Nie jestem jak ojciec

🔒💥 Francis od najmłodszych lat słyszał dwa zdania, które naznaczyły jego życie: odziedziczył imię po ojcu i był synem potwora. Wychowywał się w ubogiej dzielnicy Heywood, gdzie codzienność bywała brutalna, ale dla niego los zdawał się jeszcze bardziej okrutny. Matka go odrzucała, brat się go wstydził, a ojczym traktował jak powietrze. Chłopak nauczył się akceptować tę rzeczywistość, marząc jedynie o tym, by kiedyś zniknąć. Wydawało się, że przystosował się do tego życia, dopóki w jego otoczeniu nie pojawił się któś, kto potrafił czynić zło w sposób bestialski. To właśnie wtedy wszystko wymknęło się spod kontroli, a Francis zdał sobie sprawę, że jego dotychczasowe piekło było jedynie preludium do prawdziwej udręki.

ㅤ

🔒💥 To nie jest klasyczny kryminał, gdzie podążamy za policjantami rozwiązującymi zagadki. Tutaj całkowicie odwrócono schemat – nie poznajemy historii poprzez pryzmat śledczych, lecz przez oczy ofiary. Francis Rivers to bohater, który od dziecka mierzy się z odrzuceniem, przemocą i samotnością. Niechciany, gnębiony i wykorzystywany, w końcu zostaje doprowadzony na skraj psychicznej wytrzymałości. To opowieść bolesna, ponieważ uświadamiamy sobie, że tego rodzaju koszmary dzieją się naprawdę. Nie ma tu fikcyjnych, przerysowanych dramatów – jest brutalna rzeczywistość, która poraża intensywnością.

🔒💥 Maja Kołodziejczyk doskonale oddaje atmosferę patologicznego świata, w którym rozgrywa się ta historia. Nie ogranicza się jedynie do ukazania psychiki ofiary, ale również pozwala przemówić wszystkim postaciom. Każda z nich jest na swój sposób wyrazista i autentyczna, każda nosi swój własny bagaż doświadczeń. To sprawia, że powieść nabiera wielowymiarowości i nie pozwala przejść obok niej obojętnie.

🔒💥 Wątek romantyczny, który pojawia się w książce, nie stanowi głównej osi fabularnej, lecz jest subtelnym tłem dla dramatycznych wydarzeń. Opowieść skupia się przede wszystkim na życiu Francisa – od traumatycznego dzieciństwa, przez kolejne lata pełne agresji i odrzucenia, aż po dorosłość, w której musi zmierzyć się z przeszłością. Książka jest pełna scen, które wzbudzają ogromne emocje – ból, strach i rozpacz niemal wylewają się z jej kart. Czytelnik wielokrotnie ma ochotę przerwać lekturę, by odetchnąć i zadać sobie pytanie: ile jeszcze cierpienia może spotkać jednego człowieka?

ㅤ

🔒💥 To książka, która mocno angażuje emocjonalnie. Nie mogę powiedzieć, że podobała mi się w pełni, ponieważ brutalność opisywanych wydarzeń była momentami trudna do zniesienia. Mimo to doceniam kunszt autorki oraz jej śmiałość w przełamywaniu schematów. Maja Kołodziejczyk odważyła się opowiedzieć historię, która odbiega od standardowych narracji na polskim rynku wydawniczym. To lektura wymagająca, ale zarazem ważna i autentyczna.

ㅤ

🔒💥 Nie jest to jednak powieść dla każdego. Natężenie przemocy oraz intensywność emocjonalna mogą być przytłaczające, dlatego warto zastanowić się dwa razy, zanim po nią sięgniemy. To jedna z tych książek, które pozostawiają ślad w psychice czytelnika na długo po jej zakończeniu. Dla jednych będzie to arcydzieło odwagi i realizmu, dla innych – zbyt ciężka przeprawa. Wybór należy do was.

⭐⭐⭐⭐⭐/5

"– On ni­gdy ni­czego się nie bał. Wciąż się nie boi."

Niektóre książki są tak dobre, że ciężko znaleźć słowa, by je opisać. Cokolwiek bym tu nie napisała nie odda w pełni tego, co czułam czytając historię Francisa.

Można powiedzieć, że to historia seryjnego mordercy napisana przez niedoszłą ofiarę. Jak sama autorka wspomina na końcu, większość historii o tej tematyce prowadzona jest z perspektywy śledczego, czasem sprawcy. Rzadko kiedy opowieść oddaje głos ofierze. Ale to też coś więcej, bowiem poznajemy Franka od momentu dzieciństwa, które pełne było przemocy i patologii.

Autorka w genialny sposób przedstawia historię już w prologu, by następnie cofnąć się w czasie. Z niecierpliwością czytałam kolejne rozdziały, zastanawiając się, co doprowadziło do wydarzeń przedstawionych na początku.

Ważną postacią poza Francisem jest Anthony. Kilkanaście lat starszy, zagubiony w swoich uczuciach mężczyzna, który przynajmniej na chwilę, zmieni jego brudny, szary świat. Ale również brat chłopka - Scott - jest bohaterem, przez którego nie raz miałam skrajne emocje. Czasem chciałam być na niego zła, czasem było mi go szkoda. Tak samo jak główny bohater jest on postacią nie czarno-białą. Czasem chce postępować dobrze, a mimo tego robi inaczej i można się na niego denerwować, ale dopiero na końcu poznajemy prawdę widzianą jego oczami.

Francis też nie jest bohaterem stuprocentowo dobrym i nieskalanym. Niekiedy kłamał by przetrwać, w innych sytuacjach miał swój plan, który można określić jako: spalić wszystko i wszystkich byle tylko uzyskać cel. Jego manipulacje w drugiej połowie książki mogą niektórych oburzyć, ale wiedząc co przeżył nie mogłam ani przez chwilę żywic do niego negatywnych uczuć. Zamiast tego próbowałam przewidzieć następny krok. Zwłaszcza, gdy jako czytelnik wiedziałam coś, o czym Frank nie wiedział. Przebierałam niespokojnie nogami i najchętniej weszlabym do książki, byle pomóc bohaterom w osiągnięciu celu.

"Więc je­stem jedną z tych za­czy­ta­nych osób, która za­du­rzyła się w fik­cyj­nej po­staci? To pró­bujesz mi po­wie­dzieć?"

Uwielbiam, gdy bohater z jakiegoś powodu ukrywa się pod fałszywą tożsamością, tak jak tu. Te wszystkie tajemnice są przy tym tak emocjonujące. Również postaci drugoplanowe wzbudzają wiele emocji, każda jest dopracowana i wierna swoim cechom charakteru.

Ta historia jest wspaniała, choć bardzo brutalna. Jeśli zamierzacie ją przeczytać, warto zapoznać się z dosyć długą listą ostrzeżeń. Niektóre druzgocące opisy są tu bowiem napisane tak obrazowo, że nie wyjdą wam z głowy na bardzo długo.

Na koniec jeszcze wspomnę o jej wyglądzie, bo jest wydana przepięknie. Okładka, zdjęcia przed każdym rozdziałem, które obrazują to, o czym w nim przeczytamy i wspaniałe dodatki.

Brakuje mi słów, żeby opisać to, co @_majakolodziejczyk przelała na papier. To, że wydanie jest przepiękne, nie muszę nikomu mówić, w końcu ta historia wyszła pod skrzydłami @wydawnictwo_kdw , a oni każde swoje dzieło wydają z najwyższą starannością, a ta treść… Wierzcie mi, po lekturze Wasze serce będzie roztrzaskane. Warto mieć przy sobie zapas chusteczek.

Francis nie miał łatwego życia. Od dziecka czuł się gorszy. Matka go nienawidziała i dawała odczuwać mu to na każdym kroku. Kojarzył się on jej z mężczyzną, który go spłodził, ale czemu winne było dziecko? Jedynym oparciem Franka był jego brat. Kiedy myślę o przeszłości tego chłopca, mam ochotę płakać. Tragiczne dzieciństwo, głód, poniżanie, przemoc psychiczna, fizyczna, wykorzystywanie seksualne. Ale to nie wszystko. Ten biedny chłopczyk jest niedoszłą ofiarą seryjnego mordercy i została mu po tym pamiątka do końca życia, znak kapsla po piwie, odbity na skórze.

To nie jest byle jaka książka, przez którą można przejść, przekartkować bezmyślnie i iść dalej. Nie. Tutaj są emocje, masa emocji. @_majakolodziejczyk zmusza swojego odbiorcę do przemyśleń, a jej historia zostaje w sercu na dłużej. Ale nie myślcie, że Frank ma tylko tak źle w życiu. Chłopak poznaje tajemniczego A., który dostarcza trochę światła w jego smutną egzystencję. Ten wątek czytałam z uśmiechem na twarzy, a moment ich spotkania jest… Wyjątkowy 🤫 Chociaż ta relacja jest zakazana, sprawia, że uwierzyłam, iż po każdej burzy wychodzi słońce, ale czy tak jest?

@_majakolodziejczyk sprytnie wplotła wątek kryminalny do swojej historii. Zakończenie może Was zaskoczyć. Na pewno nie tego się spodziewałam, za co daje ogromny plus, bo nie jest łatwo mnie zaskoczyć.

Ta historia jest wyjątkowa, a wy musicie ją poznać. Przygotujcie się na ogrom emocji, tutaj ich nie zabraknie.

Polecam z całego serca ❤