymi łotrami, cudownie napisana i bardzo pochłaniająca. Jedna z najlepszych książek jakie do tej pory czytałam! Gorąco polecam!💜

Gdy wschodzi Krwawy Księżyc miasto Ilvernath wyznacza mistrza z każdej magicznej rodziny. To młodzi ludzie, których zadaniem jest wzięcie udziału w turnieju, by zdobyć dla swojego rodu wysoką magię. Tylko ta jedna rodzina może przez następne lata cieszyć się tym darem. Turniej jest jednak brutalny, tylko zabicie innych mistrzów sprawia, że można zakończyć rywalizację.

Wszyscy jesteśmy łotrami Amandy Foody i Christine Ltnn Herman to fantastyka młodzieżowa. W książce znajdziemy kilku bohaterów, którzy biorą udział w turnieju. Wydarzenia rozgrywające się wokół każdego z nich relacjonuje trzecioosobowy narrator. Jest on doskonale poinformowany o ich uczuciach, myślach, lękach i radościach.

Bohaterami powieści są młodzi ludzie, którzy zostają wybrani na mistrzów swoich rodzin. Każdy z nich włada magią i wcześniej był przygotowywany do objęcia roli mistrza. Jedni są lepsi w czarach, inni nieco gorsi. Liczy się nie tylko to, jakie mają zdolności, lecz także koneksje rodzinne. Jeśli ktoś pochodzi z rodu, który jest popularny, dostanie lepsze kamienie zaklęć i klątw od wytwórców, będzie go stać na zakup odpowiedniego wyposażenia, a także łatwiej zdobędzie sponsorów. Ważne jest też to, jak wygląda historia rodów – ci, którzy mają w historii wiele zwycięstw, będą automatycznie uznani za faworytów. Tym, którzy nie mogą się poszczycić taką historią, nikt nie poświęca zbyt wiele uwagi.

Jeśli chodzi o fabułę to można ją podzielić na dwie części. Pierwsza to przede wszystkim zapoznanie czytelnika z postaciami. Kolejno przedstawia się tych, których losy będziemy śledzić. Dowiadujemy się o ich rodzinach, mocach, przygotowaniach do turnieju. Przybliża się nam ich charaktery, emocje, obawy. Ich oczami oglądamy też pozostałych rywali. Druga część dotyczy turnieju. O tym, czym jest i po co się go organizuje, powiedzieli już bohaterowie. Potem fabuła przenosi nas na miejsce turnieju i zostajemy wrzuceni w środek akcji. Obserwujemy różne podejścia do tego wydarzenia – jedni chcą współpracować, inni się ukrywają, niektórzy podejmują walkę.

Świat stworzony przez autorki jest interesujący. Podoba mi się, że czary są zaklęte w kamieniach, potrzebują magii zasilającej, a tę też trzeba skądś zdobyć. Momenty, w których wykorzystywana jest magia, najbardziej mnie zaintrygowały. Ciekawie zaprezentowano też rodziny magów i ich tradycje.

Minusem może być fakt, że akcja rozkręca się powoli. Pierwsza część książki to mozolne wprowadzenie do świata i zaprezentowanie rodzin. Nie jest to złe, ale spodziewałam się więcej akcji. To może znużyć niektórych czytelników i zniechęcić ich do lektury. W drugiej części akcji jest więcej, ale nacisk i tak położony jest na relacje między postaciami. Owszem, pojawiają się zaskoczenia, które sprawiają, że czytelnik nie może oderwać się od fabuły, ale i tak najważniejsze w książce wydają się układy, spiski, knowania i walka o magię.

Wszyscy jesteśmy łotrami to fantastyka młodzieżowa, która ma potencjał. Liczę, że w drugim tomie będzie więcej akcji i zaskoczeń. W tej części końcówka przykuła moją uwagę i nie pozwoliła mi się oderwać od czytania, mam jednak nadzieję, że kolejny tom będzie miał jeszcze więcej takich momentów.

"Wszyscy jesteśmy łotrami" Amanda Foody, Christine Lynn Herman

✨"Wschodzi Krwawy Księżyc. Opada Krwawa Zasłona. Rozpoczyna się Turniej."

Co 20 lat nad Ilvernath wschodzi Krwawy Księżyc, jest to znak, że rozpoczyna się Turniej. Mistrzowie z siedmiu rodzin walczą na śmierć i życie, aż zostaje tylko jeden. Zwycięzcy i jego familii przypada wyłączne prawo władania najpotężniejszą, wysoką magią.

Miałam wysokie oczekiwania, ponieważ słyszałam o tej książce bardzo dużo dobrego, a jej opis niesamowicie mnie zaintrygował. I muszę przyznać, że z samego początku nieco trudno było mi się wkręcić i w pełni wejść w ten świat. Jednak z każdą kolejną stroną historia pochłaniała mnie coraz bardziej.

Autorki zapewniły mi rollercoaster emocji. Na 123 stronie dosłownie mnie zmroziło, a późniejsza rozmowa Alaistaira z matką... Byłam przybita i wściekła jednocześnie. 💔 Lowe’owie najbardziej mną wstrząsnęli, ale wszystkie opisane rodziny pełne są paskudnych zachowań, manipulacji i wywierania presji.

✨"Zostali przez was na rzeź wyhodowani"

Mordy dla większej mocy, podniesione zostały do rodzinnej świętości, honorowego obowiązku i zaszczytu. Bohaterowie od najmłodszych lat mają prane mózgi, poddawani są próbom, a wszystkie wybory muszą podejmować pod naciskiem rodzin lub wyboru nie mają.

Bardzo zżyłam się z postaciami, rozumiem ich lęki, desperację i próby radzenia sobie. Podejmują złe decyzje i robią okropne rzeczy, ale… Jak zachować się w takiej sytuacji? Po takim wychowaniu? Ze śmiercionośnymi klątwami nad głową?

✨I tak od pokoleń! Czy jest możliwe przerwanie tego krwawego kręgu?

Książka bardzo mi się podobała. Kończy się w takim miejscu, że dałabym się pokroić za kolejny tom. Ostatnie strony znów pogruchotały mi serce, ale też dostarczyły nowych wątpliwości i pytań. Nie mogę się doczekać kontynuacji. 

“The nightmares had not taught him to fear the dark. The nightmares had taught him to become it.”

TA KSIĄŻKA. Mój Boże, naprawdę nie wiem jak inaczej zacząć tę recenzję niż od wyrażenia mojego absolutnego zachwytu i paru ukłonów w stronę autorki. Nie pamiętam, kiedy ostatnio zostałam wciągnięta w jakąkolwiek opowieść do tego stopnia, że dosłownie zarywałam noce czytając “jeszcze tylko jeden rozdział”, który potem zamieniał się w następny i tak oto kończyłam dopóki moja głowa sama nie zaczęła domagać się odpoczynku. Mogę też oświadczyć, że natychmiast po zakończeniu pierwszego tomu musiałam zapoznać się z kontynuacją tej dylogii, więc natychmiast zamówiłam drugą część.

Wielkim atutem “Wszyscy jesteśmy łotrami” jest czwórka głównych bohaterów. Każdy inny i niepowtarzalny, nawet nie ma mowy, żeby ich ze sobą mieszać. Każdy rozdział jest z perspektywy innej osoby, co jest jednym z moich ulubionych zabiegów w tego typu książkach. Mamy Alistaira, czarnowłosego “potwora”, który nie wie jaki ma być, jeśli nie zły. Isobel, gwiazdę turnieju, znającą swoją wartość, podstępną i utalentowaną mistrzynię. Gavina, lekceważonego przez wszystkich mistrza rodu Grieve’ów, który udowodni wszystkim jak bardzo się wobec niego mylili, oraz oczywiście Briony. Briony, zaciętą i inteligentną. Briony, która zapoczątkowała to, do czego nie miał śmiałości nikt.

Owszem, z samego początku akcja może się ślimaczyć, ale urzekający klimat i worldbuilding wszystko nadrabiają. Czytając dosłownie czułam się jakbym należała do grona mieszkańców Ilvernath, z zapartym tchem obserwując wszystko co wydarza się przed i w trakcie turnieju. Turnieju, do którego wchodzi siedmioro mistrzów i mistrzyń, a powraca tylko jeden. Jestem w stanie oświadczyć, że ten powolny moment był ciszą przed burzą i jedyną okazją na to, aby mózgi czytelników odpoczęły od akcji.

Tutaj odnajdą się wszyscy miłośnicy nagłych zwrotów akcji, zdrad, zbrodni, zabójstw oraz zawierania sojuszy jedynie by złamać je godzinę później w szokujących okolicznościach. Nigdy przecież nie możesz mieć pewności, czy twój kolega z drużyny nie planuje cię zamordować w najbardziej nieoczekiwanym momencie.

Idealna dla fanów “Szóstki wron” i “Igrzysk śmierci”, sprawi, że nie oderwiesz się od niej do ostatniej strony.

🩸⚔️

Siedem rodzin. Siedmioro mistrzów wybranych po to, by stoczyć śmiertelną walkę. Przegrani pożegnają się z życiem, a zwycięzca zdobędzie dostęp do pożądanej przez wszystkich wysokiej magii na dwadzieścia lat, aż do czasu kolejnej rozgrywki.

Za sprawą pewnej książki ujawniającej prawdę o turnieju, to, co dotychczas było tajemnicą niewielkiej społeczności, staje się wydarzeniem wręcz medialnym.

🖤♟️

Bardzo podobała mi się ta historia!

Akcja rozwijała się dość powoli, ale nie uważam tego za minus. Z wielką chęcią poznawałam perspektywy bohaterów przygotowujących się do turnieju oraz ich historie i motywacje do uczestnictwa.

Uważam, że osoby autorskie wykreowały naprawdę oryginalny, złożony świat oraz system magiczny. Zaklęcia nie pojawiały się znikąd, wszystko było bardzo dobrze i ciekawie wyjaśnione.

Z dużym zainteresowaniem śledziłam losy bohaterów, choć nie obraziłabym się, gdyby w samym turnieju było nieco więcej dynamiki.

W mojej ocenie książka ta co prawda nie dorównuje ,,Igrzyskom śmierci" (te tytuły są często porównywane), ale bardzo przyjemnie spędziłam z nią czas. Nie mogę doczekać się kontynuacji!

💍💫

Lubicie igrzyska śmierci?

To właśnie do nich porównywane jest „Wszyscy jesteśmy łotrami”, ale jak dla mnie to bardzo przesadzone stwierdzenie. Książki mają całkowicie inny vibe, ale nie umiałabym wybrać, którą wole bardziej 😂

Małe miasteczko Ilvernath, w którym zachowały się resztki wysokiej magii. To tu co pokolenie między 7 rodzinami dochodzi do krwawej walki, gdzie zwycięzca może być tylko jeden.

W tej książce jest wszystko to co kocham najbardziej: magię, szarych moralnie bohaterów i battle Royal. Bo tym właśnie jest turniej, w którym udział biorą mistrzowie. Masakrą, której zwycięzcą może zostać tylko jedna osoba.

Bohaterowie to jest najważniejszy element tej powieści. To oni swoją „niemoralnością” budują całą akcję. Niektórzy z nich są serio źli, innych tak wykreowała rodzina, a inni wyjaśniają swoje okrutne czyny dobrymi pobudkami. Przecież to jest cudne!!!! Literatura potrzebuje więcej takich bohaterów.

Ale przez całą książkę nie byłam wstanie wybrać ulubionego bohatera, więc mają jeszcze swoją szanse w kolejnym tomie. ❤

Co pokolenie, gdy wschodzi Krwawy Księżyc, siedem rodzin z odległego miasta Ilvernath wyznacza mistrza, który walczy w Turnieju na śmierć i życie. Nagrodą jest wyłączna kontrola nad tajnym źródłem wysokiej magii. Wygrać może tylko jedna rodzina. W tym roku, dzięki książce ujawniającej informacje o turnieju, siedmiu mistrzów znalazło się w centrum uwagi całego świata. Każdy z nich ma teraz nowe informacje, nowe sposoby na zwycięstwo, a co najważniejsze, wybór: zaakceptować swój los lub napisać swoją historię na nowo.



Jakie to było wspaniałe! Według mnie książkę można podzielić na dwie części: to, co dzieje się przed turniejem i turniej właściwy. W tej pierwszej części poznajemy wszystkich bohaterów. Przypatrujemy się jak rodziny wybierają swoich mistrzów i możemy zobaczyć, z jakimi rzeczami muszą zmagać się nastoletni bohaterowie. Książka skupia się głównie na czwórce uczestników, którymi są Alistair, Isobel, Gavin oraz Briony. To naprawdę niesamowite, że możemy zobaczyć perspektywę każdego z nich. Uważam, że dzięki temu zabiegowi książka jest pełniejsza. Każdy z nich się wyróżnia. Początkowo wybrałam swojego ulubieńca, jednak z czasem dochodzę do wniosku, że uwielbiam ich wszystkich! Każdy z nich jest inny i był łotrem na swój własny sposób. Bohaterowie musieli stawić czoła oczekiwaniom rodzin, brutalności miasteczka oraz świata, musieli odnaleźć się we własnej nienawiści i cierpieniu. Każdy z nich został skrzywdzony, i to przez najbliższe osoby, przez co ma w sobie dużo żalu i często to zaważyło na ich decyzjach. W tej części książki poznajemy również historię miasteczka oraz turnieju. Osoby autorskie dzielą się z nami również historiami poprzednich zwycięzców. Poznajemy również sposób wytwarzania magii, która z kolei dzieli się na poziomy. I co zaciekawiło mnie najbardziej! Magia jest ukrywa w kamieniach! Po prostu wspaniały i świeży pomysł!



Po zapoznaniu się z tymi informacjami i poznaniu bohaterów przechodzimy do magicznego turnieju i co było za widowisko! Jednak nie myślcie, że turniej rozpoczął się normalnie i bez żadnych przeszkód. Każdy z naszych głównych bohaterów zaczął starcie z pewnymi brakami, jednak nie chcę zdradzać wam więcej. Musicie koniecznie przeczytać książkę, by samemu się przekonać co działo się podczas turnieju.

Ta książka była po prostu cudowna! Dawno nie czytałam czegoś tak wspaniałego. Chociaż moje serce zostało złamane wiele razy i było mi tak strasznie przykro, czytając historie naszej wspaniałej czwórki to jestem w stu procentach zadowolona. Kreacja bohaterów była niesamowita. Wyobraźcie sobie, że gdy co rozdział zmieniał się bohater, to ja zmieniałam stronę, po której stoję!

Świat stworzony w tej książce jest piękny, choć krwawy. A zakończenie tylko potwierdza fakt, że wszyscy byli tam łotrami. Potrzebuję kolejnej części jak najszybciej!

Zdrady, sojusze, walka na śmierć i życie, strata, magia a nawet wątek romantyczny — to wszystko tylko w tej jednej książce! Nie czekajcie i czytajcie, bo naprawdę warto!

Jednak wydawnictwo jak najszybciej musi dać nam kolejną część, bo nie wiem, ile dam radę wytrzymać bez kochanych łotrów!

Co dwadzieścia lat siedem rodzin zamieszkujących Ilvernath powołuje swojego mistrza, aby wziął udział w turnieju na śmierć i życie. Nagrodą jest władanie wysoką magią, nie dostępną już łatwo. Ten rok różni się od pozostałych - ktoś wyjawił światu całą tajemnicę dotyczą turnieju, opisując jego losy w książce.

Początkowo wszystko toczy się powoli, ale z czasem nabiera tempa. Obserwujemy przygotowania mistrzów, to jak pozyskują sponsorów, którzy wytwarzają dla nich klątwy, tak przydatne podczas rozgrywki. Byłam pod wrażeniem zaklęć oraz ich nazw. Tego, co potrzebne, aby je wytworzyć. Sposobu ich działania.

Jednak najlepsze, co oferuje książka, to bohaterowie. To nie są bezbarwne postacie. Każdy z nich ma swoją motywację do wzięcia udziału w turnieju oraz co najważniejsze wyrazisty charakter.

Moim ulubieńcem jest Alistair. Chciałabym czytać o nim jeszcze więcej. Okrzyknięty bezwzględnym i okrutnym, po bliższym zapoznaniu okazuje się być przyzwoitą osobą.

"Wszyscy jesteśmy łotrami" to świetna książka. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom, bo to co zaserwowano w pierwszym przekroczyło moje oczekiwania.

Czasem trafiają się tak niesamowite powieści, że nie tylko wciągają nas w całości i nie pozwalają odłożyć się na półkę, ale również sprawiają, że chcemy więcej i więcej! Mieliście okazje ostatnio trafić na taką powieść?

Dla mnie taką książką okazała się powieść z gatunku fantasy "Wszyscy jesteśmy łotrami" napisana przez duet: Amandy Foody oraz Christine Lynn Herman. Jest to świetnie wydana książka nakładem Wydawnictwa Young. Za egzemplarz książki do recenzji w ramach współpracy barterowej dziękuję bardzo wydawnictwu.

Siedem rodzin, siedmiu mistrzów, którzy staną do turnieju. Co pokolenie wschodzi krwawy księżyc i rozpoczyna się wtedy walka na śmierć i życie o dostęp do tajnego źródła wysokiej magii. Przetrwa tylko jeden uczestnik, a jego rodzina zdobędzie potęgę. Turniej był tajemnicą lecz z powodu pewnej książki cały świat się o tym dowiedział. Mimo iż wszyscy wiedzą o śmiertelnej rozgrywce nie robią nic by to powstrzymać... Czy jest sposób aby przerwać turniej i ten był tym ostatnim? Jakich wyborów podejmą się wybrańcy? Koniecznie sięgnijcie po powieść by przekonać się co wydarzy się podczas turnieju!

Cóż to była za przygoda! Idealna hybryda "Igrzysk Śmierci" i "Lightlark", także jeśli kochasz te historie to pokochasz również tą!

Po pierwsze uwielbiam świat wykreowany przez autorki. Magia przedstawiona w powieści i sposób kreowania zaklęć czyli klątw są niezwykle intrygujące i ciekawe. Bardzo podoba mi się ukazanie jaką niesie ze sobą cenę korzystanie z magii i poszczególnych klątw. Umiejscowienie magicznych zaklęć w pierścieniach jest ciekawym zabiegiem i bardzo mi się spodobał. Idea turnieju jest potworna, jednakże jest ukazana możliwość by to powstrzymać. Powieść ukazuje przeznaczenie i jaki będzie los większości uczestników turnieju, ale ukazuje też iż istnieje nadzieja na przerwanie tego cyklu śmierci.

Po drugie mamy tu ciekawych i różnorodnych bohaterów. Nie dostajemy tu krystalicznie dobrych postaci ale takie, które raczej uchodzą za owianych złą sławą. Mamy tu raczej łotrów i negatywnie postrzegane postacie. Jednakże sprawia to, że książka jest jeszcze bardziej ciekawa. Duża różnorodność postaci sprawia, że każdy może znaleźć swojego ulubieńca i mu kibicować. Możemy zobaczyć jak walczą sami ze sobą i chcą zmiany swego losu. Widzimy ich przemianę wobec innych osób, postawy wobec przyjaźni czy miłości. Możemy poznać ich rozterki i odkryć jacy są tak naprawdę. Mamy tu bohaterów jakich potrzebujemy by zobaczyć, że każdy może się zmienić.

Powieść Wam ogromnie polecam i już z niecierpliwością wyczekuję kontynuacji! Dawno się tak dobrze nie bawiłam i nie czytałam aż z tak dużym niepokojem powieści! Świetna przygoda i ciekawe postacie! Nie wahajcie się! Czytajcie!