Mirror, mirror

1. 

   Recenzent Wybitny

   Ocena: 3/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Ewa S. w dniu 2017-12-10

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   (...)
   
   Ogólnie powieść mi się podobała, ale znowu czuję się oszukana. Wszystkie opisy, jakie znalazłam w internecie twierdziły, że Mirror mirror będzie thrillerem. Z której strony, pytam? Powieść koło thrillera to może stała, ale na tej samej półce w księgarni, bo tak poza tym nie ma z tym gatunkiem kompletnie nic wspólnego. Tajemnica zniknięcia Naomi i jej wypadku nie jest na tyle rozbudowana, by móc uznać ją za podwaliny do napisania thrillera. Na przestrzeni całej książki nie znajdziemy żadnej sceny, która mogłaby nam zafundować zmrożenie krwi w żyłach.
   
   Długo nie mogłam wgryźć się w fabułę przez to, że powieść jest pisana w bardzo młodzieżowy sposób, wręcz przerysowany. Do tego bohaterowie strasznie dużo klną. W sytuacjach, w których nie ma miejsca na użycie słowa na „k”, oni wypowiedzą je trzy razy, dodadzą do tego cztery inne synonimy i dwie nieznane odmiany. To mnie wybijało z rytmu, ale gdy już się przyzwyczaiłam, sprawiało, że książkę czytało się bardzo szybko, chociaż przekleństwa irytowały mnie do samego końca.
   
   Bardzo podoba mi się to, że powieść urozmaicona jest różnymi ogłoszeniami, zapisami z chatów i tym podobnymi. Gdy czytamy, że bohaterowie rozmawiają na Facebooku, nie tylko zostaje nam zafundowany skrót myślowy ich konwersacji, my w tym samym momencie faktycznie czytamy ich chat. Gdy jedna z postaci robi ogłoszenie dotyczące koncertu, my oglądamy je na następnej stronie.
   
   (...)
   
   Relacje poszczególnych bohaterów z Naomi były takie sobie. One po prostu były, ale nie dowiadywaliśmy się niczego ciekawego na ich temat. Wręcz niekiedy zapominali, że Naomi istnieje, tylko jest chwilowo niedysponowana. Za to przyjaźń Red-Leo-Rose, a także pomiędzy każdymi z nich z osobna, to już było coś. Każdej z tych relacji poświęcono odpowiednią ilość czasu i ubrano w odpowiednie słowa to, co się w niej działo. Po skończonej lekturze śmiało mogę powiedzieć, że historia Naomi była tylko tłem na rozegranie się czegoś piękniejszego i ważniejszego.
   
   (...)
   
   Nie wiem, na ile Cara maczała palce wpisaniu tej książki, a na ile po prostu się pod nią podpisała, ale wyszło jej to całkiem nieźle.
   
   More like 3,5*
   
   Źródło: [Adres usunięty]

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Weronika T. w dniu 2017-11-21

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   MŁODZI, GNIEWNI I ROZBICI
   
   Główni bohaterowie powieści, na czele z dociekliwą i odważną Red, to młodzi ludzie, którzy wciąż nie odnaleźli jeszcze swojego miejsca na ziemi. Rozbici, wyróżniający się, napiętnowani rodzinnymi dramatami. Autorki postawiły na mocne charaktery, zachowując przy tym spory procent naturalności. Nie ma więc miejsca na ideały, każdy niesie ze sobą bagaż swoich słabości, z którymi mniej czy bardziej świadomie uczy się żyć. Bo w końcu ta książka niesie ze sobą ukryty przekaz dotyczący nauki akceptacji samego siebie, niezależnie od upodobań czy poglądów. Za pomocą czwórki młodych i na swój sposób dziwnych bohaterów, żeński duet pisarek odwalił kawał dobrej roboty. Mają przed sobą takie postaci, trudno mówić o powielonych schematach. Sama esencja oryginalności.
   
   PROBLEMATYKA POWIEŚCI
   
   Akcja powieści ukierunkowana została na prywatne śledztwo jednej z młodych bohaterek, któremu towarzyszą rozliczne dylematy i pytania dotyczące nie tylko losów zaginionej, ale sytuacji wszystkich czterech przyjaciół. Pojawia się temat orientacji seksualnej, obraz rozbitych rodzin czy uzależnienia. Jest kwestia nauczycielskiego autorytetu, nastoletniej depresji, ale i pułapek czyhających w internetowej sieci. Autorki potrafią zaskoczyć i przyznam, że takiego obrotu spraw i takiego finału naprawdę bym się nie spodziewała. Brawo za pomysł.
   
   NIEKONIECZNIE THRILLER
   
   Mam zastrzeżenia, jeśli chodzi o klasyfikację powieści. Wydawnictwo wspomina o thrillerze doskonałym, a jednak jak na thriller zabrakło mi tutaj napięcia i tego istotnego poczucia zagrożenia. Czytelnik nastawiający się na narastające emocje skłaniające do obgryzania paznokci (przenośnia!) może poczuć się zawiedziony. Dla mnie to psychologiczna powieść dla młodzieży, z którą ludzie w młodym wieku może i naprawdę warto mieliby się zapoznać.
   
   Nie mam zastrzeżeń co do stylu i języka. Podobały mi się wstawki imitujące wpisy publikowane w Internecie, rozmowy wykonywane za pomocą nowoczesnych technologii czy teksty piosenek zespołu Mirror, Mirror. Pod względem wyglądu książka jak najbardziej wydaje się estetyczna, spójna i atrakcyjna.
   
   PODSUMOWANIE
   
   Nie jako thriller, ale jako kryminalno – psychologiczną powieść dla młodzieży – polecam. Nietuzinkowe osobowości, nieprzewidywalna akcja i wartości edukacyjne wypływające z treści. Jestem zaskoczona, że książka, którą z góry spisałam na straty, całkiem pozytywnie mnie zaskoczyła. Jak już wspomniałam, nie nastawiajcie się na nastrój grozy i dojrzałe postawy postaci. To niesłodka, na pewno oryginalna, nowoczesna i wartościowa historia, której podarowania szansy nie żałuję.
   
   [Adres usunięty]

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Recenzentus NotPospolitus

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Karolina G. w dniu 2018-01-31

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   „Mirror mirror” to literacki debiut Cary Delevinge. Mogłoby się wydawać, że jedna osoba nie może być dobra we wszystkim, ale Cara zdecydowanie jest wyjątkiem w tej sytuacji. Tym razem mamy okazję odkryć jej literackie oblicze, które ujawnia w fantastycznym thrillerze młodzieżowym. Przy okazji poznawania historii czterech bohaterów, poruszone zostają również bardzo ważne dla młodych ludzi problemy, między innymi odkrywanie kim tak naprawdę jesteśmy, radzenie sobie z samotnością czy uczuciem odrzucenia.
   
   Czytelnik zostaje w mgnieniu oka wciągnięty do rzeczywistości bohaterów i jest w stanie utożsamić się z nimi i poczuć jak jeden z nich. Wraz z grupą znajomych przeżywa zniknięcie Naomi, które sprawia, że nagle wszystko zupełnie się zmienia. Bohaterowie są barwni, żywi i jedyni w swoim rodzaju. Zdecydowanie wzbudzają sympatię czytelnika.
   
   Bardzo spodobało mi się to, że styl i język użyty w powieści dodatkowo wpływają pozytywnie na odbiór treści, gdyż poprzez wykorzystanie młodzieżowego języka można jeszcze lepiej wczuć się w sytuacje opisane w powieści.
   
   Podsumowując, zdecydowanie polecam każdemu „Mirror, mirror”. Było to dla mnie bardzo miłe zaskoczenie i mam nadzieję, że wy również dacie szanse literackiej wersji Cary oraz że wam również przypadnie ona do gustu :)

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Joanna N. w dniu 2017-12-03

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Kiedy przeczytałam, że książka jest o zespole muzycznym, od razu stwierdziłam, że muszę ją przeczytać. Dlaczego, może dlatego, że moja córka jako nastolatka też grała w zespole muzycznym, była w nim perkusistką. Fakt, że jej zespół był pankowy, ale co to ma do rzeczy.
   
   Tytułowy Mirror, Mirror to zespół muzyczny, w jego skład wchodzą: Red, Loe, Rose i Naomi. Są oni sobie bardzo bliscy, tworzą czwórkę zgranych przyjaciół. Wszyscy kochają muzykę, każde z nich boryka się również z problemami życia codziennego, w których w razie potrzeby pomagają inni. Zespół to swego rodzaju odskocznia od tych problemów.
   
   Pewnego dnia Naomi znika. Nie jest to zaskoczeniem dla nikogo, ponieważ wcześniej się jej już to zdarzało. Mimo wszystko przyjaciele postanawiają ją odszukać. Dziewczyny jednak nigdzie nie ma. Kilka tygodni później zostaje ona wyciągnięta z Tamizy, żyje, ale lekarze utrzymują ją w śpiączce farmakologicznej. Policja utrzymuje, że była to próba samobójcza. Jednak czy na pewno? Przyjaciele i siostra Naomię nie zgadzają się z policją. Postanawiają rozwiązać zagadkę na własną rękę. Czy im się to uda? Czy prawda okaże się bardziej bolesna niż myślą?
   
   Każde z przyjaciół na swój sposób zmaga się z tą sytuacją. Czy uda im się jednak wygrać? Czy zespół dalej będzie istniał? Może jednak problemy ich przerosną?
   
   Dużo pytań, bez odpowiedzi. Wiem, ale jeśli przeczytacie książkę, znajdziecie na wszystkie odpowiedzi.
   
   Jest to naprawdę bardzo dobra powieść dla młodzieży (z jednym małym wyjątkiem, nie podobało mi się, że jest w niej tak dużo wulgaryzmów). Publikacja pokazuje nam jak wiele w życiu młodego człowieka, może zdziałać pasja, tu pasja do muzyki. Jak bardzo potrzebujemy drugiego człowieka, przyjaciela, żeby nasze życie było łatwiejsze, nasze dylematy i rozterki nie przerastały nas.
   
   Wszystkie postacie w książce są bardzo dopracowane, każda na swój sposób inna, jednak bardzo realna i zdawać by się mogło, że wręcz prawdziwa. Swoim zachowaniem, pokazują nam dorosłym, jak młodzi ludzie odbierają świat, jak radzą sobie lub nie ze swoimi problemami. Jest to pewnego rodzaju wskazówka jak im pomóc, jak postępować w podobnych sytuacjach.
   
   Bardzo podobał mi się wątek rozwiązywania zagadki z Naomi. Miała wrażenie, że może to taki trochę thriller. Wszystko to było bardzo intrygujące i zaskakujące.
   
   Zaleta dla mnie jest również to, wiecie, że ja to uwielbiam, że mamy tu rozdziały, które przenoszą nas kilka miesięcy wcześnie, co pozwala nam na lepsze poznanie bohaterów.
   
   Książka jest dobrze napisana, myślę, że przypadnie do gustu wielu nastolatkom. Fajnym motywem, jest wizualne przedstawienie wiadomości tekstowych wysyłanym przez głównych bohaterów do siebie. Wiem, również, że przekleństwa wstawione tu przez autorkę miały dać autentyczność książce. Wiadomo przecież, że młodzież tak ze sobą rozmawia.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Książkomaniacy R. w dniu 2017-11-09

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   [Adres usunięty]
   
   Red, Leo, Rose i Naomi to czwórka młodych przyjaciół. Są inni od pozostałych rówieśników, są odmieńcami. Nie wiedzą, kim są i kim chcą być. Zbliża ich muzyka. Wspólnie zakładają kapelę Mirror, Mirror. Ale nie nacieszą się długo wspólną pasją...
   
   Jedna z członkiń grupy, Naomi, zostaje wyciągnięta nieprzytomna z rzeki i rozpoczyna się walka
   
   o jej życie. Policjanci twierdzą, że dziewczyna targnęła się na swoje życie, ale jej bliscy nie są przekonani do tej wersji. Reakcje przyjaciół i rodziny są przeróżne. Jej bliscy znajomi rozpoczynają śledztwo. Na jaw wychodzi ogrom faktów, wiele z nich jest niewygodnych. Reakcje na dramatyczne wydarzenia również są przeróżne. Przyjaciele dowiadują się prawdy o samych sobie, odkrywają swoje prawdziwe ja, biją się z myślami i przytłaczani są kłopotami. Najważniejsze jest jednak, by Naomi wybudziła się ze śpiączki i opowiedziała prawdę. Istotne jest, co doprowadziło ją do tego stanu. A może kto?
   
   Grupa przyjaciół nie spocznie dopóki nie uzyska odpowiedzi na nurtujące pytania. Na jaw wyjdą mroczne tajemnice, które nie powinny, a może właśnie powinny, ujrzeć światło dzienne...
   
   Cara Delevingne to aktorka, celebrytka i top modelka o dość charakterystycznej urodzie. Dlatego, że jest znana nie ma prawa napisać książki. A kiedy już takowa się pojawi to na pewno nie jest napisana przez nią samodzielnie, ale przez ghostwritera. Z takimi opiniami można spotkać się
   
   w książkowym światku. Nie wnikam w to ani nie bronię. Mam po prostu odmienne zdanie na ten temat. Nie podchodzę do książek znanych osób z niesamowitym uprzedzeniem - tak jak robią to niektórzy. Dobrze, zacznijmy od tego, że książka została napisana przez Carę Delevingne i Rowan Coleman - a może i odwrotnie, tego nie wiem. Wiem za to jedno. To, że książka mi się bardzo podobała. Przyznaję, że początkowo była trochę żmudna, ale bez przesady. Jednak to, co działo się później, wynagrodziło mi początkowe znużenie.
   
   Książka napisana jest ewidentnie w sposób taki, by zachęcić młodzież do sięgnięcia po nią
   
   i pozostania z lekturą do ostatniej strony. Język bardzo lekki, pełny wulgaryzmów, kolokwializmów - czyli taki codzienny, momentami może i slangowy - typowo młodzieżowy. Niech więc nie zdziwi Was ogrom wulgaryzmów. Zaznaczam ten fakt dwukrotnie, gdyż wiem, że niektórych ogromnie to razi, więc to nie książka dla delikatnych, grzecznych i ułożonych. Myślicie, że taka książka nie może być mądra? Nawet nie wiecie w jak dużym błędzie jesteście.
   
   Książka Cary Delevingne i Rowan Coleman jest naprawdę inteligentna. Dlaczego? Bo jest o życiu. O przyjaźni, zdradach, miłościach, problemach, które mogą dotykać każdego z nas. Nie ma tu koloryzowania. Nic nie jest cukierkowe i przesadzone. Autorki pokazują, że życie nie zawsze jest piękne i bezproblemowe. Nawet gdy jesteśmy nastolatkami życie nie jest usłane różami. Dorastanie niesie ze sobą pewnego rodzaju kłopoty, z których nie zawsze jesteśmy w stanie wyjść sami.
   
   "Mirror, Mirror" nie uznałabym za thriller czy kryminał, a raczej książkę młodzieżową z delikatnymi wątkami kryminalnymi. Uważam, że to dobrze, że autorki skupiły się na swoich bohaterach. Na ich psychice, emocjach, że nie zepchnęły tego na dalszy plan. Bo to jest kwintesencją powieści "Mirror, Mirror". Właśnie z tego powodu warto ją przeczytać. Polecam gorąco.
   
   Izabela Nestioruk

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 4 recenzje

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję