Nienawidzę, że cię kocham

RECENZJA 

🩷"NIENAWIDZĘ, ŻE CIĘ KOCHAM"🩷.

AUTOR: ALI HAZELWOOD 

WSPÓŁPRACA REKLAMOWA —

WYDAWNICTWO: MUZA 

CZY TO PRAWDA, ŻE  OD NIENAWIŚCI DO MIŁOŚCI TYLKO JEDEN KROK ?

„Wychodzę z kuchni, warcząc, speszona i pałająca żądzą mordu. Wciąż czuję dotyk jego dłoni. Ukatrupię drania! Przysięgam! Zginie we śnie. Wtedy nie będzie spodziewał się ataku. I uczczę ten czyn po swojemu — obrzucę martwe ciało pustymi opakowaniami po śmietance do kawy”.

„Nienawidzę, że cię kocham” to zbiór trzech nowel, trzech różnych historii, z jednym wątkiem grumpy sunshine, gdzie przeciwieństwa się przyciągają, i od nienawiści do miłości tylko jeden krok. Pełna pasji, uroku,  emocji i rodzących się uczuć, książka, która zachwyci was ciekawymi zwrotami, zabawnymi momentami, nowinkami ze świata nauki i techniki, niezręcznymi sytuacjami, niedopowiedzeniami.

Bardzo lekkie, przyjemne i niezwykle wciągające opowiadania z zabawnymi słownymi potyczkami,  nieporadnością bohaterów i pikantnymi momentami.

Każda nowelka ma swój urok. Autorka pokazuje, że w miłości przeciwieństwa się przyciągają.

Akcja nowelek poprowadzona została dynamicznie.

Autorka ma lekki i bardzo przyjemny styl, który wciąga i ma w sobie dużą dawką humoru. 

„Moja miłość rosła powoli, z początku była jak cichutki szept, który z czasem stawał się coraz głośniejszy, aż przerodził się w ogłuszający ryk. Teraz już nie mogę dalej jej ignorować. Nie potrafię. Nie chcę”.

Bohaterowie naprawdę dobrze wykreowani, różnorodni i od samego początku zdobyli moje serce. 

Trzy przyjaciółki, ich życiowe wybory i ich miłosne perypetie. Mamy piękne, inteligentne silne kobiety, które robią to co kochają, intrygujących mężczyzn, którzy wydają się odrobinę nieśmiali z kontaktami z kobietami.

„Pod jednym dachem”

Mara przeprowadza się do Waszyngtonu,  rozpoczyna wymarzoną pracę jako badaczka w EPA Agencji Ochrony Środowiska.

Odziedziczyła w spadku połowę domu i tu zaczyna się mały problem, w drugiej połowie domu mieszka Liam, który nie jest zachwycony, że ma lokatora i robi co może, by uprzykrzyć życie Mary. 

„Skazani na siebie”

Sadie projektuje ekskluzywne ekologiczne budynki w Nowym Jorku. Wierzy we wszelki,  zabobony i przesady, które sprawiły, że pewnego dnia, jeden rogalik stawia Eryka Nowaka na drodze Sadie, który w bardzo krótkim czasie stał się zadrą na sercu kobiety, przez pewne  nieporozumienie.

Pewnego dnia utknęła w windzie ze znienawidzonym mężczyzną. 

„Poniżej zera”

Hannah inżynierka pracująca dla NASA. 

Iana poznaje podczas studiów doktoranckich.

Wyrusza na wyprawę na Wyspy Svalbard w Norwegii. Podczas misji dochodzi do wypadku, w którym zostaje ranna. Niestety jest bardzo duże zagrożenie lawinowe i za duże ryzyko na akcję ratunkową więc zostaje zdana sama na siebie. 

Mimo wszystko Ian Floyd przychodzi Hannah z pomocą, narażając swoje życie.

POLECAM 🩷🩷💙.

Dziękuję wydawnictwu za egzemplarz do recenzji. 

#nienawidzężeciękocham to zbiór nowelek od @alihazelwood ❤️ ostatnio trochę was tu doszło i może nie wiecie ale ja uwielbiam autorkę ❤️ krótka forma to jednak zawsze wyzwanie dla autora, bo jak na kilkudziesięciu stronach przekonać czytelnika do uczucia bohaterów , jak ich zaciekawić i nie urwać wątków. Sami przyznajcie że to ciężkie zadanie. Jednak moim zdaniem autorce się udało. Trzy historie , trzy przyjaciółki które chcielibyśmy poznać na żywo, 3 mężczyzn inteligentych, bystrych z pewną dozą nieśmiałości w stosunku do kobiet. To co wyróżnia historie autorki to właśnie jej bohaterowie. Kobiety które są naukowcami, dzięki którym poznajemy świat nerdów i nauki ale w sposób intrygujący, zabawny i przyjemny. Mężczyźni zaś to postacie które są bardziej nieśmiałe w stosunku do płci przeciwnej i zdecydowanie lepiej idzie im z nauką niż z rozmową 😅 to tworzy zawsze świetny kontrast, przyciąganie i humor taki gdzie nie tylko uśmiech zagości na waszej twarzy ale i będziecie się śmiać nie raz w głos. Dajcie znać która z dziewczyn Mara, Sadie czy Hannah zdobyły waszą sympatię a może wszystkie trzy? Ja z pewnością umówiłabym się ze wszystkimi dziewczynami na kawę, drinki i ploteczki 🤣🤣 i jak zawsze po każdej książce autorki wysyłam prośbę do wydawnictwa "chcę więcej !"

Jestem oczarowana tym, ile emocji przelała Ali Hazelwood w każdą z trzech nowelek. Jestem oczarowana przyjaźnią, która łączyła trzy główne bohaterki. Mara, Sara i Hannah to naukowczynie, a ja bardzo lubię przebywać w tym świecie, zwłaszcza opisanym przez autorkę.

💫Pod jednym dachem💫

„Moja miłość rosła powoli, z początku była jak cichutki szept, który z czasem stawał się coraz głośniejszy, aż przerodził się w ogłuszający ryk. Teraz już nie mogę dalej jej ignorować”.

Wielką radość sprawiło mi przeczytanie tej nowelki. Jest słodka, urocza i delikatna, a relacja między bohaterami taka… awwww! ♥ Uwielbiam te słowne przepychanki między Liam’em a Marą sprawiały, że śmiałam się i rozpływałam jednocześnie.

💫Skazani na siebie💫

„- Jesteś cała?

- Tak. Znaczy, staczam się w otchłań wstydu i zażenowania, ale poza tym…”.

Bohaterka jest nieźle roztrzepana i lekko uparta. Gdy schowa się za swoim obronnym murem ciężko do niej dotrzeć. Sadie ma też wspaniałe poczucie humoru. To dobry kontrast patrząc na skrytego człowieka lodu, którym jest Eryk.

Ogień. Spodobała mi się fabuła tej nowelki. Każdy humorystyczny akcent był tu na wagę złota. Doceniam momenty, w których Eryk pokazywał swoją emocjonalną stronę!

💫Poniżej zera💫

„Potrafię całkiem nieźle odczytywać nastroje ludzi. Od razu widzę, że Ian wolałby być gdzie indziej”.

I moja ulubiona! Chociaż pełna niedopowiedzeń to również wypełniona najwyższym poświęceniem oraz zamiłowaniem do swojej pasji. Ta pasja wylewała się z bohaterów, tworząc najcudowniejszy klimat. To w połączeniu z ich uczuciami i skomplikowaną relacją sprawiło mi czystą radość podczas czytania.

+ dodatkowy rozdział>>>

"Nienawidzę, że Cię kocham" to zbiór 3 opowiadań o miłości.

Wszystkie te historię łączy przyjaźń 3 dziewczyn: Sadie, Hannah i Mary oraz zamiłowanie do inżynierii. Każda z nich inna, jednak wszystkie na swojej drodze spotkają mężczyzn, którzy zapierają dech w piersiach. Wysocy, niesamowicie przystojni, ale przy tym ambitni i niezwykle inteligentni.

Wiele muszą przeżyć, by zrozumieć, że wzbierające w nich uczucia są prawdziwe, choć bronią się przed nimi jak tylko mogą. Hazelwood nie zawodzi nawet w tak krótkich opowiadaniach. Czytałam się to niezwykle przyjemnie.

Nie zabrakło gorących, namiętnych scen, więc zgodnie z notka pod opisem, to lektura wyłącznie dla czytelników 18+.

Czułam ekscytację i kibicowałam niezwykle silnym kobiecym bohaterom, które musiały wykazać się niezwykłą odwagę w tym męskim świecie inżynierii.

Książka idealna na jesienne wieczory 🍁🍂🦔

"Nienawidzę, że Cię kocham" to książka Ali Hazelwood, zawierająca 3 nowele. Opowiadają one o trzech przyjaciółkach, które są naukowcami i ich perypetiach miłosnych.

Uwielbiam pomysły autorki na historie. Są świetne i wciągające. Co prawda trochę schematyczne, ale czyż nie takie są romanse?

Niestety, mam wrażenie, że z każdą książką jest coraz gorzej, autorce nie udaje się zbudować dobrych kobiecych postaci. Oczywiście jako naukowcy muszą być feministkami, niekiedy skrajnymi i gadającymi bzdury. Co jest dosyć irytujące. Często się czepiają, same oceniają innych i krytykują według swoich wyobrażeń, a nie tego jaka ta osoba jest w rzeczywistości. Czy to je usprawiedliwia bo nie znają danej osoby? Według mnie nie. Jako kobiety, feministki same nie chcą być oceniane, ograniczane ale stosują podejście, że one mogą bo tak, ale jeśli inni tak zrobią to są złymi facetami, którzy są przeciwni kobietom np. w nauce.

Jest to dosyć męczące. Niekiedy te sytuacje są wręcz żenujące, a kobiety, które miały być silne, inteligentne i niezależne stają się małostkowe, złośliwe, uparte i niezbyt ogarnięte. Z każdą historią mam nadzieję, że może coś się zmieni, niestety jak wspomniałam, mam wrażenie, że jest tylko gorzej. Bardzo żałuję, bo książka mogła być świetna, a tak to w moim odczuciu jest dobra, ale niekiedy mam dość takiej postawy i muszę ją odłożyć.

Mam wrażenie, że jest to raczej niezbyt popularna opinia. Zwykle wszyscy zachwycają się książkami tej autorki. Nie zrozumcie mnie źle, lubię je, podobają mi się, pomijając niektóre fragmenty typu jak opisałam powyżej. Tutaj, szczególnie w pierwszym opowiadaniu było duże nagromadzenie takich sytuacji i chyba właśnie to pierwsze opowiadanie czytało mi się najtrudniej.

Całościowo ta pozycja przypadła mi do gustu. Niekiedy się podenerwowałam i musiałam trochę odpocząć, więc raczej czytałam na raty, ale pomysły na historie i męscy bohaterowie były naprawdę spoko.

"Nienawidzę, że cię kocham" to zbiór krótkich nowelek autorstwa Ali Hazelwood, które miałam okazję czytać w formie ebooków już jakiś czas temu. "Pod jednym dachem", "Skazani na siebie" i "Poniżej zera" opowiadają o trzech przyjaciółkach Marze, Sadie i Hannah, które poznały się na studiach magisterskich. Każda z dziewczyn jest na swój sposób wyjątkowa, ale łączy je jedno — miłość do nauki.

Premiera zbioru nowelek, które należą do serii "The STEMinist Novellas Series" było idealną okazją, aby zrobić reread i muszę przyznać, że podczas ponownego ich czytania, bawiłam się równie dobrze, jak za pierwszym razem.

Jako że każda z nowelek została przeze mnie zrecenzowana osobno, nie będę robić tego ponownie, aby Was nie zanudzić, dlatego wspomnę jedynie, o czym dana publikacja jest.

"Pod jednym dachem" skupia się na historii Mary, która po ukończeniu studiów przeprowadza się do Waszyngtonu, aby rozpocząć tam swoją wymarzoną pracę w Federalnej Agencji Ochrony Środowiska. Dziewczyna niespodziewanie odziedzicza połowę domu po swojej zmarłej naukowej mentorce Helenie Harding, dlatego nie musi marnować czasu, na szukanie lokum w nowym miejscu. Druga połowa domu przypadła bratankowi Heleny, prawnikowi Liamowi Hardingowi, który pracuje w jednej z waszyngtońskich korporacji. Czy ta dwójka będzie w stanie dogadać się, gdy zamieszkają pod jednym dachem?

"Skazani na siebie" przedstawia historię Sadie. Kobieta jest jednym z inżynierów budownictwa, którzy w swoich projektach stawiają na ekologię. Sadie pracuje w małej firmie, która mieści się na osiemnastym piętrze nowojorskiego wieżowca. Gdy pewnego dnia wsiada do winy, a ta zatrzymuje się na trzynastym piętrze, kobieta ma nadzieję, że nie dołączy do niej Eryk Nowak — mężczyzna, który złamał jej serce. Niestety czarny scenariusz postanawia się ziścić, a na domiar złego w trakcie podróży windą w budynku nagle wysiada zasilanie. Czy zamknięcie w metalowej skrzynce sprawi, że Eryk i Sadie wyjaśnią wcześniejsze nieporozumienia i dadzą sobie drugą szansę?

W "Poniżej zera" autorka wzięła sobie na tapetę ostatnią z przyjaciółek — Hannah Arroyo. Kobieta jest jedną z młodych inżynierek, która zapragnęła pracować dla NASA. Gdy wreszcie udało jej się zdobyć wymarzoną posadę, zostaje wysłana na ekspedycję do Norwegii, gdzie znajduje się baza imitująca warunki występujące na Marsie. Pewnego dnia podczas ustawiania sprzętu dziewczyna doznaje groźnego urazu i wpada do lodowej rozpadliny, a jej szef wcale nie kwapi się, aby jej pomóc. Gdy dziewczyna traci wiarę w to, że uda jej się wydostać i ocalić życie, odkrywa, że z pomocą rusza jej ostatnia osoba, po której by się tego spodziewała — daleki kuzyn Mary, Ian Floyd. Czy misja ratunkowa na zamarzniętym pustkowiu Arktyki sprawi, że między dwojgiem rywalizujących naukowców zapłonie uczucie?

Muszę przyznać, że jeżeli miałabym wybierać, to właśnie ta ostatnia historia zajęłaby pierwsze miejsce w konkursie na najlepszą z nowelek. Jednak nie będę ukrywać, że "Nienawidzę, że cię kocha" zawiera bonus dla czytelników — dodatkowy rozdział z perspektywy męskich bohaterów, który zdecydowanie wysunął się na prowadzenie w całej stawce!

Dlatego, jeżeli mieliście wcześniej okazję czytać nowelki Ali Hazelwood i zastanawiacie się, czy opłaca się mieć ich papierową wersję w swojej biblioteczce, uważam, że warto rozważyć zakup, chociażby po to, aby poznać dalsze losy głównych bohaterów i to z męskiej perspektywy.

"Nienawidzę, że cię kocham" to zbiór bardzo krótkich nowelek, które traktują o trójce najlepszych przyjaciółek. Jak to w książkach Ali Hazelwood bywa, każda z nich należy do grona naukowego. Świata na ogół opanowanego przez mężczyzn. Dlatego niejednokrotnie w swojej zawodowej karierze muszą zmagać się z niedocenieniem i męską dominacją.

Nie ma chyba drugiej takiej autorki na świecie, która pisałaby ciągle takie same historie od nowa, a ja i tak zakochiwałabym się w nich za każdym razem.

Ali Hazelwood to mistrzyni kalki. Niezależnie od tego, z której strony spojrzę na twórczość autorki, czy z daleka, czy z bliska - one wszystkie są takie same. Jej męscy bohaterowie są niemalże jeden do jeden tacy sami, silni, męscy, onieśmielający i (tak, to bardzo ważne) duzi. A bohaterki? Różnią się chyba jedynie kolorem włosów. Są inteligentne ale jednocześnie trochę zagubione i zakręcone.

Fabuła i tym razem opiera się na niezrozumieniu, niedopowiedzeniach i najniezręczniejszych scenach 🌶️ jakie kiedykolwiek, gdziekolwiek przeczytacie.

Zdaje sobie sprawę z tego, że wszystko co właśnie napisałam nie brzmi dobrze. Jednak jest coś w piórze autorki, w tej prostocie i napięciu jakie buduje, że nie mogę się od tych historii oderwać. Są lekkie, odprężające i wciągające. Ta aura niezręczności jaką roztaczają jest po prostu uzależniająca. Zarówno każda jej książka, jak i te nowelki, są jak wciągający serial, do którego wracam kiedy mam zły dzień. Nie wiem czy kiedykolwiek powiem sobie dość.

Trudno mi wybrać ulubioną historię, jednak myślę, że "Pod jednym dachem" darzę największym sentymentem. Przeczytałam ją jako pierwszą, kilka miesięcy temu, i nadal lubię ją sobie powtarzać.

Jednocześnie nie wyobrażam sobie by te trzy nowelki miałyby być dłuższe - są idealne, takie wiecie, w sam raz 🫶🏻

Aly Hazelwood urzekła mnie tymi historiami. Zabrała w ciekawą podróż wraz z cudownie wykreowanymi bohaterami których polubiłam i z którymi ciężko się było rozstawać. Autorka ma niezwykle lekkie pióro i przyjemny styl sprawiający, że przez te historie niemal się płynie.

Przepełnione całą masą zabawnych momentów historie dziewczyn, sprawiały że co rusz wybuchałam niekontrolowanym śmiechem. Choć nie zabrakło w nich rownież wzruszających i rozczujących momentów oraz takich które rozgrzewały czytelnicze serducho i przyprawiały o szybsze bicie serca. Uwielbiam motyw hate-love a tutaj dostała go w trzech różnych wydaniach i chociaż zdecydowanie bardziej lubię pełnowymiarowe książki niż te w formie nowel (bo po nich mam niedosyt😁) to naprawdę fajnie mi się je czytało. Przy okazji miałam okazję poznać trochę ten naukowy świat w których obracali się bohaterowie i bardzo mi się spodobał. Bardzo rzadko mam okazję czytać książki z takim wątkiem i przyznam też, że nie czytałam jeszcze wcześniejszych książek autorki🙈 Jak to się stało nie wiem🤷‍♀️

Jednak teraz tym bardziej jestem ich ciekawa i chętnie nadrobie zaległości😍

Jak dla mnie jest to idealna lektura przy ktorej można dobrze się bawić i zrelaksować. Taka którą możecie przeczytać na raz lub podzielić sobie tak jak ja na poszczególne dni. Gorąco wam ją polecam.

Ali Hazelwood to autorka książek, które czytam dla czystej przyjemności, bez żadnych wymagań co do fabuły 😀

Nienawidzę, że Cię kocham to zbiór trzech opowiadań, które są na swój sposób ze sobą połączone. Mają wspólny mianownik, a jest nim przyjaźń trzech kobiet. Jak w każdej książce autorki, główne bohaterki są inteligentne, wykształcone i zazwyczaj spragnione miłości.

Tutaj nie mogło być inaczej.

▪️Pierwsza historia skupiona jest wokół Mary, kobiety która dostała w spadku po swojej promotorce połowę domu. Los chciał, że druga połowa należy do Liama, mężczyzny który pracuje w firmie znienawidzonej przez dziewczynę.

To opowiadanie chyba zaangażowało mnie najbardziej. Z chęcią obserwowałam ich wspólne dogrywanie się co do dzielenia jednej przestrzeni.

▪️Drugie opowiadanie skupia się na Sadie, która pracuje w firmie, która zajmuje się ekologia. Pewnego razu spotyka mężczyznę, który pracuje w konkurencyjnej firmie. Od razu się do siebie zbliżają, jednak pewne wydarzenia sprawiają, że ich kontakt się urywa.

Ta historia podobała mi się najmniej. Jakoś nie polubiłam Sadie, nie mogłam się do niej przekonać, może gdyby forma była dłuższa, zżyłabym się z nią bardziej.

▪️Ostatnie opowiadanie dotyczy dziewczyny o imieniu Hannah, której największym marzeniem jest praca w NASA. Dostaje możliwość podjęcia się wyprawy na kole podbiegunowym. Jest tam bardzo niebezpiecznie i na ratunek przybywa jej ktoś całkiem dla niej niespodziewany.

Przyznam szczerze, że gdyby te historie wydane byłyby w formie oddzielnych książek byłabym bardziej zadowolona. Każdemu opowiadaniu czegoś brakuje, żeby móc cieszyć się historią. Nie pasowały mi również podobieństwa pomiędzy mężczyznami wykreowanymi przez autorkę. Po każdym można było się spodziewać tego samego. W tak krótkiej formie widać to jeszcze bardziej. Spodziewałam się po tej książce uroczego romansu, do którego kompletnie nie pasują dodane sceny seksu.

Jednak mimo tego, że nie jest to najlepsza książka Ali i tak się dobrze bawiłam. Generalnie po to czytam te książki, nie oczekuje nic górnolotnego, lecz relaksu.

„Nienawidzę, że Cię kocham” Książka inna niż wszystkie i naprawdę mogę powiedzieć, ze chyba nie czytałam niczego wydanego w ten właśnie sposób. Trzy różne historie ukryte pod jedną okładką. Niby różne ale jednak łączy je nierozerwalna nić, nić przyjaźni między trzema bohaterkami, które mierzą się ze swoimi przeżyciami.

Bardzo ciekawy i przyjemny sposób na fabułę. Każdą z nich czytałam z przyjemnością. Tu nie ma czasu na nudę, wszystko dzieje się naprawdę w ekspresowym tempie ale nie widzę w tym nic złego bo przecież to nowelki. Nawet jeśli ktoś musi ją odłożyć na chwilkę to nie ma problemu z tym, że coś z głowy wypadnie bo tu żadna z nich nie przytłacza objętością. Łączą się ale mimo tego, każda z nich opowiada o innych losach. Kilka nieporozumień, które wzbudzają w czytelniku konsternację, dodaje to temu wszystkiemu interesującego klimatu i chęci dalszego czytania żeby tylko wiedzieć jak to wszystko się potoczy i skończy.

Uczucia i zawirowania każdej z nich sprawiają, że czyta się to niesamowicie szybko. To było naprawdę bardzo ciekawe, interesujące i przyjemne w doznaniach. Szczerze mogę przyznać, że każda z tych historii mogłaby być rozwinięta do pełnej książki i myślę, że autorka w ten sposób skradła by niejedno serce. Ja sama mogę powiedzieć, że sięgnęła bym po nie z czystą przyjemnością :)

Porozmawiajmy o moim synonimie komfortu.

[Współpraca reklamowa z @youandyabooks @wydawnictwomuza]

Po pierwsze kocham wszelkie dygresje i strumienie myśli, w jakie wpadają bohaterki wykreowane przez Ali Hazelwood. Śledzę z zaciekawieniem te historie i często z rozbawieniem obracam strony, mając nadzieję na kolejną niepowtarzalną myśl.

Cieszę się, że wszystkie książki autorki w swojej przystępnej formie poruszają ważne społecznie tematy. Mówią o samotności, o nauce bliskości, próbie rozumienia uczyć i właściwego odbierania zachowań innych ludzi. Dodatkowo o poświeceniu się nauce i seksizmie w tym świecie.

Ali jest bardzo dobra w relacjach grumpy x sunshine. Jej bohaterzy są też mistrzami w niedomyślności i utrudnianiu sobie relacji, dlatego w trakcie czytania wyczekuje się kulminacji, czyli zwyczajnie szczerej rozmowy, bez niedopowiedzeń, bo zwykle powód niedogadania jest uroczo błahy.

Sposób prowadzenia historii jak zwykle był ujmujący i zabawny. To cudowna książka na wieczór, która Cię rozbawi i rozmiękczy Twoje serce. Autorka ma manierę opisywania wydarzeń lekko, jak przy spotkaniu przyjaciół, którzy nie widzieli się jakiś czas i chcą nadrobić wszystko to, co ich ominęło.

Przepadam za szczęśliwymi zakończeniami i wiem, że u Ali Hazelwood mogę być takich pewna, dlatego czytanie tych historii sprawia mi nieopisaną przyjemność. Zwyczajnie daje mi to dużo radości.

Jeśli miałabym wybrać jedną ulubioną parę to – choć to niełatwa decyzja – padłoby na Hannah i Iana. ❄ „Ostatnie słowo wymawia tak, jakbym była dla niego kimś najważniejszym. Kluczowym elementem zbioru danych, ulubionym miastem, najpiękniejszym miejscem na Marsie.”

Masz dobry humor? A może trochę gorszy? Ta książka zda egzamin w każdym przypadku.

Chyba nigdy nie ukrywałam mojej miłości do książek Aly Hazelwood, zdecydowanie mam słabość do jej twórczości. Zbiór trzech nowelek, czyli „Pod jednym dachem”, „Skazani na siebie” oraz „Poniżej zera” to historie z paroma wspólnymi elementami: główne bohaterki są przyjaciółkami, nie mają oparcia w swoich rodzinach, mężczyźni, których te poznają dobijają dwóch metrów wzrostu, są zbudowani niczym modele oraz wszyscy maja wysoki stopień naukowy. Dodatkowo męskie postacie są kreowane na osoby wycofane, skupione na swoich zawodowych celach. Najbardziej do gustu przypadła mi pierwsza nowelka: motyw wspólnego mieszkania oraz z nienawiści do miłości wyszedł autorce idealnie. Mara i Liam pozornie byli pełni różnic, nawet pracowali można by rzec we wrogich zawodach, jednak przyciąganie wygrało. Na drugim miejscu klasuje się historia kobiety, która jedynie przy swoich przyjaciółkach zrzucała gruby pancerz ochronny (i to nie zawsze), jednakże pewien mężczyzna, uczestniczący w misji kosmicznej (dzięki której Hanna postanowiła, ze będzie pracować dla NASA) namiesza w jej życiu. „Poniżej zera” chyba najbardziej mnie rozczuliła, oczywiście prowodyrem była postać Iana. Wykazał się niebywałą cierpliwością wobec głównej bohaterki, pomimo przykrości w jego stronę postawił ją na zaszczytnym miejscu najważniejszej osoby w życiu. „Skazani na siebie”, czyli środkowa nowelka o Sadie i Eryku była dobra, ale nie aż tak jak poprzednie. Przeplatanie rozdziałów teraźniejszych z tymi sprzed trzech tygodni podziałało tutaj zdecydowanie na minus. Pomimo małej objętości ciężko mi się było tutaj odnaleźć. Może na mój odbiór wpłynął dość krótki czas trwania tej nowelki? A może przesądna główna bohaterka, która zamiast porozmawiać wolała zamieść wszystko pod dywan i zablokować numer mężczyzny, który w ułamku chwili skradł jej serce? Nie wiem, jednakże jest to cześć całego uniwersum, wiec trzeba przeczytać komplet. Dzięki temu, że te trzy historie świetnie się zazębiają nie miałam poczucia, że było za krótko. Wiadomo, wolałabym trzy pełnowymiarowe książki, jednakże taka forma jest idealna „na raz”.

„Nienawidzę, że Cię kocham” to zbiór trzech nowel - „Pod jednym dachem”, „Skazani na siebie”, „Poniżej zera”.

Jak zawsze Autorka bazuje na dobrze nam znanych z jej książek motywach - utalentowane Panie naukowiec i ich perypetie miłosne. Zatem wracamy do tego co znane i lubiane.

Każda z tych nowel to historia jednej z trzech przyjaciółek i świetne jest to, że Autorka zadbało o to, aby książka pozostała spójna. Całość czyta się bardzo szybko, a wszystko napisane jest w dość lekkim tonie. Historie nie są w żaden sposób wymagające, dzięki czemu ich czytanie to czysta przyjemność i gwarantowany relaks.

Są to historie o miłości, nauce, pokonywaniu przeciwności i przeciwnościach które się przyciągają. Jestem pod wrażeniem jak Autorce na niewielkiej ilości storn udało się zbudować tak ciekawe relacje miłosne i przede wszystkim postacie, którym niczego nie brakuje. Rywalizacja pomiędzy postaciami, ale ich uczucia są rzeczywiste i pełne emocji czego często brakuje w tak krótkich formach.

„Nienawidzę, że Cię kocham” to zbiór ciekawych i lekkich nowelek. Sprawiają, że można oderwać się od codzienności i co najważniejsze potrafią umilić czas. Jest to połączenie nitki miłości, erotyzmu i humoru i jeżeli jesteście fanami poprzednich książkę Ali to z całą pewnością przepadnięcie także przy tej lekturze. Polecam ♡

Zapewne wiele z Was zna i lubi twórczość Ali Hazelwood, dlatego dziś chciałabym po krótce zrecenzować dla Was jej najnowszą pozycję, czyli "Nienawidzę, że Cię kocham"!

„Nienawidzę, że Cię kocham” składa się z trzech nowel – „Pod jednym dachem”, „Skazani na siebie”, „Poniżej zera”.

Wspomnę tylko jeszcze, że każda nowelka to historia o jednej z trzech przyjaciółek. I pomimo odrębnych historii książka pozostaje spójna. A to naprawdę duży plus!

Nowele – tak jak poprzednie książki autorki – poruszają temat kobiet w inżynierii, zatem Ali stosuje dobrze znane i lubiane przez jej czytelników motywy. Jest to pozycja, którą czyta się naprawdę bardzo szybko, a styl pisania Hazelwood w dalszym ciągu pozostaje lekki i nieprzytłaczający. NZCK jest pozycją, która umili Wam odpoczynek i poprawi nastrój. Nie są to wymagające historie co sprawi, że przeczytanie ich będzie czystą przyjemnością!

A skoro mamy tutaj do czynienia z motywami, które pojawiały się już wcześniej, to jeśli poprzednie tytuły czytało Wam się w porządku, to ten na pewno też polubicie!

Recenzja powstała w ramach współpracy barterowej z wydawnictwem. Recenzję wraz ze zdjęciem można przeczytać na moim ig: @wybranka_ksiazek.

Bardzo lubię sięgać po twórczość Ali Hazelwood. Wiem, że nie jest to literatura dla każdego i momentami może być w jej książkach spora dawka cringe’u, ale ja potrzebuję czasem takiego odmóżdżacza, haha.

Zanim sięgnęłam po "Nienawidzę, że cię kocham" wiedziałam, że nie będzie to nic odkrywczego, bo autorka wykorzystuje te same motywy w swoich książkach. Wracamy raczej do tego, co znamy i lubimy.

Książka składa się z trzech nowelek: "Pod jednym dachem", "Skazani na siebie" i "Poniżej zera".

Pierwsza nowela, "Pod jednym dachem", to historia Mar i Liama, którzy pomimo różnic w charakterach i zawodach, przyciągają się do siebie. Mamy tu motyw mieszkania razem i początkowej niechęci do miłości.

"Skazani na siebie", środkowa nowela, opowiada o Sadie i Eryku. Mimo że historia jest dobra, przekładanie się między teraźniejszością a wydarzeniami sprzed trzech tygodni nie było dobrym zabiegiem na krótkie opowiadanie.

Kolejna nowela, "Poniżej zera", to poruszająca historia kobiety, która odkrywa swoje prawdziwe ja dzięki pewnemu mężczyźnie z misji kosmicznej. To opowieść o cierpliwości, akceptacji i miłości.

To jest dobra pozycja “na raz”, nic odkrywczego, ale dla fanów autorki na pewno warta przeczytania.

Trzy nowelki – w rolach głównych trzy przyjaciółki. Każda z nich inaczej wygląda, jest w innym miejscu na ziemi, pracuje w innym zawodzie i módlmy się, żeby ich historie również się czymś różniły. No, tutaj Was troszkę rozczaruję, bo każda kolejna jest pod wieloma względami kalką poprzedniej.

I nie zrozumcie mnie źle. Ja serio lubię/lubiłam książki Ali za jej humor i lekkość w pisaniu naprawdę zabawnych dialogów, czy za umiejętność budowania napięcia między bohaterami i wprowadzeniu faktycznej chemii między nimi oraz wątki niesprawiedliwego traktowania kobiet w miejscach pracy. I tutaj również do tych kwestii nie mogłam się przyczepić. Nowelki czyta się przyjemnie i błyskawicznie, często wybuchałam na nich śmiechem i polubiłam bohaterów ALE…

No właśnie „ale”. Zabawmy się więc w zaczarowane lustro prosto ze Shreka, gdyż przedstawiam Wam trzy propozycje Ali w „Nienawidzę, że cię kocham” i moje zażalenia:

Numer 1. Mara i Liam

Dwoje współlokatorów z przymusu. Wrogowie od pierwszego wspólnego dnia pod jednym dachem. On niesamowicie przystojny i wysoki brunet, ona bardzo niska i ładna/przeciętna (?) dziewczyna z burzą rudych loków. Trochę grumpy&sunshine i enemies to lovers.

Numer 2. Sadie i Eryk

Dwie konkurujące ze sobą firmy. Dwoje, wydawałoby się, przypadkowych osób zamkniętych w windzie. Jedno spotkanie zakończone upojną nocą, zauroczenie, które zamieniło się w nienawiść na kilka tygodni. On niesamowicie przystojny i wysoki blondyn, ona bardzo niska i ładna brunetka. Trochę grumpy&sunshine i lovers to enemies i enemies to lovers.

Numer 3. Hannah i Ian

Koło podbiegunowe i desperacka próba ratunku. Dwójka wrogów, których relacja sięga sześciu lat wstecz do pamiętnego spotkania zakończonego zbliżeniem, po którym wszystko się jednak zmieniło, a ich zainteresowanie zmieniło się w nienawiść. On niesamowicie przystojny, nieśmiały i wysoki chłopak z rudymi lokami, ona ładna i już nie taka niska, pewna siebie brunetka. Trochę grumpy&sunshine i lovers to i enemies to lovers.

Już wiecie o co mi chodzi? Widzicie te motywy, które przewijają się przez wszystkie trzy nowelki? To jak podobnie zaczynają się i kończą dwie z nich? Jak przez całą książkę przewijają się tak właściwie te same, charakterystyczne cechy charakteru i wyglądu bohaterów, które finalnie doprowadzają do tego, że miałam wrażenie jakbym jadła w kółko ten sam cukierek, który zmylił mnie innym opakowaniem. Teraz już też wiem, że chodzi o stały motyw fanfików, którymi po części są książki Ali. Ale niestety to i tak nie zmieniło mojego odbioru. I TE sceny, które wywoływały we mnie skrępowanie, ciarki żenady i ogromne zakłopotanie. No i muszę przyznać, że tłumaczenie również nie pomagało (ciupciać się, ubzdryngoliłaś(?)). Niestety tym razem, po części, odbiłam się od książki Ali. Może jej kolejna powieść (która ponoć ma być już inna) znowu do mnie trafi.

Znacie Ali Hazelwood? Ja znam i nie żałuję tej znajomości. Długo podchodziłam do książki "The Love Hypothesis", ponieważ poznałam się z bardzo skrajnymi opiniami tej książki. Jednak jeśli mnie znacie to, wiecie, że im bardziej skrajne opinie, to, tym bardziej pewne, że sięgnę po taką książkę, ponieważ muszę się sama przekonać czy książka jest dla mnie, czy nie. Ostatecznie, pióro autorki bardzo przypadło mi do gustu i mam zamiar sięgać po jej książki. 27 września będzie miał premierę malutki zbiór trzech nowelek, o całkiem nowych bohaterach. Dodatkowo w książce możemy znaleźć po jednym rozdziale, napisanym z perspektywy męskich bohaterów, co daje całkiem fajny i nowy wydźwięk historii przestawionych w książce. Jak pisałam wcześniej, nowelek jest trzy, opowiadają o miłości osób, które w pewnym momencie życia się nie cierpią. Jedni od samego początku, inni z czasem przestali się lubić, jednak pociąg, jaki do siebie czują, powoduje u nich wiele nieprzespanych nocy, które spędzają na rozmyślaniu o tym drugim. Jedna nowelka jest o niespodziewanym spadku, który zmusza młodą dziewczynę do zamieszkania z całkiem obcym facetem, który wydaje się ją nienawidzić. Druga nowelka za to opowiada o przyjaciółce Mary, czyli dziewczyny z pierwszej noweli. Zrządzeniem losu zostaje uwięziona w ciasnej windzie jedynym mężczyzną, który jednocześnie ją pociąga i odpycha. Mieli już swój moment na rozpoczęcie całkiem fajnego związku, jednak zrządzeniem losu ich drogi się rozjechały. Opis trzeciej noweli wam daruję, jednak musicie wierzyć mi na słowo, że kolejna z przyjaciółek Mary również trafia na mężczyznę, który jest idealny na równi z byciem utrapieniem. Zaciekawieni ?

Lubicie przewidywalność w książkach? Mam z tym niemały problem, niekiedy mam taki czas, że potrzebuję książki mało wymagającej, która da mi schematyczność i przewidywalność. Odpoczywam przy takiej historii i się rozluźniam. Jednak niekiedy są takie chwile, że nie mogę patrzeć na przewidywalność w książce, ponieważ od samego początku mnie ten fakt irytuje. Muszę się przyznać, że bardzo przypadł mi do gustu schemat książek Ali Hazelwood, a w tych nowelkach jest ten schemat od samego początku mocno zarysowany. Mamy dwoje nienawidzących się ludzi, którzy przez jakiś przypadek, nieporozumienie, a może i nawet los, stają naprzeciw siebie i... no właśnie, tego wam nie zdradzę, jednak można się domyśleć, co ich spotka. Bardzo spodobał się mi się również motyw przyjaźni głównych bohaterek, oraz początek prawdziwej, męskiej przyjaźni. Nie można zapomnieć również o samej tematyce STEM, mimo że nie obracam się w tym temacie, to bardzo mnie zaciekawiły historie z NASA, czy ekologią w tle. Właśnie takiej książki było mi w obecnym czasie potrzeba. Od czasu do czasu lubię sięgnąć po coś lżejszego, niezwiązanego z fantastyka czy dramatem. Zwykłe-niezwykłe historie o miłości, krążące wokół STEM, czyli grupy nauk ścisłych i przyrodniczo–techniczno–matematycznych, sprawiły u mnie chwile, w których uroniłam jedną łzę, śmiałam się do rozpuku, a nawet odrobinę się zarumieniłam. Jednak nie jest to idealna książka, ponieważ zdarzyły się mi chwilę zażenowania podczas scen łóżkowych. Autorka przedstawia je w dość pikantny sposób, jednocześnie ukazując, jak niekiedy może być nieporadnie w łóżku i właśnie ta nieporadność mnie żenowała. Jednak ostatecznie nie było aż tak źle jak w książkę "The love Hypothesis", tam autorka popłynęła ze sceną erotyczna. Ja wam polecam ten tytuł, tym bardziej że można go sobie dawkować, np. po jednej nowelce, lektury była przyjemna i nie zbyt wymagająca, a niekiedy właśnie taką lekturą jest nam jak najbardziej potrzebna. Dziękuję bardzo wydawnictwu @muza i @youandya za książkę do recenzji. Premiera 27 września.

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

PREMIERA 27.09.2023!

⭐️⭐️⭐️⭐️

"Nienawidzę, że cię kocham" autorstwa Ali Hazelwood to książka z rodzaju tych, które pochłania się w jeden wieczór.

⭐️Trzy historie o miłości, nauce i przeciwieństwach, które przyciągają się do siebie. To opowieści, które sprawiają, że trudno oderwać się od lektury, a każda z nich zostawia po sobie coś wyjątkowego.

⭐️Mara, Sadie i Hannah to trzy przyjaciółki i utalentowane naukowczynie, których losy prowadzą w różne strony świata.

⭐️Każda z tych krótkich nowel zawiera rewelacyjnie wykreowane postaci, z głęboko rozbudowanymi relacjami miłosnymi, które przykuwają uwagę czytalnika od pierwszych stron.

⭐️Wszystko to jest podane w idealnej mieszance słodyczy i humoru, co sprawia, że te historie są po prostu urocze.

⭐️Czytając te nowele, trudno nie zakochać się w bohaterach. Ich rywalizacja i napięta atmosfera potrafią rozgrzać wyobraźnię, tworząc niezwykle pociągającą i emocjonującą lekturę.

⭐️Co najważniejsze, te opowieści są idealnie zbilansowane, a każda z nich dostarcza nie tylko miłosnych uniesień, ale i nutkę erotyzmu, która tylko podkręca temperaturę tych historii.

⭐️Osobiście, uwielbiam tego rodzaju opowieści, które łączą w sobie romans, komedię i napięcie. "Nienawidzę, że cię kocham" to totalnie mój klimat, i z pewnością bym przeczytała rozszerzenie każdej z tych historii.

⭐️Jeśli szukasz lektury, która wciągnie cię od pierwszej strony i pozostawi uśmiech na twarzy, to ta pozycja jest właśnie dla ciebie.

✔️Współpraca reklamowa z @wydawnictwomuza, @youandyabooks ❤️

Dzisiaj przychodzę do was z moją opinią o zbiorze trzech nowelek autorstwa Aly Hazelwood pod tytułem "Nienawidzę, że cię kocham". Wcześniej nowelki były dostępne w formie e-booka, a już niedługo, czyli 27 września będą mieć premierę w wersji papierowej.

Ty razem autorka przestawia nam trzy historie:

"Pod jednym dachem" - niespodziewany spadek i współlokator. Czy Mara i Liam będą w stanie mieszkać razem i się nie pozabijać??

"Skazani na siebie" - awaria windy, a w niej Sadie i Liam. Czy wreszcie zdołają porozmawiać i wyjaśnią sobie wszystkie nieporozumienia?

"Poniżej zera" - wypadek na kole podbiegunowym, a w nim Hannah i jej ratownik Ian. Dlaczego mężczyzna ryzykuje życie, by ją uratować?

Trzy opowiadania, każde o innej przyjaciółce, każde z motywem hate-love toczące się w środowisku naukowym. Każda z naszych bohaterek musi walczyć o swoje w męskim środowisku. Każda jest inna, ale wszystkie łączy jedno są słabe w kontaktach międzyludzkich, a co dopiero przy facetach. Ich relacja są takie krępujące i nieśmiałe, miałam wrażenie jakbym cofnęła się do szkoły i czytała o pierwszych relacjach nastolatków. To było takie niespodziewane i niezdarne, ale przy okazji słodkie. Ze wszystkich opowiadań, moim ulubionym jest "Poniżej zera", tylko Hannah miała agresywny charakter i wiedziała co chce. Wydawała się taka najbardziej rzeczywista. Jeżeli chodzi o facetów, to każdy z nich był miałam wrażenie taki sam. Wielki, niezdarny i nie umiejący postępować z kobietami. W pracy profesjonalista, za to w życiu prywatnym taka ciamajda😅. Momentami to nawet było słodkie, ale co za dużo to niezdrowo. Ogólnie moje wrażenia są pozytywne, taka miła odskocznia od codzienności. Idealny odmóżdżacz, ale za długo nie zostaną w mej pamięci. Idealne na raz. Polecam 😁