Nieosiągalny

Nieosiągalny, to taki kopciuszek dla dorosłych, ale czy wywołał u mnie efekt wow?

Jest to książka napisana przez dwie autorki: Małgorzata Falkowska, której miałam okazję czytać Iliasa i Laosa oraz Ewelina Nawara i kompletnie nie odczułam tego, że Nieosiągalny napisany jest przez dwie osoby! Więc wielkie brawa dla autorek, że podołały i udało się im stworzyć powieść, która jest dopięta pod każdym względem. Mamy dobrze wykreowanych bohaterów, retelling kopciuszka tylko,że w wersji dla dorosłych. Książkę czyta się przyjemnie, lekko. Nie wymaga od nas jakiegoś większego zaangażowania, dzięki czemu śmiało może nadawać się w chwilach, w których chcemy się oderwać do cięższych książek, od codzienności, która nas przytłacza.

Osobiście do książki podeszłam ze sporym zapałem. Przeczytałam opis i sądziłam, że porwie mnie świat Olipmii i Wiliama, ale nie porwał. Brakowało mi tu tego "pazura". I myślę, że to jest takie moje "ale". Mam ogromny problem z ocenieniem tej książki, ponieważ jako całość wypadła naprawdę przyzwoicie, ale momentami mnie nudziła, kilkakrotnie odkładałam ją na rzecz innej książki, ale wracałam, ponieważ zawsze kończę zaczęte pozycje. Czy żałuję poświęconego jej czasu? W sumie to nie, bo bawiłam się z nią nawet dobrze. Pozwoliła mi się zrelaksować, odciąć od mafii, którą miałam na co dzień, ale niestety mnie nie zachwyciła.

„Nieosiągalny” to piękna opowieść o miłości dwojga młodych, która potrafi przezwyciężyć wszelakie przeciwności, jakie los stawia jej na drodze.

Czasami myślimy, że nasze życie już wystarczająco jest szare i nudne, jednak nawet w najgorszej sytuacji pozostaje nam wyjście awaryjne, z którego możemy skorzystać, tylko czy mamy na tyle wystarczająco siły aby to zrobić?

Olimpia to bardzo ambitna dziewczyna, która stawia swoją przyszłość na jedną kartę – naukę. Po części studiuje nie tylko dla siebie, dziewczyna mieszka razem z ojcem, który poniekąd stale wytyka jej błędy, uchybienia, czy bark wystarczająco dobrych ocen. Bo przecież Olimpia musi być zawsze najlepsza, wystarczy spojrzeć tylko na jej imię, które już do czegoś zobowiązuje.

Przez wygórowane oczekiwania ojca, dziewczyna nie ma życia prywatnego, na jakie student może sobie pozwolić. Olimpia znajduje się stale pod nadzorem i nawet pomimo tego, iż pracuje dorywczo nadal ma zakazane wracać do domu przed północą. Odkąd matka Olimpii zamknęła swoje oczy już na zawsze, życie dwudziestolatki uległo szczególnej zmianie, zwłaszcza w kwestii studiowania. Jedyny bliski, który jej jeszcze został okazał się despotą, jako jedyny ustalający reguły w domu. Najgorsze jednak w tym wszystkim jest to, że taka osoba jak ojciec Olimpii nigdy nie zadowoli się dręczeniem fizycznym. Natomiast przemoc psychiczna to prawdziwa gratka dla takich ludzi. Ciągła manipulacja i używanie zmarłej matki wzbudzając tym samym poczucie winy u dziewczyny to coś, w czym lubuje się ojciec.

Pomimo tak ciężkiego życia, bo nie oszukujmy się, nikt nie chciałby wieść takiego żywota, a tym bardziej mieszkać z taką osobą, Olimpia spotyka na swojej drodze małą iskierkę, która w przyszłości zapłonie jasnym światłem.

Pewnego razu, biorąc zastępstwo na nocnej zmianie w hotelu Olimpia spotyka pewnego, bardzo wyrafinowanego mężczyznę. Akurat zbieżność wypadku tak chciała, aby tych dwoje młodych ludzi spotkało się w polskim Toruniu. Oboje poznają się, przypadają sobie do gustu i na tym niestety kończy się ta piękna bajka. Olimpia wraca do domu, do despotycznego ojca i nigdy już nie zobaczy ponownie szarmanckiego nieznajomego. A jednak, los w pewnych kwestiach potrafi płatać figle, po paru tygodniach dziewczyna dostaje wielką paczkę a na niej widnieje wielkie, bogato zdobione logo.

„Nieosiągalny” w moim odczuciu to bardzo przyjemny i lekki romans, który właśnie ma na celu oderwanie czytelnika od szarej codzienności. Coraz bardziej wgłębiając się w lekturę czujemy, że po prostu momentami polepsza nam się humor i to za sprawą „Nieosiągalnego”. Piękny, momentami bardzo romantyczny retelling znanej nam wszystkim bajki z dzieciństwa, to coś czego każdy w życiu potrzebuje, szczególnie w takich chwilach w jakich znajdujemy się obecnie. Wciągająca historia, wydarzenia trzymające poniekąd w napięciu i piękna chemia rodząca się pomiędzy dwoma bohaterami. Czy jeszcze więcej czegoś potrzeba?

W tej ostatniej już sekcji tekstu, chciałabym także odnieść się do autorek, ponieważ jak dobrze wiemy „Nieosiągalny” jest dzieckiem dwóch pisarek. Moim zdaniem kooperacja Eweliny Nawary i Małgorzaty Falkowskiej nawet bardzo zgrabnie wyszła. Panie dobrze zgrały się w czasie ze sobą, co mnie oczywiście cieszy, bo przez to fabuła nie była za bardzo rozciągnięta w czasie.

„Nieosiągalny” nadaje się wprost idealnie w ciemne ponure dni, aby rozjaśnić Wam humor.

Gorąco polecamy: Dobre Recenzje

🌹„NIEOSIĄGALNY”🌹

Ewelina Nawara Małgorzata Falkowska Wydawnictwo AKURAT Wydawnictwo MUZA

Czy zastanawialiście się kiedyś, jak to jest przeżyć historię miłosną tak jak z bajki? Mówię tutaj o bajce Kopciuszek z tym, że tutaj Kopciuszek ma wrednego ojca. On nie zasługuje na to, żeby nim być ani na to żeby żyć. Jest tyranem rodziny. Po śmierci mamy Olimpii, zaczął ją katować. Przez przypadek poznaje przystojnego mężczyznę. William jest księciem królestwa Martagon. Czy taka miłość ma szansę przetrwać? Co na to rodzice księcia? Tego to już musicie dowiedzieć się sami.

Kopciuszek w wydaniu dla dorosłych. Bardzo szybko czyta się tą powieść. Jak zaczniecie czytać nie będziecie mogli przestać, aż nie przeczytacie ostatniej strony. Są zwroty akcji. Jak w każdej bajce są dobre i złe postacie.

Czy warto przeczytać? Moim zdaniem warto. Nie jest to ciężka powieść. Są gorące sceny tylko dla czytelników dorosłych. Dlatego polecam powieść „Nieosiągalny” wyłącznie osobą pełnoletnim.

Chcecie poznać przystojnego księcia, przyszłego króla Martagony? A może wolicie poznać uroczą Olimpię? Czy tak jak w bajkach, ta historia będzie miała szczęśliwe zakończenie? Przekonajcie się czytając „Nieosiągalnego”.

Dziękuję autorką Ewelinie Nawara i Małgorzacie Falkowskiej, za to, że stworzyłyście takie urocze dzieło. Życzę wam dalszych sukcesów i więcej podobnych, cudownych dzieł. 🌹😘😊

Polecam, polecam i jeszcze raz polecam.

Moja ocena to 9/10

'Nieosiagalny"

Współczesna wersja Kopciuszka i chociaż Olimpia nie zgubiła pantofelka, za to rozkochała w sobie księcia. Historia pełna uniesień i romantycznych chwil, chociaż nie zabrakło w tej książce elementów dramatycznych a wręcz okrutnych. Ola, która nie miała łatwego życia przy boku ojca, poznając Williama z wielką radością wyrusza na przygodę życia. I chociaż ta historia wydaje się mało prawdziwa to miło jest poczytać o tak cudownej miłości, która pojawia się jakby od pierwszego wejrzenia. . Autorki w cudowny sposób pokazały, że miłość nie ma granic, nie liczy się status społeczny, wykształcenie czy majątek. Przyjemne pióro autorek sprawiło, że strony znikały same a dynamiczna akcja nie dała się nudzić. Było słodko, namiętnie i odrobione niebezpieczne. I najlepsze dopiero przed nami, bo to jeszcze nie koniec tej historii. Więc wypatruje kontynuacji.

Ona pracowała jako kelnerka, ON przyjechał na zaręczyny swojego kuzyna. Pochodzą z dwóch różnych światów, jednak od samego początku Williama i Olimpie coś do siebie ciągnie. Wspólny spacer po ulicach Torunia miał być jednorazowym spotkaniem, a przynajmniej tak kobieta takie miała plany. William miał inne, Olimpia go zafascynowała, chciał poznać ją bliżej i dlatego zaprosił do siebie, aby towarzyszyła mu na ślubie kuzyna.

Kobieta była zaskoczona zaproszeniem, przecież praktycznie się nie znali. Jednak namówiona przez przyjaciółkę postanowiła jechać. Choć raz się zabawić, pomimo konsekwencji, jakie będzie musiała ponieść, jak wróci. Prywatny samolot, wspaniały dom i informacja, że mężczyzna jest księciem, mocno ją zaskoczyły. Jednak ona widzi w nim kogoś więcej niż tylko księcia. Czy dwoje ludzi z tak różnego świata ma szansę na bycie razem? Czy Olimpia zaryzykuje?....

Cała recenzja na moim blogu - [Adres usunięty]

Historia współczesnego Kopciuszka!

Jednak tym razem nie mamy złej macochy i wrednych sióstr, a apodyktycznego i okrutnego ojca. Olimpia to młoda dziewczyna, która interesuje się zagadnieniem afirmacji – stara się wdrożyć jej zasady w swoje życie, ale nie zawsze to się udaje. Jednego wieczoru poznaje przypadkiem Willa, którego początkowo ignoruje, a następnie zgadza się oprowadzić po swoim ukochanym Toruniu. I gdy od niego w pewnym momencie ucieka zdaje się, że ich znajomość tak się zakończy.

William nie należy do mężczyzn, którzy od razu się poddają. Postanawia odnaleźć dziewczynę i zaprosić ją do siebie pod pretekstem ślubu kuzyna. Gdy Ola zjawia się w królestwie Martagon nie wie, że tak naprawdę znalazła się w prawdziwej rodzinie królewskiej. Zdaje się, że powrót do rzeczywistości będzie ciężki, mimo wszystko postanawia chodź na chwilę poczuć się wyjątkowo i odpocząć od swoich problemów.

Jednak czy dane będzie Kopciuszkowi zamienić się w prawdziwą księżniczkę jak w baśni? Czy William stanie się dla niej prawdziwym księciem, czy jednak to będzie chwilowa ułuda bajki?

„Nieosiągalny” to romantyczna historia z bajkową miłością. Bohaterowie idealnie do siebie pasują. On – prawdziwy książę i przyszły król, ona – na pozór zwykła dziewczyna, trochę niepewna, jednak idealnie odnalazła się w świecie arystokracji. Jednak nie może być tak kolorowo – każdy ma swoje tajemnice i problemy. Razem jednak są w stanie pokonać wszystkie przeciwności losu.

Będąc mamą bajki nie są mi obce. Uwielbiam współczesne adaptacje baśni – mają w sobie niewątpliwy urok. Ich historie pokazują, że czasem marzenia się spełniają i z szarej myszki można zamienić się w Kopciuszka. Wystarczy tylko odnaleźć swojego prawdziwego księcia, który nie tylko będzie uszczęśliwiał, ale również nas chronił. Bajki mają to do siebie, że zawsze kończą się happy endem, jednak prawdziwe życie jest bardziej skomplikowane i potrzeba większego wysiłku, aby zawalczyć o uczucia i szczęśliwe zakończenie. Mnie ta historia urzekła i serdecznie polecam, jeżeli chcecie przenieść się we prawdziwą i rzeczywistą wersję baśni o Kopciuszku!

@zaczytany_swiat_mamy

Z pewnością znacie bajkę o Kopciuszku. Ja będąc mamą trzech córek, do tej pory lubię przenosić się do świata baśni. Właśnie tak się czułam czytając tą historię. Miałam wrażenie jakbym znalazła się w świecie iluzji, ale tak samo jak w bajce, główna bohaterka nie miała łatwego życia.Tym razem to nie zła macocha, ale okrutny i despotyczny ojciec sprawiał, że dorosła dziewczyna żyła jak w niewoli pod jego stałym nadzorem. Jej wybawieniem okazał się uroczy dżentelmen William, którego przypadkowe spotkanie zamienia się w najpiękniejsze chwile, o których nawet się jej nie śniło. Jednak idylla nie trwa zbyt długo, ponieważ czas mija nieubłaganie, a prawdziwe życie to nie bajka. Powrót do rzeczywistości bywa bolesny..

To była naprawdę miła i przyjemna lektura, która z pewnością jest nieprawdopodobna, ale czy to nie piękne, że dzięki książkom możemy marzyć i fantazjować? Z początku główny bohater uchodził za zadufanego dupka, ale to było tylko pierwsze wrażenie, ponieważ w następnych rozdziałach udowodnił, że pomimo swojego statusu społecznego jest prawdziwym dżentelmenem, który ma ogromne serce - prawdziwy rycerz na białym koniu, który zrobi wszystko by uratować swoją księżniczkę. Od początku byłam nastawiona na lekką i romantyczną historię, którą dostałam. Muszę przyznać, że nie zabrakło w niej również pikantnych scen. Wpadką okazała się początkowa alergia Oliwii na lilie, a następnie jej cudowne ozdrowienie. Gdybym nie wiedziała, że książka została napisana przez dwie autorki w życiu bym się nie zorientowała, iż fabuła poprowadzona jest w duecie. Autorki spisały się rewelacyjnie i za to należą się im ogromne brawa.

[Adres usunięty]

Sesja już praktycznie za mną, a więc mogłam w końcu w pełni oddać się temu, co kocham, czyli czytaniu. Lekturę "Nieosiągalnego" rozpoczęłam przed nawałem egzaminów i mogłam go dokończyć dopiero dzisiaj. Być może nie jest to literatura "wyższych lotów", nie mniej jednak ja spędziłam z nią naprawdę przyjemne popołudnie.

William nie jest mężczyzną w typie Olimpii. Wydaje się, że ich znajomość skończy się po jednym spacerze ulicami Torunia, ale William ma wobec dziewczyny inne plany i nie spocznie, dopóki nie osiągnie celu. To opowieść o Kopciuszku, w której nie ma złej macochy, ale jest okrutny ojciec. Jest bajkowa miłość, ale są i całkiem zwyczajne problemy. Jest mnóstwo śmiałych scen, które wywołują wypieki na twarzy, ale i tak najważniejsza jest miłość, która jest w stanie pokonać wszystkie przeciwności losu.

Uwielbiam historie inspirowane baśniami i bajkami, dlatego gdy w zapowiedziach wydawnictwa Muza ukazał się "Nieosiągalny" wiedziałam, że to mój must have. Dałam się kompletnie wciągnąć w tą historię, pomimo tego, że z tyłu głowy tłukła mi się myśl, że jest mało realna.

Trochę nużąco jak dla mnie zrobiło się w połowie książki. Miłość głównych bohaterów przyćmiła wszystko inne, przez to cała opowieść zrobiła się taka "słodko pierdząca". Szkoda, że autorki nie rozwinęły bardziej wątku zaklimatyzowania się Olimpii w królestwie (pomijając momenty rozrzutnego shoppingu - tego było nawet za dużo). Zabrakło mi również rozwinięcia wątku ojca dziewczyny. Stanowił ON ciekawą odskocznię od tego słodkiego romansidła i było go stosunkowo bardzo niewiele.

Historia opowiedziana została z perspektywy głównych bohaterów - Olimpii i Will'a. Rozdziały są bardzo krótkie, dzięki czemu czyta się ją bardzo szybko. Odniosłam wrażenie, że niektóre rozdziały były zbędne, gdyż opowiadały dokładnie o tym samym, co dowiedziałam się z rozdziału poprzedniego.

Główni bohaterowie dali się polubić, choć momentami zachowywali się jak dwójka zauroczonych, głupiutkich nastolatków, po czym nagle przenosili swoje uczucie na zdecydowanie bardziej dorosły poziom.

Spodobał mi się wątek akcji, które autorki zamieściły w końcowej części historii, nie mniej jednak uważam, że został ON potraktowany po macoszemu. Miałam nadzieję, że autorki pociągną go dalej w kolejnej części, jednak został ON szybko zakończony w ostatnim rozdziale, gdzie akcja rozgrywa się kilka miesięcy później. W podziękowaniach jednak została zawarta informacja, że autorki szykują kontynuację losów Olimpii i Will'a, więc może w drugi tom pozytywnie mnie zaskoczy pod tym względem.

Mimo pewnych mankamentów, "Nieosiągalnego" czytało mi się naprawdę dobrze. Jest to idealna lektura dla każdego, kto szuka lekkiego romansidła "na raz". Być może i jest to historia nierealna, nie mniej jednak która z nas - kobiet, nie marzyła jako mała dziewczynka o spotkaniu swojego księcia na białym rumaku?

Moja ocena: 6/10

Zawsze chętnie sięgam po książki, które zawierają w sobie motyw z baśni. "Nieosiągalny" to opowieść, która lekko nawiązuje do Kopciuszka przez co cała historia jest urocza i magiczna.

William i Olimpia pochodzą z dwóch różnych światów. On jest przyszłym królem małego państwa, a ona to zwykła studentka pochodząca z Torunia. Ich jedno spotkanie zmieni wszystko.

Całą książkę przeczytałam zaledwie w dzień. Czytało się szybko, a przede wszystkim przyjemnie. Autorki stworzyły naprawdę cudowną historię. Historię, w którą trudno uwierzyć ale, o której często niejedna z nas marzyła. Bo która z was nie chciałaby poznać księcia i zostać jego księżniczką?

Bardzo podobało mi się, że oprócz całego bajkowego romansu i wielkiej miłości mamy tutaj też kilka ważnych i problematycznych wątków. Zamiast złej macochy dostajemy ojca tyrana, który kontroluje życie Olimpii. William i jego rodzice muszą zmagać się z problemami królestwa i próbą zamachu. Tutaj naprawdę wiele się dzieje.

"Nieosiągalny" to świetna książka, którą z całego serca wam polecam. Jest urocza, zabawna, romantyczna. Jest tu wszystko czego wymagam od lekkiego romansu.

Co może się kryć pod hasłem Kopciuszek w wydaniu dla dorosłych? Wszyscy doskonale znamy tę bajkę, ale jak wypadnie ten retelling? Polskie realia, toksyczny rodzic i książę z dalekigo kraju, a to wszystko w słodkiej i uroczej wersji.

Już dawno nie czytałam czegoś tak lekkiego, przyjemnego, a zarazem całkiem dobrze napisanego i pozbawionego standardowych romansowych głupotek. Jest to historia pełna baśniowego klimatu, trochę schematyczna, może momentami przewidywalna, jednak w tym przypadku to bardziej zaleta niż wada. Bohaterzy to sympatyczne postacie, łatwo ich polubić i trzymać kciuki za ich relację. Mamy też  kilka gorących scen, przedstawionych w naturalny sposób, bez żenady czy niesmaku.

Książkę przeczytałam błyskawicznie, ale skutecznie zostałam otulona mentalnym lukrem. Świetna, lekka pozycja na każdy wieczór, od której ciężko się oderwać. Mocno liczę na kontynuację!

Czy są tutaj z nami czytelniczki, które mają ochotę choć na chwile przypomnieć sobie własne marzenia o księciu z bajki i dać się pochłonąć uroczej historii zatopionej w realnym życiu ? 😍

Od pierwszych stron opowieść Olimpii i Willa pochłonęła mnie do reszty. Zaciekawiła mnie postać mężczyzny który z początku wydawał się być arogancki, świadomy swojej atrakcyjności , taki typ który żadnej nimfie nie przepuści. Nic bardziej mylnego. Okazał się być dobrze wychowanym i niezwykle inteligentnym mężczyzną, który zna dobre maniery a kobiety traktuje z należytym szacunkiem. Jeśli kiedyś sądziłam, że kręci mnie tylko typ mężczyzny „bad boy” to właśnie Will złamał schemat moich upodobań. Oczarował mnie chęcią udowodnienia swoich uczuć Olimpii. Chociaż pragnął jej jak żadnej innej, potrafił odłożyć swoje żądze na bok. Tylko nie dajcie się zwieść.. wcale nie ujmowało to stale rosnącemu napięciu między bohaterami.🔥🔥🔥😈

Czytając udało mi się nawet wzruszyć. Odczułam niemalże całą gamę uczuć. Smutek, gdy czytałam o ojcu Oli, który okazał się synonimem złej macochy kopciuszka. Oraz śmiech, którego nie zabrakło dzięki relacji Willa z przyjaciółką Olimpii. Porywająca historia o kopciuszku, tylko podkreślam, że dla dorosłych ! Autorki nie bały się dodać pieprzu do relacji bohaterów. Smaczny waniliowy seks, oparty na miłości z lekką dozą szaleństwa 🤤🔥

Niestety jedynym mankamentem książki, był sposób prowadzenia akcji. Często zmieniające się rozdziały, z czego część z nich cofała się z fabułą do minionych wydarzeń. Niewątpliwie pozwala to na zrozumienie postawy obojga bohaterów, lecz niestety ja momentami czułam się zagubiona a chyba, czasem uważam, że mały niedosyt jest lepszym rozwiązaniem 🙂 Ale to jedyny minus, ponieważ książkę po prostu połknęłam z wypiekami na twarzy, czytało się ją niezwykle przyjemnie do samego końca. A nawet widzę, że historia ma potencjał na jej dalsze losy, może tym razem z perspektywy Majki i Simona ? Byłoby wspaniale ! 🔥❣️

Książkę gorąco polecamy wszystkim kobietom, które mają ochotę choć na chwilkę oderwać się od mafijnej tematyki i dać się pochłonąć romantycznej historii😍.

William i Oliwia to postaci, jakich mnóstwo znamy z romantycznych filmów dla młodzieży. On bajecznie bogaty, przystojny, szarmancki łamacz kobiecych serc, na dodatek jak się okazuje z arystokratycznym tytułem.

Ona, zwyczajna studentka, która mieszka z ojcem, dorabia sobie do budżetu jako kelnerka i ma cudowną przyjaciółkę Majkę.

Podczas pierwszego spotkania Oli i Willa w Toruniu, na przyjęciu kawalersko/panieńskim, czy jak kto woli przedślubnym, nic nie zapowiada, że ta dwójka ma przed sobą jakąś przyszłość, wspólną oczywiście. Los jednak chce inaczej, akcja przyśpiesza, a świat tej pary staje dosłownie do góry nogami.

Oliwia jest w totalnym szoku kiedy dowiaduje się, że chłopak, który zaprząta jej myśli jest prawdziwym księciem. Jednak czy życie to bajka? Zapraszam do lektury.

Obie autorki znam, i bardzo lubię, stąd też moja ogromna ciekawość tej książki. "Nieosiągalnego" czyta się bardzo lekko i szybko. Mnie osobiście bardziej niż z Kopciuszkiem kojarzy się z filmami o księżniczkach, które nagle dowiadują się o swoim pochodzeniu i muszą dostosować do nowych warunków życia. Nieco podobnie jest tutaj, bo kiedy Oli wyjeżdża do Williama, uczy się być może nie od razu księżniczką, a osobą, której nie powstydzą się wyższe sfery. Co prawda znajdziecie tu odniesienie do wątku "złej macochy" ale to już zostawię waszej ocenie.

Gdyby nie to, że od początku wiedziałam, że ta powieść jest taką bajką dla dorosłych, pomarudziłabym, że jest bardzo nierzeczywista, ale skoro tak miało być, będę sprawiedliwa i przejdę na razie do plusów.

Niewątpliwie zaletą i plusem, jest wątek przemocy domowej, pokazanie, że nie tylko razy fizyczne bolą. To bardzo ważna część książki, przypominająca, że za drzwiami wielu domów rozgrywają się dramaty. Przecież Oliwia jest dobrą studentką, uśmiecha się, pracuje, ma przyjaciół, więc wydawałoby się, że wszystko jest w porządku, a ona zwyczajnie się wstydzi przyznać, co przeżywa na co dzień. Czytając jej historię, bardzo jej współczułam i z przerażeniem myślałam, ile takich dziewczyn, ludzi mogę znać.

Drugi plus, to cudowna przyjaźń. Kto z nas nie marzy o przyjaciółce, która w jednej chwili potrafi rzucić wszystko i przybiec (no dobra, przylecieć prywatnym samolotem) na pomoc. Tutaj Oliwia i Majka są rewelacyjne! Uwielbiałam ich dialogi, przekomarzania i pomysły.

Trzeci plus, i w sumie to, co najbardziej mnie zaskoczyło to to, że nie jest to erotyk. Owszem, jest namiętnie, są sceny seksu, ale jak dla mnie ani gorszące, ani przesadzone, ot, dokładnie jak trzeba, by podnieść temperaturę historii. Nie ma tu modnej łóżkowej przemocy czy też tzw. instrukcji obsługi od a do zet. Można? Można!

Generalnie ta historia jest dość przewidywalna i nie ma co liczyć na zaskakujące zwroty w akcji, to jednak czyta się przyjemnie, pozwala się oderwać od szarej rzeczywistości i co ciekawe, zachęca do oczekiwania na kolejny tom.

Bajka dobiegła końca, wybiła północ, a właściwie nastał poranek, a ja nie zgubiłam pantofelka, z którym mógłby mnie szukać po świecie.

@malgorzatafalkowska

@[Adres usunięty]a

@grzeszne_ksiazki

Olimpia z pod rąk ojca pilnującego jej na każdym kroku, surowo dyscyplinującego, trafiła w ramiona księcia z bajki. Przypadkowe przyjęcie, na którym pracowala sprawiło, że wpadła w oko pewnemu arystokracie. Kilka spędzonych wspólnie chwil na nocnym specerze a potem kopciuszek uciekł. Odnalazł ją i zaprosił na wesele kuzyna. Nie mająca wiele do stracenia dziewczyna na przekór ojcui jego dyktaturze, wyjeżdża w nieznane, gdzie przeniesie się w świat rodem z bajek.

Ona zwyczajna dziewczyna, wiodła normalne życie, chociaż nie do końca mając tak wymagającego, zimnego, despotycznego ojca, ON żył wedle etykiety, nakazów, praw, protokołu, tradycji choć czasem wymykał się by zakosztować odrobinę zwykłych chwil, gdzie nie jesteś pilnowany 24 h na dobę. Rozkochiwał w sobie wiele kobiet i brał z życia garściami na przekór wszystkim, dostając miano loverboya. Do czasu kiedy jego wzrok przykuła niesamowita kobieta. Olimpia kochała książki, jej ulubionym miejscem była biblioteka, starała się dorównać wymaganiom stawianym przez ojca, była delikatna, sumienna, ufna, lecz potrafiła też dostrzec gorsze oblicza ludzi skryte pod powłokami. Wpadła w sam środek bajki gdzie z szarego Kopciuszka z masą prywatnych problemów i obaw w relacji z ojcem, będzie mogła przemienic się w piękną królewnę. Znalazł ją książę, który będzie chciał ją uratować, zmienić nie tylko jej ale różnież i swoje życie. Historia słodka jak w bajkach z dodatkami zostrzającymi chwile, w sytuacje niosące zagrożenie. Nie braknie tutaj humoru doskonale dawkowanego. Ciekawych bohaterów, przyjaźni na dobre i złe, oraz miłości, która warta jest wielu poświęceń. Okładka przyciąga wzrok i zachęca do przeczytania. Naprawdę ta historia może być początkiem fajnej i odmiennej serii, o świecie rodem z bajek w XXI wieku, przez którą dosłownie się płynie. Polecam.

Po przeczytaniu opisu tej powieści, byłam pewna, że skradnie ona moje serce. Ciekawiło mnie również, jak dwie polskie, utalentowane autorki poradziły sobie w duecie. Efekt dosłownie przebił moje oczekiwania. Gdy tylko zaczęłam kroczyć stronnicami "Nieosiągalnego", przepadłam bez pamięci i żadna siła nie była w stanie zmusić mnie do przerwania lektury! Tak, to właśnie jedna z tych książek, jaką z jednej strony chciałoby się dawkować, by móc jak najdłużej się delektować porywającą historią, ale równocześnie pragnie się jak najprędzej poznać zakończenie, a odłożenie pozycji na półkę, przed dotarciem do finału, staje się czymś niewykonalnym. "Nieosiągalnego" po prostu połyka się na raz, dlatego nie sięgajcie po nią, jeśli nie macie do zagospodarowania paru spokojnych godzinek. Inaczej tęsknota za bohaterami i ciekawość nie pozwoli wam normalnie funkcjonować, a serce będzie przechodzić istne katusze!

Fundamentem tej przejmującej historii są bezsprzecznie nietuzinkowe, wielowymiarowe postacie, których nie sposób nie pokochać. To ludzie z krwi i kości, którzy mimo różnic w statusie społecznym, pragną tych samych emocji, marzą i muszą pokonywać liczne przeszkody, by móc osiągnąć upragniony cel. Nie zabrakło także złych charakterów, zapewniam, iż żaden bohater nie pozostanie wam obojętny. I choć losy Olimpii I Willa mogą zdawać się typową romantyczną bajeczką o nowoczesnym Kopciuszku, pod postacią subtelnej opowieści, autorki przemyciły bardzo trudną, bolesną tematykę, ale i normalność, ukazując w ten sposób, iż miłości nie da się zamknąć żadnymi ramami czy zniewolić zasadami.

Obie autorki posługują się nadzwyczaj lekkim, przyjemnym, sugestywnym piórem, dzięki czemu lektura staje nie tylko niezapomnianą przyjemnością, ale i dotykającym duszy doświadczeniem, które pozostanie w pamięci na długo. Nie zabrakło również scen erotycznych, te jednak nakreślone zostały w sposób nadzwyczaj subtelny i z klasą. Opisy pobudzają zmysły, rozpalają do czerwoności, ale nie wiodą prymu, stanowią emocjonujące tło, podkręcające atmosferę, ale w naturalny, niewymuszony sposób. Należy również wspomnieć, iż książka w ogóle nie wygląda na dzieło duetu. Autorki dopasowały się ten szczególny, wyjątkowy sposób, że w czasie lektury naprawdę nie można odróżnić stylu każdej z nich. Tym bardziej będę teraz wyczekiwać kolejnej ich powieści, a owe wypatrywanie kontynuacji losów zwykłej dziewczyny i prawdziwego księcia z bajki, stanie się dla mojego serca istną torturą.

"Nieosiągalny" to piękna, urzekająca, słodko-gorzka baśń o Kopciuszku, osadzona we współczesnych czasach. Skruszy serca zarówno tych kobiet, które w młodości marzyły o byciu księżniczką, jak i tych, jakie dawniej kochały grę w piłkę nożną i unikały jakiegokolwiek romantyzmu. Ta chwytająca za serce opowieść oczaruje każdą czytelniczkę i przeniesie nią w niezapomnianą, bajeczną, błogą podróż, z jakiej nie będzie nawet chciała powracać do szarej rzeczywistości. Niebanalne, doskonale wykreowane postacie, nadzwyczaj przyjemny i sugestywny styl pisarski autorek, bajeczny klimat, lawina skrajnych emocji, a w tle miłość, która bez względu na pochodzenie czy majątek, zawsze musi zmagać się z wieloma przeszkodami. "Nieosiągalny" to po prostu lektura obowiązkowa! Gwarantuję, że rozkocha Was w sobie! Polecam gorąco!

Przychodzimy do Was z dzisiejsza premiera książki ,,Nieosiągalny”, którą napisały Ewelina Nawara oraz Małgorzata Falkowska.

Za możliwość przeczytania, zrecenzowania oraz pokazania Wam kolejnej ciekawej pozycji SERDECZNIE DZIĘKUJEMY @wydawnictwomuza

,,MIŁOŚĆ JAK Z BAJKI.”

,,NAMIĘTNOŚĆ JAK Z FILMU DLA DOROSŁYCH.”

,,ŻYCIE JAK ŻYCIE. TYLKO ZNACZNIE CIEKAWSZE.”

William książę Martagonu. Syn Króla i Królowej. Przystojny mężczyzna, żyjący na wysokim poziomie, nie bawiący się w związki, lubiący jednorazowe przygody z kobietami, ale tylko na specjalnych warunkach. Będąc w Polsce, a dokładnie w Toruniu na wieczorze panieńsko-kawalerskim swojego kuzyna Nick’a, zauważa piękna kelnerkę Olimpię, która na początku nie jest zainteresowana podrywaniem jej. Lecz zgadza się na jeden spacer po pracy. Co się stanie, gdy ludzie z różnych światów się ze sobą spotkają ? Czy ich relacja potoczy się dalej? Reszty dowiecie się czytając ,,Nieosiągalnego”.

Na początku wielkie Gratulacje dla dziewczyn za napisania tak fascynującej książki. Szczerze nie chcę zdradzać więcej szczegółów, ponieważ jest ona tak fajna i meega ciekawa, ze na prawdę warto żeby znalazła się również w twojej kolekcji oraz kolejnej pozycji do przeczytania. Uwielbiam, gdy w książce stykają się ze sobą ludzie z różnych światów. Ola jest dziewczyna po przeżyciach i nadal zmaga się z wielkimi problemami. Spotykając na swojej drodze Williama chociaż na chwile może o nich zapomnieć. Wiadomo, że takie rzeczy zdarzają się tylko w filmach lub książkach i raczej ciężko żeby wydarzyło się na prawdę, ale pamietajmy że zawsze możemy o nich poczytać 😂😍 Oczywiście jak zawsze serdecznie polecamy i zachęcamy do przeczytania

Która z nas nie kocha historii o Kopciuszku? Ileż z nas marzyło, będąc małą dziewczynką o pięknym ślubie z księciem na wielkim zamku? Życie jednak zweryfikowało nasze marzenia bo się okazało, że książąt na wydaniu na świecie jednak nie jest zbyt dużo, a prawdopodobieństwo tego, że właśnie na takiego mężczyznę się trafi jest mniej więcej takie jat to, że trafi się szóstkę w lotka.

Jednak Ewelina Nawara i Małgorzata Falkowska podjęły próbę spisania historii o księciu i zwykłej dziewczynie, czyli sięgnęły do naszych młodzieńczych wyobrażeń i oblekły je w słowa. Trzeba przyznać, że wyszło im to całkiem zgrabnie. Historia Williama i Olimpii na nowo pozwoliła zamarzyć o zakochaniu od pierwszego wejrzenia, o rozkochiwaniu w sobie niezwykle przystojnego księcia, gentelmana w każdym calu, o pięknym królestwie w kraju gdzie zawsze świeci słońce, a ludzie są uśmiechnięci i przyjacielscy. Oczywiście musiał być wątek czarnego charakteru, w tej wersji to ojciec Olimpii, ale ON przyczynił się tylko do tego, że cała akcja potoczyła się szybciej w kierunku zakończenia pt. „żyli długo i szczęśliwie”

To bardzo przyjemna lektura, w zasadzie na jeden dłuższy wieczór, bo czyta się ją bardzo szybko, a jednocześnie wciąga na tyle, że nie chce się jej odłożyć.

Super, że ktoś sięgnął do dziewczęcych marzeń i ubrał je w dorosłe teksty. Kawał dobrej roboty dziewczyny, trzymam kciuki za kolejne projekty.

“Wolę być twoim księciem, Kopciuszku, bo bajki zawsze lepiej się kończą niż zwykłe życie”

William poznaje Olimpie na przyjęciu w Toruniu. Wydaje się, że ich znajomość skończy się po spacerze ulicami tego pięknego miasta, jednak książę ma wobec dziewczyny inne plany i zrobi wszystko, żeby osiągnąć swój cel.

Która z nas, w dzieciństwie, chociaż przez chwilę nie chciała być Kopciuszkiem? Chyba każda, choć ja wolałam być Power Rangersem, to Kopciuszek był też jedną z opcji, którą rozważałam. “Nieosiągalny” to właśnie retelling tej cudownej baśni. Zamiast złej macochy występuje tu ojciec, który wie najlepiej co jest dobre dla jego córki. “Nieosiągalny” to książka, która została napisana przy współpracy Eweliny Nawary i Małgorzaty Falkowskiej, nie wiem jak autorki to zrobiły, ale nigdy nie powiedziałabym, że pisały to dwie osoby. Historia jest dobra i przyjemna, a styl autorek bardzo lekki. Oczywiście jest też dość przewidywalna i chwilami mocno cukierkowa, ale to retelling bajki, a bajkom to się wybacza. Bawiłam się świetnie. Zabrakło mim rozwinięcia wątku jednego z przyjaciół Willa, ale mam cichą nadzieję, że autorki jeszcze raz połączą siły i opowiedzą historię Simona.

Tymczasem polecam wam “Nieosiągalnego”, bo to lekka i przyjemna historia, która jest idealna nie tylko na zimowe wieczory.

Olimpia jest młodą studentką dorabiającą sobie w toruńskim hotelu Copernicus na stanowisku kelnerki. Jej życie nie jest usłane różami. Bardzo wcześnie straciła mamę, która była dla niej całym światem, a aktualnie opiekę nad nią sprawuje zaborczy ojciec, który kładzie wręcz za mocny nacisk na edukację dziewczyny wierząc, że bez wykształcenia nasza bohaterka niczego w życiu nie osiągnie. W zasadzie powiedzenie o nim, że jest zaborczy jest ogromnym niedopowiedzeniem. To prawdziwy tyran, który nie cofnie się przed niczym i znęca się nad córką nie tylko fizycznie, ale przede wszystkim psychicznie. Tego dnia miała mieć wolne, ale los pokrzyżował jej plany. Musiała zastąpić w pracy Majkę – przyjaciółkę, której chłopak miał wypadek. Oli – bo nasza bohaterka szczerze nie znosi swojego imienia i woli, gdy ludzie zwracają się do niej zdrobnieniem – ze zrozumieniem przystaje na prośbę i udaje się do hotelu, by obsługiwać gości na zaplanowanym bankiecie. Niestety, razem z nią na zmianie jest znienawidzony synek szefa – Hubert, który twierdzi, że żadna mu się nie może oprzeć i sam nachalnie uderza do Oli. Dziewczyna jasno daje mu do zrozumienia, by trzymał ręce z daleka od niej, lecz to go jeszcze bardziej rozjusza… William to potomek rodziny królewskiej. W przyszłości ma zostać następcą tronu królestwa Martagon. Ma przyklejoną łatkę kobieciarza, ale umówmy się – która kobieta oparłaby się przystojnemu księciu? Rzeczonego dnia jest gościem na wieczorze przedślubnym kuzyna, który niebawem ma zostać mężem pięknej Polki. Jest świadkiem ostrej wymiany zdań pomiędzy Oli a jej adoratorem. Niewiele myśląc postanawia przybyć dziewczynie z odsieczą. Wdzięczna zgadza się na spacer po Toruniu i bycie przewodnikiem Willa nie wiedząc kim tak naprawdę jest mężczyzna. Początkowo Will ma grzeszne plany wobec Olimpii, jednak dziewczyna zaciekawia go swoją osobą. Całkiem miły wieczór nagle się kończy jej rychłą ucieczką… Czy tych dwoje będzie miało szansę jeszcze się spotkać? Theresa za punkt honoru obrała sobie znalezienie jedynemu synowi godnej kobiety, która mogłaby zostać w przyszłości jego żoną. Tym bardziej, że zbliża się ślub w rodzinie, na którym Will pod żadnym pozorem nie może pojawić się sam. Niestety, kolejna „randka w ciemno” zaaranżowana przez matkę kończy się totalną klapą. Mężczyzna postanawia wziąć sprawy w swoje ręce – odnaleźć i zaprosić do Martagonu dziewczynę, która zawróciła mu w głowie podczas pobytu w Polsce… Oli po otrzymaniu tajemniczej przesyłki waha się, czy skorzystać z zaproszenia do obcego kraju, o istnieniu którego nie miała pojęcia mimo, że leży ON w Europie. Za namową Majki i w sekrecie przed ojcem pakuje jednak swoją walizkę i wyrusza w podróż życia. Nie zdaje sobie jednak sprawy z konsekwencji, jakie przyniesie ta decyzja. Ojciec – tyran bardzo szybko zauważa brak córki, zaczyna do niej wydzwaniać i jej grozić. Niezrażona jednak ma zamiar dobrze się bawić w towarzystwie przystojnego Willa, który i jej nie jest obojętny. Czas spędzony w królestwie chce przeznaczyć na odpoczynek od szarej rzeczywistości i poznaniu bliżej mężczyzny, dzięki któremu znajduje się właśnie w tym przepięknym miejscu. Sielanka tych dwojga i wspólne dni przepełnione namiętnością jednak nie trwają wiecznie. Oli postanawia wrócić do domu ze łzami w oczach i sercem wypełnionym żalem, że musi zakończyć tę bajkę. Bajkę, w której ona jest tylko kopciuszkiem, a happy end nie ma prawa się zdarzyć… Gdyby jednak wiedziała, jakie konsekwencje ją dopadną pozostałaby w utopii i nie myślała nawet o powrocie do rodzimego kraju. Ledwo żywą w tragicznym stanie kobietę ratuje książę. I byłoby to wielce romantyczne, gdyby nie tragedia, jaka kryje się za zdarzeniem. Jednakże koniec czegoś staje się jednocześnie początkiem czegoś nowego. I tak jest również w tym przypadku – bajka, o jakiej możemy czytać tylko w książkach ma szansę się ziścić. Bohaterowie są oryginalni. Każdy z nich ma w sobie cechy, które nie są wzięte z kosmosu. Są normalnymi ludźmi, takimi jak my, mimo pochodzenia czy statusu społecznego. Są pomocni i serdeczni, mają przyziemne problemy i dają się lubić. Oczywiście oprócz czarnego charakteru w postaci ojca Oli, do którego czytelnik zaczyna wręcz pałać nienawiścią. I to taką szczerą. Wzbudza emocje, oczywiście same negatywne, przyprawia o palpitacje serca, ale co trzeba przyznać – bez niego być może ta historia nie miałaby takiego zakończenia. To romans w najczystszej postaci, gdzie seks jest rzeczą ludzką, nie jest przedstawiony w zwierzęcy sposób, a czytelnik chciałby się znaleźć na miejscu bohatera. Jest to opowieść o przemianie i miłości, która jest na tyle silna, by stawić czoło światu i wszelakim przeciwnościom. Uwaga, wciąga! Lepiej więc na czytanie poświęcić dzień wolny od pracy, albo…wziąć urlop na żądanie. Zaręczam, że warto!

Historia jak z bajki! Dosłownie, ponieważ jest to opowieść o “Kopciuszku”, ale w trochę innym wydaniu, a dokładniej w wydaniu dla dorosłych. Szczypta pikanterii, nutka namiętności i pożądania, a także spora dawka romantyzmu idealnie opisują tę historię. Mamy tutaj księcia Williama i to nie byle jakiego, (Spójrzcie na okładkę i na tego przystojniaka!) oraz “Kopciuszka”, czyli Olimpię, która nagle wpada w królewski progi i książęce klimaty. Myślę, że każda z nas chciałaby przeżyć coś tak bajkowego i wyjątkowego jak główna bohaterka.

Historia wciągnęła mnie niesamowicie, bardzo podobał mi się świat królestwa Martagon. Czy książka ma jakieś minusy? Może tylko jeden-czytało się ją bardzo szybko, zdecydowanie za szybko! Ale myśl, że pojawi się kolejna część tej historii niezmiernie mnie ucieszyła. Z wielką przyjemnością sięgnę po kontynuację. Ogromnie podobało mi się pióro autorek, świetny duet. Bardzo przyjemna lektura na wieczór, idealna do wciągnięcia się w cudowny, istnie bajkowy świat. Pomysł na fabułę według mnie świetny!

"Każda kolejna minuta z Willem mogła sprawić, że zupełnie stracę dla niego głowę. Zakochałam się bez reszty w kimś, kogo nie mogę mieć. W kimś dla mnie nieosiągalnym."

Czy będąc małymi dziewczynkami nie marzyłyście o tym, by zostać księżniczkami? A może wręcz przeciwnie, wolałyście kopać piłkę lub wdrapywać się na drzewa? Powiem Wam, że ja robiłam to wszystko. Z pragnienia zostania księżniczką co prawda dawno wyrosłam, ale pewnie gdzieś tam w środku we mnie drzemie... Dlatego wielką przyjemnością było dla mnie odkrywanie tej historii. 

Nie wiem jak autorki tego dokonały, ale ani w jednym najmniejszym momencie nie czułam, by tę książkę pisały dwie osoby. Ona jest spójna od początku do końca. Dla mnie Ewelina Nawara i Małgorzata Falkowska to duet doskonały!

Bohaterowie zostali wykreowani oryginalnie. Willa pokochałam z miejsca. Dawno tak bez ani cienia zawahania żaden bohater nie zdobył mojego serca. Mimo bogactwa nie jest zadufany czy nadmiernie pewny siebie. To coś świeżego w męskiej kreacji, z jakimi mam styczność w książkach. Tak samo szybko poczułam sympatię do Olimpii, jej przyjaciółki Majki czy dwójki ochroniarzy.

"Długo się zastanawiałem, gdzie powinienem ją zabrać na kolację, jak pokazać jej, że choć moim życiem rządzą zasady i protokół, to gdy jesteśmy sami, jestem tylko Wilem. Nie księciem, nie następcą tronu, tylko zwykłym facetem."

Moją uwagę zwróciła zwariowana przyjaciółka Olimpii Majka. To prawdziwy wulkan energii, a jej słowne potyczki z Wiilem rewelacja! Podobało mi się jak go nazywała. Nie zdradzę Wam tego, sami przeczytajcie. Jestem pewna, że będziecie bawić się wyśmienicie! I coś mi się wydaje, że kolejna część to właśnie jej będzie poświęcona i pewnemu... tu też pozostawię Was w niewiedzy... Bo jakaż byłaby przyjemność z czytania, gdybyście znali wszystkie niespodzianki fabularne, prawda?

Początkowo Olimpia sprawia wrażenie nieco infantylnej postaci, jednak ma w sobie sporo uroku, jest oczytana, a wrodzona naturalność i instykt pozwalają jej odnaleźć się w wielu dla niej niecodziennych sytuacjach. Przyjemnie obserwowało się jej przemianę i dojrzewanie do życiowych zmian. 

Autorki umieściły w fabule wątek złej macochy, tylko że w wersji męskiej, w postaci ojca głównej bohaterki, co bez wątpienia nadaje tej historii pewnej oryginalności.

"(...) zawsze tłumaczyłam zachowanie ojca miłością do mnie. Chorą, toksyczną, ale wciąż miłością."

Brak wolności, etykieta, wygórowane oczekiwania rodziców, gra pozorów, przemoc psychiczna i fizyczna, potrzeba bezpieczeństwa. Czy w świecie narzuconych zasad można pozostać sobą? Ludziom zdarza się oceniać innych na podstawie tego, kim są, jakie mają pochodzenie, jak wyglądają, a nie jakimi są ludźmi, jakie mają charaktery. Ta historia łamie zasady, konwenanse i wskazuje właściwe ścieżki postępowania. Pokazuje czym jest prawdziwa przyjaźń, miłość, rodzina i wyznawane wartości. Przypomina nam, by zawsze podążać za sercem, a nie rozsądkiem. 

"Pokazał mi swój świat, ale ja wciąż nie miałam odwagi zaprosić go do mojego świata. Bałam się szczerych rozmów, w których zrozumie, że jestem zwykłą dziewczyną, którą wyróżniało w zasadzie tylko to, że była może tylko bardziej sponiewierana przez życie."

Mamy do czynienia z romansem, więc nie mogło zabraknąć gorących scen. Jednakże zostały poprowadzone bardzo subtelnie, naturalnie, nie stanowią głównej osi fabuły, lecz są jej dopełnieniem.

"Nieosiągalny" to ciepła, romantyczna, ale i dostarczająca kilka chwil grozy powieść, która pokazuje co w życiu jest najważniejsze. Autorki zapraszają na wycieczkę do Martagonu, miejsca w którym zakosztujecie pobudzającej zmysły historii. Zapewniam, że to oryginalna opowieść, jakiej jeszcze nie czytaliście! Dla niegrzecznych dziewczynek... no doba, dla grzecznych też. Powiem Wam, że po przekręceniu ostatniej kartki, ciężko było mi wrócić do rzeczywistości... chciałabym pozostać w tej bajce jak najdłużej.

Każda dziewczynka marzy o księciu z bajki. Ale nie każda ma szansę, aby księcia na swojej drodze spotkać. Życie jest zupełne inne, aniżeli tego oczekujemy, ale i tak nadal wierzymy, że ten książę zjawi się i uratuje księżniczkę od złego smoka. A jak będzie tym razem ?

„Wolę być twoim księciem, kopciuszku, bo bajki zawsze lepiej się kończą niż zwykłe życie.”

William przyjeżdża do Polski na wieczór panieńsko-kawalerski i od początku jego wzrok ląduje na pięknej kelnerce. Jednak dziewczyna nie jest pierwszą lepszą i tak szybko nie da Willowi tego, czego ON oczekuje. Czy tajemnice nie będą w stanie ich rozdzielić ? Jak dziewczyna przyjmie wiadomość o tym, że William jest następcą tronu ?

„Czasami byłem tym wszystkim zmęczony. Oczekiwaniami, etykietą, stwarzaniem pozorów.”

Olimpia jest młodą kobietą, która jest zdana na łaskę złego smoka, czyli ojca, który nie traktuje jej tak jak powinien. Jeden wieczór powoduje, że zapomina o wszystkim co złe i postanawia dać szansę tajemniczemu mężczyźnie, co z tego wyniknie ?

„Nie mogłam udawać, że do nich pasuje, bo tak nie było.”

William jest zdeterminowany, aby poznać dziewczynę, a jedyną okazją będzie poznanie jego i jego rodziny. Czy zaproszenie do królestwa wywrze na dziewczynie wrażenie ? Czy jednak czym prędzej ucieknie ? Czy William będzie w stanie stanąć do walki ze złym smokiem, czy podda się bez walki, aby nie narazić swojej reputacji ?

Książka o księciu i zwykłej dziewczynie, która stawia wszystko na jedną kartę. Bohaterowie wykreowani przez ten duet są zwyczajni, niczym nie wyróżniają się spośród wszystkiego co już znamy. Jest to książka tak zwana ciepła klucha. Bez większych zwrotów akcji, a raczej ciepła i delikatna. Co do samego stylu był poprawny, ale jakoś zabójczo nie wciąga czytelnika. Jest to typ książki i fabuły pt. przeczytana-zapomniana.

Chyba najbardziej zabrakło mi tu większej dynamiki zarówno akcji jak i bohaterów. Dziewczyna zwykła, ale bez jakiejkolwiek iskry. Akcje też te zbyt istotne i fajne zbyt szybko się kończyły, a te nieistotnie były zbyt długo rozwlekane i zbyt usypały czytelnika.

Dla fanów bajkowych romansów bez większego zaangażowania, bez większej akcji i większych oczekiwań, co do bohaterów, jest to pozycja obowiązkowa. Dla mnie jest to pozycja zwyczajna niczym nie wyróżniająca się z tłumu książek dotąd wydanych.

Oceniam neutralnie 5/10. Jestem ani na tak, ani na nie. Ale zalecam samemu przeczytać i przekonać się jakie reakcje właśnie w Tobie wywoła.

Bardzo się zawiodłam. Książka jest BARDZO lekka, niewymagająca. Tytuł w ogóle nie jest adekwatny do treści.

🥿🥿🥿🥿Recenzja👑👑👑👑

"Nieosiągalny" Ewelina Nawara Małgorzata Falkwoska

Historia Olimpii i Williama jest prawdziwą historią Kopciuszka ale w współczesnym nam czasie i w nowej odsłonie. Nie zabrakło w niej elementów tradycyjnej bajki, które autorki w piękny sposób wplotły.

Olimpia to młoda dziewczyna która cały swój czas poświęca nauce i pracy. Nie ma ona łatwego życia bo jak w tradycyjnej bajce jest zła macocha a u niej pojawia się okrutny ojciec.

Przy Williamie jej problemy znikają i wreszcie może być sobą.

Jest dobrą i bardzo sympatyczną osobą, która w każdej sytuacji stara się znaleźć dobre strony oraz stara się nigdy nie narzekać.

Polubiłam ją za to, że jest zwyczajną i prostą dziewczyną, z głową pełną dobrych myśli.

William pochodzi z wyższych sfer. Jego życie jest pełne etykiet i zasad. Jest tym zmęczony ale wie, że od tego nie ucieknie bo takie jest jego przeznaczenie. Ale pomimo tej całej otoczki wyjątkowości jest normalnym facetem, nie wywyższa się, nie stara się pokazać innym, że jest lepszy. Na każdym kroku pokazywał Olimpi, że w jego życiu jest miejsce na normalność.

Autorki w bardzo subtelny sposób ukazały nam ich miłość, która rodziła się powoli poprzez wspólne spędzanie czasu i wiele rozmów. Ich miłość z każdym dniem kwitła jak kwiat, który powoli rozwija swoje płatki aby potem w pełni dojrzeć i być gotowym na wszystko.

Autorki ujęły mnie tym, że ukazały Williama niejako bogatego, zadowolonego dupka, tylko czułego i normalnego faceta. To było chyba takie najbardziej zaskakujące bo w wielu książkach faceci są pewni siebie aż zanadto, wiele razy są chamscy a tutaj było coś nowego, coś świeżego. Był zupełnie inny niż bohaterzy o których dotychczas czytałam.

Pojawiają się również sceny namiętności, które moim zdaniem są pełne miłości a przede wszystkim bliskości, nie tylko fizycznej ale tej psychicznej. Nie pojawiają się w niej jakieś wyuzdane sceny z wulgarnym językiem. Widać w nich przede wszystkim ich miłość do siebie i chęć bycia najbliżej jak tylko się da.

Żeby nie było tak cały czas cukierkowo pojawiają się takie momenty, które są trudne i które ściskają serce, a w oczach pojawiają się łzy.

Cała fabuła jest świetna. Widać, że wszystkie sceny były przemyślane i dzięki temu płynie się przez tę książkę.

Książka pokazuje nam, że życie nie jest łatwe i usłane różami ale my jako ludzie mamy pewną moc dzięki której możemy sprawić żeby nasze życie było piękne i chociaż w małym stopniu przypomniało bajkę.

Słowem podsumowania książka bardzo mi się podobała i gorąco polecam wszystkim czytelniczkom.

Miło było przeczytać kolejną odsłonę histori na której opierało się dzieciństwo.

10/10👑🥿