Godzina wiedźm

Uwielbiam fantasy, a ta książka to moim skromnym zdaniem prawdziwa perełka. Elementy magii są wplecione tak umiejętnie, że nie czułem sie oderwany od rzeczywistości czytając to, tylko czułem, jakby to się działo naprawdę. Przywiązałem się do Immanuelle Moore, chwilami utożsamiałem się z nią, bałam sie razem z nią i cierpiałem tak jak ona. Uwielbiam książki, w których główny bohater jest tak żywy i któremu się kibicuje od początku do końca. Nie żałuję ani minuty czasu poświęconego na tę powieść. Polecam każdemu!

Książki o magicznych motywach są tym, po co bardzo lubię sięgać. Zawsze jestem zainteresowana kolejną wizją, nowymi, innowacyjnymi pomysłami w tej materii. Czasem można odnieść wrażenie, że pomysły w danej tematyce wydają się być wyczerpane, jednak nie powinno się z góry zakładać czegoś takiego. Wiele autorek udowodniło, że człowieka może ograniczać jedynie własna wyobraźnia. „Godzina wiedźm” to mroczna powieść, która ukazuje, że magia bywa niezwykle niebezpieczna, jeśli jest użyta w niewłaściwy sposób przez nieodpowiednie osoby. Ostatnio natykam się na książki, w których można się doszukać elementów fanatyzmu religijnego, wykorzystywania i manipulacji słabszymi. Otwierając książkę wkroczyłam do innego świata, który zdawał się kusić i mącić, jak mrok, który w niej odnalazłam.

Główną bohaterką książki „Godzina wiedźm” autorstwa Alexis Henderson jest wyróżniająca się pod względem aparycji dziewczyna, Immanuelle Moore. Przez lata milczała, mieszkając na przedmieściach ze swoją zhańbioną rodziną, ponieważ nieposłuszeństwo matki zrujnowało jej nazwisko. Immanuelle nie tylko była uboga, starała się przestrzegać Świętej Reguły, czyli zasad swojej społeczności. Wszystko, czego chciała to nie wyróżniać się i żyć spokojnie, jak inne kobiety w Bartel, miejscu gdzie każde słowo Proroka jest prawem. Jest uważany za świętego mężczyznę, mimo że uwodzi dziewczyny prowadząc poligamiczne życie małżeńskie, co przypomina mi przywódcę sekty, której społeczeństwo zachowuje milczenie i jest posłuszne. Jedną z zasad jest zakaz wchodzenia do Czarnolasu, to właśnie tam udała się matka dziewczyny i nigdy nie powróciła. Coś wzywa ją do niego, w końcu nie jest w stanie się opierać. Kiedy znajduje się w Czarnolesie spotyka cztery czarownice, które ofiarowują Immanuelle dziennik jej matki wypełniony jej spostrzeżeniami na temat czarownic i lasu. Wiedźmy są spragnione zemsty, niestety wtargnięcie dziewczyny na ich terytorium sprawia, że zaczynają się dziać złe rzeczy. Po, której stronie stanie dziewczyna? Czy może zaufać synowi Proroka, czy powinna liczyć tylko na siebie? Jaka jest prawda o mieszkańcach i Proroku z Bartel?

„Godzina wiedźm” to powieść, która została napisana niezwykle przystępnym językiem. Można ją określić, jako: rewolucyjną, wyjątkowo odważną i feministyczną opowieść dystopijną. Mamy tutaj walkę młodej kobiety o zmianę systemu, w którym przyszło jej dorastać. Nie chce być prześladowaną, nękaną czy też maltretowana przez mężczyzn, którzy wykorzystywali prawo i religię do usprawiedliwiania swoich złych uczynków. Alexis Henderson wie, jak stworzyć niezapomnianą oprawę i atmosferę. Jej proza jest pełna wdzięku i liryczna, mamy tutaj odpowiednie motywy, postacie, z którymi można się utożsamiać. Immanuelle to silna i odważna postać, która niema syndromu bycia ofiarą, nawet powalona na ziemie będzie walczyć, jest lojalna, silna. Alexis Henderson genialnie łączy horror, paranormalną mroczną opowieść o czarownicach, której akcja rozgrywa się w świecie, w którym Prorok ustala zasady, których wszyscy muszą przestrzegać. Prorok wykorzystuje strach, okrucieństwo i religię, aby zdobyć władzę i kontrolę nad ludźmi. „Godzina wiedźm” to powieść, po którą powinni sięgnąć fani czarownic, dystopijnych, mrocznych opowieści, których wiodą prym silne bohaterki.

Betel to kraina, gdzie kobiety albo akceptują swój los, albo są uznawane za grzesznice, a w najgorszym wypadku lądują na świętym stosie. Nie mają nic do powiedzenia, są podległe mężczyznom. Społeczeństwu przewodzi prorok, którego słowo jest święte i niepodważalne. W tym trudnym świecie rodzi się Immanuelle Moore, córka czarownicy, wyklęta. Ma zbyt ciemną karnację, nieodpowiednie włosy, które świadczą o jej zagranicznych korzeniach. Mimo to dziewczyna bardzo się stara, by pasować do społeczeństwa. Przestrzega świętych zasad, pomaga rodzinie, stara się jak może, by zasłużyć na akceptację innych. Ludzie jednak trudno zapominają, a jeszcze trudniej wybaczają nieodpowiednie pochodzenie.

Pewnego dnia Immanuelle wchodzi do zakazanego lasu, spotyka wyklęte wiedźmy i odkrywa w sobie magię. Wtedy też budzi się klątwa, która ma być zgubą ludzi wśród których się wychowywała. Czy dziewczyna zdoła przeciwstawić się ciemności i uratować swój dom? Cóż, pomimo wszystko będzie próbowała, a czy jej się uda, przekonacie się sami.

„Godzina wiedźm” to powieść pełna mrocznej magii, obłudy kościoła, który stanowi władzę w Betel i obraz wiecznej walki dobra ze złem. Jest to rozrachunek ludzi za ich postępowanie. Rozliczenie grzechów usprawiedliwianych religią oraz dobroci, która jest zupełnie niedoceniana. Nie ma w tej powieści niczego, czego już by nie było, a jednak jest to swoiste przypomnienie, że zawsze trzeba uważać. Otóż dobro nie zawsze jest dobrem, a zło złem. Ciemność może przybrać postać anioła i zwodzić nas, oszukiwać, sprowadzać na złą drogę. Religia może stanowić wytłumaczenie dla występków i przemocy.

„Godzina wiedźm” ukazuje kobiety w świecie, którym rządzą mężczyźni. Nie brakuje szowinizmu, zaraz obok niego rasizmu, a także wyzysku pod płaszczykiem miłosierdzia. To wszystko bardzo przypomina niegdysiejsze średniowiecze wraz z jego płonącymi stosami.

W tym świecie nie ma łatwo Immanuelle, której matka podniosła rękę na proroka, gdy ten skazał jej kochanka na stos. Dziewczyna przeżywa przygodę, która jest dla niej niemałym sprawdzianem odwagi, siły, wiary, a przede wszystkim moralności. Ostatecznie udowadnia, że stoi dużo wyżej niż prorok, czy większość społeczeństwa. Pomimo licznych krzywd i upokorzeń nie myśli o zemście. Wręcz przeciwnie, pragnie ratować przed klątwami ludzi, którzy niejednokrotnie nią gardzili. Nawet dla mnie był to akt prawdziwego heroizmu i nie pozostało mi nic innego, jak podziwiać tą dziewczynę i trzymać za nią kciuki.

Immanuelle nie zawsze jest sama. Przez sporą część czasu pomaga jej syn proroka, z którym szybko łączy ją przyjaźń, a może nawet coś dużo głębszego. Z przyjemnością obserwowała tą dwójkę, ich zaangażowanie i oddanie względem siebie nawzajem.

Usatysfakcjonowani będą esteci, dla których znaczenie nie tylko 3ma wnętrze, ale również zewnętrze książki. Obecne wydanie „Godziny wiedźm” ma twardą oprawę i jest wprost piękne ze swoją szatą graficzną. Ten egzemplarz jest prawdziwą ozdobą biblioteczki.

„Godzina wiedź” to przemyślana fabuła osadzona w dopracowanym, niezwykle ciekawym świecie. To przygoda pełna magii, której zakończenie do ostatnich stron nie jest pewne. To opowieść o szalenie odważnej dziewczynie, która ma w sobie dużo dobra, ale też pierwotnej siły, której nie może się wyrzec. I w końcu to walka dobra ze złem, gdzie do końca nie wiadomo, po której stronie właściwie się stoi. Myślę, że znajdzie się wielu smakoszy fantastyki, ale nie tylko, którzy będą rozkoszować się tą powieścią. Możecie mi wierzyć, sama z chęcią przeczytałabym ją jeszcze raz.

„Godzina Wiedźm” 

Immanuelle od dnia swoich narodzin była karana za grzechy rodziców. Jest nazywana przeklętą i na każdym kroku mieszkańcy Betel, przypominają jej, że tam nie pasuje. Osada, w której mieszka nasza bohaterka czci Świętego Ojca i przestrzega przed Mroczną Matką. Panuje w niej przekonanie o wyższości mężczyzn nad kobietami. Matka Immanuelle zbuntowała się przeciwko wierze miasteczka. Kobieta, zamiast zostać posłuszną żoną Proroka, związała swój los z „nieczystym” mężczyzną z Peryferii, co oboje przypłacili życiem. Betel z każdej strony otacza mroczny i nie przemierzony Czarnolas, siedziba Matki i jej wiedźm. Choć wiara w ich istnienie już dawno przygasła, wstęp do lasu wciąż jest surowo zakazany.Jakie tajemnice skrywają dawno zapomniane leśne ścieżki ?

Jestem zachwycona klimatem tej książki. Jest to mroczna baśń, przesiąknięta chęcią zemsty, niesprawiedliwością i okrucieństwem. Autorce udało się stworzyć bardzo realistyczny świat, w którym okrutne prawa i tradycje oraz religia kształtują zamieszkujące Betel społeczeństwo. Niektóre sceny przyprawiały mnie o gęsią skórkę i szybsze bicie serca. Niech nie zmyli was jej piękna okładka, w tej książce krew leje się strumieniami. Zdecydowanie zaliczyłabym ją do literatury grozy i poleciła bardziej dojrzałym i wytrzymałym czytelnikom. Dla przełamania tego całego mroku mamy też wątek miłosny pomiędzy główną bohaterką oraz synem Proroka, Ezrą. Jest on bardzo subtelny, ale zarazem pięknie wplątany w całą fabułę książki.

„Godzina Wiedźm” jest książką pełną magii, zachwycających opisów przyrody, ale także, niepokojących i niesprawiedliwych tradycji wyznawanych przez ograniczone i obsesyjne społeczeństwo. Porusza wiele ważnych tematów takich jak walka o sprawiedliwość, walka o prawa i równouprawnienie kobiet oraz rasizm. Jest to naprawdę udany debiut autorki. Nie mogę doczekać się kolejnych pozycji, które wyjdą spod jej pióra.

9/10 :) 

Immanuelle mieszka w Betel. W tym niewielkim miasteczku największym prawem jest słowo proroka, a kobiety muszą być uległe. Dziewczyna nie pasuje do tej społeczności, ma ciemniejszy odcień skóry, a jej rodzice byli w niedozwolonym związku. Teraz Immanuelle mieszka z dziadkami i ich dziećmi, stara się być posłuszna Kościołowi i przestrzegać zasad, które zostały zawarte w Świętych Regułach. Kiedy jednak wkracza do zakazanego lasu na obrzeżach miasteczka, wszystko się zmienia. Odnajduje tam dziennik swojej matki, co wiąże się ze strasznymi plagami, które nadciągają... Czy dziewczyna przeciwstawi się ciemności i złu?

Muszę przyznać, że bardzo podoba mi się pomysł na fabułę. Mamy tutaj wiedźmy, runy, cztery klątwy, ludzi żyjących według reguł Kościoła pod czujnym okiem proroka. Betel to miasteczko, w którym mężczyźni mogą mieć wiele żon, kobiety mają być posłuszne i uległe. To książka przede wszystkim o walce dobra ze złem, w której szesnastoletnia dziewczyna traktowana jako ta gorsza musi zmierzyć się z mrokiem. Nie od początku wciągnęłam się w fabułę, ale z każdym kolejnym rozdziałem coraz bardziej się wciągałam i doceniałam tę książkę. Po jej przeczytaniu mogę śmiało stwierdzić, że to naprawdę dobra historia, w której nie ma bardzo dynamicznej akcji, ale dzieje się w niej sporo! Mamy tutaj zdecydowanie mroczny i duszny klimat. Przerażające klątwy spadające na miasteczko pobudzają wyobraźnię, nie wiadomo skąd się wzięły i czy można je powstrzymać. Autorka stworzyła bardzo barwny i ciekawy świat fantastyczny. To nie jest zwykła opowieść o wiedźmach. To okrutna i czasem też krwawa historia, w której nie brakuje zemsty, ale też nadziei na pokonanie zła. Społeczeństwo Betel jest specyficzne, ale to tylko nadaje jeszcze lepszego klimatu tej powieści. Niektóre wątki skłaniają do refleksji, inne przerażają. Znaleźć można tutaj wiele ukrytych znaczeń, podkreślona jest siła kobiet, które mają odwagę nie zgadzać się z zasadami rządzącymi w miasteczku. Jeśli macie ochotę na ciekawą fantastykę z intrygującą fabułą to polecam tę książkę. Mnie nie zawiodła, dobrze spędziłam z nią czas.

Główną bohaterką jest szesnastoletnia Immanuelle, która piętnowana jest przez społeczeństwo. Jej matka miała zostać kolejną żoną proroka, ale związała się z mężczyzną z Peryferii, który uważany był za gorszego. On został spalony na stosie, a kobieta z rozpaczy postradała zmysły, a potem zmarła przy porodzie. Immanuelle jest przez to uważana za gorszą, nie czuje się dobrze w Betel. Na skraju miasteczka rozciąga się mroczny Czarnolas, w którym podobno zamieszkują wiedźmy. To miejsce zakazane, nikt nie może się zbliżać do tego miejsca. Jednak Immanuelle zostaje przypadkowo zwabiona do zakazanego lasu. Otrzymuje tam dziennik swojej matki, w którym kobieta wspomina o czterech klątwach, które mają pojawić się w miasteczku. Immanuelle za wszelką cenę chce temu zapobiec, ale nie ma pojęcia z czym będzie musiała się zmierzyć... Muszę przyznać, że autorka wykreowała nie tylko ciekawy świat, ale również bohaterów. Oprócz mieszkańców Betel mamy tutaj również przerażające wiedźmy, które pragną się zemścić. Wszystko to tworzy jeszcze bardziej mroczny klimat, który wciąga czytelnika w tę historię jeszcze mocniej. Główna bohaterka zmierzy się z okrucieństwem i niesprawiedliwością, które mogą przerażać. To enigmatyczna opowieść, w której jest też trochę magii i nie brakuje tu interesujących i mrocznych wydarzeń.

Styl pisania autorki jest plastyczny, barwny, a przy tym lekki. Pojawiające się tutaj opisy nie nudziły, a wręcz przeciwnie. Cały ten mroczny klimat i wykreowany świat intryguje już od pierwszych stron. Narracja jest trzecioosobowa i właśnie taka idealnie mi tu pasuje.

"Godzina wiedźm" to książka z gatunku fantastyki, która wciąga w swój mroczny klimat. To okrutna historia o niesprawiedliwości, o zasadach Kościoła, o walce z ciemnością, o zemście i też o nadziei. To nie jest po prostu książka o wiedźmach. To coś więcej, mamy tutaj trochę ukrytych znaczeń, ważna jest tu siła kobiet i walka o sprawiedliwość. Jestem zaskoczona, że jest to debiut autorki i już teraz czekam na kolejne jej książki. Warto poznać ten wykreowany świat, dlatego polecam dać tej książce szansę.

"Naprawdę tak trudno ci uwierzyć, że w Czarnolesie może mieszkać coś, co się czegoś domaga? Że te legendy są prawdziwe. Wiedźmy, choć zginęły, nigdy nie odeszły, a teraz chcą... [...] - Zemsty."

Immanuelle mieszka w Betel wraz z dziadkiem, babcią, nową żoną dziadka i jej córkami. Imię Immanuelle oznacza "klątwa", a sama dziewczyna pochodzi z nieprawego łoża - mimo, że jej matka została wybrana przez Proroka, nawiązała romans z ciemnoskórym człowiekiem z Peryferiów, a później uciekła do Czarnego Lasu, gdzie- jak wieść niesie- nawiązała kontakt z wiedźmami. W Czarnym Lesie od zawsze czai się zło i czycha na mieszkańców Betel. Na szczęście Prorok czuwa i gotowy jest ich chronić... Gdy akurat nie zajmuje się jedną ze swoich młodziutkich żon, zawsze ma czas spalić na stosie podejrzaną o czarną magię kobietę.

Cztery ostrzeżenia.

Immanuelle stara się żyć uczciwie i udowodnić wszystkim, że nie jest jak matka, jednak zew Czarnego Lasu nie daje jej spokoju. Pewnej nocy, gdy mu ulega odkrywa, że wiedźmy, które od lat trwały w milczeniu ciągle tam na nią czekają. Są rządne krwi i zemsty na mieszkańcach Betel, a Immanuell niechcący daje im ku temu okazję.

Cztery klątwy

Wiedźmy obudzone przez Immanuelle rzucają klątwy na Betel. Cała woda w okolicy zostaje zastąpiona krwią. Ludzie zapadają na straszną chorobę, słońce gaśnie. Co będzie dalej? Immanuelle czuje się odpowiedzialna za mieszkańców miasta, w uratowaniu ich chce jej pomóc Ezra- charyzmatyczny syn i zarazem następca proroka, ale czy dziewczyna może mu zaufać?

Tyle o treści, bo nie chcę spoilerować, teraz kolej na wrażenia...

Jak pięknie ta historia została napisana! Opisy są plastyczne i przekonujące! Oczami wyobraźni widziałam wszystkie te niesamowite miejsca i odczuwałam emocje razem z Immanuelle i nie raz miałam ochotę płakać nad jej losem! To, co miało budzić grozę i przerażać też działało mimo, że opisy nie były krwawe czy brutalne (krew się lała, ale nie zawsze z ran). Autorka wykreowała bardzo realistyczny świat wraz z jego religią, tradycją, magią i prawami.

Ważną rolę w książce stanowią nawiązania do Biblii i zobrazowanie jak niesprawiedliwie bywają traktowane kobiety w świecie kościoła. Jak w małych społecznościach to, co odmienne jest uznawane za złe. Jak łatwo dać się porwać władzy i pod płaszczykiem dobra skrywać egoistyczne i złe zapędy. Więc poza magią i dobrą literaturą powieść niesie też ważne przesłanie.

Na uwagę zasługuje też piękne, dopracowane wydanie od Wydawnictwa Kobiecego. Piękna twarda oprawa, kolorowa elegancka wklejka cieszą oko. Lekko żółtawy papier sprawia, że czytanie nie męczy oczu.

Podsumowując jest to książka pod każdym względem doskonała. Została wynagrodzona Horror and for Debut Novel (2020), Best Debut Novel (2020) oraz Ladies of Horror Fiction Award, Best Debut (2020) i wszystkie te nagrody są według mnie w pełni zasłużone.

Odkąd usłyszałam o tej książce, nie mogłam się doczekać, aż ją przeczytam. Alexis Henderson stworzyła bardzo ciekawy świat pełen magii i niespodzianek oraz postać - Immanuelle Moore, której od początku kibicujemy. Szczególnie przypadły mi do gustu elementy horroru wplecione w całą historię, to dzięki nim lektura była jeszcze bardziej wciągająca i trzymająca w napięciu. Powieść pochłonęłam tak naprawdę w kilka wieczorów, nie mogłam się od niej oderwać już od pierwszych stron, ale kiedyś trzeba spać :)

Od początku lektury wyczuwa się wyjątkowy klimat, barwne opisy, surrealistyczny świat proroków, wiedźmy i zwykłych-niezwykłych ludzi. Coś mnie przyciągało z każdym kolejnym słowem, zdaniem, rozdziałem zagłębiałam się w niesamowity klimat opowieści. Autorka zadbała o najmniejszy szczegół ułatwić czytelnikowi przeniesienie się do Betel, by wyczuć zło czające się w Czarnolesie, by odkryć strach i odwagę Immanuelle.

W opowieści mieszają się elementy fantasy, horroru i magii, ale nie zabrakło również miłości na różnych poziomach. Napięcie trzyma do ostatnich strona i nie sposób przerwać czytanie. Książka "Godzina wiedźm" skradła serca czytelników w USA i moje również. Lektura była dla mnie intrygującą podróżą, olbrzymią przyjemnością i pewnym zaskoczeniem.

Książka Alexis Henderson zrobiła na mnie spore wrażenie. Zwykle nie czytam niczego co jest chociażby częściowo horrorem, ale tym razem zrobiłam wyjątek i zupełnie nie żałuję. Godzina wiedźm nie jest krwawą jatką bez wyrazu, a wręcz przeciwnie - intrygującą, choć niewątpliwie dość upiorną historią, której niepokojący kierunek nie pozwala czytelnikowi oderwać się od książki. Trudno nie kibicować Immanuelle, nawet wtedy kiedy spotykają ją kolejne dramatyczne sytuacje. Nie jest to horror w czystej postaci, a jedynie fantastyka z takimi elementami. Dzięki temu była to odświeżająca lektura, nietypowa, ciekawa i wyrazista choć bardzo mroczna. Świetna, ale z całą pewnością nie dla każdego.