Medea z Wyspy Wisielców

,,ℙanom szacunek się należał, wiadomo, jacykolwiek by nie byli. Im wolno."

Takiego retellingu jeszcze nie czytałam i mam przeczucie, że długo nie trafię na podobny. To moje pierwsze podejście do książek Magdaleny Knedler, ale zapewniam Was, że nie ostatnie. Szczególnie imponujące są jej umiejętności pisarskie w tworzeniu intensywnej atmosfery oraz głęboko skomplikowanych, wielowymiarowych postaci. Po pierwsze, autorka potrafi wspaniale oddać skomplikowane relacje między bohaterami. Wzrastające napięcie między Madą a Andreasem, złożone uczucia Mady wobec Johanna, a także obsesyjna zazdrość i manipulacje - to wszystko jest przedstawione w sposób, który przykuwa uwagę i trzyma czytelnika w napięciu. Po drugie, Knedler doskonale operuje językiem i stylem, aby oddać klimat epoki i miejsca akcji. Atmosfera zagubienia i odcięcia od świata zewnętrznego, czy też mroczne wnętrza domu Schwietzów - to wszystko sprawia, że czytelnik wręcz czuje się wśród bohaterów, doznając ich emocji i trosk.

,,𝔸 ty kim jesteś? Tutejszym cerberem? Lokalną wiedźmą?"

Wreszcie, autorka doskonale balansuje pomiędzy wartką akcją a introspekcją bohaterów. Pozwala czytelnikowi zbliżyć się do głównych postaci, zrozumieć ich decyzje i emocje, a jednocześnie nie pozwala, by akcja zwalniała. To umiejętne posługiwanie się narracją czyni z "Medei z Wyspy Wisielców" niezwykle wciągającą lekturę, która trzyma czytelnika w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. "Medea z Wyspy Wisielców" to niezwykle poruszająca opowieść, w której bolesne doświadczenia i walka o przetrwanie splatają się z motywem antycznego mitu o Medei. Magdalena Knedler mistrzowsko ożywia ten mit, tworząc historię pełną napięcia, emocji i niepewności, która porusza czytelnika do głębi.

,,ℕo, proszę. A ty sobie biegasz sama po lesie, ot, tak. I niczego się nie boisz. Chyba że mnie."

"Medea z Wyspy Wisielców" autorstwa Magdy Knedler to niezwykła podróż przez emocje, trudy i triumfy w skomplikowanym świecie Dolnego Śląska na początku XX wieku. Ta książka wciąga od pierwszych stron, prowadząc czytelnika przez labirynt emocji i wyborów, które kształtują losy głównej bohaterki, Mady. Od samego początku historia Mady porusza serce. Widząc, jak wiele zła musiała przejść młoda dziewczyna, od nędzy i głodu po upokorzenia jako służąca, natychmiast wczuwamy się w jej los. Jednak nawet w najciemniejszych chwilach jej życia pojawia się iskra nadziei w postaci propozycji pracy u zamożnego Andreasa Schwietza. To dla niej szansa na lepsze jutro, choć szybko okazuje się, że dom Schwietza kryje mroczne tajemnice.

,,ℕie chciała dopuścić do siebie wspomnień, nie mogła pozwolić, by wrócił do niej tamten dzień, tamten okropny dzień, który wszystko w jej życiu zmienił."

Główna bohaterka, mimo swoich młodych lat, emanuje siłą i determinacją. Kiedy staje w obliczu coraz bardziej zagmatwanej sytuacji z Andreasem, nie ulega bezczynności. Zamiast tego, walczy o swoje przetrwanie i godność, szukając ucieczki z tej ponurej wyspy. Jej postać ewoluuje wraz z wydarzeniami, stając się symbolem walki o wolność i miłość wbrew przeciwnościom losu. Dodatkową iskrą w tej historii jest pojawienie się Johannesa, nowego ogrodnika na wyspie. Jego obecność staje się nie tylko nadzieją dla Mady, ale także źródłem zazdrości dla Andreasa. To tutaj, w tej skomplikowanej relacji trzech głównych postaci, autor wplata wątki mitu o Medei, nadając historii niezwykły wymiar i głębię.

,,𝕆 brzuch nie było trudno, jeśli w treść nie umiała szybko biegać, nie wiedziała, w co walić pięścią, jak głośno trzeba krzyczeć albo po prostu lękała się odezwać.

Książka "Medea z Wyspy Wisielców" to nie tylko opowieść o trudnych wyborach i walki o przetrwanie. To także historia o poszukiwaniu miłości i nadziei w najbardziej beznadziejnych sytuacjach. Magda Knedler mistrzowsko łączy realia historyczne z wątkami mitologicznymi, tworząc coś zupełnie nowego i poruszającego. Czytelnik nie tylko śledzi losy Mady z zapartym tchem, ale także sam staje się częścią tej opowieści, współczując, trzymając kciuki i wierząc w siłę ludzkiego ducha. Ta książka to prawdziwa uczta dla duszy, pełna napięcia, emocji i niezapomnianych bohaterów. Dlatego gorąco polecam "Medea z Wyspy Wisielców" każdemu poszukującemu inspirującej i poruszającej lektury. To więcej niż książka - to podróż, której nie zapomnisz. To lektura, która pozostaje w pamięci, zadając trudne pytania o ludzkie losy i siłę miłości w najbardziej beznadziejnych sytuacjach. Prawdziwa perełka wśród współczesnej literatury, którą z pewnością warto przeczytać.

,,(...) 𝕡rzy właściwym układzie stosunków społecznych osoba ojca dziecka, który rodzi kobieta, będzie tak samo jej prywatną sprawą i jak krój noszonej przez nią bieliznę, i nikt nie będzie miał prawa zadawać jakichkolwiek pytań." ~ T. Hardy

,,Medea z Wyspy Wisielców" Magdaleny Knedler wywołała na mnie ogromne wrażenie i głęboko skłoniła do refleksji. Wciągnęłam się w tę powieść tak bardzo, że przeżywałam wszystko razem z główną bohaterką. Autorka potrafiła tak doskonale oddać emocje, napięcie i dramatyzm sytuacji, że czułam się jakbym była obok Mady, śledząc jej losy krok po kroku. To niezwykłe wrażenie czytania książki, która tak mocno dotyka serca i umysłu czytelnika, pozostawiając wiele do przemyślenia.

Początek XX wieku. Dolny Śląsk.

Mada to samotna kobieta, która pomimo młodego wieku, przeszła już wiele i widziała nie jedno. Bieda zmusiła ją do pracy, w której nie zaznała szacunku, niewspominając o godnym zarobku. Gdy na jej drodze pojawił się Andreas i zabrał do swojego domu, na wyspie zwanej Wyspą Wisielców, mogłoby się wydawać, że dziewczyna wreszcie odetchnie i jej los się ustabilizuje. Niestety, jej nowy pracodawca zaczyna wykazywać Madą niezdrowe zainteresowanie. Dzień, gdy w domu pojawia się nowy ogrodnik, staje się początkiem zmian, ale i niesie ze sobą przedsmak tragedii.

"Medea z Wyspy Wisielców" to książka, od której ciężko się oderwać i która pozostawia swój ślad w pamięci czytelnika. Przejmująca opowieść, pełna bólu, niełatwych wyborów, śladem których podążają nieuniknione konsekwencje. Opowieść stworzona na kanwie greckiego mitu o Medei, zawiera w sobie również prawdziwe miejsca i postacie. Przez cały czas czytania tej historii miałam wrażenie, jakbym przedzierała się przez gęstą, mroczną mgłę, z której wydobywają się jęki zagubionych dusz w poszukiwaniu miłości, swojego miejsca na ziemi. Ciągła walka o przetrwanie, jaką przyszło toczyć głównej bohaterce, wywołała w moim sercu wiele współczucia do jej niełatwego losu. Ale nie obyło się i bez nerwów w stosunku do niej 😀 Autorka stworzyła niesamowicie sugestywną fabułę, której akcja z początku utrzymująca tempo, z każdym kolejnym rozdziałem nabiera rumieńców. Również postacie wykreowane zostały tak, że nie można przejść obok nich obojętnie. Więc emocje gwarantowane.

To moje pierwsze spotkanie z piórem pani Magdy i jestem pewna, że nie ostatnie, bo kupiła mnie tą książką.

W mojej recenzji nie mogę pominąć tematu oprawy książki. Cudowna okładka i te barwione brzegi kartek. Toż to przysłowiowa wisienka na torcie 😍

Polecam!!! Niech i was zauroczy "Medea z Wyspy Wisielców" 💙

Magda Knedler w swojej nowej powieści przedstawia historię o nieustającej walce o godność i lepsze jutro, co jest niebywale ciężkie w realiach społeczeństwa naznaczonego niesprawiedliwością klasową i uprzedzeniami.

Główna bohaterka, Mada, przechodzi przez piekło cierpienia i wyzysku. Jej życie, naznaczone nędzą i poniżeniem. Los bohaterki nabiera nowego kierunku, gdy dostaje propozycję pracy od zamożnego Andreasa Schwietza. Szybko okazuję się, że to, co miało być ratunkiem, jest nową pułapką, z której nie sposób się uwolnić. Odcięta od świata, Mada musi stawić czoła nie tylko ciężkiej pracy, ale także dokuczliwemu zainteresowaniu Schwietza. Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, gdy na wyspę przybywa nowy ogrodnik, Johann, co pogłębia obsesję pracodawcy.

„Medea z Wyspy Wisielców” porusza tematykę nierówności społecznych i dyskryminacji. Autorka w dosadny sposób przedstawia różnice między klasami oraz stereotypy, które towarzyszą im w społeczeństwie. Przywołuje obraz czasów, gdzie pochodzenie miało większe znaczenie niż intelekt, a odpowiednio usytuowane osoby za pieniądze mogły kupić dosłownie wszystko, w tym ludzką godność. Przez pryzmat losów Mady czytelnik zwraca uwagę na niesprawiedliwość, jakiej doświadczały osoby z niższych klas społecznych, które zmuszone były do drastycznych decyzji, by przetrwać każdy kolejny dzień.

Odłożyłam tę książkę z poczuciem wielkiej niesprawiedliwości. Mimo że to fikcja literacka, oparta częściowo na prawdziwych wydarzeniach i miejscach, to muszę przyznać bohaterka wzbudziła we mnie autentyczne współczucie i zrozumienie.

Autorka Magda Knedler doskonale oddaje emocje głównych bohaterów, co pozwala czytelnikowi łatwo się z nimi utożsamić. Przez jej pióro Mada staje się nam bliska, a jej walka o godność i lepsze jutro staje się naszą własną walką.

Autorka umiejętnie buduje napięcie i emocjonalny ładunek, co sprawia, że czytelnik przeżywa razem z bohaterami każdą chwilę trudności i nadziei. Dzięki temu relacyjnemu aspektowi powieści, czytelnik może się odnaleźć wśród bohaterów i zanurzyć w ich historii, co czyni lekturę jeszcze bardziej porywającą i angażującą.

Ta powieść złamała mi serce. Musiałam niejednokrotnie robić przerwy w czytaniu, by choć trochę opanować swoje emocje.

Dziękuję Autorce za tę piękną i wzruszającą opowieść, która na długo zostanie w mojej pamięci.

Mit o Medei to opowieść o czarodziejce, o kobiecie, która stara się być niezależna, która nie ma skrupułów i walczy o swoje. Miłość i strata wielokrotnie krzyżują się w jej życiu. To właśnie tą historią inspirowała się @magdaknedler w swojej najnowszej powieści….

Medea, Mada znała życie od tej gorszej strony, biedna, samotna, żyjąca w nędzy, bez większych perspektyw… dostała szansę, aby zmienić swoją codzienność, ale ta okazała się złym wyborem. Na wyspie, na której można powiedzieć utknęła, wzeszło słońce, pojawił się promień nadziei w postaci Johanna, ale czy to słońce będzie świeciło już do końca, a może pojawią się znowu burzowe chmury?

Tak dużo ważnych kwestii poruszyła w tej powieści autorka, walkę o siebie, o przetrwanie, poszukiwanie miłości, która czasem ulatuje ot tak, trudne wybory, którymi naznaczony jest każdy dzień….

Przez całą historię czułam potrzebę wsparcia Mady, ileż ta biedna dziewczyna musiała przejść. Kiedy tylko jej życie nabierało kolorów i stawało się lepsze od razu przychodził moment, który wszystko burzył. Miało być lepiej, miało być pięknie, ale jej wybory i wybory innych spowijały losy tej dziewczyny szarą mgłą. Zdrada, brak równości społecznej, brak poważania kobiet to była codzienność Mady. Szczery uśmiech nagle zamieniał się w twarz bez wyrazu, w twarz na której wymalowane było cierpienie.

A wszystko działo się na Dolnym Śląsku na początku XX wieku, w miejscu gdzie cały czas jest moje serce. To również był powód, przez który ta historia mną zawładnęła.

Jeśli szukasz książki pięknej w środku i na zewnątrz to będzie wybór idealny 🙂 A wiesz co świadczy o tym, że książka była naprawdę dobra? To, że po przeczytaniu jej cały czas wracasz do tej historii myślami i tak jest tutaj 🙂

Współpraca reklamowa z @wydawnictwo_zwierciadlo

.

3/2024

"Świat nie może być dobrym miejscem tylko dla wybrańców. Powinien być dobrym miejscem dla wszystkich".

.

Długo myślałam, co wam o tej książce napisać...

.

Ta historia ogromnie boli i wzrusza jednocześnie.

.

Medea to silna kobieta, którą kruszy brutalna rzeczywistość. Wciąż stara się odnaleźć w pełnym zawiści świecie, ale gdy już wydaje jej się, że serce odnalazło swoją przystań, znów zostaje zdradzona.

.

Usiłowałam nie współczuć bohaterce, by odebrać jej historię obiektywnie, ale nie potrafiłam. Ile bólu i cierpienia zniosła, wciąż walcząc o spokój... Płakałam, gdy czytałam o trudach codzienności, o bezpodstawnych oskarżeniach ludzi z jej otoczenia. Tak, jakby wiedzieli o niej wszystko. Niestety nie wiedzieli nic. I żadne z nich nie pokusiło się o poznanie osoby, którą wszyscy już dawno skazali na straty.

.

Autorka ujęła tę historię najpiękniej, jak tylko można było. Jestem przekonana, że nikt nie opisałby jej lepiej. Zainspirowała się mitem, który wydawać by się mogło bajką, a tak naprawdę był ogromną tragedią. Przedstawiła losy kobiety, która kierowała się sercem, ślepo wierząc w ludzi.

.

Uwaga, spojler! 🔽

Zszokowało mnie zakończenie, a właściwie to jego brak. Ucieszyłam się jednak, że nie stało się nic, przez co pękłoby mi serce. Jest nadzieja dla Mady, jest nadzieja dla jej potomków i dla odczarowania mitu.

.

Jeśli podzielacie moja miłość do: Córek Klanu Jeleni i Kradzieży - z pewnością oddacie serce i tej historii. Dla mnie jest to najlepsza premiera tego roku. I myślę, że długo nic jej nie przebije.

.

Do tego wydanie - twarda okładka, wszyta zakładka i barwione brzegi - które sprawia, że trzymać tę książkę w rękach, to zaszczyt ✨

„Medea z wyspy wisielców” to książka, obok której nie przejdziesz obojętnie. Po pierwsze za sprawą pięknego wydania, dzięki czemu dzieło to czyta się jeszcze przyjemniej. Po drugie jest to poruszająca historia o wielkiej miłości, zdradzie, zbrodni, społecznych nierównościach.

Akcja toczy się na Dolnym Śląsku, na początku XX wieku (1913 rok). Główną postacią jest Medea. Piękna młoda dziewczyna o grubych „wełnianych” włosach, niespotykanej urody sierota wychowywana w żydowskim Domu dla Samotnych Kobiet i Maltretowanych Żon.

„ Matka zmarła, ojciec został sam z piątką dzieci. Miał problemy i ... powiesił je wszystkie, a później sam się zabił. Tylko Madę dało się uratować”.

Paula Ollendorff, założycielka domu, dużo opowiada dziewczynie o otaczającym świecie, wieczorami daje jej lekcje, uczy języków; angielskiego, francuskiego, czy też włoskiego.

Medea pierwszą posadę otrzymuje u szanowanej rodziny, ale niestety Panu domu chyba za bardzo spodobała się egzotyczna uroda Mady i gwałci ją, pozbawiając niewinności. Szok, wściekłość, niedowierzanie, a zarazem bezradność i upokorzenie będą od tej pory towarzyszyć naszej bohaterce na jej ziemskim padole.

Kolejną pracą dostaje w zakładzie krawieckim, gdzie jest wyzyskiwana przez właściciela i zarabia tak marne grosze, że ledwo starcza na mały posiłek i wynajem stęchłego pokoju w zapuszczonej dzielnicy Breslau.

Właśnie w zakładzie wypatrzył ją Andreas, który zabiera ją na kolację i na noc do hotelu (nie dochodzi między nimi do żadnego zbliżenia). Mężczyzna proponuje niezłe zarobki i pracę na Wyspie Wisielców, gdyż on i jego ojciec potrzebują „służącej do wszystkiego”. I tak oto Mada kończy jako pomoc domowa na otoczonej złą sławą Wyspie Wisielców. Usługuje tam dwóm Panom Schwietz; ojcu i synowi Andreasowi. Młodszy z nich zaczepia ją na każdym kroku, dotyka, całuje. W swoich poczynaniach z każdym dniem posuwa się coraz dalej. W zamian kupuje jej nowe książki i obdarowuje cennymi pamiątkami rodzinnymi, biżuterią. Wszystko się zmienia w ciągu jednego tygodnia, gdy na wyspie pojawia się nowy ogrodnik, Johann.

Mężczyzna obdarza uczuciem służącą i widząc, że Andreas nigdy nie pozwoli jej odejść, knuje podły plan.

Czy młodym uda się opuścić wyspę? Czy miłość okaże się silniejsza niż pochodzenie? Czy Johann okaże się wsparciem dla Mady?

Książka jest niesamowita, a ja powyżej przedstawiłam Wam w kilku zdaniach zaledwie 1/3 fabuły. Później robi się jeszcze ciekawiej a przepięknej, południowej urody Mada trafia na salony, gdzie może wreszcie wykazać się swoją greką i znajomością innych języków obcych. Niestety jej losy będą bardzo zawiłe i gdy dziewczyna już myśli, że najgorsze ma za sobą, staje się marionetką w podłej grze.

To historia, która poruszy każdego. Autorka porywa czytelnika w świat Mady i sprawia, że utożsamiamy się z tą postacią, z jej emocjami.

Chwilami chciało mi się płakać, czytając o tych wszystkich niesprawiedliwościach, jakie spadły na dziewczynę. Odczuwałam jej tęsknotę, bezradność, miłość, ale także poniżenie, strach, brak perspektyw.

Mimo wybuchu wojny, książka kończy się w pewnym stopniu oczyszczeniem, nadzieją na lepszy czas.

Liczę na kolejne części, gdyż autorka potwierdziła, że ta historia ma jeszcze dwa tomy. Już nie mogę doczekać się kontynuacji.

I na sam koniec wielki ukłon dla Magdy Knedler, autorki, bo zrobiła świetny reaserch historyczny, szczególnie jeśli chodzi o zamki i pałace tamtych czasów, całą topografię miejsc, o których wspomina w swojej książce. Bravo!

„Medea z Wyspy Wisielców”, jak sugeruje tytuł, jest luźną interpretacją, fikcyjną opowieścią inspirowaną greckim mitem o Medei z Kolchidy. Już sam ten fakt sprawia, że zaintrygowani, w zadumie pochylamy się nad powieścią. Bez wątpienia przyciąga nas również zachwycające wydanie w twardej oprawie, z barwionymi brzegami - jest piękne, prawda? Uwierzcie mi - to jedynie preludium do tego, co sama książka w sobie skrywa. A jest to historia porywająca. Historia kobiety przeklętej, czarownicy, Cyganki, mieszańca, może Greczynki - któż wie, co to za jedna. Historia kobiety walczącej o przetrwanie, o akceptację, o miłość.

A wszystko to na tle burzliwych dziejów Dolnego Śląska z 1913 i 1914 roku.

Pokochałam Medeę, tę wyjątkową młodą dziewczynę, jedyną, która ocalała, kiedy to ojciec postanowił zamo*dować swoje dzieci. To wydarzenie naznaczyło ją na całe życie. Pokochałam tę kobietę, pragnącą miłości, która w rezultacie zrujnowała ją. Pokochałam tę waleczną, niczym barbarzyńska grecka Medea, niewiastę, która zbyt wcześnie dowiedziała się, czym jest ciemna strona bytu.

Zauroczył mnie klimat powieści, momentami wręcz gotycki, a to za sprawą zamczyska należącego do rodu Julich-Kleve-Berg oraz Breslau z 1913 roku i jego okolic, w tym Wyspy Wisielców znajdującej się na Jeziorze Sławskim.

Magda Knedler mnie oczarowała. Porwała w wir tragicznej historii Mady, historii Dolnego Śląska, a ja bez słowa sprzeciwu pozwoliłam nieść się jego prądowi.

W s p a n i a ł a , zapierająca dech w piersi książka. Moim skromnym zdaniem, najlepsza, jaka wyszła spod pióra autorki. Niemożliwa do odłożenia, uzależniająca, pasjonująca i głęboko emocjonalna. Bez wątpienia trafi do czołówki tegorocznej topki.

Niezapomniana…

„O jakimż to dla człeka przekleństwem jest miłość!” Medea – Eurypides

.

Czy zastanawialiście się kiedyś, do czego może być zdolna porzucona i upokorzona przez mężczyznę kobieta? Tak, macie rację, jest zdolna do wszystkiego. Los Medei zwanej Madą – niezamożnej służącej w domu okrutnego pana Andreasa wydaje się z góry przesądzony. Dziewczyna nie pasuje do miejsca, w którym przyszło jej żyć. Jest młoda, nieziemsko piękna a jej elokwencja, znajomość literatury i talent do obcych języków niejako przeczą jej pochodzeniu. Zalety młodej służki nie uchodzą uwadze kolejnych adoratorów, którym jednak bardziej niż na zgłębieniu jej niezwykłego umysłu, zależy na zgłębianiu uroków jej ciała. Tylko skromny ogrodnik Johann wydaje się inny. Czy szczerze ją kocha i ile będzie gotów poświęcić dla ukochanej? Jak jedna księżycowa noc nad stawem odmieni życie młodej służącej? Czy dane im będzie żyć długo i szczęśliwie na przekór światu i złym ludziom? Zapraszam do lektury moi drodzy, zapewniam was, że nie będziecie się nudzić ani przez chwilę i być może tak jak ja zapragniecie przeczytać dzieło Eurypidesa, którego luźną adaptacją jest najnowsza powieść Magdy Knedler.

.

„Medea z wyspy wisielców” to książka z głębią, która zostawia nas z mnóstwem pytań, wątpliwości i skłania do zastanowienia się nad własnym losem. Starożytni Grecy wierzyli w przeznaczenie i los zapisany gdzieś w wysoko w gwiazdach. Medea według Magdy Knedler to kobieta jak na owe czasy wyzwolona, mająca silne postanowienie wziąć swoje życie w swoje (chciałoby się rzec spracowane) ręce. To postać, która wywołuje skrajne emocje – czasem nie byłam pewna czy powinnam jej współczuć, czy raczej potępiać jej zachowanie. W końcu świętym i niewinnym dziewczęciem nie była, choć starała się za taką uchodzić w oczach innych. Tylko co ja wam tu będę streszczać książkę, choć przyznam, że chciałabym bardzo wyrzucić z siebie te pokłady emocji, które we mnie drzemią. Powiem jednak tylko tyle, że nie mam absolutnie żadnych zastrzeżeń, bierzcie i czytajcie, to zdecydowanie jedna z bardziej wartościowych, i trzymających w napięciu książek. Brawa dla jej autorki za świetny pomysł na fabułę, wyrazistych, pełnych sprzeczności bohaterów i inteligentne poprowadzenie całej historii. Ktoś innym mógłby nie poradzić sobie ze stworzeniem czegoś, co bezpośrednio nawiązuje do innej historii. Zapomniałabym dodać o najważniejszym – nie wiem jak wy, ale ja otrzymałam od Wydawnictwa egzemplarz książki z barwionymi brzegami. Zachwycający i godny zawartości. Książkę zaś przeczytał mi niesamowity Filip Kosior (kocham pański głos), ale nie omieszkam w przyszłości przeczytać jej samodzielnie. To jedna z tych pozycji, do których chętnie się wraca i które z dumą prezentuje się na półce.

.

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję @wydawnictwo_zwierciadlo

Zastanawialiście się kiedyś nad znaczeniem swojego imienia? Nadając dziecku takie, czy inne imię musimy liczyć się z tym, że będzie się z czymś kojarzyć. Pytanie tylko, czy dobrym, czy złym? Oprócz tego, że imiona mają znaczenie, to jeszcze mogą nawiązywać do osób, które takie imię kiedyś nosiły, z czegoś zasłynęły w swoim życiu. Rodzice często nadają swoim dzieciom imiona po przodkach.

Breslau rok 1913.

Niespełna dwudziestoletnia Mada w swoim krótkim życiu widziała wiele nędzy, brudu, gwałtu i rozpaczy. Los jej nie rozpieszczał. Wcześnie została sierotą. Imała się różnych zajęć, była praczką, pomywaczką, szwaczką, aż wreszcie została utalentowaną krawcową. W końcu zdarzył się cud, u krawca pojawił się klient, który był oczarowany Madą, zaproponował jej pracę u siebie. Andreas i jego ojciec mieszkali na wyspie i potrzebowali służącej. Mada trochę wbrew sobie postanowiła przyjąć tę posadę. Zarówno dom Andreasa jak i Wyspa Wisielców nie cieszyły się dobrą sławą. Młoda dziewczyna uwięziona na wyspie, odcięta od świata pracuje od świtu do nocy i zastanawia się, ile jeszcze wytrzyma niewybrednych żartów i anonsów ze strony swojego pracodawcy.

"Była jak mysz zamknięta z wężem, która doskonale wie, co prędzej czy później ją czeka".

Czyżby wybawieniem dla Mady miał się okazać nowy ogrodnik zatrudniony przez Andreasa Johann? Johann i Andreas zaczynają konkurować o względy Mady. To prowadzi do obsesji. A od obsesji do tragedii niedaleka droga. Jaką rolę odegra Johann w życiu Mady? Czy będzie mogła liczyć na jego wsparcie? Zostaną na wyspie, a może przy najbliższej okazji opuszczą to ponure miejsce? Jak potoczy się życie sieroty, podrzutka, rasowego mieszańca, dziewczyny bez domu?

"Medea z Wyspy Wisielców" to książka, która przyciąga niczym magnes. Moją uwagę zwrócił interesujący opis i dlatego zgłosiłam się po egzemplarz recenzencki. Byłam totalnie zaskoczona gdy otrzymałam książkę pięknie wydaną z twardą okładką i barwionymi brzegami. W swojej najnowszej powieści Pani Magda Knedler nawiązuje do mitu o Medei. Tytułowa Medea nie przepada za swoim imieniem, źle jej się kojarzy i dlatego każe mówić do siebie Mada. Autorka przedstawia podziały klasowe z początku XX wieku. Ludzie na przestrzeni wieków się zmieniają, ale mentalność nadal pozostaje ta sama. Pod wpływem manipulacji są gotowi zrobić wszystko, jeżeli jeszcze mogą coś dla siebie uzyskać to tym bardziej. Niektórzy posiadają taką siłę perswazji, że sterują życiem innych. Zawsze znajdzie się ktoś, taki kim łatwo dyrygować.

Książkę przeczytałam w kilka godzin pomimo tego, że powinnam się nią delektować, to po prostu nie wytrzymałam. Zachwycił mnie piękny język i styl, który przypomina mi Daphne du Maurier. A zakończenie no cóż, sugeruje, że będzie ciąg dalszy.

Współpraca reklamowa z @wydawnictwo_zwierciadlo

Wydanie tej książki mnie totalnie urzekło, przecudna okładka i barwione brzegi.. No po prostu cudo...

Jej treść natomiast zachwyciła mnie wspaniałym stylem autorki oraz ciekawą fabułą, która nawiązuje do mitu o Medei.

Mada to młoda kobieta, która w swoim życiu zaznała tyle zła, że mogłaby nim obdzielić kilku ludzi. Już jako dziecko oszukała śmierć. Wydawać by się mogło, że dostała drugą szansę na szczęśliwe życie... Nic bardziej mylnego. Zaznała biedy a głód towarzyszył jej niemal każdego dnia. Kiedy pracowała jako służąca była obiektem kpin, wytykania palcami i wulgarnych żartów. Praca w zakładzie krawieckim również była ciężka i wyczerpująca. Propozycja Andreasa Schwietza wydaje się być ogromną szansą dla młodej kobiety. Służba w jego domu na jednej z wysp Jeziora Sławskiego nie może być przecież czymś gorszym niż poprzednie pracę a zaproponowane wynagrodzenie jest o wiele wyższe. Już na miejscu okazuje się jednak, że życie znowu z niej zakpiło. Odcięta od ludzi całymi dniami sprząta, gotuje i usługuje pracodawcy. Niestety i on nie ma w stosunku do niej czystych zamiarów.

Gdy Mada zaczyna obawiać się poważnie o swój dalszy los Andreas zatrudnia nowego ogrodnika, który od pierwszego spotkania robi na niej dobre wrażenie.

Czy Johann okaże kobiecie wsparcie? Czy w życiu dziewczyny jest w ogóle miejsce na miłość?

Ta książka była dla mnie nowym, ciekawym doświadczeniem czytelniczym. To historia o obsesji, która prowadzi do tragedii, o ludzkiej zawiści i ciągle obecnych podziałach. Napisana cudownym językiem, w oparciu o znany mit aż kipi od emocji. Wszechobecny ból i cierpienie, miłość i nienawiść, zniechęcenie i nadzieja. To wyjątkowa lektura a @wydawnictwo_zwierciadlo

oprawiło ją w wyjątkowy sposób. To idealna propozycja na prezent dla każdego książkoholika. Będzie cudowną ozdoba niejednej biblioteczki ♥️.

💢Czytacie książki w których występują prawdziwe miejsca i postacie?

📖Mada wykonywała różne prace,by się utrzymać.W jednej chwili los się uśmiecha.Otrzymuje posadę służącej w domu bogatego Andreasa na jednej z wysp Jeziora Sławskiego zwaną wyspą wisielców.Odcięta od świata jest skazana na niegodne czyny z rąk swojego pracodawcy.Wszystko się zmienia,gdy zostaje zatrudniony nowy ogrodnik…Mada i Johann pragną być razem i nic nie stanie na ich drodze…

„Kiedy zgodziła się tu przyjechać,teoretycznie znała zasady.Nie była niewinna i nieświadoma.W swoim życiu widziała już wiele brudu,gwałtu,nędzy i rozpaczy”

🔆 Otrzymujemy świetną fikcję literacką do której autorka wplata postacie,miejsca, budowle,które są prawdziwe.To powoduje,że historia staje się bardzo realistyczna.Dodając do tego elementy mityczne robi się naprawdę fascynująco.

🔆Opis powieści przybliża tylko nieznaczna część fabuły,która jest dopiero początkiem historii Mady(Medei).Jej losy są bardzo dynamiczne oraz brutalne.Życie jej nie oszczędza a spotkane osoby na jej drodze potrafili ranić i sprawiać wiele łez.

🔆 W książce bardzo podobała mi się nieprzewidywalność wydarzeń.Jest bardzo zaskakująco i momentami boleśnie.

Akcja dzieje się na początku XXw to opis powoduje jakbyśmy przenieśli się w czasie.Możemy czuć emocje Mady i jej krzywdy z rąk osób,które powinny chronić.

🔆 Historia jest pełna niesprawiedliwości,odrzucenia,trudnych wyborów oraz nieradzenia sobie z powstałymi sytuacjami.Strata i zdrada boli a odebranie nam coś ważnego powoduje gorycz i porażkę.

🔆 Muszę również wspomnieć o pięknym wydaniu książki z barwnymi brzegami i twardą okładka,które zachęca do przeczytania tej historii.

Gorąco wam ją polecam

Każda powieść Magdy Knedler ma w sobie coś wyjątkowego. Autorka potrafi snuć przejmujące i szczere historie mocno zapadające w pamięć, czego idealnym przykładem jest właśnie "Medea z Wyspy Wisielców".

Jeśli nie mieliście jeszcze okazji poznać twórczości autorki – koniecznie polecam nadrobić zaległości. Możecie rozpocząć swoją przygodę od jej najnowszego dzieła, w którym Knedler podejmuje wiele ważnych wątków, pisząc o błędnej ludzkiej analizie, zamkniętych na świat i otoczenia poglądach opartej na cechach powieści obyczajowej. Odpowiednio dobrany klimat a także spora dawka emocji łączą się z greckim mitem o Medei opowiedzianym na nowo – w luźnej, ale jakże wartościowej interpretacji.

Przenosimy się w czasie ponieważ akcja powieści rozgrywa się na XX wiecznym Dolnym Śląsku. Na pierwszym planie pojawia się Mada, której życie nigdy nie było usłane różami. Ucieczką od wszelkich trudów miała być propozycja zamożnego Andreasa Schwietzaa. Rzeczywistość okazała się jednak zupełnie inna. Wyspa oddaliła Madę od świata, przybliżając natomiast do nieuchronnej tragedii.

Muszę przyznać, że autorka w ciekawy sposób poradziła sobie z nową wariacją greckiego mitu. Zbudowałam mroczny, duszny klimat a następnie wprowadziła na scenę intrygujące postacie, których osobowość warto rozłożyć na czynniki pierwsze. Chora fascynacja oraz niezdrowa zazdrość konkurują o uwagę czytelnika z innymi uczuciami, które nieśmiało próbują przebić się na pierwszy plan. Z zapartym tchem przerzucamy więc kolejne strony, by jak najszybciej dowiedzieć się co wydarzyło się dalej. Mimo niewielkiej objętości fabuła wydaje się w pełni kompletna i świadoma poruszanych wartości, otwarcie mówiąca o ludzkich ograniczeniach, nadszarpniętym poczuciu bezpieczeństwa czy wielkiej odwadze w obliczu nieuchronnej tragedii.

"Medea z Wyspy Wisielców" opowiada o manipulacji, nierównościach społecznych a także walce z własnymi słabościami. Udowadnia ponadczasowy wydźwięk greckiego mitu i jednocześnie broni się własną indywidualnością, ponieważ to pomysłowa lektura pełna ukrytych znaczeń. Kameralny klimat oddaje miejsce na pierwszym planie ocenie międzyludzkich relacji z emocjami tak skrajnymi, że to wręcz niemożliwe .Historia przejmująca, przerażająca i inna niż wszystkie.

Mada tak naprawdę nigdy nie miała łatwego życia. Sierota, która nie miała wielu wyborów, w czasach, w jakich żyła liczył się status społeczny. Pracowała jako między innymi jako służąca niejednokrotnie poniżana, wykorzystywana. Jednak nie widziała dla siebie lepszych perspektyw, jedynie co pragnęła, to aby nie skończyć na ulicy, jak wielu takich jak ona.

Pewnego dnia spotyka Andreasa Schwietza, mężczyznę, który mieszka na wyspie, która ma złą sławę. Każdy, kto tam pracuje, dostaje łatkę i tak naprawdę jest wytykany palcami. Jednak kiedy mężczyzna proponuje jej pracę, ona nie wacha się zbyt długo, widząc w tym pewną szansę na lepsze życie. Pracuje jej się dobrze, nie jest źle traktowana, nie licząc momentów, w których jej pracodawca pozwala sobie na więcej, niż powinien. Co prawda nie zmusza jej do seksu, jednak coraz śmielej dotyka, a ona nie widząc innego wyjścia, w pewnym sensie daje mu przyzwolenie.

Wszystko zaczyna się zmieniać wraz z przyjazdem nowego ogrodnika. Johann zwraca uwagę na Madę, co ani trochę nie podoba się Andreasowi, którego obsesja się nasila wraz z rozwojem znajomości tej dwójki. Niebawem dochodzi do wielkich zmian w życiu Mady. Jakie? Co takiego się stanie? Jak potoczy się znajomość Mady z Johannem? Czy wyjazd na wyspę okazał się dobrą decyzją? Co takiego się na niej stanie i jak mocno zaważy to na jej dalszym życiu?

Historia, jaką znalazłam w książce, mnie bardzo się podobała, a przy tym wielokrotnie mnie zaskoczyła. Kiedy już byłam pewna, że życie bohaterki w końcu będzie szczęśliwe, spadał na nią kolejny cios. Wszystko przeżywałam wraz z nią, niejednokrotnie czując złość na to, co ją spotkało. Akcja sprawnie poprowadzona, pełna zwrotów. Książka mnie mocno wciągnęła i to tak, że przeczytałam ją w całości w jeden wieczór (no dobra z zarwaniem nocy, ale było warto).

Muszę jeszcze wspomnieć o wydaniu, ponieważ mnie zachwyciło. Piękna okładka i brzegi z ładną grafiką to wszystko zdecydowanie uatrakcyjniało mi czytanie.

Główną bohaterką jest Mada, młoda kobieta, która w swoim życiu już wiele przeszła. Żyje w czasach, w których ważne jest urodzenie, a ona jako sierota nie ma nic. To bohaterka dzielna, zaradna, na swój sposób odważna. Może nie zawsze zgadzałam się z jej decyzjami, jednak naprawdę ją polubiłam.

„Medea z Wyspy Wisielców” to świetna książka z ciekawą, wciągającą historią, którą przeżywa się wraz z bohaterką. Z przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA