Skalpel. Rizzoli & Isles. Tom 2

Jeżeli mam pokusić się o porównanie tomu pierwszego i drugiego, to powiem Wam, że jestem mocno zaskoczona. Jedynka bardzo mi się podobała, ale część druga totalnie wbiła mnie w ziemię. Nie spodziewałam się tego. Akcja jest jeszcze bardziej zawiła i mroczna. Fabuła wciąga i nie pozwala się oderwać. Byłam tak ciekawa zakończenia, że jeszcze trochę i z samego początku przeszłabym na koniec, ponieważ całość mnie tak wciągnęła. Genialna jest ta seria, więc tym bardziej polecam Wam ją do przeczytania.

Po przeczytaniu fenomenalnego "Chirurga" tej samej autorki nie mogłam przejść obojętnie obok kontynuacji tej powieści. Podczas lektury na pierwszy plan wyłania się gęsta atmosfera niepokoju, której osobiście jestem wielką fanką. Autorka nie stroni również od brutalnych opisów morderstw, dlatego osobom o słabszych nerwach raczej radzę unikać tej książki. Z kolei ci, którzy podobnie jak ja cenią sobie dreszczyk emocji podczas lektury z pewnością będą zachwyceni niepokojącymi miejscami zbrodni, realistycznymi bohaterami i stałym poczuciem czyhającego zagrożenia. 

Gdy koszmar z przeszłości powraca…

Czy psychopatyczny morderca samotnych kobiet gnijący w więzieniu może dokonywać nowych zbrodni? Na to pytanie musi odpowiedzieć sobie Jane Rizzoli, która staje na miejscu zbrodni łudząco przypominającym to ze spraw Chirurga… Czy szaleńcowi udaje się opuszczać mury więzienia? Czy może inny szaleniec kontynuuje jego dzieło?

„Mówi się nam, że całkowicie panujemy nad własnym postępowaniem, że każdy z nas ma wolną wolę, która wybiera drogę nierobienia krzywdy drugiemu człowiekowi. Ale naszym postępowaniem kieruje nie tylko moralność, lecz również biologia.”

Podobnie jak i w poprzedniej części da się wyczuć dar autorki do pisania zawiłej i co najważniejsze krwawej fabuły, z klimatem iście psychopatycznym. Opisy jak zawsze działa na wyobraźnię czytelnika, a sam portret psychologiczny zabójcy jest świetny. Czy mamy do czynienia z kimś całkiem innym, czy może z naśladowcą?

Całość wciągnęła mnie od pierwszych storn i nie chciała „wypluć” póki nie skończyłam ostatniej strony. Autorka dość realistycznie oddała całe zabiegi naszego zabójcy przez co przekąska do lektury nie była dobrym pomysłem. I muszę przyznać, że dla jednych może to być mocna strona, a dla innych minus. Sądzę, że osoby o słabszych nerwach mogą mieć ogromny problem z dość drastyczną scenerią. Jeżeli chodzi o bohaterów to i w tym wypadku są bardzo realistyczni. Chociaż muszę przyznać, że tym razem Jane troszeczkę mnie drażniła. Niemniej jednak „Skalpel” to książka, którą powinien przeczytać każdy fan mocniejszych wrażeń. Jestem pewna, że tak samo jak i w przypadku „Chirurg” się nie zawiedziecie.

Pierwsza myśl po przeczytaniu Skalpela, zdecydowanie słabsza od Chirurga. I nie chodziu to o słabą fabułę czy brak akcji, to co rzuca się najbardziej w oczy to brak kontaktu z samym zabójcą. W pierwszej części było parę rozdziałów poświęconych chirurgowi, więc nawet jak nie wiedzieliśmy kto jest mordercą to był przynajmniej z nim jakiś minimalny kontakt. A tu nic, zero praktycznie przez całą książkę nic się o nim nie dowiemy. Samo rozwiązanie sprawy pozostawia wiele do życzenia. Książka poprostu do przeczytania i tyle.