Wojenka. O dzieciach, które dorosły bez ostrzeżenia

1. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Recenzuje Ł. w dniu 2021-08-23

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   2 z 2 osób uznało recenzję za przydatną

   Muszę przyznać, że książka naprawdę robi wrażenie. Jest dobrze napisana, a fakty są przedstawione w sposób przystępny. Jestem zadowolona, że wpadła w moje ręce, chociaż osobiście nie przepadam za taką tematyką. Tę książkę jednak zdecydowanie warto przeczytać, zwłaszcza, jeżeli chcemy być osobami świadomymi. Świadomymi tego, co działo się i niestety wciąż dzieje się na świecie. Lektura być może nie nadaje się na wieczorny relaks, jednak zdecydowanie wciąga i skłania do przemyśleń. Polecam tę pozycję i mam nadzieję, że przynajmniej części ludzi dzięki niej otworzą się oczy, na to, jakie mamy w życiu szczęście.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Zaczytana I. w dniu 2021-07-18

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   2 z 2 osób uznało recenzję za przydatną

   W najnowszej książce Magdalena Grzebałkowska po raz kolejny sięga po tematykę wojenną i jak to ma w zwyczaju, robi to w sposób nietypowy. Tym razem postanowiła pokazać jej horror z perspektywy dzieci.
   
   Nie wiem, dlaczego, ale przed lekturą ubzdurałam sobie, że autorka opisze historię tylko polaków, tymczasem czytamy tu także o baskach, Japończykach, Niemcach czy Rosjanach. To dwanaście opowieść o dziecięcej próbie odnalezienia się w narzuconej rzeczywistości, samotności, czasami wegetacji. Dla mnie to także historie rodziców, którzy na wiele lat zostali rozdzieleni ze swoim potomstwem, tracąc nadzieję, że w ogóle je odzyskają. Niekiedy by nie zwariować, musieli zapomnieć. Szczególnie zapadła mi w pamięć historia mężczyzny, który po 40 latach spotkał się ze swoją matką, jednak ta go odrzuciła.
   
   Chociaż temat jest trudny, to na szczęście nie ma tu patosu czy tanich łzawych historyjek. To racjonalne opowieści bazujące na pamięci. Autorka weryfikuje te wspomnienia, ale co podkreśla, nie ocenia i raczej nie poprawia, przez co wątek pamięci ludzkiej powraca wielokrotnie, stając się kolejnym bohaterem książki.
   
   To wielowymiarowa książka, która zostawiła mnie z wieloma pytaniami i refleksjami.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Urszula G. w dniu 2021-05-31

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   2 z 2 osób uznało recenzję za przydatną

   Magdalena Grzebałkowska "Wojenka" O dzieciach, które dorosły bez ostrzeżenia,
   
   Jakie wspomnienia z dzieciństwa przychodzą Wam do głowy jako pierwsze? Z czym kojarzy się Wam dom rodzinny? W co lubiliście się bawić? Czy grymasiliście przy jedzeniu? Z dużym prawdopodobieństwem większość odpowiedzi, które padłyby z naszych ust, ukazałaby cudownie idylliczny, pełen ciepła i fantastycznych wspomnień czas. Naznaczony beztroską, miłością rodziców, spełnianymi zachciankami.
   
   Dzieciństwo kilkunastu bohaterów reportażu, o którym sami opowiadają autorce, bardzo różniło się od naszego. Przypadło na czas wojny. W dodatku dla wielu z nich największa na świecie wojna niejednokrotnie zaczęła się dużo wcześniej niż 1 września 1939 i nie skończyła się 8 maja 1945 r. wraz z podpisanym dzień wcześniej aktu bezwarunkowej kapitulacji III Rzeszy, ani wraz z kapitulacją Japonii, która miała miejsce 2 września. Nie skończyła się nawet po zawarciu pokoju paryskiego w 1947 ani też po śmierci Józefa Stalina. Dla niektórych, jak chociażby Dina Michajłowna Szulkiewicz, która nadal poszukuje informacji o swoim pochodzeniu, trwa do dnia dzisiejszego.
   
   Lilia Salmonowna. Urodzi się w łagrze AŁŻIR, gdzie zostanie oddzielona od matki, która będzie mogła przychodzić do żłobka tylko na karmienie dziewczynki.
   
   Niklas Frank. Najmłodszy syn "tego" Franka, generalnego gubernatora napisze o ojcu książkę.
   
   Minoru Tonai. Zamknięty w Stanach Zjednoczonych w obozie dla Japończyków, również tych posiadających amerykańskie obywatelstwo, któregoś dnia podczas lekcji zapyta, dlaczego skoro zostali zamknięci w celu ochrony przed Amerykanami, pilnujący strażnicy w ich stronę kierują swoje karabiny.
   
   Tadeusz Tarkowski. W lipcu 1953 roku na już 23 lata i od dziewięciu jest w wojsku.
   
   Dina Michajłowna Szulkiewicz. Ma kilka różnych życiorysów. Nie wie jednak, który z nich jest prawdziwy.
   
   Michael Wieck. Mieszkający podczas wojny w Königsbergu należy jednocześnie do narodu oprawców i ofiar.
   
   To tylko niektórzy z bohaterów.
   
   Trwająca wiele lat wojna rozpętana przez dorosłych, toczyła się w wielu miejscach świata. Dotknęła również setek tysięcy dzieci, które z dnia na dzień utraciły swoje dzieciństwo, rodziców, godność.
   
   Odbierane rodzicom, wywożone do obozów, pracujące w trudnych warunkach, głodne, chwytające za broń. Każdy z bohaterów ma do opowiedzenia osobistą, wstrząsającą historię. Ta natomiast, stanowiąc często zbiór drobnych, zapamiętanych przez dziecko szczegółów, ukazuje okropieństwo i drastyczność wojennej zawieruchy.
   
   Moja mama nie znała już wojny. Urodziła się w Niemczech niedługo po jej zakończeniu. Pamiętam jednak słyszaną od najmłodszych lat opowieść, przekazaną przez dziadka, jak to na drogę do Polski dostali śledzie. Kilkumiesięczna dziewczynka również.
   
   Jestem wdzięczna autorce za tak ogromny przekrój rozmówców, osób różnych narodowości, zamieszkujących wiele miejsc, o różniącym się statusie społecznym i światopoglądzie. Oni uczynili ten reportaż opowieścią, która wzrusza, wstrząsa i daje do myślenia. Także nad historią swojej rodziny, bo w końcu wszyscy, pokolenie lub dwa wstecz, naznaczeni jesteśmy wojną.
   
   "Wojenkę" uzupełniają liczne zdjęcia rodzinne jej bohaterów, fotografie pamiątek, które po tamtych czasach pozostały. Największe jednak wrażenie robią obrazujące wojnę reprodukcje dziecięcych rysunków. Przyznam, że chcąc poznać ich genezę, zaczęłam lekturę od jej końca. Prace te są wynikiem konkursu ogłoszonego w 1946 roku przez Ministerstwo Oświaty w Warszawie. Ciekawa jestem, w jaki sposób narysowałby wojnę współczesne dzieci?
   
   Przy okazji premiery "Wojenki" wznowiona została również inna świetna książka Magdaleny Grzebałkowskiej "1945 Wojna i pokój".

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Agnieszka Angel K. w dniu 2021-06-14

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   "Wojenka. O dzieciach, które dorosły bez ostrzeżenia" to książka ze wszech miar wyjątkowa, nie tylko ze względu na opis wojny oczami dzieci, ale też z powodu wyjątkowych prac w niej zawartych. W roku 1946 na prośbę Ministerstwa Oświaty, dzieci w całym kraju rysowały to, co najbardziej zapamiętały z okresu wojny. Miasta, miasteczka, wsie. Powstało tysiące prac, które pokazują, jak dobrymi obserwatorami są dzieci oraz jak mocno przemoc odciska na nich swoje piętno. Dwanaście wspomnień przelanych na papier obrazuje dwanaście opowieści bohaterów najnowszej książki Magdaleny Grzebałkowskiej, które bezapelacyjnie trzeba poznać.
   
   Wartością dodaną tego reportażu jest różnorodność. Autorka wychodzi poza granicę Polski i pokazuje, że wojna nie wszędzie wygląda tak samo, choć ma jeden wspólny mianownik, mnoży sieroty. Przeważnie mamy w głowie jeden, tragiczny obraz ówczesnej rzeczywistości. Czy dzieci widziały go tak samo? W większości tak, ale zdarzały się przypadki, że pobyt w obozie był czasem szczęśliwym, a internowanie do innego kraju było jak wymarzony prezent urodzinowy. Dziś brzmi to szokująco, mamy więc kolejny powód, by sięgnąć po książkę.
   
   Ciekawostką z psychologicznego punktu widzenia jest widoczny w wywiadach mechanizm przywiązania, który jest biologicznie zaprogramowany w naturze istot żywych, a który nie zawsze działa zgodnie z oczekiwaniami społecznymi. Więź między dzieckiem a rodzicem tworzy się poprzez zapachy, faktury, dźwięki i miejsca, nie tylko poprzez podawanie pokarmu. Dzieciństwo pozbawione tych elementów rozluźnia naturalne więzi, zrozumiały jest zatem brak emocji przy późniejszych spotkaniach z rodziną. Poczucie obcości pogłębia poczucie osierocenia.
   
   "Wojenka" to znów trochę historii wyrwanej z otchłani pamięci, która powoli umiera. Ostatni świadkowie, nawet z tej grupki tu zebranych, odchodzą. Dziękuję autorce za pracę i zapisanie tego wszystkiego na papierze. Czytajcie!
   
   IG @angelkubrick

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzentus NotPospolitus

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Paweł M. w dniu 2021-06-05

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   Najlepsza książka przeczytana w tym roku i poprzeczka postawiona naprawdę wysoko. Nie wydaje mi się, żeby coś miało mną tak wstrząsnąć jak "Wojenka", ale czas pokaże. Jest to też jedno z ciekawszych opracowań na temat wojny, a trochę ich przeczytałem. Większość z nas buntuje się gdy krzywdzone są niewinne dzieci, a w trakcie wojen dzieje się to masowo. Temat jest trudny, ale Autorce udało się ugryźć go bez ckliwego sentymentalizmu, co jest ogromną sztuką, bo w grę wchodzą skrajne emocje. Jest to moja pierwsza książka Grzebałkowskiej i najlepszą recenzją niech będzie to, że zamówiłem wszystko co do tej pory napisała właśnie po lekturze "Wojenki".

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 8 recenzji

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję