Cud na zamówienie

Czy można przeczytać coś piękniejszego i wzruszającego niż historię opartą na prawdziwych wydarzeniach? Rodzinną sagę, przepełnioną emocjami, tajemnicami i marzeniami o lepszym jutrze. „Kanadyjski raj” to finał sagi „Klonowego liścia”.

Od opisywanych w poprzedniej części zdarzeń mijają trzy lata. Rodzina Antoniego przebywa w Niemczech. Córki uczęszczają tu do szkoły, a oni nie mogą legalnie pracować. Z całej rodziny najbardziej tęskni za Polską Antoni, za tym, co tam zostawił i za matką. Tymczasem w Polsce upada komunizm, a w Niemczech mur berliński. Antoni coraz częściej myśli o powrocie do ojczystej ziemi, gdyż w Niemczech jest nikim, czuje się tu obco jak zwykły pachołek. Innego zdania jest Alina, bo nie po to wszystko przeżyła, by wracać teraz do kraju. Wciąż marzy o wyjeździe do Kanady i o tym, co ich tam czeka. Niestety życie na obczyźnie wśród gromady podobnych im emigrantów coraz bardziej rozdziela małżonków, nie są już tą samą kochającą się parą, co kiedyś. Alina sądzi, że wyjazd do Kanady wszystko zmieni, natomiast Antoni najchętniej wróciłby do Polski.

Kanada nie okazała się Złotym Eldorado, a Ostrowscy nie znaleźli w tym kraju oczekiwanego szczęścia. Ludzie wszędzie są tacy sami. Jednakowo kochają i jednakowo nienawidzą. Zamieszkanie tu nie przywróciło Alinie wyczekiwanego porozumienia z Antonim, a wprost przeciwnie. On nadal tęskni za Polską, coraz więcej pije, a ona, żeby utrzymać wymarzony dom, ciężko pracuje w fabryce Chryslera. Antoni wciąż pragnie powrotu do Polski, a Alina poukładała sobie tu życie i nie ma ochoty zaczynać kolejny raz wszystkiego od nowa. Coraz bardziej sfrustrowany Antoni topi smutki w alkoholu i zmienia pracę jak rękawiczki, natomiast Alina nie ma siły dłużej znosić nieróbstwa i pijaństwa Antoniego. Dodatkowo szczęście rodzinne burzy nieoczekiwany wyjazd najstarszej córki do Niemiec. Alina miała nadzieję, że kanadyjski dom scali jej rodzinę i da im możliwości, których nie mieli w Polsce, a tymczasem nikt tego nie chciał poza nią. Żyła z poczuciem winy, bo wszyscy oskarżali ją o podjęte decyzje, a nikt nie ruszył palcem, by było dobrze.

Tymczasem w Polsce dokonują się rzeczy dziejowe, a rodzina Stefanii przeżywa dramatyczne chwile. Lata biegną, zmienia się obraz polskiej rzeczywistości. Czas płynie, jedni umierają, a nowe pokolenie przychodzi na świat. Następne osoby odchodzą z tego świata, kolejne stają nad grobem bliskich zmarłych. Rozważają upływ czasu i z niejakim żalem wspominają wspólne rozmowy, śmiechy, oglądanie seriali. I banalne czynności jak choćby obieranie jabłek, czy wspólne spożywanie posiłków. Chociaż Stefania stara się jakoś żyć, czuje się samotna, coraz częściej odwiedza ją były owdowiały mąż. Nie ma już szans na wspólne życie, ale to, co kiedyś ich łączyło, pomaga przetrwać im ten trudny czas.

W życiu Aliny następuje moment przełomowy i wszystko się zmienia. Gdy jej córka z zięciem przez nierozważne inwestycje tracą wszystko i muszą zaczynać od nowa, zrozumie że nic w życiu nie dzieje się bez przyczyny, zdaje sobie sprawę, że najpiękniejsze wspomnienia zostawiła w Polsce w Lipowie.

Nadszedł w końcu czas, by na gruzach pobudować nowe. Zrozumiała, że każdy ma swoje miejsce na ziemi, swoje korzenie, wiarę i historię, i że o tym nigdy nie powinno się zapominać. Nie zastąpią tego mrzonki o bogactwie za granicą i złudne nadzieje, gdyż serce zawsze będzie ciągnęło do ojczyzny. Pieniądze tak naprawdę nic nie znaczą, jeśli nie ma się zdrowia, rodziny i miłości, która zwycięży wszystko, bo nie ma sytuacji bez wyjścia. Gdy naprawdę się kogoś kocha, to nie ma znaczenia, jakie kto błędy popełnił.

„Saga klonowego liścia”. opowiada historię ludzi, którzy istnieli naprawdę. O chwilach radosnych, czasem smutnych, a nawet nostalgicznych, ale przecież takie jest życie. Żal było żegnać się z bohaterami, ale wszystko, co ma swój początek, musi mieć też swój koniec. Jestem pełna podziwu dla pisarskich umiejętności Anny Stryjewskiej. Zapewne pisanie tej opowieści musiało być dla autorki sporym wyzwaniem. Z jednej strony nie mogła dać się ponieść wyobraźni i puścić wodze fantazji, bo wszystko, o czym pisała, już się wydarzyło, więc nie miała wpływu na losy bohaterów, a z drugiej wykazała się niezwykłym kunsztem pisarskim, ubierając tę prawdę w piękne słowa, opisy i emocje. Wykazała się niezwykłą empatią i wyczuciem, by tę historię przekazać prawdziwie bez zbędnego koloryzowania. Przy okazji opowiadania historii Stefani i jej rodziny autorka pokazuje, jak w życiu człowieka ważna jest rodzina, szacunek do drugiego człowieka i miłość do ojczyzny.

Wspaniała droga, którą przebyłam wraz z autorką, po trudnych ścieżkach życia rodziny Stefci dobiegła końca. Ta historia nigdy nie ujrzałaby światła dziennego, gdyby nie szczerość i chęć opowiedzenia jej przez Blankę, wnuczkę Stefci Annie Stryjewskiej i wielkiego zaangażowania w ten projekt autorki. Dziękuję Pani Annie za wszystko, czego dowiedziałam się o tej rodzinie, za niezwykłą drogę, jaką dane było mi przejść poprzez burzliwy okres wojennej i powojennej Polski, aż do czasów współczesnych.

„Saga klonowego liścia”. to opowieść, która zmusza do refleksji i postawienia wielu pytań, na które trudno wprost udzielić odpowiedzi. Często za swoje wybory płacimy wysoką cenę, bo całe lata zajmuje nam dostrzeżenie oczywistej prawdy i docenienia tego, co jest w życiu najważniejsze. Każdy z nas nosi bagaż życiowych doświadczeń i przeżyć. Często życie wyobrażamy sobie zupełnie inaczej, czas jednak często weryfikuje nasze marzenia. Tak nie wiele przecież trzeba nam do szczęścia, a próbujemy go szukać hen daleko i gdy nam się wydaje, że realizacja marzeń jest tuż na wyciągnięcie ręki, przychodzi choroba albo śmierć. I wtedy pozostaje tylko nam tylko garść wspomnień.

"Cud na zamówienie" to historia piątki dorosłych ludzi, staruszka, dziecka i psa, których zbliżyła magia wigilijnej nocy.

Mila, Katia, Jowita, Artur i Grzegorz to obcy sobie ludzie, których ścieżki splatają się ze sobą w wigilijny dzień.

Mila, po tym jak straciła męża i matkę, samotnie wychowuje syna i opiekuje się ojcem. Katia ma kochających rodziców, pracuje jako tatuażystka i dodatkowo jest wolontariuszką, pomaga bezdomnym oraz zwierzętom. Jowita to majętna kobieta, która związała się z żonatym mężczyzną. Artur jest programistą i nienawidzi świąt. Grzegorz, po tym jak żona od niego odeszła, walczy o swoją córkę, którą chce zabrać na święta do domu.

Karolina Wilczyńska w swojej najnowszej książce porusza bardzo trudne tematy jak zdrada, samotność, trudne relacje rodzinne. Ale również pokazuje, że święta to nie tylko prezenty, ale również pomoc potrzebującym, dla których miska ciepłej zupy to wszystko na co mogą liczyć.

Ta historia pokazuje, że Wigilia to czas cudów.

Polecam

„Cud na zamówienie" to losy kilku bohaterów. Każdy z nich to osobna historia, każdy z nich mierzy się z innymi problemami, ale każdy z nich potrzebuje również tej magii, którą najłatwiej odnaleźć właśnie w Wigilię.

Podoba mi się sposób, w jaki autorka przedstawia poszczególne postacie i trudy, z którymi się zmagają. Nie jest to w żaden sposób przerysowane, a ich kłopoty są bardzo realne i mogą dotknąć każdego z nas, przez co czujemy bliższą więź z postaciami. Podczas czytania towarzyszyła mi cała gama emocji, począwszy od współczucia i zdenerwowania, skończywszy na wzruszeniu i chwilach refleksji. Refleksji nad tym, że w życiu często kierujemy się złudnymi wyobrażeniami na czyjś temat. Lubimy, gdy białe jest białe, a czarne jest czarne, jednak często zapominamy o tym, że życie to głównie odcienie szarości i czasami potrzeba trochę wysiłku, by poznać człowieka takim, jakim jest w głębi duszy. Łatwo przychodzi nam skreślanie kogoś, „bo jest zlośliwy", „bo jest zadufany w sobie", „bo jego wygląd nieco różni się od naszego wyobrażenia normalności", „bo ma inny status społeczny", a przecież każdy z nas pragnie tego samego - być szczęśliwym. Dlatego też moje serce skradła Mila, ale nie powiem Wam dokładnie z jakiego powodu 😉.

„Cud na zamówienie" to opowieść, która otuli w chłodne, zimowe wieczory. Dostarczy nam odrobiny świątecznej magii i, mimo niełatwych problemów, z którymi borykają się nasi bohaterowie, sprawi, że po jej przeczytaniu nasze serca napełnią się ciepłem i nadzieją. To książka, którą przeczytałam bardzo szybko i z przyjemnością, jednak, pomimo tego, że jest ciekawie napisana, raczej nie zostanie w mojej na dłużej. Oceniam ją jednak dość wysoko, bo jest idealna na ten przedświąteczny czas 🎄.

Książkę otrzymałam dzięki współpracy z Wydawnictwem Skarpa Warszawska.

CUD NA ZAMÓWIENIE to kolejna życiowa powieść świąteczna z odrobiną magicznego cudu wigilijnej nocy.

To moje drugie spotkanie z twórczością Karoliny Wilczyńskiej i powiem, że kolejny raz autorka nie zawiodła mnie. Dostałam powieść, opowiadającą o losach kilku bohaterów, która już od pierwszych stron pochłonęła mnie. Choć z początku nie wszyscy wzbudzili moją sympatię, z biegiem akcji było coraz lepiej. Oczekiwałam z niecierpliwością tego momentu, w którym autorka przetnie ich drogę i odkryje co łączy tak różnych bohaterów. A wspólnym mianownikiem były ich traumy, bowiem każda z postaci zmagała się z trudną przeszłością. A jakie skrywają tajemnice? Tego dowiedzie się w finałowej części książki.

Trzy kobiety, dwóch mężczyzn, senior, mały chłopiec i pies… Co może ich łączyć? Otóż, każde z nich mierzy się z trudną przeszłością, która ma niebagatelny wpływ na teraźniejszość. To także ma wpływ na ich wizję Bożego Narodzenia. Jednak nieoczekiwanie ich losy splatają się w zimny, wigilijny wieczór. Ten wieczór stanie się dla nich punktem zwrotnym w ich życiu...

Już nie raz przekonałam się, że książki o tematyce zimowo–świątecznej nie gwarantują przyjemnie spędzonego czasu. Czasami są przysłowiowym przedświątecznym kamykiem w bucie. Cud na zamówienie nie należy do tej kategorii…

Nie miałam wobec tej książki wielkich oczekiwań. A jednak ku mojemu zdumieniu zaskoczyła mnie pozytywnie. Autorka nie skupiła się na drugoplanowych przedświątecznych i świątecznych aspektach, ale na poważnych życiowych problemach. W końcu nie zawsze i nie dla wszystkich Boże Narodzenie jest rodzinne, radosne i magiczne… I o tym właśnie jest ta książka… Pokazuje, że dla niektórych ludzi z różnych powodów te wyjątkowe, rodzinne dni są trudne. Czasami potęgują tęsknotę za bliskimi, których się już nie zobaczy oraz samotność. Jednak historia nie skupia się na wadach Świąt, ale uczy, że czasami warto otworzyć swoje serce na innych ludzi. Ponadto pokazuje, że czasami wygląd konkretnego człowieka czy pierwsze wrażenie może by mylące… Przez te ważne tematy książka nie należy do najłatwiejszych… Czy jednak umniejsza to jej wartości? Wręcz przeciwnie!

Cud na zamówienie to niezwykle życiowa, słodko-gorzka historia, w której przewija się wiele motywów i wątków. To wzruszająca, momentami mocno chwytająca za serce lektura, w której próżno szukać przesłodzonych i nic niewnoszących do naszego życia scen. To jedna z lepszych zimowo –świątecznych lektur, które ukazały się w tym roku na polskim rynku wydawniczym.

Współpraca reklamowa z @skarpawarszawska

123/2023

"Mama na pewno ucieszy się z pięknej choinki. Powiemy jej, że razem z drzewkiem przynieśliśmy nowe święta. Zgoda?"

.

Polubiłyśmy się z tą historią już od pierwszych stron. Kupiła mnie swoją (nie)zwykłością, bo opowiada o kilku przypadkowych osobach, które mogłyby żyć wokół nas. Niecodzienna dawka genialnego humoru w ustach dwóch najbardziej chyba kontrowersyjnych postaci tej powieści nadała jej charakteru. A tragiczna historia kilkuletniego chłopca przekształcona została w piękne wspomnienia.

.

Historia skłania do przemyśleń.

Czy byłbyś w stanie odłożyć na chwilę własne potrzeby i obejrzeć się na innych, którzy potrzebują czasem tylko czyjejś uwagi i zrozumienia?

Co, jeśli w zamian mogliby zaoferować "tylko" swoją wdzięczność i szczery uśmiech. Jak myślisz, warto się zatrzymać?

.

Bez dwóch zdań będzie to jedna z moich ulubionych świątecznych powieści. Chciałabym, żebyście poznali jej przesłanie i bohaterów, którym przyjdzie zrozumieć swoje błędy i docenić to, co jest obok.

.

To jak, dacie się zaprosić na Wigilię u Mili i jej niespodziewanych gości? 😊 Jedzenia z pewnością wystarczy!

.

#święta #christmas #pierniki #wypieki #książka #recenzja #choinka #poland #gingerbread #ciasto #book #kosmetyki #christmastree #pierniczki #readabook #bookstagram #polishgirl #czytambolubie #czytam #friday #books #swieta #booktok #czytambolubie #polskadziewczyna #polska #bookaholic #sweet #książki #zima

“...wierzę, że życie ma wiele kolorów. I także czerń ma wręcz różne odcienie”.

Trzy zupełnie różne kobiety, dwaj mężczyźni z przeszłością, pewien senior, mały chłopiec i pies. Mila jest mamą małego Jasia, opiekuje się ojcem i jeździ taksówką. Jowita to pewna siebie pani prezes. Katia jest wolontariuszką i posiadaczką licznych tatuaży. Grzegorz jest policjantem, właśnie przeżywa kryzys, w alkoholu szuka zapomnienia. Artur nosi w sobie głęboką urazę do matki. Losy tych ludzi w pewnym momencie się przeplatają, każdy z nich zmaga się z jakąś trudną przeszłością i każdy z nich ma swój pomysł na święta Bożego Narodzenia.

Jest to moja pierwsza świąteczna książka w tym roku, przyjemnie było poczuć ten niepowtarzalny bożonarodzeniowy klimat. Akcja powieści toczy się swoim rytmem, intryguje, wzbudza spore emocje. Fabuła krąży wokół poplątanych losów naszych bohaterek i trudnych relacji międzyludzkich. Pani Karolina pisze lekko, przyjemnie, naturalnie, co powodowało, że książkę wręcz pochłonęłam. Jest realnie, do tego dochodzi spora dawka dobrego humoru, tworząc wciągającą całość. Z zainteresowaniem obserwowałam codzienność naszych bohaterów, ich życie pełnych rozterek, problemów, radości i smutków. Zajmująco wykreowani bohaterowie, wyraziste, barwne postacie.

Zbliżające się święta, zapach choinki, skrzypiący śnieg pod stopami i oni ludzie z problemami, zmagający się z przeciwnościami losu. Wewnętrzne rozterki, trudne decyzje i ich konsekwencje. Smutki, radości, ból, trudna samotność. Wartości obok, których coraz częściej przechodzimy obojętnie i które, gdzieś w codziennym zabieganiu nam umykają. Otwarcie się na innych, bez zbędnego oceniania, z wzajemną akceptacją, życzliwością, uśmiechem. Zbiegi okoliczności, zaskakujące chwile i wigilijny wieczór, w którym dzieją cuda.

Mądra, ciepła, niosąca otuchę, refleksyjna, świąteczna opowieść. Był to bardzo przyjemnie spędzony czas. Serdecznie polecam, Tatiasza i jej książki:)

"Cud na zamówienie" to kolejna powieść zimowa w klimacie świątecznym. Uwielbiam czytać historie świąteczne. Tutaj dostałam prawdziwą magię. Autorka udowadnia na, że Wigilia to czas cudów. Świetnie wykreowani bohaterowie, którzy mierzą się z trudną przeszłością. Ich ścieżki nieoczekiwanie splatają się w Wigilijny dzień.

Jesteście ciekawi, co z tego wyniknie?

Wzruszyłam się i poczułam atmosferę wigilijnych przygotowań.

Autorka sprawi tą lekturą, że otworzycie swoje serca dla drugiego człowieka, bo nikt nie powinien być sam w święta.

To powieść, która daje nadzieję na lepsze jutro.

Jeśli lubicie ciepłe i klimatyczne historie, które wprawią Was w wyjątkowy nastrój to przeczytajcie "Cud na zamówienie".

Uwierzcie, że cuda zdarzają się, a w życiu nie ważne są prezenty tylko czas spędzony z innymi.

Gwarantowane emocje i wzruszenia.

Idealna książka na jesienno- zimowe wieczory z herbatką i kocykiem.

Jestem zachwycona!

Polecam!

BRUNETTE BOOKS

Wierzycie, że dobro wraca? Czy zdarzyło się Wam kiedykolwiek zrobić coś bezinteresownego dla drugiej osoby?

“Cud na zamówienie” to książka, która niesamowicie mnie zaskoczyła. Pięć diametralnie różnych historii, szóstka dorosłych, dziecko i pies, których nic nie łączy. Jednak kilka zbiegów okoliczności sprawia, że ich losy się poplączą i to w dzień Wigilii Świąt Bożego Narodzenia.

Mila to samotna matka, która wychowuje swojego synka Janka najlepiej jak potrafi mając do pomocy ojca, który po śmierci żony mierzy się z depresją. Kobieta jeździ taksówką i to właśnie w Wigilie dostaje czasochłonne ale bardzo intratne zlecenie. Gdy wyrusza w podróż nic nie zapowiada że to dopiero początek przygód tego dnia.

Grzegorz to policjant, którego na kilka dni przed świętami opuściła żona, mężczyzna czuje się tak bardzo skrzywdzony, że postanawia nienawidzić kobiet. W wieczór Wigilijny jedyne o czym myśli to by odzyskać córkę. Gdy znajomi zawodzą i nikt nie chce go zawieść do dziecka, wzywa taksówkę. Jak zniesie kilkugodzinną podróż z pyskatą panią kierowczynią?

Jowita to bizneswoman, dla której ta Wigilia miała być krokiem do szczęśliwego życia. Gdy wszystko zaczyna jej się sypać wpada w rozpacz i poślizg, który kończy się mini wypadkiem. Gdy już traci nadzieję na ratunek widzi taksówkę.

Katia to dziewczyna, która sprawia średnie wrażenie, wytatuowana z wyjątkowym stylem. Jednak jej serce jest tak wielkie, że mieści się w nim masa współczucia i miłości dla skrzywdzonych osób. Gdy na ulicy znajduje zagubionego Janka postanawia mu pomóc.

Artur nienawidzi świąt, nie lubi też za bardzo ludzi. Jego najlepszym przyjacielem jest pies, a ulubionym zajęciem praca. Bary to wyjątkowy pies, ma jednak pewną fobię, strasznie boi się głośnych dźwięków.

Takiej ilości ciepła i dobra nigdy nie znalazłam jeszcze w książce, to jak autorka ukazała emocje targające bohaterami jest niezwykłe. Każdy z nas znajdzie w tych postaciach kogoś z kim się utożsami. W końcu kto nie miał złamanego serca? Kto nie czuł potrzeby pomocy lub nie czuł się kiedyś odrzucony, inny, niezrozumiały? Przepiękna historia, która pokaże nam, że cuda się zdarzają, a nieznajomi często skrywają w sobie tajemnice, których nikt by się nie spodziewał.

.

W świątecznej magii zanurzyć może się każdy...

Ten, kto właśnie rozstał się z żoną i boryka się z własnymi słabościami jak Grzegorz Zadra.

Ten,0 kto stracił żonę i pomimo tego, że są przy nim córka i wnuk to jednak coraz bardziej zapada się w sobie.

I ten mały chłopiec, który czuje i widzi więcej niż dorosłym by się wydawało...

Każdy z nich ma własne życie i na różny sposób sobie z nim radzi. Katia, która jest wolontariuszką i pomaga bezdomnym i Mila która musi radzić sobie po śmierci męża i nawet Jowita która na pozór ma wszystko...

Słabości i niepowodzenia, przemyślenia i plany i pies, który wraz ze swym właścicielem również otoczony zostanie cudem...Cudem Świąt Bożego Narodzenia.

"Cud na zamówienie" to ciepła i przejmująca opowieść o życiu. Tym, które płata nam nieraz figle i stawia przed nami wyzwania, ale też tym w którym liczy się miłość, szacunek do drugiego człowieka, empatia i magia Świąt.

Zatopmy się w niej czytając tę przepełnioną uczuciami książkę Karoliny Wilczyńskiej. Dajmy się ponieść magii i zauważmy wokół siebie cuda, te, które się dzieją i tylko trzeba umieć je dojrzeć...

No i ta okładka...💜💜💜

Z pewnością znajdzie się w top tegorocznych świątecznych okładek. 💜💜💜

.

Święta Bożego Narodzenia to wyjątkowy, jedyny w swoim rodzaju czas, w którym nasze serca napełniają się nadzieją i radością. Zewsząd płyną do nas dźwięki kolęd, na pachnącej igliwiem choince migoczą różnokolorowe lampki, a my co chwila spoglądamy w niebo z nadzieją, że spadnie śnieg i otuli puszystą kołderką wszystko wokół.

.

Zanim przejdę do mojej oceny, pozwólcie, że przedstawię wam bohaterów tej niezwykłej opowieści.

Mila czyli Emilia jest samotną, zapracowaną matką, która większość czasu spędza w taksówce. Lubi swoją pracę, choć ubolewa nad tym, że zaniedbuje przez to swoich najbliższych.

Artur Konopka to uzdolniony, ale ciągle zapracowany programista. Samotnik, indywidualista, stroniący zarówno od współpracowników, jak i od własnej rodziny. Właściciel uroczego psiaka w typie owczarka niemieckiego.

Jowita to młoda rozwódka, prawdziwa bizneswoman, uwikłana w romans z żonatym mężczyzną.

Grzegorz Zadra to gburowaty pogrążony w nałogu policjant, dla którego czas świąt jest doskonałą okazją do ponarzekania i upicia się na umór.

Katja zaś to wolontariuszka aktywnie udzielająca się w schronisku dla psów. Kocha tatuaże a pod powłoką zbuntowanej dziewczyny skrywa twarz wrażliwej i empatycznej osoby.

.

Każdy z przedstawionych pokrótce przeze mnie bohaterów jest inny, ma inne troski i inny pomysł na spędzenie Wigilii. Na początku obawiałam się, czy mnogość wątków nie będzie dla mnie przytłaczająca. Jednak tak się nie stało. Ta książka to taka współczesna opowieść wigilijna. Mamy tu Scrooge'a w osobie Artura i Grzegorza, a także sporo pozytywnych postaci. Losy bohaterów splatają się z sobą w tym wyjątkowym dniu właśnie po to, aby w życiu każdego z nich wydarzył się wigilijny cud.

.

Książka jest bardzo dobrze napisana, dialogi są realistyczne, w zależności od sytuacji dramatyczne lub zabawne. Pamiętam, jak parsknęłam śmiechem na słowa Zadry mówiącego: „dobrze, że nie znaleźliśmy niedźwiedzia” w momencie, gdy Mila zdecydowała się przygarnąć znalezionego na ulicy psa. Wzruszyłam się, dałam się porwać świątecznej atmosferze i to w końcówce października. Jednym słowem „Cud na zamówienie” ogrzała moje zmarznięte jesienną słotą serducho. Uroniłam nawet kilka łezek, co nigdy raczej mi się nie zdarza. Powieść taka jak ta przypominają nam, na czym tak naprawdę polega istota świąt. Jest tu wszystko, za co tak bardzo je kochamy i jeszcze więcej. Są emocje, świetnie wykreowani bohaterowie, i mnóstwo bożonarodzeniowej magii i słodyczy. Książka uczy, bawi i nie pozostawia obojętnym na krzywdę ludzką.

.

Bardzo spodobał mi się moment, gdy zebrani przy wspólnym wigilijnym stole zaczęli obdarowywać się prezentami. A były to prezenty wyjątkowe, takie prosto z serca, takie, których najbardziej potrzebuje druga osoba. Warto wziąć z nich przykład i zamiast kolejnego smartfona czy drogiej biżuterii podarować bliskim coś wyjątkowego i niekoniecznie materialnego. To, jak spędzimy ten niezwykły czas, zależy tylko od nas. Możemy tak jak Konopka odciąć się od świata i udawać, że święta nas nie dotyczą. Albo jak Zadra pogrążyć się w alkoholowym ciągu i zamknąć we własnej rozpaczy. Można też tak jak Katja czy Mila dzielić się optymizmem i życzliwością z innymi, rozsiewając dobro wokół siebie. Bo przecież prawdą są słowa jednej z bohaterek książki, że „coś, co nie wymaga wysiłku, nie daje też satysfakcji”. Dlatego, jeśli „Listy do M”, „Kevin sam w domu” czy „Opowieść wigilijna” są dla was coroczną tradycją, to bez wątpienia ta książka tez ma szansę dołączyć do tego grona. Książka Karoliny Wilczyńskiej nie jest typową powieścią obyczajową, którą naprędce przeczytamy i zapomnimy o niej. Autorka zmusza czytelnika do refleksji i zastanowienia się nad tym, czym tak naprawdę są święta Bożego Narodzenia i jak w zgiełku dnia codziennego odnaleźć w sobie ducha świąt. Polecam.

.

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję @skarpawarszawska

Oficjalnie otwieram sezon na książki świąteczne.

Ta była w tym roku pierwszą ale już czekają na mnie kolejne 🤭

Całkiem miło było otulić się atmosferą wigilijnych przygotowań.

Bo w większość wydarzenia miały miejsce właśnie w dniu Wigilii Bożego Narodzenia.

Wracając do tej konkretnej pozycji, poznajemy kilkoro bohaterów, których losy im bliżej końca tym mocniej się splatają.

Może na początku ciężko się połapać wśród tylu postaci jednakże im dalej się zagłębiamy w lekturze, tym mniej się gubimy.

Oczywiście treść wzbogacona jest o poczucie humoru i cięte riposty, co jest dla mnie plusem.

Polubiłam postać Katii, która mimo, że niczego w życiu jej nie brakowało potrafiła otworzyć serce na potrzebujących i zrezygnować z siebie na ich rzecz.

Mila - główna bohaterka, również zyskała moją sympatię, gdyż los jej nie oszczędził ostatnie lata to twardo stąpała po ziemii, by jej dziecku niczego nie zabrakło.

Do tego autorka opowiada o tym, co jest w życiu ważne, o traumach i wpływie wydarzeń na nasze samopoczucie i poczynania.

Łezka się w oku gdzieś zakręciła ale udało mi się, by nie spadła.

W jeden wieczór przeczytałam ją i poczułam się, jakbym sama miotała się ze swoimi problemami a jednocześnie u mnie nie znajduje się nikt, kto by zrozumiał, nie oceniał a jednocześnie wyciągnął bezinteresownie pomocną dłoń.

Wartościowa i otulająca niczym kocyk lektura idealna na jesienny czy też zimowy wieczór.

Serdecznie polecam, jeśli chcecie z uśmiechem na ustach ogrzać swoje dusze i serca 💜

Wierzycie w cuda? Pewnie wielu z was pomyśli - zamień mi kamień w złoto to uwierzę.

Jednak cud nie odnosi się wyłącznie do dóbr materialnych. Choć muszę przyznać, że w dobie konsumpcjonizmu zapomnieliśmy, że cuda dzieją się w nas, w naszym sercu. Zwłaszcza, gdy dzieją się w tak szczególnym dniu, jakim jest Wigilia.

Karolina Wilczyńska po raz kolejny przedstawia nam niesamowitą historię, która rozgrzeje nasze serca.

Co łączy trzy różne kobiety, dwóch mężczyzn, starszego pana, małego chłopca i psa?

Każde z nich ma za sobą trudne życiowe doświadczenia i każde ma swoją wizję Bożego Narodzenia.

Jednak tym razem los będzie miał wobec nich inne plany. A wszystko to za sprawą Mili.

Jesteście ciekawi, co wyniknie że spotkania samotnej matki, jej chorego ojca i małego synka, z przeżywającym kryzys policjantem, zawiedzioną bizneswoman, programistą, który nie chce obchodzić świąt i wolontariuszki - tatuażystki?

I co z tym wszystkim wspólnego ma pies?

Życie funduje nam wiele lekcji. Niektóre z nich są naprawdę bolesne i mogą odcisnąć na nas swoje piętno.

Jednak to, co naprawdę piękne i wyjątkowe jest w nas. Każdy z nas może obdarować tym innych.

Często zapominamy, że nie zawsze najważniejsze są prezenty i pieniądze. Bo to, co jest istotne, czym możemy się podzielić z drugą osobą jest bezcenne.

Ta historia jest pełna emocji i pokazuje nam, że na otwarcie się na magię świąt nigdy nie jest za późno.

Czasem nie mając nic możemy ofiarować coś najcenniejszego. To przyjaźń, zaufanie, pomocna dłoń, rozmowa.

Cudowna historia, która pokazuje, że magia świąt jest w każdym z nas, a cuda potrafimy czynić wszyscy.

Gorąco polecam.

Mila, młoda kobieta, matka i córka, pomimo trudnych doświadczeń stara się jak może by utrzymać swoją małą, wybrakowaną rodzinę w całości. W wigilijne popołudnie los stawia na jej drodze inne, również pokaleczone przez los osoby. W wyniku okoliczności poznania i za sprawą wielkiego serca kobiety, spędzą oni razem wigilię u niej w domu.

Czemu los postawił na drodze sobie te osoby? Czy taka wigilia ma w ogóle szansę się udać?

Tą lekturę zaczynamy od poznania 7 osób, i ich trudnych, wręcz bolesnych historii, dla każdego z nich okres świąt jest bardzo ciężkim czasem. Większość straciła kogoś, lub coś ważnego i nie umieją prowadzić siebie ze swoimi emocjami. Uczucie straty, rozczarowania życiem jest ogromne i nie widzą wyjścia ze swoich sytuacji. Jednak los ma dla nich zupełnie inny plan, przypadek, a może magia świąt sprawia że ich losy łączą się i pozwalają spojrzeć na swoje życie z zupełnie innej perspektywy.

Cudowna historia, która po mimo opisanych trudów życia, daje nadzieję i ogrzewa serce, idealna w okresie przedświątecznym 💚

“Widzimy świat takim, jakim go chcemy zobaczyć. Jest odzwierciedleniem naszej duszy, przeżyć i doznań”.

Trzecia, finalna część poruszającego cyklu “Saga klonowego liścia”. Lata dziewięćdziesiąte ubiegłego wieku, to czas wielu przemian, jakie miały miejsce w naszym kraju. Solidarność, upadek komunizmu, pogarszające się warunki życia. Rodzina Ostrowskich w końcu dostaje pozwolenie na wyjazd do Kanady. Nowe miejsce, nowi ludzie, zupełnie obcy świat, początki nie są dla nich łatwe. Zderzenie z kanadyjską rzeczywistością rozczarowuje. Alina znajduje pracę, za zaciągnięty kredyt mogą w końcu kupić dom. Jej mąż Antoni nie radzi sobie z trudną codziennością i tęsknotą, smutki coraz częściej zaczyna topić w alkoholu.

Opowieść napisana przez życie…

Wielowymiarowa akcja powieści toczy się swoim rytmem i intryguje. Fabuła ciekawie utkana, dopracowana w każdym szczególe, ukazuje ludzkie pokomplikowane ludzkie losy, niesie spore, sprzeczne emocje. Pani Anna pięknie pisze, przez książkę się płynie. Z łatwością, szczerością i realizmem oddaje realia tamtych czasów. Wyraźnie nakreślone osobowości bohaterów, to zwykli ludzie, charakterni, silni, dumni i słabi tchórze. Zżyłam się z nimi, z całego serca im kibicowałam, miałam nadzieję, że znajdą w życiu to, czego szukają.

Trudne, życiowe decyzje i mierzenie się z ich konsekwencjami. Codzienność w kanadyjskiej rzeczywistości, jej dobre i te gorsze strony. Dotkliwa tęsknota za dawnym życiem, trudność wpasowania się i akceptacja nowych warunków życiowych prowadzą do nałogu. Nadzieja na scalenie rodziny, odbudowie dobrych relacji oddala się coraz szybciej. Do głosu dochodzi młode pokolenie, ich plan na życie diametralnie się różni od tego, jaki mają rodzice. Przywiązanie, zaufanie, siła miłości. Na duży plus zasługują zdjęcia, które zostały umieszczone na końcu książki.

Przejmująca, klimatyczna, bardzo emocjonalna opowieść. Daje do myślenia i stawia przed czytelnikiem pytania, na które brak jednoznacznej odpowiedzi. Serdecznie polecam całą serię, Tatiasza i jej książki :)

,,Dzisiaj na pewno będzie film o Kevinie i mnóstwo komedii romantycznych ze śniegiem, mikołajem i choinką. -Skrzywił się. - Nie wiem, jak ludzie mogą to wciąż oglądać? Mnie na samą myśl robi się niedobrze... "

,,Kiedy przyjadę i stół jest już nakryty, choinka ubrana, a pod nią prezenty, to mogę poczuć się jak dziecko, które nie ma jeszcze obowiązków, tylko przyjemności. Takie Boże Narodzenie lubię najbardziej... "

Autorka splotła tutaj życie kilku osób. Pokazała z jakimi problemami się zmagają i jak starają się żyć dobrze, tylko im to nie wychodzi. Nie każdy cieszy się tutaj na Boże Narodzenie. Są tutaj osoby, które najchętniej przespałyby cały dzień i obudziły się już po. Widzimy jakie są nieszczęśliwe, mamy zarys ich problemów, ale na konkrety musicie poczekać, bowiem autorka lubi budować tutaj napięcie. Jest tutaj ktoś, kto nie potrafi dogadać się z matką i nie zamierza spędzać z nią świąt. Nie jest w stanie jej czegoś wybaczyć, ale widać jak oboje mocno cierpią. Jest tutaj ktoś, kto stracił najbliższe osoby i stara się zrobić wszystko, by nie uczestniczyć w przygotowaniach świątecznych. Tak bardzo pragnie ponownie czuć się jak małe dziecko. To osoba o dobrym sercu i nie raz się o tym przekonamy. Jest też tutaj ktoś, kto młodzieńcze lata ma za sobą. Znamy jej ból, choć nie chce być wylewna, coś jej to utrudnia. Jedni tutaj myślą o innych i nawet jeśli widzą kogoś obcego, kogo ktoś ustawił na ich drodze, to choć nie chcieliby zmienić swoich planów, to jednak proponują coś miłego. To większość z nich uważa, że w święta nikt nie powinien być sam. Lecz jest jeszcze ta druga połowa i tam klimat jest przykry i smutny. To tam potrafią paść niecenzuralne słowa i nerwy na wszystkich, z totalną ślepotą, że to oni w czymś zawinili. Nie chce wam pisać tak dosadnie, gdyż uważam, że warto by każdy sam poznał te osobowości. Borykają się bowiem z problemami, które i nas mogą dotyczyć. Warto by samemu zauważyć i przeżyć zmianę, która w nas zajdzie podczas czytania. Książki świąteczne bowiem powinno się czytać wtedy, kiedy czujemy się samotni, nie tylko na święta. Pamiętajcie, że samotność można również odczuwać będąc w związku.

Przepiękna opowieść, która nie raz wzruszy i otworzy nawet nasze rany, by po jej skończeniu mogły zacząć się zabliźniać. Każdą opowieść przekazuje nam narrator, lecz innym drukiem zaznaczone są prywatne myśli postaci. Ich historie przeplatają się ze sobą, by później się połączyć. Czytamy ją zachłannie i z niecierpliwością przygotowujemy się na wydarzenia, które w większym stopniu nas zaskakują. Teraz już przynajmniej wiem skąd się wzięła fioletowa okładka i pies:-) Bardzo ją polecam, zwłaszcza, by przeczytać ją przed Bożym Narodzeniem, nie tylko po:-)

„Kanadyjski raj” to już trzecia część wspaniałej sagi rodzinnej. Historia w niej zawarta oparta jest na wydarzeniach, które miały miejsce. A po takie książki zawsze lubię sięgać.

Książka przedstawia los pewnej rodziny, która poszukuje swojego miejsca na ziemi. I jak każda rodzina ma lepsze i gorsze chwile.

Tym razem autorka zabiera nas do lat 90 ubiegłego wieku. Młodzi Ostrowscy po wielu latach zmagań z przeciwieństwami losu w końcu osiadają w Kanadzie. Alina dostaje stałe zatrudnienie i dzięki temu mogą wziąć kredyt i kupić wymarzony dom. Kobieta jest szczęśliwa, że w końcu zazna trochę spokoju. Ale czy na stan będzie trwał długo?

Gorzej radzi sobie Antoni, który tęskni za ojczyzną i bliskimi. Coraz częściej sięga po alkohol. A starsza córka postanawia wrócić do Europy i żyć po swojemu. Jak dalej potoczą się losy bohaterów? Przekonacie się sami.

Jak każda książka z tej serii i ta jest bardzo lekka w odbiorze. Muszę przyznać, że „Kanadyjski raj” najbardziej spodobał mi się. Może dlatego, że bardzo dobrze wspominam lata 90. Do tego autorka ma wspaniały styl pisania. Jest on zarówno lekki i przyjemny, ale również przemyślany. Książka pomimo sojowej lekkości potrafi dostarczyć wielu emocji i czyta się ją z zapartym tchem. Bardzo kibicowałam każdemu z bohaterów by mógł w końcu zaznać trochę spokoju i żeby odnalazł to swoje miejsce na ziemi.

Jeśli lubicie sagi rodzinne i książki inspirowane prawdziwymi wydarzeniami to koniecznie na Waszych półkach musi znaleźć się cała seria „Sagi klonowego liścia”.

Kanadyjski raj – Anna Stryjewska Saga klonowego liścia

Historia pisana przez życie...

Chyba każdy z nas wie jak wyglądała rzeczywistość lat 90 i tych je poprzedzające. Wiele jest też opowieści ludzi na zasadzie tzw. zacięgniętego języka. Brak pracy, głód, oraz narastające długi to jedne z najczęstszych powodów dla których ludzie emigrują. To się niestety praktycznie nic nie zmieniło na przestrzeni lat. Autorka przedstawia nam wiele postaci, ich rodziny oraz najbliższe otoczenie. Właśnie w tej rzeczywistości opuszcza się kraj, aby polepszyć swój materialny byt. Tylko kosztem czego? Ludzie bardzo często przez długą rozłąkę tracą to co jest najważniejsze w życiu, czyli miłość, więzy i to ciepło rodzinnego gniazda. To literatura obyczajowa, ale również powieść historyczna. Pozycja zarówno dla młodych jak i starszych czytelników ze względu na powagę tematu. Emigracja, burza uczuć, pieniądze, rozsterki, czyli taka szara i ponura rzeczywistość. Tematyka dla młodych, ale raczej takich wiekowo 15 plus, bo mało kiedy ktoś młodszy interesuje się tego typu relacjami. Praktycznie całość czytałam z powagą, ale były także fragmenty, od których miałam czerwone policzki, a wynikało to z przedstawionej tu pikanterii. Inne z odczuć jakie można tu także doświadczyć, a z całą pewnością takie mi towarzyszyły, to szok, złość i niedowierzanie. To wszystko wynika głównie z faktu jak zachowuje się nasz gatunek. Naprawdę, aż dziw bierze, iż tak długo jesteśmy na tej planecie i jeszcze nie ulegliśmy autozagładzie. Cóż mogę powiedzieć jeśli chodzi o całokształt powieści? Jest ona dla mnie spójna i nie odniosłam wrażenia, aby coś było dodane tutaj na siłę. Absolutnie wszystko przemyślane od początku, aż do samego końca. W żadnym razie nie ma tu także mowy o jakimkolwiek chaosie w tej powieści. Intrygującym dodatkiem, który mnie urzekł, to te załączone czarno/białe zdjęcia na końcu książki. Życie nas nieustannie doświadcza i ZAWSZE musimy pamiętać o tym, aby walczyć o to, co jest najważniejsze. Niejednokrotnie można się w życiu nieźle pogubić i nie piszę tu tylko o treści książki. To samo życie weryfikuje i uczy nas jedności, miłości, zaufania, a przede wszystkim jak być człowiekiem. Całość oceniam 8/10

Cytaty z tej książki:

"- To zależy przecież od nas samych, nie sądzisz? Widzimy świat takim, jakim go chcemy zobaczyć. Jest odzwierciedleniem naszej duszy, przeżyć i doznać."

"[…] Niewiele wówczas potrzebowali, by się dobrze zrozumieć. Zatem jak to się stało, że tamte chwile minęły bezpowrotnie? Z dnia na dzień stawali się coraz bardziej obcy. Żadnego porozumienia, tylko ciągłe pretensje i żale. […] "

„- Mam nadzieję, że mi się zwróci z nawiązką. Szkoda, tylko że na ludzi nie można liczyć. Jak potrzeba coś zrobić, to nagle jakaś choroba albo pilny wyjazd. I tak na okrągło – bąknęła Weronika, nie kryjąc żalu.”.

Dziękuję wydawnictwu Skarpa Warszawska za ponowne zaufanie.

„Kanadyjski raj” jest trzecim tomem serii Saga klonowego liścia, który miał swoją premierę 6 września 2023 r. Anna Stryjewska oddaje do rąk czytelników wspaniałą, świetnie napisaną klimatyczną opowieść o trudach życia na emigracji. Tak, wiem co teraz powiecie – to już 3 tom a ja nie czytałam/em poprzednich. Pocieszę was. Ja również nie czytałam :) I bardzo żałuję, bo zapewne miło spędziłabym przy nich czas. Jednak nieznajomość poprzednich części nie wpływa znacząco na zrozumienie tej części, więc śmiało możecie zacząć zgłębianie tej historii już teraz. Z tym że będą to już losy dzieci i wnuków Stefanii – głównej bohaterki poznanej w 1 tomie.

.

Zycie na emigracji nigdy nie jest łatwe i przyjemne. Ja wiem coś na ten temat i wie o tym rodzina Ostrowskich, która za miejsce do życia obrała sobie niewielkie miasteczko w Kanadzie. Co przydarzy się naszym bohaterom? Czy odnajdą swoje szczęście na obcej ziemi ? Jednym uda się odnieść sukces, inni zaś zmarnują bezpowrotnie szansę na odmianę swojego losu. Dramaty sercowe, tęsknota za ojczyzną, udane bądź mniej udane próby stworzenia od podstaw własnej firmy, porażki i sukcesy – chciałoby się rzecz, jak to w życiu bywa.

.

Autorka niezwykle wiernie oddaje rzeczywistość końca lat 90. i pokazuje jak ludzkie dramaty, radości i próby znalezienia własnego miejsca w zmieniającym się świecie. Książka bardzo emocjonalna, prawdziwa, skłaniająca do refleksji i zastanowienia się nad ludzkim losem. Co ciekawe, saga oparta jest na prawdziwych wydarzeniach, i okraszona przepiękną galerią zdjęć. Zachęcam do lektury :)

.

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję @skarpawarszawska

Lubisz sięgać po Sagi? Czy jednak wolisz historie, które mają swoje zakończenie w jednym tomie?

„Kanadyjski Raj” to już trzeci, a zarazem ostatni tom Sagi Klonowego Liścia autorstwa Anny Stryjewskiej. Jest to cykl oparty o prawdziwe wydarzenia, gdzie akcja płynie swoim nieśpiesznym tempem, aby przyśpieszyć tam gdzie trzeba, a i wręcz zatrzymać się w momentach, które tego wymagają. Poznajemy w niej historię rodziny, która żyła w trudnych, powojennych czasach, gdy widmo wojny wciąż kładło cień na ich codzienność, a nowa władza wcale nie ułatwiała życia.

W „Kanadyjskim Raju” mogłoby się wydawać, że nasi bohaterowie odnaleźli szczęście w krainie mlekiem i miodem płynącej - Kandzie, państwie Klonowego Liścia. Jednak okazuje się, że życiowe wybory nigdzie nie są łatwe, a z ich konsekwencjami trzeba mierzyć się całe życie. Ból, cierpienie, wiele łez, utrata bliskich to tylko niektóre z rozterek, które po raz kolejny dotkną rodzinę Ostrowskich.

Autorka jak zawsze zabiera nas w podróż pełną emocji, gdzie zżywamy się z bohaterami i kibicujemy im z całych sił w ich drodze ku lepszemu jutro. Bez zbędnej koloryzacji poznajemy życie Ostrowskich z tej dobrej, jak i złej strony. Przewrotna historia pokazuje nam czym jest prawdziwa rodzina i ile jest w stanie zrobić człowiek dla osób, które kocha. Ukazuje, że zawsze od życia dostajemy wybory i to od nas zależy jakie decyzje podejmiemy, aby później mierzyć się z ich konsekwencjami.

„Kanadyjski Raj”, jak i całą Saga Klonowego Liścia zmusza do refleksji i stawia przed czytelnikiem wiele pytań na które sam musi on sobie odpowiedzieć. Dajcie się porwać lekturze, a gwarantuje Wam, że przeżyjecie niesamowitą podróż. Polecam ♡

Saga Klonowego Liścia "Kanadyjski raj" Anna Stryjewska

Jesteśmy chwilę po premierze trzeciej i niestety ostatniej części wspaniałego cyklu Saga Klonowego Liścia „Kanadyjski raj” autorstwa Anny Stryjewskiej, który to cykl trafił na nasz rynek wydawniczy pod opieką wydawnictwa Skarpa Warszawska. Ci z was, którzy poznali wcześniejsze jego odsłony tj. „Łódzką przystań” i „Warszawską garsonierę” wiedzą, że chwile spędzone na jego lekturze są wyjątkowym przeżyciem, gdyż wszystko, o czym przeczytamy na kartach tej trylogii, jest zapisem w niezwykle poruszającej historii opartej na autentycznych wydarzeniach z życia wielopokoleniowej rodziny. Zarówno ta historia, jak i jej bohaterowie stała się bliska bardzo wielu czytelnikom. Wszyscy mocno trzymaliśmy i nadal trzymamy kciuki za szczęście tej rodziny, bo o czym mogliśmy przekonać się, towarzysząc im na kartach obu wcześniejszych części, oni już naprawdę wiele przeszli i jak najbardziej na to szczęście zasługują. Przyznam szczerze, że do czytania „Kanadyjskiego raju” zasiadłam z ogromną ciekawością, nadzieją na to, że wreszcie odzyskają oni utracony spokój, ale też z niepokojem, gdyż życie nie zawsze daje nam to, na co zasługujemy.

Zajrzyjmy zatem do książki. Tym razem dziejące się w niej wydarzenia mają miejsce w połowie lat 90. My czytelnicy przemieszczamy się wspólnie z bohaterami pomiędzy Polską i Kanadą. W Polsce bowiem towarzyszymy wspaniałej seniorce Stefanii, od której losów ta cała rodzinna opowieść się zaczęła. Niezwykle silna i mądra kobieta przeżywa jesień swojego życia, będąc wsparciem dla swoich dzieci, które wiodą już własne życie i szukają dla siebie perspektyw na lepsze jutro. To właśnie pragnienie lepszej przyszłości skłoniło Antoniego i jego rodzinę do podróży do Kanady, która miała stać się ich nowym miejscem na ziemi. Jak sam tytuł książki wskazuje, miał być to kanadyjski raj, jak wówczas jawiła się wielu ludziom Kanada.

Wydawać, by się mogło, że teraz już wszystko będzie dobrze, ale pamiętajcie, to nie jest fikcja literacka, a prawdziwe życie, które dla Aliny i Antoniego oraz ich córek Julii i Antoniny szykowało jeszcze wiele przeciwności. Pierwszą z nich okazał się kilkuletni pobyt w Niemczech, który stał się ich przystankiem w drodze do miejsca docelowego. Ja jednak powiedziałabym, że te kilka lat pobytu w Niemczech było przedsionkiem piekła na drodze do obiecanego raju. Tego nie można nazwać życiem, to była wegetacja. O tym jednak przeczytajcie już sami.

Czy jednak w istocie Kanada okazała się owym rajem dla rodziny Ostrowskich? Znacie powiedzenie „Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma”? Tak, w kilku słowach można by określić zderzenie wyobrażeń i marzeń z rzeczywistością, która tam na nich czekała. Nie będę oczywiście zbyt wiele zdradzała, gdyż chcę, żebyście mogli wspólnie z bohaterami przeżywać wszystko, przez co przechodzą. Chciałabym natomiast skupić się na tym, co jest największym trudem dla każdego emigranta. Mianowicie tęsknocie za ojczyzną, za tymi, których zostawiliśmy w ojczyźnie oraz za życiem, które dotychczas wiedliśmy.

Nie będzie spojlerem, bo możemy przeczytać o tym już na okładce książki, że Antoni nie potrafił odnaleźć się w swoim nowym życiu, a chwil zapomnienia szukał w alkoholu, co wpłynęło bardzo destrukcyjnie na jego relacje rodzinne, a szczególnie na życie małżeńskie. Mężczyzna odczuwał dojmującą tęsknotę za matką, ojczyzną, a także uznaniem, jakim cieszył się, pracując w Polsce.

Sytuacji nie ułatwiały również niespodziewane przez najbliższych decyzje i wybory Julii. Czas zamieszkania przez Ostrowskich w Kanadzie przypadł na okres dorastania obu dziewczyn i okazało się, że starsza córka nie chce żyć według planu, jaki dla ich rodziny ułożyła matka. Ta przebojowa, temperamentna i odważna młoda kobieta wie, że to jest jej życie i tylko ona ma prawo o nim decydować. Nie bez powodu napisałam, że był to plan Aliny, gdyż to ona była inicjatorką wyjazdu z Polski. Teraz już nie jest przekonana o słuszności tego kroku, ale stało się i trzeba żyć dalej. Zanim jednak zaczniecie w jakikolwiek sposób oceniać wybory i decyzje bohaterów, to weźcie pod uwagę realia tamtych czasów, które w książce zostały wspaniale oddane, ale także różnice pokoleniowe, które mają ogromny wpływ na to, jak odnajdujemy się w nowym życiu. Nie da się bowiem zaprzeczyć, że dla osoby młodej, u progu dorosłego życia, będzie to o wiele łatwiejsze, niż dla osoby starszej. Dlatego też zdaję sobie sprawę z tego, że my ludzie nieżyjący w tamtych czasach możemy nie przyjąć ze zrozumieniem pewnych kwestii, o których przeczytamy w powieści. Koniecznie sięgnijcie po „Kanadyjski raj” i przekonajcie się, czy Ostrowscy odnajdą miejsce, które będą mogli nazwać swoim domem.

Nie myślcie, jednak że „Kanadyjski raj” jest wyłącznie smutną i gorzką historią, gdyż absolutnie tak nie jest. W książce naprawdę bardzo dużo się dzieje i na nas czytelników czeka wiele zwrotów akcji, także tych pozytywnych i pięknych. Nie zabraknie w niej miłości, na którą nigdy nie jest za późno i której narodziny mogą zaskoczyć nas samych. To piękna i poruszająca historia o ludziach z krwi i kości, którzy jak my wszyscy popełniają błędy, ale nigdy się nie poddają i walczą do końca o to, co w życiu najważniejsze; rodzinę i miłość. Ci ludzie naprawdę wiele wycierpieli, ale cóż takie jest życie. Najważniejsze jest to, aby bez względu na to, co przeżywamy i czego doświadczamy być z tymi, których kochamy. Ze sobą i dla siebie. Bo nawet jeśli teraz jest ciężko, to dopóki żyjemy, wszystko jest możliwe.

Serdecznie zachęcam każdego do lektury „Kanadyjskiego raju”, jak również młodszych sióstr tej części trylogii, jeśli jeszcze ich nie czytaliście. Ja strasznie żałuję, że to już koniec, gdyż bardzo mocno zżyłam się z bohaterami Sagi Klonowego Liścia i przykro jest mi ich opuszczać. Mnie samej ta historia dodała wiary i nadziei w to, że nigdy nie jest za późno na to, aby nasze życie mogło być lepsze. Musimy przejść przez to, co trudne, po to, aby docenić to, co mamy. Życie wystawia nas na wiele prób i tylko od nas zależy, jak przez te próby przejdziemy i jakie lekcje z nich wyciągniemy. Jestem głęboko poruszona tą częścią historii. Wywołała we mnie wiele refleksji i przemyśleń, a także silnych emocji. Samo zakończenie sprawiło, że po mojej twarzy popłynęły łzy. Nie próbowałam ich jednak powstrzymać, gdyż dla mnie miały one oczyszczającą moc. Mimo że, na ostatniej stronie książki odnajdziemy słowo „KONIEC”, to przecież ta historia trwa do dzisiaj.

Tymczasem na zakończenie chcę serdecznie podziękować Blance za piękne świadectwo życia swojej rodziny, a także swojego, które na zawsze zachowam w głębi serca. Podziękowania należą się również autorce. Możecie mi wierzyć, że do tego, co skrywają karty każdej z trzech książek, nie da się podejść bez emocji. Na pewno dla Ani nie było łatwym zadaniem, aby sobie z nimi poradzić i jak najwierniej oddać to, co usłyszała od Blanki. Jednak w połączeniu ze swoim niezwykłym talentem pisarskim i wielką wrażliwością ze swojego zadania wywiązała się wspaniale.