Hunting Adeline. Cat and Mouse Duet. Tom 2

Druga część mroczniejsza, trudniejsza ale polecam...

Myślę, że ta książka jest jeszcze lepsza od części pierwszej. (mały spoiler)Na początku myślałam, że Adeline i Zade zostaną rozdzieleni na zawsze. Osoby, które czytały pierwszą część i skrupulatnie patrzyły na poczynania Zade’a wiedziały, że na to nie pozwoli. znacznik 18+ nie jest bez powodu. problemy jakie były tam poruszane, sceny 18+. kocham styl pisania autorki. książka ma piękną okładkę i wnętrze. w tej książce również narracja jest podzielona na dwie osoby Diament(Adeline) i Łowca(Zade). jeśli ktoś zaczął 1 część musi dokończyć i przeczytać też 2 tom. oczywiście książka jak w przypadku 1 tomu dla osób o mocnej psychice. po takiej dawce emocji trudno sięgnąć po inną książkę. szczerze polecam.

Przez chwilę myślałam ,że główni bohaterowie zostali rozłączenia na zawsze. Jeszcze mocniejsza niż pierwsza część. Świetnie napisana.

Wielkie WOW jeśli miałabym podsumować wydarzenia z tej części. Pierwsza części książki jest drastyczna i pełna przemocy, którą przeżywa kobieta. Cały pomysł na połączenie organizacji, która przyczyniła się do porwania Adeline, do siatki przestępczej związanej z handlem ludzi to bardzo wciągający element w książce. To on tak naprawdę pozwolił mi jakkolwiek przetrwać połowę książki. Nieprzyjemnie się czyta pierwszą połowę książki z przyczyn brutalności, ale po przebrnięciu jej odczułam nareszcie przyjemność z czytania jej.

Zade zdecydowanie uratował tę książkę, w pierwszym tomie czytelnik widzi go tylko jako stalkera, który ma obsesje na swoim punkcie westchnień. Natomiast ten tom pozwala poznać mężczyznę lepiej, zaczyna okazać swoje uczuć do Addie i poznajemy jego „delikatniejszą” stronę, jeśli można to tak nazwać. Pomógł kobiecie w pozbyciu się swojej traumy po ciężkich przeżyciach, oczywiście na swój dziwny sposób, ale liczy się tylko to, że Adeline była w stanie pokonać swoje lęki. Poznajemy też kobietę ze strony „badass”, dzięki naukom samoobrony Zade’a, co sprawiło mi dużą przyjemność bo wreszcie została na charakterze.

Sceny gdzie Addie postanawia walczyć ze swoimi uczuciami do Zade’a złamały moje serce. Pomimo tego, że zdaje sobie sprawę, że ten związek jest toksyczny i brak mu jakiejkolwiek moralności. To właśnie robi ta książka, łamie morale czytelnika i stara się na niego wpłynąć by zmienił swoje zdanie.

Podsumowując, książka zdecydowanie wciąga czytelnika od pierwszej strony. W swój własny dziwny sposób, ale to nie oznacza, że jest zła. Przeciwnie, ta książka jest zdecydowanie dobrze napisana, wciąga czytelnika akcja i wątkiem miłosnym oraz postaciami drugoplanowymi. Polecam tą książkę tylko i wyłącznie osobom o silnych nerwach i lubiące mocny klimat dark romansu.

Zapraszam na mój profil:

[Adres usunięty]

Po jakże emocjonującym zakończeniu pierwszego tomu, po którym nie wiedziałam co ze sobą zrobić – z ogromną niecierpliwością wyczekiwałam premiery drugiego tomu bo chciałam wiedzieć co się wydarzy dalej. Teraz oficjalnie mogę powiedzieć, że ta książka mnie złamała, poważnie. Dlatego już teraz chciałabym zaznaczyć, że drugi tom to prawdziwa jazda bez trzymanki dlatego miejcie to na uwadze zanim sięgniecie po drugi tom. Czytałam „Hunting Adeline” dość długo z kilku powodów. Początkowo po prostu bałam się zacząć czytać bo jednocześnie chciałam wiedzieć co będzie dalej ale też się tego bałam. Zwłaszcza po ostrzeżeniu ze strony autorki, które jasno mówiło, że będzie ciężko. Natomiast gdy już czytałam to po prostu – czytanie tego mnie bolało. Było ciężko bo Adeline przechodziła prawdziwe tortury a mnie bolało serce i ogólnie wszystko, że musiała to znosić. Dodatkowo Zade, który miał problemy z odnalezieniem jej. To wszystko tak bardzo mnie bolało, że nie zliczę ile razy płakałam jak bóbr podczas tej lektury. Nóż w kieszeni mi się otwierał i tylko czekałam aż nadejdzie czas zemsty. Także do momentu ponownego spotkania Zade’a i Adeline pamiętam jak przez bolesną mgłę. Później również nie było łatwo bo po takich przejściach nie da się normalnie funkcjonować. Mimo wszystko byłam cholernie dumna z Adeline, że dała sobie radę i się nie poddała. Relacja tej dwójki została wystawiona na ciężką próbę ale ukazała jak ogromną obsesję na punkcie Adeline ma Zade. Nadal jest cholernie pokręcona, do zdrowych na pewno nie należy ale jest tak bardzo szczególna jeśli chodzi o tą dwójkę, że nie wyobrażam sobie żeby miała wyglądać inaczej. Nawet pod względem emocjonalnym i okazywania sobie uczuć. Oni są po prostu jedyni w swoim rodzaju. Mam wrażenie, że Zade również się zmienił i zaszły pewne zmiany jeśli by porównać go do Zade’a z pierwszego tomu. A połączenie tej dwójki by razem stawić czoło zdrajcom i ukarać wszystkich, którzy skrzywdzili Adeline. To było mistrzowskie. Chyba jeszcze nigdy czytanie o czyjeś śmierci nie sprawiło mi takiej satysfakcji jak w tym przypadku. Autorka zrobiła kawał genialnej roboty i stworzyła tak boleśnie emocjonującą książkę, że niezwykle mnie ona przetyrała. Polecam tylko osobom o silnych nerwach i mocnej psychice.