Wiedźmin. Tom 2. Miecz przeznaczenia

Książkę bardzo dobrze się czyta. Polecam wszystkim, którzy lubią tego typu tematykę. Wydanie nowe i schludne.

Dobre fantasy

Recenzja musi zawierać przynajmniej 50 znaków.

Recenzja musi zawierać przynajmniej 50 znaków.

Recenzja musi zawierać przynajmniej 50 znaków.

Recenzja musi zawierać przynajmniej 50 znaków.

Recenzja musi zawierać przynajmniej 50 znaków.

Bardzo dobra pozycja okiem fana, serdecznie polecam ;)

Świetny zbiór opowiadań. Można przeczytać tylko tą książkę, ale jest to też świetny wstęp do serii. Genialnie wykreowany świat i bohaterowie. (No i okładka nieziemska). Bardzo polecam!!

Troche gorsza od '' ostanie życzenie '' ale nadal trzyma poziom

fajna ksiazka!! Polecam! Dla calej rodziny!! Dobrze napisana!

Po przeczytaniu tej książki wiem, że "Wiedźmin" ma tendencję wzrastania. Jest to idealne wprowadzenie do sagi i przygód wiedźmina. Przez serial miałam zepsute pierwsze opowiadania - wiedziałam co się tam będzie działo. Jednak się zaskoczyłam. Główny wątek, polowanie na smoka było zachowane, jednak całe budowanie akcji, zupełnie inne. Z całą pewnością - książka zaskakuje, pojawia się tam humor i sarkazm(szczególnie ze strony Jaskra). Jest lepsza od poprzedniczki. z całą pewnością godna polecenia. Jeden minus, dialogi. Tak jak w poprzedniczce, krótkie, bez szczegółów. Mimo wszystko widać w tym tomie opowiadań poprawę pióra.

"Trochę poświęcenia" najlepszy rozdział w książce jak dla mnie historia mega. Cała książka to arcydzieło tak jak cała seria.

Jestem ogromną fanką twórczości Andrzeja Sapkowskiego, szczególnie jeśli chodzi o cykl o Wiedźminie. Po drugi tom "Wiedźmina", czyli po "Miecz przeznaczenia" sięgnęłam z wielką niecierpliwością. Jeszcze nie zaczęłam czytać, a już czułam, że będzie czekać mnie naprawdę wiele miłych i arcyciekawych chwil spędzonych na czytaniu tej fantasy. Zastanawiacie się, jakie są moje wrażenia? Otóż w ogóle się nie zawiodłam. Andrzej Sapkowski to dobra firma wykonał naprawdę świetną robotę.

Książkę przeczytałam bardzo szybko, niemal jednego wieczoru połknęłam ją w całości. Było tak ciekawie, tajemniczo i barwnie, że nie mogłam oderwać się ani na chwilę. Moim zdaniem, drugi tom lepszy niż pierwszy. Akcja cały czas pędziła naprzód, a postaci były wykreowane niezwykle ciekawie i barwnie. Czytając tę książkę, moja wyobraźnia pracowała na najwyższych obrotach, wszystko było tak soczyście opisane, że w mojej głowie pojawiały się po prostu konkretne obrazy, niemal tak jakbym oglądała film. "Wiedźmin" to książka, która ma w sobie wszystko to, co powinna zawierać kompletna książka z gatunku fantastyki. Jest magia, są różne stwory (takie jak smoki), czy przedmioty, które są po prostu zaczarowane. Jest też dużo walki, ale nie tylko tej fizycznej. Sapkowski daje nam możliwość zajrzenia jakby do wnętrza tytułowego Wiedźmina, gdzie toczy się walka między tym, co nadludzkie a tym, co określa każdego człowieka. Mamy możliwość przyglądania się temu, jakie decyzje ON podejmuje, jak walczy z różnymi dylematami.

"Miecz przeznaczenia" to sześć różnych opowieści, które niosą za sobą przesłanie, dają nam morał. Powieść napisana jest bardzo dobrym, barwnym językiem. Styl, jakim posługuje się autor, jest niezwykle wciągający, tak bardzo, że momentami zapominałam o tym, co dzieje się dookoła, byłam po prostu w tym magicznym świecie i razem z Geraltem przemierzam te krainy.

Być może jestem bezkrytyczna, ale tak naprawdę nie zauważyłam żadnych szczególnych wad w tej powieści. No, może jedną. Książka za szybko się skończyła.