Małe sekrety

⭐RECENZJA⭐

Marin w jednym momencie traci cały swój świat. Jej czteroletni syn zostaje porwany.

Kobieta próbuje jakoś ogarniać rzeczywistość, ale ciężko jej to wychodzi. Z mężem prawie nie rozmawia, lecz dzięki temu wychodzą pewne sekrety na jaw i Marin pozostaje podjąć ostateczne decyzje. Czy uda jej się na nowo być szczęśliwą? Czy jednak los ma dla niej inny plan? Gorszy?

⁉️

Kolejna książka za mną. Nawet nie wiecie jak bardzo się cieszę, że zdecydowałam się sięgnąć po tę lekturę razem z @czytelnia_magdaleny. Akurat teraz to był jej czas! Potrzebowałam takiej powieści! Autorka @jenniferhillierbooks podzieliła książkę na cztery części. Od samego początku wkręciła nas w wir wydarzeń i pomału nam wszystko dawkowała. Dzięki temu powieść jest tak wciągająca, że im dalej, tym chce się wiedzieć więcej i więcej, a najlepiej wszystko od razu! Osobiście nie wierzę w to, co tu zastałam, w to, co się tu wydarzyło 🙈 W jednym momencie przemknęło mi przez myśl, że to może się tak potoczyć, ale zaraz gdzieś otrzeźwiałam i mówię "nie...to by było zbyt proste", aaa tu nagle "bum" i proszę 🙈 Końcówka mnie rozwaliła, wszystkiego się spodziewałam, ale nie tego 🙈 Właśnie tego, co sobie pomyślałam, bo wydawało mi się banalne 😅 A te emocje, które było czuć: niepokój, niepewność, szok, smutek, rozpacz. Autorka dała radę!

"Małe sekrety" to thriller psychologiczny, który porusza wiele ważnych wątków. Chodzi mi tutaj o obsesję, manipulacje, zdradę, chciwość, niepewność, pożądanie, ale również wybaczenie, zrozumienie. Można rzec, że jest tego za dużo, że zbyt wiele się tu działo. Jak dla mnie było idealnie. Wiadomo, jak w każdej powieści, coś wypada lepiej, coś gorzej. Tutaj zabrakło mi lepiej wykreowanych postaci. To znaczy jeden bohater bardzo mnie urzekł, a był nim Sal. Jego charakter oraz to, co zrobił, spowodowało we mnie mocniejsze bicie serca 🙈 Takich bohaterów lubię! Jeśli chodzi o resztę, to nie wypadli najgorzej, ale jednak czegoś mi w nich zabrakło. Język i styl - bardzo lekki i dość szybko się wkręciłam w niego. Czasami przeszkadzały mi zbyt częste powtarzanie imion naszych postaci, ale szybko o tym zapomniałam 🙈

@czytelnia_magdaleny też zapewne podzieli się z Wami recenzją tej książki. Miałyśmy okazję czytać ją razem 😁 Dla mnie była to przyjemność! Mam nadzieję Madziu, że dla Ciebie również? 😅

Moje #moliki kończę w obecnej chwili swój wywód i chcę Was zachęcić do sięgnięcia po tę lekturę 😉 Aaaa może jest ktoś, kto ją czytał? I chciałby podzielić się swoim zdaniem? 😃 Chętnie się dowiem, co Wy myślicie o tej książce! 😁

⁉️

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @wydawnictwomuza 🖤

⁉️

Jedna chwila nieuwagi i świat Marin rozpada się na kawałki. Czteroletni synek zostaje w zmyślny sposób uprowadzony. Dowiadując się, że FBI utknęło w poszukiwaniach kobieta przechodzi załamanie i podejmuje próbę samobójczą. Ostatecznie wynajmuje prywatnego detektywa i to właśnie dzięki niemu na światło dzienne wychodzą skrywane sekrety.

.

Książka jest dla mnie dosyć nierówna. Po obiecującym początku pierwsza część jest wręcz przegadana i nużąca. Wątek zaginięcia chłopca odchodzi poniekąd na drugi plan. Dopiero mniej więcej w połowie akcja zaczyna się rozkręcać. Dochodzą nowe fakty, które w znaczący sposób wpływają na rozwój wydarzeń. Robi się zdecydowanie ciekawiej. W pewnym momencie domyśliłam się kto stoi za porwaniem, mimo to nie zepsuło mi to efektu końcowego. Ostatecznie nawet lekko się wzruszyłam.

Podsumowując jest to dobry thriller psychologiczny i na pewno warto dać mu szansę.

"Małe sekrety" to historia małżeństwa Marin i Dereka, których spotkała największa tragedia, jaka może spotkać rodziców. Pewnego dnia podczas przedświątecznych zakupów na targu, czteroletni Sebastian zostaje uprowadzony przez.... mężczyznę w przebraniu Mikołaja.

Mija ponad rok, a śledztwo utknęło w martwym punkcie. Kobieta wynajmuje prywatnego detektywa, który ma przeanalizować całą sprawę jeszcze raz. Niespodziewanie odkrywa coś, co ponownie zatrzęsie światem Marin. Kobieta zapragnie zemsty. A do czego ją to wszystko doprowadzi?

Tak sugeruje sam tytuł, mnóstwo tu sekretów, niedomówień i kłamstw. Fabuła książki zapowiadała się bardzo ciekawie, niestety przez praktycznie 2/3 książki nieźle się wynudziłam. Poznajemy dokładnie życiorysy bohaterów i to pozwala na poznanie postaci i być może na utożsamienie się z nimi. Jednak jak dla mnie za długo to wszystko trwało. Dopiero pod koniec akcja ruszyła i zaczęło się robić ciekawie. Zabrakło mi tutaj elementu zaskoczenia, bo już od dłuższego czasu podejrzewałam jak to się wszystko może skończyć. Udało mi się prawidłowo wytypować osobę odpowiedzialną za nieszczęścia, które spadły na Marin. Autorka próbowała zmylić czytelnika, ale po przeczytaniu ogromnej ilości książek z tego gatunku, dla mnie fabuła była do przewidzenia. Poszczególne puzzle same wskakiwały w odpowiednie miejsca.

Co do bohaterów, sama nie wiem czy ich polubiłam czy nie. Chyba pozostają dla mnie neutralni. Sama jestem mamą i spodziewałam się, większych emocji w związku z jej postacią. Sam pomysł wynajęcia osoby, w celu zlikwidowania kochanki męża... No cóż, domyślam się, jakie emocje mogły nią targać, ale jest to dla mnie po prostu mało realistyczne. Codziennie wiele kobiet dowiaduje się o zdradzie męża, a jednak nie wynajmuje od razu faceta od czarnej roboty.

Myślę, że jeśli nie macie nic innego pod ręką, nie zależy Wam na szybkiej akcji i trudnej zagadce do rozwiązania, to można po nią sięgnąć. Nie uważam, żeby to była totalna strata czasu, ale jednak myślę, że są ciekawsze pozycje do przeczytania.

"Małe sekrety" Jennifer Hillier to świetnie skonstruowany thriller psychologiczny, który trzyma w napięciu od początku do końca. Nie spodziewałam się takiego rozwoju wydarzeń. Sporo rozwiązań mnie zaskoczyło, a z bohaterką książki się bardzo polubiłam. Chociaż nie wszystkie jej decyzje akceptuję i popieram to mimo wszystko Marin wzbudziła moją sympatię.

Jesteście ciekawi czy 240 sekund może zmienić Wasze życie o 180 stopni? Może rozsypać tak idealnie poukładaną rzeczywistość? Nie? A jednak wydarzenia w książce pokazują, że tak właśnie może się stać.

Marin robiąc świąteczne zakupy na targu razem ze swoim synkiem Sebastianem na 240 sekund wypuszcza jego rączkę i właśnie ten moment wykorzystuje porywacz. To wydarzenie zmienia jej życie. Idealne życie, pieniądze, szczęśliwe małżeństwo, szczęśliwa i podziwiana rodzina. Jednak porwanie synka wywraca to wszystko do góry nogami. Śledztwo prowadzone przez FBI nie przynosi żadnych efektów. Kolejnym ciosem albo właśnie momentem zwrotnym w życiu Marin jest wiadomość o romansie jej męża Dereka z dwudziestoczteroletnią studentką. Marin zyskuje wroga, z którym może walczyć. Straciła syna, ale nie może stracić też męża. Jedynym oparciem wydaje się być dla niej jej przyjaciel Sal. Ale czy to, co ich łączy to prawdziwa przyjaźń? Czy rzeczywiście wszystko, co dzieje się wokół zniechęconej do życia kobiety to prawda? Gdzie jest granica pomiędzy grą a rzeczywistością? Czy Marin odzyska to, co straciła i jej życie wróci do normy?

Podsumowując z książką "Małe sekrety" spędziłam przyjemny czas. Szczerze bardzo podobała mi się fabula tej książki, a także styl powieści. "Małe sekrety" to powieść o stracie, zdradzie, miłości, przyjaźni, zaufaniu, a także sekretach. Czasem te niepozorne, małe sekrety, tajemnice są dla nas bardzo znaczące i potrafią zmienić nasze życie, nasze spojrzenie na otaczającą nas rzeczywistość.

Jeśli jesteście ciekawi jak zakończy się historia Marin i tego jakie małe sekrety skrywają się w tej powieści to szczerze polecam przeczytać ❤

Powieść Jennifer Hillier całkiem niedawno opanowała Instagram i wciąż dość często wyskakuje z różnych stron. Ja również miałam przyjemność/nieprzyjemność ją przeczytać. Z racji tego, że fabuła z pewnością jest Wam dobrze znana, nie będę się nad nią pochylać, przejdę od razu do rzeczy😊

Na LC powieść "Małe sekrety" dostała ode mnie tylko 5/10. Nie była to tragiczna książka, ale nie był to też thriller roku, półrocza, kwartału, ani nawet thriller listopada. Z kilku prostych przyczyn. Po pierwsze książka mnie w ogóle nie wciągnęła. O ile rozumiem, że w wielu przypadkach przez kilkanaście czy kilkadziesiąt początkowych stron trzeba przebrnąć, o tyle tutaj brak akcji ciągnął się przez ponad 200 stron. Przydługie opisy o przysłowiowej "[motyla nóżka] Maryny" ciągnęły się niemiłosiernie, a jakiekolwiek wydarzenia, które sprawiły, że nie chciałam już odkładać książki, zaczęły się praktycznie pod jej koniec. A wyobraźcie sobie, ten tytuł ma ponad 400 stron. Co więcej... Marin Machado to bardzo męcząca bohaterka. Oczywiście, jest kobietą, kobietą, która straciła dziecko i to nie byle jakie, bo było wymodlone, starała się o nie z mężem przez długi czas. Jednak było w niej coś takiego, co w ogóle nie sprawiło, że chciałam się z nią utożsamić, nie było takiego porozumienia pomiędzy głównym bohaterem a czytelnikiem. Marin z biegiem wydarzeń podejmowała niezbyt ciekawe i racjonalne decyzje. Całkowicie się pogubiła, co z jednej strony jest zrozumiałe, ale z drugiej wywołało u mnie obrzydzenie i konsternację. Odnośnie samego zakończenia, muszę powiedzieć, że chyba z nudów wpadłam na rozwiązanie zagadki.

Na plus tej książki przemawia fakt, że pomiędzy tymi opisami niczego znalazło się sporo przemyśleń bohaterki, choć nie zawsze korzystnie wpływających na jej wizerunek.

Dodatkowo autorka ma ciekawy, lekki styl, dzięki czemu czytanie idzie w miarę szybko. Co do samego przeczytania - ani nie polecam, ani nie odradzam, gdyż widziałam, że sporej części instagramowej społeczności ta książka się podobała 😊 i o ile rozumiem pojęcie thriller psychologiczny w kontekście książek Wojciecha Chmielarza, o tyle tutaj bardziej pasuje mi stwierdzenie "dramat psychologiczny". Chyba czas stworzyć całkiem nowy gatunek, gdyż tego rodzaju książek pojawia się coraz więcej 😊

Okładka przykuwa wzrok: Wyłaniająca się z mroku kobieca twarz, budzi niepokój i jest zapowiedzią czegoś mrocznego.

Wystarczyły 4 minuty, by czteroletni Sebastian zniknął. Mija rok, a po chłopcu nie ma śladu. Jego matka Marin, robi wszystko, by go odnaleźć - bez skutku. Wynajmuje prywatną panią detektyw, a ta oznajmia, że jej mąż ma romans. Marin cały swój ból, strach i złość przekierowuje na kochankę męża.

"Osoba, która uprowadziła Sebastiana, nie ma twarzy. Ale kobieta, która próbuje ukraść jej męża, ma".

Jak już nie raz wspominałam historie dotyczące dzieci, dostarczają nam najwięcej emocji i wcale nie przeszkadza mi fakt, że to jeden z najbardziej wyeksploatowanych motywów, za każdym razem przeżywam je równie mocno.

Głęboka i namacalna wręcz rozpacz rodziców, dręcząca niewiedza, co się dzieje z dzieckiem, gdzie jest, czy żyje? To wszystko może doprowadzić do obłędu.

Wpływ, jaki to wydarzenie wywiera na rodziny: obwinianie się, pretensje, bezustanny żal i łzy. Na terapii grupowej, na którą uczęszcza Marin poznany więcej takich przypadków, a ze wszystkich uczuć najgorsza jest niewiedza.

Fabuła i język, które już od pierwszych stron wciągnęły mnie tak bardzo, że cały zewnętrzny świat przestał mieć znaczenie.

Doskonała kreacja postaci, zwłaszcza pod względem psychologicznym, z ogromnym zainteresowaniem śledzę ich poczynania.

Tu wszyscy mają swoje małe brudne sekrety, czy jesteś gotowy, by je poznać?

Premiera 12/11/2020

„Małe sekrety” Jennifer Hillier to książka, która wywołała u mnie sporo emocji. Już nie pamiętam, kiedy ostatnio czytałam książkę, przy której łzy ciekły mi po policzkach. Liczyłam na dobrą lekturę i nie rozczarowałam się.

W „Małych sekretach” poruszony jest bardzo trudny temat zaginięcia kilkuletniego dziecka oraz tego, co dzieje się z rodzicami po tak traumatycznym zdarzeniu. Autorka przedstawiła nam nieszablonową historię w bardzo ciekawy, wciągający i emocjonujący sposób. Były też momenty wolniejszego tempa, jednak od początku chciałam dowiedzieć się, co się wydarzyło. Ciekawy sposób poprowadzenia narracji z dwóch perspektyw pozwolił dobrze poznać bohaterów powieści. A ostatnie strony sprawiły, że nie dałam rady powstrzymać łez.

Lubię książki, które mnie poruszają i budzą we mnie uśpione emocje. Takie tytuły uważam za godne uwagi i polecenia. I taką właśnie książką jest thriller „Małe sekrety”.

Naprawdę dobra książka, która mnie wciągnęła. Jestem mega pozytywnie zaskoczony, ponieważ na początku wydaje się, że cała akcja związana będzie z jednym tematem - porwaniem dziecka, a tak nie jest. Autorka przy okazji jednej sprawy poruszyła wiele innych tematów. Opowieść fikcyjna, ale bardzo prawdziwa. Jaka nauka płynie z tej książki? Pieniądze nie są tak naprawdę nic warte, ponieważ w obliczu zagrożenia wszyscy jesteśmy równi. Brawo dla autorki za to, że stworzyła tak dobrą pozycję, która wyróżnia się pośród innych książek. Akcja idzie bardzo wartko, a do tego bohaterowie są bardzo wyraziści.

Mam mieszane uczucia, co do tej książki. Widziałam wiele pozytywnych opinii na jej temat, jednak czy, aby na pewno jest, nad czym się tak zachwycać?

Historia zaczyna się od zaginięcia czteroletniego chłopca na targu świątecznym. Marin, główna bohaterka, chcąc odpisać na SMS, tylko na chwilę puściła rączkę swego synka. I to wystarczyło, żeby malec, gdzieś zniknął. Jak się później okazuje, na odczytach z kamer widać wyjście chłopca z jarmarku z trzymającym go za rękę mężczyzną w przebraniu Świętego Mikołaja.

W kolejnej części książki, akcja rozgrywa się 16 miesięcy po zaginięciu czterolatka. Marin i jej mąż Derek, z każdym dniem coraz bardziej oddalają się od siebie. Główna bohaterka niemal codziennie myśli o samobójstwie. Uczęszcza też na spotkania grupy, do której należą rodzice zaginionych dzieci. Do tego prywatna detektyw przekazuje Marin wiadomość, że Derek ją zdradza.

Niby wszystko wydaje się być w porządku, jednak mam parę zastrzeżeń.

Po pierwsze, kto po zaginięciu dziecka zamiast szukać go, zaczyna rozmyślać, co by mu powiedział po odnalezieniu lub jak przekaże tę straszną wiadomość partnerowi? Mnie się wydaje, że to by były ostatnie myśli, które przyszłyby mi do głowy.

Po drugie, książka zaczyna się od zaginięcia czterolatka, a przez pół książki odnoszę wrażenie, że główni bohaterowie zapominają o tym.🤷‍♀️. Warto dodać, że ich synek był długo wyczekiwanym dzieckiem.

Co do zakończenia? Gdzieś w połowie książki zaczęłam snuć podejrzenia, kto jest winny.

Historia o porwaniu małego chłopca bardzo mnie poruszyła. Wydaje mi się, że każdej matce ciężko sobie wyobrazić, że taka tragedia jest możliwa i może się przydarzyć. Jaki to musi być ogromny ból i wielkie poczucie winy, że przez własną nieuwagę doprowadziło się do porwania swojego dziecka? Nawet boję się o tym myśleć. To naprawdę trudny temat. Warto dodać, że w tej książce zostały poruszone inne wątki, jak zdrada, próby samobójcze i mnóstwo sekretów.

Tę pozycję oceniam 6/10. Jeśli jesteście ciekawi, czy wam przypadnie do gustu ta historia, to oczywiście zachęcam do przekonania się na własnej skórze.

„I takie właśnie jest życie, prawda? Seria poślizgnięć i zaczepów, pomyłek i wyrzutów sumienia, nieustanny akt żonglerki polegający na udawaniu, że czuje się dobrze, kiedy jedyne, co chce się zrobić, to rozpaść się”.

Autorka zaczyna z grubej rury. Mikołaj porywa dziecko. Syna zamożnych państwa Machado.

I o ile początek szybki tak potem szybko akcja zwalnia. I zaczyna się robić tak… wolno, obyczajowo.. Początkowo głównym tematem było właśnie porwanie, jednak potem stało ono w cieniu, bo na pierwszy plan wysuwa się zdrada i nienawiść Marin do kochanki męża. Każde z rodziców próbuje sobie jakoś poradzić z tym co się stało. Marin chodzi na spotkania grupy z rodzicami, którym też porwano dziecko, spotyka się z psychologiem, zatrudnia prywatnego detektywa i jest też po próbie samobójcze. Z kolei Derek radzi sobie zupełnie inaczej i cóż… zdradza żonę… Jest wiele takich kontrastów, które w moim odczuciu mają za zadanie podkreślić tylko jak to bogaci są państwo Machado. Są jakieś tam wkładki o mediach społecznościowych, jak duże one mają teraz wpływ i ile się z takiej jednej fotki z Instagrama można dowiedzieć. I poznajemy tę kochankę- McKenzie, która jest wyrafinowaną… Nie powiem Wam kim. Generalnie jest trochę o wszystkim i o niczym. Po przeczytaniu około 300 kartek znowu fabuła zaczyna przyspieszać, a autorka zaskakuje kolejnymi małymi sekretami, które nie są takie małe. Łączą się pewne wątki, okazuje się, że to co było białe jest teraz czarne. I chociaż łatwo się domyśleć kto stoi za tym porwaniem dziecka, to jednak zakończenie i tak zaskakuje.To jest bardzo wciągająca książka, której nawet na tych stronach, które nie są thrillerem, nie sposób odłożyć. Jak już siądziesz to czytasz, czytasz i nagle dochodzisz do końca, pozostając w takim trochę osłupieniu, gdy poznajesz te wszystkie powiązania, sekrety.

Ogromny plus dla autorki za świetny portret psychologiczny Marin Machado. Dobrze oddała jej rozpacz, poczucie winy, nienawiść do McKenzie, złość i inne uczucia, które bohaterka odczuwa. Rozumie się dlaczego robi to co robi. Chociaż muszę przyznać, że w pewnym momencie jej zachowanie było absurdalne i zaczęła irytować. I nawet fakt...

I nawet fakt, że nie chce stracić męża jej tutaj nie ratuje. Sięgając po tę książkę byłam nastawiona na thriller i jestem troszeczkę rozczarowana, bo nie do końca go dostałam. Była to historia przede wszystkim o zdradzie, a o porwaniu dziecka autorka przypomniała sobie chyba dopiero na końcu. Nie twierdzę, że książka jest zła, bo taka nie jest. Czyta się łatwo i przyjemnie. Ale to nie był thriller w jego pełnym znaczeniu. Brakowało mi napięcia, owszem dostałam je na tych ostatnich 150 stronach, ale ja oczekiwałam więcej. Mimo wszystko czas spędziłam dobrze.

Przychodzę dziś do Was z recenzją książki, która rozwaliła mnie emocjonalnie i sprawiła, że moje serce krwawiło i cierpiało razem z jej bohaterami. Od samego początku czułam, że jest ona stworzona dla mnie i jestem ogromnie szczęśliwa, że się na niej nie zawiodłam. Już od pierwszych stron wciągnęła mnie niesamowicie, a z każdą kolejną czytałam ją z ogromnymi emocjami, i zapartym tchem. To chyba mój pierwszy thriller, przy którym tak płakałam, że nie potrafiłam czytać kolejnych wersów nie współodczuwając bólu z którym zmagali się rodzice czteroletniego chłopca. Nie wiem, czy to dlatego, że sama jestem matką i doskonale potrafiłam wczuć się w te wszystkie trudne do opanowania emocje, czy może dlatego, że zawsze byłam wrażliwa na krzywdę dzieci. Jednego jestem pewna. Ta historia będzie ze mną jeszcze bardzo długo i ciężko mi będzie o niej zapomnieć.

Autorka w tej książce pokazała nam, że pieniądze nie są w życiu najważniejsze oraz, że szczęścia nie da się kupić. Tą historia jest nasiąknięta przeróżnymi emocjami. Jest pełna chciwości, intryg, tajemnic oraz obsesji, które doprowadzają do coraz większych tragedii. Nie przeszkadzało mi nawet to, że domyślałam się po części, kto może być odpowiedzialny za zniknięcie chłopca. Cała historia była tak niesamowicie skonstruowana, że każdy rozdział był dla mnie jedna wielką niewiadomą.

Dużym plusem było pokazanie tej historii z dwóch perspektyw - żony oraz kochanki. Poznajemy w niej nie tylko wydarzenia aktualne, ale również cofamy się w przeszłość i dzięki temu poznajemy motywy, oraz możemy usprawiedliwić pewne zachowania.

Czytając ją czułam niemoc, ból, strach, lęk, bezsilność ale również żyłam nadzieją, że ta historia skończy się dobrze...

Marin i Derek to szczęśliwe małżeństwo, które po wielu latach starań o dziecko doczekali się wspaniałego i zdrowego chłopca o którym marzyli. Dzięki swojej determinacji i pracowitości dorobili się godnego życia, którego niektórzy im wręcz zazdroszczą. Wszystko układa się wspaniale do czasu, aż pewnego popołudnia, dzień przed Bożym Narodzeniem chłopiec znika bez śladu...

Kolejny cios spada na kobietę, gdy przypadkowo dowiaduje się o kłamstwach swojego męża, który z każdym dniem oddala się od niej. Kobieta nie ustaje w poszukiwaniach synka i postanawia walczyć o swoje małżeństwo. Ma nadzieję, że jej życie może się jeszcze odmienić, ale czy starczy jej sił by walczyć z ukrytym wrogiem?

To się nie zdarza. Pierwszy raz popłakałam się czytając thriller. Ale jaki to był thriller, to aż ciężko opowiedzieć. Jak wiadomo, gdy pojawia się problem, z którym sobie nie radzimy, to kolejny problem potrafi go wyprzeć. I tak właśnie było z Marin. Od porwania jej czteroletniego synka minął już ponad rok. To był bardzo ciężki rok i nagle okazuje się, że może stracić kolejną najważniejszą dla niej osobę, czyli męża. Wszystkie siły przenosi na uratowanie małżeństwa, które już prawie nie istnieje. To jednak prowadzi do podejmowania strasznych decyzji, a zarazem krok po kroku pozwala odkryć prawdę. Co stało się z ich synem, kto go porwał i dlaczego?

Fantastyczny thriller. Naprawdę jestem zachwycona. Zacznę od pióra autorki. Czytało się bardzo szybko i przyjemnie. Wszystko miało ręce i nogi. Wielowątkowość podsycała moją ciekawość. Już sama nie wiedziałam o co kaman. Zachowania bohaterów były momentami zatrważające. Autorka umiejętnie zbudowała napięcie, które pod koniec uderzyło we mnie wielką falą ekscytacji. Thriller jest bardzo dobrze przemyślany, nie odkryłam prawdy do momentu jej wyjawienia. Mój strach przed nią był w rzeczywistości niewskazany. Bardzo wam polecam i dziękuję @[Adres usunięty] za egzemplarz.

"Małe sekrety" Jennifer Hillier to pierwsza książka autorki wydana w Polsce. Ja po lekturze jestem zadowolona i wiem, że z przyjemnością sięgnę po inne jej powieści. Nie jest to może thriller z wyjątkowo oryginalnym pomysłem na fabułę, ale czytało mi się tę książkę naprawdę dobrze.

Wystarczyło 240 sekund żeby wywrócić do góry nogami szczęśliwe życie Marin i Dereka. Ich czteroletni synek Sebastian zostaje porwany. Mimo, że zaangażowano w jego poszukiwania FBI, chłopiec ginie bez śladu. Mija szesnaście miesięcy. Śledztwo utknęło w miejscu, a Marin jest tylko cieniem kobiety, którą była. Nie chce i nie potrafi pogodzić się z utratą synka. Wynajęta przez kobietę prywatna detektyw w toku poszukiwań, odkrywa romans Dereka z dwudziestoczteroletnią studentką. W kochance męża, Kenzie, Marin odnajduje wroga i za wszelką cenę będzie walczyła o swoje szczęście.

Zaginione dziecko to temat, który zawsze wzbudza mnóstwo emocji. Nie jestem w stanie wyobrazić sobie co czują rodzice dziecka, które zniknęło bez śladu. Sięgając po "Małe sekrety" byłam przekonana, że właśnie na tym skupiona będzie fabuła książki. Szybko okazało się, że Jennifer Hillier postanowiła wpleść w tę historię inny wątek, który bardzo mi się spodobał. Przyznaję dałam się autorce zaskoczyć, a zakończenia nie udało mi się domyślić, za co należy jej się duży plus.

Rozdziały pisane są z perspektywy dwóch głównych bohaterek, co pozwala spojrzeć na wydarzenia oczami każdej z nich. Hillier doskonale nakreśliła ich portrety psychologiczne. Szczególnie dobrze oddała dramat matki, której dziecko zaginęło bez śladu. Czułam jej rozpacz, poczucie winy i bezradność. Mimo to przyznać muszę, że trudno było mi ją polubić. Współczułam jej, ale decyzje, które podejmowała były dla mnie niezrozumiałe. Momentami jej zachowanie było bardzo irytujące.

Autorka ma lekki styl przez co książkę czyta się szybko i przyjemnie.

"Małe sekrety" to dobry thriller, który zaskoczy nie jednego z Was. Warto sięgnąć po tę książkę. Polecam!

Marin ma idealne życie, jej mąż Derek odnosi sukcesy w biznesie, ona jest znaną właścicielką luskusowych salonów fryzjerskich. Sielanka trwa do momentu kiedy pewnego grudniowego dnia ich czteroletni synek zostaje porwany. Kilka minut nieuwagi powoduje, że całe ich dotychczasowe życie legnie w gruzach.

Szesnaście miesięcy później, Marin nie potrafi odnaleźć żadnego punktu, który powodowałby, że chce jej się żyć. Jej synek wciąż nie został odnaleziony a kobieta jest na skraju załamania nerwowego. Postanawia zatrudnić prywatną detektyw, by ta próbowała odnaleźć Sebastiana bo policja dawno skazała sprawę na straty z powodu jakichkolwiek śladow. Jednak Marin nie przypuszcza, że detektyw zamiast odnaleźć jej syna odkryje, że jej mąż od pół roku ma romans. Kobieta dochodzi do momentu, w którym złość i gniew przywracają ją do życia, wie jedno zrobi wszystko by kochanka męża jej go nie odebrała. Posunie się do wszystkiego by ocalić to co jej pozostało… Nie wie jednak, że w tej grze jest tylko pionkiem a to co uważała za prawdę okaże się jedynie ułudą…

„I takie właśnie jest życie, prawda? Seria poślizgnięć i zaczepów, pomyłek i wyrzutów sumienia, nieustanny akt żonglerki polegający na udawaniu, że czuje się dobrze, kiedy jedyne, co chce się zrobić, to rozpaść się. „

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Ilość pozytywnych opinii o niej była tak duża, że z każdą kolejną rosły moje oczekiwania. Początek książki był tak zachęcający, że powiedziałam do męża: „to będzie dobre” i było, ale jest też druga strona medalu bo „Małe sekrety” są bardzo jednostajne i wyrównane, cały czas takie same. Nie ma tu stopniowania napięcia, atmosfery, która powoduje, że jesteśmy niesamowicie ciekawi jak autorka poprowadzi fabułę i jaki nada ton zakończeniu. Główna bohaterka bywa głupiutka a jej zachowania zbyt nienaturalne byśmy mogli w nie uwierzyć. Sama tragedia jakim jest zaginięcie dziecka jest opisana w dość płytki sposób, zbyt mało wyrazisty byśmy mogli się połączyć w bólu z Marin.

Jednak mimo tych wad, książkę czyta się dobrze. Fabuła płynie, może nie wartkim nurtem to bardziej strumyczek niż rzeka przeżyć, ale i tak nie uważam czasu z nią spędzonego za zmarnowany. Wręcz przeciwnie „Małe sekrety” to przyzwoita lektura, szału nie ma, ale na tak zwane „czytadło” nadaje się doskonale.

Zabieganie, zbyt wiele rzeczy do załatwienia, zamiesznie, skupisko ludzi i chwila, by twoje dziecko zniknęło, zostało porwane a twoje życie w tej samej chwili zmienia się w dramat, czasem trwający wieczność. Marin z mężem Derekiem teraz przeżyją koszmar, popychający ich do różnych nie zawsze dobrych i racjonalnych postępowań. Nic już nie będzie takie samo nawet oni.

Chyba nie nadaję się do thrilerów, za bardzo mną wstrząsają i wywołują takie emocje, których później nie mogę opanować dłuższy czas a zwłaszcza porwanie dziecka. Małe sekrety miałam ochotę wyrzucić ale nie potrafiłam mimo całej złości jaką wywołała przeczytałam dosłownie jednym tchem. Znajdują się tu zachowania, których nie nawidzę i bardzo nimi gardzę a mianowicie zdrada, według mnie jest najgorszym co może ukochana osoba zrobić drugiej a później szukać głupich wymówek na swoją obronę, a druga sprawa wiedzieć o tym,że jest się zdradzanym i nie reagować. Pieniądze przewracające ludziom w głowach przez nie gubią samych siebie a ich brak posuwa ich do rozwiązań, czasem tak brutalnych a nawet do sprzedaży własnego ciała. Zranione uczucia popychające ludzi do uczynków zmieniających życie wielu osób w piekło na ziemi. Wodzenie za nos. Fałszywi przyjaciele ufający dobrych a w rzeczywistości obsesyjnie napawający się naszym nieszczęściem. Poszukiwania Sebastiana, którym nie poświęcono aż tak dokładnej uwagi. Choroby psychiczne, podejrzewam, że wielu bohaterów tutaj miało nie jedno schorzenie. Nie było dla mnie tutaj nic nudnego, wręcz pochlonelam ją mimo obaw o zakończenie. Małe sekrety niosące za sobą wielkie kłamstwa miks, który po przeczytaniu całości daje idealny wgląd na super fabułę trzymająca w napięciu. Dla mnie bardzo dobry psychologiczny thriller.

Wyobraź sobie, że jesteś na zakupach przedświątecznych z twoim dzieckiem, ukochanym synkiem na którego czekałaś tyle lat, jest całym twoim światem, twoim oczkiem w głowie, sensem twojego życia. Chwila nieuwagi, puszczasz jego małą rączkę i ON znika, szukasz go, nawołujesz, pytasz ludzi obok czy nie widzieli czterolatka w sweterku z reniferem, ale nikt nic nie zauważył. Po chwili już wiesz, że dziecko zostało porwane, twój świat się rozpada.

Tak zaczyna się historia Marin, głównej bohaterki „Małych sekretów” , historia która wciąga jak najlepszy thriller, ktoś powiedział, że ta książką się oddycha i zgadzam się, czytając ją żyjesz życiem jej bohaterów, wyczekujesz, szukasz, przeżywasz, pytasz, nienawidzisz, jesteś wściekły, tracisz nadzieję, tracisz sens życia i z każdym dniem kiedy nie ma twojego ukochanego dziecka powoli umierasz.

Jednak porwanie małego Sebastiana to dopiero początek historii. Zarówno Marin jak i jej mąż Derek mają sekrety, o których nie powinna wiedzieć druga strona. Każde z nich czuje się zagubione i podejmuje nieracjonalne decyzje, których skutki będą niestety bolesne. Dodatkowo ten kto miał się za przyjaciela, może okazać się wrogiem.

„Małe sekrety” to książka to jeden z lepszych thrillerów wydanych w tym roku. Zapada w pamięć, daje do myślenia, budzi skrajne emocje, trzyma w napięciu do samego końca. Bohaterowie są wyraziści, a czytelnik może ich pokochać i równie szybko znienawidzić. To kolejna z tych książek, w której nic nie jest takie jakie się wydaje, nic nie jest oczywiste a zachowania i decyzje głównych bohaterów budzą wiele kontrowersji.

Klimatem książka bardzo przypomina „Zaginioną dziewczynę”, jeżeli tamta historia cię wciągnęła to „Małe sekrety” są dla ciebie.

To bardzo udany debiut, czekam na kolejne książki Jennifer Hillier.

Fabuła książki jest trudna. Uprowadzenie dziecka jest dla rodziców tragedią, z którą ciężko się zmierzyć. Zawala się cały świat, a ty nie chcesz się podnieść. Każda cząstka ciebie myśli o dziecku i o tym, co mogło mu się przydarzyć. Żyjesz z dnia na dzień tylko po to, by w końcu dostać jakąkolwiek informację. Mijają godziny, dni, miesiące, lata, a Ty czekasz na finał w nieskończoność. A co, jeśli twój partner znajdzie inną kobietę? Co zrobisz?

Nie potrafię wyobrazić sobie takiej sytuacji. Mając własne dzieci wiem, dlaczego rodzice zawsze chcieli wiedzieć gdzie jestem i z kim. Jeszcze te kilka lat temu się z tego śmiałam i wkurzałam. Teraz rozumiem. Na każdym kroku boimy się o własne dzieci.

Świetny thriller napisany przez Jennifer Hillier. Wciągająca fabuła od pierwszych stron. Przeżycia, myśli matki, jej reakcje i działania są dla mnie jak najbardziej ludzkie i uzasadnione. Jest to brzemię nie do udźwignięcia. Bohaterowie świetnie wykreowani, a całość naprawdę robi wrażenie.

Autorka przedstawiła nam świat Marin i Dereka. Dlaczego tak się stało? Kto był temu winny? Mimo iż podejrzewałam, to i tak byłam w szoku jak cała sprawa się zakończyła.

Ile mamy sekretów? O tym wiemy tylko my sami.

Polecam. Książka sama się czyta, wygodna dla oka czcionka. Zakończenie zaskakujące. Całość recenzji na instagramie: zaczytanaori

Uważam, że jest to bardzo dobrze napisany thriller psychologiczny, ze świetnie skonstruowaną intrygą. Wszystko w historii dopięte jest na ostatni guzik i nie ma w niej nic przypadkowego.

Jeśli chodzi o bohaterów to myślę, że autorka wiarygodnie przedstawiła sposób ich myślenia oraz psychikę i charaktery. Wprawdzie nie zawsze do końca rozumiałam ich decyzje, jednak mimo wszystko są bardzo dobrze wykreowani i pokazani z różnych stron, każdy z nich miał swoje wady i zalety.

Mimo, że powieść porusza dość trudne tematy, to napisana jest w bardzo lekkim stylu, dzięki czemu bardzo szybko i przyjemnie się ją czyta oraz zapewnia naprawdę świetną rozrywkę.

Może i nie trzyma w napięciu jakoś mocno i jest lekko przewidywalna, ale szczerze mówiąc zbytnio mi to nie przeszkadzało, bo naprawdę mnie wciągnęła i sprawiła, że nie mogłam się od niej oderwać 😄.

Autor: Jennifer Hillier

Tytuł: Małe sekrety Marin miała idealne życie. Jej mąż, Derek, którego poznała jeszcze na studiach, prowadzi własną firmę produkującą zdrową żywność, ona sama jest właścicielką kilku luksusowych salonów fryzjerskich. Są poważaną i podziwianą w Seattle parą, cieszącą się ponadto szczęśliwym życiem rodzinnym – do czasu, aż ich czteroletni synek Sebastian zostaje porwany i cały ich świat wali się w gruzy. Szesnaście miesięcy później Marin jest cieniem samej siebie. Prowadzone przez FBI śledztwo utknęło w martwym punkcie. Sprawa Sebastiana dawno przestała być medialną sensacją, a chłopiec wciąż pozostaje zaginiony. Marin i Derek prawie ze sobą nie rozmawiają. Marin zatrudnia w sekrecie prywatną panią detektyw, ta jednak, zamiast odnaleźć Sebastiana, w toku poszukiwań odkrywa, że Derek ma romans z dwudziestoczteroletnią studentką. To dramatyczne odkrycie paradoksalnie przywraca Marin do życia. Straciła synka, nie zamierza stracić również męża. W kochance męża,

Kenzie, odnalazła wreszcie konkretnego wroga i może stanąć do walki. Walki na śmierć i życie… Pomocą służy Marin jej najdawniejszy i jedyny prawdziwy przyjaciel, Sal. Zrozpaczona kobieta nie wie jednak, że w tej zabójczej rozgrywce nic nie jest takie, jak się wydaje…

Jestem pod całkowitym wrażeniem tej książki. Historia wzbudziła we mnie mnóstwo uczuć. Odczuwałam wszystko razem z bohaterką, ponieważ wczułam się w jej rolę. Zrozumiałam jak bardzo zabolała ją strata. Nie dowierzałam własnym oczom jak czytałam, do czego jest zdolna kobieta w rozpaczy. Podchodząc do książki nie byłam przygotowana na takie wepchnięcie mnie w fotel. Mimo tego, że książkę przeczytałam już jakiś czas temu to cały czas odczuwam wszystkie emocje, które towarzyszyły mi podczas czytania. Nie rozumiem jak mogła zachować się tak ta jedna osoba. Jak to mówią kłamstwo ma krótkie nogi i prędzej czy później wyjdzie. To co się okazało zwaliło mnie z nóg. Szybko nie mogłam się pozbierać po tej książce.

Ocena 11/10

Życie Marin się sypie. Jej czteroletni synek Sebastian zostaje uprowadzony, a na dodatek dzięki prywatnej pani detektyw, którą wynajęła w tajemnicy, dowiaduje się o romansie męża ze studentką. Marin nie może pozwolić, żeby straciła również jego. Czy Sebastian jeszcze w ogóle żyje? Kim jest kochanka Dereka i czego tak naprawdę od niego chce?

Książka nie wyrwała na mnie jakiegoś większego wrażenia, może i czymś mnie zaskoczyła, jednak nie wbiła mnie ona w fotel i zdecydowanie nie należy do moich ulubionych thrillerów.

Historię Marin czyta się na spokojnie, na luzie, bez żadnych większych emocji, napięcia. Kobieta nie przyznaje się mężowi, że wie o jego romansie i chce się w jej pewien sposób pozbyć.

W większej mierze czytamy o Kenzie, która jest kochanką Dereka i poznajemy bliżej jej przeszłość, dowiadujemy się kim jest.

Sebastian, syn Marin tak naprawdę jest tylko dodatkiem do wszystkiego i jak dla mnie wątków z nim pojawia się za mało, a zakończenie.. jest takie trochę wzięte z [motyla nóżka], bez ładu i składu, nie do końca przemyślane.

"Małe sekrety" to najnowsza książka kanadyjskiej autorki, Jennifer Hillier. Marin to dobrze sytuowana i niezależna kobieta, która spełnia się zawodowo. Pewnego dnia wybiera się z synkiem na przedświąteczne zakupy. Moment, w którym kobieta na chwile straci z oczu swoją pociechę, zmienia jej życie na zawsze. Sebastian przepadł jak kamień w wodę, a policja rozkłada ręce. Film z monitoringu zabezpieczony na miejscu, rejestruje jak chłopczyk wychodzi ze świątecznego pasażu trzymając za rękę św. Mikołaja i na tym ślad się urywa. Mijają miesiące, a Sebastiana jak nie było, tak nie ma, co odbija się na zdrowiu psychicznym kobiety, ale to nie koniec jej problemów. Wkrótce dowie się, że nawet najbliższe jej sercu osoby mają swoje tajemnice... "Małe sekrety" to kryminał psychologiczny, który porusza tematykę uprowadzeń dzieci. Historia ukazana w książce pokazuje jak zaledwie chwila potrafi zmienić nasze życie nieodwracalnie, a rzeczywistość bywa okrutna. Żadna kobieta nawet w najgorszych snach nie chce przechodzi tego samego, co główna bohaterka. Utrata dziecka to największy ból dla matki. Marin jest już na tyle zdesperowana, że chwyta się wszystkiego, by odzyskać dziecko i rodzinę. Nie zawsze jej decyzje są zgodne z własnym sumieniem i z wymiarem sprawiedliwości. O samym kryminale krąży wiele opinii zarówno tych dobrych, jak i tych złych. Wiadomo nie wszystkim się dogodzi. Mając za sobą parę przeczytanych stron, wiedziałam, że to jest to. Fabuła wciągnęła mnie na tyle, że nawet nie wiem kiedy znalazłam się na ostatniej stronie. Zresztą książkę czytało mi się bardzo lekko, a nie z każdą lekturą tak mam. Gdzieś już w połowie książki można było już snuć podejrzenia kto jest odpowiedzialny za zniknięcie Sebastiana, więc nie wiem, czy to akurat dobrze... Całość historii prezentuje całkiem nieźle, choć moim zdaniem za wiele jest tych zbiegów okoliczności, a co za dużo to niezdrowo. Podsumowując dla mnie "Małe sekrety" był jak najbardziej ciekawą propozycją wydawniczą, którą mogę Wam polecić.😉

Marin jest kobietą sukcesu. Ma kochającego męża, wspaniałego synka, przyjaciół, sieć salonów fryzjerskich, wymarzony dom i wszystko czego zapragnie. Jednak pewnego dnia, tuż przed świtami Bożego Narodzenia jej świat dosłownie się wali. W jednej sekundzie trzyma synka za rączkę i rozmawia przez telefon a w kolejnej już go nie ma... W poszukiwania zaangażowani są wszyscy. Każda osoba związana z nią czy jej mężem jest przesłuchiwana.

Półtora roku później FBI oświadcza, że śledztwo utknęło w miejscu. Relacje Marin i Dereka są dalekie od idealnych. Kobieta w akcie nadziei wynajmuje prywatną detaktyw, ale czy to coś jeszcze pomoże?

Ta książka to jest emocjonalny rolerkocter. Juz sam fakt, że dotyczy porwania dziecka sprawia, że człowiek czuje podskórnie emocje towarzyszące matce. Zwłaszcza matce, bo Derek swój stan psychiczny maskuje i przeżywa po swojemu. Aczykowiek, dlaczego tak się dzieje to zupełnie odrębna kwestia. Za to Marin wszystkie emocje trzyma na wierzchu, jest kłębkiem nerwów, rozbita psychicznie i emocjonalnie, ale czy można się jej dziwić? Siłę do życia daje jej nadzieja, choć wszyscy nastawieni są sceptycznie po takim czasie od zaginięcia. Autorka poprowadziła narracje dwutorowo, z perspektywy Marin oraz kochanki jej męża. Akcja jest dynamiczna i nie pozwala oderwać się od książki. To jeden z tych trrilerów, które pamięta się długo po przeczytaniu. Znajdziecie złożony obraz psychologiczny zrozpaczonej matki, niewiarygodne rozwiązanie zagadki a wszystko przy akompaniamencie zdrady męża.

Problem zagnininych dzieci to jeden z niewielu jaki autorką porusza w swojej książce. Zachłanność, chciwość, zaufanie i jego brak, miłość i przebacznie a to wszytko podane w sposób przystępny, dobitny ale nie kiczowaty i nachalny.

Jeden z lepszych trrilerów psychologicznych jaki udało mi się przeczytać w tym roku i serdecznie wam polecam 👌

Jak pojawiają się sekrety rodzinne to chyba znak, że w rodzinie nie dzieje się najlepiej. Jak małżonkowie mają przed sobą tajemnice oznacza to, że chyba nie do końca sobie ufają. Bo przecież gdyby było inaczej, nie musieliby siebie wzajemnie okłamywać. Czy podobna sytuacja miała miejsce w rodzinie Marin Machado? Spróbujmy wniknąć w głąb tej rodziny i dowiedzieć się więcej …

Pewnego dnia życie Marin runęło jak domek z kart. Kobieta miała wszystko, co potrzebne do pełni szczęścia. Była bogata, piękna, zakochana w mężu i ciesząca się z obecności w jej życiu ukochanego dziecka, syna Sebastiana. Podczas zakupów syn zaginął. Nikt nic nie widział, nie ma żadnych świadków, a dziecko rozpłynęło się w powietrzu. Wystarczyła chwila nieuwagi, aby doszło do tak wielkiej tragedii. Do akcji poszukiwawczej włączają się odpowiednie służby, włącznie z FBI. Jednak żadnych tropów nie ma. Śledztwo utknęło w martwym punkcie. Minęło kilkanaście miesięcy i nadal sprawa nie posunęła się do przodu. W tym czasie Marin przeżywa ogromny kryzys, jej małżeństwo istnieje tylko na papierze. Derek się od niej oddalił, nigdy nie ma go w domu, już zaczyna podejrzewać, że ma romans. A może ON ma dość jej marudzenia i ciągłych pretensji i po prostu jej unika, poświęcając się całkowicie pracy? Zatrudniona przez Marin detektyw odkrywa podwójne życie męża kobiety. Dowiadują się, że spotyka się od miesięcy z młodą studentką. Kobieta została sama, straciła dwie ukochane osoby, syna i męża. Dobrze chociaż, że zawsze może liczyć na pomoc przyjaciela, Sala. Ale czy ON naprawdę jest jej przyjacielem? Czy może usiłuje tylko wykorzystać chwilową nieobecność męża i chce być bliżej Marin? Przecież kocha ją od zawsze i nie może się z tej miłości wyleczyć. Dokąd zaprowadzi ta miłość? Czasami popycha ludzi do nieprzemyślanych zachowań, czy tak również będzie w tym przypadku? Warto się dowiedzieć, co miłość może zrobić z człowiekiem …

Małe sekrety to wstrząsający thriller psychologiczny, jeden z lepszych, po jaki miałam okazję sięgnąć w tym roku. Ukazuje stadium ludzkiej psychiki kobiety mocno skrzywdzonej przez los, zaginął jej syn. Czy dla matki może być coś gorszego? Zdecydowanie nie. Kobieta walczy z losem, mimo upływu kilkunastu miesięcy od porwania żyje złudzeniami, że jej dziecko jeszcze żyje. Jest matką, ona to po prostu czuje. Jej wrodzony instynkt tak jej podpowiada, a ON się nigdy nie myli. Ale ile można czekać bezczynnie? Kobieta podejmuje pewne trudne decyzje, aby tylko ratować syna. Czy przypadkiem za bardzo się nie rozpędziła? Przecież to, co jej chodzi po głowie, może mieć katastrofalne skutki. Ale ona teraz o tym nie myśli.

Każdy z bohaterów tej powieści ma jakieś małe sekrety. Każdy coś ukrywa przed drugą bliską osobą. Czy nie byłoby łatwiej, aby szczerość wypłynęła z serc tych ludzi? Pewnie tak, ale czytelnik nie miałby szans uczestniczyć w tak okazałej uczcie wrażeń.

„To ciekawe, obserwować kłamcę, kiedy się wie, że kłamie. Ledwie dostrzegalne tiki twarzy, przerywany kontakt wzrokowy, drobne drganie różnych części ciała. Takie rzeczy, na które można nie zwrócić uwagi, jeśli się nie wie, że ta osoba kłamie. Takie, o których nigdy się nie pomyśli, że są istotne, jeśli komuś się ufa, ponieważ wtedy można założyć, że wszystko, co ten ktoś mówi, jest prawdą. Jeśli ktoś kocha, nie powinien okłamywać ukochanej osoby”.

Małe sekrety tchną tajemnicą w każdej chwili, rozbudzają naszą ciekawość do czerwoności i nie pozwalają zapanować nas emocjami. Do końca nie jest wiadomo, czy porwany chłopiec żyje i kto stoi za jego porwaniem. Z wypiekami na twarzy czekałam za zakończenie po to, by utwierdzić się w swoich przewidywaniach. Muszę przyznać, że szybko wytypowałam sprawcę porwania, jedno zdanie rozmowy wystarczyło, aby ON przez przypadek zachował się w określony sposób. I to mi dało wiele do myślenia, w ten sposób został ON moim sprawcą. I się nie pomyliłam. Owszem, nie spodziewałam się, że sprawa tak się skomplikuje i będzie miała źródło w przeszłości bohaterów. Pojawiły się nowe, poboczne wątki, które świetnie wzmacniały główny wątek fabuły.

Polecam gorąco, świetna i warta zauważenia. Na pewno czas z nią spędzony nie będzie należał do straconych. Mocna uczta dla uśpionych smętną jesienną pogodą wrażeń!

Marin to kobieta sukcesu.

Ma wszystko o czym marzyła:szczęśliwe małżeństwo,sieć popularnych salonów fryzjerskich oraz długo oczekiwanego synka Sebastiana.

Ale...ten idealny świat musi kiedyś runąć.

I runie..w dniu,kiedy wystarczyło 240 sekund,aby ktoś porwał jej ukochane dziecko.

16 miesięcy później Marin jest cieniem samej siebie.Prowadzone przez FBI śledztwo utknęło w martwym punkcie,a małżeństwo kobiety jest w rozsypce.

Wtedy prywatna pani detektyw,którą Marin zatrudniła w tajemnicy,by odnalazła jej syna odkrywa,że Derek zdradza swoją żonę z dwudziestokilkuletnią studentką.

To odkrycie przywraca naszą bohaterkę do życia.Nie zamierza tracić męża,a wjego kochance odnajduje wreszcie konkretnego wroga.

Marin staje z Kenzie do walki.

Na śmierć i życie.

Powiem Wam,że strasznie mi się ta książka podobała!

Znakomicie skonstruowana intryga,wyraziste postaci i cały labirynt zdarzeń.

Nie powiem,już w połowie książki miałam pewne przypuszczenia kto stoi za porwaniem małego i nie pomyliłam się,ale to,co działo się wokół małżeństwa z pewnością się nie spodziewałam!

Jak dla mjie-nareszcie coś się w książce działo,mogłam sobie kombinować,a i tak autorka wywiodła mnie w pole i chociaż nie pochwalam tego,co na koniec zrobiła Marian,to jednak należą jej się ogromne brawa.

Ta lektura była znakomita,przysporzyła mi wielu emocji i wrażeń,dlatego z czystym sumieniem mogę ją Wam polecić.

“Jednak nadzieja może także być potworna. Sprawia, że wciąż pragniesz, czekasz, wypatrujesz czegoś, co być może nigdy nie nastąpi. Jest jak szklana ściana pomiędzy tym, gdzie jesteś teraz, a tym gdzie chcesz się znaleźć. Widzisz życie, którego pragniesz, ale nie możesz go mieć. Jesteś rybką w akwarium”

Książki, w których zostają skrzywdzone lub porwane dzieci są dla mnie zawsze bardzo trudne. “Małe sekrety” to właśnie jedna z takich historii. Syn Marin zostaje uprowadzony. Szesnaście miesięcy później kobieta jest cieniem siebie, ciągle ma nadzieje, że jej syn żyje i się odnajdzie. Jej małżeństwo zaczyna się rozpadać. Z mężem, Derekiem, prawie nie rozmawiają. Detektyw, którą Marin zatrudniła, żeby odnalazła jej syna, przez przypadek odkrywa, że Derek ma romans. Kochanką męża Marin okazuje się studentka. To odkrycie rujnuje życie kobiety, która straciła już syna, a teraz jej małżeństwo wisi na włosku. W kochance męża Marin widzi wielkiego wroga i staje do walki o swoje szczęście.

“Małe sekrety” to historia kobiety, której życie zmieniło się na zawsze w ciągu kilku minut zmienia się na zawsze. Jej największy skarb, syn, Sebastian zostaje uprowadzony, a życie Marin i Dereka traci sens. Po ponad roku kiedy kobieta zaczyna łapać równowagę okazuje się, że jej mąż ma romans z o wiele młodszą kobietą. Jedyne do czego mogę się przyczepić to narracja. Chwilami nie mogłam się wczuć w historię, uważam, że jeśli byłaby ona pierwszoosobow byłoby bardziej czuć emocje. Fabuła “Małych sekretów” oparta jest o tajemnice i ma wiele nagłych zwrotów akcji. Historia Marien wciąga od pierwszej strony. Zakończenie rozłożyło mnie na łopatki i nawet poleciało kilka łez. “Małe sekrety” opowiada o porwaniu, obsesji, zdradzie i miłości.