Sekret zegarmistrza

Autorkę poznałam dzięki serii „Siostry jutrzenki” za którą pójdę w siną dal i którą polecam każdemu kto szuka czegoś ludowego, słowiańskiego takiego prawdziwego. Dziś przyjrzyjmy się książce, którą przerobiłam dwa rady i ciągle mi mało. Musicie wiedzieć, że to 1 tom cyklu/serii o tym samym tytule „Sekret zegarmistrza”.

Od dziecka jednym z marzeń jakie wtedy miałam to odkryć skarb, coś co mogłoby mi pozwolić cofnąć się w czasie albo coś co mówiłoby mi, że mam magiczną bądź odważną rodzinę. Pisze o tym, bo nasza bohaterka, czyli Lena mieszkając w rodzinnym dworku odziedziczonym po przodkach z czasem odrywa tajemnice rodzinne które sporo namieszają. Sami przyznajcie, że taka perspektywa aż kusi, żeby wziąć tę książkę i przeczytać.

Jesteśmy społeczeństwem, które nie znając podstaw danej sprawy osądza zbyt pochopnie czyjeś postępowanie bądź myślenie, wygląd zewnętrzny itd. Jak uważacie czy grzebanie w przeszłości jest dobrym pomysłem? Jeżeli pewnego dnia np. podczas remontu odkrywasz stary dziennik rodzinny z którego dowiadujesz się ciekawych, ale mocno kontrowersyjnych spraw co zrobisz? Upublicznisz te sprawy czy pozwolisz, żeby przeszłość została zamknięta w tym dzienniku i nie ujrzała światła dziennego? Ja przyznam się, że sama nie wiem co bym zrobiła. Pewnie podzieliłabym się z rodziną tym co odkryłam i wspólnie podjęli decyzje.

Nasi bohaterowie będą mieli ręce pełne roboty, ale i sytuacji, które mogą sprawić, że ktoś będzie o włos od stracenia życia więc akcja nie z tej ziemi. Momentami śmiesznie, momentami poważnie, ale wszystko z przymrużeniem oka.

Za swój egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Filia i już czekam na t2.

„Prawda to pojęcie względne. Wiele zależy od tego, w ile człowiek jest gotów uwierzyć.”

Lena mieszka w Bujanach na Podlasiu w malowniczo położonym, ale bardzo starym, wymagającym remontu dworku, który odziedziczyła po przodkach. Ten dom ma swoją duszę, Lena robi wszystko, aby zachować jego niepowtarzalną atmosferę. Jest szczęśliwą żoną i matką – mąż pomieszkuje w pobliskim Białymstoku, zmusza go do tego praca, a dorosła już córka studiuje. Lena tworzy piękną biżuterię, ma licznych klientów. Każdego dnia nakręca zegary, które przed laty trafiły w ręce jej dziadka, zegarmistrza i nigdy nie zostały odebrane. Stary dom skrywa w sobie wiele sekretów, które przez przymusowy remont wychodzą na jaw. Stary kaflowy piec przez lata ukrywał dziennik z 1884 roku, którego autorką jest tajemnicza Emilie de Fleury. Czy Lenie uda się rozwikłać zagadkę bezimiennej mogiły w pobliskim lesie i starego, pięknego zegarka z inicjałami J.B.? Pytania się mnożą, niejasności i tajemnice sprzed lat powodują, że Lena razem z córką wyruszają śladami tajemniczej autorki dziennika, do pięknej Prowansji. Czy uda jej się odkryć zawiłą historię rodziny?

Tajemnice rodzinne zawsze intrygują i wzbudzają ogromną chęć ich odkrycia. Nic dziwnego, że nasze bohaterski zrobią dużo, aby je odkryć. Akcja powieści początkowo toczy się niespiesznie, w pewnym momencie zdecydowanie nabiera tempa i niesie emocje. Fabuła ciekawie utkana, dopracowana w każdym szczególe. Liczne wątki i wydarzenia splatają się ze sobą i tworzą spójną całość. Autorka umiejętnie łączy teraźniejszość z przeszłością i ukazuje ludzkie, pokomplikowane losy Leny, jej bliskich i przodków.

Historia rodziny Śmiałowskich – dużą pomocą jest umieszczone na końcu książki drzewo genealogiczne rodziny – często tam zaglądałam. Z przyjemnością przenosiłam się w czasie. Inny świat, obyczaje, mentalność, ludzie, których dawno już nie ma. Tak samo jak my musieli mierzyć się z życiem, podejmować trudne decyzje. Stopniowo odkrywane tajemnice, głęboko skrywane sekrety rodzinne zaskakują. Miłość i nienawiść, ludzkie dramaty, zakłamanie, obłuda, odrzucenie społeczne, chwile pełne radości i szczęścia. Całość otulona pięknymi opisami otaczającej przyrody.

Nastrojowa, klimatyczna, przepełniona melancholią i tajemnicami wciągająca opowieści. Bardzo przyjemnie spędzony czas. Czytałam niespiesznie, delektując się nią. Jest to intrygująca powieść obyczajowa, z umiejętnie wplecionymi faktami historycznymi. Być może zachęci Was do spojrzenia na przeszłość własnej rodziny. Serdecznie polecam, Tatiasza i jej książki :)

"Na żadnym zegarze nie znajdziesz wskazówek do życia"

(Stanisław Jerzy Lec)

Czasem "grzebanie" w przeszłości pomaga dowiedzieć się wiele o swoim pochodzeniu. Czasami jednak trzeba "pozwolić, by stare sprawy zostały pogrzebane, a duchy zmarłych odeszły".

Lena mieszka w Bujanach, dworku odziedzonym po dziadkach, którzy opiekowali się nią. Po ich śmierci kobieta, z sentymentu, nie chce wracać do mieszkania w Białymstoku. Tutaj każdy kąt przypomina jej babcię i dzieciństwo. Mąż Adam i córka Ksenia, których zatrzymują w dużym mieście sprawy zawodowe, często przyjeżdżają do niej do Bujan. Jednak Lena nie nudzi się w domowym zaciszu. Tworzy wyjątkową biżuterię z części zegarów, odziedziczonych po dziadku zegarmistrzu. W pudełku po francuskich pralniach napotyka na nieodebrane przez właścicieli zegarki, w tym jeden w kopercie z monogramem J.B. Ponadto, podczas rozbiórki jednego z kaflowych pieców, znajduje dziennik z 1884 roku niejakiej Emilie de Fleury oraz kawałek carskiego munduru z czasów powstania styczniowego. Okazuje się, że stary dworek skrywa wiele tajemnic. Poruszając się śladami z dziennika, Lena wraz z Ksenią próbują rozwikłać zagadkę tajemniczej mogiły w lesie, jak i odkryć, kim była autorka dziennika i jakie ma powiązania z jej rodziną. Czy Lena dowie się czegoś nowego o swoich przodkach? Do kogo należał zegarek z inicjałami J.B.?

Pierwsze moje spotkanie z twórczością Renaty Kosin uważam za udane. Zagadki, rodzinne sekrety, które autorka powoli odkrywa, nadają powieści aurę tajemniczości. Pomimo sporej obszerności, czyta się świetnie i płynnie. Ciekawi bohaterowie, zarówno Ci żywi, jak i Ci, po których pozostała tylko pamięć, wprowadzają nas w klimat przeszłości. Z przyjemnością sięgnę także po ciąg dalszy.

Czytając „Sekret zegarmistrza” nie spostrzeżemy jak szybko leci czas. Poznając historię zapisaną na kartach powieści Renaty Kosin czas zatrzyma się w miejscu. A my wejdziemy do świata pięknych biżuterii, wiekowych zegarów. Czytając tę książkę odnieść można wrażenie, jakbyśmy odkurzyli stare albumy z fotografiami.

Autorka przeniosła mnie do czasów jakże odległych, jakże innych od tych współczesnych. Oczami wyobraźni znalazłem się w starym domu, który skrywa wiele sekretów. Pani Renata w wyjątkowym stylu sprawiła, że przed oczami stanęły mi wiekowe czasomierze. Nawet słyszałem dźwięk jaki roznosi się w pokoju podczas ich nakręcania. Poczułem kusz, który wznosi się na kaflowym piecu, na którym odnajdujemy dziennik z 1884 roku.

Renata Kosin na kartach tej powieści zarysowała historię rodziny Śmiałowskich. Historię tajemniczą, pełną sekretów, które nagle zaczynają się odsłaniać. Bohaterką jest Lena, która mieszka w starym dworku. Odziedziczyła go po przodkach. Jej pasją jest tworzenie biżuterii z części antycznych zegarów. Tę miłość odziedziczyła po swoim dziadku – zegarmistrzu. Odnajdując w kaflowym piecu wspomniany dziennik, pragnie znaleźć odpowiedzi na temat bezimiennej mogiły w lesie tuż za domem. Będzie starała się również poznać tajemnicę złotego zegarka. W tym celu wyruszy w podróż do słonecznej Prowansji, by śladami tajemniczej autorki dziennika odkryć historię rodziny. Jaką tajemnicę skrywają zapiski Emilie de Fleury?

A my podążając wraz z Leną i jej córką możemy z refleksją spojrzeć na historię naszej rodziny. Czy znamy jej całą historię? A może pod wpływem lektury „Sekretu zegarmistrza” podejmiemy próby poznania losów naszych przodków.

Renata Kosin ponownie zafundowała mi emocjonującą i melancholijną podróż. Autorka doskonale prowadzi historię rodziny, tworząc drzewo genealogiczne, które odczytać możemy na końcu powieści. Dzięki temu odnajdziemy się w poznawaniu losów rodziny Śmiałowskich. A te nie da się ukryć warte są poznania. Jeśli kochacie odkrywać rodzinne sekrety, poznawać pokoleniowe tajemnice, to „Sekret zegarmistrza” jest powieścią, którą z czystym sercem mogę Wam polecić. Zdecydowanie polecić!

Za egzemplarz książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Filia [Adres usunięty]

Książka na prawdę przeciętna ,choć liczyłam na prawdę na cos więcej .I chyba to jest mój ostatni raz gdy pokierowałam się okładką i blurbem, bo i jedno i drugie wskazywało ,że to będzie coś porywającego

Początek smętny ,pełen wynurzeń i opisów. Jeszcze więcej postaci które przytłaczają, i nie rozumiem po co, bo wszystko to dało efekt ciężkiej książki. W połowie trochę się rozkręciło i nawet się wkręciłam w całą historię ale to nie było to na co czekam A zakończenie bez fajerwerków. Tak prawdę mówiąc, gdybym miała opowiedzieć o czym ta książka jest i kto jest kim byłoby to niewykonalne...Szkoda