Podróż w trzech smakach

Wszystkie smaki miasta..

Są osoby, które wyruszając w podróż pragną zgromadzić jak najwięcej wspomnień dotyczących odwiedzanych muzeów czy sławnych budynków oraz budowli. Są tacy, którzy mierzą atrakcyjność danego miejsca ilością przywiezionych pamiątek, a także tacy, dla których ważni są spotkani w drodze ludzie. Są wreszcie osoby, które z tych podróży przywożą smaki – zjedzone potrawy, ich zapachy, liczba dodanych przypraw, sposób podania czy obsługa.

Taką osoba bez wątpienia jest Layne Mosler, była studentka socjologii, która dla restauracyjnych planów porzuciła uczelnię. Marzenie o otwarciu własnego lokalu skłania ją do zmiany życiowej drogi, przenosi się zatem do San Francisco, gdzie w kolejnych restauracjach zgłębia podstawy biznesu jako szeregowy pracownik. Poświęciwszy niemal dekadę na spełnianie marzenia, które tak naprawdę nigdy nie było trafione, zaczyna chaotycznie po raz kolejny walczyć o nadanie kierunku swojemu życiu. Kiedy znajomi kończą studia, robią kariery i zakładają rodziny, ona wciąż zmienia pracę, poszukując tej właściwej ścieżki. „Nie chciałam zarabiać na życie, chciałam żyć” – mówi Layne, pragnąc pasji, która całkowicie nią zawładnie.

Ty sposobem, w wieku trzydziestu jeden lat trafia do Buenos Aires, pierwszego z trzech miast, o których pisze w swojej książce „Podróż w trzech smakach”. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Kobiecego powieść, to niezwykła wyprawa, nie tylko po wspomnianym Buenos Aires, a także po Nowym Jorku i Berlinie, ale również wyjątkowa kulinarna i kulturalna uczta. Książkę, niezobowiązującą w swojej formie, ale niezwykle wciągającą, pokochają zarówno podróżnicy, jak i wielbiciele dobrej kuchni, a także … miłośnicy tanga.

Pod znakiem nauki tego tańca upływają autorce niemal trzy lata, które spędziła w Buenos Aires, choć tak naprawdę sednem tego pobytu była kuchnia – pisanie o niej oraz degustowanie kolejnych potraw. Pracując jako konsultant obsługujący klienta w firmie telekomunikacyjnej sprzedającej satelity, tak naprawdę wszystkie zarobione pieniądze wydaje na … jazdę taksówkami i kulinarne specjały. Zgodnie z założeniem, Mosler zatrzymuje bowiem przejeżdżające taksówki i prosi ich kierowców o zawiezienie do miejsc, gdzie sami jedzą i które polecają. W ten sposób powstaje nie tylko seria kulinarnych artykułów, ale i blog, Taxi Gourmet, który powoli zdobywa grono wiernych czytelników.

Jednak nawet tango tańczone w La Catedral, jednym z najpopularniejszych podziemnych milongas, a także niezwykły klimat Buenos Aires pewnego dnia przestaje wystarczać autorce szczególnie, że ma coraz większe problemy z długoterminową rezydenturą. Przychodzi zatem czas na Nowy Jork, który wita ją astronomicznymi cenami i … nowymi planami. Mosler postanawia bowiem zostać kierowcą taksówki i plan ten udaje jej się zrealizować. Nie zmienia to jednak jej zamierzeń związanych z prowadzeniem bloga i smakowaniem nowojorskiej kuchni; podobnie zresztą wygląda sytuacja w Berlinie, do którego udaje się znużona już chaosem Nowego Jorku.

Wszystkie przywołane przez autorkę sytuacje, plastyczne opisy, słodko-gorzkie przygody składają się na niezwykłą książkę, która sprawia, że stajemy się głodni – nie tylko głodni smaków, głodni podróży, ale i poznanych ludzi. A tych ostatnich podczas wypraw autorki nie brakowało: był choćby Joaquin, nauczyciel tanga, z którym autorka miała niezobowiązujący romans, Nidia, jedna z niewielu kobiet-kierowców w Nowym Jorku, czy Zille, kolejna „taksówkarka”, tym razem z Berlina. „Podróż w trzech smakach” to także okazja do poznania kulinarnej topografii miast, a nawet do podążenia drogą Layne Mosler. Ten niezwykły kulinarny reportaż, którym tak naprawdę jest książka to także przykład tego, że jedzenie jest ważną częścią życia, że jego smak, dodaje codzienności pikanterii. Warto zatem otulić się zapachami i pobudzić kubki smakowe, mam nadzieję, że książka nie jest ostatnią publikacją, która wyszła z rąk autorki.

Justyna Gul

Qultura słowa

Ostatnio panuje wielka moda na gotowanie. Nie trzeba mieć kablówki, aby móc oglądać sporo programów, które zainspirują nas w kuchni. Ten wątek nie jest również pomijany w książkach. Jedzenie, gotowanie, stało się modne, to już nie tylko potrzeba organizmu, to styl życia i hobby. O jedzeniu, tak jak i w sumie o wszystkim, trzeba umieć pisać. Niektórzy autorzy potrafią mnie zniechęcić do większości dań, a czasami dostaję regularnego ślinotoku. Ciekawa byłam jak będzie w przypadku tej powieści, która rzuciła mi się w oczy, jak tylko zobaczyłam ją wśród nowości. Okładka jest przesłodka, wpada w oko. Książki o tej tematyce rzadziej są szeroko polecane, rzadziej trafiają się wśród nich bestsellery, ale akurat czułam, że mam ochotę na coś w tym stylu. Obym się nie zawiodła.

Layne Mosler kiedyś podjęła decyzję, że otworzy własną restaurację. Do tego czasu wdraża się, pracuje na różnych stanowiskach. Zdaje sobie sprawę, że nie jest jej pisana kariera kucharza, ale uważa że da radę prowadzić taki biznes. Jednak w końcu dopadają ją wątpliwości. Trafia do Buenos Aires aby pisać artykuły kulinarne, chociaż jej stały pobyt tam stoi pod znakiem zapytania, bo osoby z jej zawodem, czyli wolni strzelcy, którzy piszą nie są aż tak mile widziany by dawać im kartę stałego pobytu. Ale to tam zacznie się jej wielka przygoda, której kontynuację będziemy mogli śledzić w Nowym Jorku i Berlinie. Layne dzięki taksówkarzom odkrywa miejsca godne uwagi. Pisze o knajpkach do których trafia, czasami więcej miejsca zajmuje to jak tam trafiła, bo taksówkarze to genialni rozmówcy, czasami faktycznie najważniejsze jest jedzenie. Niebanalne, egzotyczne, nieznane, będące doskonałym rdzeniem porywających opowieści, przez które solidnie można zgłodnieć.

Podróż w trzech smakach to idealna książka na deszczowy dzień, poszerza horyzonty i pozwala odpocząć. Autorka fantastycznie pisze o pasji, o jedzeniu, o nowych miejscach. Fenomenalnie oddaje klimat różnych miejsc, w żadnym nie byłam, a po takich lekturach czuję jak rośnie we mnie ochota. Za pomocą smaków, potraw, autorka pokazuje nowe kultury, przekazuje emocje, pokazuje jak praca może stać się pasją, jak coś co jest niezbędne do życia może stać się wspaniałą przygodą i sposobem na życie. Nigdy nie wpadłam na to, aby poznawać nowe miejsca za pomocą jedzenia i to jeszcze w taki sposób, a przecież to takie logiczne.

Ta książka może stać się inspiracją, jak czerpać radość z życia. Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona tą książką, ciepła, smaczna, inspirująca!!

"...pod rozrywkową warstwą mojego projektu kryło się coś, co działo się ze mną. Z jakiegoś powodu w taksówce było mnie stać na całkowitą otwartość... zaczynałam się czuć jak tancerka tanga, którą nigdy nie miałam zostać."

Lekka i sympatyczna przygoda czytelnicza, nie jest może mocno wciągająca i frapująca, jednak ciepło i wdzięcznie zapoznajemy się z nią. Książka o oryginalnym pomyśle podróżowania taksówką, jedzeniu, tangu i miłości. Ale również o oddaniu pasji, pragnieniu realizacji marzeń, jakkolwiek osobliwe i zdumiewające wydawałyby się w oczach innych. Obserwujemy jak trzydziestoletnia kobieta próbuje znaleźć własny sposób na życie, nadać monotonii dnia codziennego blasku, kolorów, zapachów i smaków. Z determinacją i oddaniem przemierza ulice, puby i restauracje Buenos Aires, Nowego Jorku i Berlina. Jako pasażerka i jako kierowca taksówki. W każdym z miast przeżywa rozmaite przygody, napotyka interesujących ludzi, smakuje różnorodne potrawy. Jedno ją zachwyca, dając więcej niż ciepłe wyobrażenia, drugie zawodzi, oddalając się od wyidealizowanego obrazu.

Entuzjastycznie napisana opowieść o życiowych niepowodzeniach, nietrafionych decyzjach, nieudanych inwestycjach, przeplatających się z radością życia, szczęśliwymi uśmiechami, chwytaniu dobrych chwil, wsłuchiwaniu się w zwykłe i niezwykłe losy rozmówców. Zaspokajanie głodu poznawania poznawania świata, ludzi i samego siebie. Przemierzając strony książki dostajemy potwierdzenie, że w dzisiejszych czasach, naznaczonych niecierpliwością, pośpiechem, gorączkowością, zabieganiem, pogonią za sukcesem, młodym ludziom często ciężko jest wybrać właściwy kierunek i styl życia. Nie chcą podążać za tłumem, wmieszać się w jego codzienność, ulegać szablonowości, zniknąć w szarości. Pragną wyróżnienia się, podkreślenia indywidualności, umocnienia własnych zainteresowań, potwierdzenia mocnych stron osobowości. I właśnie młodym czytelnikom powinna spodobać się przedstawiana historia, zwłaszcza, że przedstawiona w oparciu o prawdziwe wydarzenia i emocje.

[Adres usunięty]

RECENZJA DOSTĘPNA NA MOIM BLOGU [Adres usunięty]

Zdecydowałam się na przeczytanie książki Layne Mosler, ponieważ:

❤ kocham podróże

❤ kocham czytać książki nawiązujące do podróży (nie koniecznie reportaże, obyczajówki z podróżą w tle też uwielbiam)

❤ zachwyciła mnie okładka😍

❤ potrzebowałam takiej podróżniczej lektury, żeby nakręcić się przed moim wakacyjnym wyjadem (mam nadzieję, że wiecie o co mi chodzi z tym nakręceniem) 😊

Jeżeli Wy również zgadzacie się z powyższymi stwierdzeniami, to już na wstępie powiem, że będzie to idealna książka dla Was!

Layne Mosler była trzydziestojednoletnią singielką, pracującą w jednej z restauracji znajdujących się w San Francisco, kiedy zdecydowała się zmienić swoje życie. Wcześniej była przekonana, że kiedy już od środka dowie się jak funkcjonują restauracje, będzie gotowa by otworzyć własną. Jednak po dokładniejszych przemyśleniach, doszła do wniosku, że nie jest to możliwe, dlatego spontanicznie i bez dokładnego planu postanawia przeprowadzić się do Buenos Aires. Ta decyzja daje początek niesamowitej przygodzie, którą po latach postanowiła podzielić się ze światem.

Książka Podróż w trzech smakach podzielona jest na rozdziały odpowiadające miejscom, w których w danej chwili mieszkała autorka. I tak kolejno rozpoczynamy czytanie od rozdziału pt. Buenos Aires, w kraju najlepszej wołowiny Layne postanawia pisać artykuły kulinarne, pragnie poznać najlepsze restauracje oraz najdoskonalsze smaki tego miasta i podzielić się nimi ze swoimi czytelnikami. To właśnie tam wpada na pomysł by przypadkowe spotkania z tamtejszymi taksówkarzami, stały się podstawą do pisania artykułów na swoim blogu. Jednak po pewnym czasie Buenos Aires wydaje się nie wystarczające, dlatego kobieta decyduje się na przeprowadzkę do Nowego Jorku, w którym ma nadzieję, że będzie mogła realizować swój taksówkowy projekt. Po Nowym Jorku nadchodzi kolej na podróż do Europy i kilka miesięcy spędzonych w Berlinie.

Przed rozpoczęciem tej książki, byłam pewna, że dostane ciekawy reportaż podróżniczo-kulinarny, którego podstawę będzie stanowić opis miast w których przebywała autorka, oraz restauracji i potraw, które miała okazję poznać podczas podróż. Jednak książka mnie zaskoczyła! Muszę przyznać, że traktowałam ją raczej jak książkę obyczajową, autorka oprócz opisów podróży i swoich kulinarnych odkryć opisywała relacje z przyjaciółmi oraz mężczyznami. Książka bardzo mnie wciągnęła, cały czas chciałam wiedzieć co będzie dalej, gdzie dowiezie naszą bohaterkę kolejna taksówka i jak ułożą się jej relacje ze spotykanymi na swojej drodze ludźmi. Polecam tę książkę przede wszystkim osobą kochającym podróże, jednak jestem przekonana, że wszystkim książka Layne Mosler przypadnie do gustu.

Podróże kształcą, to  stare powiedzenie świetnie sprawdza się w tym przypadku. Odwiedzając nowe miejsca mamy okazje zapoznać się z odmienną kulturą i zwyczajami. To również niepowtarzalna okazja, żeby skosztować dań innych kuchni. Uwielbiam  gotować, tym większą przyjemność sprawiła mi lektura książki, której  bohaterka wyruszyła w podróż w poszukiwaniu nowych smaków. Layne Mosler to prawdziwa postać. Autorka jest właścicielką bloga [Adres usunięty]. Na swojej stronie publikuje relacje ze swoich podróży. W poszukiwaniu  nowych restauracji korzysta z pomocy  lokalnych taksówkarzy. To świetna lektura dla każdego smakosza.

"W taksówce zaczynałam się czuć, jak tancerka tanga, którą nigdy  nie miałam zostać. (...)"

Layne Mosler już od pierwszych stron wzbudziła moją sympatię. Kobieta postanowiła zawalczyć  o swoje marzenia. Jej celem było otwarcie własnej restauracji. Pierwszym krokiem w dążeniu do  spełnienia marzenia było objęcie posady  kucharza liniowego. Layne niestety  nie odnalazła się w tej roli. Autorka postanowiła wyjechać do Buenos Aires. Podczas lekcji  tanga poznała przystojnego  mężczyznę. Zakochała się, niestety  nieszczęśliwie. Zawód miłosny był bodźcem spustowym  do  zmian. Layne postanowiła znaleźć nowy  sposób na życie-  została blogerką kulinarną. Muszę przyznać, że sama z chęcią wsiadłabym  do  jej  taksówki. Razem z autorką poznajemy kolejne miejsca, nowe potrawy i  nietuzinkowych  ludzi. Każda przejażdżka taksówką niesie coś innego i  niepowtarzalnego. Sama z zaciekawieniem śledziłam dalsze losy  autorki.

Z tytułu  pewnie domyśliliście się, że książka poświęcona jest trzem miastom. Podróż w trzech  smakach składa się z trzech części. Drugim przystankiem  w poszukiwaniu nowych restauracji był Nowy Jork. Layne Mosler mnie zaskoczyła. Kobieta postanowiła zostać kierowcą taksówki. Nowy Jork to wielokulturowe miasto pełne sprzeczności. Ten przystanek był  dla mnie najciekawszy. To bardzo  nieprzewidywalne miasto. Kulinarnie ta podróż była nieco inna, a Layne musiała trochę nagimnastykować się żeby  osiągnąć swój cel.

"W taksówce miało się wrażenie, że wszyscy mieszkańcy z wrzaskiem domagają się swojej szczęśliwej przerwy. W taksówce widziałam obnażone kły miasta i coraz bardziej zaczynałam pokazywać swoje. (...)"

Ostatnim  przystankiem w podróży jest Berlin. Poza typową niemiecką kuchnią, mamy okazje bliżej poznać historię tego  miasta. Dużo miejsca poświęcone jest czasom przed i  po upadku Muru  Berlińskiego. Tym razem Layne Mosler kulinarnie eksperymentuje. Szczególnie, że nie zna lokalnej  kultury  i  języka. Mimo  wszystko  udaje jej się osiągnąć cel. Jej świat wywraca się do  góry  nogami  w momencie spotkania Rumena.

To mądra książka. Autorka pokazuje nam, że warto  walczyć o swoje marzenia. Dzięki Podróżom  w trzech  smakach  przyswoiłam sobie wiele ciekawych informacji. Książka napisana jest  lekko i z polotem,  czyta się ją z przyjemnością. To również swego  rodzaju poradnik przetrwania . Layne Mosler sporo  ryzykowała rozpoczynając swoje podróże. Wydawało mi się, że autorka często  kierowała się  kobiecą intuicją. Podziwiałam jej odwagę w dążeniu  do  celu. Książka momentami  była zabawna, czasem wzruszająca, a innym razem poważna. Spodobało mi się, że Layne Mosler nie bała się pytać obcych  ludzi o  ich ulubione lokale gastronomiczne. Książka stanowi ciekawy  reportaż z magicznej  podróży kulinarnej.

"To coś, czego ciągle muszę się nauczyć. Droga do celu nie zawsze jest prosta. (...) Nie lubię niepewności, która temu towarzyszy. Ale niepewność to cena za wolność."

Layne Mosler nie jest doświadczoną podróżniczką. Kilka razy brak  wiedzy ją zgubił. Muszę przyznać, że autorka miała ogromną wyobraźnię i sporo  szczęścia. Warto dodać, że Layne Mosler jest niepoprawną romantyczką, czasem idealizującą otaczający ją świat. Każde kolejne miejsce odwiedzane przez autorkę było elektryzujące i magiczne.  Obserwacje Layne Mosler były  obiektywne, opisywała swoje otoczenie takim,  jakim było. Autorka była dla mnie świetną przewodniczką. Podczas każdego  kolejnego  kursu Layne uczyła się czegoś nowego  i  ciekawego. Autorka potrafi  słuchać i zadawać trafne pytania.

Jedzenie stanowi nieodłączną część życia Layne. Widać, że autorka spełnia się jako  krytyk kulinarny. Jedzenie stanowi dla niej codzienny rytuał, który  trzeba celebrować. Podczas lektury  mamy  okazje bliżej  poznać Layne Mosler. Polubiłam autorkę. W moich oczach  Layne to  bardzo  sympatyczna, czasem lekko  zakręcona osoba, która cały  czas poszukuje swojego  miejsca na ziemi. Bardzo  spodobał mi się jej blog i  na pewno  będę w przyszłości na niego  częściej  zaglądać.

Podróż w trzech  smakach  to  książka opowiadająca o walce o swoje marzenia. To  pozycja obowiązkowa dla każdego  fana sztuki kulinarnej. Odkrywanie nowych miejsc z Layne to  istna przyjemność. Polecam!

"Podróż w trzech smakach" tak nazywa się kolejna książka, którą mogłam przeczytać dzięki wydawnictwu Kobiecemu. Sam tytuł intryguje, ciekawi i przynosi na myśl wiele pomysłów na to, co oznacza. Bohaterka książki podróżuje po trzech miejscach takich jak Buenos Aires, Nowy Jork i Berlin, by odnaleźć te właściwe. Książka napisana została na podstawie faktów z życia autorki, dlatego też nasza bohaterka nosi jej imię-Layne. Marzy ona o utworzeniu miejsca, gdzie będzie mogła rozwijać swoje kulinarne pasje. Restauracja w dogodnym miejscu byłaby ich spełnieniem. W celu dokonania swojego pragnienia ponosi radykalne środki, nic nie jest w stanie stanąć na jej drodze. Rzucając studia, krok po kroku stawia na swoim. Niestety rzeczywistość bywa okrutna, zmuszając dziewczynę do podjęcia pracy jako pomoc kuchenna. Jednak to zajęcie również przerasta jej oczekiwania. Trud, w jaki wkłada w nią, doprowadza do załamania, a następnie wyjazdu do Buenos Aires. Podróż okazuje się mieć smak nowych przygód, ognistego tańca i namiętnego romansu, jaki nawiązuje. Skrupulatnie dąży do marzeń, zakładając bloga. Jednak to nie koniec nasza bohaterka wyjeżdża do kolejnego miejsca, by przeżyć kolejne historie i doskonalić się w swoim hobby.

Layne podróżuje sama. Stara się przechodzić każdy kolejny etap w samotności. Bez pieniędzy, bez wsparcia podąża w głąb drogi, która może nie mieć końca. Uważa, że ludzie nie zwracają często uwagi na to, co spotykają między miejscami, w których przebywają. Dzięki Layne poznajemy nie tylko życiowe mądrości, obyczaje w restauracjach, ale także trzy potężne miasta ówczesnego świata. Bohaterka za każdym razem, gdy staje przed drzwiami restauracji, nie wie co, czeka ją po drugiej stronie. Sama nie dokonuje wyboru, ufa osobą-taksówkarzom, którzy zabierają ja w przeróżne miejsca.

Sama okładka już delikatnie sugeruje, o czym opowiada książka. "Podróż w trzech smakach" jest książką o poszukiwaniu siebie, odkrywaniu tego, co w życiu ważne i wartościowe. Główna bohaterka ma do siebie dystans, opowiadając swoje przeżycia, dlatego tak bardzo przypadła mi do gustu. Myślę, że wiele osób mogłoby uznać Layne za wzór osoby, która im trudniejsze ma zadanie, tym bardziej, jest zdeterminowana do jego wykonania.

Książka porusza trudne tematy, choć samo jej wykonanie jest lekkie i nad wyraz przyjemne w odbiorze pod każdym calem. To idealna lektura na wrześniowy czas. Doskonale nadaje się na długie wieczory przy herbacie. Choć wydawać może się zbyt kulinarna to tylko zwykłe pozory, bo pod tą zasłoną kryje się prawdziwa, życiowa lekcja, którą warto nadrobić. Polecam.

Moja ocena: 8/10