Ochłap sztandaru. Kłamca. Tom 3

Po zapoznaniu się treścią "Kłamcy 1" i "Kłamcy 2" kolejna część tj. "Kłamca 3" nie zrobił na mnie wielkiego wrażenia. O ile poprzednie publikacje połykałam w ciągu jednej nocy o tyle ta dłużyła mi się niemiłosiernie. Fabuła - niby ciekawa, postacie - niby zabawne, jednak nihil novi - nic nowego. Książka do przeczytania w ramach kontynuowania sagi, niemnej jednak już nie tak dobra jak poprzednie.

Apokalipsę czas zacząć.

Loki w wersji Jakuba Ćwieka powraca do nas już po raz piąty (nie ulegajmy mylnemu wrażeniu z okładki, że to trzecia odsłona cyklu – po częściach nr 1 i 2 mieliśmy bowiem jeszcze odsłony nr 2,5 oraz 2,8). Tym razem kolejna część wygląda nieco inaczej niż poprzednie… Co nie oznacza, że wygląda źle ;) Temat przewodni zaś to Lucyfer i rozpoczęta przez niego Apokalipsa (!).

Już samo przedstawienie Lucyfera zwraca uwagę i wywraca pewien kanon do góry nogami. Wódz Piekieł nie jest bowiem bynajmniej rogatym potworem, lecz… zakochanym w grach video i w filmach DVD nastolatkiem (!). Nie przeszkadza mu to jednak w rozpętaniu (pod nieobecność Boga) Apokalipsy oraz w zesłaniu na Ziemię Antychrysta.

Antychrysta zaś ma za zadanie ścigać nie kto inny jak nasz dobry znajomy – Loki :) Misja ciekawa, aczkolwiek przez jej charakter Loki schodzi nieco w książce na boczny tor… Jest to pewien minus niestety, nie ma się bowiem co czarować – to dla tej właśnie postaci wracamy do cyklu „Kłamca” i sięgamy po jego kolejne części. Wysunięcie nieco bardziej na pierwszy plan Erosa, Bachusa i Jenny (bo to ma właśnie miejsce) jest w porządku, ale żadne z nich nigdy nie będzie oddziaływać na czytelnika z taką siłą przyciągania jak Loki.

Przewodni wątek książki to wspomniana Apokalipsa. Z tego właśnie powodu niniejsza odsłona „Kłamcy” jest inna niż poprzednie – to jednolita, zwarta opowieść, a nie jak dotąd zbiór powiązanych ze sobą opowiadań. Robi się też poważniej jeśli chodzi o klimat książki; to już nie żartobliwa i pełna humoru lektura, ale prawdziwe dark fantasy. Czy to dobrze? Autor obrał właściwy kierunek? Hm… Po namyśle sądzę, że tak. Przez taki a nie inny charakter niniejszej odsłony cały cykl nabiera trochę głębi, mrocznej powagi, a przez to cała konwencja i pomysł zrodzony w głowie Jakuba Ćwieka ulegają swoistemu odświeżeniu. A zatem nie jest wcale źle :)

Dla fanów Lokiego – absolutne must read :)

Dziękuję Wydawnictwu SQN za egzemplarz recenzencki.

[Adres usunięty]

Jak wygląda koniec świata? Czy da się mu zapobiec? Co jeśli akurat zabraknie Lokiego? Co ma do tego Antychryst? Jak daleko są w stanie posunąć się aniołowie w obliczu apokalipsy?

Odpowiedzi na te pytania znajdziecie oczywiście w środku tej książki. Jednak zapomnijcie o spokoju, ponieważ chaos pochłonie was całkowicie. Autor rzeczywiście wiedział, co mówi kiedy ostrzegał nas przed tą częścią w "Papieżu sztuk"...

No tak, "Ochłap sztandaru" rzeczywiście różni się od poprzednich tomów. Nie mamy tu już opowiadań, jest jedna historia, wiele bohaterów. Każdy z nich wylądował w innej części świata, mamy Paryż, Stany, Niemcy, a nawet równoległy świat. Generalnie robi się coraz ciekawiej, cały czas coś się dzieje i czytelnik z pewnością się nie nudzi. Pojawiają się ciekawe rozwiązania, nowe postaci i mnóstwo odniesień do popkultury, jak to w "Kłamcy"!

Kolejna, ciekawa książka Pana Ćwieka, która tym razem nie skupia się na Lokim a na największym wrogu Aniołów- Lucyferze i jego nikczemnych planach- planach apokaliptycznych.

Jest mrocznie i przerażająco. Ponadto pojawia się motyw Czterech Ewangelistów, którzy zwiastują w różnych zakątkach świata Głód, Zarazę, Wojnę i Śmierć. Akcja toczy się przede wszystkim w USA i Paryżu.

A co z Lokim? Ma ON za zadanie odnaleźć i zlikwidować Antychrysta, który jest „tajną bronią” Lucyfera.

Książkę czyta się z zapartym tchem; zakończona w takim momencie, że chce się od razu chwycić za IV część. Zdecydowanie polecam.

Kłamca po raz trzeci czyli Ochłap sztandaru - powieść z serii o nordyckim bogu kłamstwa Lokim i jego mitycznych kumplach oraz pierzastych zlecedoniawcach wyśpiewanych przez Metatrona. Archaniołowie bowiem korzystają z jego umiejętności, sprytu i przede wszystkim tego, czego sami używać nie mogą - kłamstwa i oszustwa. Prawdziwa wojna bez tego obejść się nie może. A wojna na Ziemi w końcu rogorzeje, wszystkie chwyty będą dozwolone, a aniołowie odkryją karty przed ludźmi.

Czytając tą część przygód Lokiego miałam wrażenie, że oglądam niezły film akcji. A zaczyna się tak niewinnie - Loki wybiera się na urlop. W międzyczasie Lucyfer postanawia wrócić w piekielne strony, aby na Ziemi rozpętać prawdziwe piekło. Zapanuje tam niesamowity chaos, a Loki, zaginiony w akcji, będzie próbował dorwać własnie narodzonego Antychrysta. Jak to wszystko się skończy? Zapraszam do lektury - warto!

Akcja toczy się szybkim tempem, wydarzenia nie dają ani chwili wytchnienia. Książkę można pochłonąć niemalże na raz, a zakończenie sprawia, że chce się więcej. Humor jak zwykle na najlepszym poziomie, a wybraźnia autora wydaje się nie mieć granic. Loki znów zaskakuje pomysłowością. Świat Kłamcy

pochłonął mnie na dobre - uwielbiam tą mieszankę wybuchową.

Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy.