Niespokojni ludzie

Czasami zdarza się, że czujemy się jak w potrzasku. Nie widzimy sensownego wyjścia z trudnej sytuacji. Wtedy po głowie krążą różne, dziwne myśli. Potrzeba chwili, złość, desperacja są złymi doradcami. Jednak większość z nas nie wdraża zwariowanych pomysłów w życie, jednak są tacy, co…

Cała opowieść zaczyna się od napadu na bank. Bezgotówkowy… taaak dobrze czytacie… Po nieudanym napadzie rabuś stara się uciec przed policją. Dociera do położonej niedaleko kamienicy i po nieudanych próbach jedne z drzwi mieszkań stają nagle otworem. Radość nieudolnego przestępcy jednak była przedwczesna, albowiem mieszkanie było pełne ludzi. Okazało się wystawione na sprzedaż… Czy można mieć większego pecha? I to w przededniu sylwestra?

Historia jest o moście, nieudanym napadzie na bank, o wzięciu zakładników, a nawet o…króliku… W rzeczywistości jest to historia o miłości, stracie, popełnianych błędach, kompleksach, demonach szalejących w duszy, bólu istnienia. O strachu przed życiem i braniem na siebie odpowiedzialności. O decyzjach podejmowanych pod wpływem impulsu, nieprzemyślanych, które rzutują nie tylko na dalsze życie osoby, która je podejmuje, ale i na innych ludzi. Decyzje bowiem mają to do siebie, że zataczają kręgi jak kamień wrzucony do wody.

Czytałam i na zmianę zaśmiewałam się i smuciłam. W prostocie słów pod pokrywką z absurdu, chaosu oraz humoru Autor gotował na wolnym ogniu bolączki współczesnych czasów i ludzi. Strach, lęk, cierpienie, samotność, niezrozumienie, utrata, wzajemne żale, zapominanie o drobnych gestach lub słowach, które mogą być ważne dla innych i głupie pomysły zrodzone w akcie największej desperacji. Szczerze współczułam uzbrojonej jednostce nie tylko dlatego, że zdołała przypadkiem trafić na wyjątkowy zestaw jednostek ludzkich uchodzących za normalne, rozmieszczone na kilkunastu metrach kwadratowych. Współczułam, bo mimo wszystko potrafiłam zrozumieć, co nią kierowało przy podejmowaniu tak drastycznych i bolesnych w skutkach decyzji. Kto z nas nie zrobił nigdy czegoś idiotycznego? Niestety w prawie w każdym z przedstawionych bohaterów odnajdowałam część siebie, a jeśli nie, to byłam przynajmniej w stanie pojąć i usprawiedliwić ich postępowanie.

Książka jest bardzo specyficzna i z pewnością nie przypadnie każdemu do gustu. Narracyjne pomieszanie z poplątaniem, chaos może niektórych zniechęcić do lektury, ale uważam, że warto zwrócić uwagę na tę publikację. Jest stworzona zarówno do śmiechu, jak i do zadumy.

Za możliwość zapoznania się z treścią książki dziękuję Wydawnictwu Marginesy.

„Niespokojni ludzie” Fredrika Backmana to przecudowna powieść, którą, dosłownie, pochłonęłam! „Jest to historia o wielu sprawach, przede wszystkim o idiotach”. Pokazuje, jak życie potrafi być ulotne. Czasami dokonujemy głupich wyborów. Staramy się leczyć chaos chaosem, co zazwyczaj, prowadzi do autodestrukcji wszystkiego, co dobre.

Garstka zakładników, w tym uzbrojona jednostka, przeżywają chwile kryzysu. Zwierzają się ze swoich problemów

i przez jakiś czas są dla siebie jak rodzina, ale przecież nic nie może trwać wiecznie.

Czy policja zdoła rozwikłać sprawę, nim komuś stanie się krzywda?

Czy ich historia zakończy się happy endem?

Gorąco zachęcam do lektury, bo jest tego warta! 😁

„Może w pośpiechu minęliśmy się dzisiaj w tłumie i żadne z nas tego nie zauważyło, włókna twojego płaszcza na moment splotły się z moimi,

a potem zniknęliśmy. Nie wiem, kim jesteś.

Ale kiedy dziś wieczorem wrócisz do domu, kiedy ten dzień się skończy

i pochłonie nas noc, pozwól sobie na głęboki oddech. Bo ten dzień także przetrwaliśmy.

A jutro zacznie się nowy.”

Zamaskowana jednostka postanawia dokonać napadu na bank, lecz plany nie przebiegają zgodnie z jej myślami. Po nieudanej akcji zaczyna uciekać i kieruje się w stronę mieszkania, gdzie akurat przeprowadzana jest prezentacja. Wpada do budynku z bronią i wtedy zdaje sobie sprawę, że spis jej wykroczeń powiększa się o wzięcie zakładników. Wśród nich znajduje się małżeństwo uzależnione od remontów i zakupów w Ikei, zgorzkniała milionerka, irytująca agentka nieruchomości, przybita staruszka, facet z głową królika oraz kobieta w ciąży wraz ze swoją partnerką. Okazuje się, że nasza jednostka trafiła na prawdziwą mieszankę wybuchową. Kiedy policji udaje się uwolnić więźniów i dotrzeć do mieszkania – okazuje się ono puste.

„Niespokojni ludzie” autorstwa Fredrika Backmana to książka, która jednym słowem była absurdalna, jednocześnie zachwycając swoją głębią i złożonością.

Martwy punkt – tak mogę opisać początek całej pozycji. Zaczynając od irytujących bohaterów, aż po niedorzeczność całej historii. Mimo wszystko ten zabieg sprawił, że chciałam odkrywać kolejne karty. Przeświadczenie, że były to po prostu niedociągnięcia autora, okazało się całkowicie błędne. Każdy najmniejszy szczegół został w zupełności przemyślany i w konsekwencji historii, zaczynał mieć fundamentalny sens.

W książce Fredrika Backmana warto przede wszystkim zwrócić uwagę na kreację bohaterów. Wszyscy realnie przypominali jednostki żyjące w społeczeństwie – byli nieidealni, ale tacy właśnie są ludzie. Bo w zasadzie nie była to historia o napadzie – wszystko kręciło się wokół ludzi, popełnianych przez nich błędach, wyciągniętych z nich lekcjach i szukaniu własnego celu w życiu. Autor zawarł tutaj masę cytatów, sentencji i po prostu wniosków, które dotyczą nas samych, ale nigdy nie byliśmy w stanie się z nimi skonfrontować. Momentami miałam wrażenie, jakbym dostawała siarczystego policzka w twarz, ponieważ te wszystkie rzeczy były okrutnie prawdziwe.

Styl pisarski był naprawdę lekki i przyjemny. Rozdziały występowały zarówno w formie wywiadu, czyli przesłuchania policyjnego, tak samo jak pod postacią prowadzonej narracji. Tłumaczenie okazało się rewelacyjne z wyjątkiem paru szczegółów – między innymi słowa „wow” i „jezus” były przekładane jako „łoł” i „dżizas”. Te aspekty nieco gryzły się z prześwietnym piórem, ale nie ujmowały całej historii.

Z czystym sumieniem mogę Wam polecić „Niespokojnych ludzi” – jest to nie tylko angażująca opowieść o napadzie, lecz także historia o nas samych – tytułowych niespokojnych ludziach. Myślę, że każdy potrafiłby odnaleźć w niej chociaż cząstkę siebie. Książka Backmana to przede wszystkim wartościowa pozycja ze świetnym humorem.

~ love, ola