Bój się światła. Black Bird Academy. Tom 2

Chcielibyście być łowcami demonów?

Najlepsi adepci Black Bird Academy – w tym Leaf, Falco, Craine i Zero – zostają zaproszeni do Londynu na coroczne zawody łowców demonów. Niespodziewanie gildia złodziei wspomnień wprowadza chaos do wielkiego turnieju. Kiedy Falco nagle traci pamięć, Leaf podąża tropem gildii i odkrywa mroczny sekret. Ścieżka do rozwikłania tajemnicy prowadzi przez akademię. aż do samego Falco. Czy Leaf będzie mogła jeszcze komuś zaufać? A co dopiero kogoś pokochać?

Nie każde zakończenie będzie nowym początkiem. Niekiedy jest kolejną trudnością, z którą musimy się zmierzyć. Otoczyć murem tajemnic, sprawdzać komu możemy tym razem zaufać. Stawka jest niezwykle wysoka, bo chodzi o życie głównej bohaterki.

Kontynuacja, na którą mocno czekałam. Duet Leaf i Lore był moim ulubionym. Początek daje nam odpowiedzi, których nie dostaliśmy w poprzedniej części. Był dość chaotyczny, ale Autorka pozwoliła zaspokoić naszą ciekawość. Poprzeczka była ustawiona dość wysoko, a tu brakowało mi pewnej dynamiki. Bohaterowie nie byli tak wyraziści jak poprzednio. Na plus zdecydowanie lepiej wypada Leaf, która stała się pewniejsza siebie i widać jej przemianę. Nie zawsze była logiczna, ale była dla mnie najlepiej poprowadzona.

Historia, która kończy się w połowie turnieju z kolejną ilością pytań, na które potrzebuję odpowiedzi. Pokazanie, że brak zaufania prowadzi nas w różne strony. Próba radzenia sobie z własnymi demonami. Walka z systemem, który szuka winnego za zepsucie Zakonu. Lore, który zrobi wszystko, aby zapobiec nieuniknionemu. Jestem niezwykle ciekawa jak potoczą się ich losy. Kto zostanie zwycięzcą, a kto przegranym.

Gdy wydawnictwo ogłosiło, że premiera „Bój się światła” będzie jeszcze w tym roku, odliczałam dni do tego dnia. Gdy trzymałam tę książkę w dłoniach ogarnęła mnie ogromna ekscytacja. Byłam pewna, że czeka mnie kolejna niezapomniana przygoda. I miałam rację.

Gdy Lore znika w ciele MJa, Leaf znów wraca do Akademii. Jest zrozpaczona i czuje pustkę. Falco próbuje trochę ją zapełnić, choć okazuje się, że sam do świętych nie należy, gdyż na horyzoncie pojawia się jego narzeczona. Po naradzie nad losem Leaf postanowiono, że nadal ma się kształcić na egzorcystę, a za pół roku weźmie udział w igrzyskach, które są organizowane co cztery lata w Londynie. To jej być albo nie być… Czy Leaf sobie poradzi?

To naprawdę jeden procent tego co się dzieje w tej książce. Co prawda akcja nie leci tak szybko jak w pierwszym tomie, ale nadal trudno się od tej powieści oderwać. Autorka genialnie wykreowała bohaterów. Każdy z nich pokazuje charakterek i nie sposób ich nie kochać. Znajdziemy tutaj również kilka plot twistów które zdecydowanie mnie zaskoczyły. Chociaż ten tom to niezły grubasek w ogóle nie czuć jego objętości. Gdybym konkretnie do niego przysiadła z pewnością przeczytałabym go w jeden dzień. Uwielbiam styl autorki. Tę mieszankę poczucia humoru, złośliwości i sarkazmu. To jest właśnie dokładnie to co szukam w książkach. Wątek miłosny jest naprawdę marginalny, ale dodaje fabule nutkę pikanterii. Ogólnie jestem zachwycona tą serią. Trzeci tom potrzebny na już! Jedynie do czego mogłabym się doczepić to korekta. Nawet ja, która zazwyczaj nie zauważa takich rzeczy dostrzegłam kilka dość poważnych błędów. Ale tak poza tym uwielbiam!

Naprawdę nie mogłam się doczekać tej książki. Pierwszy tom całkowicie mnie urzekł i porwał ofiarowując niesamowitą przygodę. Wstąpiłam w świat Black Bird Academy i chciałam w nim pozostać. Autorka miała świetny pomysł i z tego, co widzę konsekwentnie go realizuje. „Black Bird Academy. Bój się światła” to historia, która była mroczna i pełna akcji, ale wciąż znajdowało się w niej to świetne poczucie humoru. Im bliżej końca historii, tym więcej się dzieje i wszystko przyśpiesza. Serce waliło mi pośpiesznie, kiedy książka do mnie dotarła nie mogłam się doczekać chwili, kiedy ją otworzę i ponownie stanę się członkiem Black Bird Academy. Jakie tajemnice tym razem ujrzą światło dzienne?

Główną bohaterką książki autorstwa Stelli Tack pod tytułem „Black Bird Academy. Bój się światła” jest Leaf Young, dawniej była kelnerką, która chciała zmienić swoje życie i choc na maleńką chwilę się oderwać od codzienności. To wystarczyło, aby wpaść w zasadzkę demona o imieniu Lore. Chciał przejać jej ciało, jednak nie wszystko poszło po jego myśli. Czasami mawia się, że trzeba uważać na to, czego się pragnie. Leaf w najmroczniejszych koszmarach nie śniłaby o tym, że przebudzi się w lochu z ludźmi, których nie zna. Tak oto trafiła do egzorcystów z Black Bird Academy, sama otrzymuje propozycję wolności, jeśli wstąpi w ich szeregi. Wśród nich znajduje się Falco, który stał się jej opiekunem i przewodnikiem. Najlepsi łowcy demonów świata zbierają się w Londynie, aby wziąć udział w zawodach egzorcystów. Leaf, Falco, Zero i Craine zostali zaproszeni, aby do nich dołączyć. Nie wszystko jednak podąża w odpowiednim kierunku. Nie wszystko jest takie proste, zwłaszcza, że Gildia Złodziei Wspomnień postanowiła namieszać, wynikiem tego jest strata wspomnień Falco. Czy Leaf uda się przetrwać? Jakie tajemnice odkryje i ile będzie w stanie poświęcić?

„Black Bird Academy. Bój się światła” to kolejna odsłona twórczości Stelii Tack, po raz kolejny ukazała zupełnie nową stronę swojego talentu pisarskiego. Fabuła była po prostu absolutnie ekscytująca. Nie mogłam odłożyć książki, bo wydarzenia bardzo mnie wciągnęły. Autorka zawsze potrafiła mnie zaskoczyć zwrotami akcji, ale także wzajemne interakcje bohaterów i krótka historia miłosna, która po prostu wprawia w ekscytację, były absolutnymi atrakcjami. Leaf staje naprzeciw wielu problemów, swoich mocy, nad którymi jeszcze tak naprawdę nie potrafi zapanować, ale także uczucia do Falco, które niczego nie ułatwia. Jest wojowniczką i nie daje tak łatwo za wygraną, nie da się pokonać, dzielnie stawia czoła wszystkim problemom, które ją spotykają.

Relacja miłosna pomiędzy Falco i Leaf była dramatyczna i pełna emocji, dynamika między nimi była naprawdę świetna. „Black Bird Academy. Bój się światła” to historia, która jest dynamiczna, emocjonująca i pełna zwrotów akcji. Świat egzorcystów i demonów stworzonych przez Stellę Tack z każdym rozdziałem jest bardziej zachwycający. Bardzo łatwo jest wrócić do historii Black Bird Academy i znaleźć się z powrotem w jej środku. Po rewelacjach z pierwszej części, z początku jest trochę spokojniej, ale to szybko się zmienia. Akcja rusza do przodu rozbudzając napięcie, podoba mi się balans pomiędzy brutalnością i humorem. Nie tylko główni bohaterowie nadają książce wyjątkowego charakteru, ale także postacie drugoplanowe.

Dziś Wam opowiem o drugim tomie serii „Black Bird Academy”, w którym główna bohaterka Leaf, wraz z innymi egzorcyzmami wybiera się na igrzyska mające sprawdzić ich umiejętności. I ta część obfituje w sporo ciekawie rozwiniętych wątków oraz zaskoczeń fabularnych.

Po pierwsze Falco. Bardzo, bardzo mi się podobało w jakim kierunku poszła ta relacja. Szczerze, po dość niezapowiadającym się początku, nie spodziewałam się tego, co mnie tutaj czeka.

Czekam także na rozwój „współlokatorki” Leaf, bo póki co jest bardzo, bardzo intrygująco.

Trochę za mało mi w tej części było Lore. A kocham tę postać, jego sarkazm i poczucie humoru. Ale czy kocham pewną zmianę, która w nim zaszła, to jeszcze nie wiem 😅

Fajnym dodatkiem do Leaf był Henry. I dobrze, że się pojawił, bo dzięki niemu, dziewczyna jakoś dała jakoś radę 😅

Świetnym rozwiązaniem fabularnym jest sposób pożywiania się demonów (w tym także i Leaf).

Ale w książce pojawiło się też kilka koszmarków, na które tym razem nie mogę przymknąć oka. Biorąc pod uwagę stopkę redakcyjną i to, ile osób wpisanych jest w pracę nad tekstem, nie rozumiem sposobu wydania książki. Pojawia się mnóstwo błędów, literówki, zły skład oraz błędy tłumaczeniowe. Jakim cudem w książce anglojęzycznej pojawia się imię: Krzysztof?! Dlaczego raz część tekstu, które wypowiadają demony, jest wyboldowana, a część już nie?

Dlaczego nie została przetłumaczona nazwa miejsce, do którego wybierają się egzorcyści zostawiono: The Hole? Dlaczego nie ujednolicono zapisu Leaf. Raz jest nazywana Panną Leaf, a raz Miss Leaf.

Ubolewam nad tym niestety, ponieważ jest to fajna historia, jednak żałuję, że potraktowano ją w ten sposób. Zasługuje na zdecydowanie coś lepszego. Mam nadzieję, że w trzecim tomie to dostanie.

Zbliżają się coroczne zawody łowców demonów. Biorą w nich udział najlepsi adepci Black Bird Academy, między innymi Leaf, Falco, Craine i Zero. Zostają oni zaproszeni do Londynu. Niestety wielki turniej nie idzie tak, jak powinien, pojawiają się złodzieje wspomnień, wprowadzając niemały chaos. Nie wiadomo, komu można zaufać, a na dodatek Falco nagle traci pamięć. Przed Leaf trudne zadanie. Czy da radę? Czy tajemnica zostanie rozwiązana? Jak w tym wszystkim odnajdzie się Leaf? Co zrobi Falco?

Książka jest literaturą młodzieżową i tak jak tom pierwszy, tak i drugi czytała ja moja 17-letnia córka. Cała recenzja jest jej oczami :) Zarys historii jest dość krótki, ale Amelka stwierdziła, że nie można zdradzić więcej, jednocześnie nie zdradzając zbyt dużo.

Tom pierwszy Amelce się podobał, dlatego z zaciekawienie, ale również z niemałymi oczekiwaniami sięgnęła po kolejny. Jakie wrażenia ma po przeczytaniu? Tak samo pozytywne, jak i w przypadku tomu pierwszego. Historia, jaką znalazła w książce, jej się podobała. Wciągnęła ją praktycznie od samego początku i z zainteresowaniem czytała ją aż do ostatnich stron. 600 stron, które ma książka przeczytała w ciągu paru dni, a to nie mały wyczyn biorąc pod uwagę inne obowiązki, jakie ma.

Historia momentami mroczna, momentami wywołująca uśmiech na twarzy. Akcja według córki sprawnie poprowadzona, z ciekawymi zwrotami. Podczas czytania towarzyszyło jej wiele różnych emocji.

Bohaterowie pozostali ciekawi, dobrze wykreowani.

„Bój się światła” to książka, która mojej 17-letniej córce zdecydowanie się podobała i poleca.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

Przyznam szczerze, że naczekałam się na ten tom. Muszę przyznać, że ta seria uplasuje się na pewno w moim top 10 tego roku. Nie ukrywam, że ostatnimi czasy miałam przestój w czytaniu. Męczyło mnie niesamowicie i nie mogłam się z tym ogarnąć. Ostatnio znowu coś kliknęło i oby zostało. Do tej lektury podchodziłam kilkakrotnie. Pierwszy tom był dobry, a trzeba dodać, że był to debiut autorki.

Przypomnę, że tutaj będziemy przebywać w świecie egzorcystów i demonów, którzy chodzą po świecie między zupełnie nic nie świadomymi ludźmi. Ciekawy pomysł na fabułę, kreacja świata, wydarzenia w pierwszym tomie dzieją się tylko w mieście Nowy Jork, w drugim polecimy do Europy. Najlepsi adepci z nowojorskiej akademii wyruszają na igrzyska łowców demonów, wraz z nimi wyruszają Leaf, Falco, Crain i Zero. Może i by się udało, ale na arenie pojawiają się zupełnie nowe postaci - tu, tak zwana gildia złodziei. To wprowadza totalny chaos. Falco traci wspomniana, Leaf odkrywa coraz to mroczniejsze sekrety najpotrzebniejszych rodzin w Zakonie.

Lore i Leaf e końcu da dwoma osobami bytami, ale to nie znaczy, że jest jej łatwiej. Dowiaduje się więcej o swojej przypadłości, ale też ogromnym plusem jest to, że udaje się w ogóle dowiedzieć coś więcej. Coraz więcej informacji pojawia się o samym Zakonie, o wiezach, które ich łączą, albo i nie koniecznie.

Cudowny powiew świeżości w tym tomie. Falco jako jeden z głównych bohaterów usuwa się nieco w bok, jego miejsce zajmują Zero i Crain, którzy są przy boku Leaf, trenują ja, wspierają i są jej przyjaciółmi. Wszyscy oni są przedstawieni z zupełnie nowej perspektywy, dowiadujemy się o nich dużo więcej i chyba w tej części lubię ich najbardziej. Gdybym miała wybierać, to chyba byłby to Crain. Wiecznie pijany (nie żebym ja chodziła ciągle wstawiona 😂, ale totalnie go rozumiem), sarkastyczny, świetny egzorcysta, dobre podejście do życia.

Jestem niezwykle zachwycona poprowadzona intrygą, której kłamstwa sięgają kilku stuleci w przeszłość. Co najlepsze, myślałam, że wyrzucę książkę przez okno, gdzieś w pole, bo kończyłam ją jadąc samochodem (oczywiście na miejscu pasażera). Gdyby nie to, że kocham książki. Koniec tego tomu to chyba jeden z najlepszych i zarazem jeden z najgorszych momentów jakie przeszłam. Tak się po prostu nie robi. Nie zostawia się czytelników w takim momencie. Takiego cliffhangers dawno nie przeżyłam. Oczywiście, że będę dreptać i wyczekiwać zakończenia serii.

Leaf będzie musiała dowieść swojej lojalności w igrzyskach egzorcystów, do których będzie ją przygotowywał Falco. Dziewczyna nie może zrozumieć dlaczego trzymał przed nią w tajemnicy pewne fakty że swojego życia. Była pewna, że są ze sobą na tyle blisko, że powinny paść pewne słowa. Próbuje się odnaleźć w nowej rzeczywistości, w której nie czuje się już sobą, szczegolnie że zaczyna się zmieniać, a głos w jej głowie przybiera na sile. Na dodatek Lore ją opuścił pozostawiając na pastwę egzorcystów, którzy również nie pałają do niej sympatią.

Ileż ta lektura wywołała we mnie emocji to Wy nawet nie zdajecie sobie sprawy. Chyba mam problem z książkami, w których nie jestem w stanie przewidzieć zakończenia i dalszego poprowadzenia wątków.

Stella Tack poprowadziła tak fabułę, że nie mam pojęcia jak potoczy się kilka istotnych wątków. Ilość akcji i plot twistów przyprawiał o zawrót głowy, a wątek romantyczny doprowadzał do szybszego bicia serca i rwania włosów z głowy. Tak do końca nie jestem w stanie wejść w skórę i umysł ani Leaf ani Falco. Te postacie są tak niejednoznaczne i dokonują takich wybór, że ciągle kwestionuje ich intencje, szczególnie względem siebie. Ta kwestia szczególnie mnie frustrowała. Lore zdawał się zdecydowany w swoich uczuciach i konsekwentnie dążył do ich realizacji.

Bardzo podobała mi się przyjaźń pomiędzy Leaf, Crainem i Zero, która ewoluowała na wyższy poziom. To w jaki sposób troszczyli się o nią i wspierali, podnosiło na duchu. Zwłaszcza, że tyle złego spotykało ją na każdym kroku, a ona sama nie była niczemu winna. Po prostu pewnego dnia znalazła się w złym miejscu i czasie, które spowodowały lawinę zdarzeń, na które nie była przygotowana.

W czasie lektury byłam maksymalnie skupiona, aby wyłapać te wszystkie powiązania, hierarchię, system magiczny i niuanse, które autorka przemycała.

Świat egzorcystów, ta magia i emocje to mieszanka wybuchowa. Jestem totalnie zakochana w tej historii i w poczuciu humoru autorki. Coś niesamowitego! Polecam kawał genialnej rozrywki!

Nie wyobrażacie sobie jak ja czekałam na kontynuację tej historii. Książka pochłonęła mnie całą, moje myśli wędrowały tylko wokół jednego: jak to wszystko się skończy.

Jestem świeżo po lekturze książki i sama nie wiem co mam Wam o niej napisać. Nadal nie dowierzam, co się tam wydarzyło. Takie sekrety i tajemnice wyszły na światło dziennie, że nawet nie jesteście sobie tego w stanie wyobrazić.

Ledwie zaczęłam czytać, a już byłam na zakończeniu. Nie mogłam się powstrzymać i musiałam zaspokoić moją ciekawość. Teraz trochę żałuję, że tak szybko przeczytałam, bo dłużej będę musiała czekać na kolejny tom.

Autorka wykreowała bohaterów, których nie sposób wielbić. Sama nie wiem, kogo bardziej lubię Craina, Falco czy Lore’a. Każdy z nich jest inny, wszyscy skrywają wiele tajemnic, jednak każdy jest wyjątkowy. Z drugiej strony są uzależniający na całego.

Fabuły nie sposób przewidzieć. Niespodziewane zwroty akcji to mało powiedziane, tutaj przygotujcie się na bomby, zrzucane będą na Was na każdym kroku.

I cóż ja biedna mam teraz począć. Muszę z niecierpliwością oczekiwać na dalszy ciąg, a kończy się w takim momencie, że miałam chęć rzucić książką.

Po dwóch tomach już uwielbiam Leaf i egzorcystów z Black Bird Academy. A co to będzie dalej, to sama nie wiem.

Macie już stworzoną listę, najlepszych książek tego roku? A może liczycie jeszcze, że znajdzie się w końcu ta jedyna, która was zachwyci?

Przeczytałam właśnie drugi tom cyklu Black Bird Academy “Bój się światła” Stelli Tack i dosłownie jestem zachwycona. Pierwszy tom był dobry, jednak drugi bije go na łopatki, dosłownie drżę z niepokoju, co wydarzy się w kolejnym. Na sam koniec dostaliśmy takie zwroty akcji, że można poczuć się jak na rollercoasterze. A końcowe strony? BAJKA! A dostępnego! W pierwszym tomie zapoznawaliśmy się ze światem egzorcystów, szkolonych w akademiach, którzy chronią świat przed demonami, za to w drugim tomie dostaliśmy prawdziwą petardę, autorka w końcu uchyliła rąbek tajemnicy i przedstawiła nam prawdziwie diabelski plan, który może doprowadzić do końca świata.

Historia Leaf, Falco i demona Lore tak mnie pochłonęła, i tak mną zawładnęła, że ciężko było mi ją czytać, ponieważ jednocześnie chciałam się dowiedzieć, jak to się skończy i

jednocześnie nie chciałam tej historii opuszczać. Czytałam pomału, przez co zżyłam się jeszcze bardziej z tą historią. Jednak był jeden mały zgrzyt podczas lektury tej książki, trafiałam na tak dziwnie przetłumaczone słowa, że zastanawiałam się, czy redakcja tej książki nie przebiegała w zbyt dużym pośpiechu.

Lore i Leaf nie są już jednością, demon nie zamieszkuje już ciała Leaf i nie może jej podpowiadać. A bardzo przydałby się Leaf jakiś głos rozsądku, bo wpadła w niemałe tarapaty. Fakt niespodziewanej wizyty “starej znajomej” chłopaka, którego darzy uczuciem Leaf, jest już mało istotny, ale jakże uciążliwy. Leaf wraz z innymi najlepszymi egzorcystami Black Bird Academy zostaje wysłana do Londynu na coroczne zawody łowców demonów, które są bardzo niebezpieczne. Trudność zadań niekiedy przeraża doświadczonych łowców, a co dopiero młodą Leaf, która niedawno pozbyła się demona z jej ciała. Do tego tajemnica, którą ukrywa Leaf, jest tak mroczna i bolesna, że zdradzenie jej, może kosztować ją życie. Jak sobie poradzi w tak trudnej sytuacji.

Co wolicie, trylogie, serie, czy jednotomówki?

Jestem fanką grubych tomów i długich serii, dlatego tak bardzo rozpaczam, że trylogia Black Bird Academy zbliża się wielkimi krokami do końca. Z utęsknieniem czekam na trzeci tom ale również się go boję, bo jak się pożegnać z takimi elektryzującymi bohaterami. Sama nie wiem. Często przeżywam to co się dzieje w książce, ale jeszcze tak głośno nie komentowałam wszystkiego. Głośno się śmiałam, wyklinałam i prychałam z frustracji podczas lektury tego tomu. “Nie bój się światła” Stelli Tack zaczęło się tak intensywnie, że zastanawiałam się, czy nie pomyliłam książek albo, że coś mnie ominęło.

Bardzo podobała mi się zmiana, jaka nastąpiła we wszystkich bohaterach. Opiekuńczość Zero i Craina była taka odświeżająca, za to napalony Falco niekiedy mnie zaskakiwał, przez co nie wiedziałam, komu kibicować. Ciągle w głowie miałam myśl, “a może by tak Leaf zmieniła obiekt swoich zainteresowań”. Nie wiem, w którą stronę autorka popchnie ten wątek romantyczny i sama nie wiem którą stronę wybieram sama, ponieważ autorka porządnie namieszała w życiu wszystkich lubianych przeze mnie postaci.

Crain to najwspanialsza postać w tej historii, wiecznie pijany, sarkastyczny i uparty, ale zarazem opiekuńczy i oddany, jego cięty język mnie zachwycił i mam nadzieję, że jego wątek zostanie zakończony w taki sposób, że nie będę chciała rzucić książką przez okno.

Wątek romantyczny w tej książce poszybował na inny wymiar, autorka dała nam praktycznie wszystkie możliwe wątki, jakie można wepchnąć w taki romans, hate to love, aranżowane małżeństwo, miłosny trójkąt, co chcecie, to dostaniecie.

Oczywiście poza wątkiem romantycznym mamy również świetnie poprowadzoną intrygę, która od lat, a nawet wieków nabierała kształtu, by w końcu wybuchnąć nam w twarz i pozostawić nas w totalnym szoku.

Jestem zachwycona tą trylogią, a drugi tom na pewno ominęła klątwa drugiego tomu. “Bój się światła” jest świetne i nie mogę się doczekać tomu trzeciego, na który czekam z utęsknieniem. A wam chce polecić ten tom jak i poprzedni, a wydawnictwu Jaguar podziękować za książkę.

[Współpraca reklamowa Wydawnictwo Jaguar]

Nie mogłam się doczekać drugiego tomu "Black bird academy". Pierwszy tom bardzo mi się podobał i nie mogłam doczekać się drugiej części .

[recenzja zawiera spojlery do pierwszego tomu]

W tej części sytuacja Leaf jest jeszcze bardziej skomplikowana. Jednak Falco znajduje wyjście i razem z Crainem oraz Zero wybierają się na Igrzyska łowców demonów. Niestety nie wszystko jest tak jak planowali. Gildia złodziei wspomnień wprowadza chaos do tego turnieju. Jeden z jej członków usuwa wspomnienia Falco. Leaf wie, że musi mu pomóc. Dziewczyna podąża tropem złodzieja i dzięki temu odkrywa sekret. Musi zrobić wszystko, żeby uratować siebie i pomoc Falco.

Pierwszy tom bardzo mi się podobał, a drugi wciągnął tak bardzo, że nie wiem kiedy go przeczytałam. Autorka znów zabiera nas do świata dark academia, demonów i egzorcystów. Głowni bohaterowie są o wiele bardziej rozbudowanie rozbudowała, a postacie drugoplanowe o wiele bardziej widoczne. Bardzo polubiłam Craina i Zero. Mało było trochę Lore ale Leaf i Falco odrobinę mi to wynagrodzili. Jestem pełna podziwu jak autorka poprowadziła fabułę. Druga część tego tomu jest naszpikowana plot twistami. Zakończenie totalnie mnie zaskoczyło i już czuję, że trzeci tom będzie petardą.

Lektura BLACK BIRD ACADEMY 2. BÓJ SIĘ ŚWIATŁA po raz kolejny wkręciła mnie w świat nowojorskich egzorcystów i istot nadnaturalnych. Znowu się działo i z ciekawością śledziłam losy naszych bohaterów. Ale jednocześnie mam wrażenie, że książki nie ominęła klątwa drugiego tomu. Dlaczego? Już tłumaczę.Historia intryguje od samego początku i dopełnione zostają wątki, o których jedynie napomknięto w pierwszym tomie. Dowiadujemy się więcej o planie Uny, Leaf znajduje się w niebezpiecznym położeniu, Falco szykuje nam ogromne plot twisty, a Lore? Knoci, jak to on. Pojawiają się też nowe postacie do znienawidzenia i dwie godne polubienia (Kain i Zelda). Podobały mi się zwroty akcji, zaśmiałam się na sytuacji ze święconą wodą i fajnie było poznać naszych bohaterów z innej strony. Widoczny był też motyw found family i chociaż w dziwnych okolicznościach, to jednak dobrze się to czytało. Zgrzytał mi za to wątek turnieju i tego, jak potraktowano Leaf - było to wymuszone i nienaturalne. Wiem, że autorka chciała jakoś wprowadzić temat Londynu, jednak zastosowane przez nią rozwiązanie nie przypadło mi do gustu. Był też swego rodzaju trójkąt miłosny, który nie do końca przypadł mi do gustu, bo nie było ani krzty chemii między bohaterami. Pojawiły się też pewne dłużyzny, które niepotrzebnie spowalniały akcje. Książkę spokojnie można byłoby odchudzić o jakieś sto stron i zdecydowanie by na tym zyskała. Gdzieś tam były też dziwne wpadki z błędami (nie wiadomo skąd pojawił się bohater Krzysiek ), ale jestem w stanie na to przymknąć oko. Autorka nadrobiła za to zakończeniem i działo się tam na bogato, przez co ciężko było się oderwać od lektury.Podsumowując, nadal mi się podobało i jak najbardziej czekam na trzeci tom, ale jednak ten pierwszy podobał mi się bardziej i mam nadzieję, że kontynuacja nie będzie utrzymywała tendencji spadkowej.

Amanda.Says

"Black bird academy. Bój się światła" to druga część serii #blackbirdacademy i jedna z najbardziej wyczekiwanych premier roku. Czy warto było tyle czekać? Oczywiście, że tak! To co dostajemy w tej książce, wynagradza nam wszystko.

Zacznijmy od świetnie wykreowanego świata fantastycznego. Autorka przedstawiła nam wszystko czarno na białym i z łatwością idzie się połapać w rzeczywistości egzorcystów i demonów. Świat fantastyczny i rzeczywisty się ze sobą przeplatają, więc możemy się poczuć, jakbyśmy przebywali w obydwu tych miejscach. Do tego każdy rozdział zaczyna się krótką definicją wyjaśniającą dane pojęcie, co było super zabiegiem.

Jeśli chodzi o bohaterów, to kocham absolutnie wszystkich, bez wyjątku. Każdy miał w sobie coś takiego, czym od razu mnie kupił, zawłaszcza Craine. Jego sarkazmowi i poczuciu humoru nikt nie dorówna. Brakowało mi troche Lore'a, bo pojawiał się zdecydowanie za rzadko.

Gdzieś tam w tle dalej się rozwijała relacja między Falco i Leaf, ale nie było to już to samo co w pierwszej części, a muszę przyznać, że w poprzednim tomie bardziej mi się podobała. Było kilka bardziej spicy momentów, ale poza tym, żadnej większej chemii.

Fabuła to jedna wielka akcja, szok adrenalina i nutka tajemniczości, a każde kolejne wydarzenie to "wow! ale co tu się stało?!" Jeśli czytelnik liczył na wydarzenia pełne napięcia i pozbawiające tchu to się nie zawiedzie. Do tego mocne plot twisty, które nie raz wstrzymywały bicie serca i przyprawiały o ciarki.

Czekam niecierpliwie na trzecią część, bo dalej nie wierzę w to co się tam wydarzyło na końcu.

"Black Bird Academy. Bój się światła" to drugi tom serii. Pierwsza część była genialna, całkowicie mnie kupiła, a w szczególności główni bohaterowie Lore i Leaf - demon i opętana przez niego dziewczyna.

Uważam, że drugi tom jest dosyć dobrą kontynuacją. Nie dorównuje pierwszemu tomowi, niestety w seriach zwykle tak bywa. Mimo to bardzo podobała mi się ta historia.

Wiele się tutaj dzieje. Akcja książki rozpoczyna się od momentu kiedy skończył się "Zabij mrok". Dowiadujemy się o co chodzi z narzeczoną Falco czy dlaczego Leaf przeżyła kiedy Lore opuścił jej ciało.

Zebrała się rada i postanawiają na razie nie zabijać dziewczyny, jednak musi wziąć udział w zawodach łowców demonów. Czy da radę? Czy je przetrwa? A w tym wszystkim jeszcze Falco traci pamięć...

Uwielbiam Craine'a i Zero! To są cudowne postacie, pełne humoru (szczególnie Craine!). Brakowało mi tutaj demona Lore, było go zdecydowanie za mało w tej książce. Pojawiły się również wątki, które niezbyt mi się spodobały - w moim odczuciu była to niekiedy trochę droga na skróty, aby dodać coś do fabuły i się za bardzo nie wysilić. Takie utarte problemy. A szkoda.

Szybko czyta się ten tytuł i trudno się od niego oderwać. Wydarzenia są zaskakujące i jest ich wiele. Nie da się nudzić! Do tego ten humor! Ja go po prostu uwielbiam.

Jeśli jeszcze nie znacie tej serii, po prostu musicie ją przeczytać! Polecam! A mnie nie pozostaje nic innego jak z niecierpliwością czekać na trzeci tom!

„Bój się światła„ to drugi tom „Black Bird Academy”, trylogii o nowojorskiej akademii kształcącej egzorcystów. Ich głównym zadanie jest ściganie i unicestwianie demonów. Do tego miejsca trafia Leaf, w której znajduje się demon. W tej części dowiadujemy się kim o on jest i co zostawił przez przypadek w ciele dziewczyny.

Leaf, Falco, Craine i Zero zostają zaproszeni na zawody łowców demonów. Nie wszystko jednak przebiega tak jakby chcieli. Gilda złodziei wprowadza chaos do wielkiego turnieju. Leaf odkrywa sekrety gildii. Komu będzie mogła zaufać dziewczyna? Przekonacie się sami.

„Black Bird Academy” to seria, którą pokochałam od pierwszego tomu. Autorka stworzyła fantastyczny świat, pełen demonów i innych stworzeń. Bohaterowie tutaj są barwni, wyraziści i potrafią dostarczyć wielu emocji. Najbardziej polubiłam Leaf, która czy tego chciała czy nie stała się kimś więcej niż człowiekiem. Walczy o przetrwanie, a w tej walce wydaje się samotna i bezradna. Ale myślę, że w 3 tomie może to się zmienić.

Akcja książki jest taka jaką lubię. Dość dynamiczna. Cały czas coś się dzieje, a zaskakujące zwroty akcji sprawiają, ze oczy otwierają się szerzej. Narracja prowadzona jest z perspektywy różnych bohaterów. Głównie Leaf i Falco, ale autorka oddaje również głos Lore i Craina.

Jedynie czego mi tu nadal zabrakło to miłosnego wątku. Wątek ten jest wyczuwalny, ale bardzo w małym stopniu. Jestem ciekawa jak zostanie on rozwinięty w ostatniej części.

Black Bird Academy. Bój się światła - 4,75/5 ✨

[ współpraca reklamowa @wydawnictwojaguar ]

Trylogia którą pokochałam od samego początku. Za jej humor, ciekawych i różnorodnych bohaterów którzy mają tyle chemii między sobą, że to niesamowite.

Byłam pewna, że ta część nie przebije tak genialnej fabuły jaka była w pierwszej części a tu proszę dorównała jej poziomem i moim zaangażowaniem.

Leaf to bohaterka, której nie da się nie kochać i jej kibicować, zresztą to samo tyczy się facetów, którzy ją otaczają albo otaczali bo trzeba przyznać różnią się jak ogień i woda ale dzięki temu chemia, rozmowy i wszystkie wspomnienia o którymś z nich sprawiają, że moje serce biło o wiele szybciej bo to jest tak dobre, bo umówmy się motyw egzorcystów nie pojawia się za często w książkach, które czytam.

Klimat tej trylogii poniekąd daje mi vibe Nocnych Łowców od Cassandry Clare i chyba to sprawia, że kocham tą historię jeszcze bardziej, zresztą tak samo jak pióro tej autorki.

Jeśli szukacie trylogii, która zapewni wam istny rollercoaster emocjonalny to właśnie ta pozycja nada się idealnie. Autorka nie jest miłosierna dla swoich bohaterów bo gdyby tak było ich tajemnice i wątki byłyby za nudne, a z pewnością to ostatnie co można by powiedzieć o tej trylogii , to że przynudza.

Nie da się tej książki nie przeczytać na raz i nie chcieć więcej, bo to jak bardzo pragnę poznać ostatnią część i jednocześnie się jej boję będą wiedzieć tylko czytelnicy tej trylogii. Ja się zakochałam i mam nadzieję, że jeśli po nią sięgnięcie też przepadniecie.