Dom pożądania

Dobrze, ale co z tego? - tym jednym zdaniem mogłabym podsumować książkę. Mroczny klimat może i udało się stworzyć, ale historia jest nijaka, nie trzyma w napięciu, szybko przestała mnie obchodzić. Do porzucenia i zapomnienia.

„Dom Pożądania” autorstwa Alexis Henderson to dość ciekawa i oryginalna książka nawiązująca do świata wampirów, choć istoty w niej występujące nie zostają tak ani razy nazwane.

Fabuła kręci się wokół Marion i jej zatrudnienia na stanowisko Krwiopanny w tytułowym Domu Pożądania. To właśnie w tej pracy bohaterka widzi szansę na ucieczkę z biedy, slumsów, od poniżenia czy gwałtowności brata. Jednak czy dostarczanie krwi spragnionym atrakcji potomkom szlacheckich rodów Północy może okazać się być mniej niebezpieczne niż dotychczasowe życie dziewczyny? I tak, i nie.

Prawda jest taka, że w pewnym monecie czytania książki Czytelnik już sam nie wie co ma o niej myśleć. Najpierw poznajemy drogę jaką przeszła Marion przed dotarciem do Domu Pożądania, następnie zwyczaje w nim panujące, a koniec końcom czujemy się jakbyśmy się kręcili wokół własnej osi i zastanawiamy się co Autorka chciała nam przekazać. Powtarzalność scen jest dołująca, a dopiero pod koniec powieści występuje wątek, który naprawdę wciąga, ale kończy się on tak szybko, jak szybko się pojawił…

Sami bohaterowie są dość płytcy i nijacy. Marion mocno irytuje swoją postawą zachowując się momentami jak rozkapryszona i naiwna nastolatka, którą już nie jest. Niby kreuje się na pewną siebie i sprytną kobietę jednak wyszło to nijak i wręcz groteskowo.

„Dom pożądania” to książka z ogromnym potencjałem i świetnie zarysowaną fabułą. Jednak poprowadzenie akcji i kreacja bohaterów pozostawiają wiele do życzenia przez co Czytelnik nie ma z tej lektury zbyt dużej frajdy. Duży plus za klimat i pomysł, ale reszta kompletnie mi nie spasowała. Literacki średniaczek.

Witaj w świecie, w którym krew jest towarem luksusowym, dla którego ludzie są w stanie zrobić wiele. „Dom Pożądania” to mroczna, gotycka powieść przesiąknięta wampiryzmem, elementami horroru i fantastyki. Główna bohaterka, Marion Shaw, stara się wiązać koniec z końcem, pracując jako pomywaczka. Mieszkanie w slumsach to najlepsze, na co może sobie pozwolić. Pewnego popołudnia Marion natrafia na kontrowersyjne ogłoszenie w gazecie, w sekcji matrymonialnej, na temat potencjalnej pracy - zostania krwiopanną. Na północy powszechnym jest to, że bogaci szlachcice żyjący w luksusie piją krew młodych dziewczyn. Shaw wie stosunkowo mało na temat tej nietypowej dla niej pracy, jednak pensja jest na tyle kusząca, że Marion decyduje się zaryzykować. Niedługo później staje się krwiopanną w Domu Pożądania, gdzie stara się zadowolić swoją panią - Baronową Lisavet. Z początku praca wydaje się uczciwa, lecz z biegiem czasu dochodzi do dziwnych wydarzeń. Poprzedniczka Marion znika w tajemniczych okolicznościach, a nasza bohaterka zaczyna odkrywać tajemnice, które kryje Dom, jak i jej pracodawczyni. Jak Marion poradzi sobie w świecie tajemnic, kłamstw i pożądania? Czy uda jej się przeżyć i zyskać zasłużone spokojne życie? Tego dowiecie się, gdy przeczytacie „Dom Pożądania”. Co do moich odczuć, miałam wysokie oczekiwania co do tej powieści i powiem szczerze, nie zawiodłam się! Historia porwała mnie od samego początku, nie potrafiłam się od niej oderwać. Cały świat literacki i bohaterowie zostali wykreowani w bardzo ciekawy sposób, a koncepcja szlachciców żywiących się krwią? Wow… Jest to nietypowa historia, którą trzeba przeczytać. Końcówka zupełnie mną wstrząsnęła! Nie spodziewałam się, że akcja rozwinie się w tę stronę. Klimat gotycki był wyśmienicie oddany, a książka potrafiła wywołać niepokój u czytelnika. Serdecznie polecam tę pozycję dla fanów podobnych historii! Ode mnie mocne i szczere 4/5.

[współpraca z wydawnictwomova]