Ostatnia faza mroku

Jest to ostatni 3 tom Rodziny Carmody i tym razem poznajemy losy Ivora oraz Azarii. Obydwoje są czarownikami, a dziewczyna dodatkowo uznawana jest za przeklętą.

Jest to rodzaj książki, który ma 2 oceny w mojej opinii.

1) Jest to bardzo wciągające, ciekawe romantasy. Relacja między bohaterami jest pełna ognia, wszechświat pcha ich sobie w ramiona, chociaż na początku pojawiają się spięcia. Kto się czubi ten się lubi. Każdy fan romantasy przepadnie w tej książce i dostanie zawału pod koniec książki.

2) Jeśli nie kochasz romantasy to ta książka będzie dla ciebie niczym słodzik w dużej ilości. Ja uwielbiam 2 tom. Ten niestety wydaje mi się najsłabszy. Bohaterowie są schematyczni, nic w ich relacji nie jest zaskakujące. Cała [Adres usunięty]ść i mrok w moim odczuciu są pozbawione głębi i efektu wow. A rozwiązanie problemu jest opisane po łebkach bez większej analizy. Jako osoba stawiająca jednak na akcje a nie na romans nie jestem zachwycona. I dodatkowo cały efekt popsuł mi epilog.

SPOILER - lukier wylewał się tam litrami. KONIEC SPOILEROWANIA

Dlatego z jednej strony moja ocena jako romantasy to takie solidne 8 , a z drugiej strony 5-6? Obniżanie oceny tylko dlatego, że nie jest się fanem fajnego motywu nie przemawia do mnie, dlatego uznajmy, że to takie 7/10. Ale udaję też , że na 2 tomie moja przygoda się zakończyła.

"Ostatnia faza mroku" to finalny tom skupiający się na ostatnim członku rodziny Carmody - Ivorze. Najstarszy z rodzeństwa, tajemniczy i spokojny czarownik, zgadza się na współpracę ze Sparrowami, a przede wszystkim z Azarią – tajemniczą, silną księżniczką, uznawaną za przeklętą. Od tej pory ich losy przeplatają się, a we wszystko zamieszana jest zdrada, nieznane moce i demony!

Moje przygody z polską fantastyką są różne, ale ostatnie lata sprawiają, że zakochuję się w rodzimej wyobraźni i kreatywności autorów! I to samo mogę rzec o fantastyce Agaty Polte, której pierwszy tom w serii może i mnie nie zachwycił, ale na pewno popchnął w beztroską radość z czytania o perypetiach rodzeństwa Carmody. Zwłaszcza, że bohaterów naprawdę da się polubić, zrozumieć i a także... Pomimo naiwności niektórych wydarzeń czy relacji... Przywiązać do nich i chcieć im kibicować.

Tyczy się to zwłaszcza Ivora i Azarii, którzy niesamowicie się dopełniają! Z pozoru spokojny i opanowany czarownik, potrafi wyzwolić z siebie groźną i gorącą stronę, którą idealnie równoważy pewna siebie i szczera dziewczyna. Jednocześnie pomimo pojawiających się przeszkód, obowiązków czy niepewności, bohaterowie rozmawiają ze sobą i próbują pomagać sobie nawzajem. Szczególnie, gdy w grę wchodzi dobro drugiej osoby i jej szczęście - ach, Ivor.

Książka, to nie tylko trzymający w napięciu romans, ale także fabuła! W tym przypadku jest to sprawa demonicznych ataków i snującego się za plecami aktu zdrady... Wątki dwóch potężnych rodów, aranżowanego małżeństwa i "przekleństwa" naprawdę ciekawie mi się czytało, choć muszę zaznaczyć, że dość łatwo idzie przewidzieć winowajcę całego wydarzenia. Mimo to, nie odebrało mi to radości z rozwiązywania tajemnicy i obserwowania losów bohaterów, którzy mając na głowie demony, musieli również walczyć z własnymi uczuciami.

Mam nadzieję, że mimo wszystko nie jest to ostatnie pożegnanie z tym światem! Zwłaszcza, że jest wiele postaci, których losy z przyjemnością bym poznała! Zatem jeśli kochacie lekkie fantasy z gorącym romansem, gdzie główne role grają czarownice, wampiry i wilkołaki... To bardzo polecam Wam tę trylogię.