Słowa wdzięczności. Z zachwytu nad życiem

"Miłość do siebie sprawia, że umiesz się cieszyć swoją obecnością, a widok własnego odbicia w lustrze wywołuje u Ciebie szczery uśmiech."

A czy Ty ciszysz się na swój widok w lustrze? Czy wiesz, że jesteś doskonała? Czy wiesz, że jesteś wystarczająco dobra? Czy wiesz, że dobrze, że jesteś? Czy potrafisz być wdzięczna za małe rzeczy, za drobne gesty, sytuacje?

Autorka w tej książce dzieli się z nami swoją dobrocią, swoją wdzięcznością, swoją pozytywną energią. Czytając tę książkę raz się szczerze uśmiechałam, raz popadłam w zadumę, raz odpływałam myślami do zdarzeń, które wywołały u mnie uśmiech. Ta książka to taki pozytywny drogowskaz do odnalezienia w sobie wdzięczności za nawet, mogłoby się wydawać, banalne rzeczy, jak np. oddychanie, wypicie porannej kawy czy herbaty etc.

Książka została napisana w formie "koszyków wdzięczności", skąd taki pomysł, dowiecie się kiedy sięgnięcie po tę książkę, ale powiem wam, że jak przeczytałam skąd wziął się ten pomysł u Autorki, to aż się uśmiechnęłam jak to czytałam, bo to było takie.. Ciepłe 😊. Takie naładowane pozytywną energią. Takie radosne.

Ta książka pokazuje, że "nie zachwycisz się wielkimi rzeczami, jeśli nie uradują cię rzeczy drobne". Autorka uczy nas z niej, że wdzięczność ma duże znaczenie na odbieranie przez nas świata. Bo jeśli nie potrafimy być wdzięczni, to nie potrafimy tak w pełni spojrzeć na świat.

Uwielbiam czytać książki autorki, gdyż ona ma niezwykły dar do opowiadania swojego życia i mieszania swojej historii z wiedzą poradnikową. Każda jej książka jest niczym opowieść o trudach życia, smutku i szczęściu, które spotkała, oraz co sami powinniśmy zrobić, by ta radość do nas przybyła. Nie wiem czy wiecie, ale miłość i wdzięczność to najsilniejsze uczucia na świecie. Żadne zło nie jest w stanie się przez nie przebić, a odczuwając je przez długi czas, możemy wręcz zaprogramować swoje życie na dobrobyt. Wszechświat zsyła na nas szczęście tylko wtedy, kiedy je odczuwamy, a bierze się ono właśnie z wdzięczności. Każda osoba na świecie może czuć się wdzięczna za cokolwiek. Choćby za to, że wstałam, za to, że jestem zdrowa. Za słońce, które ogrzewa nas promieniami lub za deszcz, który karmi naszą ziemię. Bądźmy wdzięczni za to, że starczyło nam na opłacenie rachunków. Za to, że mam samochód, dom, dzieci, za to, że nie marznę na dworze. Dziękujemy za to, że komuś na nas zależy. Za przytulas dziecka, towarzystwo zwierzątka, pyszną kawę, ulubione ciastko, pierwsze jajko od swojej kurki, wózek do dziecka, kuchenkę gazową, mikrofalę, telewizor, domową toaletę, książki do czytania, czas dla siebie czy zielone światło na skrzyżowaniu. Sami widzicie, że tych rzeczy jest ogrom, wystarczy je dostrzec. Ludzie nie znają wdzięczności, bo myślą, że tylko z dużych i opłacalnych dla nich rzeczy można się cieszyć. Dlatego może ktoś wymyślił święta, które choćby na czas ich trwania powinny dawać nam radość i szczęście. Urodziny, imieniny, Boże Narodzenie, Wielkanoc, Dzień psa, Dzień kota, Dzień kobiet, Chrzest, Komunia, Bierzmowanie, Osiemnastka i wiele innych. Pomyślcie, czy gdyby ktoś wam te wszystkie święta zabrał, to czy dalej bylibyście radośni i wdzięczni? Wiecie, ja czytam coraz więcej poradników i każdy z nich jest napisany pod innym kontem. Niektórzy widząc opinię poradnika, od razu ją pomijają. Myślą, że po co czytać o czymś, co już wiemy. Nie chcemy by ktoś nas pouczał, bo jesteśmy DOROŚLI. Ja będąc już przed czterdziestką wciąż dla swojej mamy jestem dzieckiem. Nadal dowiaduję się od niej rzeczy do których sama jeszcze nie doszłam. Rodzice wciąż mają wspaniałe rady, które sprawiają, że moje życie jest łatwiejsze. Tak samo działają poradniki. Wybaczcie, ale w telewizji nikt wam nie da żadnego dobrego uczucia. Wciąż nas straszą złymi rzeczami, wciąż się dowiadujemy co kto nam zabierze, jakie idą podwyżki, kto zmarł i jakich leków nam nie dadzą na nasze choroby. Dostajemy sto procent niedostatku będąc non stop w energii braku. Tam nie ma wdzięczności, bo wdzięczność oznacza dla nas szczęście i spotykanie dobrych rzeczy. Wdzięczność oznacza brak lęku, zmartwień, a co za tym idzie, daje nam zdrowie. Czyli coś na czym ludziom w telewizji nie zależy. Pokazują reklamy leków i akurat później na to chorujemy. Przypadek? Dlaczego zatem starsze pokolenia długo żyli? Czemu rzadko dotykały ich choroby? Bowiem nie znając ich z telewizji, nie myśleli o nich i ich ciała były od tego wolne. Pamiętam jak moi dziadkowie cieszyli się, że sami uchowali kury i mieli własne jajka. Cieszyli się z każdego jednego. Byli wdzięczni za deszcz i słońce. Za to, że samica królika wykociła dwanaście młodych. Cieszyli się z zapachu akacji i jedli jej kwiaty. Cały dzień zbierało się ziemniaki i śpiewało dawne piosenki. Później były palone na gałęzi, a ich smak był najsmaczniejszy pod słońcem. Jako dzieci moczyliśmy zerwane pokrzywy i jedliśmy je udając, że robimy obiad. Wtedy była radość, wdzięczność i zdrowie.

Słowa wdzięczności nie jest tylko zwykłym poradnikiem. Autorka wpierw pokazuje nam czym jest wdzięczność i prosi byśmy sobie ją wyobrazili na podanym przykładzie. Pokazuje nam ją od różnych stron, zawsze kończąc na tym, by móc ją poczuć. Ona wie, że niektórzy nie znają tego uczucia, dlatego chce nas tego nauczyć. Do tego służą karty pracy na których będziecie wykonywać swoje zadania. Do niczego was nie zmusza, wręcz zachęca niczym małe dziecko, które pierwszy raz coś widzi. Wszystko opisuje nam z dużą cierpliwością i miłością. Daje nam oparcie i uczy bezpieczeństwa. Podczas czytania wciąż odczuwamy radość i wdzięczność, że natrafiliśmy na tą książkę. Według mnie jest bardzo wartościowa, dlatego ogromnie ją polecam!

🌸 "Słowa wdzięczności. Z zachwytu nad życiem" autorstwa Anny H. Niemczynow, to inspirująca lektura, którą koniecznie musicie przeczytać.

🌸 Jest to pewnego rodzaju pamiętnik, w którym autorka dzieli się z nami swoimi przeżyciami i doświadczeniami nie tylko tymi radosnymi, ale również trudnymi i bolesnymi.

Każdy rozdział rozpoczyna się innym cytatem, a na końcu mamy notatnik na przemyślenia i słowa wdzięczności oraz modlitwę.

W środku mamy również zdjęcia autorki z ważnych dla niej wydarzeń.

Jest to niezwykle życiowa książka, która skłania do przemyśleń i zastanowienia się nad naszym życiem.

Jest wiele rzeczy w życiu za które powinniśmy być wdzięczni i pomimo trudnych sytuacji nie powinniśmy się poddawać.

Nie jest to książka, którą pochłonęłam na raz, ale codziennie czytałam kilka rozdziałów przed snem, i tak moim zdaniem powinno się ją czytać, gdyż każdy rozdział skłania do refleksji i dzięki temu możemy bardziej się w nią wgłębić i poświęcić więcej czasu na przemyślenia.

Jeśli szukanie niebanalnej lektury, która pomoże wam cieszyć się każdym dniem i każdą najdrobniejszą rzeczą, to polecam przeczytać.

SŁOWA WDZIĘCZNOŚCI to wznowienie książki STO DNI WDZIĘCZNOŚCI, która ukazała się kilka lat wcześniej, nakładem innego wydawnictwa. Jednak jak sama autorka wspomina przeredagowała tekst i zaproponowałam nam całkiem nowa odsłonę tej książki.

Zacznę od tego, że książka jest przepięknie wydana, składa się z króciutkich rozdziałów (koszyków wdzięczności), które rozpoczynają cytaty, sentencje lub modlitwy. W dodatku znajdziemy w niej prywatne zdjęcia autorki, jak również miejsca do wpisywania, za co jesteśmy wdzięczny danego dnia.

Nie jest to ani powieść obyczajowa, ani poradnik, to raczej książka, która daje nam kopa do działa i pozwoli na chwilę refleksji nad naszym dotychczasowym życiem. Lektura jej daje nam chwilę do zastanawiania, za co powinniśmy DZIĘKOWAĆ. Bo okazuje się, że jest dużo rzeczy, za które powinniśmy być wdzięczni, tylko przez nasze zabieganie, zapominamy o tak prozaicznych rzeczy.

Jako mama dwójki przewlekle chorych dzieci jestem ogromnie wdzięczna za każdą wspólną chwilę, za każdy dzień, który spędzamy w domu, nie w szpitalu, za to, że te choroby, choć odebrały im beztroskę i utrudniają codzienność, nie są przecież aż tak straszne… Są jednak chwile, gdy poczucie bezradności i niesprawiedliwości przytłacza podwójnie, wtedy to, co naprawdę się liczy, zostaje gdzieś szczelnie ukryte, pozwalając, by złość, zazdrość, a wreszcie całkowite przygnębienie odebrało jakąkolwiek radość.

Tak długo szukałam swojego drogowskazu, tak bardzo potrzebowałam, by ktoś mnie w pełni zrozumiał i przytulił, choćby platonicznie, by pomógł pogodzić się z bolesną przeszłością i nauczył, jak zamiast ze strachem patrzeć w przyszłość, być uważnym, w pełni cieszyć się chwilą obecną, dostrzec jej wyjątkowość w każdym calu.

Dziękuję, dziękuję, dziękuję! Nawet nie przypuszczam, że tak bardzo potrzebowałam tej książki. Ta wartościowa publikacja jest jak czuła rozmowa z przyjaciółką, otula, wspiera, daje przyzwolenie na błędy, ale równocześnie inspiruje, jak uczynić każdą chwilę swego życia wyjątkową! Życie jest cudem i jak się przekonałam, nie trzeba płakać przerażonym na szpitalnym łóżku, by o tym pamiętać. @annahniemczynow słowo za słowem, strona za stroną, pokazuje na własnym przykładzie, jak nauczyć się celebrować cud, jakim jest życie. Szczerość i ciepło, jakie płyną z każdego słowa trafiają do najgłębszych zakamarków duszy i pozostawiają po sobie śladu już na zawsze, dlatego każda lekcja, dokładniej każdy koszyk wdzięczności, ma ogromną szansę być przez nas wypełniony. Wszystko zależy jedynie od nas samych, a przecież każdy z nas pragnie być szczęśliwym, a tylko wdzięczny człowiek może zaznać tego w pełni.

Chciałabym Wam powiedzieć, że tak książka jest wyjątkowa i że z całą pewnością nie zniknie z waszego życia wraz z przewróceniem ostatniej strony. Chciałabym Wam wyjaśnić, jak głęboko Was poruszy i zachwyci równocześnie. Mam jednak wrażenie, że nie znam słów, by opisać to emocjonalne mistrzostwo! Po prostu musicie ją przeczytać, a ja dziękuję Autorce z całego serca, i będę dziękować do końca życia!❤️

Pani Anna H. Niemczynow zaprasza do tego, aby czytelnik rozpoczynający, poznawać jej twórczość w książce pt. ''Słowa wdzięczności'' mógł na chwilę się zatrzymać. Pomyśleć nad tym, jak ocenia obecnie swoje życie, czy potrafi dokonać w nim zmian, czy widzi więcej w sobie plusów, czy minusów, a przede wszystkim czy umie wyrazić tytułowe słowa wdzięczności, co czuje, kiedy je wypowiada, aby być może zapomina o nich w otaczającym go świecie pełnym niepewności jutra.

Jest to cudowne uczucie, kiedy autorka książki wyraża z wielką aprobatą pozytywnej energii słowa podziękowania dla wszystkich, którzy pomogli jej, aby móc na nowo odkryć, jak wielkie znaczenie ma, słowo dziękuje, do kogo ona je kieruje i co ono daje, kiedy się je kilkakrotnie wypowiada.

Owszem zdarza się, że najczęściej zapominamy, o powiedzeniu słowa dziękuje, a od niego tak wiele zależy. Jest to przykre uczucie, kiedy nie umiemy dobrać kilku słów, które mogłyby wyrazić z punktu widzenia i móc spróbować, chociaż podzielić się tym, co czujemy w sytuacjach, które nas bezpośrednio dotyczą opowiedzieć o tym. To nic nie kosztuje. Od razu zostaniemy pozytywnie odebrani, w momencie dostrzeżenia czegoś, co pozwoli nam inaczej spojrzeć na świat.

Czytanie tej książki sprawia mi radość, bo wiem, że dodaje mi motywacji, aby poczuć się lepiej, a dodatkowo odsłania, czym jest naprawdę słowo wdzięczność.

Pani Anna chętnie się dzieli z czytelnikiem życiowym doświadczeniem, które nie zawsze było dla niej łaskawe. Opowiada o tym, jak ono się toczy dalej, że jest czas na wyciągnięcie wniosków z tego, co nie zawsze wychodzi takie, jakie powinno być, nie trzeba mieć wątpliwości, że nie zawsze musimy wykonywać coś wbrew sobie.

Podoba mi się to u Pani Anny, że ma ona ciekawe pomysły na przekaz dotyczący wyrażenia wdzięczności.

Szczególnie utkwiły mi w pamięci modlitwy, które to mogą być wskazówką do tego, aby dać znak osobom mającym przed samym sobą dylematy, czy wykażą, się na tyle odwagą mówienia częściej słów dziękuje

Zostały zamieszczone w książce 103 koszyki, które na końcu zawierają podpisy podsumowujące: datę i jestem wdzięczna za.

Warto jest przeczytać tę książkę, gdyż Pani Anna dba, abyśmy umieli zawsze znaleźć własną drogę na wyjście z kryzysowych sytuacji, które nas nie omijają szerokim łukiem. Wówczas przy odpowiednim zachowaniu nie zapomnieli, o kulturze słowa mogących spowodować nieoczekiwane zmiany prowadzące ku dobru wypowiadając, często potrzebne i pomocne słowo dziękuje.

„Istnieją książki, które zmieniają życie. Po ich przeczytaniu poddajemy refleksji naszą codzienność.”

Myślę, że dla wielu czytelników, taką książką staną się „Słowa wdzięczności. Z zachwytu nad życiem” autorstwa Anny H. Niemczynow. Autorka określa siebie jako zwykłą dziewczynę, której życie odmieniło się między innymi za sprawą uczucia wdzięczności. W książce dzieli się swoimi doświadczeniami.

„Wszystko, o czym piszę, to wiedza nabyta z obserwacji ludzi i oczywiście, a może przede wszystkim, z własnego doświadczenia.”

„Niech ta książka stanie się czymś w rodzaju maleńkiej biblii pozytywności, do której w każdej chwili będziesz mogła wrócić.”

To nie powinna być lektura na jeden dzień, bowiem każdy rozdział książki to przeznaczony na kolejny dzień koszyk ze słowami wdzięczności, które mają pomóc „praktykować to uczucie z poziomu serca, a nie z obowiązku.” Na końcu każdego „koszyczka” znajduje się wolna strona, która stanowi miejsce do zapełniania swoimi myślami.

Dlaczego wdzięczność jest taka ważna? Sama autorka wyjaśnia:

„Wdzięczność, praktykowanie jej pomaga nam w dostrzeganiu naszych ukrytych pragnień. Kiedy często koncentrujemy się na tym, co dobre, zaczynamy siebie bardziej poznawać, wiemy, co nas zachwyca, czemu jesteśmy w stanie się poświęcić i o co walczyć”.

„Wdzięczność buduje nas jako ludzi. Czyni nas wrażliwymi na innych(..) pomaga nam doceniać siebie nawzajem.”

„Dzięki niej dowiadujemy się, kim jesteśmy i widzimy w nas samych wartość”

Anny H. Niemczynow stara się w tej książce pozostać w stałym kontakcie i dialogu z czytelniczką, dodawać jej odwagi. Właśnie -z czytelniczką, bo słowa swoje kieruje do przyjaciółki, kobiety. Dlaczego? Czyżby mężczyźni nie mogli albo nie musieli praktykować wdzięczności? A może autorka uważa, że po jej książki sięgają wyłącznie panie? „Słowa wdzięczności” czyta się bardzo szybko, napisane są przystępnym językiem. Najczęściej powtarzanym słowem na kartach tej książki jest „dziękuję”. Aż czasem czułam przesyt tego wyrazu, choć rozumiem, że w ten sposób autorka wyraża swoje emocje.

Nie wolno oczekiwać od samej lektury, że nauczy nas wdzięczności. Książka ta jest napisana dla ludzi, którzy pragną nie tylko zrozumieć wdzięczność, ale także ją praktykować na co dzień. Uczenie się wdzięczności wymaga wiele cierpliwości. Czy warto podjąć ten trud?

Tak naprawdę nie mamy nic do stracenia, a możemy wiele zyskać. Nawet jeżeli nie we wszystkim będziemy potrafili odnaleźć wdzięczność. Samej trudno mi być wdzięczną za ciężkie sytuacje, które wydarzyły się w moim życiu, doznane krzywdy, niepowodzenia. Warto jednak pamiętać, że:

„Na czym się koncentrujemy, tego mamy w życiu więcej”

"[...] Tym, co wiem na pewno, jest to, że wdzięczność, podawana przy pierwszych symptomach osamotnienia i zagubienia, może być jak witamina C. Praktykując ją, oduczamy nasz mózg dopatrywania się zła wszędzie, gdzie to tylko możliwe. [...]"

Książki Anny H. Niemczynow czytam z ogromną przyjemnością. Tym razem sięgnęłam po jej najnowsze dzieło pod tytułem "Słowa wdzięczności. Z zachwytu nad życiem". Jest to bardzo wzruszająca lektura. Zmusiła mnie do głębokiej refleksji nad własnym życiem. Poleciało sporo łez. Zużyłam kilkanaście chusteczek higienicznych. Zostałam z pytaniami: Czy ja jestem wdzięczna? Czy zawsze potrafię za wszystko dziękować? Czy dziękuję tylko za dobre rzeczy?

Powinniśmy dziękować Bogu za to np., że się obudziliśmy, za to, że możemy oddychać i widzieć. Czy tak postępujemy? Pewnie niektórzy z nas tak, ale większość niestety nie. Nie doceniamy tego co mamy, dopóki tego nie stracimy.

Ile razy dziennie mówicie słowo "dziękuję"? Anna H. Niemczynow mówi to słowo bardzo często. Ja używam tego słowa stanowczo za mało. Autorka w bardzo prosty sposób mi to uświadomiła.

W książce "Słowa wdzięczności. Z zachwytu nad życiem" znajdziecie 103 Koszyki wdzięczności. Po poznaniu każdego koszyka znajdziecie puste miejsca, w które możecie wpisać, za co jesteście wdzięczni.

Znalazłam tutaj kilka interesujących cytatów, modlitw i pięknych zdjęć samej autorki. Uwielbiam jej piękny uśmiech. Gdy patrzę na uśmiechniętą Anne H. Niemczynow, czuję, że wysyła do swoich czytelników mnóstwo pozytywnej energii.

Po przeczytaniu tej książki czuję się jakbym była po wizycie u psychologa. Całkiem przyjemne uczucie.

Tak jak jej poprzednią książkę "Z zachwytu nad życiem" tak i tą "Słowa wdzięczności. Z zachwytu nad życiem" z całego serca polecam.

Takie książki warto czytać. One zmieniają nasze podejście do świata.

Anna H. Niemczynow pisze językiem zrozumiałym dla każdego czytelnika. Warto wziąć przykład z tej autorki. Może dzięki niej odzyskacie radość z życia.

Nie bójcie się za wszystko dziękować.

Dziękuję autorce, że napisała dla nas tę książkę.

Dziękuję Wydawnictwu Luna za to, że wydało "Słowa wdzięczności. Z zachwytu nad życiem".

Dziękuję wam, że czytacie, to co napisałam.

Dziękuję mojej rodzinie za to, że jest.

Dziękuję Bogu za to, że mogę żyć, oddychać, chodzić, śmiać się i płakać.

„Wdzięczność zmienia życie”

Anna Niemczynow ma tę lekkość w pisaniu, ten prosty i łatwy sposób dotarcia do odbiorcy. Traktuje czytelnika jak przyjaciela, jak bliską sobie osobę i rozmawia z nim bez skrępowania, otwarcie i z sercem na dłoni.

„Otwórz serce na nowe. Życie nie znosi próżni – ono zawsze coś dobrego przyniesie”.

W najnowszej lekturze autorka zachęca nas do praktykowania, dosłownie na każdym kroku, wdzięczności. Za co można być wdzięcznym? Za wszystko. Za dobre i złe rzeczy. Dziwne, ale dlaczego? Nie sztuka być wdzięcznym, gdy wszystko się układa po naszej myśli, gdy pomyślność i szczęście nas nie opuszczają nawet na chwilę. Wtedy jesteśmy wdzięczni i zadowoleni. Ale wielkim wyzwaniem i umiejętnością jest dziękować, gdy jest źle, gdy los nas doświadcza i nie jest wobec nas łaskawy. Takie trudne sytuacje uczą życia, pokazują nam, że trzeba w niepowodzeniach doszukiwać się sensu tych wydarzeń, zadać sobie pytanie, dlaczego nas dosięgają? I wiadomo, każdy z nas inaczej będzie uzasadniał niepowodzenia, każdy będzie tłumaczył po swojemu.

„Wdzięczność działa cuda. To nie jest żadna filozofia, kochani – TO PRAWDA.

PRAWDA, W KTÓRĄ CAŁYM SERCEM WIERZĘ!”

Przyznam, że często dziękuję za określone pozytywne sytuacje w moim życiu, za powodzenie, za rodzinę i liczne grono przyjaciół. Ale za coś przykrego raczej nie starałam się być wdzięczna. Ale jak się głębiej nad tym zastanawiam i to analizuję, to muszę przyznać, że jest w tym coś. Nie do końca jest to pozbawione sensu. Wydobywam z tego pewną prawdę, głębię i moc, którą się nie będę z nikim dzielić. Moje przemyślenia zostaną ze mną i będą drogowskazem do zmian, oczywiście na lepsze. Będą bodźcem do przyjmowania życia takim jak jest.

Wielką sztuką, zwłaszcza w dzisiejszych trudnych i zwariowanych czasach, jest cieszyć z małych, prawie niedostrzegalnych rzeczy i symboli. Ja tak potrafię i praktykuję od lat. Cieszę się z ładnej pogody, z pachnącej i świeżo zaparzonej kawy, z uśmiechu na twarzy mijającej mnie obcej osoby w porannej drodze do pracy. I wszystkich znajomych wkoło zarażam swoim optymizmem i radością, pokazuję, jak można się cieszyć dosłownie ze wszystkiego. Potrafię złą okoliczność odwrócić w pozytywny odbiór i pokazać jej jasne strony. Celebruję i cieszę się z każdego kolejnego dnia, nieważne czy jest deszczowy czy słoneczny, ważne, że mogę go przeżyć po swojemu, wydobyć z niego pozytywne emocje. Łatwiej jest mi zrozumieć przekaz autorki, gdyż jestem niepoprawnym optymistą, z uśmiechem nie schodzącym z twarzy, który codziennie rozsiewa wokół siebie dobro i pokój. I uczę innych, jak z radością podchodzić do codzienności i cieszyć się bez względu na nastrój i wewnętrzny ład.

„Jeśli w chwili, gdy czytasz moje słowa, masz dach nad głową, nie jesteś głodna, masz się w co ubrać i jest przy tobie bodaj jedna osoba, do której możesz się uśmiechnąć, to wierz mi, że masz naprawdę wszystko”.

Książka jest podzielona na ponad sto krótkich rozdziałów, koszyków wdzięczności, każdy koszyk to pochwała innej sfery naszego życia. Wachlarz słów wdzięczności jest ogromy i nieskończony. I każdy dzień kończy się modlitwą, podziękowaniem za to, co się doświadcza każdego dnia.

Słowa wdzięczności to pewnego rodzaju poradnik – drogowskaz, jak żyć pełnią życia i cieszyć z barw otaczającego nas świata. Zawiera mnóstwo cennych rad, zasad i wskazówek. Niekończąca się skarbnica życiowych mądrości. Wystarczy przyjąć tylko niektóre z nich, a radość i miłość wkroczy w twoje życie, i słońce rozświetli twoje emocje i wydobędzie je z ukrycia.

„Przeszłość minęła, przyszłości nie znamy. Mamy dostęp jedynie do chwili obecnej”

Praktykowanie postawy życiowej skierowanej na okazywanie wdzięczności może mieć tylko pozytywny wydźwięk. Zmieni nasze postrzeganie świata, nasz stosunek do otoczenia i nauczy dostrzegać to, co dotychczas nam umykało, co było dla nas niewidoczne i przez nas niedostrzegalne. Pozwoli uchwycić momenty ulotne i wirtualne.

Autorka jest uśmiechniętą i zadowoloną z życia kobietą, która potrafi celebrować każdy dzień. Uczmy się od niej, to tak niewiele, a potrafi zmienić w życiu tak wiele.

Nie będę polecać tego poradnika, on jest wartością samą w sobie. Ten, kto ma go przy sobie, to jakby wygrał największy los na loterii! Głębia myśli i sentencji, które sprawią, że w twoim życiu zagoszczą niesamowite przeżycia i piękne emocje!

" Słowo dziękuję jest fundamentem mojego serca. To na nim buduje moje życie ".

"Słowa wdzięczności" to nietypowa książka. Gdybym miała ją scharakteryzować to powiedziałabym, że to coś w stylu współczesnego modlitewnika. Zamiast rozdziałów zawiera " koszyki". Każdy "koszyk" rozpoczyna się inspirującym cytatem. Zakończenie to wolna strona, którą można a nawet należy przeznaczyć na osobiste notatki, zaczynając od słów " Jestem wdzięczna za...".

"Życie postawiło na mojej drodze wielu nauczycieli. Jeden z nich miał na imię rozwód. Nauczyłam się, że nic nie jest na zawsze i na pewno". Szanuję autorkę za odkrywanie przed czytelnikach cieni swojego życia. Czyni to ją autentyczną. Jej książki to nie są typowe " pitu pitu" oderwanej od rzeczywistości popularnej pisarki. To świadectwo świadomej kobiety, która wiele przeszła w życiu. Dzięki temu paradoksalnie zamiast obudować się grubym murem jest wdzięczna za każdy najdrobniejszy gest.

Jeśli ktoś zna twórczość autorki to doskonałe wie, że jej książki to skarbnica życiowych. Bije z nich spokój, ukojenie i szczera miłość do świata i ludzi. Nie brakowało mi tych odczuć również podczas lektury " Słów wdzięczności".

"Gdziekolwiek spojrzę, widzę powody do wdzięczności". Doceniaj, dziękuj, gratuluj. To na czym skupiamy myśli to tam podąża nasza energia.

"Miękkość serca to ozdoba ludzkości. We wrażliwości kryje się siła. " We wrażliwości kiedyś widziałam swoją największą wadę. Uważałam, że czyni mnie bezbronną. Osłabia. Teraz widzę to inaczej. Trzeba pięknie żyć i @annahniemczynow do tego przekonuje na kartach #słowawdzięczności #zzachwytunadżyciem .

Zdecydowanie najbardziej w dziełach Anny Niemczynow lubię to, że pomimo poruszania ważnych, a zarazem ciężkich tematów, pióro Autorki jest niesamowicie lekkie i zamiast czytać, chłonie się te książki 🤗

Jest to idealna pozycja dla osób które chciałyby zacząć praktykować okazywanie wdzięczności, o którym, jak mniemam, już słyszeliście.

Anna Niemczynow pokazuje na własnym przykładzie, jak ważna jest wdzięczność w życiu codziennym oraz jak dzięki jej praktykowaniu można zmienić podejście do świata oraz otaczających ludzi.

Autorka opowiada o wielu wydarzeniach ze swojego życia. Bardzo zaskoczyła mnie otwartość na opowiadanie naprawdę intymnych zdarzeń z przeszłości. Jednakże podpierając się na pewnych sytuacjach można zauważyć wpływ praktykowania wdzięczności, co zachęca by faktycznie to czynić 😊

Anna Niemczynow stworzyła tę pozycję na wzór dziennika – z podziałem na 103 spotkania (rozdziały), podczas których dziękuje za wszystko za co odczuwa taką potrzebę i uczy nas wdzięczności za…mogłoby się wydawać banalne rzeczy, a jednak bardzo istotne! Myślę że otwiera oczy na to, czego nie widzimy na co dzień, a powinniśmy być za to wdzięczni.

Polecam serdecznie i….cytując Autorkę: „dziękuję, dziękuję, dziękuję” za możliwość przeczytania tej pozycji

Wdzięczność, niby proste słowo a kiedy zagłębimy się w siebie to nie jest tak łatwo wyrazić czy powiedzieć za co i komu jesteśmy wdzięczni. Piękna książka opisująca przeżycia, odczucia, mądrości, miłość i wdzięczność autorki. Pokazuje, że w życiu naprawdę bywa różnie, raz lepiej raz gorzej ale w każdym momencie życia trzeba szukać pozytywów, trzeba przyjąć co los dla nas przyszykował i zauważać czasem małe i niepozorne rzeczy i dziękować za nie. Wdzięczność jest trudna, bo bywają ciężkie momenty w życiu i jak tu czerpać z tego radość i dziękować za coś, ale autorka pokazuje na przykładzie swojego doświadczenia i przeżyć, że czasem trzeba odpuścić i zaakceptować takie a nie inne sytuację i trzeba wierzyć, że zawsze po burzy wychodzi słońce i za to właśnie dziękować.

W książkę znajdziecie również modlitwy, cytaty i osobiste przemyślenia autorki. Wspaniały pomysł na tytułowanie rozdziałów koszykami, oczyma wyobraźni widziałem tą uroczą wioskę i te wiszące koszyki. Piękne zdjęcia ubogacają tą historię i zarażają dobra energią. Na codzień żyjemy w biegu, stresie, każdy z nas zmaga się z jakimiś problemami czy trudnościami, ale polecam zapoznać się z tą przepiękna historią, na pewno śmiało mogę powiedzieć, że może być ona poradnikiem i swoistym drogowskazem i doszukiwać się drobnych, nawet błachych powodów aby być za coś wdzięcznym i to uczyni nas szczesliwchymi i otworzy szerzej oczy na wiele spraw.

Ja jestem dziś wdzięczna...

Dziękuję dziękuję dziękuję

A ty za co jesteś dziś wdzięczna?

Przepiękna, wartościowa, książka, cudowna autorka: szczera, inspirująca. Polecam z całego serducha!

"Słowa wdzięczności. Z zachwytu nad życiem" jest wznowiekiem książki "Sto dni wdzięczności", o czym pczątkowo nie wiedziałam. Jednak poprzedniego wydania nie miałam okazji czytać.

Nie jest to standardowa książka, nie jest to bowiem obyczajówka, jakiej się można by spodziewać. To lektura, która jest niejako dziennikiem, pamiętnikiem itp. Co ciekawe, bez przeszkód i wyrzutów sumienia, że zniszczymy książkę, ona wręcz prosi się, aby czynić w niej własne notatki na temat tego, za co jesteśmy wdzięczni, zapisywać nasze postanowienia czy przemyślenia. Dużo jest w niej przeznaczonego na to miejsca. 

Wdzięczność... czym jest dla każdego z nas? To słowo klucz tej książki. Odczuwanie i okazywanie wdzięczności może mieć uzdrawiającą moc. Ale czy w każdej sytuacji i dla każdego? Tu nachodzą mnie wątpliwości, gdyż łatwo można zostać wykorzystanym. Równie istotne są przesłania, które autorka nazwała koszykiem. Przekonuje nas tym samym, że drobne gesty względem innych osób są dla nas niczym tlen. Danie komuś dobrego słowa, sprawia, że obie strony czują się lepiej. Ważne jest także cieszenie się z małych rzeczy oraz drobnych gestów, bo to dzięki nim nasza codzienność staje się bardziej znośna i szczęśliwsza.

Książka może być uznana za pewną formę terapii. Anna H. Niemczynow bowiem sama wiele w życiu przeszła. Mocno czuć tu szczerość. Przyznam, że osobiście chyba nie potrafiłabym się aż tak uzewnętrznić, a autorce wydaje się, że wychodzi to bez problemu. Ból i cierpienie zostały przykryte niesamowitymi pokładami dobra, uśmiechu, ufności, nadziei i akceptacji.

Autorka przyzwyczaiła nas do tego, że w swoich książkach poświęca sporo miejsca na religię i wiarę w Boga. Temat dość kontrowersyjny, prawda? A tu jest tego naprawdę dużo. Oprócz tego wplotła garść cytatów sławnych osób czy przepisów np. na chleb. 

"Słowa wdzięczności. Z zachwytu nad życiem" to pozycja z zacięciem psychologicznym o wdzięczności do samego siebie i innych. To książka drogowskaz dla zagubionych w pędzie życia, pozwalająca spojrzeć na wszystko z innej perspektywy. Ja zamierzam stworzyć swój własny koszyk szczęścia ze zbiorem myśli, a Wy? 

Nawet nie spodziewałam się, że ta książka okaże się tak bardzo dla mnie potrzebna, tak bardzo dla mnie ważna.

Jestem w takim momencie życia, kiedy wdzięczność jest trudna do pojęcia...

A książka Ani otworzyła mi oczy i serce na to, co naprawdę ważne.

Nauczyła mnie tego, że nie warto zamykać się w skorupie i mieć pretensje do całego świata, że coś poszło nie tak...

Z każdej porażki, z każdego upadku należy wyciągnąć odpowiednie wnioski i być za nie wdzięczną.

Wiem, brzmi banalnie. W końcu jak można być wdzięczną za coś, co sprawiło ból, co jest zadrą duszy i sercu.

Otóż można.

Bo nawet porażka jest pewnego rodzaju doświadczeniem. Czegoś uczy.

Bóg nas nimi nie karze. On otwiera nam oczy. Udowadnia, że nic nie dzieje się bez powodu.

Nie płacz, że ktoś złamał ci serce.

Bądź wdzięczna, bo ten ktoś nie będzie zatruwał ci więcej życia.

Nie płacz, że straciłaś pracę.

Bądź wdzięczna, bo nie będziesz przebywać wśród toksycznych ludzi, bo być może właśnie teraz stoisz przed szansą robienia tego, co naprawdę lubisz.

Nie użalaj się nad sobą.

Bądź wdzięczna za swoje życie. Za dwie ręce i nogi. Za oczy i uszy. Za każdy zmysł.

Wiele osób, chciałoby być na twoim miejscu. Wielu ludzi chciałoby mieć to, czego ty nie doceniasz.

Uwierz, że ja tez wielu rzeczy w sobie nie dostrzegałam i nie doceniałam. Dzięki książce "Słowa wdzięczności...", dzięki Ani zrozumiałam naprawdę dużo. Teraz celebruję każdy dzień. Bo cudem jest to, że on nastał. Cudem jest, że mogę doświadczyć kolejnego wschodu słońca. Cudem jest móc wyjść na spacer, zamknąć oczy i oddychać pełną piersią.

Bo cudem są małe, całkiem przyziemne rzeczy, których się nie docenia, a które są tego docenienia absolutnie warte.

Cudem jest zdrowe dziecko. Jego szczery uśmiech i słowa "kocham cię" gdy wydaje ci się, że wali się cały twój świat. Cudem jest tupot małych nóżek, które sprawiają, że dom tętni życiem, które są dowodem na to, że nie jesteś sama.

Jestem wdzięczna za ten cud.

Jestem wdzięczna za wszystko, co mam.

Ty też bądź!

Chociaż wydaje ci się, że nie masz zupełnie nic, to uwierz, że naprawdę masz wiele i wielu ludzi chętnie by się z tobą zamieniło.

Aniu! Dziękuję Ci za "Słowa wdzięczności..." Pomogły mi przetrwać najgorszy czas ❤️

Książka otulona jest piękną, kwiatową okładką, która przyciąga wzrok i zachęca do przeczytania. "Słowa wdzięczności. Z zachwytu nad życiem" to połączenie dziennika i łatwego w odbiorze poradnika. Znajdziemy w nim także modlitwy, które odmawia autorka, cytaty z dobrymi myślami - „drogowskazami”, oraz cenne rady. Książka składa się ze 103 rozdziałów nazwanych przez autorkę koszykami. Pod koniec każdego koszyka pozostawione jest puste miejsce, które przewidziane jest na wpisanie przemyśleń za co danego dnia czytelnik jest wdzięczny. Wdzięczność jest bowiem głównym tematem tej niepowtarzalnej książki. Na każdej jej stronie Autorka usiłuje przekonać nas, że sposobem na uzyskanie wewnętrznego spokoju i szczęścia jest właśnie okazywanie wdzięczności i dziękowanie za to co jest nam dane. Pani Anna okazuje wdzięczność niemal za wszystko: za rodzinę, dom, zdrowie, pieniądze w portfelu, ciepłą wodę w kranie, filiżankę kawy... Poprzez swój poradnik chce tego samego nauczyć czytelników.

Anna H. Niemczynow napisała bardzo odważną, intymną książkę, w której odsłoniła dużo ze swojego życia osobistego. Przyznaje się do wielu popełnianych w życiu błędów, przeżytych w przeszłości traum, problemów zdrowotnych, chwilach zwątpienia i załamania. Od kiedy Autorka zmieniła swoje nastawienie do życia i drugiego człowieka, zmieniła się i ona sama. Na co dzień w byciu wdzięcznym pomaga jej uśmiech, który nie znika z jej twarzy, wiara w Boga, codzienna modlitwa, szacunek do samej siebie i ten okazywany drugiemu człowiekowi.

Pani Anna bardzo odważnie wypowiada się o swojej relacji z Bogiem, o roli modlitwy w jej życiu. Wyczuwa się, że autorka nie ma problemu z wypowiadaniem się na ten temat, jest pewna swoich przekonań.

Podczas czytania uświadomiłam sobie, że w małym procencie mam coś wspólnego z Autorką. Również uważam, że uśmiech bardzo pomaga w życiu, dlatego staram się jak najczęściej uśmiechać. Jestem wdzięczna, za to co dostaję od życia i bliskich. Ale do postawy, do której przekonuje Pani Anna w swojej książce jest mi bardzo, bardzo daleko.

Przyznam się szczerze, że książka mnie trochę wymęczyła. Niezwykle częste powtarzanie po trzykroć słów: „dziękuję, dziękuję, dziękuję” oraz co kilka wersów słowa „wdzięczność” irytowało mnie. Tak samo jak powielanie takich samych sformułowań i fragmentów tekstów o podobnym przekazie. Było to jak bardzo usilne przekonywanie do swoich racji. Czasami takie zbyt nachalne przeciąganie na swoją stronę ma, niestety, efekt odwrotny do zamierzonego. Przynajmniej tak to działa u mnie.

Książka na pewno spotka się z przychylnością czytelniczek i czytelników, którzy mają potrzebę dostarczenia sobie dużej porcji optymizmu. Zapewniam, że Autorka ma go w bardzo dużych ilościach i chętnie podzieli się nim z czytelnikami.

„Wdzięczność buduje w nas jako ludzi.Czyni nas wrażliwym na innych.Uczy dostrzegać drugiego człowieka,oraz to,co ten dla nas czyni”

„Słowa wdzięczności to nie jest książka,w której chciałabym kogokolwiek pouczać i podawać złote recepty na życie”.

🌼 „Słowa wdzięczności.Z zachwytu nad życiem” to lektura dla mnie,dla ciebie i dla każdego.

Autorka wymienia niemal przez wszystkie przypadki słowo wdzięczność,by uświadomić czytelnikowi,że warto być wdzięcznym za każdą małą rzecz.

🌼Otrzymujemy 103 rozdziały tzw. „Koszyki” rozpoczynające się w większości cytatem mającym przesłanie,późniejszych mądrych słów pokazujących na przykładach uświadomienie sobie za co powinniśmy być wdzięczni.A na samych końcu jest krótka modlitwa.Zazwyczaj rozpoczynającą się od słowa: „Dziękuję…” a później miejsce przeznaczone na nasze własne notatki za co powinniśmy być wdzięczni.

🌼Lektura skłania do refleksji nad życiem.Czułam jakby autorka siedziała obok i mówiła słowa napisane w książce wprost do mnie.Wielokrotnie musiałam przeczytać kilka razy „koszyk”,by podumać,pomyśleć i uśmiechnąć się,że za tak wiele powinnam być wdzięczna…

🌼Książka sprawiała,że jeszcze bardziej pokochała swoją codzienność,życie i najbliższe mi osoby.Bardziej uświadomiła,że nic nie dzieje się bez przyczyny,a zaznane cierpienie poucza i wzmacnia nas,byśmy byli lepsi dla siebie i innych.

🌼Jestem zakochana w tej książce.Uroniłam łzy sprawiając,że słowa dotarły wprost do serca i rozumu.

Dlatego każdemu polecam sięgnięcie po książkę i zatrzymanie się w swoim szalonym życiu na chwile.Znalezc czas na poznanie mądrych a zarazem prostych słów,które wiele uświadamiają,by wdzięczność towarzyszyła w każdej chwil naszego życia.

Idealna lektura dla każdego.Kocham ją i mocno polecam.

„Zapłakałam. Upadlam. Ale wciąż tu jestem! Co z tego, że wielokrotnie postąpiłam źle? Przynajmniej teraz wiem, czego robić nie wolno! Tak dużo mądrości z tego wyciągnęłam. Kimże bym była, gdyby ominęły mnie te wszystkie łzy?”

Wychowana w środowisku dotkniętym alkoholizmem i narkomanią. Próbę zapanowania nad życiem przypłaciła doświadczeniem anoreksji, bulimii, przemocy słownej, cielesnej. Trudne dzieciństwo, wczesne małżeństwo, rozwód, bycie samotną matką, doświadczenie bycia osobą niepełnosprawną ruchowo poruszającą się na wózku inwalidzkim i ta głęboka wiara pokładana w Bogu, że przecież w tym wszystkim jest jakiś sens, jakiś plan.

Wzruszyła mnie autorka swoim koszykiem wdzięczności, bólu cierpienia, a jednocześnie ufności i wiary.

„To, że jest trudno, nie oznacza, że jest do końca źle.”

Lektura tej książki ma w sobie ogromne pokłady dobra, uśmiechu i wdzięczności za otrzymane życie. Za męża Przemka, za dorosłego syna i nastoletnią córkę. To dzięki wdzięczności dni pełne smutku i rozgoryczenia były dla autorki szarą drogą wiodącą ku nadziei i akceptacji.

„Wszystko w życiu jest potrzebne. Łzy także.”

Czas zwolnił przy czytaniu tej powieści. Zatrzymałem się na chwilę, by z zawstydzeniem zobaczyć z jaką szczerością i mądrością pisze Niemczynow o wdzięczności, która wpłynęła na jej obecne życie. Pochyliłem głowę nad ułożoną przez nią modlitwą, pomyślałem o różańcu, który spoczywa pod jej poduszką. Zobaczyłem uśmiechnięte zdjęcie autorki z drewnianym pudełkiem kredek i pomyślałem, że ta książka może pomóc mi w postrzeganiu codzienności. Za szybko ją przeczytałem, mogłem skorzystać z tych wolnych miejsc przeznaczonych na zapiski i przynajmniej spróbować rozwiązać mój problem z okazywaniem wdzięczności. Czułem się wyhamowany a jednocześnie pobudzony do refleksji przeanalizowania swojego życia. Tak ciepło i serdecznie zwraca się autorka do swoich czytelniczek nazywając ich przyjaciółkami. Pokazuje jak być wdzięcznym za każdy dzień, za dach nad głową, za łazienkę, której przecież w dzieciństwie też nie miałem.

Niesamowite jest to, że dane mi było przeczytać akurat tę powieść. Sam z siebie chyba nie sięgnąłbym, ale los zdecydował inaczej. Po trzykroć dziękuję osobom, dzięki którym książka trafiła w moje ręce. Dlaczego po trzy kroć? To wyjaśni Wam już sama pani Ania w tej powieści, która jest wznowieniem książki „Sto dni wdzięczności”. Szczerze polecam.

Anna H. Niemczynow- autorka ponad dwudziestu książek, w dodatku bardzo poczytnych i polecanych nie tylko przez internetowych fanów. Rozmowy o jej tekstach toczą się również w filiach bibliotecznych- ot, pracownik biblioteki poleca konkretny tytuł autorki i zapewnia wiele emocji. Wierzę, że przy tym nie kłamie, a zdążyłam się już o tym wielokrotnie przekonać.

„Słowa wdzięczności. Z zachwytu nad życiem” uznać można za coś mocno odbiegającego od klasycznej obyczajówki. Nieco wznowiona wersja „Stu dni wdzięczności” to książka, na której stronach możemy bezkarnie tworzyć notatki i nie będzie to rozumiane jako niszczenie egzemplarza. Zwykle do zaznaczania ważnych fragmentów używam fiszek czy innych zakładek. Tym razem autorka świetnie znająca bolesne strony życia proponuje nam, abyśmy często zauważali drobne gesty, zapisywali udane elementy dna. To ciekawa forma terapii, zwłaszcza dla osób kochających archaicznie już brzmiące listy, dzienniki czy pamiętniki. Sama od lat prowadzę pamiętnik- pisane przeze mnie słowa nie ujrzą światła dziennego, nikt ich nie przekaże dalej i nie przerobi na swój sposób.

Tym razem nie mamy do czynienia z klasycznym podziałem tekstu na rozdziały. Autorka każde swoje przesłanie nazwała koszykiem, próbuje ona też przekonać każdego czytelnika z osobna, że drobne gesty wobec osoby trzeciej są jak balsam dla duszy. Powiedz komuś dzień dobry, powiedz, że ktoś ładnie wygląda, podziękuj lub zapytaj, jak się czuje. To naprawdę miłe, nie tylko dla odbiorcy.

Dość ryzykowny punkt tej książki to nieustanne przypominanie o istnieniu Boga. Religia, tak jak i polityka, od zawsze uchodzą za tematy kontrowersyjne i kłótliwe. Boję się zatem, że wielu odbiorców porówna tekst autorki do kazania kościelnego. Wszystko zależeć będzie od podejścia odbiorcy do tematu wiary.

Po lekturze, której wcale nie trzeba czytać po kolei, zastanowiłam się, za co sama mogę być wdzięczna. Na pewno cieszy mnie fakt możliwości czytania i rozumienia konkretnych słów. Książki od zawsze były dla mnie ważne i tak już pozostanie. Wdzięczność to główny temat książki, a także słowo, które każdy z czytelników musi zinterpretować po swojemu.

„Słowa wdzięczności. Z zachwytu nad życiem” umieściłabym raczej w dziale z literaturą psychologiczną, gdyż taki właśnie wymiar ma ta książka. Nie powinny jednak sięgać po nią tylko osoby załamane czy niepewne siebie. Przekazałabym ją bardziej osobom o negatywnym usposobieniu. Może po lekturze zrozumieją one, że krytykowanie, ponaglanie, wyśmiewanie się czy uważanie siebie samego za lepszego do niczego dobrego nie prowadzi.

Mam jednak delikatne obawy, że treść książki podzieli odbiorców na dwie grupy. Pierwsza doceni szczerość pisarki, a druga uzna jej przemyślenia za zbyt mocne sprzedawanie prywatności. Czas pokaże, jaki będzie wynik pojawienia się tego tytułu na rynku wydawniczym. Wolałabym jednak, żeby autorka skupiła się bardziej na fikcyjnych powieściach obyczajowych- są one na pewno bardziej wciągające.