Bezgłos

" [...] Na pani miejscu bym się stąd wyprowadziła, i to jak najszybciej. Najlepiej jeszcze dziś. Niepotrzebnie tu pani przyjechała. [...]"

Takiej Katarzyny Puzyńskiej jeszcze nie znałam. Podoba mi się jej nowa odsłona. Jej powieść "Bezgłos" przypadła mi do gustu. Uwielbiam takie delikatne horrory. Przyznam bez bicia, że odrobinkę się bałam. Mam cichą nadzieję, że jeszcze kiedyś usłyszymy straszne historie z miasteczka Wieszcze. Powiem wam, że to miasteczko skrywa przed nami wiele tajemnic. Autorka w swojej najnowszej książce pod tytułem "Bezgłos" ujawniła kilka z nich. Są one mroczne, możecie się bać. Gęsia skórka murowana.

Tą historią Katarzyna Puzyńska udowadnia, że jest wszechstronnie uzdolniona.

Naszą główną bohaterką jest pisarka Julia Wilk. Dziewczyna musi całkowicie zmienić swoje życie. Dlaczego? Walczy ze swoimi demonami. Czy rzeczywiście jest morderczynią? Zaczyna nowe życie w zupełnie nowym miejscu. Znalazła prace. Jest szczęśliwa. Ma nadzieję, że nikt jej tu nie rozpozna. Nie wie, że jej nowe miejsce na ziemi ma pełno mrocznych sekretów. Czy mimo wszystko zazna ukojenia? Autorka bardzo dobrze przedstawiła tę postać.

Jestem zachwycona z mrocznej okładki. Idealnie oddaje klimat tej historii.

Jeżeli chcecie poznać mroczniejsze oblicze Katarzyny Puzyńskiej i nie boicie się horrorów, to śmiało sięgnijcie po "Bezgłos". Uważajcie, wchodząc do miasteczka w Wieszczu, narażacie się na ogromne niebezpieczeństwo. Tutaj zło nie śpi, a noc nie daje ukojenia. Czy jesteście gotowi na "Bezgłos"?

Dla lepszych wrażeń polecam tę książkę czytać po zmroku. Wtedy wyobraźnia działa podwójnie.

Jestem szczęśliwa, że mogłam przeczytać tę mroczną historię. Takie horrory to ja uwielbiam. Podobała mi się fabuła i akcja tej powieści. Oprócz Julii poznałam inne postacie. Warto się im przyjrzeć z bliska.

Historia Julii zasługuje na ekranizację.

Jestem ciekawa, co jeszcze ukrywa przed nami autorka. Mam nadzieję, że już tworzy kolejny wyjątkowo mroczny horror.

Krótko, zwięźle i na temat: warto przeczytać najnowsze dzieło Katarzyny Puzyńskiej pod tytułem "Bezgłos".

"Bezgłos" Katarzyny Puzyńskiej to niezapomniana podróż w mroczne zakamarki ludzkiej psychiki, gdzie tajemnice splatają się z grozą. Główna bohaterka, Julia Wilk, próbuje uciec przed przeszłością, ale miasteczko Wieszcze okazuje się być areną mrocznych sekretów. Książka wciąga od pierwszej strony, miesza elementy kryminału, horroru i tajemnicy, tworząc unikalny świat. Puzyńska doskonale buduje napięcie, a atmosfera grozy sprawia, że trudno oderwać się od lektury. "Bezgłos" to pozycja obowiązkowa dla miłośników nieprzewidywalnych emocji i literackiego dreszczyku.

„Bezgłos? Czy takie słowo w ogóle istniało? Nie była pewna. Uznała jednak, że idealnie oddawało to, co ją teraz otaczało. Wszystkie odgłosy umilkły. Została pustka – brak głosu, a nie cisza. Dla niej to była różnica”

Mała mieścina pod Brodnicą – Wieszcze, a w niej tajemnica. Tajemnica, z którą mierzyć będzie się musiała Julia Wilk. Młoda pisarka opuściła wielkie miasto na rzecz sielskiej miejscowości. Niestety nie zazna tam oczekiwanego spokoju. Ma powody, żeby ukrywać swoją prawdziwą tożsamość – przecież zabiła człowieka. Wydaje się, że kłopoty przylgnęły do niej na dobre. W Wieszczach grasuje jakaś potężna siła, która sieje grozę wśród społeczności. Czy młoda kobieta znajdzie osobę, której będzie mogła zaufać? Czy pojawienie się Julii było jej przemyślaną decyzją, czy raczej ktoś miał wobec niej inny plan?

„To miejsce było magiczne – pozwalało na wiele, ale nic za darmo. To, co dawało, odbierało w walucie przez siebie wybranej. Najczęściej przywłaszczając sobie kogoś na zawsze”

„Bezgłos” to moja pierwsza styczność z twórczością Katarzyny Puzyńskiej. W trakcie czytania bawiłem się świetnie. Autorka zaprezentowała ciekawą i bardzo mroczną historię, w której mieszają się losy kilku pokoleń. Jeden błąd przeszłości spowodował, że współcześni bohaterowie zmagają się próbą naprawienia tego co nienaprawialne.

Są tu nadnaturalne siły ubrane w słowiańską otoczkę. Na wpół ludzie i na wpół boskie istoty posiadające jednocześnie cechy negatywne i pozytywne. Ponadto szereg świetnie napisanych bohaterów, tak różnych jak różne na co dzień jest społeczeństwo nas otaczające. Całość czyta się bardzo dobrze. Zakończenie według mnie delikatnie rozczarowujące, ale wydaje mi się, że to nie ostatnie słowo napisane w tej historii.

Polecam gorąco.

O "Bezgłosie", czyli kryminale spod pióra autorki słynnej serii kryminalnej z Lipowem w roli głównej chciałam opowiedzieć już dłuższą chwilę temu, a jednak okazało się, że to jest taki horror, przy którym faktycznie się można wystraszyć, więc musiałam sobie dawkować. No ale, nie samym strachem podczas takiej lektury czytelnik żyje, więc czy było warto i czy Puzyńska potrafi w inne gatunki, czy tylko w kryminał?

Poznajemy główną bohaterkę Julię i od razu z kopyta dostajemy informację, że jest ona morderczynią. Postanawia zaszyć się w maleńkiej miejscowości z nadzieją na to, że nikt nie będzie wiedział co zrobiła. Nie jest jednak tak łatwo, już pierwsza noc przyprawia o dreszcze, a do tego okazuje się, że z tego miasteczka uciec się nie da.

Mamy też wątek kryminalny, bo Julia znajduje trupa. I wszystko potoczyłoby się standardowo, poprzez śledztwo, do znalezienia winnego, ale wszelkie ślady po nieboszczce znikają. Chyba, że jej nigdy nie było, a to było tylko urojenie?

Jak to w takich miejscowościach, małych społecznościach, wielu mieszkańców ma na swoim koncie tajemnice, nawet bardzo mroczne, ale w końcu komuś trzeba zaufać by spróbować uciec, prawda?

Choć spodziewałam się czegoś nieco innego, ocierającego się o fantastykę, to jednak faktycznie mamy tu mieszankę horroru, thrillera i kryminału. Śmiem twierdzić, że to najlepsze wcielenie Puzyńskiej, a nastraszyć to potrafi do tego stopnia, że można patrzeć na człowieka i zastanawiać się co ma na sumieniu. Poza tym, wstawanie w nocy do łazienki też powoduje dreszcz, zwłaszcza jak coś mignie za oknem. A gdyby tak obudzić się w nowej rzeczywistości? Strach zasypiać!

Co ciekawe, Julia wcale nie jest bohaterką naiwną, ani w drugą stronę, jakąś twardzielką. Autorce udało się tę postać wyśrodkować i sprawić, że jest dziwna, a trzeba pamiętać, że to morderczyni.

Niesamowicie wciągająca książka, a przy tym napawająca niepokojem i strachem, co wcale łatwe nie jest. Horrory potrafią być śmieszne, nudne, a czasami wręcz irytująco głupie, a tutaj mamy kolejną perełkę na polskim rynku wydawniczym. I premierę ma właśnie dziś!

Recenzja powstała we współpracy z wydawnictwem Prószyński i S-ka.