Utraceni

Książka wciąga od pierwszej strony, trudno się od niej oderwać. Inne książki tego autora również wciągają więc warto po nie sięgnąć 😉

Uważam, że książki Marcela Mossa balansują na krawędzi mojej granicy wytrzymałości. Autor zawsze potrafi czymś mnie przyciągnąć, zainteresować. Po każdej jego przeczytanej książce długo jeszcze o niej myślę. Tak było również z "Utraconymi". Szybciutko nadrabiałam pierwszą część, bo niedawno była premiera drugiego tomu.

Agencję Echo zajmującą się poszukiwaniem osób zaginionych prowadzą Ignacy Sznyder oraz Sara Milton. Sami kiedyś stracili ukochane osoby, więc nadają się do tej roboty idealnie. Gdy znika Ziemowit Hajduk, syn kontrowersyjnego działacza społecznego odnajdują w tym swoją szansę by agencja mogła bardziej zaistnieć. Wkrótce okazuje się, że sprawa jest powiązana z przeszłością jednego z nich.. Czas odsłonić przerażającą prawdę..

Książka wciągnęła mnie praktycznie od pierwszych stron. Mam wrażenie, że to inna odsłona autora. Mamy tym razem konkretną sprawę wokół której krąży cała fabuła. Prawda okazuje się brutalna dla Sary. Cieszę się, że kolejną część już mam na półce, bo jestem ciekawa dalszego obrotu sprawy. Autor nie stroni od brutalności oraz wulgaryzmów. Po raz kolejny pokazuje nam w swojej książce tą mniej chlubną postać ludzkiej natury. Kłamstwo i zdradę mamy we krwi. To naprawdę przerażające do czego człowiek jest zdolny by zaspokoić swoje żądze. Podobało mi się przeplatanie czasu teraźniejszego z przeszłością. Nie gubiłam się przy tym. Wszystko było dobrze przemyślane. Oczywiście książka kończy się tak, że wręcz muszę wkrótce sięgnąć po kolejny tom. Autor intryguje i jestem ciekawa każdej jego książki. Polecam!

To moje pierwsze spotkanie z twórczością M. Mossa i muszę przyznać, że czuję niedosyt po tej książce. Z jednej strony jest dobra, szybko się ją czyta, styl jest prosty i lekki. Porusza dużo ważnych tematów, jednak zbyt chaotycznie, szybko. Nie poświęca jednemu wątkowi więcej czasu, tylko ciągle skacze między nimi, przez co nie zapada w pamięć. A szkoda, bo mogłaby być dobrą nauką. Wszystko jest mocno spłycone, a sceny tortur niby mocne, ale nie czuć w nich wcale emocji.

Fakt, że jest dużo zawirowań, które są całkiem ciekawe, zmieniają bieg historii i dostarczają wrażeń sprawia, że ciągle się coś dzieje. Jednak trzeba zadać sobie pytanie, czy chcemy dużo szybkiej i byle jakiej akcji, czy lepiej byłoby skupić się na kilku motywach i konkretnie je opisać 🤔

Mam też wrażenie, że przy zakończeniu autor się śpieszył, by jak najszybciej skończyć. Ja wiem, że to seria, ale to zakończenie jest dla mnie.. dziwne? Sama nie wiem, brakuje mi tam czegoś. Na pewno sięgnę po kolejną część jak wyjdzie, by zobaczyć jak potoczą się losy głównych bohaterów.

A co do nich... W samych postaciach brakuje głębi, są wręcz naiwne i niemyślące. Ja tego nie czułam, nie są to wiarygodni bohaterowie i żadnego z nich szczególnie nie polubiłam. Przy niektórych wydarzeniach aż można było złapać się za głowę.

+ to irytujące "Cze" przy każdym pojawieniu się bohaterki 🤐 rozumiem jej znak rozpoznawczy, jednak w mojej głowie pojawiało się tylko "znowu..."

Miałam tę recenzję napisać wczoraj, ale kiedy wieczorem skończyłam książkę chciałam dać ulecieć emocjom, które mi towarzyszyły.

Dziś już trochę ochłonęłam, przespałam się ze swoimi przemyśleniam i czuję się gotowa, by napisać Wam kilka zdań.

To trzecia książka @[Adres usunięty] którą przeczytałam i wiem już, że będzie to jeden z moich ulubionych polskich autorów. Jestem jednocześnie świadoma, że jego książki nie każdemu przypadną do gustu, więc nie mogę napisać, że wszystkim polecam. Rozwinę myśl poniżej.

Skąd tytuł? Wszystko kręci się wokół sprawy zaginięcia w tajemniczych okolicznościach syna działacza społecznego Ryszarda Hajduka. Policyjne śledztwo nie przynosi efektów, więc mężczyzna nawiązuje współpracę z agencją ECHO, zajmującą się poszukiwaniem osób zaginionych. Prowadzi ją Igi, który sam od lat próbuje rozwiązać zagadkę zaginięcia swojego młodszego brata. W jego agencji pracuje również dziennikarka śledcza Sandra, która porzuciła swój zawód tragicznym wigilijnym wieczorze, gdy do jej rodzinnego domu wtargnęli napastnicy, zabili jej ojca i porwali siostrę, której nie udało się odnaleźć. Mamy zatem wielowątkową historię, związaną z poszukiwaniem kilku osób. Nic jednak nie wskazuje na to, by historie te miały się ze sobą wiązać.

Bardzo podoba mi się styl pisania autora. Wciąga tak mocno, że od jego książek ciężko się oderwać. Jest jednocześnie szorstki, często brutalny i wulgarny a opisy krwawych scen bardzo bezpośrednie, nie pozostawiające wyobraźni wielkiego pola do popisu. Osoby wrażliwe, delikatne, wyczulone na zbyt sugestywne, brutalne opisy mogą czuć, że to dla nich zbyt wiele, że to niesmaczne, zbyt mocne w przekazie.

Dla fanów mocnych wrażeń może to być nie lada gratka. 🙂 Sama czuję jednak ogromny niedosyt, bo sądziłam że na końcu autor rozwieje chociaż część moich wątpliwości i pytań, a pozostawił mnie z wielką niewiadomą i bardzo, bardzo chcę poznać dalszy ciąg serii!

Ziemowit, syn znanego, kontrowersyjnego działacza społecznego znika w tajemniczych okolicznościach. Jego odszukania podejmuje się agencja zajmująca się takimi sprawami. Właścicielem ECHA jest Igi, którego brat jakiś czas temu też zniknął bez śladu. Do agencji dołącza dziennikarka śledcza Sandra Milton. Kobieta chce nie tylko pomóc w odnalezieniu Ziemowita, lecz także pragnie odnaleźć swoją siostrę, którą porwano kilka lat wcześniej.

Utraceni Marcela Mossa to pierwszy tom kryminalnej serii Echo, która prezentuje działania agencji poszukującej osób zaginionych. Bohaterami są Sandra i Igi, lecz narracja pokazuje też retrospekcje z życia Ziemowita. Teraźniejszość i przeszłość przeplatają się ze sobą.

Pierwszoplanowym wątkiem jest sprawa zaginionego Ziemowita. Igi i Sandra szukają tropów, śledzą osoby, które mogą coś wiedzieć. Snują też hipotezy. Jednak sprawa nie jest łatwa – Ziemowit przepadł bez śladu, a początkowe podejrzenia okazują się ślepą uliczką. Momentami ma się wrażenie, że Igi i Sandra działają po omacku, na oślep. Jedyne informacje, jakie udaje im się zdobyć, przekazuje im zaufany policjant, a i ON nie jest w stanie wszystkiego się dowiedzieć od kolegów po fachu.

Wątek zaginięć osób jest ciekawym motywem i nadal mało wykorzystywanym w literaturze. Mamy zazwyczaj zniknięcia, które związane są z porwaniem i późniejszymi poszukiwaniami tejże osoby, tu jednak pokazano ten wątek szerzej. Poza sprawą Ziemowita, dostajemy też kwestie związane z prywatnym życiem bohaterów. I Igi, i Sandra utracili bliskie osoby. On trochę się poddał, nie ma w sobie tyle siły, by ciągle szukać brata, ale nie dopuszcza do siebie myśli, że ten nie żyje. Ona natomiast ślepo wierzy w to, że siostra żyje i że ją odnajdzie. Minęło jednak sporo czasu od obu tych wydarzeń. Autor skupia się na zaprezentowaniu dwóch postaw ludzi w obliczu tej samej tragedii.

Utraceni to pozycja, w której trochę rzeczy – moim zdaniem – nie zagrało. Wątek zaginięcia Ziemowita i rozwiązanie tej sprawy mnie nie przekonały, były trochę naciągane. Wiem, że autor lubi, gdy różne wątki zaczynają się łączyć, mimo że nic nie wskazuje na to, by miały jakiś wspólny mianownik. Jednak tym razem nie wyszło to spektakularnie, a raczej nieprawdopodobnie. Miałam wrażenie, że fabuła to ciąg zbiegów okoliczności, które jakimś cudownym trafem pojawiają się w tym samym, kluczowym momencie. Drażniły mnie też zdrobnienia w narracji – główny bohater miał na imię Ignacy, a ciągle pojawiało się „Igi”, co nie bardzo mi pasowało. Gdyby to dotyczyło tylko dialogów, nie miałabym nie przeciwko, jednak tu to narracja korzystała z krótszej formy, czego bardzo w powieściach nie lubię.

Autor jak zawsze zbudował w książce dwa plany czasowe. Tym razem jednak historia Ziemowita z przeszłości i jego obecne poszukiwania były tak rozbudowane, że spokojnie można by zrobić z tych dwóch tematów dwie książki.

Na plus wychodzi warsztat – Moss potrafi przyciągnąć czytelnika pomysłem i stylem i tego mu nikt nie odbierze. Może nie była to tak szokująca książka jak jego poprzednie i nie wszystkie elementy mnie przyciągnęły, ale Utraceni jest otwarciem serii z potencjałem. Mam nadzieję, że kolejne pozycje z serii Echo sprostają moim oczekiwaniom.

"Utraceni" Marcela Mossa to zdecydowanie książka dla zwolenników mrocznych tajemnic. Jej główni bohaterowie to ona Sandra - była dziennikarka śledcza, ON Igi - były zawodnik MMA, teraz właściciel Agencji Poszukiwań Osób Zaginionych "ECHO". Oboje przed laty stracili bliskie osoby i pragną odkryć prawdę. Pewnego dnia dostają zlecenie odnalezienia, zaginionego syna kontrowersyjnego aktywisty. Co przydało się Ziemowitowi? Czy można było temu zapobiec? Jaką przerażająca prawdę odkryje dwoje detektywów? Dowiecie się tego czytając tę książkę.

Jeśli szukacie historii, która trzyma w napięciu i nie da się od niej oderwać, dobrze trafiliście. Akcja książki jest dynamiczna, stopniowo z każdą stroną odkrywamy prawdę wspólnie z bohaterami. Nie brakuje tu nieprzewidywalności.

W "Utraconych" przeczytacie o podduszaniu, o stanie i reakcjach bohaterów po zażyciu narkotyków. Bardzo poruszył mnie wątek bohaterki, której zwyrodnialcy zaserwowali proces odczłowieczania. Dla wrażliwych dusz może być przytłaczający.

Marcell Moss porusza ważny problem społeczny jakim jest zaginięcie, na którym oparta jest fabuła książki. W historii umiejętnie przemycił kilka szokujących informacji dotyczących zaginięć. Ukazuje również jak czują się bliscy zaginionych, a także jak policja stara się rozwiązywać sprawy zagubionych.

I zakończenie... Już nie mogę się doczekać kolejnej części, która ukaże się dopiero w przyszłym roku.

Polecam zwolnikom zagadek kryminalnych.

Życie Sandry wywraca się do góry nogami w dniu, w którym jej ojciec zostaje zamordowany, a młodsza siostra porwana. Matka obwinia ją, za to zdarzenie, gdyż kobieta prowadziła śledztwo na temat groźnego gangstera. Jednocześnie syn kontrowersyjnego działacza społecznego znika w niewyjaśnionych okolicznościach. Kiedy policja nie znajduje żadnego punktu zaczepienia, polityk nawiązuje współpracę z Agencją Poszukiwań Osób Zaginionych, w której pracuje Sandra i jej przyjaciel Ignacy.

Wow, ta powieść była brutalna, chyba jest to najmocniejsza książka Marcela Mossa, spośród tych, które miałam okazję czytać. Zawsze sobie myślę, że tematy, które porusza autor, mnie nie interesują, gdyż pisarz odnosi się do polityki, LGBT, aktualnych sytuacji w Polsce itd., a potem przepadam bez reszty i czytam je z zapartym tchem. Tak było również tym razem. Niekiedy musiałam robić sobie przerwy, żeby ochłonąć.

Świat przedstawiony w „Utraconych” jest okrutnym, barbarzyńskim środowiskiem gangsterskim, w którym rządzi przemoc, pieniądze, narkotyki i seks. Przeraża mnie to, do czego może doprowadzić człowieka uzależnienie od dragów. W pewnym momencie świat rzeczywisty zaciera się z fikcyjnym, a narkoman pokazuje swoje drugie oblicze, które jest potworem. Narkotyki potrafią zmienić każdego, nawet najprzykładniejszego obywatela. Nigdy, przenigdy nie pchajcie się w to, nie róbcie tego „jeden raz”, bo może Wam się spodobać.

Polubiłam Sandrę, gdyż mimo całego zła, jakie ją spotkało, jest silną kobietą, a przynajmniej na taką się kreuje. Mimo iż jest sarkastyczna, niedostępna, niekiedy wredna, to tak naprawdę ma miękkie serce i można na nią liczyć. Emocje, z którymi nie daje sobie rady, wychodzą z niej w formie ataków paniki. Akurat sposób, w jaki Marcel Moss je przedstawił, nie podobał mi się. Ataki wydały mi się przerysowane i karykaturalne. Osiemnaście lat zmagam się ze stanami lękowymi i wiele na ten temat wiem. Uczucie, które im towarzyszy jest strasznie, nie życzę tego nikomu, ale też nie jest tak, że człowiek traci kontakt z rzeczywistością, jest przytomny. Zemdleć może od nadmiernej hiperwentylacji, dlatego ważne jest, by uspokoić oddech.

Prócz narkotyków, polityki, świata gangsterskiego, w powieści poruszonych zostało wiele ważnych tematów, takich jak autoagresja, ból po stracie bliskiej osoby. Narracja jest naprzemienna, poznajemy teraźniejszość, w której Sandra i Igi prowadzą śledztwo na temat zaginionego mężczyzny oraz przeszłość, w której wspomniany Ziemowit przeżywa swoje wzloty i upadki, wśród przyjaciół, którzy tak naprawdę nie są przyjaciółmi, a bezwzględnymi kryminalistami, dla których jest ON tylko pionkiem. Autor wplótł w treść również statystyki dotyczące porwań, co jest bardzo ciekawe.

Jeśli lubicie sięgać po mocne powieści, które ociekają krwią, to jestem pewna, że książka Wam się spodoba. Od początku do końca trzyma w napięciu i cały czas coś się dzieje, nie ma czasu na nudę. Ja po skończonej lekturze zastanawiam się, jak teraz mam żyć, w oczekiwaniu na kolejny tom serii. Polecam!

Marcel Moss tworzy w stylu, który lubię i zawsze porusza temat bolesny, kontrowersyjny i ważny społecznie. Nie inaczej jest w przypadku kolejnej jego książki ”Utraceni”, rozpoczynającej nowy cykl „Echo”.

"Był człowiek, nie ma człowieka."

Mimo, że policja odnajduje 98 % zgłoszonych zaginięć, to te 2 % znika bez śladu. Tak jest w przypadku siostry Sandry, byłej dziennikarki śledczej i brata Igiego, do niedawna zawodnika MMA. Ich rodzinne dramaty mają wpływ na wybór drogi zawodowej. Wspólnie zajmują się poszukiwaniem zaginionych osób.

Przyjmując zlecenie odnalezienia dorosłego już syna kontrowersyjnego działacza społecznego nie spodziewają się jakie będą konsekwencje ich wyboru. Przeszłość, którą autor stopniowo przed nami odkrywa rysuje obraz mroczny, sięgający światka przestępczego wypełnionego zbrodnią, narkotykami i perwersją. Kim na tym obrazie okaże się zaginiony Ziemowit?

Demony przeszłości dopadają Sandrę w najmniej spodziewanym momencie. Czy zaginięcie, nad którym z Igim pracują może mieć związek z uprowadzeniem jej siostry? Tylko komu mogą zaufać? Czy uda im się odnaleźć właściwą ścieżkę w tej sieci kłamstw i zdrad?

Jeśli obawiacie się żmudnych poszukiwań osoby zaginionej, to ta powieść Was zaskoczy. Gnająca do przodu akcja i fascynująca fabuła nie pozwolą Wam się od niej oderwać, a opisy brutalnych scen zaszokują równie głęboko jak zatrważające pomysły młodych ludzi na zapewnienie sobie podniety. Część wątków znajduje rozwiązanie, nie tak oczywiste jak z początku mogłoby się wydawać, na wyjaśnienie innych przyjdzie nam poczekać. Mam nadzieję, że niezbyt długo.

Autor po raz kolejny mnie zaskoczył, ale też zachwycił. Wiedziałam, że będzie w książce poruszony temat zaginięć, całej reszty problemów, o jakich traktuje ta powieść, kompletnie się nie spodziewałam. I powiem Wam, że to jest już grubszy kaliber. Nie chcę zbyt wiele zdradzać, bo stopniowe odkrywanie tajemnic jest w przypadku tej książki najfajniejsze. Dlatego napiszę tylko, że mowa jest w niej również o uzależnieniach, autoagresji i fascynacji śmiercią. Jak zawsze nie brakuje też wątków politycznych, a także problemów, o których głośno jest ostatnio w naszym kraju. Ryszard Hajduk podejrzewa, że to właśnie podczas zamieszek w takcie Strajku Kobiet doszło do zaginięcia syna, którego odnaleźć mają Sandra i Igi. Jaka jest prawda? Tego już dowiecie się z książki.

Podoba mi się, że autor potrafi jednocześnie stworzyć intrygującą, wciągającą, trzymającą w napięciu fabułę i wpleść w nią ważne społecznie i bardzo aktualne tematy. I robi to w taki sposób, że nic nie zgrzyta, wszystko trzyma się kupy. I chociaż często mówi o rzeczach naprawdę trudnych, książkę dobrze i bardzo przyjemnie się czyta. No i zdecydowanie zbyt szybko. W trakcie lektury pojawia się tak wiele pytań, że nie chcemy odłożyć powieści, dopóki nie poznamy na nie odpowiedzi. Bohaterów w „Utraconych” jest wielu. Jednak nie sposób się wśród nich pogubić, bo każda postać ma swoje indywidualne cechy, które wyróżniają ją na tle reszty. Każdy bohater ma swoją historię, bagaż doświadczeń, każdy wnosi coś swojego do tej opowieści. I chociaż są takie osoby, których zwyczajnie nie da się polubić, nie można odmówić im rewelacyjnej charakterystyki. Trzecioosobowa narracja prowadzona jest z kilku perspektyw, co pozwala spojrzeć na wydarzenia w szerszym kontekście. Przede wszystkim jednak głos mają w powieści Sandra i Igi. To oni przybliżają czytelnikowi bieżące wydarzenia, a także te z ich przeszłości. Jak zawsze u Mossa cofamy się od czasu do czasu kilka lat wstecz, aby poznać bliżej między innymi Ziemowita i jego historię. Wydawać by się mogło, że to oddzielne wątki, jednak ostatecznie splatają się one ze sobą, tworząc spójną, ale też wyjątkowo przerażającą całość. Zakończenie jak zawsze u autora jest co najmniej szokujące, jednak nie daje odpowiedzi na wszystkie nurtujące czytelnika pytania. Czego zresztą się nie spodziewałam, mając świadomość, że trzymam w rękach pierwszy tom nowego cyklu.

Autor nie boi się mówić o rzeczach ważnych i z każdą kolejną książką zaskakuje kalibrem poruszanych tematów, nie przebierając przy tym w środkach. To głos, który może jeszcze sporo namieszać w rodzimej literaturze, czego oczywiście z całego serca życzę. A tymczasem zachęcam Was do zapoznania się z tą mocną, angażującą, wywołującą dreszczyk emocji, trzymającą w niepewności powieścią, która bulwersuje, ale przede wszystkim uświadamia. Serdecznie polecam!

Wiem, że Marcel Moss ma na swoim koncie wiele książek, ale ja jakoś do tej pory rozmijałam się z jego książkami. Nie robiłam tego usilnie, no ale jakoś nie było mi po drodze. Ta książka trafiła do mnie przez przypadek. Koleżanka mi ją pożyczyła. Jakie są moje wrażenia po pierwszym spotkaniu z tym autorem? Dobre. Może i nie jest to książka, która dogłębnie mnie zachwyca, ale nie mogę powiedzieć, że jest to książka zła. Jest tu zagadka, którą trzeba wyjaśnić. I są też ludzie, którzy muszą uporać się z własnymi problemami przeszłości. Fajnie czyta się całość, ponieważ nie jest ona napisana ciężkim językiem.

Sandra kilka lat temu straciła swoją siostrę. Nikt nie wie gdzie jest i co się z nią stało. Obarczają winą przez własną matkę musi sama zająć się poszukiwaniami. Nie traci jednak nadziei i liczy na to, że pewnego dnia ją odnajdzie. Aktualnie współpracuje z Ignacym i wspólnie prowadzą Agencję Poszukiwań Osób Zaginionych. Jej wspólnik również próbuje odnaleźć bliską mu osobę. Na zlecenie Ryszarda Hajduka, chcą rozwiązać zagadkę zniknięcia syna zleceniodawcy. Ziemowit zaginął, aczkolwiek są podjerzenia, że mężczyzna może się ukrywać, albo zaszkodził komuś, kto nie wybacza błędów i zdrady. Podczas śledztwa brudy z przeszłości Sandry wychodzą na jaw co bardzo wpływa na jasne myślenie podczas wykonywanego zlecenia.

"Utraceni" to moje pierwsze spotkanie z autorem. Niejednokrotnie widziałam mnóstwo dobrych opinii o książkach Mossa i po tej lekturze, wcale się temu nie dziwię. Zostałam wciągnięta w tą historię od pierwszych stron. Książka, która niby jest fikcją, uświadamia człowieka w tym, że tego typu rzeczy dzieją się naprawdę. Ludzie giną bez śladu, a niekiedy odnalezienie ich jest niemożliwe.

Kreacja głównych bohaterów została przeze mnie bardzo dobrze odebrana. Nie wyczułam tu sztuczności, autor przedstawił ich jako najzwyklejszych ludzi z problemami, a mimo to z konkretnym celem w życiu. Oboje skrzywdzeni, jednak ciągle dążący do odkrycia prawdy.

Czas teraźniejszy, czyli śledztwo prowadzone przez głównych bohaterów jest przeplatany z czasem przeszłym pokazującym co działo się z siostrą Sandry. Te momenty były dla mnie najgorsze, ponieważ uświadomiłam sobie jak łatwo można psychicznie zniszczyć człowieka.

Końcówka książki pozostawiła mnie z wieloma znakami zapytania. Odczułam dozę niepewności w stosunku do pewnej osoby. Liczę na to, że nie będzie trzeba długo czekać na kolejną część serii. Po tej lekturze jestem pewna, że książki autora będą pojawiać się na moich półkach.

"Utraceni" to kolejna książka @[Adres usunięty] i to trzeba powiedzieć głośno, kolejna genialna.

Sandra jest początkującą dziennikarką, która swoim reportażem nadepnęła na odcisk groźnemu przestępcy. Chcąc pokazać kobiecie, żeby z nim nie zadzierała, w wigilijny wieczór jego ludzie włamują się do jej rodzinnego domu. Zabijają ojca Sandry i porywają młodszą siostrę. Policja nie potrafi odnaleźć zaginionej dziewczyny. Nie potrafi, czy może nie chce... Dziennikarka zatrudnia się w Agencji Poszukiwań Osób Zaginionych Echo. Jej właściciel Igi niegdyś odnosił spore sukcesy jako zawodnik MMA, jednak kiedy zaginął jego brat, porzucił karierę i skupił się na poszukiwaniach. Kiedy w tajemniczych okolicznościach znika syn działacza społecznego, Miłosz Hajduk, postanawiają zająć się tą sprawą. Nie wiedzą jednak, jak bardzo wpłynie ona na ich życie...

O tej książce napisano już wiele opinii i nie spotkałam się z żadną negatywną. Cóż, moja też taka nie będzie, ponieważ mogę się o niej wypowiadać jedynie w samych superlatywach. Począwszy od świetnego pomysłu na fabułę, przez w pełni wykorzystany potencjał tej historii, barwnych, wyrazistych bohaterów, trzymającą w napięciu akcję, prosty, przystępny język, a kończąc na wbijającym w fotel zakończeniu. No choćbym chciała, to nie mam się do czego przyczepić! Bardzo podoba mi się styl autora, jego książki czyta mi się ekspresowo. Jednym słowem, no może dwoma - chapeau bas @[Adres usunięty] 😍

Mam wrażenie, że kunszt pisarski autora mocno ewoluuje i każda kolejna jego książka, jest lepsza niż poprzednia. Mi podobały się wszystkie jego książki, ale jeśli są tu osoby, którym te pierwsze nie przypadły do gustu, gorąco zachęcam aby dać autorowi drugą szansę i sięgnąć po "Utraconych"!

W tajemniczych okolicznościach znika syn Ryszarda Hajduka, Ziemowit. Mężczyzna podejrzewa, że może to mieć związek z jego kontrowersyjnymi działaniami i tragicznymi zamieszkami podczas Strajku Kobiet. Policyjne śledztwo nie przynosi efektów, a Hajdukowi swoją pomoc oferuje Ignacy "Igi" Sznyder, który prowadzi Agencję Poszukiwań Osób Zaginionych "ECHO". Wraz z Sandrą Milton, dziennikarką śledczą będą próbowali ustalić przyczynę zniknięcia chłopaka. Nie wiedzą, że zostaną zmuszeni do skonfrontowania się z własną przeszłością i odkryją przerażającą prawdę.

Marcel Moss to dla mnie gwarancja dobrej i trzymającej w napięciu lektury. Przyzwyczaił mnie do szokujących thrillerów psychologicznych, a tym razem zaskoczona zostałam kryminałem w jego wykonaniu. "Utraceni" zaczynają nową serię "Echo" i nie ukrywam, że po zakończeniu już nie mogę się doczekać kontynuacji. Jak zawsze Moss porusza  tematy trudne i kontrowersyjne. Bez zbędnych sentymentów opisuje, to co widzi, nie oszczędzając nikogo i niczego. Tematem przewodnim są zaginięcia, jednak są one tylko początkiem tego, co przygotował dla czytelników Autor. Wraz z bohaterami wkraczamy w świat pełen narkotyków, brutalności i bólu.

Ignacego i Sandrę łączy zaginięcie bliskich im osób. Rozpacz i bezsilność stały się ich codziennością. Każdego dnia muszą zmagać się z ogromną niewiadomą i tęsknotą za ukochaną osobą. Nie wiem, co zrobiłabym na ich miejscu i mam nadzieję, że nigdy się o tym nie przekonam.

Poruszające są statystyki dotyczące zaginięć. Zdecydowanie dają do myślenia.

W "Utraconych" na pierwszym planie jest wątek kryminalny i jak dla mnie, trochę za mało rozbudowana jest warstwa psychologiczna głównych bohaterów. A Ci są bardzo intrygujący. Liczę, że w kolejnych tomach będzie mi dane poznać ich lepiej.

Akcja toczy się na kilku płaszczyznach czasowych, a ja taki zabieg lubię bardzo. Pozwala nam to zobaczyć, jak podejmowane przez bohaterów decyzje wpływają na ich życie i doprowadzają do tragedii.

Historia opowiadana przez Mossa jest dosadna i wstrząsająca. Czyta się ją z zapartym tchem, a emocje będą wam towarzyszyły aż do niezwykle zaskakującego finału. Mam nadzieję, że na kolejny tom nie będę musiała czekać zbyt długo. Polecam!

Lubię książki Marcela Mossa, ponieważ autor nie boi się ON poruszać tematów trudnych, często uznawanych za tabu. Tak było i tym razem. Autor pokazał między innymi jaką traumą dla rodziny jest zaginięcie bliskiej osoby. Dojmujące uczucie niepewności, bezradności, chwytanie się każdego, choćby najbłahszego tropu, niszczy ich życie.

Jako matkę najbardziej poruszyła mnie wizja młodych ludzi przedstawiona w książce. To osoby nie stroniące od alkoholu i narkotyków, ze skłonnością do autodestrukcji. Z bolącym sercem patrzyłam na bohaterów popadających w coraz większe uzależnienie. Z przerażeniem obserwowałam ich nowe rozrywki, eksperymenty na granicy życia i śmierci. Jaka przyszłość czeka taka młodzież?

Igi i Sandra prowadzą śledztwo, które odkryje wiele zaskakujących i przerażających faktów. Obie postaci przypadły mi do gustu, jednak to Sandra wydaje się bardziej wyrazista, z pazurem. Fabuła była całkiem wciągająca, szkoda jednak, że akcja dość długo nabierała tempa. Autor podsuwał wiele ciekawych tropów, ale część faktów udało mi się przewidzieć. Warto wspomnieć, że powieść zawiera bardzo brutalne fragmenty, przeznaczone jedynie dla odbiorców z mocnymi nerwami. Jednym z charakterystycznych elementów prozy Mossa jest właśnie szokowanie czytelnika, a ta brutalność nadaje się do tego idealnie.

Utraceni to pierwszy tom nowego cyklu „Echo”, a ja chętnie sprawdzę, jak potoczą się dalsze losy Igiego i Sandry, oraz jak Marcel Moss rozwinie tę serię.

"- Chcesz powiedzieć, że kręcą cię krew i agresja?

- A kogo nie kręci? W dzisiejszych czasach wszyscy fantazjują o przemocy. Ty też, tylko tego jeszcze nie wiesz."

Igi i Sandra prowadzą agencję "Echo" zajmującą się poszukiwaniem zaginionych ludzi, ale oprócz chęci pomocy innym, kierują nimi też osobiste pobudki, a gdy znika syn działacza politycznego, na jaw zaczynają wychodzić coraz bardziej mroczne tajemnice dotyczące przeszłości bohaterów. To była naprawdę dobra historia, powiem szczerze, że wciągnęłam się w nią niesamowicie, strony po prostu same się przewracały. Niepokojąca, bolesna, momentami brutalna, ale przede wszystkim trzymająca w napięciu do ostatniego momentu. Oprócz tego, to też świetnia opowieść o ludziach, których świat pewnego dnia po prostu się zatrzymał, a oni sami starają się przetrwać każdy dzień, trzymając się wiary, że kiedyś ich bliscy wrócą. A zakończenie? Mimo, że paru rzeczy zaczęłam się domyślać, to i tak mnie zaskoczyło i zostawiło z apetytem na więcej, a teraz jestem niezmiernie ciekawa jak dalej potoczą się losy bohaterów.

Wydaje mi się, że przy każdej z moich opinii o książkach tego autora piszę, że bardzo lubię je za zmuszanie do myślenia. I chyba dlatego tak bardzo lubię sięgać po jego twórczość. Nie boi się poruszać ciężkich tematów, pisze w sposób zachęcający do czytania. Nie raz szokuje czytelnika i manipuluje nim.

O czym tym razem przeczytamy i jaki temat poruszył autor w "Utraconych"? Utrata bliskich, jednak nie z powodu śmierci, a porwania czy zaginięcia. Myślę, że taka strata boli podwójnie, ponieważ nie ma się pojęcia, co stało się z tą osobą. I właśnie z takim problemem mierzą się głównie bohaterowie. Rozumieją ten rodzaj cierpienia, dlatego pracują w agencji zajmującej się poszukiwaniem osób zaginionych, by pomóc tym, którzy znaleźli się w podobnej sytuacji co oni.

To kolejny świetny thriller z niedoskonałymi bohaterami. Choć z początku wydaje się być stonowana, to z każdym rozdziałem akcja nabiera tempa, a fabuła staje się coraz bardziej złożona. Autor wprawnie manipuluje czytelnikiem, stopniowo odkrywając poszczególne wątki z przeszłości.

Ja po raz kolejny jestem bardzo zadowolona z lektury i jeśli chodzi o ten gatunek to wiem, że książki autora mogę śmiało brać w ciemno. Polecam. Wciąga, zaskakuje i zmusza do przemyśleń.

Pewnego dnia zostaje porwany syn działacza. Sprawa jest o tyle trudna, że jego zaginięcie może mieć związek z jednym z największych bossów mafii narkotykowej w kraju. Próby rozwiązania zagadki podejmują się Igi i Sandra, którzy też kiedyś stracili kogoś bliskiego.

Książki Marcela Mossa uwielbiam, ale…

Nie wiem czemu, ale odnoszę wrażenie, że autor w swoich ostatnich trzech książkach powiela swoiste schematy jeżeli chodzi o bohaterów. Mamy podobny skład, często różniący się tylko charakterem i imionami. A jeżeli chodzi o ich udział w życiu społecznym to mamy bardzo podobny układ. Jednak muszę wziąć pod uwagę, że może po prostu teraz autor ma na to „fazę” i za jakiś czas to się zmieni, dlatego ta uwaga nie ma zbytniego wpływu na moją ocenę.

Mówię tu tylko o bohaterach, bo jeżeli chodzi o samo postrzeganie sytuacji, motywy i ciąg przyczynowo skutkowy to możemy się spodziewać nowości.

Co do samej treści to autor poruszył bardzo ważny temat i jak zwykle jest kontrowersyjny i w prosty sposób przekazuje czytelnikowi ogrom problemu. Jak zawsze ma za to u mnie ogromny plus.

Literacko bardzo dobrze, chociaż kilka dialogów lub sytuacji wydawało mi się napisanych na siłę.

W kwestii zakończenia: dla kogoś kto czyta mniej będzie ono zaskakujące, jednak jeśli tylko jesteście uważnym czytelnikiem i macie na swoim koncie trochę takiej literatury to szybko odgadniecie zagadkę, przynajmniej mniej więcej.

Chociaż wskazuję w tej recenzji w większości błędy to uważam, że książka jest świetna i zasługuje na uwagę. Recenzuję już 5 książkę autora i moje zdanie na temat jego twórczości się nie zmienia, a mianowicie takie, że jest to literatura obowiązkowa dla każdego ksbiążkoholika.

Marcela Mossa nie trzeba przedstawiać. Autor szturmem zdobył polski rynek niesamowitymi thrillerami, które poruszają współczesne problemy społeczne. Gdy przeczytałam że zamierza spróbować swoich sił w kryminale, wiedziałam jedno – muszę przeczytać. I tak w moje niecierpliwe ręce trafiła najnowsza książka – Utraceni.

Igi po stracie brata, który wyszedł z domu i nie wrócił, otwiera agencję Echo zajmującą się poszukiwaniem osób zaginionych. Do jego ekipy dołącza Sandra, która była w domu, gdy porwano jej siostrę. Nie mogła temu zapobiec. Oboje wierzą że ich bliscy żyją a oni ich w końcu odnajdą. Do agencji zgłasza się znany z kontrowersyjnych poglądów działacz społeczny. Jego 24 letni syn Ziemowit zaginął, a policja jest bezradna. Im bardziej Sandra i Igi zagłębiają się w sprawę tym bardziej okrywają przerażającą prawdę.

To chyba już dewiza Marcela Mossa że w swoich książkach porusza trudne tematy. Tym razem to temat zaginięć, który został ukazany z perspektywy pogrążonych w bólu i niewiedzy członków rodzin. Jak przez całe swoje życie szukają bliskich i jak brak wieści niszczy ich życie.

Za egzemplarz recenzyjny dziękuję Wydawnictwu Filia. Zdecydowanie polecam i zapraszam na stronę: [Adres usunięty]

Wydawnictwo Filia

Ilość stron: 367

Data premiery: 14 kwietnia 2021

W tajemniczych okolicznościach znika syn kontrowersyjnego działacza społecznego, więc Igi i Sandra, którzy kilka lat wcześniej sami utracili kogoś bliskiego, próbują go odnaleźć.

Autor ostatnio przyznał, że stara się eksperymentować z historiami, które pisze. Bardzo się cieszę, że rozwija się jako twórca, ale niestety mnie jego eksperymenty nie przekonują. "Stary Moss" w swoich książkach uzależniał, zwodził, szokował, a ostatecznie robił z mojego mózgu papkę i kilka dni musiałam dochodzić do siebie. Co robi "nowy Moss"? Po prostu mnie nudzi i kompletnie nie umie zainteresować. Dostałam propozycję od samego autora, że powinnam odpuścić jego twórczość (pomimo tego, że jego książki były w moim top 2019 i top 2020) albo zmienić gatunek. No sory, ale jedyne, co mogę zrobić, to pomyśleć o przerwie od jego książek. Autor eksperymentuje, a ja mogę mieć różne odczucia. Normalna rzecz.

Ale do sedna... Zaczęłam czytać "Utraconych" i na start dostałam mega nudne informacje o bohaterach oraz poruszanie aktualnych tematów takich jak: aborcja, lgbt i religia w szkołach. Okej, autor lubi takie rzeczy, ale moja irytacja od razu osiągnęła bardzo wysoki poziom, ponieważ te tematy mam codziennie w mediach. Na szczęście szybko się one skończyły. Uff!

Ale okej, zaczęłam czytać i nudziłam się. Nie mogłam wkręcić się w tę książkę. Przeczyłam 50 stron. Nuda. Przeczyłam 100 stron. Nuda. Przeczyłam 300 stron. Nuda. Aż w końcu przekręciłam ostatnią kartkę i przestałam się nudzić, bo skończyłam książkę. Ja zawsze czytam wszystkie książki do końca, więc musiałam skończyć i tą. Serio, dla mnie to było strasznie monotonne i mało dynamiczne. Nawet jak już coś się zaczynało dziać, to miałam wrażenie, że większe emocje byłyby na grzybach. Dodatkowo, według mnie, nie było tutaj żadnych plot twistów, zaskoczeń, efektów wow. Nie było tego, co uwielbiam w innych książkach autora. Do tego wszystkiego motyw mafii narkotykowej kompletnie do mnie nie przemówił i miałam tego po prostu dosyć. Tym bardziej, że minimum 70% książki to były narkotyki, narkotyki i narkotyki.

Przejdźmy dalej... Brutalne sceny. One były brutalne tylko z nazwy, bo ich opisy były tak bezpłciowe, że mogłabym je czytać przy obiedzie. Nie wzbudzały we mnie żadnych emocji. To były opisy typu "Wycelował w niego i strzelił. Dwa razy trafił w klatkę piersiową, raz brzuch i raz w oko. Polała się krew".

W końcu przyszła pora na zakończenie. Czytałam kilka opinii, że zakończenie miażdży, pozostawia wiele niewiadomych i od razu powinien być drugi tom. Serio? To ja chyba miałam inny tekst na końcu. Naprawdę po tych zachwytach liczyłam chociaż na zakończenie i niestety się rozczarowałam. Nie było tam nic, przez co miałabym wylecieć z kapci. Znowu nie było żadnego wielkiego plot twistu ani efektu wow.

ALE! Żeby nie było! Podobał mi się cały wątek Leny. Jedynie rozdziały o niej były dla mnie jakkolwiek zachęcające. Szkoda tylko, że było ich tak mało.

Niesamowicie wciągająca historia, od której nie można się oderwać. Z niecierpliwością oczekuję na ciąg dalszy :)

To było moje pierwsze spotkanie z autorem i od razu podkreślę NIE OSTATNIE.

Książka, która trzyma w napięciu, książka, która ma prawdę bez owijania w bawełnę. Cała akcja, postacie są mega wyraziści i autentyczne. Opis książki dostępny jest wszędzie, więc szybko i łatwo możecie przeczytać.

Czytając to czułam, że sama biorę udział i staram się rozwikłać zagadkę. W książce między rozdziałami pokazane są realne statystyki na temat porwań i realnego odzyskania dziecka przez rodziców. Nie miałam pojęcia o takich liczbach. Będąc mamą nie wyobrażam sobie, że nagle wpada ktoś do domu i porywa mi dziecko mordując przy tym męża itp. nie wyobrażam sobie w ogóle mierzyć się z tym problemem!!

Książka dla osób, które są mocne psychicznie, bo sceny pokazane czasem są drastyczne. Mocna akcja i realizm daje tej książce moc i pewność, że długo będziecie o niej myśleć.

Autor trafia na moją półkę ulubionych pisarzy, ponieważ widzę, że nie boi się poruszać trudnych rzeczy i to jest na wielki plus. Sprawdźcie, a gwarantuje, że każda kartka przyprawi was o pozytywny zawrót głowy, pomimo, że temat będzie trudny.

Problem zaginięć dzieci dotyka cały świat, ale w książce spotkamy tez inny problem, a mianowicie dilerstwo, korupcja, matactwa na wysoką skalę oraz nałóg narkotykowy, to jak bardzo można w niego wpaść nie wiedząc, kiedy. Moją ulubienicą jest Sandra Milton, czyli siostra zaginionej dziewczyny, która jako dziennikarka podpadła pewnym typom spod ciemnej gwiazdy i Oni, jako trofeum postanowili dąć jej nauczkę.

Jej upór, walka, determinacja, zaangażowanie oraz co najważniejsze wiara dają, siłę i pokazują, że nie warto poddawać się, ale i tez, że czasem trzeba być ostrożnym w tym, co się robi, bo nie tylko możesz sobie zaszkodzić, ale i własnej rodzinie.

Bardzo cieszę się na kontynuacje, bo sądząc po zakończeniu, w 2 części będzie się działo.

Marcel Moss dał się poznać dzięki naprawdę świetnym powieściom. Postanowiłam skusić się na pierwszy tom jego nowej serii.

Kilka lat temu doszło do napadu w domu bogatej rodziny, ojciec został zamordowany, młodsza siostra uprowadzona, starsza próbowała ułożyć sobie życie, szukając Leny, a matka popadła w odrętwienie. Nie inaczej było w rodzinie Igiego - tam zaginął brat, którego do tej pory nie udało się odnaleźć. To właśnie dlatego mężczyzna założył biuro zajmujące się poszukiwaniem zaginionych. Już wkrótce miał przyjąć nowe zlecenie.

Zaginięcie bliskiej osoby na pewno nie jest niczym przyjemnym i pozostawia ślad emocjonalny na całej rodzinie. Marcel Moss w swojej najnowszej publikacji poruszył temat zaginięć, co któryś rozdział przytaczając dane liczbowo-procentowe. Sporo wątków pozostało nadal otwartych, niewiele wiemy np. o tym co stało się z Leną po uprowadzeniu jej z domu. Pewnie więcej faktów autor przedstawi w kolejnym tomie.

,,Utraceni" to książka, która nie do końca mnie zachwyciła. Zabrakło mi większych emocji, napięcia, całość była dla mnie niestety dość jałowa i enigmatyczna, ale może być to spowodowane tym, że ma ukazać się jeszcze co najmniej jeden tom.

"Każdy człowiek ma własną prawdę. Najważniejsze, by w nią wierzyć."

Zaczynając czytanie zastanawiałam się na co tym razem mam się przygotować. Co tym razem Marcel Moss wymyślił i czy to będzie książka, która mnie powali, czy wręcz przeciwnie.

Igo, były zawodnik MMA, zawiesza karierę po tym jak dowiaduje się, że jego młodszy brat zaginął. Aby poradzić sobie z całą sytuacją postanawia założyć agencję detektywistyczną ECHO. Z drugiej strony mamy Sarę, dziennikarkę śledczą, która także w przeszłości otrzymała podobny cios. Postanawia pomóc Igo w prowadzeniu agencji, a przy okazji dopaść ludzi, którzy porwali jej siostrę. Jednak na tapecie zespołu jest inne zadanie. Zaginął jedyny syn kontrowersyjnego polityka Ryszarda Hajduka. Czy agencja ECHO jest w stanie poradzić sobie z taką sprawą?

Dla mnie osobiście jest to jedna z najlepszych historii Marcela. Od początku, który jest bardzo dobrym wstępem i możliwością zapoznania się z nowymi bohaterami nie mogłam się oderwać. Później już tylko otrzymywaliśmy więcej i bardziej. Wszystkie wątki były jak zawsze u Autora jakoś ze sobą splecione. Co skutkowało, że końcówkę czytało się już z zapartym tchem.

Cała książka bardzo mi się podobała. Styl Autora jest tutaj, przynajmniej dla mnie, dużo lżejszy i płynniejszy, niż chociażby w Trylogii Hejterskiej. Historia została opowiedziana na tyle szczegółowo, że nie mamy problemów z wyobrażeniem sobie tego co teraz dzieje się na kartach powieści. Końcówka dla mnie nie była zbyt wielkim zaskoczeniem. W pewnym momencie zaczęłam się wszystkiego domyślać. Ale nie uważam tego za wadę, a wstęp do tego co Marcel Moss przygotuje dla nas w przyszłości.

“Każdy człowiek ma własną prawdę. Najważniejsze, żeby w nią wierzyć”

W tajemniczych okolicznościach znika syn kontrowersyjnego działacza społecznego Ryszarda Hajduka. Mężczyzna podejrzewa, że zaginięcie jego syna może mieć coś wspólnego z tragicznymi wydarzeniami podczas Strajku Kobiet. Do mężczyzny zgłasza się Ignacy Sznyder, właściciel Agencji “ECHO”, która zajmuje się poszukiwaniem osób zaginionych. Igi razem ze swoją pracownicą, Sandrą próbują odnaleźć Ziemowita. Łączy ich jeszcze jedna sprawa, kilka lat wcześniej sami stracili ukochane osoby i ciągle próbują je odnaleźć.

Marcel Moss to autor, który nie przekonał mnie swoją pierwszą książką, jednak dałam mu kolejną szansę i zostałam jedną z wielu fanek jego twórczości. Poprzednie thrillery przepełniały emocje i akcja. Tym razem sięgnęłam po “Utraconych” czyli kryminał i niestety ale się zawiodłam. Brakowało mi tu przede wszystkim dynamiki i emocji. Od początku fabuła trochę się wlokła i chwilami się nudziłam. Dopiero końcówka mnie wciągnęła i ciężko było mi się oderwać. Pomimo tego, że ta część mnie nie porwała to z chęcią sięgnę po kolejny tom.

„Jedni chcą żyć, lecz nie mogą. Inni nie chcą, a muszą...”

Niespodziewanie znika syn kontrowersyjnego działacza społecznego. Mężczyzna podejrzewa, że może one być powiązane z tragicznymi zamieszkami jakie miały miejsce podczas Strajku Kobiet. Policyjne śledztwo nie przynosi żadnych efektów, zrozpaczony ojciec prosi o pomoc Agencję Poszukiwań Osób Zaginionych "ECHO". Właściciel agencji Ignacy Sznyder razem z dziennikarką śledczą Sandrą Milton bardzo angażują się w poszukiwania Ziemowita. Obydwoje przed laty przeszli przez podobne piekło, stracili bliskie im osoby. Będą zmuszeni do konfrontacji z trudną przeszłością, do której woleliby nie wracać, a która w swe macki ponownie ich zgarnie. Jaką przerażającą prawdę odkryją?

W powieści autor nie oszczędza nikogo i niczego. Porusza trudne, złożone, kontrowersyjne tematy. Żałoba po bliskich, uzależnienie od alkoholu, narkotyków, autodestrukcja, degradacja, silne macki tych nałogów. Pedofilia wśród księży, niedawny strajk kobiet, inność seksualna, gwałt, przemoc. Tajemnice, nieodwiedzania, zagadki. Niepewność, która jest najgorszym gatunkiem strachu. Niebezpieczna granica między życiem, śmiercią. Brutalność, chwile grozy, wszechobecny ból. Autor umiejętnie wodzi czytelnik za nos, kiedy wydaje się, że już wszystko jasne, wypływa coś zupełnie zaskakującego, a my w dalszym ciągu jesteśmy w wielkiej niepewności. Zło czai się wszędzie, wypływa niespodziewanie i zbiera swoje żniwo.

Bystra, intensywna akcja, zaskoczenie, szok, niedowierzanie. Mocno wyczuwalne napięcie, które towarzyszy nam przez całą powieść. Ogromne zróżnicowane emocje. Kolejny raz całkowicie przepadłam. Obok tej książki nie da się przejść obojętnie, zostawia trwały ślad. Jest to rewelacyjny kryminał, thriller - Moss w całej okazałości! I to zakończenie! Z niecierpliwością czekam na kontynuację. Bardzo polecam, wrażenia ogromne, Tatiasza i jej książki :)

„UTRACENI”

Marcel Moss Wydawnictwo Filia

Marcel Moss po raz kolejny porusza bardzo ważny temat. Tym razem głównym tematem książki są zaginięciach. Co roku w Polsce bez śladu znika około 18 tysięcy osób. ☹ Statystyki zaginięć, które podaje autor są przerażające. 5% zaginionych dzieci nigdy nie udaje się odnaleźć. Szok. Część dzieci ucieka z domu, część zostaje porwanych dla okupy lub dla organów. Szok i nie dowierzanie co się wyprawia na tym świecie.

Patrzymy na zaginięcia zarówno z perspektywy zaginionych oraz z punktu widzenia ich rodzin.

Marcel Moss stworzył swoją powieść mam nadzieje na podstawie fikcyjnych wydarzeń, ale równie dobrze to się mogło wydarzyć naprawdę. Między rozdziałami znajdują się różne statystyki dotyczące omawianego tematu.

Ojciec dziennikarki śledczej Sandry Milton zostaje zastrzelony na jej oczach. Jej siostra zostaje uprowadzona. Dlaczego? Co takiego się stało, że nastąpiły tak tragiczne wydarzenia? Komu się narazili?

Ignacy „Igi” Szyndera w niewyjaśnionych okolicznościach traci brata. Jego brat znika bez śladu. Policji nie udaje się go odnaleźć. Co się z nim stało? Jak o jest możliwe, że w jednej chwili jest człowiek, a w drugiej słuch po nim zaginął?

Igi stworzył Agencję Poszukiwań Osób Zaginionych „ECHO”. Zatrudnił Sandrę. Obydwoje stracili bliskie osoby. Mają nadzieję, że pomagając innym w poszukiwaniu ich zaginionych odnajdą swoje rodzeństwo. Jak to wyszło? Przeczytajcie „Utraceni”. Pierwszym ich klientem zostaje Ryszard Hajduk. Zaginął mu syn Ziemowit. Do czego doprowadzi ich śledztwo? Co zdarzy się po drodze?

Serdecznie zachęcam was do przeczytania „Utraceni”. Znakomite śledztwo, wyśmienite zwroty akcji i niespodziewane wydarzenia. Szok na zakończenie. To jest niesamowite.

Wielkie brawa dla autora za napisanie książki o tak ważnym temacie. W dzisiejszych czasach na całym świecie bez śladu znika mnóstwo osób. Część z nich przeżywa i udaje się ich odnaleźć, a część niestety ginie lub niestety nigdy nie zostaną odnalezieni. Jak to jest u Mossa? Musicie przeczytać sami. Gwarantuje wam, że czas spędzony z tą powieścią nie będzie czasem straconym.

„Utraceni” to zupełnie nowa odsłona Marcela Mossa. Już nie mogę się doczekać kolejnej części. Mam nadzieję, że nie będziemy musieli na nią długo czekać.

Kolejna książka i kolejny szok. Brawo. Takie emocje tylko u Mossa. Jeszcze raz gratuluję . 😊

Moja ocena 10/10

W tej książce poznajemy wiele bohaterów ale najważniejszymi z nich jest Sandra oraz Ignacy. Oboje stracili kogoś bliskiego i pragną go odnalesc. Przeszłość jak demony spać po nocy nie dają . A ciągłe myśli nie pozwalają zapomnieć. Igi (Ignacy) założyl agencje poszukiwań osób zaginionych. Gdy dołącza do niego Sandra była dziennikarka postanawiają zająć się sprawą zaginięcia Ziemowita.

Ale ta sprawa łączy się z przeszłością Sandry i bohaterka pomimo wszystko będzie chciała dowiedzieć się prawdy .

Ja po książka autora zawsze sięgam w ciemno. I tym razem również się nie zawiodłam a @[Adres usunięty] wręcz rozwalił moją głowę 🤯🤯🤯🤯. Oderwać od książki się nie mogłam i specjalnie czytałam wolniej by ona się nie kończyła.

Styl autora tak mi odpowiada że mogę czytać i czytać. Teraźniejszość oraz przeszłość jest tak opisana ze nic się nie miesza wiemy o kim jest mowa oraz mamy większy obraz całości historii. Każdego z bohaterów znajdziemy w książce perspektywę, dzięki temu możemy wejść im w głowę i dowiedzieć się więcej. Autor idealnie umie opisać brutalne sceny po których przechodzą nas ciarki. Czytając cierpienie z książki i ból aż wychodzi z niej. Sceny erotyczna również nie są lekkie i przyjemne. W tej książce wszystko jest po coś. I nie ma tu opisow zbędnych.

Seria Echo już skradła moje serce i będę czekać na kolejne książki ❤️

Zacznę od tego, że ta pozycja wzbudziła we mnie takie emocje, że ciągle siedzi mi w głowie. Najnowsza książka @[Adres usunięty] pt."Utraceni" - seria ECHO to pozycja, którą naprawdę warto przeczytać!

A teraz nie wiem jak mam dobrać odpowiednie słowa, żeby Wam o niej opowiedzieć, żeby za dużo nie zdradzić.

Kiedy autor przesłał mi prolog wiedziałam, że ta książka to będzie petarda! Tylko nie spodziewałam się tylu emocji...

Zabójstwo.

Narkotyki.

Mafia.

Gwałt.

Seks.

Porwanie.

Zaginięcie.

Śledztwo.

Brzmi strasznie.

Ja to wiem, ale takie rzeczy dzieją się wokół nas i to jest przerażające!

Nie chciałabym nigdy znaleźć się na miejscu osoby, która straciła kogoś przez porwanie..to musi być okropny ból:(

Taki ból towarzyszył Sandrze i Igiemu, którzy stracili kilka lat wcześniej swoje ukochane rodzeństwo. Oboje ciągle wierzą, że oni żyją i próbują za wszelką cenę ich odnaleźć.

Ignacy zakłada Agencję Poszukiwań Osób Zaginionych "Echo" do której dołącza po pewnym czasie Sandra Milton - dziennikarka śledcza.

Próbują ustalić przyczynę tajemniczego zniknięcia Ziemowita-syna kontrowersyjnego działacza społecznego. Sprawa trochę zaczyna się komplikować, kiedy ojca chłopaka znajdują martwego... Po pewnym czasie okazuje się, że Ziemowit będzie odgrywał ważną rolę w całej tej powieści... A jaką?

Odsyłam do lektury!

Warto przeczytać!

I to jeszcze jak!

Gratuluję autorowi świetnego thrilleru! Trzyma w napięciu, zapiera dech w piersi, a na końcu totalnie zaskakuje.

Mi ta książka będzie długo siedziała w głowie i z całą pewnością jest to jeden z najlepszych thrillerów jakie do tej pory czytałam.

Emocje gwarantowane;)

Czekam na więcej💚 i to jak najprędzej Panie Autorze😁

Marcel Moss powraca z nową serią, tym razem jest to seria kryminalna. Książki autora bardzo lubię, dlatego z chęcią sięgam po każdą nowość. Autor znany jest z tego, że porusza bardzo ważne tematy społeczne, a jego powieści zaskakują i skłaniają do przemyśleń. Czy podobnie jest z najnowszą książką?

Ignacy "Igi" prowadzi Agencję Poszukiwań Osób Zaginionych "Echo" wraz z dziennikarką śledczą Sandrą. Oboje stracili kiedyś bliskie osoby i nadal wierzą, że ich bliscy kiedyś się odnajdą. W tajemniczych okolicznościach znika także syn kontrowersyjnego działacza społecznego, a w odnalezieniu go ma pomóc mu właśnie Sandra i Igi. Odkrywają przerażającą prawdę, muszą też skonfrontować się z własną przeszłością. Poszukiwania młodego chłopaka robią się coraz bardziej niebezpieczne, na jaw wychodzi sporo mrocznych tajemnic. Czy uda im się odnaleźć chłopaka i dowiedzą się czegoś o swoich bliskich?

W najnowszej swojej książce Marcel Moss porusza temat zaginięć. Wiele osób wychodzi z domu i ślad po nich ginie i niestety nie wszystkich udaje się odnaleźć. Problem ten jest dobrze znany bohaterom tej powieści, bo oni również stracili bliskie osoby i nie tracą nadziei, że jeszcze do nich wrócą. Chociaż to główny wątek tej książki to nie brakuje również tych pobocznych takich jak uzależnienie, działalność mafijna, niebezpieczne znajomości. Muszę przyznać, że wciągnęłam się w fabułę już od pierwszych stron i ciężko było mi się od niej oderwać. Chociaż akcja nie pędzi jakoś bardzo to jednak wiele się tutaj dzieje. Poznajemy nie tylko teraźniejsze wydarzenia, ale przenosimy się także do przeszłości, która opowiada o wydarzeniach rozgrywających się kilka lat wstecz. Dzięki temu lepiej poznajemy zaginionego syna społecznego działacza, czyli Ziemowita. Czytałam te rozdziały z dużym zainteresowaniem, ale także przerażeniem. Aż strach pomyśleć, że takie rzeczy naprawdę mogą mieć miejsce. O teraźniejszych wydarzeniach również chętnie czytałam, byłam bardzo ciekawa czy Sandra i Igi dowiedzą się czegoś o swoich zaginionych bliskich i czy poznają prawdę o Ziemowicie. Historia bohaterów pokazuje jak łatwo się uzależnić i zniszczyć życie nie tylko sobie, ale także innym. Autor często w swoich książkach zaskakuje czytelnika i tutaj również tak było. Nie spodziewałam się takiego zakończenia, a to jeszcze nie koniec. Nie wszystkie wątki zostały wyjaśnione, bo to pierwsza część serii i z niecierpliwością czekam na kolejne. Ta zakończyła się w takim momencie, że już teraz chciałabym przeczytać kolejny tom. Tematyka książki nie jest łatwa, a w dodatku są tutaj mocne i drastyczne sceny, które szokują. Osoby bardzo wrażliwe powinny mieć to na uwadze sięgając po tę powieść. To poruszająca książka, która wciąga i sprawia, że nie chce się jej odkładać. To kolejna publikacja autora, która bardzo mi się spodobała.

Marcel Moss wykreował bardzo ciekawych bohaterów. W taki sposób opisał ich emocje i odczucia, że bez problemu można wczuć się w ich losy. Rozgrywające się wydarzenia wywołują masę emocji. Czasem odczuwa się żal i smutek, czasem złość, a nawet nadzieję. Igi to były zawodnik MMA, który teraz prowadzi Agencję Poszukiwań Osób Zaginionych. Kilka lat temu zniknął jego młodszy brat, a Ignacy do dziś wierzy, że jeszcze się odnajdzie. Sandra jest byłą dziennikarką. Zatrudniła się w agencji, bo wierzy, że dzięki temu przybliży się do odnalezienia siostry. Praca dziennikarki miała wpływ na jej dramatyczną przeszłość. Przez reportaż, który napisała ktoś zemścił się na jej rodzinie. W wyniku napadu w wigilijną noc zamordowano jej ojca i uprowadzono młodszą siostrę. Sandra próbuje ją odnaleźć jednak lata mijają, a o dziewczynie dalej nic nie wiadomo. Zarówno ona jak i Ignacy nie tracą jednak nadziei. Decydują się pomóc kontrowersyjnemu działaczowi społecznemu w odnalezieniu jego zaginionego syna. 24-letni Ziemowit umówił się ze swoją dziewczyną i nigdy nie dotarł na spotkanie. Sandra i Igi odkryją przerażającą prawdę o jego zniknięciu, a droga do jej poznania jest naprawdę niebezpieczna. W książce mamy sporo bohaterów, ale nie ma problemu z ich odróżnieniem. Każdy z nich wnosi coś do fabuły, o każdym czyta się z zaciekawieniem. Temat zaginięć nie należy do lekkich, ale bardzo podoba mi się taki pomysł na fabułę. Nie wiadomo czego można się spodziewać, nie brakuje tutaj tajemniczości i niepewności, co dla mnie jest dużym plusem. Już nie mogę doczekać się kolejnej części, bo tak bardzo jestem ciekawa co jeszcze autor wymyślił i jakie będą dalsze losy bohaterów.

W tej książce mamy narrację trzecioosobową. Fabuła podzielona jest na teraźniejsze wydarzenia i te sprzed kilku lat. Książkę czyta się błyskawicznie, bo nie ma tu zbędnych opisów, a autor ma lekki styl pisania. Jeśli jeszcze nie znacie twórczości Marcela Mossa to polecam Wam się z nią zapoznać, bo w książkach autora znajdziecie sporo trudnych, ale też ważnych tematów.

"Utraceni" to bardzo dobre rozpoczęcie nowej serii kryminalnej. Opowiada głównie o zaginięciach, ale nie brakuje tutaj też innych ważnych wątków. To wciągająca książka, którą trudno odłożyć zanim nie pozna się zakończenia. Szokuje, zaskakuje i skłania do przemyśleń. Jest mrocznie, a czasem brutalnie i drastycznie, ale to bardzo dobra powieść, po której od razu ma się ochotę przeczytać kolejną część. Moim zdaniem warto ją przeczytać, a ja z niecierpliwością czekam na następny tom.

"Prawdę o sobie odkrywamy w najtrudniejszych chwilach."

"Jedni chcą żyć, lecz nie mogą. Inni nie chcą, a muszą..."

Nowa seria "Echo", nowi bohaterowie, nowe poruszone problemy i... niezmiennie ogromne emocje podczas lektury.

Te książki łączy jedno - tu nie ma lekkiej fabuły, a końcówka zazwyczaj sprawia, że zbieramy szczękę z podłogi.

Tym razem poruszony jest temat zaginięć i uprowadzeń. Sandra i Igi to współpracownicy, prowadzący agencję "Echo", której działania skupiają się na odnajdowaniu zaginionych osób. Przędą cienko, ale nad zysk i rentowność przedsięwzięcia przedkładają osobiste cele. Oboje bowiem, w niewyjaśnionych dotąd okolicznościach, wskutek porwania lub zaginięcia, stracili kogoś bliskiego. Kogoś, po kim ślad zaginął przed kilku laty. Oboje jednak nie ustają w wysiłkach odkrycia prawdy. A ta prowadzi do bardzo niebezpiecznych ludzi.

Książkę czyta się jednym tchem, z ciągłym pragnieniem dowiedzenia się prawdy. A tutaj... no właśnie, sami się przekonajcie.

W moim odczuciu seria "Echo" pod względem emocji, brutalności i mroku wraca do klimatów z serii hejterskiej 😉 Zatem fani początków twórczości autora będą ukontentowani 😉

Jak zwykle u Marcela Mossa początek był mega intrygujący. Zabójstwo, porwanie, "śledztwo". W połowie jednak coś zaczęło mnie nudzić. Autor za bardzo skupił się na jednym z bohaterów - zaginionym Ziemowicie i jego narkoproblemach i narkoodpałach. Kiedy moją głowę zaprzętały myśli - co się stało z tym szokującym Mossem i zaczęłam bać się, że Utraceni będą kwalifikowały się do miana najnudniejszej z książek autora - akcja dostała kopa i zaczęła biec tak, że nie nadążam z czytaniem.

Przy samej końcówce aż miałam ochotę krzyczeć - gdzie jest ciąg dalszy?!!

Autor uderza w ciekawe tematy - tym razem padło na znikających ludzi i nie mądre zabawy młodzieży przy wspomagaczach.

Nie obejdzie się tu bez mocno pojechanych scen i brutalnych akcji - czyli tego w czym autor świetnie się sprawdza. Także nie dajcie się zwieść spokojnemu środkowi, bo końcówka zrobi wam wodę z mózgu.

Lekki kryminał, thiller z rozwalającą głowę fabułą czy może jeszcze coś innego ? Jeśli jesteście ciekawi czym tym razem uraczył nas pan Moss, powiem wam że wszystkim po trochu 🤯 Książka rozpoczyna nową serie autora czyli ECHO. Chwytliwie co? Bardzo biorąc pod uwagę tematykę 😉

Całość napisana z rozmysłem, z każdą stroną stopniowo zostajemy wprowadzeni w fabułe i jej okoliczności, ale również w życie bohaterów😜 Z czasem gdy akcja się rozkręca coraz trudniej nam odłożyć książkę, a gdy od poznania prawdy dzielą nas sekundy dostajemy takiego kopa od autora, że na ostatnich 100 stronach chyba mało kto był w stanie się oderwać 🙈 Delikatny kryminał? Dobre sobie 🤣 Fani psychopatycznej wersji autora będą skakać z radości, ja miałam problem i to nie raz, zachować emocje na wodzy 😱 Nie omieszkam również zaznaczyć, iż nie zgadzam się, by kończyć książkę w takim momencie, to już zakrawa o tortury drogi autorze 🤨 Bohaterowie tym razem od razu do polubienia, ich życie i zachowania czasem powodowały wielkiego banana na buzi i naprawdę jestem ciekawa, jak ich sprawy osobiste potoczą się dalej 🙈

Całość poraz kolejny rozwaliła mi głowę, zostawiła mnie w stanie zawieszenia i przybliżyła kolejny problem społeczny.... tak,tak kochani🙃 Pomijając fabułę, bohaterów i wszystko inne, autor ponownie pokazał nam ważny problem, o którym może i nie jest cicho, ale warto powtarzać do znudzenia jakie są jego skutki ! Jakieś pojęcie na ten temat już miałam dzięki czemu mogę stwierdzić, iż naprawdę temat jest dobrze ugryziony i pokazuję  wpływ narkotyków na nasze życie.... Czy jakoś mi to pomogło? Dla kogoś zielonego w temacie na pewno będzie to fajna lekcja i przestroga 😉

Nic więcej dodawać nie będę bo nie jestem tu od zdradzania wam fabuły, jak dla mnie mega [motyla nóżka] pozycja, którą trzeba poznać 🔥

Życie? Czym tak naprawdę jest skoro Ci którzy chcą żyć muszą odejść z tego świata a Ci którzy chcą odejść muszą w nim nadal tkwić ? Zaginięcie czy ucieczka, a może akt przeniesienia ? Co takiego potrafi zrobić człowiek aby zniknąć ?

Ocena 10/10

Utraceni to pierwsza książka z serii Echo jednego z moich ulubionych autorów @[Adres usunięty]

Dlaczego ulubionego ? Bo nigdy nie wiem czym znowu mnie zaskoczy !

Dzięki tej książce po raz kolejny pobiłam swój rekord w czytaniu! Od tej lektury nie dało się oderwać.

Fabuła składa się z dwóch przestrzeni czasowych - przeszłości oraz teraźniejszości . Byłam zarówno świadkiem upadku młodego człowieka kilka lat wcześniej, a także brałam udział w tajnym śledztwie mającym na celu odnalezienie Ziemowita ale i nie tylko jego!

Filarem całej powieści jest tematyka zaginięć . Autor skupił się głównie na tej tematyce, pokazując jednocześnie że zaginięcie to nie musi być ucieczka z domu niesfornego nastolatka, lecz może okazać się niebezpiecznym porwaniem i znęcaniem się nad ofiarą.

W tej historii akcja toczy się bardzo dynamicznie. Co rusz działo się coś nowego, co przyciągało jeszcze bardziej moją uwagę. Jednocześnie wszelkie wydarzenia były dla mnie zaskoczeniem gdyż tak naprawdę część z nich była nieprzewidywalna. Fabuła jest brutalna, a zarazem tajemnicza. W tej historii polało się dużo krwi, a nawet powiedziałabym że autor oddał w swoim dziele dobrze zarysowany obraz gangsterów a raczej mafii narkotykowej.

Prócz zaginięć, zwróciłam uwagę na dwa bardzo ważne poboczne tematy.

Pierwszym z nich jest balansowanie pomiędzy życiem a śmiercią. Chodzi mi tutaj o rytuał przejścia , którego dokonywali bohaterzy. Odniosłam wrażenie jakby autor chciał przenieść czytelnika w świat metafizyczny. Jednocześnie pokazał nam jak może wyglądać ten drugi świat po śmierci i w tych momentach zastanawiałam się czy autor przeżył taki rytuał przejścia czy jest to jego wytwór wyobraźni . Było to napisane w bardzo realny sposób, i pokrywało się poniekąd z tym co kiedyś czytałam o osobach które doświadczyły śmierci klinicznej, dlatego zwróciłam szczególną uwagę na te fragmenty! Marcel przygotowałeś się do nich naprawdę fenomenalnie !

Drugim ważnym tematem jaki został poruszony w tej książce jest uzależnienie od narkotyków. W dzisiejszym świecie mamy dostęp do różnych używek. Nasz główny bohater początkowo nie chciał mieć z tym nic wspólnego aż do pewnego czasu a także pewnych wydarzeń. Autor bardzo dobrze przedstawił sposób degradacji człowieka, wypaczenia myśli a także ciągłą potrzebę używek. Te momenty przeżywałam chyba najbardziej. Dla kilku tabletek chłopak był w stanie stać się morderczą bestią! Taki obraz stanowił dla mnie pełną charakterystykę postaci. Autor naprawdę świetnie przedstawił proces w którym chłopak oddaje swoje w miarę dobre życie, w ręce narkotyków a także mafii narkotykowej . Ta książka przedstawia historię dość prawdopodobną. Za to kocham książki Marcela. Są one napisane bardzo życiowo, przedstawiają prawdopodobne scenariusze które mogło napisać życie. Dlatego też w tych książkach doszukuję się ogromu emocji, i zawsze je otrzymuję! Utraceni to pierwszy tom nowego cyklu a ja wiem że ten cykl będzie chyba dotąd najlepszym cyklem autora! mniej

Rzadko kiedy się zdarza, że muszę dobrze przemyśleć, co chcę napisać w opinii na temat przeczytanej książki. I właśnie to się zdarzyło. Nie to, że piszę bezmyślnie 😅

Odkąd założyłam rodzinę... Nie. Odkąd dorosłam i uświadomiłam sobie, jaki świat jest trudny, niebezpieczny, niezrozumiały, temat zaginięć mocno mnie porusza. Pełna gama emocji wkracza do mojej świadomości, co odbija się chwilami na moim samopoczuciu. Wewnętrzny niepokój, że kiedyś może to spotkać kogoś mi bliskiego. Nie mówiąc już o tym, że zostając matką, jestem odpowiedzialna za swoje pociechy i jest to jedyna w swoim rodzaju bezwarunkowa więź, która obdarza nas szczęśliwymi momentami, ale również zabija od środka - tu na przykładzie zaginięć, jeśli chodzi o niewiedzę, co się stało z osobą zaginioną.

Temat dotknął bohaterów książki, Igiego i Sandry, którzy tą niewiedzą są karmieni od kilku lat. Sytuacja ta skłania Igiego do założenia Agencji Poszukiwań Osób Zaginionych "Echo". Do jego zespołu dołącza dziennikarka śledcza Sandra Milton, która dotknięta rodzinną tragedią, chce dojść prawdy, co się stało z jej siostrą. Sprawa zaginięcia syna Ryszarda Hajduka ma pomóc agencji wyjść częściowo z kłopotów finansowych. Jaką prawdę odkryje dwójka zrozpaczonych bohaterów?

"Utraceni" to książka według mnie fenomenalna. Marcel Moss pokazał, że nie tylko świetnie czuje się w thrillerach, ale również w świecie kryminału! Już na początku jesteśmy zbombardowani tragedią, co tylko rozrusza całą machinę rozpaczy i problemów. Cała historia jest przedstawiona w smutnym, mrocznym, pogrążonym w żalu obrazie sytuacji, jakimi są zaginięcia "bez śladu" ukochanych osób. Poznajemy wydarzenia w czasie teraźniejszym, jak i przeszłym. Ukazuje nam sytuacje, które doprowadziły do tragedii i jej następstw. Czytelnicy o słabych nerwach czy też bardziej wrażliwi uronią łzę, będą chcieli na chwilę odłożyć książkę, by ochłonąć i za moment wrócić do lektury. Tak, ta pozycja wciąga maksymalnie. Aż do ostatniej strony. Czuć, że jest to książka Marcela, ale jednak pachnie innością.

Cieszy mnie fakt, że będzie kontynuacja, bo takiego Mossa chcę więcej 😊 Nie wiedziałam, czego się spodziewać, a dostałam historię, która mogłaby wydarzyć się naprawdę z bohaterami z krwi i kości, którzy mają swoje mocne, ale i słabsze strony. Mogłabym jeszcze dużo napisać o tej pozycji, ale nie chcę spoilerować. Po prostu trzeba przeczytać. I przeczytajcie, bo warto 😉

Hej!

Macie takich autorów po których książki się gacie w pierwszej kolejności? Ja tak mam między innymi z książkami Marcela Mossa to nic, że na półce czeka wiele innych książek, wtedy moje plany czytelnicze ulegają wielkim zmianom 😅

14 kwietnia odbyła się premiera najnowszej książki autora "Utraceni", jest to nowa seria kryminalna "Echo" od wydawnictwa filia mroczna strona.

Marcel Moss słynie ze świetnych thrillerów psychologicznych tj. Pokaż mi czy seria hejterska, tym razem autor stworzył kryminał. Jak poradził sobie z tym gatunkiem?

W książce poruszony jest temat zaginięć. "W Polsce co roku znika bez śladu 18 000 osób". Większość udaje się odnaleźć, ale jest mały procent osób, których nie udało się odszukać.

Z zaginięciem bliskiej osoby zmagali się główni bohaterowie Igi i Sandra. Igi jest założycielem agencji poszukiwań osób zaginionych "Echo" i wraz z Sandrą która jest dziennikarką śledczą będą próbowali ustalić przyczynę zniknięcia 24-letniego Ziemowita, syna kontrowersyjnego działacza społecznego Ryszarda Hajduka. Ta sprawa odkryję przed nimi prawdę, dzięki której może uda im się zrozumieć przyczynę zaginięcia ich bliskich osób.

Historia "utraconych" opowiada także o grupie młodych osób którym nie są obce narkotyki, alkohol, przemoc czy gwałt. Powieść przepełniona jest intrygami i tajemnicami, a fabuła książki z każdą kolejną przeczytaną stroną nabiera tempa. Historia opisywana jest z perspektywy tego co dzieje się teraz oraz tego co wydarzyło się wcześniej, stopniowo doprowadzając nas do rozwiązania zagadki. Jest to kryminał który trzyma w napięciu do ostatniej strony. Chętnie przeczytałabym już kontynuację, jestem ciekawa co autor wymyśli w kolejnej części.

To była kolejna świetna historia, od której nie mogłam się oderwać i standardowo pochłonęłam ją w kilka godzin. 😅 Niestety jestem już na bieżąco z książkami autora dlatego jedyne co mi pozostaje to czekać na kolejne powieści.

Dziękuję wydawnictu Filia mroczna strona za możliwość przeczytania książki oraz za egzemplarz do recenzji.

Sandra i Ignacy prowadzą agencję zajmującą się poszukiwaniem osób zaginionych. Poza wspólną pracą łączy ich coś jeszcze. Każdy z nich kogoś szuka. Brat Ignacego zaginął, zaś siostra Sandry została uprowadzona. Gdy znika Ziemowit syn kontrowersyjnego działacza społecznego podejmują się jego odnalezienia. Poprzez swoje doświadczenia, każde z nich wie, że czas i szybkie działanie w poszukiwaniach odgrywa kluczową rolę. Próbują ustalić co stało się z zaginionym chłopakiem. Podczas poszukiwań odkrywają czym zajmował się Ziemowit oraz w jakim towarzystwie się obracał. Okazuje się, że zaginiony chłopak ma wiele na swoim sumieniu, a sprawa jego zniknięcia łączy się z siostrą Sandry oraz przestępczym światem. Prawda okazuje się szokująca, szczególnie dla Sandry.

"Utraceni" to książka od której trudno się się oderwać. Cała historia niesamowicie działa na emocje. Momentami brutala, smutna, okrutna i przytłaczająca. Jest krwawo i niebezpiecznie, a szybka akcja, nie pozwala czytelnikowi na nudę. Historię poznajemy dwutorowo z perspektywy teraźniejszości i przeszłości co zdecydowanie uwielbiam. Autor jak zawsze porusza bardzo ważne tematy. Tym razem jest to temat zaginięć. Bardzo mi się podobały informacje na ten temat, które pojawiały się między rozdziałami. Według mnie jest to bardzo dobry kryminał z wieloma zagadkami. Zaś samo zakończenie kompletnie mnie zaskoczyło. Jestem bardzo ciekawa jak dalej potoczą się wydarzenia, dlatego z niecierpliwością czekam na kontynuację.

Jak zwykle autor porusza kontrowersyjne tematy oraz takie o których teraz jest głośno. Nie będę debatować czy to dobrze czy źle, kto co lubi.

Pierwsze rozdziały szły mi bardzo opornie, nie mogłam się w ogóle wkręcić, dopiero później akcja nabrała tempa i książka czytała się sama.

Odniosłam jednak wrażenie, że ta książka nie zostanie ze mną na długo, jest fajna na jeden wieczór, ale oprócz kilku mocnych scen nie ma tam nic co by utkwiło mi w pamięci na dłużej.

Plus za brutalne sceny, które idealnie wpasowują się w klimat i w daną sytuację. Były sytuacje w których miałam ciarki na plecach i właśnie ta brutalność była tam idealnie wyważona i dodana, była wisienką na torcie.

Podobało mi się również jak autor opisuje problem z uzależnieniem od narkotyków, oraz perfekcyjnie ukazał co one robią z ludźmi przeważnie młodymi tak jak w tym przypadku.

Jeśli chodzi o zakończenie książki, nie wbiło mnie w fotel jak chociażby w „Pokaż mi”, zostawiło za sobą mnóstwo pytań bez odpowiedzi więc czekam na dalsze tomy.

„Utraceni”, to pierwsza część, nowej serii „ECHO”.

Książka, która jest prawdziwa, choć to fikcja.

Wiecie co, mi się podoba w książkach autora?

To, co jest napisane, widać, że jest dopracowane, sprawdzone.

Pomimo że to fikcja literacka, porusza ważne tematy, które są obecne w naszym życiu.

„Utraceni” porusza temat zaginionych osób, które wyszły i nie wróciły, bądź zostały uprowadzone i ślad po nich zaginął.

W tej części poznajemy ludzi, którzy utracili w taki sposób swoich bliskich, jak ciężko jest pogodzić się z tą niewiadomą. Wiele osób traci nadzieję, pod upływem lat, niektórzy natomiast będą szukać do ostatniego dnia.

Oprócz zaginięć, mamy bardzo ciekawy wątek świata przestępczego, widzimy, czym kierują się ludzie w nim przebywający, jakie mają znajomości. Jak daleko sięga ten świat.

Mam dużo przemyśleń, bo ta książka tak działa, historia jest wciągająca, a każdy z bohaterów, ma w tym swój udział.

Dowiadujemy się, co napędzało bohaterów, do takiego działania.

Można powiedzieć, że dostajemy odpowiedzi na nurtujące pytania, choć autor i tym razem, wszystko zakręcił tak, że ciężko się domyślić, kto, za czym stroi.

Zakończenie moi drodzy to zbrodnia...

Zbrodnia na nas czytelnikach, jak zamknąć książkę w takim momencie? Pytam się jak?

Może lepiej zapytam, kiedy kolejna część?

Książkę oczywiście polecam.

Marcel Moss – tego autora przedstawiać nie trzeba. Pisarz dał się poznać doskonale przyjętymi thrillerami, w których porusza współczesne problemy społeczne. Dziś rozpoczął nowy rozdział w swej twórczości. Mianowicie spróbował swoich sił w kryminale.

I przyznam szczerze, że nie muszę silić się z dobieraniem słów komplementów, ponieważ po przeczytaniu one same cisną się na usta. Tym razem podejmuje się równie ważnej i trudnej tematyki dotyczącej zaginięć

„Utraceni” to pierwsza część nowej kryminalnej serii pt. „Echo”. Śmiem twierdzić, że echa stworzonej przez autora historii jeszcze długo rozbrzmiewać będą w naszej pamięci. Marcel Moss ciekawie połączył kryminalną intrygę z prywatnymi wątkami głównych bohaterów. Ignacy „Igi” Sznyder właściciel Agencji Poszukiwań Osób Zaginionych „ECHO” oraz dziennikarka śledcza Sandra Milton podejmą się próby ustalenia przyczyn zniknięcia dwudziestoczteroletniego Ziemowita Hajduka, syna działacza społecznego. Jego ojciec Ryszard uważa, że zniknięcie może mieć związek z wydarzeniami podczas Strajku Kobiet. Widząc, że działania policji nie przynoszą efektów zgłasza się do agencji Igiego. Sznyder i Milton podejmują się zadania, gdyż sami wiedzą jakie emocje buzują w człowieku, gdy traci się ukochaną osobę. Kilka lat temu przeżywali to samo co Ryszard Hajduk. Sandra przed czteroma laty przeżyła tragedię. Morderstwo ojca i uprowadzenie siostry pozostawiło w jej psychice niezacieralny ślad. Z kolei Szymon próbuje odnaleźć swojego zaginionego brata. Nie wiedzą jeszcze, że podejmując się tej sprawy, zmuszeni będą skonfrontować się z prawdą z własnej przeszłości.

Mocnym punktem „Utraconych” jest nie tylko ciekawie rozbudowana warstwa kryminalna, Historia stworzona przez Marcel Mossa po części również porusza, prowadzi do łez. Autor doskonale dawkuje poznawanie historii, ciekawie układając każdy element fabuły, co buduje w nas napięcie, które stopniowo potęguje wraz ze zbliżaniem się do finału.

Ciekawostką książki jest również przytoczenie danych statystycznych dotyczących zaginięć. Te znajdziemy przy każdym rozdziale.

To, co jest znakiem rozpoznawczym Marcela Mossa to forma przekazu, język autora, sposób budowania napięcia. Autor nie przeciąga historii zbędnymi opisami czy dialogami. On po prostu serwuje nam konkretną historię. To wszystko sprawia, że trzymając w ręku książkę Marcela możemy mieć pewność, że czeka nas prawdziwa czytelnicza uczta. „Utraceni” są gwarancją, że tak właśnie będzie. Teraz po przeczytaniu tej książki będzie mi dane czekać na kolejną część, która mam nadzieje pojawi się w najbliższym czasie. Drodzy czytelnicy, a Wy nie czekajcie z decyzją o sięgnięciu po tę książkę. Warto zrobić to już dziś. Zdecydowanie polecam!

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu FILIA, FILIA Mroczna Strona [Adres usunięty]

[Adres usunięty]

„Utraceni” to pierwsza część nowej serii „Echo” Marcela Mossa. Jest to moje drugie spotkanie z twórczością autora i powiem Wam, że to było bardzo udane spotkanie. Co ta książka ze mną zrobiła…

Nie będę opisywać Wam tu fabuły, ponieważ nie chcę zepsuć Wam zabawy z odkrywania powieści. Jednak muszę napisać o tym, że to nie jest łatwa książka, a jednocześnie jest to bardzo dobra książka. Autor wykreował wszystko w taki sposób, że od razu wkręciłam się w akcję i nawet nie wiem kiedy mijały kolejne rozdziały. Były momenty, w których przedstawione wydarzenia tak bardzo działały na moje emocje, że musiałam chwilę odetchnąć. A jednocześnie tak bardzo chciałam dowiedzieć się, co kryje się na następnych stronach, że szybko wracałam do czytania. Miałam wrażenie, że jestem cichym obserwatorem, bez głosu, a w środku wszystko we mnie krzyczało. Wiem, że ta książka to fikcja literacka, jednak mam też świadomość, że takie rzeczy dzieją się w realnym świecie. I to jest przerażające.

Ta książka wstrząsa czytelnikiem, budzi masę emocji i pozostawia z mocnym niedosytem. Jeśli chcecie przeżyć coś mocnego i uderzającego z dużą siłą, to polecam „Utraconych”.

W tajemniczych okolicznościach znika Ziemowit, syn kontrowersyjnego działacza społecznego Ryszarda Hajduka.

Pomóc go odnaleźć obiecuje Igi Sznyder, który razem z dawną dziennikarką śledczą Sandrą Milton prowadzą Agencję Poszukiwań Osób Zaginionych ,,Echo".

Oni sami zaś kilka lat wcześniej utracili ukochane osoby i nie ustają w poszukiwaniach swoich bliskich.

Podczas prowadzonego przez nich śledztwa zaczyna na jaw wychodzić prawda, która okazuje się bardziej przerażająca niż zakładali.

Czy naszym bohaterom uda się odnaleźć Ziemowita?

Co ma wspólnego z tym wszystkim Lena, zaginiona siostra Sandry?

Marcel to dla mnie pisarz-orkiestra.

Z każdą kolejną książką uderza w inne tony, by zaskoczyć swoich czytelników.

Bardzo mi się to podoba, ponieważ spoglądając na okładkę nigdy nie wiem, czego mogę się spodziewać.

Tym razem również otwierałam oczy ze zdumienia.

Było mocno, czasem brutalnie, znajomo ( autor sprytnie nawiązał w pewnej chwili do trylogii hejterskiej) i sensacyjnie!!!

Nie było dogłębnej psychoanalizy naszych bohaterów, ale akcja pędząca na złamanie karku i zaciskająca pętlę na szyi coraz mocniej i mocniej..by na sam koniec ścisnąć aż do utraty tchu.

Nic tutaj nie jest zostawione przypadkowi.

Autor, jak zawsze, doskonale przemyślał, co tym razem chce nam przekazać i konsekwentnie realizował swój plan.

Ja Wam książkę ogromnie polecam i już teraz nie mogę się doczekać kolejnej części, bo zakończenie pozostawiło niedosyt i jestem strasznie ciekawa- CO DALEJ???

Są autorzy, którzy potrafią pisać tak, iż podczas lektury masz ciarki na plecach, a po zakończonej historii nie masz siły. Ani na kolejną mocną książkę, ani na myślenie i analizowanie. Są pozycje tak napisane, że ciężko je odłożyć, bo musisz dowiedzieć się co będzie dalej. Ciekawość nie pozwala Ci się skupić na innych czynnościach, bo ciągle wracasz do bohaterów i ich losów.

Czasem te losy są tak szokujące, iż myślisz sobie, że w życiu takie rzeczy się nie zdarzają. Jednak wtedy otwierasz w książce taką szarą stronę i czytasz fakty. Z kropką, która kończy zdanie, uświadamiasz sobie, iż to może wydarzyć się naprawdę. Nierzadko nasza codzienna sytuacja, w której się znajdujemy, sprawia, iż odbieramy książkę mocniej.

I tak było podczas mojej lektury "Utraconych". Autor jak zwykle wykreowal bohaterów wyrazistych, o mocnych charakterach, lecz pokazał też słabości, z jakimi borykamy się my i nastoletnie dzieci. Nic nie jest czarno białe. Podczas lektury zastanawiałam się jaki będzie finał historii i nie spodziewałam się takiego rozwiązania. Jak zwykle w książce nie brakowało mocnych momentów. Autor nie boi się poruszać tematów trudnych. Warta przeczytania, aczkolwiek wymagająca mocnych nerwów.

Nie wiem czy chciałabym zobaczyć tę akurat historię na ekranie. Nie chodzi tutaj o to, że to zła historia, bo jest ona wręcz przeciwna bardzo dobra, lecz niektóre sceny były brutalne. Cóż zrobię, iż wyobraźnia podsuwała mi obrazy jakie podsuwała i nie bardzo chciałabym oglądać to jeszcze na ekranie.

Polecam. Bardzo!

„(...) Prawdę o sobie odkrywamy w najtrudniejszych chwilach.”

Pewnego dnia bez śladu ginie syn działacza społecznego Ryszarda Hajduka. Mężczyzna ma wielu wrogów a jego poglądy są delikatnie mówiąc „kontrowersyjne”. Gdy policyjne śledztwo zatrzymuje się w martwym punkcie do Hajduka odzywa się Igi- właściciel agencji poszukiwania osób zaginionych. Biznesmen i działacz doszukuje się w nim szansy na odnalezienie syna i postanawia skorzystać z jego usług, od tego momentu Ignacy i jego wspólniczka Sandra muszą zrobić wszystko by znaleźć Ziemowita, od tego zależy los chłopaka oraz przyszłość ich agencji. Przyszłość, przyszłością, ale w ich przypadku przeszłość będzie miała olbrzymie znaczenie, tych dwoje również straciło swoich bliskich a teraz zanurzeni w swoim bólu będą musieli podjąć próbę odzyskania bliskiej osoby kogoś innego. Czy im się to uda? Walcząc ze swoimi traumami stopniową odkrywają prawdę, docierając do wiadomości, o których nie chcieli wiedzieć, takich które nie mogłyby się przyśnić nawet w najgorszych koszmarach.

Marcel Moss to jeden z tych autorów, którego książki biorę w ciemno. Za każdym razem kiedy dotykam okładki i zaczynam czytać pierwsze zdanie, świat dookoła znika, a ja zanurzam się w historię stworzoną przez autora. Tu nie ma miejsca na zaczerpnięcie tchu, na krótki oddech między serwowanymi przez Mossa zwrotami akcji, trzeba się przygotować na dawkę potężnych czytelniczych emocji i z takim nastawieniem zasiąść do lektury a najlepiej przygotować sobie obok butlę z tlenem bo podczas lektury będziecie często wstrzymywać powietrze.

„Utraceni” to chyba najmocniejsza książka autora- jest grubo! Jest brutalnie, mocno, bezkompromisowo. To książka o tym jak jedna zła decyzja, drobne potknięcie może wywołać w naszym życiu lawinę, jak łatwo wpaść do rzeki, której nurt nas porwie bez możliwości zatrzymania się mimo tego, jak mocno byśmy chcieli tego dokonać. Ten kryminał jest taki, że momentami w gardle rosła mi gula, odczuwałam realny strach, a skóra pokrywała się gęsią skórką, a przecież co jak co, ale z tym gatunkiem to ja się znam całkiem nieźle nie od wczoraj.

Autor nie ma dla czytelnika ani grama litości, to jak zakończył ten tom… Tak się nie robi drogi panie! Jak teraz mam wytrzymać do kolejnej części?

Chociaż na okładce „Utraconych” powinno być ostrzeżenie, że nadaje się tylko dla czytelników o mocnych nerwach to ja tę książkę wam polecam - bardzo.

RECENZJA PREMIEROWA Autor: Marcel Moss Tytuł: Utraceni Wydawnictwo: Filia Premiera: 2021-04-14 W tajemniczych okolicznościach znika syn kontrowersyjnego działacza społecznego Ryszarda Hajduka. Mężczyzna podejrzewa, że zaginięcie chłopaka może mieć związek z tragicznymi zamieszkami podczas Strajku Kobiet. Gdy policyjne śledztwo nie przynosi efektów, zrozpaczony mężczyzna prosi o pomoc Agencję Poszukiwań Osób Zaginionych „ECHO”. Jej właściciel, Ignacy „Igi” Sznyder, razem ze skompromitowaną dziennikarką śledczą Sandrą Milton próbują ustalić przyczynę zniknięcia 24-letniego Ziemowita. Igi i Sandra, którzy kilka lat wcześniej sami utracili ukochane osoby, zostają zmuszeni do skonfrontowania się z własną przeszłością i stopniowo odkrywają przerażającą prawdę. Ta okazuje się zaś gorsza niż największe kłamstwo... Do książki podeszłam z przekonaniem, że czeka mnie dobra przygoda. Uwielbiam książki autora, więc nie mogłam doczekać się przeczytania kolejnej. Tym razem spotkałam się z kryminałem. Od pierwszej strony wcieliłam się w rolę bohaterki i śledziłam jej losy. Już na samym początku czeka na nas zaskakująca sytuacja, która bardzo nas intryguje do dalszego czytania. Osobiście nie mogłam oderwać się od niej nawet na chwile. Z każdą stroną mamy nowe fakty, które tym bardziej nie pozwalają nam na zostawienie książki. Autor poruszył bardzo ważny temat, a mianowicie zaginięcia. Podobało mi się to, że mamy dodane małe fakty odnośnie do tego tematu. Pokazało mi to prawdę i uświadomiło ile osób ginie i nie odnajduje się. Wracając do książki chce powiedzieć, że czytałam ja z zapartym tchem. W sumie myślałam, że zakończenie będzie jeszcze bardziej szokujące, lecz to też ma w sobie dużo grozy. Muszę przyznać, ze Igi w pewnych momentach działał mi na nerwy, ponieważ zachowywał się czasem samolubnie, lecz jest szczery co się ceni. Sandra natomiast chciała jak najszybciej dowiedzieć się co się wydarzyło. Przeszłość obu z bohaterów cały czas pokazywała się i przypominała o sobie. Było mi szkoda Sandry, że miała tak ciężą historię. W pewnych momencie nie wiedziałam co się w danym momencie wydarzyło, ponieważ fakty były bardzo tajemnicze. Bardzo polubiłam bohaterów i będę zaglądać do dalszych książek z tej serii. Po przeczytaniu miałam mnóstwo pytań [Adres usunięty]. „dlaczego”. Ocena 9/10

„Utraceni” – Marcel Moss

DZISIEJSZA PREMIERA 😍

Jest to pierwszy tom z serii „Echo”.

Sandra – przez lata była świetną reporterką śledczą. Pewnego dnia jej ojca zabito, a siostrę uprowadzono… Ignacy - mężczyzna, który również stracił bliską sobie osobę. Połączyła ich tragedia.

Żyją nadzieją na odnalezienie rodzeństwa. W tym celu zakładają Agencję Echo, zajmującą się poszukiwaniem osób zaginionych. Pewnego razu dostają zlecenie odnalezienia syna dość kontrowersyjnego działacza społecznego. Jeszcze nie wiedzą w jakie kłopoty się wpakowali…

Z pierwszym zdaniem, stroną rozdziałem, autor wchodzi w historię z przysłowiowego buta. Od samego początku wywołuje w czytelniku serię różnych emocji. Złość, pewnego rodzaju oburzenie, smutek, ciekawość, sprzeciw i wiele innych. Widać, że autor przygotował się do niej. Głównym motywem są niezaprzeczalnie zaginięcia, które poparte są danymi statystycznymi. Samo zaś zakończenie jest zaskakujące i otwarte na dalsze losy bohaterów, a to jak potoczą się ich historie jest wielce intrygujące 🤫

Podsumowując jest to kolejna świetna pozycja, która wyszła spod pióra Pana Mossa. Od pierwszej książki nie boi się On poruszać trudnych i nieprzyjemnych tematów. Zaginięcia, zdrady, porwania, zemsty, uzależnienia to jedynie ułamek naprawdę długiej listy.

Zważywszy na ostry język, dosłowność i specyficzne pióro, nie od dzisiaj wiadomo, że twórczość Pana Marcela nie jest dla każdego. Pomimo powyższego uważam, że jeżeli nie podobały Ci się wcześniejsze thrillery pisarza, to warto choć spróbować przeczytać Utraconych. Nadal czuć kto ją napisał (na szczęście), jednakże jest to nowy cykl, nowa historia, czuć pewnego rodzaju świeżość oraz inny sposób podejścia do tematu. Fani poprzednich powieści również nie powinni być zawiedzeni bo autor jeszcze nie powiedział (nie napisał) ostatniego słowa 😊

Nic tak nie boli, jak utrata bliskiej osoby.

Nic tak nie niszczy jak negatywne otoczenie i ludzka głupota.

Gdy śmierć staje się rozrywką a ludzkie życie to mały pionek w grze. Tak zatraca się człowieczeństwo.

"Utraceni" Mossa to 7 książka w jego dorobku. Czuć w niej pióro Marcela. Jest ona jednak bardzo odmienna od pozostałych.

Książkę skończyłam już jakiś czas temu a nadal mam niezły mętlik w głowie. Czytając momentami miałam dość brutalności pewnej postaci z przeszłości Ziemka ( spokojnie, brutalność jest w kilku scenach, ale dla mnie to i tak dużo), jednak czytałam dalej. Po ostatnich rozdziałach musiałam przewartościować całą książkę. Wszystkie założenia się rozsypały i książka nabrała innego wydźwięku.

"Utraceni" to opowieść nie tylko o porwaniach, nagłej, niewyjaśnionej utracie bliskiej osoby. To historia o determinacji w podjętych działaniach, strachu o porwanych jak i tych, co zostali, konsekwencjach podjętych kroków. Przeszłość Ziemka rzuci nas w tosktyczne, brudne, dla mnie obrzydliwe środowisko narkotyków, zabawy ze śmiercią. Środowisko, gdzie lojalność zdobywa się strachem, bólem i uzależnieniem. Przeraża mnie ten świat. Jego agresywność.

Czy z takiego piekła można uciec? Czy pochłania bez reszty? Czy kat może stać się ofiarą a sprzymierzeniec ukrywać prawdziwe intencje?

Jeszcze kilka słów o bohaterach. Igi i Sandra to duet tak odmienny, że idealnie się uzupełniają. Różni ich wszystkich a mimo to świetnie razem działają. To bohaterowie z wielkim potencjałem, którzy mogą nie raz zaskoczyć.

Akcja książki z każdą stroną się rozwija. Nowe wątki, informacje, zachowania. I mimo, że czytelnik może się pogubić, to Marcel na koniec wszystko idealnie składa w jedną całość. Wiadomo, pełną pytań, ale logiczną całość.

A i małe wnioski, szczególnie dla młodych: narkotyki mimo "kuszących" doznań są gównem. Uzależniają, niszczą fizycznie, psychicznie, wybielają brutalność, czynią podatnymi na wszelkie zło. Naprawdę, nie wchodźcie w to. Bo poza zdrowiem możecie stracić i swoje człowieczeństwo.

Kolejna bardzo dobra książka spod pióra Marcela Mossa. "Utraceni" otwierają nowy cykl Echo, czyli powieści, w których będziemy spotykali się z dwójką bohaterów pracujących w agencji "ECHO" zajmującą się szukaniem osób zaginionych. Zarówno Igi jak i Sandra stracili kogoś bliskiego, brat Igiego wyszedł pewnego dnia i słuch o nim zaginął. Przez długie cztery lata, jakie minęły, chłopak nie zbliżył się nawet o krok, by dojść do prawdy, co się stało tego feralnego dnia. Sandra była przy porwaniu swojej siostry, pamięta noc kiedy zamaskowani mężczyźni zabili jej ojca i zabrali młodszą siostrę. Od tej pory nie ma o niej żadnych wieści. Wkrótce do ich agencji zgłasza się znany z kontrowersyjnych poglądów działacz społeczny Ryszard Hajduk. Jego dorosły syn Ziemowit zaginął, a policyjne śledztwo nie przynosi rezultatów. W toku działań Igiego i Sandry okazuje się, że sprawa Ziemka ma drugie, bardzo niebezpieczne dno. 

Marcel Moss poruszył kolejny trudny temat, tym razem zaginięć i znów pokazał go z szerokiej perspektywy - pogrążonych w niewiedzy członków rodzin osób zaginionych, to jak ta niewiedza na nich wpływa, niszczy, działań, jakie są prowadzone, by ustalić miejsce pobytu osoby, której szukamy oraz jedną z wielu opcji, jaka może ją spotkać, więc zaginiony również dostaje w tej powieści głos. Jednak jak na Marcela Mossa przystało "Utraceni" noszą w sobie wszelkie znamiona thrillera, w którym jest mrocznie, a momentami przerażająco i brutalnie. Autor nie skupia się tylko na poszukiwaniach, ale buduje całą otoczkę, która uwiarygadnia późniejsze wydarzenia, a na przestoje w bieżącej akcji nie ma miejsca. Główni bohaterowie z racji wykonywanej pracy mają niełatwe zadanie, a dodatkowo zlecenie od Hajduka wiąże się z polityką, a to jak wiadomo, bardzo grząski grunt.

"Utraceni" są pierwszym z tomów i jeżeli pozostałe zostaną utrzymane w takim stylu, to będzie ona lepsza niż trylogia Hejterska.

Lubicie książki Marcela Mossa? Wczoraj swoją premierę miała najnowsza książka autora pt. "Utraceni". Jest to pierwsza część serii Echo. I chociaż po każdej lekturze autora stwierdzam, że książka jest najlepsza z tych, które do tej pory przeczytałam to "Utraceni" póki co zajmuje miejsce numer jeden i czekam z niecierpliwością na kolejne części.

Książka skupia się na temacie zaginięć. Na tym, co dzieje się z osobami, które utraciły bliskie osoby i ile są w stanie zrobić, żeby je odnaleźć.

"Jedni chcą żyć, lecz nie mogą. Inni nie chcą, a muszą... "

Igi i Sandra, po tym jak zaginęło ich rodzeństwo, postanawiają założyć Agencję Poszukiwań Osób Zaginionych "Echo", żeby pomóc sobie i innym.

Książkę czyta się jednym tchem i ciężko ją odłożyć na bok. Tu nic nie jest oczywiste. Świetnie wykreowani bohaterowie, dynamiczna fabuła i przewrotne zwroty akcji, to wszystko towarzyszy nam podczas lektury.

Oprócz zaginięć, motywem przewodnim jest tu świat przestępczy oraz narkotyki. Niech ta historia będzie przestrogą dla wielu osób.

Kiedy pojawia się nowa książka Marcela Mossa nie ma takiej siły, żebym po nią nie sięgnęła🔥.

Dziś mistrz thrillera prezentuje nam coś nowego. „Utraceni”, czyli pierwsza odsłona nowej serii kryminalnej Autora: „Echo”.

Dostajemy zatem, niczym podany na tacy, rasowy współczesny kryminał z elementami sensacji. Brutalny, szczery i kontrowersyjny.

Tematem przewodnim są tu zaginięcia zarówno dzieci, jak i dorosłych. Autor opowiada o ludziach, których życie wywróciło się do góry nogami. Zaginięcie bliskiej osoby z czasem staje się dla nich wydarzeniem, które burzy relacje rodzinne, niszczy więzi, a nie rzadko również zdrowie, nie tylko psychiczne. Poszukujący zaginionych analizują niezliczoną ilość scenariuszy, zakładają to co najgorsze, bo chcą poznać prawdę, bez względu na to jakby ona nie była.

Zaginięcia stanowią tu bazę świetnie opowiedzianej historii dostarczającej wielu wrażeń i niepozwalającej na chwilę wytchnienia. Zostajemy wrzuceni w świat mafii narkotykowej. Ludzi, który myślą, że są bogami na Ziemi, którzy czerpią przyjemność z zemsty, z zabijania i krzywdzenia innych ludzi, zarówno „konkurencji", swoich wrogów, jak i zupełnie niewinnych osób, które znalazły się w nieodpowiednim miejscu w niewłaściwym czasie, albo tych, którzy nie mają świadomości w co wdepnęli ich najbliżsi. Dla czarnych charakterów tej książki narkotyki są tak powszechne jak kostka rosołowa w zupie, przemoc jada się na śniadanie, obiad i kolację. A ich dewiza życiowa to: „zero refleksji, zero wyrzutów sumienia i zero litości”.

Marcel Moss po raz kolejny zwraca uwagę szereg problemów społecznych. Porusza czytelnika, intryguje, wstrząsa, trzyma w napięciu i na zakończenie pozostawia w takim stanie, że oczekiwanie na kolejną część jest emocjonalną torturą.

Polecam🔥.

Dziś Marcel Moss debiutuje kryminałem 🔥„Utraceni”Jest to pierwszy tom serii kryminalnej "Echo".

Jak tylko autor zapowiedział tę książkę, to już nie mogłam się doczekać, kiedy wpadnie w moje ręce. Trochę się bałam, jak Marcel poradzi sobie, pisząc kryminał, ale moje obawy były bezpodstawne, bo poradził sobie znakomicie! Takie kryminały spod pióra autora to ja mogę czytać częściej 🔥

Ta książka od samego początku mi się spodobała. Wciągnęła i intrygowała już od pierwszych stron. Prolog jak zwykle wywołał ogrom różnych emocji, później było trochę spokojniej, ale tylko na chwilę. Mniej więcej w połowie książki akcja rozkręca się coraz szybciej, by na koniec zostawić mnie z milionem myśli i ogromnym niedosytem 🤯

Całość oceniam bardzo dobrze. Moim zdaniem jest bardziej dopracowana. Wszystko jest bardziej spójne, mimo że czasem można mieć wrażenie, że się gubimy, to jednak wszystko łączy się w jedną całość. Bardzo podoba mi się, jak wykreował bohaterów. Sandra i Igi idealnie się uzupełniają, ale także każdy z pozostałych bohaterów coś wnosi do tej historii. Oczywiście jak zawsze porusza bardzo ważne tematy, o których naprawdę bardzo mało się mówi. Tym razem został poruszony temat zaginięć. Bardzo mi się podobały wstawki statystyk między niektórymi rozdziałami. Kolejny raz autor pokazał, jak bardzo może zaskoczyć czytelnika. Niektóre sceny były brutalne, ale mimo wszystko nie mogłam tej książki odłożyć nawet na moment. Zakończenie mnie bardzo zaskoczyło, bo tego, co tam się wydarzyło, totalnie się nie spodziewałam. Po przeczytaniu ostatniej strony musiałam ochłonąć, bo moje myśli po prostu buzowały 🤯🤯 Moim zdaniem, to jest jedna z najlepszych książek Marcela. Przeczytałam ją kilka dni temu i powiem szczerze, że cały czas ta książka siedzi mi w głowie. Z niecierpliwością czekam na kontynuację, mam nadzieję, że ukaże się już niedługo. Jeśli ktoś się jeszcze zastanawia, czy czytać... To nie zastanawiajcie się. Gwarantuję Wam, że jeśli się zdecydujecie na przeczytanie, to nie będziecie żałować 🔥Przygotujcie się tylko na ogrom emocji, bo tych nie zabraknie 😁

To kolejna książka z serii #mustread 🔥

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA!

Książkę przeczytałam w dwa dni, a to już o czymś świadczy :)

Moss znów szokuje! Ale czy mnie to jeszcze rusza?

Najnowsza powieść jest... jak poprzednie pozycje autora. Pełne brutalności, szokujących scen. Jednak brakuje mi tu głębi w postaciach i samych wydarzeniach. Nie mogłam wgryźć się zwłaszcza w postać Sandry.

Gdy tylko przeczytałam pierwsze kilkadziesiąt stron, od razu te brutalne sceny skojarzyły mi się ze (świetnymi) powieściami Chrisa Cartera. Czy mamy swój odpowiednik w postaci Mossa?

Być może. Mam nadzieję, że przekonam się o tym w kolejnej części.

Pierwsza Dama o książkach

Autor doskonale dawkuje Czytelnikom poszczególne elementy tej historii, opisuje to co dzieje się obecnie, ale wraca też do wydarzeń sprzed 4 lat, gdzie lepiej poznajemy Ziemowita i członków rodziny Sandry. W ciekawy sposób połączył wątek kryminalny z prywatnym życiem głównych bohaterów. Marcel Moss świetnie buduje napięcie, aż do samego finału nie jesteśmy w stanie domyśleć się kto wiedział co tak naprawdę wydarzyło się kilka lat temu. Lekturze towarzyszą bardzo duże emocje, jest kilka bardzo mocnych scen, które przeciętemu człowiekowi nawet nie mieszczą się w głowie.

W nowej książce, a tym samym w nowym gatunku Marcel Moss pokazał, że jego twórczość to wyższa książkowa półka. Echa wydarzeń z pewnością na długo zostaną z Czytelnikami i nie dadzą o sobie tak szybko i łatwo zapomnieć. A co najważniejsze to jeszcze nie koniec tej historii, chociaż finał przyniósł odpowiedzi na kilka pytań to pojawiły się też nowe wątpliwości, zagadki, tajemnice. Sandra i Igi wciąż będą mieli ręce pełne roboty. Jestem bardzo ciekawa jak dalej potoczą się wydarzenia, dlatego z niecierpliwością czekam na kontynuację. Marcel Moss obrał trudną pisarską ścieżkę, stworzył swój własny styl, ale dzięki temu, że pozostaje wierny sobie, sięga po trudne tematy i nie boi się mówić o problemach jest tak bardzo wiarygodny w tym co robi. Skromny. Szczery. Z mistrzowskim piórem. Porusza Czytelnika. Szokuje. Wstrząsa. Wywołuje ogromny wachlarz emocji. Zaskakuje finałem. TO TRZEBA PRZECZYTAĆ! Jak zawsze gwarantowana świetna lektura.

Kiedy tylko dowiedziałam się, że Moss wydaje najnowszą książkę w dodatku kryminalną, to już wiedziałam, że będę musiała ją przeczytać. Autor jak zwykle nie zwalnia tempa, zaprasza nas w świat pełen brutalności, brudu i uzależnień. Tym razem ramie w ramię wraz z Sandrą i Igim próbujemy rozwiązać sprawę zaginięcia Ziemowita. Jednak ta sprawa ma też drugie dno o którym dowiecie się tylko z lektury.

Pewnego dnia w tajemniczych okolicznościach znika dwudziestoczteroletni Ziemowit, syn Ryszarda Hajduka. Ojciec, chcąc dowiedzieć się prawdy na temat zaginięcia Ziemka, zwraca się z prośbą o pomoc do Agencji Poszukiwań Osób Zaginionych "Echo", które prowadzi Ignacy wraz z dziennikarką śledczą Sandrą. Czy uda się im odnaleźć Ziemowita żywego? W co tak naprawdę wmieszał się chłopak?

Muszę wam powiedzieć, że książka zaczyna się niepozornie i nadwyraz spokojnie. Autor krok po kroku zapoznaje nas z głównymi bohaterami, pokazuje nam, co przeżyli. I tu duże brawa za wykreowanie głównych bohaterów. Byli naprawdę bardzo realni (szczególnie Igi i Sandra), zresztą autor nie tylko skupił się na głównych bohaterach, ale równie dobrze wykreował tych pobocznych, którzy mimo wszystko sporo wnosili do książki. Marcel po raz kolejny porusza ciężkie tematy, aczkolwiek robi to z taką lekkością, że mimo iż książka niejednokrotnie szokuje, to nadal chce się czytać dalej. Tu pierwsze skrzypce grają narkotyki, złe towarzystwo, ale również sprawy, które nie dają spokoju, wydarzenia, które mocno wstrząsnęły głównymi bohaterami i ich rodzinami. Autor na podstawie Ziemowita pokazał nam jaki wpływ mają narkotyki i złe otoczenie na człowieka. Jak osoba pod ich działaniem szybko się uzależnia i nie wyobraża sobie życia bez nich oraz ile jest w stanie zrobić, by je zdobyć. Książka wciąga już po pierwszych stronach, śmiało, można powiedzieć, że uzależnia- tak jak i pióro autora. Od samego początku ciągle coś się dzieje, mimo iż akcja do około 200 strony toczy się wolniej, to później nabiera rozpędu. Retrospekcje z udziałem Ziemowita były nie tylko obrzydliwe, były przede wszystkim okropnie szokujące! Ogólnie cała książka jest bardzo realna, mimo iż jest to fikcja literacka, to tak naprawdę warto uzmysłowić sobie, że takie rzeczy naprawdę mają miejsce. Gangi narkotykowe, źle towarzystwo, agresja, gwałty i porwania czy depresja.

" W Polsce co roku znika bez śladu osiemnaście tysięcy osób. To tak jakby w jednej chwili wyparowali wszyscy mieszkańcy Łańcuta "

Podobało mi się, jak autor podsyca naszą wyobraźnię i podkręca naszą ciekawość licznymi dopiskami " Nie wiedziała, że prawdziwa gehenna dopiero ją czekała " - uwielbiam to! Nic tak nie działa na moją wyobraźnię, jak takie słowa. Nakręcają moją wyobraźnię, a ona zaczyna działać na najwyższych obrotach. Czytają, czekałam na to charakterystyczne " Pie*****niecie i ono było.

I bardzo mnie się podoba, że przez nadal całą książkę autor podsyca nasza ciekawość, stopniowo odkrywa prawdę, błądzi w śledztwie, stopniowo odkrywa sekrety skrywane głęboko, a temu wszystkiemu nadal towarzyszy charakterystyczny dreszczyk emocji i strach przed tym, co jeszcze znajdziemy na kartach książki. Och uwielbiam! No i zakończenie, kompletnie się nie spodziewałam, naprawdę było dla mnie sporym zaskoczeniem! Choć nadal było w stylu autora.

Prawdę mówiąc, Marcel tak naprawdę debiutuje w tej książce, czym? Narracją w trzeciej osobie — i choć na początku ciężko było mi się w nią wkręcić, tak później już nie sprawiała mi problemu, oraz gatunkiem! Nadal wyraźnie czuć styl autora, mimo iż to kryminał, który zresztą wypadł naprawdę bardzo Dobrze! Ja jestem w pełni Usatysfakcjonowana. Czytało się naprawdę bardzo dobrze. I serdecznie polecam!

@[Adres usunięty] powraca z nową książką „Utraceni” przeczytałam chyba każdą książkę, Jeśli czytaliście powieści tego autora, to wiecie, że w swoich książkach zawsze porusza trudne tematy. Tym razem poruszył problem zaginięć.

Bohaterami powieści są Sandra i Ignacy, którzy prowadzą Agencję Poszukiwań Osób Zaginionych. Kiedy w tajemniczych okolicznościach znika syn kontrowersyjnego działacza społecznego. Podejmują się śledztwa, które ma na celu odnalezienie chłopaka.

Sami kilka lat wcześniej utracili ukochane im osoby. Liczą, że ta sprawa może ich doprowadzić do poznania prawdy z dnia na dzień wspólnicy przybliżają się do rozwiązania zagadki. Prawda najbardziej bolesna okaże się dla Sandry.

Musze powiedzieć, że autor poradził sobie z kryminałem. Tym razem również się nie zawiodłam. Finał historii okazał się naprawdę mocny. Śledztwo przeprowadzone przez Sandrę i Ignacego było ciekawe. Jak zawsze powieś napisana prostym zrozumiałym językiem

Czekam na kolejna część, mam nadzieje, że długo nie będę musiała czekać.

Nie chcę za dużo zdradzać kto zaginał, w jakich okolicznościach, zachęcam Was do przeczytania. Naprawdę warto.

Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwofilia

Sandra Milton - była dziennikarka śledcza oraz Ignacy Sznyder - były zawodnik MMA. Dwoje głównych bohaterów, których łączą rodzinne dramaty. Oboje zmagają się z traumą po zaginięciu młodszego rodzeństwa. Nie ustają w poszukiwaniach. Wspólnie prowadzą Agencję Osób Zaginionych "ECHO". Podejmują się odnalezienia syna Ryszarda Hajduka, konserwatywnego aktywisty społecznego. Jeszcze wtedy nie wiedzą jak ta sprawa wpłynie na ich życie.

.

Motywem przewodnim książki są zaginięcia. Zawarte są w niej nawet dane statystyczne. Trzeba też jednak zwrócić uwagę na równie ważny problem uzależnienia od narkotyków. Jak łatwo jest przez to stracić kontrolę nad własnym życiem. Jak brak wsparcia, lub zbyt wygórowane wymagania ze strony rodziców stają się przyczyną poszukiwania akceptacji w nie zawsze odpowiednim towarzystwie.

.

Przeczytałam większość poprzednich książek Marcela Mossa, ale tym razem dostałam coś zupełnie innego. Emocje są ukierunkowane na inne aspekty. Tutaj góruje ból po stracie i niegasnąca nadzieją, a także walka o prawdę. Nie zabrakło mimo to brutalnych scen, narkotykowego transu, znęcania fizycznego i psychicznego.

Akcja nie pędzi, ale książkę czyta się szybko. Oprócz historii bieżącej mamy podróż w czasie do pewnego przełomowego wydarzenia w życiu jednego z bohaterów, które zapoczątkowało zmianę jego życia o 180 stopni.

Trochę zabrakło mi jednak tej psychologicznej głębi w bohaterach, ale myślę, że jest to głównie kwestia przestawienia się na nowy styl autora. Jest to dopiero pierwszy tom serii więc też nie wszystkie karty są odkryte.

Zakończenie jest dość przewrotne, zaskakujące i przede wszystkim otwarte na dalsze losy.

Przeczytałam w kilka godzin, nie mogłam się oderwać dopóki nie poznałam zakończenia. Jeśli znacie twórczość autora to wiecie, że w swoich książkach porusza wiele trudnych społecznie tematów. Tym razem skupił się na problemie zaginięć.

Sandra i Ignacy prowadzą Agencję Poszukiwań Osób Zaginionych. Kiedy pewnego dnia znika syn kontrowersyjnego działacza społecznego podejmują się jego odnalezienia. Sami kilka lat wcześniej utracili bliskie im osoby, dlatego wiedzą, że czas i szybkie działanie odgrywa kluczową rolę, a policja działa bardzo opieszale. Sandra i Ignacy odkrywają czym zajmował się zaginiony Ziemowit oraz w jakim towarzystwie się obracał. Prawda okazuje się szokująca, szczególnie dla Sandry.

Gdy zaczęłam czytać tę książkę nie sądziłam, że finał tej historii okaże się taki mocny. Początkowo polubiłam Ziemowita, chłopak wydawał się normalny, nie przewidziałam, że aż tak bardzo może się stoczyć. Złe towarzystwo i narkotyki doprowadziły go do upadku. Śledztwo prowadzone przez Ignacego i Sandrę było ciekawe i emocjonujące. Dużo się działo i nie potrafiłam przewidzieć czym autor mnie jeszcze zaskoczy. Zakończenie bardzo fajne, nieoczywiste. Jestem ciekawa dlaczego Lena podjęła taką, a nie inną decyzję. Czekam na dalszy ciąg.

Jak opisać książkę, w której pierwsze łzy pojawiły się już na dwudziestej stronie. Jak przejść przez historię, która sprawia, że chwilami brakuje nam oddechu, żal ściska serce, a myśli kotłują się w głowie. Tyle różnorodnych emocji przeżyłam podczas czytania tej książki, że do tej pory zbieram szczękę z podłogi, a ostatnie rozdziały rozszarpały mnie emocjonalnie... Ta historia ciągle będzie siedzieć w mojej głowie i nie mam pojęcia jak wytrzymam w oczekiwaniu na jej kontynuację.

Czułam, że to będzie coś innego. Coś świeżego i niepowtarzalnego. Ale to co dostałam od Marcela w tej książce, przerosło moje najśmielsze oczekiwania...

Jak to możliwe, że po przeczytaniu książki nie mogę jej odłożyć i pragnę zacząć czytać ją na nowo? @marcelmoss nie mam pojęcia jak Ty to robisz, ale rób to dalej, ponieważ kocham to uczucie!

Thriller psychologiczny od Mossa mogę brać w ciemno, ponieważ już niejednokrotnie autor udowodnił nam co potrafi i wiem, że mogę te książki brać w ciemno. Gdy dowiedziałam się, że tym razem będziemy mieli do czynienia kryminałem byłam pełna obaw. Bałam się, czy nie będzie to kolejna historia, z bardzo podobną fabułą i bliźniaczym schematem. Teraz wiem, że byłam w błędzie i mam nadzieję, że cała seria "Echo" będzie dokładnie w takim samym klimacie. Ta historia jest zupełnie inna od dostępnych na rynku kryminałów. Z pewnością czuć w niej Mossa i to jest w tym cudowne! Historia, która jest pełna zagadek, tajemnic, przerażających scen, mrocznych sekretów, brutalnych i okrutnych wydarzeń, które sprawiły, że rozpadłam się na kawałki podczas czytania. Tą historię czyta się na jednym wdechu. Z pewnością jest to książka #mustread dla wszystkich fanów kryminałów. Nawet jeżeli ktoś nie jest wielbicielem poprzednich książek autora jestem pewna, że po tej historii zmieni zdanie!

Sandra jest dziennikarką śledczą, odnoszącą wielkie sukcesy. Pochodzi z zamożnej rodziny, więc nigdy nie musiała martwić się o swoją przyszłość, a jednak pragnęła samodzielności i osiągnięcia sukcesu. Chciała coś w życiu osiągnąć swoją pracą i niezwykłą ambicją. Jej ojciec nie mógł znieść myśli, że jego córka igra z życiem i zadziera z groźnym światem przestępczym i próbował przemówić córce do rozsądku, ale niestety nic to nie dało. Kobieta nie słuchała go i pomimo tego, że bardzo kochała swoją rodzinę nie potrafiła zrezygnować z kariery. Osiągnęła sukces, ale nie sądziła, że przepłaci za to czymś cenniejszym niż sława i pieniądze... W jednej okrutnej chwili, jej rodzina przestała istnieć i zdarzyło się czego nie przewidziała nawet w największych koszmarach.

Po czterech latach kobieta zatrudnia się w agencji "Echo", która specjalizuje się w poszukiwaniu osób zaginionych. Kobieta ma nadzieję, że dzięki temu uda się jej odnaleźć siostrę i pomoże swojemu pracodawcy w znalezieniu jego zaginionego brata.

Oboje mają tylko jeden cel. Dla obojga jest to szansa na odzyskanie prawdziwego życia, a jednak nie zdają sobie sprawy, że ktoś im depcze po piętach i zrobi wszystko, by prawda nie wyszła na jaw. Nie wiadomo komu można ufać i kto tak naprawdę jest wrogiem, a kto przyjacielem...

Hej, hej 🖐🏻😁

Kolejna książka @[Adres usunięty] już za mną! Gdy tylko przyszła, od razu wzięłam ją do czytania. Jak myślicie, jakie są moje wrażenia po tej lekturze? Zatem zapraszam Was na jej recenzję przedpremierową! 😁

⭐RECENZJA PRZEDPREMIEROWA⭐

Sandra - zamordowano jej ojca, uprowadzono siostrę.

Ignacy - brat, który zniknął bez śladu.

Tych dwoje bohaterów łączy wspólne cierpienie - oboje utracili bliskie im osoby i do tej pory nie wiedzą, co się z nimi stało. Podejmują się śledztwa, które ma na celu znalezienie Ziemowita Hajduka, syna działacza społecznego. Liczą, że ta sprawa może ich przybliżyć do odpowiedzi, na które w dalszym ciągu nie mają odzewu. Powoli na jaw wychodzą kolejne tajemnice i powiązania.

❓

Powiedziałabym, że to nie był taki Marcel Moss, jak zwykle. Zawsze dostawałam popapranych bohaterów, chore sytuacje i przez to miałam papkę z mózgu 🤯 Tym razem dostałam kryminał, który, co prawda, szybko przeczytałam, jednak nie wywował we mnie praktycznie żadnych emocji 🤷🏻‍♀️ Dzięki dobremu językowi autora, kartki same uciekały i w sumie nie wiedziałam, kiedy już skończyłam czytać tę powieść. Akcja działa się powoli, swoim tempem, bez jakiejś wartkości i zadziwiających zwrotów akcji. Było kilka fragmentów, w których zadawałam pytania "Jak można być takim potworem?", "Jak można robić coś tak okrutnego?". I to tak naprawdę jedyne emocje, które ta książka we mnie wywołała. Nie mówię oczywiście, że ta powieść była zła, bo tak nie było. Jednak była łagodniejsza i po prostu inna. W każdym razie polecam każdemu sięgnąć po tę lekturę. Myślę, że warto wyrobić sobie samemu swoje zdanie. Ja czekam na kolejną część i liczę, że tam więcej będzie się dziać! 😁

A @angelreads_ dziękuję za kolejne wspólne czytanie! 😁

❓

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @filiamrocznastrona @wydawnictwofilia 🖤

Powieść ma swoją premierę 14.04.2021! To już bliżej, niż dalej! 😁 Wypatrujcie jej! 😁

❓

Nie muszę wam pisać, że super język, że czyta się szybko i lekko, bo już wszyscy o tym wiedzą. Muszę wam jednak napisać, że rewelacja. Prolog po prostu super. Dalsza część bardzo ciekawa i dopracowana. Zero zbędnych opisów. Tylko akcja, dialogi i emocje. Pierwsze 200 stron z kawałkiem było dość lekkie, przypomina trochę styl, który poznaliśmy z "Nie wiesz wszystkiego". Potem autor zaskoczył mnie naprawdę mocnymi, brutalnymi momentami scenami i zakończył książkę w taki sposób, że jestem zrozpaczona. Tak bardzo chciałabym czytać dalej i dowiedzieć się więcej. Od samego początku polubiłam Sandrę i Ignacego. Za to przez bardzo długi czas nie lubiłam poszukiwanego przez ich agencję Ziemowita. No chłopak tak mi działał na nerwy, że szok. Retrospekcje z jego udziałem były po prostu masakryczne. Zdaję sobie sprawę, że takie rzeczy się dzieją, a mimo to ciężko mi było się z tym godzić podczas czytania.

Nic więcej wam nie zdradzę, choć pewnie z czasem w opiniach zostanie zdradzona część fabuły. Zostawiam was z tym delikatnym preledium, żebyście wiedzieli, że warto było czekać i że warto szybko po nią sięgnąć. Jeśli ktoś miał wątpliwości, czy autor podoła kryminalnej zagadce, to rozwiewam wasze wątpliwości - jestem jak najbardziej na tak i czekam na więcej. Dziękuję @filiamrocznastrona za egzemplarz.

Recenzja przedpremierowa

Premiera 14.04

Znika syn dość kontrowersyjnego działacza społecznego Ryszarda Hajduka. Gdy policyjne śledztwo nie przynosi efektu zrozpaczony mężczyzna prosi o pomoc Agencję Poszukiwań Osób Zaginionych "Echo". Jej właścicielem jest Ignacy Sznyder, który wraz z dziennikarka śledczą Sandrą Milton próbuje ustalić zaginięcie Ziemowita. Oboje z nich kilka lat wcześniej utracili ukochane osoby.

Autor jak zawsze porusza tematy bardzo ważne. W tej książce mamy zaginięcia. Bohaterowie są autentyczni, gdyż mają agencje zajmująca się poszukiwaniami,a przy tym sami kogoś utracili. Sandra jednak nie odpuszcza i nadal wierzy, że odnajdzie swoją zaginioną siostrę. Kobieta należy do tych, które nie się poddają i niczego się nie boją, w końcu jest dziennikarka śledczą. Jednak i ona wiele wycierpiała. To nie było zwykle porwanie, to było coś strasznego. Ignacy łączy siły z dziennikarka i razem zajmują się agencja do poszukiwania zaginionych. Nadarza się okazja, żeby złapać dobre zlecenie. Zaczynają poszukiwania Ziemowita, który zniknął w dziwnych okolicznościach.

Bardzo mnie cieszy poruszanie tematów zaginięć. Książka zawiera cytaty na ten temat, co dodaje klimatu historii.. Poznajemy również życie Ziemowita z przeszłości, sprzed zaginięcia. Zatracony chłopak, którego fascynują przerażające rzeczy. Zatraca się we wszystkim tym i sam nie wie, co jest realne. Towarzystwo z którym się zadaje jest dość dziwne i specyficzne.

Historia bardzo mi się podobała. Najlepsze w książkach autora jest to, że nie mamy jednego wątku, na ktorym autor jest skupiony. Mamy parę wątków, które łączą się w całość. Po raz kolejny Marcel zaskakuje,a nawet szokuje. Końcówka potrafi tak namieszać w głowie, że sami nie wiemy już, co się wydarzyło. Totalnie zbija z tropu. Jak dla mnie świetna fabuła, dobry, prosty język. Oceniam ją 9⭐/10. Usiadłam do lektury i nie mogłam się oderwać póki jej nie skończyłam.