Self-Regulation. Świąteczne wyzwania

Nie spodziewałam się takiej historii wewnątrz. Równie dobrze mogłabym powiedzieć, że ta książka jest świątecznym poradnikiem, który służy pomocą rodzicom podczas świąt. Po pierwsze, można dziecku przeczytać wybrane historie, gdyż tego, co się znajduje pomiędzy, raczej nie zrozumie. Po drugie mamy tu cenne wskazówki co do zachowania dzieci podczas przygotowań do świąt, oraz celebrowania ich razem z innymi. I trzeci pożytek z tej książki jest taki, że jego głównym zamysłem jest przekazanie nam informacji o różnych poziomach i odmianach stresu. Poradnik zwraca naszą uwagę na niewykształcone jeszcze mechanizmy myślowe dziecka. Rodzic nie może oczekiwać od niego, że będzie grzeczne, bo cóż to słowo dla niego oznacza? Czyli co ma robić? Dzieci nie znają cierpliwości, bo jej nie posiadają. Po chwili czekania zaczynają się niecierpliwić, a później agresywnie oddają swoją złość, bo te podstawowe mechanizmy już u niego działają. Cała książka ma na celu opowiedzenie nam o stresujących sytuacjach u dzieci oraz jak reagować i co robić, by nie doprowadzić do sytuacji w której oboje będą używać tylko złych emocji. Mamy tu podkreślone, że do szczęśliwych świąt potrzeba obojga rodziców, a nie tylko zabieganej mamy, która nie wie czy robić kolację, pilnować młodsze dzieci, czy najlepiej zniknąć i obudzić się po wszystkim. Święta bez stresu to takie, kiedy jedno z rodziców przygotowuje potrawy, a drugie zajmuje dzieci. To najlepszy przepis na radość z każdej strony. Uważam, że nie tylko dzieci powinny zapoznać się z tą książką, ale przede wszystkim każdy z rodziców, czy ci, którzy choćby dopiero myślą o potomstwie. Po jej przeczytaniu miałam bardzo dużo myśli, które wciąż kiełkują mi w głowie. Przede wszystkim to, że rodzice to dwoje ludzi, którzy wspólnie zajmują się dziećmi. Nie sytuacja, że jedno pracuje, a drugie je wychowuje. Za pomoc w zabawie czy innych czynnościach rodzice nie dziękują sobie wzajemnie...

Jeśli chodzi o wydanie, to książka jest ciut większa i szersza. Wewnątrz zawiera proste ale i pełne emocji rysunki, które oddają uczucia postaci. Po krótkiej opowieści następuje wytłumaczenie zachowania każdej z postaci i opisanie ich emocji ze zrozumieniem. Zdecydowanie po skończeniu bardzo długo pozostaje w głowie, pomimo tego, że pokazała tylko to, co każdy z nas powinien znać. Powiedziałabym, że panuje w niej równouprawnienie:-) Według mnie to poradnik dla rodzica, z którego skorzystać mogą nie tylko dzieci.