Krzywda

Czym jest krzywda ? Czy jest to odebranie komuś najbliższej osoby ? Czy zrobienie czegoś co boli i pozostawić po sobie ślad ?

Zabójstwo. Czyn karany jedna z największych kar w kodeksie.

Czemu książki na ten temat wciąż nas ciekawią?

Z twórczością autora spotykam się już kolejny raz. Krzywda to kolejna książka należąca do serii Skrucha. Równie fenomenalna co jej poprzedniczka. W tej historii mamy do czynienia z zabójstwem nauczycielki - emerytowanej ale jednak nauczycielki, osoby którą w miasteczku znał każdy.

Ale to nie tylko jej sprawą będziemy się zajmować w tej książce! Drugim dużym wątkiem jest wątek o odnalezieniu szczątków więźniów obozu koncentracyjnego. I to tutaj będziemy się musieli skupić najbardziej jak tylko możemy !:)

Patrząc na tą historię wydaje mi się że ona jest ona wielowątkowa. Może akcja nie jest bardzo szybko za to wszelkie wydarzenia są dobrze przemyślane i nawet zaplanowane.

Bardzo cieszyło mnie to że autor nie skupił się jedynie na jednej sprawie a pozwolił z doskoku na " uczestniczenie " w innej choć ściśle powiązanej. Z takiego " związku" wyszła bardzo dobra historia, świetnie opisana i łatwo się czytająca.

Zderzyłam się z dwoma nurtami czasowymi. Przeszłością i teraźniejszością. Byłam świadkiem rodzącej się krzywdy przed laty i jej skutkami po latach. Widziałam zmiany bohaterów oraz efekty ich postępowań.

Myślę że liczne retrospekcje były świetnym pomysłem w tej książce. Dzięki temu przez chwilę odczuwałam psychologiczne aspekty tej książki.

Choć czytało mi się książkę szybko to trzeba było przy niej trochę pomyśleć. Ważne było logiczne poukładanie sobie faktów oraz ich połączenie.

Osobiście lubię kiedy książka a raczej autor wymaga od czytelnika analizy więc dla mnie była to książka dobra :)

Czasem pojawiło się zbyt dużo opisów, jednak adekwatne do przedstawianej treści. Na pochwałę zasługuje także styl autora. Należy do łatwych i przyjemnych :) polecam :)

"Krzywda" jest drugim tomem cyklu o aspirancie Przeworskim, jednak spokojnie możecie po nią sięgnąć nawet jeśli nie czytaliście tomu pierwszego.

Głęboko zapadł mi w pamięć poniższy fragment:

"Czasem nie da się wyjechać z pewnych miejsc, bo one zostają w człowieku razem z ludźmi, którzy w tych miejscach żyją i zdarzeniami, które są z nimi nierozerwalnie związane ".

Ogrom tajemnic, dotyczący wyrządzonych i doświadczonych krzywd otaczał mnie przez całość lektury. Próbowałam doszukiwać się powiązań, podążając tropami śledztwa typować sprawcę, jednak najistotniejsze było dla mnie odkrycie możliwego przebiegu zdarzeń, poznanie historii Reginy, a nie odpowiedź na pytanie z czyich rąk zginęła.

Czasem pewne grzechy przeszłości ciągną się przez pokolenia... Brak sprawiedliwości i wyciagnięcia konsekwencji ze strasznych zbrodni boli, mimo upływu lat.

"Krzywda" mocno mnie poruszyła, ale najbardziej emocjonalnie przeżywałam zakończenie z wyznaniem prawdy.

Trochę ubolewam nad tym, że sama główna postać aspiranta Przeworskiego trochę się rozmywa, nie jest w żaden sposób wyrazista i zapadająca w pamięć, za to postać Reginy wykreowana została znacznie ciekawiej. Sama fabuła była bardzo wciągająca.

Muszę nadrobić "Skruchę"!

,,Krzywda" od @filiamrocznastrona poleca się na sobotnie śniadanie.

Kryminał z historią w tle?

Jak najbardziej.

Nasz bohater by rozwiązać zagadkową śmierć pani Reginy będzie musiał cofnąć się aż do czasów II wojny światowej aby być może znaleźć zabójcę.

Powiem Wam ,że mnie ten pomysł na fabułę przekonał w 100%, bo takie połączenie było niezmiernie ciekawe.

Do tego akcja umieszczona w okolicy dała mi jaśniejszy pogląd sytuacji i mogłam poczuć się na miejscu zdarzenia.

Co prawda wielkich emocji czy napięcia tu nie zaznałam ale to wcale nie ujmuje tej historii przy której można zapomnieć o całym ,, bożym świecie ".

Jednak nie jest to taki typowy kryminał ,bo oprócz zagadki powiązanej z przeszłością ,w bliższej przeszłości miłość też odgrywa znaczącą rolę .

Ten wątek mimo pięknego początku , z minuty na minuty pokazał okrutność człowieka zadającemu ból drugiemu człowiekowi ,gdzie do pozyskania swoich celów można być tak bezwzględnym .

Dobrze ,że te wątki się przepalały w bardzo umiejętny sposób, bo cała historia nie była monotonna.

Dzięki temu książka stała się czymś więcej jak tylko historią kryminalną.

To historia o ludzkich krzywdach i chęci zemsty gdy wiesz że nie masz już nic do stracenia.

Być może książka nie zapadnie w mojej pamięci na zbyt długi okres czasu ,jednak finał sprawy mnie zaskoczył, jakby autor chciał powiedzieć,, czekaj ,ja Ci jeszcze pokaże " no i pokazał . Rozwiązanie, które nigdy nie przyszło by mi do głowy.

I podejrzewam ,że i Was zaskoczy .

Więc jak ? Skusicie się na ,, Krzywdę "?

Zabójstwo emerytowanej nauczycielki Reginy Remus odbija się w Nowym Warpnie szerokim echem. Remus nie była lubiana w miasteczku. Samotna, zgorzkniała i wyniosła: niemieckie pochodzenie sprawiło, że nie miała łatwego dzieciństwa. W domu ofiary aspirant Przeworski oprócz napisanego na podłodze krwią nazwiska mordercy znajduje zrobione w 1946 roku zdjęcie załogi posterunku MO. Niedługo później podczas porządkowania starego cmentarza odkryte zostają szczątki więźniów obozu koncentracyjnego. Sprawa zabójstwa wydaje się praktycznie rozwiązana: Georg Kustler, szanowany obywatel i właściciel stoczni jachtowej w Stralsundzie twierdzi, że nie ma nic wspólnego z zabójstwem, choć to jego odciski palców ujawniono na nożu tkwiącym w piersi ofiary. Mimo to Przeworski czuje, że sprawa sięga daleko w przeszłość, może nawet do czasów wojny.

Nie licząc jednej antologii, w dodatku wakacyjnej, to było moje pierwsze spotkanie z twórczością autora, chociaż już wcześniej słyszałam o jego książkach. "Krzywda" jest drugim tomem serii #aspirantprzeworski i kontynuacją "Skruchy" opowiadającej o pracy Dominika Przeworskiego, który został oddelegowany ze Szczecina na mały komisariat w Nowym Warpnie. Historie te można czytać osobno. Język jakim posługuje się autor jest bardzo przyjemny w odbiorze, co sprawia się książkę czyta się naprawdę szybko i z dużym zainteresowaniem. Fabuła książki została w bardzo ciekawy sposób nakreślona i równie dobrze poprowadzona. Natomiast zagadka kryminalna jaką autor skonstruował wciąga czytelnika już od pierwszych stron, kartka po kartce odkrywając coraz to nowsze fakty i tajemnice z przeszłości, ta historia trzyma w napięciu do samego końca. Bohaterowie zostali naprawdę dobrze wykreowani, każda z postaci odgrywa ważną rolę i dostarczała wielu skrajnych emocji. Aspirant Przeworski od początku wzbudził moją sympatię. Historia została zaprezentowana w dwóch płaszczyznach czasowych: przeszłość i teraźniejszość, które idealnie się tutaj przeplatają i tworzą spójną całość, ukazując prawdy, które nie miały wyjść na światło dzienne. Zagłębiając się coraz bardziej w tą książkę widać jak ważne dla sprawy, która obecnie prowadzi Przeworski jest podłoże historyczne i to ten element chyba bardziej mnie tutaj zainteresował i zaskoczył jednocześnie. Naprawdę miło spędziłam czas z tą książką o chętnie spotkałabym się jeszcze w przyszłość z Przeworskim. Polecam! Moja ocena 8/10.

BRUNETTE BOOKS

Na dzisiejszy wieczór polecę Wam idealną książkę dla fanów mrocznych kryminałów.

W małej miejscowości Nowe Warpno dochodzi do tragedii. Zabójstwo emerytowanej nauczycielki Reginy Remus wstrząsa całym miasteczkiem. Okazuje się, że kobieta nie była lubianą osobą. Na dodatek przez swoje niemieckie korzenia nie miała łatwego dzieciństwa.

Sprawa zabójstwa jest praktycznie rozwiązana. Znajdujące się odciski palców na nożu tkwiącym w ciele ofiary należą do George'a Kustlera, szanowanego obywatela i właściciela stoczni jachtowej w Stralsundzie. Jednak on twierdzi, że nie ma nic wspólnego z zabójstwem Reginy. Aspirant Przeworski domyśla się, że będzie musiał zagłębić się w bardzo odległą przeszłość, by rozwiązać śledztwo i odkryć tajemnice Reginy.

Jeśli jesteście ciekawi, co odkryje aspirant Przeworski sięgnijcie po tę książkę.

Autor potrafi budować napięcie i mocno zaintrygować czytelnika. Świetnie przeplata teraźniejszość z przeszłością. Dynamiczna akcja, idealnie skonstruowana intryga i zagadka kryminalna, ciekawie wykreowani bohaterowie, tajemnice z przeszłości, mroczny klimat oraz tło historyczne, które odgrywa ważną rolę w tej historii. W tej powieści jest wszystko, co powinno być w dobrym kryminale.

Nie domyśliłam się zakończenia i autorowi udało się mnie zaskoczyć.

Polubiłam tego przenikliwego śledczego, dlatego z przyjemnością poznam dalsze przygody komisarza Przeworskiego.

Autor ma fajne pióro i z niecierpliwością będę czekała na jego kolejne powieści.

Bawiłam się wyśmienicie.

Polecam!

„Poczucie krzywdy jest jak lawa w uśpionym wulkanie - gdy znajdzie ujście, to spali wszystko na swojej drodze.”

Niewielka miejscowość w Polsce, zostaje zamordowana emerytowana nauczycielka Regina Remus. Kobieta nie była lubiana, zgorzkniała, wyniosła, miała niemieckie pochodzenie. Sprawa wydaje się być prosta do rozwiązania. W domu denatki przy ciele, aspirant Przeworski, znajduje napisane krwią nazwisko domniemanego mordercy i zdjęcie z 1946 roku, na którym uwieczniona została załoga posterunku MO. Już niebawem okazuje się, że nie wszystko jest takie jak się początkowo wydaje, mroczna przeszłość daje o sobie znać. Na pobliskim cmentarzu zostają znalezione szczątki więźniów obozu koncentracyjnego…

Akcja powieści toczy się niespiesznie, fabuła rewelacyjnie poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe, niesie duże emocje. Wyraźnie odczuwalna mroczna, gęsta atmosfera, liczne retrospekcje wiele wyjaśniają i ukazują zaskakującą, niepokojącą prawdę. Teraźniejszość idealnie współgra z przeszłością. Autor ma przyjemne, lekkie pióro, umiejętnie buduje atmosferę napięcia. Ciekawie wykreowani bohaterowie, nietuzinkowe, wyraziste, charakterne osobowości. Aspirant Przeworski - poczułam do niego sporą sympatię. Jest bardzo dobry w tym co robi, sumienny, dokładny, spostrzegawczy, inteligentny. Kieruje się w życiu zasadami, od których nie ma odstępstw. Pomimo przeciwności, z determinacją zmierza do wyznaczonego celu.

Gra została rozpoczęta. Małomiasteczkowy, specyficzny klimat, mieszkańcy, którzy nie potrafią zapomnieć o przeszłości, wciąż na nowo rozdrapują zabliźnione rany. Komu naraziła się zamordowana emerytka? Zajmująca obyczajowość, niepokojące tajemnice sprzed lat, niespełniona miłość, stereotypy, okrucieństwo. Zło, które jest w stanie wyrządzić się człowiek. Panoszy się, niszczy, zbiera swoje przerażające żniwo. Czy można wybaczyć, zapomnieć krzywdy dawno wyrządzone?

Skomplikowana, nietuzinkowa, intrygująca historia. Ogromne, sprzeczne emocje, Autor zadbał o każdy szczegół i odpowiednią, niepokojącą atmosferę. Od początku do końca powieść trzyma w napięciu i to zakończenie… uch kompletne zaskoczenie. Jest to drugi tom przygód aspiranta Przeworskiego, jednak powieść można swobodnie czytać bez znajomości pierwszego tomu. Zdecydowanie polecam, Tatiasza i jej książki :)

Za oknem babie lato, a ja oddałam się lekturze polskiego kryminału pt. "Krzywda" Marka Stelara. Nie czytałam wcześniejszych książek autora ale po tym jak spodobała mi się "Krzywda" to tylko kwestia czasu i nadrobię też inne tytuły. W książce "Krzywda" kryminalna sprawa jest prowadzona przez aspiranta Przeworskiego, który dopiero co zaaklimatyzował się w nowym miejscu i nowej pracy. Emerytowana nauczycielka Regina Remus zostaje zamordowana we własnym domu. Kobieta nigdy nie cieszyła się sympatią wśród mieszkańców, uważana była za zgorzkniałą i wyniosłą, a jej niemieckie pochodzenie dodatkowo komplikowało kontakty z innymi. Przy jej zwłokach znaleziono napisane krwią nazwisko pewnego mężczyzny oraz stare zdjęcie z posterunkowymi MO z lat 40. XX wieku. Policja dość szybko odnajduje domniemanego winnego. Niemniej jednak śmierć Reginy nie jest tak prosta do wyjaśnienia, jak początkowo wydawało się policji. Aby odkryć tajemnice kobiety i jej rodziny trzeba sięgnąć głęboko w przeszłość. Historia tutaj ma drugie dno ... Akcja powieści rozgrywa się w nadmorskiej miejscowości Nowe Warpno (przed wojną niemieckie Neuwarp), gdzie duchy przeszłości dają o sobie znać. Autor stopniowo wprowadza nas w klimat tego miejsca, nakreślając społeczno-historyczne problemy mieszkańców. Czasy teraźniejsze, a więc te związane z działaniem policji przeplatają się z wątkiem historii z czasów wojny, lat 40. oraz 70.. Bardzo mi się to podobało, szczególnie, że retrospekcje w pewnym momencie stają się integralną częścią fabuły i stanowią doskonały łącznik dla tych wydarzeń, które śledzimy. Cała historia rozwija się niespiesznie, ma swój własny rytm ale od czasu do czasu pojawiają się mocne, drastyczne sceny. Styl Stelara był dla mnie łatwy w odbiorze, uważam, że potrafi pisać wnikliwie i angażująco. Im bliżej końca tym czułam większą niepewność co do finału sprawy. Jaki będzie koniec? Cóż, do samego końca nie wiedziałam czego się spodziewać ale zakończenie okazało się idealne, sensowne i wprawiało mnie w zdumienie. "Krzywda" Marka Stelara to naprawdę ciekawy i dobrze przemyślany kryminał. Nie przytłacza nas życiem osobistym głównego bohatera, jakim jest Przeworski, a po prostu skupia się na sprawie i na konkretach, a motyw historyczny, jaki tu zastosowano to dodatkowy atut. Polecam!

Aspirant Przeworski zostaje odwołany z zesłania i może wracać do służby w Szczecinie. Ale on ani myśli tego robić. Zadomowił się w Nowym Warpnie, dobrze mu tu, chociaż jego życie na tym odludziu do najspokojniejszych nie należy. Jednak podoba mu się okolica i jedna z mieszkanek – Natalia, z którą zacieśnia coraz mocniejsze więzi. Tym razem Przeworski rozwiązuje sprawę zabójstwa emerytowanej nauczycielki, która w tajemniczy sposób łączy się z wydarzeniami z dalekiej przeszłości. Tuż przed śmiercią kobieta odwiedza niektórych mieszkańców, aby ich przeprosić. Aspirantowi sugeruje, że obawia się o swoje życie, że coś z jej przeszłości jej zagraża. Wkrótce potem ginie. „Krzywda” to interesujący kryminał i ciekawie skonstruowany. Przeszłość miesza się tu z teraźniejszością, zagadka kryminalna intryguje, a tajemnicze zdarzenia sięgające czasów II wojny światowej dosłownie nie pozwalają się od książki oderwać. Sprawa zabójstwa Reginy Remus wydaje się prosta. Zabójca właściwie został wprost wskazany przez poszkodowaną. Okazuje się, że to ona napisała jego imię i nazwisko własną krwią. Niby wszystko się zgadza. Kustler trafia do aresztu, sprawa rozwiązana. Ale coś tu się nie zgadza. I nie tylko fakt, że zabójca nie przyznaje się do winy, bo mało który zabójca sam z siebie się do niej przyznaje. Już sam napis budzi wątpliwości, bo jak niby ofiara miała go wykonać konając i to tak starannym pismem? I skąd u niej w domu zdjęcie załogi z posterunku MO z 1946 roku? Jaki ma związek z morderstwem? Czy ofiara i Kustler się znali? Kim był ojciec syna ofiary, którego personalia od zawsze trzymała w tajemnicy? Czy szczątki więźniów obozu koncentracyjnego odnalezione na cmentarzu mają jakiś związek z tą sprawą? Jak na tak prostą sprawę jest tych wątpliwości trochę za dużo. Przeworski zdaje sobie z tego sprawę, dlatego niezależnie od poleceń przełożonych, kontynuuje śledztwo na własną rękę. Co uda mu się odkryć, sprawdzicie w powieści.

Książka bardzo wciąga i trzyma w napięciu do samego końca, dopóki nie dowiemy się, kto i z jakiego powodu zabił Reginę Remus. Sprawa jest skomplikowana, chociaż na taką na początku nie wygląda, dlatego razem z aspirantem próbujemy dociec prawdy. Plus dla książki jest taki, że tej prawdy nie jest łatwo się domyślić, tym bardziej, że intryga kryminalna jest skonstruowana bardzo dobrze, autor podsuwa mylące tropy, dlatego dopiero pod sam koniec odkrywamy, o co chodziło. Powieść rozpoczyna się mocnym akcentem i nie jest to śmierć nauczycielki. Na samym początku cofamy się do 1946 roku i czytamy o masakrze na posterunku MO, podczas której giną wszyscy funkcjonariusze. Od razu domyślamy się, że ta sprawa musi mieć związek z późniejszym zabójstwem. Jednak nie wiadomo, kto i dlatego zabił całą załogę. Później jeszcze wiele razy wracamy do przeszłych zdarzeń, często nie tak odległych jak te tuż po wojnie, ale do tych z młodości Reginy w latach siedemdziesiątych dwudziestego wieku. Dzięki temu nie tylko poznajemy tę kobietę i jej życie znacznie lepiej, ale odkrywamy tajemnice z czasów II wojny światowej, które miały wpływ na losy jej rodziny. Ponieważ akcja powieści rozgrywa się w trzech wymiarach czasowych, elementy układanki, które składają się na wyjaśnienie śmierci Reginy Remus wskakują na swoje miejsce stopniowo, co sprawia, że lektura jest niezwykle absorbująca. „Krzywda” to doskonały kryminał, w którym wszystko trzyma się kupy. To naprawdę dobrze przemyślana, szczegółowa opowieść, w której odległa historia odgrywa dużą rolę. I chociaż całość zgrywa się świetnie, to właśnie historyczne tło tej opowieści robi największe wrażenie. Zbrodnie wojenne, obozy koncentracyjne, UB, SB, powojenne stosunki niemiecko-polskie, okropieństwa czasów wojny, ale też tych tuż po niej. Różnorodność wątków w powieści zachwyca, chociaż nadal wątek kryminalny wiedzie tu prym, jak zresztą być powinno. Autor nie zapomniał też o wątku romantycznym. Relacja Przeworskiego i Natalii rozwija się i można powiedzieć, że ich związek wchodzi w nowy etap. Dużą rolę pełnią w powieści emocje, szczególnie dużo jest ich w związku z jej historyczną częścią. Ale też bohaterowie, wyraziści, nieprzerysowani, intrygujący. Tacy, których chce się poznawać. Tempo akcji jest wyrównane, odpowiednie do toczących się wydarzeń. A zakończenie zaskakuje. I to mocno.

„Krzywda” to powieść o tym, że każda krzywda domaga się wyrównania i prędzej czy później karma wróci, a prawda wyjdzie na jaw. Bo prawda należy się każdemu, choćby była nie wiadomo jak straszna, a sprawcy muszą za wyrządzone krzywdy zapłacić. To powieść również o błędach popełnionych przez przodków, które mszczą się na następnych pokoleniach i o odpowiedzialności za winy, własne i te wyrządzone przez przodków. Powieść doskonale skrojona, trzymająca w napięciu, w której prawda historyczna przygniata, a fikcja literacka wciąga jak tornado. Polecam!

Po jakim czasie możemy powiedzieć, że przedawniło się zło, które zostało komuś wyrządzone?

W Nowym Warpnie zabita zostaje Regina, która już przed śmiercią przewidywała, że coś jej grozi. W śledztwo włącza się Przeworski, który zaczyna grzebać w historii emerytowanej nauczycielki. Szybko okazuje się, że to co stało się teraz może mieć korzenie w wydarzeniach z przeszłości.

“Krzywda” to świetnie przemyślana historia, która trzyma w napięciu. To moje pierwsze spotkanie z komisarzem Przeworskim, ale mam nadzieję nie ostatnie, gdyż dał się poznać jako bardzo przenikliwy śledczy. Książkę zdecydowanie polecam!

Czy znana jest Wam twórczość Marka Stelara?

Ja powoli się w nią zatapiam i moje drugie spotkanie było bardzo udane.

W trakcie lektury zorientowałam się, że to kolejny tom opisujący losy aspiranta Przeworskiego, ale bez obaw, jeśli też nie czytaliście jeszcze tomu pierwszego #skrucha śmiało możecie sięgnąć po tę część.

W małej miejscowości zostaje zamordowana emerytowana nauczycielka Regina Remus. Sprawa wydaje się bardzo prosta, bowiem tuż przy ciele ofiary krwią zostało napisane nazwisko domniemanego mordercy, ale czy faktycznie to ten człowiek stoi za zabójstwem?

Jak się okazuje sprawa ma drugie dno i istotna staje się przeszłość…

Klimat całej historii jest mroczny, duszny, jakby owiany mgłą. Uwielbiam kiedy to retrospekcje nadają sens wszystkim zdarzeniom. Autor znakomicie buduje atmosferę. Wszystko dzieje się niespiesznie, a każda karta, która odkrywa i ujawnia brakujące elementy sprawia, że jest coraz gęściej. Ale nic nie przychodzi łatwo, jeden trop za chwilę staję się tym złudnym i trzeba szukać coraz głębiej i dokładniej. Do tego aspirant Przeworski, wnikliwy, sumienny, policjant z zasadami.

Tu istotą nie było bestialstwo, ale zadra, która pojawiła się w czyimś sercu…

Powiem Wam tylko, że przypatrując się z wielką uwagą każdej postaci i tak nie udało mi się odgadnąć zakończenia. Finał był totalnym zaskoczeniem i był mocny!

Bez nuty zawahania mogę stwierdzić, że to rasowy kryminał idealny na jesienne szarugi 🙂

Krzywda…. zadana komuś, może później odbić się na Tobie.

„Jeśli kogoś krzywdzisz, bądź gotowy na wszystko. Czas nie ma znaczenia, gdy krzywda zacznie domagać się wyrównania.”

⭐RECENZJA⭐

Tym razem pisarz @marekstelar proponuje nam swoją, najnowszą powieść "Krzywda", która miała niedawno premierę 😊 Zacznę dziś od historii, która mnie zaintrygowała od pierwszego zdania i pochłonęła. Do samego końca mój mózg pracował na ogromnych obrotach i chciałam sama, przed naszym aspirantem Przeworskim i nie tylko, rozwiązać zagadkę morderstwa emerytowanej nauczycielki. Autor w bardzo ciekawy, intrygujący i pełen napięcia sposób prowadził fabułę tak, aby niby wskazać jakiś kierunek, a jednak niekoniecznie. Mamy różne wskazówki, mamy różne akcje i jej zwroty. Niby mam tak wiele, a jednak nie. Retrospekcja, która towarzyszy tej lekturze jest bardzo potrzebna, bo zawsze wnosi nutkę niepewności i to jest też takie "otwarcie" nam oczu na przeszłość, która miała wpływ na tu i teraz. Postać Przeworskiego intryguje, w szczególności, że nie ma on łatwego i prostego życia, ale mimo tego wszystkiego nie poddaje się, dąży do wytyczonego celu, a przede wszystkim chce złapać mordercę. Jego determinacja, spostrzegawczość dają wiele w jego pracy. Z resztą, kto czytał powieść "Skrucha", to już wtedy poznał go dość dobrze. Uważam ogólnie, że wszystkie postacie są dobrze wykreowane, są potrzebne i wnoszą dużo do tej książki. Zakończenie zszokowało mnie i wbiło w fotel, ale więcej Wam nic nie powiem 😜 Musicie przeczytać i przekonać się sami! Autora sobie cenię, więc czekam na jego kolejną lekturę! 😊

💪🏻

Współpraca z @wydawnictwofilia @filiamrocznastrona 💚

💪🏻

Dominik Przeworski zadomowił się w Nowym Warpnie i postanowił dalej pracować na stanowisku dzielnicowego.

Jego zapędy śledczego biorą jednak górę, gdy dochodzi do zabójstwa Reginy Remus – emerytowanej i nielubianej nauczycielki. Przeworski nie jest pewny winy oczywistego podejrzanego i zaczyna drążyć dalej. Bierze pod uwagę również odległą przeszłość.

W międzyczasie na terenie starego cmentarza odkryto szczątki więźniów obozu koncentracyjnego.

"Krzywda" Marka Stelara to okazja do drugiego spotkania z aspirantem Przeworskim. Dla fanów polskich kryminałów to pozycja obowiązkowa.

Ta historia ma w sobie wszystko, co właśnie w polskich kryminałach wyjątkowe. Autor zaprasza czytelnika do małej miejscowości, w której wszyscy się znają. Z jednej strony to dobre, ale z drugiej – jak w przypadku Reginy Remus – to klątwa, która będzie jej towarzyszyć do śmierci.

Dla Dominika Przeworskiego najprostsze rozwiązania nie są tymi, które bierze pod uwagę – zawsze patrzy szeroko i szuka kontekstów. Po znalezieniu zdjęcia z 1946 roku próbuje powiązać śmierć kobiety z przeszłością. Tym samym czytelnik ma szansę poznać trudną historię Nowego Warpna, jego klimat, a przede wszystkim tajemnice skrywane przez lata.

Marek Stelar pisze w rewelacyjnym stylu i do końca trzyma czytelnika w niepewności. Wszystkie informacje są dozowane, a fakty skrupulatnie ze sobą łączone. Autor doskonale przeplata przestrzenie czasowe i zachęca czytelnika do samodzielnego poszukiwania rozwiązania. A będzie ono zaskoczeniem – prawda wyjdzie niespodziewanie na jaw, a w wyobraźni odbiorcy na długo zapiszą się brutalne obrazy.

Warto i tym razem wspomnieć o dobrej kreacji głównego bohatera. Na pierwszym miejscu jest intryga, a Przeworski nie przytłacza swoją osobą – staje się niejako środkiem do odkrycia prawdy. Dzięki temu wybrzmi ona jeszcze dobitniej.

W powieści "Krzywda" wszystko jest na swoim miejscu – Autor dopracował w niej każdy szczegół tworząc kapitalną kryminalną historię. Jak dla mnie – Stelar to czołówka najlepszych polskich autorów kryminałów.

,,Polecenie padło po niemiecku. Mężczyzna, któremu zostało wydane, zdjął wiszący na haku płaszcz i rzucił go na płonące zwłoki, przydeptując materiał do chwili, aż płomień zniknął".

Jest to tom drugi, nie czytałam pierwszego, ale jakoś nie odczułam, by miało mi to w czymś przeszkadzać. Książka rozpoczyna się czasami dawniejszymi z 1946 roku, kiedy to czytamy o krzywdzie, którą ktoś komuś wyrządził. Następnie wracamy do roku 2018, kiedy to postać odcyfrowuje jakieś pismo i nagle słabnie przytłoczony informacjami z niego. W późniejszym czasie czytamy o zwłokach emerytowanej nauczycielki, która znalazła w domu znajoma. Wiele niewiadomych chodzi po głowie, kiedy przeglądają jej stare fotografie starając się złączyć z imieniem i nazwiskiem osoby, której dane napisała staruszka własną krwią. I tutaj było nieco wątpliwości, czy faktycznie mogła to zrobić? Czyżby jej śmierć nastąpiła po wyjściu napastnika? A może to był ktoś z jej znajomych? Jednak jeśli tak, to dlaczego ją skrzywdził? Czy można tą sprawę złączyć z obrazami z przeszłości? Nieco zaskakujący był późniejszy fakt, że na starym cmentarzy odnaleźli kości i skrawek ubrania. Obawiają się, że to ofiara obozu koncentracyjnego, jednak w jaki sposób mogła być w tym miejscu? Tu naprawdę zaczyna robić się gorąco. Coraz więcej niewiadomych i zaczynamy się domyślać, że tak szybko nie poznamy na nie odpowiedzi. Autor bowiem co kilka stron rzuca nam ochłapy informacji, które zaczynają coraz bardziej nas szokować. Czyta się ją w wielkim napięciu, bo nigdy nie wiadomo, kiedy cokolwiek się z tego wyjaśni. Tym bardziej, że staruszka wydawała się być naprawdę spokojną kobietą. Choć podobno kazała bać się żywych nie umarłych. Chcecie wiedzieć dlaczego? Co lub kto sprawił, że tak powiedziała? Czyżby wiedziała, że grozi jej jakieś niebezpieczeństwo?

Tu nie ma co ukrywać, że książkę można spokojnie polecić. Autor ma inteligentne pióro, które lekko się czyta, jest efekt wow i pociąg, by ani na chwilę nie przerywać czytania. Czy można chcieć czegoś więcej od dobrej książki?

Jeśli na książce jest napisane Marek Stelar, to bierzcie ją w ciemno. Jeśli nie czytaliście książek tego autora, to możecie być pewni, że to będzie doskonały wybór. Jeśli zaś znacie twórczość autora, to doskonale wiecie, co mam na myśli. Stelar jest pisarzem o niebywałym talencie tworzenia zagadkowych historii i kreowania bohaterów, z którymi nie będziecie chcieli się rozstawać. A drugie spotkanie z aspirantem Przeworskim już na zawsze pozostanie w Waszej pamięci. Jeśli chcecie poznać wcześniejszą sprawę, którą się zajmował to koniecznie sięgnijcie po „Skruchę”.

Bez wątpienia Marek Staler jest autorem dojrzałym, wiedzącym jak pisać i niebojącym się ukazywać tego na kartach swych książek. „Krzywda” to kryminał jakże dojrzały, solidny, mocno trafiający do naszej wyobraźni, sprawiając jednocześnie, że nasz umysł pracuje na wysokich obrotach. A to za sprawą zawiłej kryminalnej zagadki, którą chce się rozwiązać. Proszę mi wierzyć, nie przychodzi to z łatwością, gdyż autor doskonale miesza nitki fabuły.

Marek Stelar zaprasza nas do Nowego Warpna. To tutaj doszło do zabójstwa emerytowanej nauczycielki. Morderstwo Reginy Remus odbija się szerokim echem wśród tamtejszej społeczności. Kobieta nie cieszyła się sympatią mieszkańców. Jej charakter dał się we znaki wielu osobom. A dodatkowo niemieckie pochodzenie nie sprzyjało w dobrych relacjach z mieszkańcami.

Przeworski na miejscu morderstwa znajduje na podłodze napisane krwią nazwisko mordercy. Zatem zdaje się, że sprawa zostanie szybko rozwiązana. Ale czy na pewno? Ciekawostką jest również znalezione zdjęcie pochodzące z 1946 roku, na którym znajduje się załoga posterunku MO. Ślady prowadzą nas do przeszłości. A gdy dodam również, że na cmentarzu odkryjemy szczątki więźniów obozu koncentracyjnego, to jeszcze bardziej spotęguję Waszą chęć do sięgnięcia po tę książkę. I tutaj warto podkreślić, że pisarz doskonale łączy przeszłość z wydarzeniami z 2018 roku.

„Krzywda” to bez wątpienia kolejne dzieło Marka Stelara, które warto przeczytać. A co najważniejsze książka ta zasługuje nie tylko na bestseller, lecz również na miano NIK – Najlepszej Interesującej Książki. W tej książce autor doskonale dawkuje emocje, dba o to, aby tempo akcji miało odpowiednią dynamikę. A to wszystko okraszone szczyptą tajemniczości, która będzie wgłębiać nas w lekturę tej książki. Powiadam Wam, czytajcie Stelara – bierzcie go w ciemno. Twórczość tego autora jest godna polecenia. Co też czynię.

Książka „Krzywda” ukazała się nakładem Wydawnictwa Filia, Filia Mroczna Strona

To pierwsza książka autora, którą miałam przyjemność czytać. Już wiem, że będę nadrabiać zaległości, bo po lekturze "Krzywdy" nie może być inaczej. Jeśli lubicie rasowe kryminały, to naprawdę spędzicie dobrze czas z tą lekturą.

„Krzywdę” pochłonęłam w dwa dni, mimo iż miałam bardzo mało czasu na czytanie, to każdą wolną chwilę starałam się spędzić z tą książką. Trudno się było od niej oderwać. To jedna z tych książek, których kartki przewracają się same. Świetnie poprowadzona od samego początku, wszystkie wydarzenia były bardzo realne, a bohaterowie tacy prawdziwi z krwi i kości. Na początku zastanawiałam się, jak potoczy się ta historia, bo było wiele niewiadomych, ale z każdą przeczytaną stroną wszystko zaczęło się z sobą łączyć. Myślę, że ta książka zaskoczy wielu czytelników, tak jak mnie. Nie spodziewałam się takiego rozwoju wydarzeń i dałam się zwieść, bo nawet przez moment nie przeszło mi przez myśl, jak ta sprawa się zakończy.

Koniecznie czytajcie! Jeśli tak jak ja do tej pory nie znaliście twórczości autora, to nawet się nie zastanawiajcie i nadrabiajcie zaległości! To idealna lektura na długie jesienne wieczory. Polecam Wam!

„Krzywda” to moje drugie spotkanie z twórczością Marka Stelara. Pierwsze z nich „Blizny” było naprawdę udane i dobrze je wspominam. Dlatego też długo się nie zastanawiałam i od razu jak tylko w moje ręce trafiła jego najnowsza powieść, zaczęłam ją czytać.

Już pierwsze strony wzbudziły moje zainteresowanie, choć nie powiem, z początku trochę przerażały mnie retrospekcje do czasów wojennych. Jednakże one były tylko dodatkowym smaczkiem do całej historii, co z każdą koleją stroną stanowiło nieodłączny jej element i dzięki temu cała ta powieść była tak mroczna i tajemnicza… a takie właśnie są najlepsze, prawda?

W Nowym Warpnie dochodzi do morderstwa. Ofiarą jest Regina Remus, emerytowana nauczycielka, do której mało który mieszkaniec pałał sympatią, a to ze względu na jej zachowanie i zgorzkniałość, no i pochodzenie niemieckie… Sprawa nie wygląda na trudną, bowiem obok zwłok zamordowanej, widnieje imię i nazwisko prawdopodobnego mordercy (napisane krwią), a odciski palców znalezione na narzędziu zbrodni, pasują do wspomnianego mężczyzny. Dodatkowo na miejscu zbrodni znaleziono zdjęcie załogi posterunku MO zrobione w 1946 roku. Jakiś czas później na cmentarzu zostają odkryte szczątki więźniów obozu koncentracyjnego. Czy sprawy mogą być ze sobą powiązane?

Fabuła książki rozkręca się dość powoli. Całość zachowana jest w mrocznym i tajemniczym klimacie, a samo dochodzenie stanowi nie lada zagadkę do rozwiązania. Bo niby mamy wszystko podane jak na tacy, jednakże czy to nie byłoby za proste? Główny bohater, aspirant Dominik Przeworski nie jest co do tego przekonany. I choć nie jest on upoważniony do bezpośredniego prowadzenia śledztwa, ciekawość nie pozwoli mu odpuścić sobie tego tematu. Im bardziej w nim drąży tym większe odkrywa rewelacje i tajemnice, które nieraz nas zszokują. I to właśnie dzięki retrospekcjom do momentów młodości Reginy Remus, dowiadujemy się wielu rzeczy, dzięki którym wszystkie elementy powolutku wskakują na swoje miejsce, a cała sprawa wydaje się bardziej zagmatwana niż na samym początku. Autor w genialny sposób stworzył klimat tej książki, przez co momentami naprawdę ciężko było się od niej oderwać. Sam pomysł na fabułę jest niezwykle ciekawy, a bohaterowie idealnie pasujący do swojej roboty. I nawet pomimo tego, że w połowie książki odgadłam kto tak naprawdę stoi za morderstwem nauczycielki, to i tak spędziłam z tą nią dobry czas. Także jeśli lubicie „rasowe kryminały” to ta książka będzie dla Was świetnym wyborem.

Jesteśmy w stanie wybaczyć krzywdę? Przecież wybaczenie to przejaw wyższości nad drugim człowiekiem, a czy to chwilowe uczucie jest w stanie być odpowiednią zapłatą za wyrządzoną zniewagę?

Autor wraz z kolejną swoją książką zabiera nas w podróż do świata, gdzie nie wszystko jest jasne i klarowne, a tajemnice z przeszłości piętrzą się i wrą, szukając momentu na ujście.

Fabuła prowadzona jest na dwóch przestrzeniach czasowych, jednak wszystko, co na początku się dowiadujemy, jest zagadkowe, nierozwinięte. Nadaje to klimat tajemniczości, sprawiając, że z ciekawością śledzimy historię, aby nie przeoczyć szczegółów. Jednak autor postanowił się z nami zabawić, nie odkrywając kart sprawiedliwie. Podaje nam pojedyncze szczegóły, za chwilę mamiąc nas innymi, aby ponownie powrócić i rozwinąć już poznane fakty.

Pisarz ma szczególne ciekawe pióro, które sprawia, że historia, która opisuje, staje się tak realna i obrazowa, a my jesteśmy w stanie widzieć ja oczyma wyobraźni. Ze szczegółowością nadaje on bohaterom emocjonalność, wyczuwalną przez zwykłego czytelnika. Takie książki chce się czytać. Widzieć i czuć, a dodatkowo mieć wrażenie uczestniczenia w fabule.

Wielowątkowa akcja, która z odpowiednim czasem i tempem nadaje bieg wydarzeń i historyczne wspomnienia, które pozwalają nam spojrzeć na bohaterów z innej strony.

Sam tytuł również znajdzie swoje wytłumaczenie w czeluściach powieści.

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją książki Krzywda autorstwa Marka Stelara. Jest to moje drugie spotkanie z twórczością autora, ale pierwsze pełnowymiarowe. Próbkę talentu Marka Stelara poznałam czytając Zbrodnię i karę - zbiór opowiadań spośród których jedno wyszło spod pióra autora Krzywdy. Przyznaję, że styl pisarza bardzo mnie zaciekawił i cieszę się, że nie musiałam długo czekać na kolejną jego powieść. Akcja Krzywdy rozpoczyna się od morderstwa, którego ofiarą stała się emerytowana nauczycielka Regina Remus. Kobieta nigdy nie była lubiana przez pozostałych mieszkańców Nowego Warpna. Wpływ na to miało nie tylko jej niemieckie pochodzenie, ale i jej antypatyczny sposób bycia. Zbrodnia wywołała jednak ogromne emocje i była szeroko komentowana. Początkowo wiele wskazywało na to, że policjanci przybyli na miejsce zdarzenia nie będą mieli zbyt wiele pracy. Obok ofiary zapisane krwią zostało nazwisko potencjalnego sprawcy, a na nożu wyciągniętym z ciała ofiary odnalezione zostały później jego odciski palców. Aspirant Dominik Przyworski nie dał jednak wiary w to, że sprawa może być tak prosta. W domu denatki odnalezione zostało zdjęcie wykonane w 1946 roku na posterunku Milicji Obywatelskiej. Utwierdza to Przyworskiego w przekonaniu, że zabójstwo Reginy Remus ma drugie dno. Aspirant zaczyna prowadzić śledztwo na własną rękę. Dokąd go to zaprowadzi i co uda mu się odkryć? Jaki cała sprawa ma związek ze szczątkami więźniów obozu koncentracyjnego, które zostają odnalezione podczas porządkowania starego cmentarza? Odpowiedzi czekają na kartach powieści. Pewne jest to, że Marek Stelar napisał świetny kryminał. Zastosował zabieg, który bardzo lubię - poprowadził narrację na kilku płaszczyznach czasowych. Mamy zatem do czynienia z retrospekcjami, dzięki którym Dominik Przyworski krok po kroku poznaje tajemnice sprzed lat. Sam bohater również bardzo przypadł mi do gustu. Niewątpliwie jest bystry i ambitny. Zabrakło mi natomiast duchoty małomiasteczkowej społeczności, która na pewno dodałaby całej historii smaczku. Jak dla mnie pozycja must have dla wszystkich fanów mrocznych historii!

Uwielbiam, kiedy w książkach występują retrospekcje bez względu na gatunek. Lubię też, gdy akcja wraca do czasów II wojny światowej i wydarzeń powojennych. Dlatego też skuszona opisem wydawcy wzięłam na tapet najnowszy kryminał Marka Stelara.

Spokój w Nowym Warpnie został zaburzony przez zabójstwo popełnione na emerytowanej nauczycielce. Nikt nigdy nie darzył jej szczególną sympatią, ale zabójstwo w małej społeczności nie mieściło się w głowie i nie przeszło bez echa. Dzielnicowy Przeworski nie byłby sobą, gdyby nie zaczął się wtrącać do prowadzonego śledztwa, które wyglądało na banalnie proste. Nazwisko mordercy zostało bowiem wypisane krwią na podłodze obok ofiary. Jednak nie ma przecież prostych rozwiązań i nie ma tylko bieli i czerni, ale istnieją jeszcze odcienie szarości. Poza tym pozory mylą! Kiedy w czasie przeszukiwania domu ofiary dzielnicowy znajduje zdjęcia z 1946 z posterunku MO, postanawia poprowadzić własne niezależne śledztwo. Dokąd to go zaprowadzi?

Nie znałam wcześniejszych spraw, jakie prowadził aspirant Dominik Przeworski, ale zupełnie nie zakłócało to odbiorów tej historii i spokojnie wgryzłam się w nią już od samego początku. A już mocno i tajemniczo się zaczęło, czyli tak jak lubię. Nie mogłam książki odłożyć. Jako czytelnik uwielbiam, gdy mroczna przeszłość łączy się z zagadką z teraźniejszości, lubię łączyć kropki, rozgrzebywać stare sprawy, szukać tego, co zostało zamiecione pod dywan, wkraczać w czyjś świat, budzić uśpione demony i wraz z policją poszukiwać trupa w szafie. To wszystko znalazłam w kryminale Stelara. Polubiłam aspiranta Przeworskiego, to rasowy dociekliwy gliniarz z intuicją, uparcie łączący dane z różnych źródeł, by dojść do prawdy. W dodatku to gliniarz bez uzależnień, co tak często występuje w kryminałach. Mroczna przeszłość w sposób dopracowany splotła się z teraźniejszością, ukazując gorycz życia, niespełnioną miłość, wyrzuty sumienia, okrucieństwo, stereotypy, które rządziły i rządzą w małych społecznościach, tajoną krzywdę, która toczy umysł jak nowotwór.

Autor w sposób perfekcyjny ukazał, jak ciężko jest żyć, mając świadomość popełnionych przez ojców grzechów, trudną historię, z którą z pokorą trzeba się pogodzić i wciąż pamiętać, by się nie powtórzyła.

Reasumując: wciągająca fabuła, spójne z treścią i nieoczywiste rozwiązanie, nieprzeciętni bohaterowie, dopracowany zarys historyczny to wszystko sprawia, że książka Autora mnie urzekła i sięgnę po wszystko, co napisał. Marek Stelar to dla mnie odkrycie, bo nie miałam możliwości poznać wcześniej jego twórczości.

Za możliwość zapoznania się z treścią książki dziękuję Wydawnictwu Filia.

Sprawca zbyt często myśli, że jego czyn zniknie jak kamień wrzucony w wodę. Zniknie i nikt nigdy nie dowie się tym, co zostało uczynione. Zapomina tylko, iż jeszcze długo po tym rozchodzą się fale, docierając coraz dalej, są słabsze i nie da się zauważyć co jest ich źródłem. Jednak wciąż mają siłę by wpłynąć na to, co znajdzie się na ich drodze, może nawet zmienić kierunek, w jakim podąża.

Morderstwo Reginy Remus zdaje się być prostym przypadkiem, takim, w którym dochodzenie trwa długo i polepsza statystyki wykrywalności. Dlaczego więc aspirant Przeworski szuka drugie dna? Dowody wskazują sprawcę, to najważniejsze, cała reszta to jedynie niczym nie poparte ewentualne poszlaki, mało wnoszące do śledczych ustaleń. Czy jedno zdjęcie sprzed kilku dekad, znalezione obok ofiary, coś zmieni? Niedaleko rewiru Przeworskiego zostają odkryte szczątki, wszystko wskazuje, że to więźniowie obozu koncentracyjnego. Jedna i druga sprawa interesują go, w obu ludziom odebrano życie, a powody wcale nie są tak oczywiste dla policjanta. Nowe Warpno zdaje się być spokojnym miejscem, gdzie dawno zapomniano o tym, co było, ale czy na pewno? Ktoś zabił kiedyś, ktoś zabił teraz, mordercy zdają się być znani, ale czy to nie jedynie pozory?

Zło nie ma daty przydatności, prędzej czy później przypomni o sobie. Najnowszy kryminał spod pióra Marka Stelara już od pierwszych stron wciąga nas w dwa plany czasowe, jeden zarysowany wpierw dość enigmatycznie i stanowiący przeszłość, a drugi będący teraźniejszością i to ona wydaje się być tym, co czytelnicy powinni bacznie obserwować. Morderstwo dokonane w spokojnej okolicy, ofiara, która nielubiana, ale raczej nie miała wrogów chcących pozbawić życia. Kto więc mógł ją zabić? Sprawa wcale nie jest aż tak zagmatwana jak mogłoby się wydawać, chociaż czy na pewno? Autor doskonale zasiewa w nas ziarno wątpliwości i systematycznie pozwala mu rozrastać się, gdzieś tkwi klucz do tego, co wydarzyło się niedawno i wcale nie jest nim ten leżący na widoku, ale czy na pewno? Rzadko przecież odpowiedź leży gdzieś daleko, lecz co z intuicją? „Krzywda” kartka, po kartce, pokazuje, że warto nie tyle jej ślepo zaufać, ile sprawdzić wszystko, co ma w sobie nawet niewielki znak zapytania, gdyż właśnie w detalach kryje się najczęściej najważniejsza część prawdy. A sam tytuł również ma znaczenie i niejednokrotnie odbija się echem w tej historii, przypominając, iż może wydawać się być zapomnianą, ale jej echa wciąż rozbrzmiewają i budzą demony przeszłości w przyszłości. Marek Stelar w „Krzywdzie” stworzył wielowarstwowy kryminał, w którym to, co oczywiste poddane zostaje w wątpliwość, a w skutek tego pojawiają się rysy tam, gdzie nikt ich nie spodziewa się.