Gra

Czy książka, w której historia jest przedstawiona z perspektywy sześciu różnych osób ma rację bytu?

Tego jakże niełatwego zadania podjęła się Sara w swojej najnowszej książce. I uważam, że wyszło jej to idealnie. Zważając na to, że każdy z bohaterek różnił się od siebie tak bardzo, jak to tylko możliwe.

Jestem pełna podziwu dla Autorki za to, jak wiele pracy włożyła w stworzenie tej książki. A czuć to już od pierwszych stron. Zostajemy stopniowo sprawdzani w tej świat sekretów i intryg. W samej zaś historii bohaterów przepadamy od razu.

Jeśli zaczniecie ją czytać, a szczerze to polecam, to nie spieszcie się. Czytajcie powoli i zwracajcie uwagę nawet na najmniejsze szczegóły, ponieważ są one bardzo istotne.

"Gra" to książka, w której Autorka manipuluje czytelnikami, zwodzi ich i jednocześnie daje tropy, którymi mogą podążać. Jest to świetnie skonstruowana i poprowadzona historia. Wzbudza multum emocji, które potrafią zawładnąć czytelnikiem tak, że sam, nie wiedząc kiedy poddaje się tej grze w podchody.

Dajcie się porwać i zobaczyć jak różne mogą być ludzkie oblicza i jak zmieniają się one w zależności od środowiska w jakim się znajdą. Ja jestem zachwycona tą książką i wydaje mi się idealna na jesienne wieczory. Szczególnie dla tych, którzy lubią poczuć trochę grozy i adrenaliny podczas czyta

„Nie ma dobrych i złych ludzi. Wszyscy jesteśmy tylko sumą własnych doświadczeń.”

Uch... cóż to była za porywająca, niejednoznaczna powieść. Rewelacyjny, nieszablonowy thriller, który budzi niepokój i mąci spokój.

Sześcioro zupełnie obcych sobie ludzi zjawia się w Puszczy Posoczyńskiej – miejscu owianym mroczną legendą - mają zagrać w tajemniczą grę. Różnią się wszystkim, pochodzą z różnych środowisk, mają odmienne poglądy. Nie do końca są świadomi co ich czeka. Gra nabiera rozpędu, staje się nieprzewidywalna, trudna, zagmatwana z czasem robi się coraz bardziej przerażająca. Zmienia się w walkę o przetrwanie.

Liczne zwroty akcji, intrygująca fabuła, emocje, nerwowe napięcie, wyraźnie odczuwany strach. Rewelacyjnie wykreowani bohaterowie, podejmują grę i wkraczają na zupełnie nieznany sobie teren. Zawzięta, brutalna walka. Narracja toczy się z perspektywy każdego z nich. Poznajemy ich przeszłość i skrywane tajemnice, mamy dostęp do otulonych mrokiem umysłów. Na jaw wychodzi ich brak szczerości i zakłamanie.

Autorka umiejętnie wodzi nas za nos. Stworzyła powieść w której atmosfera stopniowo gęstnieje, staje się mroczna, jak otaczający wszystko las i złowieszcza, przejmująca cisza. Tajemnice, misternie utkane intrygi, sceny mrożące krew w żyłach. Wszystko idealnie wyważone, tworzy spójną, niesamowitą całość, od której nie można się oderwać.

Zakończenie mocno mnie zaskoczyło! Czekam na kolejne książki Autorki. Bardzo, bardzo polecam!

Tytuł: "Gra"

Autor: Sara Antczak

Data premiery: 28.09.2022r.

Wydawnictwo: Filia Mroczna Strona

.

.

Byłam tej książki bardzo bardzo ciekawa. Autorkę znam z poprzedniej pozycji z "Liny", którą uwielbiam!

.

.

"Gra".

Trochę namieszała mi w głowie🙈

Było mrocznie.

Było strasznie.

Dużo się działo.

.

.

.

Podchody.

W to "grali" jej uczestnicy.

.

Kim byli?

To młodzi ludzie.

Zagubieni.

Niektórzy nie wiedzieli dokąd się udać, by z kimś porozmawiać o swoim problemie.

Chcieli odpokutować za swoje winy...

W tym celu udali się do lasu, by zagrać w grę.

Wcześniej każdy z nich otrzymał tajemniczą kopertę z zapytaniem czy chcą zagrać, a oni się zgodzili... I nie było już odwrotu.

Tylko ta gra przemieniła się w walkę o przetrwanie.

Jedna drużyna... A każdy podejrzewa drugą osobę, że jest zdrajcą...

.

Ta sytuacja miesza im w głowach...

A jaka okaże się prawda?

Czy każdy przetrwa tę rozgrywkę?

Nie powiem 🤫

Musicie przekonać się sami!

.

.

Sara Antczak poprowadziła rozgrywkę na wysokim poziomie!

Wszystko do siebie pasowało.

Aczkolwiek u mnie małym minusem jest wątek pandemii. Chociaż w tym przypadku pandemia odcisnęła piętno na naszych bohaterach i ten wątek pasuje tu bez dwóch zdań to i tak nie lubię o niej czytać w książkach. Wystarczy, że zabrała nam tak wiele i... też zawirowała życiem nie jednego człowieka...

.

.

Na koniec:

Muszę przyznać, że książka będzie mi siedziała długo w głowie, bo czytając momentami miałam gęsią skórkę na rękach i... muszę teraz wziąć w obroty jakiś obyczaj, żeby trochę oczyścić głowę 🙈

.

.

Także...

Czytajcie grę, by sprawdzić czy lektura Was wciągnie!

Kto z Was zna grę w podchody ?

Pamiętam jak dziś, kiedy za czasów szkoły podstawowej chodziliśmy do kolegów i koleżanek z klasy na urodziny. Każde takie urodziny nie mogły obejść się bez gry w podchody - to było coś na co wszyscy czekali. Tylko my graliśmy w to dla zabawy a nie żeby przetrwać...

Gra jest książką która od niedawna zawładnęła bookstagramem. W pewnym momencie wydawało mi się że już chyba wszyscy ją przeczytali tylko nie ja. A więc sięgnęłam po książkę. Widziałam na jej temat bardzo wiele pochlebnych opinii dlatego postawiłam jej bardzo wysoką poprzeczkę. W mojej ocenie jest to dobra książka a nawet świetna. Posiada wiele cech thrilleru których szukam w książce. Jest to też przykład pierwszej książki w której nadmiar emocji może powodować ból głowy, co jest efektem przesycenia tekstu emocjami- ale o tym zaraz.

Fabuła wyłania przed nami sześć bohaterów którzy zjawiają się w lesie i podejmują grę w podchody. Jednak ich gra nie będzie rekreacyjną rozgrywką, a raczej walką na śmierć i życie, walką o przetrwanie.

Sześć osób całkowicie od siebie różnych bynajmniej tak wydawało mi się na początku... W toku akcji dowiadujemy się jakie skrywają tajemnice. Bo to właśnie one powodują że znaleźli się w tej grze.

Autorka stworzyła świetną książkę, bogatą w akcję i pomysły. Umiejscowiła bohaterów w lesie czyli w miejscu który budzi lęk i poczucie dezorientacji i braku bezpieczeństwa. Dzięki temu w bohaterach narastało napięcie i frustracja tym samym i ja odczuwałam ogromny stres i napięcie.

Partyzanci i zawiadowcy to nazwy które na długo zostaną w mojej pamięci gdyż dotąd kojarzyli mi się z działaniami wojennymi. Patrząc na tą książkę każdy walczył o swoje życie a więc nazewnictwo w jakiś sposób idealnie współgrało z bohaterami.

Bardzo podobał mi się dobór cech charakteru bohaterów ale także ich profile psychologiczne. Były rozbudowane, oraz pozwalały na poznanie postaci bardziej dokładnie.

Wydaje mi się że czasem każdy z bohaterów zachowywał się jak nastolatek grający

W grę, i poddany presji czasu. To wszystko powodowało wiele sztucznych kłótni które z czasem zaczęły mnie irytować. Akcja toczyła się szybko. Było tutaj wiele zwrotów akcji ale w jednym momencie wydawało mi się że dzieje się za dużo. Czytałam w jednej recenzji o " przebodzcowaniu " wtedy kiedy czytałam tą recenzje wydawało mi się to niemożliwe ale w momencie kiedy trafił.na ten fragment ( tak mi się zdaje że był to ten sam ) przyznałam rację autorce tamtej recenzji. Faktycznie poczułam się przytłoczona nadmiarem akcji. Działo się w tym momencie za dużo - nie chcę tutaj wskazywać który dokładnie to był moment aby nie spojlerowac albo nie wskazywać fragmentu bo każdy z nas odbierze go inaczej ale faktycznie w tym momencie działo się za dużo i był to pierwszy moment w którym na chwilę odłożyłam książkę aby móc sobie wszystko poukładać. Nie ukrywam w tym momencie doszło do pewnego chaosu w mojej głowie. Kiedy wróciłam do lektury już miałam wszystko " ułożone", i dalsze czytanie było przyjemnością. Autorka posiada bardzo ciekawy styl pisania, co powoduje że przez książkę się poprostu mknie. Mi się to podobało:) całość okazała się dla mnie świetnym pomysłem z ciekawym przedstawieniem. Szkoda tylko że moja ukochana gra z dzieciństwa stała się makabryczna w skutkach . Książkę oczywiście polecam:)

"Gra " ~ S. Antczak

Lubicie gry, które podnoszą w was adrenalinę, chęć rywalizacji? Czy wolicie grać zespołowo?

[...] 𝐎𝐧 𝐩𝐨𝐰𝐢𝐞𝐝𝐳𝐢𝐚𝐥, 𝐳𝐞 𝐦𝐮𝐬𝐳𝐞 𝐨𝐝𝐞𝐣𝐬𝐜, 𝐨𝐝𝐩𝐨𝐤𝐮𝐭𝐨𝐰𝐚𝐜 𝐬𝐰𝐨𝐣𝐞 𝐰𝐢𝐧𝐲. 𝐃𝐥𝐚𝐭𝐞𝐠𝐨 𝐭𝐞𝐫𝐚𝐳 𝐣𝐞𝐬𝐭𝐞𝐦 𝐭𝐮𝐭𝐚𝐣. 𝐎𝐝𝐝𝐲𝐜𝐡𝐚𝐦 𝐬𝐰𝐢𝐞𝐳𝐲𝐦 𝐩𝐨𝐰𝐢𝐞𝐭𝐫𝐳𝐞𝐦, 𝐝𝐨𝐭𝐲𝐤𝐚𝐦 𝐤𝐨𝐫𝐲 𝐝𝐫𝐳𝐞𝐰, 𝐩𝐚𝐭𝐫𝐳𝐞 𝐧𝐚 𝐤𝐬𝐳𝐭𝐚𝐥𝐭𝐲 𝐜𝐡𝐦𝐮𝐫. 𝐂𝐢𝐞𝐬𝐳𝐞 𝐬𝐢𝐞 𝐨𝐬𝐭𝐚𝐭𝐧𝐢𝐦𝐢 𝐜𝐡𝐰𝐢𝐥𝐚𝐦𝐢 𝐧𝐚 𝐰𝐨𝐥𝐧𝐨𝐬𝐜𝐢. 𝐖𝐲𝐨𝐛𝐫𝐚𝐳𝐚𝐦 𝐬𝐨𝐛𝐢𝐞 𝐬𝐢𝐞𝐛𝐢𝐞 𝐬𝐚𝐦𝐞𝐠𝐨 𝐬𝐭𝐨𝐣𝐚𝐜𝐞𝐠𝐨 𝐧𝐚 𝐬𝐚𝐥𝐢 𝐬𝐚𝐝𝐨𝐰𝐞𝐣, 𝐰𝐲𝐩𝐫𝐚𝐧𝐚 𝐳 𝐞𝐦𝐨𝐜𝐣𝐢 𝐭𝐰𝐚𝐫𝐳 𝐬𝐞𝐝𝐳𝐢𝐞𝐠𝐨, 𝐳𝐚𝐩𝐥𝐚𝐤𝐚𝐧𝐚 𝐦𝐚𝐭𝐤𝐞. **** ***** 𝐬𝐤𝐚𝐳𝐚𝐧𝐲 𝐳𝐚 𝐰𝐬𝐩𝐨𝐥𝐮𝐝𝐳𝐢𝐚𝐥 𝐰 𝐳𝐚𝐛𝐨𝐣𝐬𝐭𝐰𝐢𝐞, 𝐰𝐲𝐫𝐨𝐤: 𝐩𝐢𝐞𝐭𝐧𝐚𝐬𝐜𝐢𝐞 𝐥𝐚𝐭 𝐰𝐢𝐞𝐳𝐢𝐞𝐧𝐢𝐚

Sześcioro obcych sobie ludzi staje do wspólnej gry terenowej. Las, zimno, wskazówki, zadania i łamigłówki to klimat jaki bedzie im towarzyszył. Cel jest jeden - wygrać. Czy uczestnicy odnajdą w sobie sojuszników? A może staną sie największymi wrogami?

Ich los jest w rękach tajemniczych założycieli, a gra przestaje być grą i zaczyna być walką o przetrwanie.

Co tak naprawdę ich sprowadziło w to miejsce, kto kłamie a kto mówi prawdę?

[...] 𝐉𝐮𝐥𝐢𝐚 𝐧𝐢𝐞 𝐳𝐲𝐣𝐞.

𝐉𝐮𝐳 𝐧𝐢𝐠𝐝𝐲 𝐧𝐢𝐞 𝐰𝐫𝐨𝐜𝐢. 𝐀 𝐣𝐚 𝐦𝐮𝐬𝐳𝐞 𝐝𝐨𝐰𝐢𝐞𝐝𝐳𝐢𝐞𝐜 𝐬𝐢𝐞, 𝐣𝐚𝐤 𝐳𝐠𝐢𝐧𝐞𝐥𝐚. 𝐌𝐮𝐬𝐳𝐞 𝐭𝐨 𝐳𝐫𝐨𝐛𝐢𝐜 𝐝𝐥𝐚 𝐉𝐮𝐥𝐢𝐢, 𝐑𝐚𝐢𝐬𝐲 𝐢 𝐝𝐥𝐚 𝐬𝐚𝐦𝐞𝐣 𝐬𝐢𝐞𝐛𝐢𝐞.

Co to była za książka 😱!?

#książkowcy ja sie zakochałam. Autorka stworzyła niesamowity klimat lasu, puszczy.. Stworzyła coś idealnie realnego i autentycznego. Zaczne od oczywistości jaką było poprowadzenie akcji z perspektywy każdego z bohaterów. Dzięki temu poznajemy ich myśli, odczucia i emocje. Dodatkowo autorka sprawiła, że każdy z nich wspomina swoją przeszłość co jest dla nas ważna wskazówką, ale także szansą na przejrzenie ich charakterów. Cieszę się, że poświęcono też czas na wyjaśnienie łamigłówek, cieszę się, że nie skróciła tak istotnego elementu gry. Dodatkowo tajemniczość, klimat i miejsce działa tutaj zdecydowanie na korzyść. Research jaki zrobiła jest ewidentnie zauważalny! Bohaterowie odznaczali sie charakterem i sposobem bycia, choć było ich sporo CAŁKIEM sporo to nie szło sie zgubić, a po bliższym poznaniu można było nawet znaleźć w kimś swojego ulubieńca. Objętość książki całkiem duża, ale opisy nie były wbrew pozorom długie, nudne wprost przeciwnie wnosiły sporo cennych informacji. Autorka bawi sie z czytelnikiem tak, że dała istotną wskazówkę na początku książki co akurat ja zauważyłam, aczkolwiek nie każdy może na to zwrócić uwagę. Zakończenie! To dopiero szok! Nie spodziewałam sie takiego zakończenia. Ja chetnie bym poznala ciag dalszy! Niestety to jednotomowka :(

[...] 𝐌𝐠𝐥𝐚 𝐬𝐢𝐞 𝐩𝐫𝐳𝐞𝐫𝐳𝐞𝐝𝐳𝐚, 𝐚 𝐭𝐞𝐫𝐞𝐧 𝐩𝐨𝐝 𝐧𝐚𝐬𝐳𝐲𝐦𝐢 𝐬𝐭𝐨𝐩𝐚𝐦𝐢 𝐳𝐧𝐨𝐰 𝐬𝐭𝐚𝐣𝐞 𝐬𝐢𝐞 𝐩𝐞𝐰𝐧𝐲 𝐢 𝐭𝐰𝐚𝐫𝐝𝐲. 𝐏𝐫𝐳𝐞𝐝𝐳𝐢𝐞𝐫𝐚𝐦𝐲 𝐬𝐢𝐞 𝐩𝐫𝐳𝐞𝐳 𝐠𝐞𝐬𝐭𝐞 𝐳𝐚𝐫𝐨𝐬𝐥𝐚 𝐢 𝐤𝐫𝐳𝐞𝐰𝐲 𝐣𝐞𝐳𝐲𝐧, 𝐚𝐳 𝐰 𝐤𝐨𝐧𝐜𝐮 𝐝𝐨𝐜𝐢𝐞𝐫𝐚𝐦𝐲 𝐧𝐚 𝐦𝐚𝐥𝐚 𝐩𝐨𝐥𝐚𝐧𝐤𝐞 𝐨𝐭𝐨𝐜𝐳𝐨𝐧𝐚 𝐝𝐫𝐳𝐞𝐰𝐚𝐦𝐢.

Podsumowując jak dla mnie to zdecydowanie książka warta uwagi! Świetnie napisana, przemyślana, dopracowana. Nieprzewidywalna pod względem zakończenia choć może na początku już naprowadzić czytelnika na jej zakończenie. Nieprzekoloryzowana, stwarzająca klimat oraz urozmaicona wyrazistymi postaciami. Właściwie nie ma do czego sie przyczepić! Dla mnie mocna 10⭐

"Nie ma dobrych i złych ludzi. Wszyscy jesteśmy tylko sumą własnych doświadczeń."

Wiktoria, jest dziennikarką, która chce pomóc swojej najlepszej przyjaciółce Raisie w znalezieniu młodszej siostry Julii. W tym celu bierze udział w grze w podchody. Poznaje pięcioro ludzi, którzy mają stać się jej drużyną, muszą sobie zaufać, jednak nie mierzą się tylko z przeciwnikiem ale także ze swoimi słabościami.

Sara Antczak stworzyła niesamowity klimat. Wykorzystała lockdown i pandemie przez co mamy pokazany zamknięty świat i chęć wyrwania się na zewnątrz. Walkę ze słabościami, walkę z drugim człowiekiem, walkę ze sobą. Byłam niesamowicie ciekawa jak to się rozwinie. Kilka razy przechodziła mnie wręcz gęsią skórka. Totalnie się wkręciłam.

Jednak... końcówka... spłycona. Zakończona na szybko, bez krztyny realizmu. To mnie totalnie zabolało, bo chciałam wielkie wow. Już w głowie widziałam jak piszę totalnie zachwalającą opinię. Niestety, rozczarowałam się. Napięcie niesamowicie rosło, żeby wyparować w sekundę.

Ostatecznie uważam, że dobra książka, jednak oczekiwałam czegoś innego. Najlepiej sprawdźcie sami!

Trochę się obawiałam, że historia szóstki osób, mających zagrać w tajemniczą grę, okaże się kryminałem z motywem zamkniętej przestrzeni, gdzie jedna z osób musi okazać się winna. To nie mój typ, jeśli chodzi o thrillery. Z drugiej strony jednak byłam ogromnie ciekawa, ja się może potoczyć ta historia. Na szczęście okazało się, że to całkiem inny typ literatury.

Jak już wspominałam, poznajemy szóstkę obcych osób, których łączy tajemnicze zaproszenie do gry terenowej. Bohaterowie, to grupa mocno różniących się osób, każdego z nich będziemy mieli okazję poznać bliżej, bo autorka powoli, ze stopniowym napięciem będzie odkrywać przed nami powody, dla których to właśnie oni biorą udział w grze. A gdzieś w przeszłości majaczy tajemnicze zaginięcie młodej dziewczyny. Czy te wydarzenia mają ze sobą coś wspólnego? To historia z mocno rozbudowaną warstwą obyczajową, jednak nie brakuje tu tajemniczości i atmosfery niepewności. Czyta się jednym tchem, ale to zakończenie podobało mi się najbardziej. Niespodziewane, bo raczej to nie tak kończą się thrillery, jednak świetnie poprowadzone.

Bardzo dobra powieść, aż trudno uwierzyć, że autorka nie jest weteranką tego gatunku. Spójna, przemyślana fabuła, konsekwencja i łatwość czytania, to ogromne plusy tej powieści. Minusów - nie znajduję.

Sześcioro bohaterów zjawia się w lesie, żeby zagrać w tajemniczą grę. Na pierwszy rzut oka nic ich nie łączy. Pochodzą z różnych środowisk, wyznają odmienne wartości, mają różne charaktery. Nikt nie spodziewa się tego, co się stanie. Gra w podchody w jednej chwili zamienia się w grę o przetrwanie.

Kto za tym stoi i jaki jest jego cel?

To moje drugie spotkanie z twórczością autorki, czytałam jej poprzednią książkę "Lina", która bardzo mi się podobała i już wtedy wiedziałam, że jak Sara wyda kolejną książkę to będę zmuszona po nią sięgnąć, tak więc "Gra" po prostu musiała trafić w moje ręce. Kiedy zaczęłam czytać tą nietuzinkową historię szóstki młodych ludzi całkowicie przepadałam i nie odłożyłam książki, póki nie poznałam zakończenia. Styl i język autorki jest bardzo lekki i przyjemny w odbiorze, co sprawia, że książkę czyta się bardzo sprawnie i z dużym zainteresowaniem. Sara miała ciekawy pomysł na fabułę książki i naprawdę dobrze ją poprowadziła, a bohaterowie jakich wykreowała są bardzo autentyczni, różnorodni, dlatego myślę, że śmiało moglibyśmy spotkać ich w rzeczywistości i w wielu kwestiach się z nimi utożsamić. Historia przedstawiona jest z perspektywy kilkorga bohaterów, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się borykają, a tym samym lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Myślę, że w tym przypadku był to świetny zabieg, ponieważ tym sposobem każda z postaci odegrała tutaj istotną rolę, dostarczając tym samym wielu skrajnych emocji. Bohaterowie całkowicie się od siebie różnią - wyznają różne wartości, mają różne usposobienia, charaktery, pochodzą z różnych domów, ale w przypadku rozgrywki w którą zostali uwikłani nie ma to znaczenia, ponieważ ich głównym zadaniem jest za wszelką cenę przetrwać. Im dłużej "w las" - w tym przypadku dosłownie i w przenośni - zaczynamy poznawać prawdziwe powody wzięcia udziału szóstki bohaterów w grze i odkrywamy ich prawdziwe historie i twarze. Autorka w świetny sposób buduje napięcie i sprawia, że czytelnik czuje spory dreszczyk emocji, ale również mętlik w głowie. Natomiast samo zakończenie myślę, że było idealne dla tej historii. Podobała mi się ta książka! Czekam na kolejne powieści spod pióra autorki! Polecam! Moja ocena 8/10.

Z twórczością Sary Antczak spotkałam się przy okazji książki "Lina". Już wtedy byłam zachwycona stylem Autorki i wiedziałam, że każdą kolejną wydaną książkę na pewno przeczytam.

Sześcioro zupełnie obcych osób spotyka się w lesie, by zagrać w grę. Na pierwszy rzut oka nic ich nie łączy, pochodzą z zupełnie różnych środowisk, wyznają odmienne poglądy i mają różne charaktery. Rozpoczynają grę w podchody, którą w dzieciństwie znał każdy. Trzech mężczyzn i trzy kobiety podążają za czerwonymi strzałkami, po kolei wykonują coraz dziwniejsze zadania i rozwiazują zagadki. Żadna z tych osób nie wie, co jeszcze czeka ich w lesie. W jednej chwili gra w podchody zamienia się w walkę o przetrwanie. Kto za tym stoi i jaki ma cel?

"Gra" to bardzo dobrze skonstruowany thriller psychologiczny, który wciąga od pierwszych stron i trzyma w napięciu do samego końca. Sara Antczak wykonała kawał dobrej roboty tworząc ciekawą i niezwykle intrygującą historię. Perfekcyjnie połączyła przeszłość z teraźniejszością, tym samym idealnie nakreśliła nam portret każdego z bohaterów. Wydarzenia przedstawione są z perspektywy kilku osób, dzięki temu dobrze poznajemy każdego bohatera, poznajemy ich myśli, sposób postępowania i przede wszystkim powód, dla którego znaleźli się w grze.

Niewątpliwie "Gra" jest mocną książką, oplata ją mroczny klimat, a czytając cały czas czujemy wzrastające napięcie i niepewność tego, co może się za chwilę wydarzyć. Jednak finał tej historii mnie zawiódł. Oczekiwałam czegoś bardziej spektakularnego, w stosunku do całej intrygi.

Nie mniej jednak uważam, że "Gra" jest dobrą książką i fani thrillerów psychologicznych z pewnością się nie zawiodą.

Szóstka ludzi spotyka się w jednym miejscu. W lesie, w którym się znajdują, mają zagrać w podchody z grupą osób, nazywających siebie Partyzantami. Brzmi jak niezła rozrywka, powrót do dzieciństwa, sposób na poznanie nowych ludzi. Dzieli ich wiele, mają zupełnie inne charaktery, inne zawody, poglądy, wyznania, ale żadne z nich nie znalazło się w tym miejscu przypadkowo, a podchody z czasem zmieniają się w walkę o przetrwanie.

Ta powieść ma niesamowity klimat, a jej akcja wciągnęła mnie już od pierwszych stron. Fabuła skojarzyła mi się z połączeniem Blair Witch Project ze Squid Game. Wyobraźcie sobie, że znajdujecie z obcymi ludźmi w środku lasu, macie tylko to, co zdołaliście zapakować do plecaka, nie możecie liczyć na niczyją pomoc, Wasze telefony nie mają zasięgu. Jesteście zdani sami na siebie i musicie zaufać swoim nowym znajomym. Rozwiązujecie zagadki, pokonujecie przeszkody, dowiadujecie się o sobie coraz więcej, z czasem zapada zmrok, a sielanka przeradza się w piekło. Kto zwerbował do lasu szóstkę pozornie przypadkowych ludzi? Czego od nich oczekuje? Czy dadzą oni radę przetrwać do końca gry?

Bohaterowie są prawdziwą mieszanką wybuchową. Wiktoria jest reporterką, która próbuje poznać prawdę na temat zaginięcia siostry swojej przyjaciółki. Marika jest przepiękną kobietą, która zupełnie nie pasuje do tego miejsca, czytając o niej, ma się ochotę nazwać ją księżniczką, nie ma ona jednak łatwego życia, gdyż padła ofiarą przemocy ze strony swojego narzeczonego. Lana jest typem buntowniczki, wolnego ptaka, jej znakami rozpoznawczymi są kolorowe włosy, kolczyki i tatuaże. Kobieta w przeszłości została niesłusznie skazana na pobyt w poprawczaku i kieruje nią głównie żądza zemsty na osobach, przez które tam trafiła. Tymon jest programistą, doskonałym hakerem, znawcą „darknetu”, to typowy indywidualista. Aleks po traumatycznych przeżyciach staje się inną osobą. Pracuje w korporacji, a w grze stanowi najmilszą osobę, która w pierwszej kolejności udziela pomocy. Daniel jest kibolem, który ukrywa się przed światem, gdyż jest ścigany przez policję za pomoc w morderstwie syna polityka. Czy uda im się ze sobą zaprzyjaźnić? A może będą oni rywalizować między sobą?

Niezwykle się cieszę, że „Gra” została napisana przez naszą rodzimą autorkę. Rzadko kiedy zdarza się, by zachwycił mnie polski thriller, więc tym bardziej jestem mile zaskoczona. Autorka idealnie skonstruowała całą fabułę, a zakończenia, które zafundowała czytelnikom, zupełnie się nie spodziewałam. W tej książce nieustannie się coś dzieje, bohaterowie muszą być czujni, gdyż mają świadomość przewagi swych przeciwników. Zawsze bałam się lasów po zmroku… cóż, teraz boję się jeszcze bardziej.

„Gra” trafia do grona moich ulubionych książek, więc gorąco Was zachęcam do zapoznania się z tym tytułem, jeśli tak, jak ja jesteście fanami thrillerów, zwłaszcza tych, w których bohaterowie grają w niebezpieczną grę.

"Gra" Sary Antczak wciąga czytelnika już od pierwszych stron.

Poznajemy losy 6 obcych sobie ludzi, którzy zostają poddani najcięższej próbie. Próbie przetrwania.

Książka zaczyna się dość enigmatycznie. Dziennikarka lokalna Wiktoria chcąc pomóc swojej przyjaciółce w odnalezieniu zaginionej siostry za jej plecami bierze udział w grze, w której rok wcześniej wzięła udział zaginiona. Oprócz niej stawia się do gry jeszcze 5 osób i jak się okazuje, każda z nich ma coś na swoim sumieniu. Gra polega nie tylko na odnalezieniu tzw. Partyzantów ale również na utrzymaniu swoich sekretów.

Książka niesamowicie mnie wciągnęła. Czytałam ją z ogromną ciekawością a dzięki narracji całej 6 mogłam ich poznać dużo dokładniej. Każda postać jest świetnie wykreowana tak, że w każdej podjętej przez nich decyzji czuć piętno tragicznych wydarzeń z przeszłości.

Do samego końca czytało się z przyjemnością aczkolwiek zakończenie pozostawiło mi niedosyt. Początkowo rozwiązanie zagadki wydało mi się banalne i wręcz niewiarygodne jednak ostatnie strony pozostawiły mnie z pytaniami, na które nie poznam już odpowiedzi (chyba, że autorka napisze ciąg dalszy 😛).

Sam prolog, mocny, powoduje przyspieszone bicie serca.

Pokazuje, że jest na co czekać, że będzie się działo.

No bo, budzisz się...

pod ziemią.

Zakopana.

Żywcem.

Gra była książką numer 100, jaką poznałam w tym roku. I na te 100 przeróżnych tytułów, to była dla mnie najlepsza książka!

Książka, która prawdopodobnie wpadnie do moich TOP. Bo jasne, jest więcej książek, które polecam, ale bardzo nieliczne wpadają do tych naprawdę najlepszych.

6 zupełnie różnych, obcych sobie osób. Wszyscy stawili się w umówionym miejscu i czasie, żeby zagrać w rodzaj podchodów. Muszą stać się drużyną, zaufać sobie i działać razem, rozwiązać zagadki.

Tylko...

Dziecięca zabawa w podchody. Czy na pewno?

W zeszłorocznej edycji ktoś zniknął...

Wiktoria chce poznać prawdę.

Jej ciekawość zawsze była silniejsza niż strach.

To są podchody wersja hard.

To są podchody wersja kogoś [motyla nóżka]ło.

Wiktoria (Raisa), Lana, Marika, Aleks, Tymon, Daniel. Szóstka młodych ludzi.

Każdy zdaje się mieć swoje wielkie tajemnice.

Po mocnym prologu, początkowo jest dość spokojnie, poznajemy też bliżej bohaterów, rozdziały pisane są naprzemiennie z perspektywy każdego z nich.

Myślę, że ta część psychologiczna jest naprawdę mocnym punktem książki. To co drzemie w człowieku... To z czym zmagają się nasi bohaterowie, jakie mają pobudki, do czego są zdolni i co im się przytrafiło.

"Nie doceniałam Cię.

Nikt nigdy nie docenia".

"Nie podobało mi się to, kim jestem - mówię w końcu. - I chciałem być kimś innym".

Im dalej, tym jest ciekawiej, mocniej, bardziej hardcorowo. Trochę taki rollercoaster, pozorny spokój przechodzi w pęd, po to by znów odrobinę się wyciszyć i... puszczasz się zabezpieczeń, taka jazda bez trzymanki.

Moja ekscytacja rosła, aż byłam coraz bliżej końca i...na moment się przestraszyłam. Że zakończenie zepsuje mi cały odbiór.

Na szczęście nie. To było dobre. Może nie najlepsza możliwa wersja, ale mnie usatysfakcjonowało.

Polecam bardzo!

"Ty nigdy nie bierzesz udziału. Ty nigdy nie czynisz zła, tylko się mu przyglądasz. Jeszcze do ciebie nie dotarło, że to dokładnie to samo".

"Czemu płaczesz lisku mały?

Dzieci w sidła cię złapały.

Kiedy tylko tutaj wrócą,

Życie swoje bardzo skrócą. "

Dawno nie czytałam tak rewelacyjnej książki 👍 Fabuła opowiada o szóstce ludzi, którzy biorą udział w grze terenowej. Akcja toczy się w Puszczy Posoczyńskiej. Atmosfera jest naelektryzowana oczekiwaniem, strachem i niepewnością. Każdy z bohaterów trafił do gry w inny sposób. I każdy z nich ma inny powód by wziąć w niej udział. Nic ich nie łączy. Przynajmniej na pierwszy rzut oka. Poznajemy dziennikarkę Wiktorię, która szuka zaginionej siostry swojej przyjaciółki i to jest jej motywacją do wzięcia udziału w grze. Są jeszcze Aleks, Daniel, Marika, Lana, Tymon. Każdy z bohaterów jest skonstruowany tak, że zastanawiamy się czy znamy kogoś takiego. Czy może ktoś o podobnym rysie psychologicznym jest może wśród naszych znajomych. Ich portrety psychologiczne są mega ciekawe.

Czyta się fantastycznie. Nie wiesz do czego prowadzi ta gra i co czeka Zwiadowców ze strony Partyzantów. Koniec niespodziewany w moim odczuciu. A Wy bawiliście się kiedyś w podchody?🤔 Polecam waszej uwadze tę książkę. Już nigdy nie spojrzycie na las w ten sam sposób, a tym bardziej na grę w podchody 🖤

“Nie ma dobrych i złych ludzi. Wszyscy jesteśmy tylko sumą własnych doświadczeń. A jeśli spotkało nas wiele złego…”

W lesie zjawia się sześcioro zupełnie nieznanych sobie osób. Pochodzą z różnych środowisk, wyznają inne wartości, mają różne charaktery. Wszyscy zgłosili się do tajemniczej gry. Żadne z nich nie spodziewa się tego co ma się wydarzyć. Tajemnicza gra w podchody zmienia się w walkę o przetrwanie.

Jesień zwykle to dla mnie pora na mroczne książki. Skusiłam się na “Grę” bo spodobał mi się mega tajemniczy opis i potrzebowałam dobrego thrillera. Po za tym czytałam “Linę”, poprzednią książkę autorki, która bardzo mi się podobała. Tym razem się nie do końca udało, bo o “Grze” nie mogę powiedzieć, że mnie porwała i spełniła moje oczekiwania. Po zachęcającym opisie oczekiwałam mroku i trzymającej w napięciu, dynamicznej akcji. Niestety fabuła trochę się ciągnęła, a ja nie czułam tego napięcia. Zabrakło mi też czegoś w bohaterach, nie polubiłam żadnego z nich. Zakończenie mnie zaskoczyło ale również nie podobało mi się, historia nie poszła do końca w tę stronę, której się spodziewałam.

Jest to moje kolejne spotkanie z autorką, jednak tym razem historia jest thrillerem i powiem szczerze, że to było genialne! Tak. Autorka stworzyła historie która trzyma w napięciu do ostatniej strony, a jak już się wciągnie w "Grę" to nie sposób się od niej oderwać.

Historia z perspektywy sześciu osób, którzy wzięli udział w grze w podchody. Każdy z nich dostał zaproszenie do gry, jednak to nie było dziełem przypadku. Każdy uczestnik był wygrany przez organizatorów z ważnych powodów a ich przeszłość była ważnym elementem gry. Każdy z uczestników miał coś na sumieniu. I każdy z nich musiał walczyć ze swoimi traumami i słabościami. Jednak z każdą godziną ich przygoda w lesie, nabiera zupełnie innego charakteru. Nie dość że muszą walczyć ze swoimi demonami to walczą również o przeżycie. Kto stoi za tak dość brutalna gra? Jaki jest sens tej "zabawy"? Prawda okaże się zaskakująca i pokaże że ludźmi można manipulować jak nie mają nic do stracenia.

Pełna emocji historia która nie daje się odłożyć. Gdy już się wkręciłem w książkę, tak tajemnice i niespodzianki czekające na uczestników w lesie, sprawiły ze historia była niezwykle wciągająca. Autorka wprowadzila idealny klimat thrillera w książce, czułam dreszczyk adrenaliny i mnóstwo sprzecznych uczuć. To jak bohaterzy były wykreowani sprawiało że każdy z nich był interesujący a ich historia pełna mroku. Do końca nie potrafiłam zgadnąć zakończenia, a było one szokujące. Nie sądziłam że ludzie są tak podatni na manipulacje a w chwilach gdy ktoś umiejętnie ich pokieruje, zmieniają swoje wartości którymi żyli. Ta gra się skończyła, ale życie toczy się dalej. Czuję jednocześnie niedosyt bo jestem ciekawa czy historia Wiktorii się skończyła czy jednak będzie coś dalej. Ta bohaterka zasługuje na swoją własną historię bo jest dla mnie bardzo ciekawa.

Świetnie napisana książka, która na długo zostaje w pamięci.

Polecam 💔

Autor: Sara Antczak

Tytuł: Gra

Wydawnictwo: Filia

Wciągnęłam się w tę historię już od pierwszej strony!

Przeczytałam ją na raz, bo tak się zaintrygowałam, że nie byłam w stanie jej odłożyć.

Czytając, siedziałam jak na szpilkach, ponieważ nie wiedziałam czego mogę się po niej spodziewać.

Autorka przygotowała dla nas taką fabułę, która w każdym momencie zaskakuje. Pewnych elementów totalnie się nie spodziewałam.

Niepewność oraz tajemniczość czułam cały czas. Nie mogłam się doczekać tego, co okaże się na końcu.

Muszę przyznać, że zakończenia się spodziewałam. W pewnym momencie po prostu pomyślałam o tym, jak może się zakończyć ta historia i prawie tak było.

Ta pozycja sprawiła, że po przeczytaniu nie mogłam przestać o niej myśleć.

Ocena 4,5/5

Sześcioro nieznajomych w środku lasu zagra w niebezpieczną grę, gdzie stawką będzie czyjeś życie. Ale ciii 🤫 oni myślą, że to tylko niewinna zabawa.

Sądzę, że każdy zna polskie reality-show pt. "Agent", choć ja polecam amerykańską wersję zatytułowaną "Kret", którą znajdziecie na platformie Netflix.

Mamy grupę ludzi, którzy teoretycznie powinni grać do jedynej bramki, ale wśród nich jest ktoś, kto nieźle miesza. Kto to? Nie sposób odkryć przed finałem, ponieważ każdy wydaje się podejrzany. O ile uczestnicy show wiedzą, że mają w swych szeregach wroga, o tyle bohaterowie "Gry" nie są tego świadomi, do czasu...

To totalne indywidualności, które wiele w swym życiu przeszły. Niby nic ich nie łączy, a jednak... Mamy możliwość bliższego ich poznania, dowiadujemy się, co przywiodło ich do tego miejsca i zmusiło do podjęcia gry.

"Wszystkie złe rzeczy, jakie zrobimy, prędzej czy później do nas wrócą".

Przede wszystkim trwa tutaj nieustanna akcja i jest ona na tyle dynamiczna, że nie mamy czasu na poukładanie sobie w głowie napływających zewsząd informacji. Są one zaskakujące i wciąż kierują naszą uwagę w zupełnie nieoczekiwanych kierunkach. Jedno jest pewne adrenaliny tu nie zabraknie.

Szalona, nieobliczalna, pełna tajemnic i niebezpieczeństwa taka jest "Gra".

Do you play?

BRUNETTE BOOKS

Mam tutaj nie lada przygodę pełną wrażeń więc jeśli lubicie czytać thrillery psychologiczne to zajrzyjcie do "Gry", gdzie otoczy Was gęsty i mroczny las.

Poznajemy sześcioro uczestników, którzy spotykają się w lesie, by zagrać w tajemniczą grę. Na pierwszy rzut oka nic ich nie łączy. Każdy z nich chce przeżyć przygodę, dlatego decydują się na grę w podchody. Chcąc rozwiązać zagadki, które ktoś dla nich przygotował nie wiedzą, że ta gra zamieni się w walkę o przetrwanie.

Kto za tym stoi i jak zakończy się ta gra?

Sprawdźcie sami biorąc udział tej tajemniczej grze.

To moje pierwsze spotkanie z tą autorką i uważam je za bardzo udane. Autorka zapewniła mi świetną zabawę, mnóstwo emocji i wrażeń. Genialna, intrygująca i wciągająca fabuła. Idealnie wykreowani psychologicznie bohaterowie, którzy ukrywają różne tajemnice. Miałam okazję poznać każdego z nich oraz zrozumieć ich postępowanie. Autorka genialnie buduje napięcie, manipuluje czytelnikiem i miesza w głowach podsuwając mylne tropy, siejąc zamęt.

Do samego końca nie wiadomo komu można zaufać, bo jak okazuje się każdy kłamie i coś ukrywa.

Cały czas czułam nutkę niepokoju, , bo akcja w lesie przyprawia o dreszcze, a wyobraźnia mocno pracuje.

Nie ma mowy o nudzie, bo niesamowite zwroty akcji zapewniały mi rozrywkę na wysokim poziomie.

Zakończenie wbiło mnie w fotel i zaskoczyło. Spodobał mi się styl autorki i chętnie sięgnę po jej następne historie.

Idealna książka dla fanów mrocznych klimatów i poszukiwaczy mocnych wrażeń.

Rewelacja! Jestem zadowolona z lektury.

Polecam gorąco!

"Nie warto zapraszam do swojego życia ludzi, skoro w każdej chwili mogą zniknąć."

Grupa całkiem obcych ludzi bierze udział w grze terenowej. Takie podchody tylko, że dla dorosłych. Wszystko odbywa się w pewnej puszczy. Sześć osób, jeden las, jedna tajemnicza gra. Każdy bohater pochodzi z innego środowiska. Niby nic ich nie łączy, a jednak... Nagle zwykła gra zmienia się w walkę o przetrwanie. Kto jest wrogiem, a kto przyjacielem?

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Dawno nie czytałam tak ciekawej książki z tego gatunku. Już po przeczytaniu opisu miałam jedną myśl... "Blair Witch Project"! Jednak nie powiem, żeby to było jakoś bardzo podobne do kultowego filmu. Nie zmienia to faktu, że ta książka mnie ogromnie wciągnęła. Trudno było mi się od niej oderwać.

W książce jest bliżej przedstawiony każdy z bohaterów. Jest wyjaśnione, co wydarzyło się w ich życiu i co sprawiło, że wzięli udział w tej niebezpiecznej grze. Zaznaczę, że każdy był w takim momencie swojego życia, że ta opcja była najciekawsza.

Im dalej w las...

W pewnym momencie po prostu każdy staje się podejrzanym i czytelnik zastanawia się który z tej szóstki gra przeciwko reszcie. Przyznam, że od początku podejrzewałam niewłaściwą osobę, ale to typowe dla mnie 😅 Nigdy nie mam racji w takich sprawach, o czym już nie raz wspominałam😅 Jednak właściwy wróg mnie mocno zdziwił. Idealny przykład na to, że pozory mylą.

Polecam Wam tę książkę bo jest pełna tajemnic, niespodzianek i szalonych zwrotów akcji. Momentami niebezpieczna, przyprawia o gęsią skórkę. Autorka stanęła na wysokości zadania. Genialnie utrzymała napięcie od początku do końca.

Kto się skusi?

"Nie ma mrocznych lasów ani nawiedzonych domów, nie istnieją siły nadprzyrodzone ani zjawiska paranormalne. Wszystkie złe rzeczy, które zdarzają się ludziom robią inni ludzie."

"Gra" wciągnęła mnie totalnie. Od pierwszych stron czuć w niej napięcie, ciekawość i mroczny klimat. Szcześcioro nieznanych sobie osób spotyka się na leśnej polanie, aby zagrać w tytułową grę. Każdy z uczestników zabawy pojawił się na linii startu z innych pobudek. Nie byłoby w tym niczego nadzwyczajnego gdyby nie fakt, że w poprzednich latach w tym samym lesie zaginęło kilkoro innych osób. Dodatkowo uczestnicy nie znają szczegółów oraz zasad rozgrywki tylko ogólny jej zarys. Gra przypomina podchody, gdzie uczestnicy podczas pokonywania trasy muszą wykonać określone zadania.

Czy całej szóstce uda się dotrzeć do mety? Co ich czeka w trakcie wyprawy? I przede wszystkim co jest nagrodą?

Wiadomo, tu musicie doczytać sobie sami 😉

Emocje gwarantowane!!! Ciekawa fabuła, ciągłe napięcie, doskonałe portrety psychologiczne bohaterów i niebanalne zakończenie.

GRA

Autor: Sara Antczak

Wydawnictwo: Filia Mroczna Strona

Premiera: 28.09.2022

GRA to druga książka Sary Antczak. Tym razem Autorka postanowiła spróbować swoich siły w zupełnie innym gatunku – thriller z okładkową polecajką od Marcela Mossa. Sara Antczak zapowiada także kolejne współprace z Wydawnictwem Filia Mroczna Strona. Debiutancka powieść LINA bardzo mi się podobała, dlatego z niecierpliwością czekałam kiedy dostaniemy coś nowego. Okładka GRY jest dość tajemnicza i zagadkowa, opis również nie zdradza zbyt wiele. Jednak od razu wiedziałam, że muszę przeczytać. Jak zatem w mojej ocenie wypadła treść?

Książka opiera się na schemacie gry w której bierze udział sześć zupełnie sobie obcych osób, wszyscy zostają odcięci od cywilizacji, muszą rozwiązać zagadkę i wykonać pewne zadania. Czy aby na pewno są sobie obcy? Kto jest organizatorem gry? Jak teraźniejszość łączy się z przeszłością? Okazuje się, że każda z osób skrywa pewien sekret, ma za sobą dość skomplikowaną przeszłość i trudne doświadczenia. Pomysłodawcy gry nie stawiali na dobrą zabawę i rozrywkę, chodziło im o zupełnie coś innego, dlatego wybrali z tłumu konkretne osoby, którym podrzucili zaproszenie do wzięcia udziału w wyprawie życia. Dla kogo ta historia skończy się dobrze? Czy da się wygrać z demonami przeszłości?

Początkowo było mi ciężko wciągnąć się w historię, ze względu na przedstawianie wydarzeń z perspektywy kilku osób z dodatkową retrospekcją. Ale ten zabieg miał też duży plus – mogliśmy lepiej poznać każdą z postaci, zapoznać się z jej myślami, sposobem postępowania, a przede wszystkim motywem wzięcia udziału w grze.

Jak na debiutancki thriller książka jest dość mocna, dzieje się w niej dużo, nie brakuje mrocznego klimatu, niepewności i niebezpieczeństw. Po tym co działo się po drodze do finału można było oczekiwać bardziej „widowiskowego” zakończenia. Jednak biorąc pod uwagę, że to pierwsze kroki Autorki w nowym gatunku myślę, że GRĘ można ocenić jako ciekawą pozycję.

Jest to lektura idealna dla fanów nieco mroczniejszych klimatów, ale przede wszystkich miłośników gier terenowych, podchodów i escape roomów, osób które lubią rozwiązywać zagadki i bawić się w detektywów z pewnością znajdą w niej coś dla siebie.

6 zupełnie różnych i obcych sobie osób przychodzi do lasu, aby zagrać w tajemniczą grę, która z czasem przemienia się w walkę o przetrwanie.

Ciężko jest mi ocenić tę książkę, ponieważ miałam wobec niej całkiem sporo oczekiwania, dużo dobrego słyszałam o twórczości autorki i szczerze powiedziawszy nie jest to zła pozycja, ale z "butów mnie nie wyrwała".

Mamy szóstkę całkowicie różnych bohaterów i to z ich perspektyw jest napisana historia, dzięki czemu jesteśmy o krok przed innymi. Każdy wywodzi się z zupełnie innego środowiska, na co dzień zajmuje się czymś innym, jednak każdy z nich ma jakieś trudne doświadczenie, bądź skrywa sekret, przez który jest zwabiony do lasu, aby zagrać w podchody.

Relacje między bohaterami cały czas są napięte. Nie wiadomo komu mogą ufać, ktoś kłamie, ktoś nie mówi całej prawdy i co chwilę padają oskarżenia, choć powinni wszyscy trzymać się razem, aby wyjść zwycięzko z tej gry, która z czasem przemienia się w walkę o własne przetrwanie, czyż nie?

Miałam pewien problem, ponieważ ciężko było mi się połapać kto jest kim, co chwilę się gubiłam i myliłam bohaterów przez co ciężko mi się czytało, musiałam się maksymalnie skupić.

Historia z początkiem mnie mocno zaintrygowała, autorka zbudowała mroczny, niepokojący i tajemniczy klimat i nawet przeszedł mnie dreszcz - czyli coś, czego oczekuje się od dobrego thrillera, jednak im byłam głębiej w lesie tym bardziej mnie to wszystko nużyło, działo się jak dla mnie za dużo, a niektóre sytuacje były w ogóle oderwane od rzeczywistości i nietrzymające się całości.

Finałem niestety nie jestem zachwycona, zabrakło mi większych emocji i miałam podejrzenia, że może się to w taki sposób zakończyć.

"Gra" to całkiem przyzwoity thriller, w którym sensacja w odpowiedniej dawce miesza się z zawiłościami psychologii. Sześć osób, zwabionych różnymi środkami do lasu, czeka na rozpoczęcie gry. Obserwujemy ich pierwsze wrażenia, rodzące się sympatie i wychodzące na wierzch uprzedzenia. To będzie tylko zabawa, nic złego się nie stanie. Prawda?

Podobało mi się, jak autorka wykorzystała tytułowe słowo, skorzystała z jego wieloznaczności. W powieści chodzi zarówno o znaną wszystkim terenową rozgrywkę - podchody - jak i grę aktorską, ukrywanie prawdy na swój temat. Każdy rozdział przynosi nam coraz więcej informacji na temat bohaterów i ich skomplikowanych osobowości. Relacje pomiędzy nimi cały czas są napięte, a tajemniczy przeciwnicy, którzy każą siebie nazywać Partyzantami, dodatkowo utrudniają drużynie budowanie zaufania. Wobec tego bohaterowie ciągle nie wiedzą, jak siebie traktować - okłamują się, mówią prawdę, potem okazuje się, że część rzeczy przemilczeli, trzymają się razem, by za chwilę rzucać oskarżeniami itd.

Poczucie bezpieczeństwa szybko okazuje się tylko iluzją. Partyzanci przecież nie wyrządzą im prawdziwej krzywdy, czyż nie? No... cóż. Obserwowanie ich działań kojarzyło mi się z patrzeniem na kota, który bawi się upolowaną myszą. W trakcie gry drapieżnika z ofiarą ta ostatnia może przecież niefortunnie upaść i skręcić kark, a równie dobrze kot może się znudzić i ją wypuścić - tego nie wiemy. Tak samo nie wiemy, co stanie się dalej w książce, niepokój i późniejszy strach udzielają się również czytelnikowi, ale ciekawość popycha nas do dalszego czytania.

"Sześciu śmiałków weszło do lasu i zgubiło drogę,

została tylko dwójka, czterech dało nogę.

Zapytali wilka, czy puści ich stąd,

odpowiedział krótko: ona albo on".

Polecam "Grę" fanom thrillerów, czytelnikom, którzy lubią poczuć dreszczyk emocji. Na mnie powieść podziałała, udzielił mi się jej klaustrofobiczny klimat, czytałam ją w każdej wolnej chwili i do końca nie wiedziałam, kto przetrwa, a kto przegra. PS: jeśli zobaczycie w lesie czerwone strzałki, będzie lepiej, jeśli szybko wrócicie do domu...

Nietypowe podchody czy gra na śmierć i życie? To pierwsze pytanie, które pojawia się w głowie czytelnika, kiedy zaczyna "Grę" Sary Antczak. Odpowiedź znajdziemy dopiero pod koniec, jednak dzięki wprowadzonym retrospekcją z życia graczy, możemy powoli ją sobie kształtować. "Gra" jest ciekawie poprowadzonym thrillerem, który momentami naprawdę podnosi ciśnienie i poziom lęku, o to co się dalej wydarzy. Wraz z graczami typujemy "kreta", patrzymy z podejrzeniem na innych, zastanawiamy się, czy i jaki mogą mieć interes, by być w lesie w środku niczego.

Klimat autorka dopasowała idealnie do warunków, jakie stworzyła swoim bohaterom. Ciemny las, który, choć cichy jednak cały czas żyje. Skupiając się na kolejnych zadaniach, mimo wszystko trzeba cały czas zachować czujność i to się udziela. Mimo iż wiesz, że takie coś nigdy nie zdarzy się w prawdziwym życiu, to i tak zastanawiasz się, czy za oknem nie ujrzysz znaku.

Dla mnie ta powieść ma zasadniczo jeden minus — właśnie zakończenie. Kompletnie nie pasuje mi do trzymającej w napięciu fabuły, przez którą wręcz przepłynęłam (tak wciąga!). Zaskakujące na pewno, jednak u mnie koniec spowodował całkowity spadek adrenaliny. Ale to jedyne co mi się nie podobało, reszta sztos!

Sara Antczak składa na nasze dłonie propozycję przygody, która wydaje się równie intrygująca co niebezpieczna oraz nieprzewidywalna. Uwielbiam takie wyzwania, więc podjęłam się lektury bez najmniejszego wahania, ale nawet licząc na moc atrakcji oraz zaskakujących zdarzeń i tak muszę przyznać, że "Gra" przeszła wszystkie moje oczekiwania.

Autorka już w przypadku swoich wcześniejszych powieści pokazała nam, że nie boi się sięgać po ciężkie tematy, ma pomysł na swoje historie a w dodatku lubi przekraczać granice, serwując nam historie pomysłowe i świeże. Jej najnowsza propozycja idealnie definiuje styl oraz autorski temperament Sary Antczak, ponieważ to thriller psychologiczny utrzymany na najwyższym poziomie, który wciąga czytelnika w wir przerażających wydarzeń i zmusza go do podjęcia działań, bo gra toczy się o wysoką stawkę.

Las zawsze był dobrym miejscem do zbudowania mrocznego tła. Nic więc dziwnego, że to właśnie tutaj szóstka bohaterów zjawiła się, by zagrać w pewną nietypową grę. Wydaje się, że nie mają ze sobą nic wspólnego, ale czy gdyby faktycznie tak było, ktoś nie zdecydowałby się wybrać kogoś innego na ich miejsce? I właściwie kto stoi za tym wszystkim? Kto wyznacza zasady? Nagle gra z dzieciństwa, którą znamy i kochamy, zmienia się w walkę o przetrwanie a poznanie na początku bohaterowie zmieniają się pod wpływem przeżytych doświadczeń i ujawniają swoją prawdziwą naturę. Definiuje ich status, pochodzenie oraz prezentowane wartości, ponieważ cała szóstka nie mogłaby się bardziej od siebie różnić, ale to tylko zagęszcza atmosferę, wprowadza napięcie i pozwala bliżej przyjrzeć się każdemu z nich, ponieważ wydaje się, że wszyscy skrywają własne tajemnice.

Niewiele można zdradzić z fabuły, by nie popsuć radości czytania, ale jeśli lubicie zakręcone, pomysłowe i do samego końca nieprzewidywalne powieści - lepiej trafić nie mogliście. Autorka wykazała się bystrym okiem i inteligentnym postrzeganiem świata, ponieważ podjęła tytułową grę nie tylko z głównymi bohaterami, ale także i z czytelnikiem, który co raz mocniej angażuje się w całą sytuację i czuje dreszcz przerażenia przebiegający mu po plecach, gdy mroczny las zaciska swój morderczy uścisk a gra w podchody przestaje być dziecinną radością zmieniając się w śmiertelne zagrożenie. Doskonały pomysł na fabułę, dynamiczna akcja, różnorodni bohaterowie obdarzeni indywidualnymi bohaterami aż w końcu lawina skrajnych emocji przekładają się na historię, która pochłonęła mnie bez reszty i zaprowadziła do ekscytującego finału.

"Gra" budzi lęk, przerażenie oraz ogromne zaciekawienie. Autorka powoli, niemal boleśnie, ujawnia kolejne fakty i szczegóły, ponieważ wyraźnie widać, że od samego początku miała plan na swoją opowieść i realizowała go krok po kroku. To przełożyło się na dopracowanie, precyzję przekazu a także wiarygodność wydarzeń, wyróżniając książkę spoza tłumu, ponieważ świeżo po lekturze zdecydowanie mogę napisać, że jest ona jedyna w swoim rodzaju, wyjątkowa i warta każdego przeczytanego słowa. Rewelacja!

Nie miałam okazji wcześniej spotkać się z twórczością Sary Antczak, jednak, kiedy zobaczyłam „Grę” i przeczytałam jej opis, wiedziałam, że nie mogę jej się oprzeć. Rzadko czytam kryminały, a kiedy to robi to powieść musi mieć coś w sobie na tyle, żebym nie pomyślała nawet o odmowie jej przeczytania. Tak oto książka trafiła w moje ręce, otrzymałam wtedy od innych czytelników wiele pochlebnych opinii. Zachwalali „Grę”, mówili, że na pewno będę się dobrze bawić. Czy można oczekiwać czegoś więcej? Postanowiłam nie odmawiać sobie przyjemności i sięgnęłam po lekturę, wyruszyłam do lasu stając się kolejną uczestniczką tajemniczej gry.

W „Grze” mamy szóstkę bohaterów, którzy wydają się sobie obcy wyrwani z zupełnie innych środowisk, o innych zainteresowaniach, nie dostrzegamy wśród nich żadnych powiązań, przynajmniej na początku lektury. Lana, Marika, Tymon, Daniel, Wiktoria i Aleks spotykają się w lesie, ich zadanie polega na stworzeniu drużyny, która zagra ze sobą w grę. Jaka to będzie gra? Jak ją wygrać? Czy nagroda będzie tego warta? Co się stanie z przegranymi? Pozornie niewinna gra zmieni się w walkę o życie, żadne z nich nie miało najmniejszych przypuszczeń, że tak się może stać. Kto za tym stoi i co mają wspólnego ze sobą bohaterowie? Co czują ludzie, kiedy pozornie przyjemna rozrywka zmienia się w koszmar? Kto wyjdzie z tego cało? Czy w tak ekstremalnych warunkach można zaufać nieznajomym?

„Gra” jest pozycją, której nie sposób ominąć w nowościach książkowych. Sara Antczak stworzyła niesamowitą pozycję, która wciąga czytelnika w swoje odmęty gry nie pozwalając na jej opuszczenie. Czasami miałam wrażenie, że krew mi się mrozi w żyłach, czułam na plecach oddech niebezpieczeństwa. Działo się tak wiele, a sytuacja ulegała gwałtownej zmianie, nie sposób było pozostać przy wcześniejszym rozeznaniu. Czytelnik czuje się zdezorientowany, nie wie, w co tak do końca powinien wierzyć. To jest świetne, niczego nie można być pewnym do końca. „Gra” przedstawia opowieść sześciu bohaterów, a mimo wszystko nie czułam się przytłoczona tą liczbą, czy zmieszana, nie mylili mi się i to, co nieśli na swoich barkach. Książka bardzo mi się podobała, czułam ten dreszcz emocji, niewiedza potęgowała ciekawość, a zakończenie sprawiło, że mam w głowie kilka scenariuszy.

Graliście kiedyś za dzieciaka w podchody? Przyznam się, że nie miałam takiej przyjemności, a po przeczytaniu tej książki nawet się cieszę, że ominęła mnie ta zabawa, bo gdyby miała wyglądać tak, jak opisana przez autorkę, to do końca życia nawet do lasu bym nie weszła.

🌿 Puszcza Posoczyńska to szczególne miejsce, kilka lat wcześniej zaginęła tutaj grupa maturzystów, po których ślad zaginął. Teraz to miejsce, w którym spotyka się sześcioro obcych sobie ludzi, aby zagrać w podchody. Niby zwyczajna zabawa, która w pewnym momencie zamienia się walkę o przetrwanie.🌿

Wątek związany z zaginionymi maturzystami od razu skojarzył mi się z książką "W głębi lasu" Harlana Cobena, której nie czytałam, ale obejrzałam film nakręcony na podstawie tej powieści. Lubię czytać książki, w których jest rywalizacja na granicy życia i śmierci pomiędzy bohaterami. Pewnego rodzaju gry i konkurencje, w których wyłaniany jest jeden zwycięzca i walka o podium, czy o własne życie, to jest to co mnie kręci w takich książkach. Ten dreszczyk emocji związany z nie wiedzą i domysłami, co czeka bohaterów, czy wyjdą z tego cało, czy może na zawsze już pozostaną częścią tego lasu.

.

Ogromny plus za to, że autorka przedstawiła historię z perspektywy każdego bohatera. Mogliśmy poznać każdą postać z osobna, odkryć jej ciemną stronę i z jakiego powodu tutaj się pojawiła. Akcja dynamiczna, nie jest przeciągnięta, klimat mroczny i przywołujący ciarki. Las, w którym ma miejsce "gra" przedstawiony przez autorkę idealnie działa na wyobraźnie czytelnika, tym samym walka o przetrwanie uczestników jest jeszcze bardziej przerażająca i nieprzewidywalna.

.

Pierwsze moje skojarzenie związane z tą książką był tekst z filmu "Piła" "czas zacząć grę", kto oglądał ten wie, że ten tekst jest wypowiadany w każdej części filmu. Horror genialny, a czy tak było z książką? Do momentu rozwiązania całej tej zagadki, czyli samego zakończenie było bardzo dobrze, na taki thriller liczyłam i dostałam to, co chciałam, do momentu tego nieszczęsnego zakończenia 🤦 Przyznam się, że liczyłam na więcej krwi, jakieś ofiary wśród uczestników, a dostałam jakąś szajkę pseudo sekty, więcej nie mogę zdradzić, to już musicie sami przeczytać. Ogólnie książka bardzo dobra, polecam, a jeśli chodzi o zakończenie, to proponuje przymknąć na nie oko.

Nie wiem czy wiecie, ale uwielbiam książki, w których grupa obcych sobie osób zostaje odcięta od cywilizacji i wspólnie musi rozwiązać jakąś zagadkę lub rozegrać grę - najczęściej niebezpieczną i pozbawioną zasad. Na podobnym schemacie opiera się właśnie “Gra” Sary Antczak.

Sześcioro nieznajomych zjawia się w lesie, by oderwać się od codziennych problemów i zagrać w podchody. Brzmi niewinnie, jednak każdy z bohaterów skrywa pewien sekret lub tajemnicę z przeszłości, która rzutuje na jego obecne życie. Organizatorzy podchodów również nie zamierzają poprzestać jedynie na bezpiecznej zabawie - w końcu celowo wybrali osoby, którym podrzucili zaproszenie do gry…

Zacznę od tego, że mamy tutaj aż sześć perspektyw, a do tego jeszcze retrospekcje dotyczące każdej z postaci. Przez to z początku odrobinę trudno było mi wciągnąć się w tę historię, ale z drugiej strony dzięki takiemu zabiegowi każdego bohatera mogłam poznać lepiej - z czym się zmaga, o czym myśli, dlaczego zdecydował się dołączyć do gry? Najbardziej jednak zżyłam się z Wiktorią - dziennikarką, która dołączyła do gry zamiast swojej przyjaciółki Raisy, by poznać losy jej zaginionej rok temu siostry.

Nie da się ukryć, że “Gra” to naprawdę niezły thriller - dzieje się w niej dużo, a mniej więcej po połowie wydarzenia jeszcze nabierają tempa. Jest też dość brutalnie - zakopanie żywcem to tylko jedna z rzeczy, które czekają na bohaterów. Jeśli wciągniecie się w fabułę i zżyjecie z bohaterami, najbardziej zabolą Was jednak tortury psychiczne, które organizatorzy fundują graczom na każdym kroku.

Chociaż książka mi się podobała - głównie za sprawą klimatu i wartkiej akcji - to nie wiem sama, czy jestem fanką zakończenia. Liczyłam na więcej, na jakieś “bum” będące przy okazji wisienką na torcie, które sprawi, że trudno mi będzie zapomnieć o tej książce. Wydało mi się też nieco naciągane, a postawa niektórych bohaterów do teraz jest dla mnie totalnie niezrozumiała. Muszę jednak przyznać, że kilkukrotnie zwroty akcji mocno mnie zakoczyły i aż mnie kusi, żeby - wiedząc to, co wiem teraz - raz jeszcze przeczytać całość.

Podsumowując, “Gra” nie stanie się moim ulubieńcem, ale uważam ją za dobrą książkę z ciekawą fabułą i dobrze zarysowanymi portretami psychologicznymi bohaterów. Myślę, że mogę Wam ją polecić.

"Lu­dzie nie lubią in­no­ści, wy­ła­my­wa­nia się ze sche­ma­tu. Lu­dzie chcą być jed­no­li­tym two­rem. Ale teraz moja in­ność może się przy­dać. Teraz je­stem oazą spo­ko­ju wśród spa­ni­ko­wa­nych, śmier­tel­nie prze­ra­żo­nych ludzi."

Dobra, teraz już rozumiem o co tyle szumu.

Przede wszystkim fajny, dosyć oryginalny pomysł, taki trochę "escape room" na łonie natury.

Galeria ciekawych postaci, o których im więcej się dowiadujemy, tym bardziej czujemy się zagubieni.

"Gra" to jedna z tych książek, w której po każdym przeczytanym rozdziale, zadajemy sobie pytanie: Ale o co chodzi? Mimo to fabuła jest spójna i na końcu wszystkie wątki wskakują na swoje miejsce, a samo zakończenie, cóż mogę powiedzieć, było takie jakie lubię najbardziej. Poza tym niepokojący i żyjący własnym życiem las tworzy niesamowity klimat, który jeszcze bardziej podkręcą całą historię.

Wszystko to razem sprawia, że "Gra" dosłownie pochłania czytelnika oferując mu w zamian świetną rozrywkę.

Zabawa w podchody. Znacie? Myślę, że większość z nas przynajmniej raz miała możliwość spróbowania swoich sił w tej grze. Jako dziecko uwielbiałam się tak bawić i pewnie z chęcią zrobiłabym to znowu, aczkowiek niekoniecznie w tej samej scenerii co bohaterzy tej historii… Co w niej dostaniecie? Książkę, w której bohaterowie są zmuszeni przezwyciężyć swoje lęki i stawić im czoło. Historia, która niejednokrotnie mydli czytelnikowi oczy i nie pozwala przewidzieć kolejnego ruchu.

Nie umiem tak naprawdę stwierdzić co w tej historii najbardziej mnie urzekło. Czy były to fragmenty w których pomimo mnogości bohaterów każdy z nich opowiada nam swoją historię, swoje przeżycia, traumy i lęki? A może to, że każdy kolejny ruch był nie do przewidzenia? Autorka w fantastyczny sposób prowadzi fabułę wciągając czytelnika małymi kroczkami w mroczną i fascynującą, a zarazem chorą i dziwną grę. Przez ponad czterysta stron odczuwałam namacalny niepokój. Czułam się jak jedna z bohaterek ślepo wpatrzona i zwabiona jak ćma do światła. Z jednej strony chcąc uciec, a z drugiej pragnąc dowiedzieć się co będzie dalej. Pełna zagadek i tajemnic. Tutaj każdy z bohaterów odgrywa jakąś rolę.

Rozdziały prowadzone są naprzemiennie z perspektywy jednego z graczy. Każdy z nich ma swoją kolej. Każdy ma szansę opowiedzieć nam swoją historię. Przesuwając się w głąb lasu zagłębiamy tajemnicę nie tylko zagadki, ale również poznajemy wyboiste koleje życia. Jakże różni, a zarazem podobni w swoim bólu i doświadczeniach… Jedyne co nie za bardzo mi spasowało to samo zakończenie, które według mnie było nieco przekoloryzowane i zupełnie nie tego się spodziewałam…

Lubię sięgać po książki nieznanych mi autorów i nie mieć żadnych oczekiwań. Często takie pierwsze spotkania są po prostu średnie, ale można też wyłowić prawdziwe perełki i to mi się ostatnio wyjątkowo udaje. Może nie w takim stopniu, że z miejsca zakochuję się w stylu nowego dla mnie twórcy, lecz spędzam miło czas, zagłębiając się w świeże, oryginalne lektury.

Sara Antczak zabrała mnie do lasu. Można by od razu uznać, że to motyw raczej oklepany, że to już było i niczego ciekawego nie da się już z tego wycisnąć. A jednak od pierwszych stron towarzyszyło mi przekonanie, że trzymam w dłoniach książkę, którą zapamiętam na długo. I nie myliłam się.

"Gra" to powieść bardzo dobrze przemyślana i skonstruowana. W tej tytułowej grze, którą są podchody, znalazło się też miejsce na wiele innych gierek, manipulacji, szulerskich zachowań. Za intrygującą fabułą kryje się cały wachlarz ludzkich osobowości, sposób na przetrwanie, mechanizmów obronnych. Im dalej w las (i to dosłownie), tym częściej zastanawiałam się, który z bohaterów jest mi najbliższy, czy byłabym niezłomna jak Wiktoria, pełna wiary jak Daniel, cyniczna jak Tymon, wrażliwa, choć pałająca żądżą zemsty jak Lana, nieporadna jak Marika, a może tajemnicza jak Aleks, ale nie znalazłam odpowiedzi na to pytanie. W każdej z postaci mogłabym odnaleźć jakieś swoje cechy, jednak w żadnej na tyle wyraźnie, by mieć pewność, że zachowałabym się dokładnie tak samo.

Cała akcja była tak oryginalna, że nie miałam pojęcia, gdzie to wszystko zmierza, choć domyśliłam się częściowo, kto za tym stoi. Jednak wymieniając się wrażeniami z innymi osobami, które czytały "Grę", często wspominałam, że obawiam się zakończenia. I słusznie, bo niestety zupełnie nie spełniło moich oczekiwań i wyobrażeń. Liczyłam na to, że utrzyma poziom całej książki, a okazało się być jej najsłabszym elementem. Pasowałoby bardziej do powieści obyczajowej niż do thrillera psychologicznego, a dodatkowo było jakby bajkowe i żywcem wyjęte z gier komputerowych.

"Gra" to trzymająca w napięciu historia szóstki obcych osób, które muszą współdziałać nie tylko po to, by wygrać, ale przede wszystkim po to, by wyjść z lasu cało. Słabe zakończenie nie zatarło mojego zachwytu tym, co je poprzedziło, dlatego gorąco polecam.

Moje 8/10.

Autorka sprytnie lawiruje między wątkami i wodzi nas za nos. Nie powiem, coś tam po drodze się domyślałam, ale końcowe rozwiązania zagadek nawet mnie zaskoczyły. Zdaję sobie sprawę, że piszę dość zagadkowo, ale nie chcę zdradzić fabuły, bo uważam, że jest naprawdę dobra i warto samemu sięgnąć po książkę.

Sześcioro nieznajomych otrzymało tajemnicze zaproszenie do leśnej gry w podchody. Żaden z nich nie wie, z jakiego powodu właśnie on znalazł się w lesie, nie wiedzą też, czego mogą się spodziewać. Choć zabawa zaczyna się niewinnie, szybko przynosi niespodziewany obrót.

"Gra" to thrillerowy debiut Sary Antczak, trudno było mi więc w jakikolwiek sposób nastawić się do tej lektury. To, co proponuje Autorka szybko okazało się nieoczywiste i wyjątkowo wciągające.

Już od pierwszych stron czytelnik będzie czuł duszną i gęstą atmosferę. Choć wszystko zaczyna się z pozoru spokojnie, to już na tym etapie Sara Antczak buduje klimat pełen napięcia, tajemnicy i poczucia zagrożenia.

To, co dzieje się w kolejnych rozdziałach wciąga coraz bardziej. W trakcie toczącej się rozgrywki czytelnik ma szansę bliżej poznać bohaterów, powoli też będą odkrywane sekrety każdego z nich i wszystko to, co doprowadziło ich do lasu. Z czasem akcja rozpędza się, by w pewnym momencie wszystko się zmieniło.

Jeden zwrot akcji przeniósł podchody na inny poziom, a bohaterowie spotkali się z realnym zagrożeniem. Nie wszystkie elementy w tej części mi odpowiadały, zauważyłam pewne nieścisłości, ale to nie przeszkadzało, by ciągle być zaangażowaną w lekturę.

Tym bardziej, że Sara Antczak ma świetny styl – bardzo przystępny, ale też odpowiednio wyrażający atmosferę panującą w trakcie rozgrywki. Ponadto Autorka sprawnie lawirowała pomiędzy przeszłością a teraźniejszością, nie przytłaczając przy tym czytelnika. Rys psychologiczny wszystkich postaci był bardzo dokładny, a każda z nich była w tej powieści wyjątkowa i nadawała jej odpowiedni ton.

Myślę, że rozwiązanie intrygi będzie zaskoczeniem dla niejednego czytelnika. Sama mam mieszane odczucia, jednak ostatnia scena wprawia w spore oszołomienie. Takie zakończenia cenię 🙂

Sara Antczak pozytywnie zaskoczyła mnie świeżością w pomyśle na fabułę i rewelacyjnym wykonaniem. Zawiła i przemyślana intryga, zgrana z nią konstrukcja bohaterów i odważne zakończenie sprawia, że niecierpliwie czekam na kolejną książkę Autorki.

"To, kim jestem, zaprowadziło mnie właśnie tu, do grobu. Zaprosiłam Mrok do swojego życia. Zrobiłam to całkiem świadomie. Mrok miał ludzki kształt, wyglądał i pachniał jak człowiek, miał ludzki głos, nawet kilka głosów. A ja wpuściłam go do swojego życia, bo szukałam prawdy."

W "Grze" Sary Antczak sześcioro bohaterów spotyka się w lesie, by zagrać w podchody. Każdy z nich jest inny i nie zanosi się, by mogli zostać zgranym zespołem. Nikt nie wie, co wydarzy się podczas gry i do czego ich to doprowadzi.

Muszę przyznać, że nie spodziewałam się tego, co tu otrzymałam. W ogóle nie wiem, czego się spodziewałam, ponieważ nie miałam żadnych oczekiwań względem tej książki. Może nie zachwyciła mnie na tyle, by rzucić na kolana, ale ma dużo zalet.

Po pierwsze, to wnikliwe przedstawienie historii bohaterów, ich przeszłości, lęków, wad i zalet. Ważnym aspektem było poznanie przyczyny, która doprowadziła ich do miejsca, jakim jest właśnie las, w którym przyszło im grać w tajemniczą grę. To w tym lesie przyjdzie im się zmierzyć z własnymi demonami. Będą wystawieni na próbę, pytanie tylko, czy pomyślnie przejdą tę trudną drogę.

Nie jestem pewna, czy są to pozytywne postaci. Myślę, że każdy z nas znajdzie trochę siebie w bohaterach "Gry". Nigdy nie wiadomo, w jakiej sytuacji się znajdziemy, a każde kolejne pasmo zdarzeń kształtuje naszą osobowość.

Po drugie historię "graczy" poznajemy z ich punktu widzenia. Ich przeszłość i to jak postrzegają innych członków gry. Autorka stworzyła trochę mroczną, ale i refleksyjną powieść, której finału nie sposób przewidzieć. Styl jest całkiem przyjemny, rozdziały dość długie, ale w większości każdy z bohaterów ma w nich swoje pięć minut. Niestety książka nie wywołała we mnie większych emocji i nie jestem w stanie stwierdzić, czym to do końca jest spowodowane. Może źle trafiłam z czasem, żeby ją przeczytać. Liczę jednak na to, że Wam przypadnie do gustu i będziecie mieli możliwość wyrażenia swojej opinii na temat "Gry".

Sześć pozornie obcych ludzi, których nic nie łączy zjawia się w lesie by zagrać w tajemniczą grę. Pochodzą z rożnych środowisk ale każdy z nich skrywa niejedną tajemnicę. Trwająca pandemia powoduje, że każde wyjście z domu wydaje się być dobrym pomysłem. Niestety szybko okazuje się że tylko pozornie wygląda to na grę w podchody, która w jednej chwili zmienia się w grę o przetrwanie...

„Gra” to trzymająca w napięciu historia przy której zdecydowanie trudno złapać oddech. Akcja przedstawiona z perspektywy każdego z bohaterów powoduje, iż mamy szansę poznać całość z rożnych perspektyw. Daje to też możliwość opowiedzenia swojej historii każdej z postaci. Dzięki temu zdecydowanie lepiej poznajemy każdego z nich. Możemy zrozumieć ich decyzje, wybory i emocje im towarzyszące. Trzeba przyznać, iż nic nie jest takie jak na pierwszy rzut oka nam się wydaje. Do tego świetnie wykreowane postacie z dobrze nakreślonym wątkiem psychologicznym są dużym plusem historii. Kolejne tajemnice, niedopowiedzenia oraz kłamstwa powodują że nie jest łatwo odkryć kto jest szczery, a kto tylko udaje. Organizator podchodów niejednokrotnie wystawia na próbę zaufanie bohaterów względem siebie. Miesza im w głowach, podsuwa fałszywe tropy, a przede wszystkim okazuje się że wie o nich zdecydowanie więcej niż sami chcieliby ujawnić.

Plastyczne i niezwykle sugestywne opisy potęgują aurę tajemniczości oraz wrażenie, iż jesteśmy obserwowani. Umiejscowienie akcji w lesie nadaje specyficzny klimat w którym nie brakuje nuty niepokoju. Liczne zwroty akcji zaskakują i powodują, iż nie jesteśmy w stanie przewidzieć zakończenia. Podsumowując „Gra” to historia po lekturze której zupełnie inaczej będziecie postrzegać grę w podchody.

Na podium NIK – Najlepszych Interesujących Książek 2022 roku robi się bardzo gęsto. Konkurencja jest duża. Jednak na jego szczycie znajduje się „Gra” Sary Antczak. To historia zatrważająca, maksymalnie skupiająca naszą uwagę. Koncentracja czytelnika podczas lektury pracuje na najwyższych obrotach. Rollercoaster towarzyszy nam na każdej stronie, którą przerzucamy nie zważając na czas. Historia stworzona przez autorkę zapiera dech w piersiach. Dodam więcej, to gotowy materiał na kinowy hit.

„Gra” to thriller psychologiczny, który mocno wdziera się do naszej psychiki, pozostawiając w niej trwały ślad, dając jednocześnie do myślenia. Sara Antczak ukazała swój niebywały kunszt w tworzeniu zawiłej intrygi i kreacji bohaterów. Każdy z nich ma swoje grzeszki. Każdy z nich znalazł się w miejscu, w którym walczy na śmierć i życie. Dodatkowo musi zmierzyć się z demonami swojej przeszłości. Sześciu bohaterów, to sześć różnych życiowych doświadczeń. Nie łatwych, traumatycznych.

Wiktoria, Tymon, Marika, Aleks, Lana, Daniel – każdy z nich skrywa mroczną tajemnicę swej przeszłości. Teraz podczas gry w podchody nie tylko zmierzyć muszą się z demonami, lecz również z pułapkami pozostawionymi w Puszczy Posoczyńskiej przez Zwiadowców. Zwiadowców, którzy zwerbowali młodych ludzi, znając ich przeszłość. Ta wydawałoby się niewinna gra, przerodziła się w walkę na śmierć i życie. Na każdej stronie poznajemy ich życie, niepozbawione złych przeżyć. Dodatkowym elementem jest legenda o wiedźmie. Zatem każdy, kto wejdzie do tego lasu, już z niego nie wyjdzie. Czyżby? Sprawdźcie to sami! Pytanie – czy się odważycie!?

Nie ukrywam, że czytałem tę książkę z zapartym tchem. Śledziłem losy bohaterów, kibicując im, aby bezpiecznie wydostali się z lasu. Czy jednak uda im się przejść tę „Grę”? Jakie sidła zastawili na nich Zwiadowcy? Czy gra jest pokutą za ich grzechy? Wiele pytań pojawiało się w mojej głowie. Poszukiwanie odpowiedzi było niczym gra w podchody. A gdy dodam, że cała intryga łączy się z zaginięciem maturzystów sprzed lat, to tylko podsycę Waszą ciekawość oraz chęć do sięgnięcia po „Grę” – Najlepszą Interesującą Książkę 2022 roku.

Każdy czytelnik wraz z bohaterami książki poszukiwać będzie czerwonych znaków i kopert, które są zapowiedzią kolejnych zadań. Czytelniku, pamiętaj – „podążaj za czerwonymi znakami”. Wówczas Twoje emocje rozgrzeją się do czerwoności.

Bez wątpienia „Gra” to solidny kawał thrillera psychologicznego, w którym Sara Antczak doskonale połączyła wszystkie nitki tej fabuły. Czytając tę książkę miałem wrażenie, że sam znajduje się w środku lasu i walczę z uczestnikami podchodów. Każda chwila spędzona w tym miejscu naszpikowana była lękiem o ich życie, o to jak zakończy się ta historia. A proszę mi wierzyć finałowa rozgrywa zeelektryzowała mnie z maksymalną siłą. Co czeka Wiktorię, Tymona, Marikę, Aleksa, Lanę i Daniela? Przekonajcie się sami i wejdźcie do „Gry”.

Sara Antczak fenomenalnie ukazała rysy psychologiczne bohaterów. Stworzyła historię wręcz niewyobrażalną. A to wszystko połączyła genialnym stylem, który w pełni przypadł mi do gustu. Takie kryminały chce się czytać. I z niecierpliwością czekam na kolejną książkę autorki. Każdy kto sięgnie po „Grę” również tak jak ja wyczekiwać będzie premiery kolejnego thrillera Sary Antczak. Po przeczytaniu tej książki jestem przekonany, że polski thriller zyskał na wartości.

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Filia, Filia Mroczna Strona

Czy macie ochotę na mroczny, tajemniczy i mocno intrygujący thriller? To dobrze trafiliście. "Gra" Sary Antczak to znakomity psychologiczny thriller. Tutaj doznacie wielu emocji. Będziecie bardzo przerażeni, ba nawet będziecie mieli ciarki. Co jakiś czas będziecie ukrywać się pod kocem. Dlaczego?

Szóstka naszych bohaterów w dość dziwnych okolicznościach dostaje zaproszenie do tajemniczej gry w podchody. Oczywiście każdy z nich bierze w niej udział. Miejsce gry jest bardzo mroczne, to las. Czy już czujecie ten klimacik? Na pierwszy rzut oka nasi bohaterowie różnią się od siebie. Jednak coś ich łączy. Każdy coś ukrywa, skrywa swój mały sekret, którego nikt nie powinien poznać. Czy jesteście gotowi poznać ich tajemnice? Nasi bohaterowie, wchodząc do gry w podchody, nie zdawali sobie sprawy z tego, że będą walczyć o przetrwanie.

Dlaczego powstała ta gra? Kto jest jej twórcą? Czemu ona ma służyć? Dlaczego nasi bohaterowie zostali wytypowani do tej gry? Dlaczego postanowili wziąć w niej udział? Jak to wszystko się dla nich skończy? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w książce Sary Antczak "Gra".

Będąc dzieckiem, lubiłam brać udział w grze w podchody. Jednak teraz nie zdecydowałabym się biegać w ciemności po lesie i szukać tajemniczych znaków. A jak to było u was? Braliście udział w grze w podchody? Czy gdybyście dostali zaproszenia tak jak nasi bohaterowie to wzięlibyście udział w podobnej grze?

Po pierwsze wielkie brawa dla samej autorki. Stworzyłaś niezapomnianą historię.

Biorąc tę książkę do ręki, nie wiedziałam, że otrzymam tak genialne dzieło. Historia ukryta na kartkach tej powieści tak wciąga, że aż nie mogłam oderwać się od czytania. Zarwałam nockę, ale było warto. Czytajcie "Grę" w nocy, ponieważ otrzymacie jeszcze lepsze efekty. Będziecie mogli poczuć się jak bohaterowie tej książki. Rewelacyjny psychologiczny thriller. Autorka pisze językiem zrozumiałym dla każdego czytelnika. Nie możecie przegapić tego thrillera. Autorka w specyficzny sposób buduje napięcie, aż pojawiają się ciarki.

Sara Antczak wciągnęła mnie w swoją powieść, że aż nie mogłam się po niej pozbierać. Żałuję, że tak szybko się skończyła. Będę do tej książki często wracała. Jest tego warta.

W wielkim skrócie: jest wciągająco i mrocznie, jest super klimacik, napięcie, które tak szybko nie mija, są różnorodni bohaterowie, a wisienką na torcie jest zakończenie.

Ten thriller ma w sobie wszystko to, co genialny thriller powinien mieć. Nie wierzycie? To zapraszam do przeczytania "Gry" Sary Antczak.

Z całego serca polecam tę książkę, mommy_and_books.

Recenzja !

"Gra" Sary Antczak

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, mam nadzieje, że nie ostatnie. Historia wciąga od samego początku.

sześcioro bohaterów, których nic ze sobą nie łączy zjawia się w lesie by zagrać w grę znaną z dzieciństwa podchody.

Trwa Pandemia dla wszystkich taka forma wykorzystania czasu wydaje się dobrym sposobem na aktywność poza domem. Zwarzywszy na to, że miesiącami siedzieli zamknięci w domu. Wszystkie pomysły spędzenia czasu już się wyczerpały.

Niepozorna gra w podchody zamienia się w walkę o przetrwanie. Każdy bohater jest inny. Pochodzi z innego środowiska. Każdy ma swoją historię, która jest doskonale opisana prze autorkę.

Bardzo lubię thrillery psychologiczne, muszę przyznać, że jest to jeden z lepszych, jakie do tej pory czytałam.

Jeśli szukacie mrocznych trzymających w napięciu historii, ta książka to wszystko w sobie ma

Podchody to zabawa, którą chyba zna każdy. W tej powieści szóstka bohaterów pojawia się w lesie, żeby zagrać w grę. Pozornie nic tych osób nie łączy, ale czy aby na pewno? Zwykła gra w pewnym momencie zmienia się w walkę o przetrwanie. Co tak naprawdę wydarzy się w lesie? Kto za tym wszystkim stoi i dlaczego? Przekonajcie się sami i wejdźcie do gry….

Miałam bardzo wysokie oczekiwania co do tej książki i szczerze mówiąc jestem usatysfakcjonowana, bo nie spodziewałam się aż tylu emocji w tej książce. Od pierwszej strony nie mogłam się oderwać od czytania. Autorka stworzyła świetny klimat i historię pełną tajemniczości i mroku, która trzymała mnie w napięciu od samego początku do końca. Świetnie wykreowani bohaterowie nadają dodatkowego smaczku tej historii, bo każdy z nich jest inny. Ogromny plus to ich portrety psychologiczne, bo z każdą przeczytaną stroną poznajemy ich bardziej dogłębnie. Autorka bardzo dobrze przemyślała całą fabułę i tak poprowadziła całą historię, że ja totalnie nie spodziewałam się takiego zakończenia.

Jeśli chcecie poczuć powiew świeżości w tym gatunku, kochacie thrillery, potrzebujecie książki, która będzie Was trzymała w napięciu do ostatniej strony, to weźcie "Grę" pod uwagę. Polecam Wam!

I co ja mam Wam napisać?

Napiszę wprost. Tak dobrej książki już dawno nie czytałam. Zostałam wciągnięta w tę grę dosłownie od pierwszej strony. Książkę wręcz pochłonęłam w dwa wieczory.

„Nie ma dobrych i złych ludzi. Wszyscy jesteśmy tylko sumą własnych doświadczeń.”

Grupa zupełnie „niby” przypadkowych osób, bierze udział w grze pod nazwą „Podchody”. Ale czy przypadkowych? Okazuje się, że nie tak do końca. Jest rok 2021, trwa pandemia. Ludzie mają już dość siedzenia w domu, chcą się wyrwać i troszkę zabawić. Nagle natrafiają na zaproszenie do udziału w tajemniczej grze. Każda z tych osób postanawia spróbować się zabawić. Poza jedną – Wiktorią. Wiktoria jest dziennikarką gazety ”Dziennik Powszechny”. Dokładnie rok wcześniej w niewyjaśnionych okolicznościach zaginęła Julia – siostra jej przyjaciółki Raisy. Wiktoria pisała o niej artykuły do gazety. Próbowała pomóc przyjaciółce w odnalezieniu siostry. Niestety bezskutecznie. Rok po zaginięciu Raisa znajduje ulotkę z zaproszeniem do gry w „Podchody”. Podejrzewa, że rok wcześniej Julia mogła wziąć w niej udział. Z kolei kilka lat wcześniej w tym samym miejscu gdzie toczyć się ma gra, czyli Puszczy Posoczyńskiej w niewyjaśnionych okolicznościach znika czterech maturzystów. Ślad po nich zaginął jakby zapadli się pod ziemię. Wiktoria postanawia rozwiązać tą zagadkę, uważa, że tajemnica ukryta jest w lesie a uczestnikom gry, coś poszło nie tak i finał okazał się dramatyczny.

Co kryje las? Na czym polega gra? Czy okaże się zwykłą zabawą czy przetrwaniem i walką o życie? Jakie niespodzianki przygotował dla uczestników organizator? Jakich decyzji będą musieli dokonać uczestnicy? I czy faktycznie każda z tych osób jest tam przypadkowo czy znalazła się tam, bo została wybrana? A może w tej grupie jest kret?

Bardzo mi się podobała ta książka i myślę, że wielu czytelnikom się spodoba. Akcja trwa cały czas i trzyma w napięciu. Emocje niczym rollercoaster. Autorka sprawnie lawiruje wśród bohaterów, tak byśmy mogli poznać bliżej każdego z nich. Nieświadomie bierzemy udział w te grze i z niecierpliwością czekamy, jak to wszystko się potoczy. A powiem Wam, że zakończenie trochę wbija w fotel.

Polecam gorąco. Nie oderwiecie się od lektury. Mocno trzyma kciuki również za to, by ta książka trafiła na ekran Netflixa, bo myślę, że fabuła może być świetnym materiałem na film.

[Adres usunięty]

Podobno Puszcza Posoczyńska jest nawiedzona. Dziesięć lat temu zaginęła tam czwórka maturzystów. Nigdy ich nie odnaleziono, pomimo poszukiwań na wielką skalę. Ale nie byli oni jednymi, którzy weszli do lasu i nigdy go nie opuścili. Od lat krąży legenda o wiedźmie zamieszkującej te tereny, która mści się za wyrządzone krzywdy.

Wiktoria jest dziennikarką, która szuka zaginionej siostry swojej przyjaciółki. W sprawie pojawia się nowa poszlaka. Możliwe, że Julia w dniu zaginięcia wzięła udział w grze terenowej. Wiktora postanawia przyjąć tajemnicze zaproszenie i dowiedzieć się prawdy.

Na miejscu bohaterka poznaje członków swojego zespołu: piękną, ale zalęknioną Marikę, wysportowanego przystojniaka Aleksa, informatyka Tymona, buntowniczą Lanę i kibola Daniela. Te osobliwości od tej chwili stanowią drużynę, która musi podążać śladami Partyzantów. Właśnie rozpoczyna się GRA….

Ostatnio zdecydowanie mam dobrą passę, jeśli chodzi o książki z gatunku thriller/kryminał. Ten tytuł na pewno znajdzie się w czołówce najlepszych książek przeczytanych w tym roku. Jej atutami zdecydowanie jest wartka akcja i przemyślana fabuła. Niespodzianki przygotowane dla uczestników gry są nie do przewidzenia. Bohaterowie? Każdy jest inny i każdy jest „jakiś”. Autorka bardzo dokładnie wykreowała swoich bohaterów. Stopniowo, warstwa po warstwie, odkrywamy ich prawdziwe oblicze. Historię poznajemy oczami wszystkich bohaterów, a więc domyślacie się już na pewno, że na brak emocji nie można tu narzekać.

Czy wszyscy ukończą grę?

Kim są Partyzanci?

Czy Wiktorii uda się dowiedzieć co się stało z Julią?

Aby poznać odpowiedzi na te pytania odsyłam Was do książki.

Sześć osób zjawia się w Puszczy Posoczyńskiej, żeby zagrać z podchody. Wcześniej się nie znali. Pochodzą z różnych środowisk, mają różne zainteresowania i kierują się odmiennymi wartościami.

Każdy z nich do gry trafił w innych okolicznościach. Każdy z nich ma swój powód, aby grać. Szybko się okazuje, że to nie zwykła gra, zabawa. Ktoś przyszykował dla nich prawdziwą grę o przetrwanie, z której nie mogą się wycofać.

Kto przetrwa? Kto jest organizatorem i po co to robi? Aby się dowiedzieć, musisz podążać za czerwonymi znakami.

"Gra" wciągnęła mnie od samego początku. Akcja nie zwalnia tempa nawet na chwilę. Nie brak emocji i zwrotów akcji. Autorka umiejętnie buduje napięcie i wciąga w wir wydarzeń.

Bohaterowie są skrajnie różni. Jednych można polubić od pierwszego spotkania, inni budzą nie chęć. Nie są to jednak bohaterowie zero jedynkowi. W miarę czytania zmienia się nasze ich postrzeganie. Powoli odkrywamy, to co chcieli ukryć przed pozostałymi graczami. Zdecydowanie mocną stroną tej książki są bohaterowie i ich portrety psychologiczne, to, jak zmieniają się w naszych oczach. Autorka bardzo zręcznie wodzi czytelnika za nos i miesza w głowie.

Było to moje pierwsze spotkanie z autorką i jestem z niego bardzo zadowolona. Puszcza Posoczyńska i jej sekrety wciągnęła mnie i nie chciała wypuścić podobnie jak graczy.

Macie chęć wziąć udział w tej "Grze"?

🥳RECENZJA PREMIEROWA🥳

Lubicie książki, w których akcja dzieje się w zamkniętej przestrzeni? ❤️

GRA, czyli dzisiejsza premiera intryguje już od samego początku. Okładka z namalowanym na korze drzewa dziwnym znakiem - dwie strzałki skierowane w przeciwne strony i do tego przekreślone. Niepewności dodaje czerwona farba. A może krew? Jakie tajemnice skrywa GRA, którą stworzyła @[Adres usunięty]ka? 🤔

To książka trochę w klimacie escape room. 6 osób przyjmuje tajemnicze zaproszenia od nieznajomych, by zagrać w GRĘ. Wszystko rozpoczyna się w lesie, w mrocznej puszczy owianej złą sławą. Stopniowo autorka decyduje się odkrywać tajemnice poszczególnych bohaterów, poszerzając naszą perspektywę i sprawiając, że możemy zmienić zdanie co do niektórych postaci🤫

Ogromnym plusem tej książki jest nieprzewidywalność. Gdy już sądziłam, że wiem co stanie się dalej, cała moja teoria po kilku stronach była burzona jak domek z kart. Z czasem nie potrafiłam się od tej powieści oderwać, bo chciałam już, teraz, natychmiast wiedzieć co stanie się dalej i jak zakończy się ta GRA dla bohaterów, z którymi już zdążyłam się zżyć. Mogę Wam obiecać, że GRA nieraz sprawi, że zwątpicie we własną intuicję. To naprawdę świetna książka, może nieco mroczna, pełna tajemnic i pytań, jakie kiełkują podczas czytania w naszych głowach. Bardzo Wam polecam tę powieść ❤️

Współpraca barterowa z @filiamrocznastrona ❤️

No takie książki to ja rozumiem! Czytanie jej to jak prawdziwa bomba zegarowa, nigdy nie wiem dlaczego tak szybko mi czas uciekł:-) Czytałam ją w ogromnym napięciu, gdyż już na wstępie domyśliłam się o jaką stawkę będą grać członkowie gry. Pierwsza była podpowiedź na samym początku, kiedy widzimy jak dziewczyna jest zasypywana żywcem. Jest zszokowana i bardzo boi się śmierci. Chce walczyć, ale nie ma siły. Piasek przesłania jej twarz, później jest już gorzej... Następnie czytamy o tym, jak zbierają sie gracze. Już widać kto do kogo będzie pałał sympatią, a na kogo nie będzie mógł patrzeć. I ten moment, kiedy ogłoszenie o naborze gry nagle zniknęło z internetu... Lepiej nie ma co dalej wam opowiadać, bo tutaj tak naprawdę rozgrywka się rozpoczyna. Będziecie przerażeni tak samo jak gracze i zdezorientowani w chwilach, kiedy trzeba będzie wykonać zadanie, lub może raczej, jak samo się będzie wykonywało...

Bardzo dobry dobór postaci, ich cechy są wyczuwalne od razu, zamiary niekoniecznie, dopiero później nabierzemy do jednych zaufania, a drugich będziemy podejrzewali o najgorsze rzeczy. Nie chciałabym nigdy robić tego, co oni, nie chciałabym w nią grać i na pewno nigdy nie chciałabym znaleźć się w takim miejscu co oni. To rozgrywka z najgorszymi obawami człowieka! Ciężko będzie stwierdzić co ich łączy, autorka skupiła sie na efekcie wow na końcu, co bardzo jej wyszło. Najgorszy był dla mnie moment, kiedy brali żywego człowieka za kukłę!!! Nie chcecie wiedzieć o jej robili, albo może inaczej, tego jeszcze nie było w innych książkach. Sama miałam przerażenie w oczach, bo oni sie nawzajem pocieszali. Nie byli jakby świadomi co robią, kłamstwo brali za prawdę przez co ich decyzje były zgubne dla innych uczestników. Podobną książkę napisał Czornyj, ale ta była mega straszniejsza. Wciąż czuję, że mam ADHD, kiedy przypomnę sobie te emocje, które mocno przyspieszały bicie mojego serca. To było okropne, przerażające, aż niesprawiedliwe. Nieziemsko polecam, choć jeśli macie wysokie ciśnienie, to może raczej nie czytajcie...

„Nie ma dobrych i złych ludzi. Wszyscy jesteśmy tylko sumą własnych doświadczeń.”

Są takie książki, które już po pierwszych stronach, wiadomo że będą dobre. Zainteresować czytelnika samym prologiem to nie lada wyzwanie, ale też jest to naprawdę konieczne, aby chcieć poznać historię przedstawioną w danej książce. Rzadko kiedy też czytam opisy - tak, przyznaję się bez bicia, że „lecę na okładki”. Dlatego jak tylko zobaczyłam okładkę „Gry” to długo się nie zastanawiałam! Co więcej, polecajka jednego z moich ulubionych autorów - Marcela Mossa, która widnieje na froncie okładki, dodatkowo wzbudziła we mnie ekscytację, przez co z niecierpliwością wyczekiwałam aż książka w końcu wpadnie w moje ręce! I taaak! Dzięki uprzejmości wydawnictwa filia, miałam możliwość przeczytania jej przedpremierowo, za co ogromnie ogromnie ogromnie dziękuje, bowiem już dziś, z czystym sumieniem mogę Wam powiedzieć - że jest na co czekać! „‚Gra” Sary Antczak, to fenomenalna historia, która zaskakuje, przeraża i pochłania czytelnika w całości!

Jeśli lubicie klimaty escape roomów, podchodów czy rozwiązywania zagadek, to ta książka z pewnością przypadnie Wam do gustu. Lecz tym razem nie będzie to zwykła rozgrywka, niebezpieczeństwo będzie czaić się dosłownie za każdym rogiem, a osoby które poznacie skrywają swoje tajemnice, przez co do samego końca, nie będziecie wiedzieli komu można ufać, a komu nie. Powiem Wam, że to co się tu dzieje, jest tak zaskakujące , że ja nieraz miałam ciarki na plecach. Cała historia zaczyna się dość niewinnie (oczywiście pomijam prolog, bo ten skutecznie wzbudził moje zainteresowanie i niewinny nie był ;)) Ale! Mamy tu szóstkę bohaterów, którzy zostają zaproszeni do gry w podchody. Nic tak naprawdę początkowo ich nie łączy, każdy pochodzi z innego środowiska, każdy znalazł się tam z innego powodu, różnią się nawet charakterami - no totalnie inne światy. Ich zadanie to oczywiście znalezienie wskazówek i odnalezienie przeciwników. Wydaje się banalne prawda? Otóż nie tym razem, żaden z graczy, nie spodziewa się tego z czym przyjdzie mu się zmierzyć. Będzie ciężko, boleśnie, niebezpiecznie i zdecydowanie to co przeżyją zmieni ich patrzenie na świat…

Nowością dla mnie było poznawanie historii z perspektywy aż tylu bohaterów, jednakże był to genialny zabieg, bo z niecierpliwością odkrywałam prawdy o każdym z graczy. Niezwykle przyjemnie było dowiadywać się o co w tym wszystkim chodzi i po swojemu układać możliwe scenariusze tego, co dalej się wydarzy. Akcja w książce oczywiście jest dynamiczna, na przemian poznajemy fragmenty z życia bohaterów oraz to co dzieje się na bieżąco. A uwierzcie mi, nudzić się nie będziecie! Autorka w doskonały sposób stworzyła klimat tej książki, już od samego początku można poczuć ciarki, a sama koncepcja gry w ciemnym lesie naprawdę działa na wyobraźnie! Spędziłam z tą książka naprawdę genialny czas i ogromnie Wam ją polecam!! Gdyby nie to, że w jednym z moich prywatnych scenariuszy co do zakończenia, udało mi się rozwikłać część zagadki, to z pewnością byłoby 10/10. Ale skoro pierwszy thriller autorki wyszedł jej tak genialnie, to nie wyobrażam sobie kolejnych historii, które napisze! Czytajcie! Koniecznie!

„Może ta puszcza jest po prostu moim czyśćcem, pomostem między starym życiem a wszystkim, co mnie czeka”.

„Gra” namąciła mi w głowie i to tak porządnie. Nie mogłam oderwać się od lektury, dopóki nie odkryłam wszystkich sekretów tej gry. Chociaż perspektywa powieści rozgrywa się między sześciorgiem bohaterów, tak naprawdę bohaterów jest znacznie więcej. Każdy z ich otoczenia ma na nich wpływ. I nie mówię tu tylko o podchodach, ale też o życiu, które prowadzą i o decyzjach, które podejmują. Każdy czynnik jest tutaj bardzo istotny i znaczący w fabule. Autorka nie mogła stworzyć bardziej zróżnicowanych postaci niż te, które „spotkałam” w tej powieści, bo każdy z nich był zupełnie niczym z innej epoki. I właściwie, zazwyczaj, przeszkadza mi zbyt duża ilość narratorów, ale w „Grze”, dosłownie czekałam, a wręcz paliłam się, by zmienił się punkt widzenia i bym mogła poznać myśli następnego bohatera. Ta gra jest zagmatwana, przerażająca i nieprzewidywalna. W jednej chwili czuć spokój, by w drugiej zło czaiło się ze wszystkich stron. Każdy bohater niósł swoją historię i każdy z nich wniósł do gry część siebie. To wszystko okazało się niezwykle brutalną grą o przetrwanie, poznanie siebie i swoich lęków. Do czego zdolni są Wiktoria, Aleks, Daniel, Tymon, Marika i Lana? Sara Antczak stworzyła powieść gęstą od emocji, z namacalnymi wizjami, gdzie mroczny las wiódł w odmęty umysłów, nie tylko bohaterów, ale też czytelnika. Czy „Gra” ma sens, gdy okazuje się, że ludzie stają się okrutni, bezwzględni i egoistyczni? Sara Antczak zapoznała mnie nie tylko z zasadami gry, ale też z życiem bohaterów i tym samym pokazała ich nieszablonowość. Czegoś takiego jeszcze nie czytałam, ale atmosfera dusiła mnie od samego początku aż do końca. Do ostatniego zdania…😱

Kiedy sześcioro nieznanych sobie ludzi zjawia się nagle w lesie by zagrać w tajemniczą grę, musi to oznaczać coś bardzo złowrogiego. Zwłaszcza, że niewinna z pozoru gra w podchody zamienia się powoli w grę o przetrwanie, w której każdy chce wygrać.

„Gra” autorstwa Sary Antczak to z pewnością bardzo nieszablonowy thriller, który niejednokrotnie zachwyci czytelnika przyprawiając go przy okazji o przysłowiowe „ciary na dziarach”. Narastający niepokój i piętrzące się tajemnice, za którymi szóstka bohaterów próbuje ukrywać swoje mniejsze i większe grzechy to z pewnością jej wielki atut, do których można z całą pewnością zaliczyć także dynamiczną fabułę przeplataną ciekawymi retrospekcjami Wiktorii, Tymona, Mariki, Lany, Daniela i Aleksa.

W książce wyraźnie czuć niemały warsztat literacki autorki, co tylko potęgowało jej całościowy odbiór, jako coś znacznie więcej aniżeli tylko kolejny thriller. Tutaj Sara Antczak poszła o krok dalej, wplatając tak wiele różnych osobowości o różnych charakterach w grę, która finalnie okazała się misternie utkaną intrygą. Nie tylko na poziomie fabularnym. „Gra” pozbawiona jest nadmiernego wulgaryzmu, a wszystkie mrożące krew w żyłach sceny zdają się być przez autorkę idealnie wyważone.

Znakomita książka, na której stronach znajdzie czytelnicze spełnienie zdecydowana większość amatorów mocnych wrażeń, niebanalnych historii i dobrego pióra. Dla mnie rewelacja, którą serdecznie polecam. Premiera już za dwa dni- 28.09.2022

Współpraca z wydawnictwem Filia.

Bardzo dobra książka, którą czyta się błyskawicznie i w dużym napięciu.

Sześć zupełnie sobie obcych osób zjawia się w lesie, by zagrać w podchody. Zwyczajna zabawa i rozrywka niespodziewanie zmienia się w walkę o przetrwanie. Autorka stworzyła coś nowego, świeżego. Akcja od początku wciąga czytelnika i trzyma w napięciu. Tu ciągle coś się dzieje, zaskakuje i nie daje się przewidzieć. Bohaterowie są świetnie wykreowani, każdy jest wyraźny i charakterystyczny. Do tego skoki w przeszłość pozwalają lepiej poznać każdą z postaci. Fabuła jest przemyślana i poprowadzona w bardzo angażujący sposób. Jeśli chodzi o zakończenie, to spodziewałam się czegoś bardziej spektakularnego, jednak było ono zaskakujące.

Lubię takie książki, które wywołują dreszczyk, w których ciężko domyślić się, jak się wszystko potoczy, które od początku oplatają swoimi mackami i nie odpuszczają aż do końca. Taka też jest książka „Gra” Sary Antczak. Bardzo polecam i zachęcam do lektury.