Ballada ptaków i węży. Igrzyska śmierci. Tom 4. Wydanie filmowe

Coriolanus Snow ma 18 lat i został mentorem trybutki z 12 dystryktu. Dla Coriolanusa te 10 Igrzyska to być albo nie być, dlatego bardzo zależy mu na tym aby wypaść jak najlepiej i pokonać rywali. Czy ma szansę?

„Ballada ptaków i węży” to prequel, tłumaczy wiele rzeczy z trylogii. Te 10 Igrzyska są również inne niż te późniejsze, ze względu chociażby na postęp technologiczny. W Balladzie dzieje się dużo ale też mamy w niej dużo rozmów i przemyśleń co jest świetnym dopełnieniem tej historii.

Myślę, że Lucy Gray skradnie wasze serce. To cudowna postać. Która gdy tylko się pojawiła to zaintrygowała mnie.

Bardzo polecam. Jestem totalnie zakochana i nie mogę się doczekać aż obejrzę film! Niektóre sceny mam już przed oczami i chciałabym je już zobaczyć na dużym ekranie

"Ballady ptaków i węży" Suzanne Collins to prequel słynnej trylogii "Igrzyska Śmierci". Autorka zabiera nas w podróż do mrocznej przeszłości Panem - totalitarnego państwa, w którym odbywają się okrutne igrzyska. Ta książka to zarazem prequel i głęboka eksploracja psychiki oraz przeszłości jednego z najbardziej kontrowersyjnych bohaterów tej serii, Coriolanusa Snowa.

Collins prowadzi nas przez wydarzenia, które miały miejsce ponad 60 lat przed pierwszym tomem trylogii "Igrzyska Śmierci". Coriolanus Snow, młody uczeń z zamożnej rodziny, zmuszony jest wziąć udział w pierwszych igrzyskach jako mentor młodej dziewczyny z dystryktu 12. Jego zadanie polega na pomocy tej dziewczynie w przetrwaniu i zdobyciu sympatii widzów.

Ta książka wnosi ogromny wkład w zrozumienie postaci prezydenta Snowa. Collins zabiera czytelnika w głąb jego myśli, uczuć i dylematów moralnych. Przez większość powieści Coriolanus Snow jawi się jako młody mężczyzna, którego doświadczenia i okoliczności skłaniają go w kierunku, który doprowadzi go do tyrani i okrucieństwa w późniejszych latach.

Książka jest zaskakująco mroczna i trzymająca w napięciu. Świat przedstawiony jest surowy i opresyjny, a igrzyska są jednocześnie fascynujące i przerażające. W tle poznajemy genezę wielu elementów znanego z trylogii, co jest bardzo ciekawe.

Jednym z głównych tematów tej książki jest destrukcyjny wpływ władzy i okrucieństwa systemu na jednostkę. Coriolanus Snow jawi się jako ofiara okoliczności, która wkracza na ścieżkę wiodącą go ku tyrani. To wciągająca opowieść o moralnych dylematach, władzy i ludzkiej naturze.

Ta książka to znakomita okazja, by wrócić do świata Panem i zgłębić jego mroczną historię.

Nie spodziewałam się, że prequel „Igrzysk Śmierci” aż TAK BARDZO mi się spodoba.

Na początku musiałam przyzwyczaić się do specyficznego pióra Suzanne Collins, ale jak tylko znów zagłębiłam się w świat Panem i dystryktów – przepadłam! Cieszę się, że miałam okazję przeczytać tę książkę (a zaraz dzięki wydawnictwu must read idziemy razem z mężem i bestie na film! Aż mam ciary tak bardzo nie mogę się doczekać) i przenieść się znów do czasów gimnazjum i 13 letniej Julki czytającej książki o Głodowych Igrzyskach. Cudowna podróż w przeszłość.

Mamy tutaj tyle zwrotów akcji – jestem pewna, że nawet będąc w połowie książki nie zdołacie się domyślić jak może się skończyć. Kocham tutaj różnorodność bohaterów – przebiegłych, dobrodusznych, utalentowanych, kłamców, biednych i wpływowych. Cóż za przekrój.

Podoba mi się, że poznaliśmy backstory prezydenta Snowa, to co go ukształtowało i sprawiło, że jest takim a nie innym człowiekiem. Dlaczego z biedaka udającego, że po wojnie nie stracił majątku stał się najbardziej wpływowym człowiekiem w Panem. Dlaczego uspokaja go zapach róż i co dla niego znaczy pudernica matki.

Jest tutaj też wieeeele nawiązań, które wyłapią fani serii i ogrom symboliki. Wiecie na przykład, że kuzynka Coriolanusa, która jest w „Balladzie ptaków i węży” postacią drugoplanową ma swoje 5 minut w drugiej części filmu „Kosogłos”? Kto z was to wyłapał?

Sugeruję czytać tę część przed zaczęciem „Igrzysk”, jeśli jeszcze są osoby, które nie znają tego dzieła (zazdroszczę!). Da wam to na pewno więcej frajdy i ciekawiej będzie się wam czytało kolejne części. Nie ma tu co prawda spoilerów, dzieje się to przecież 64 lata przed akcją „Igrzysk”, ale znając trylogię bardzo łatwo pewne rzeczy wydedukować i domyślić się dalszego przebiegu akcji.

Myślę, że jest to jak najbardziej udany dodatek do serii, jestem nim zachwycona i z czystym sercem wam go polecam. Idealnie nada się dla tych, którzy TRYLOGIĘ Suzanne Collins znają na wylot jak i dla tych którzy dopiero chcą zacząć tę przygodę.

Czytajcie trybuci, i niech los zawsze wam sprzyja.🪶

Recenzja zawiera spoilery ‼️

Niech Was nie zwiedzie ładna buźka Toma z ekranizacji książki, bo to historia o człowieku egoistycznym, interesownym i przebiegłym. 🐍

Moim zdaniem Coriolanus Snow od samego początku jest zły, ale też inteligentny. Każda jego wypowiedź jest dobrze przemyślana, słowo dobrze wyważone, a reakcja poprowadzona w taki sposób, żeby odbiorca był zadowolony. I żeby on sam mógł osiągnąć oczekiwany efekt. 🤔

Każda decyzja i ruch, jaki wykonuje Corio ma swoje korzyści. Gdyby nie to, że Snow był pod ścianą i brakowało mu pieniędzy, Lucy Gray wcale by go nie obchodziła. Troszczył się o nią, bo była przepustką do jego sławy i dobrobytu. Wydaje mi się, że zupełnie jej nie kochał. Może by był do tego zdolny, gdyby Lucy została w Kaptiolu po Igrzyskach (tak jak to sobie planował w głowie). W przypadku, kiedy postanowiła zostać sobą do końca, dla niego traciła wartość. A kwintesencją jego egoizmu jest moment, w którym godzi się na ucieczkę z dziewczyną, a w chwili znalezienia dowodów zbrodni zmienia zdanie o 180 stopni i myśli dokładnie “Ech, mniejsza z nią”. 😳

Zupełnie jakby była muchą, którą może odpędzić od siebie, kiedy zaczyna być irytująca. 🤬

Podobnie wygląda sytuacja z Sejanusem, którego Snow traktował wyjątkowo bezczelnie. Za wszelką cenę nie chciał być kojarzony z chłopakiem, który uważał go za przyjaciela. Sytuacja, w której Snow poszedł po niego na arenę idealnie pokazała, że zrobił to tylko dlatego, bo pomyślał, że ojciec Sejanusa mu zapłaci. Jakież było jego zdziwienie, kiedy w zamian dostał jedynie słowo “dziękuję”. Był mu obojętny od początku do końca, z małymi przerwami na obfite paczki od Mamuś - wtedy stawał się najlepszym przyjacielem. “Niemal bratem”, któremu zaraz potem wbija nóż w plecy i jest odpowiedzialny za jego śmierć. 💀

Najsmutniejsze jest to, że później nawet nie płakał za Sejanusem, a za sobą samym, bo był przekonany, że zginie jako następny. 😤

Poruszająca, ważna i brutalna książka. Wbrew pozorom nawet spodobało mi się tajemnicze zniknięcie Lucy Gray. Lubię sobie wyobrażać, że przeżyła życie w wolności i szczęściu. Z dala od tak toksycznych osób jak Snow i toksycznego świata jak Panem. W dodatku mam ogromną satysfakcję, że symbolem Katniss był właśnie kosogłos, którego tak nienawidził.

Uwielbiam tą książkę tak samo jak całą serię Igrzysk Śmierci. Film jeszcze przede mną, ale myślę, że będę równie zachwycona. Polecam z całego serca 🤎

Na wstępie zaznaczam, że uwielbiam igrzyska śmierci. Czytałam jak i oglądałam wszystkie części z wielką przyjemnością. Powstanie prequelu „Ballada ptaków i węży” było niesamowitą informacją i nie mogłam się doczekać aż sięgnę po tę pozycję! Czy się zawiodłam? Zapraszam na recenzję 😽

Zdecydowanie bardziej jestem fanką igrzysk z perspektywy osoby będącej na arenie. Ciekawe było móc poznać dokładniej rolę mentora i proces wprowadzania nowych zasad, ale w większości momentów książka mnie niestety nudziła. Najbardziej podobały mi się zwroty akcji i uważam, że było ich zdecydowanie za mało!

Fabuła kręci się wokół głównego bohatera, przez co poznałam Coriolanusa bardzo dokładnie i moim zdaniem nie jest on pozytywną postacią. Niemniej świetnie obserwowało mi się jego podejmowanie decyzji i odczuwane przez niego emocje. Polubiłam przede wszystkim Lucy Grey - była takim małym promyczkiem, zachwycała mnie swoją sprytnością i odwagą. Zakończenie… co to miało być! Jednocześnie byłam zaskoczona jak i w pewnym stopniu zasmucona oraz zdenerwowana¿

Styl pisania autorki jest przyjemny, jednak trzecia część książki mnie wynudziła. Lecz i tak uważam, że ten tytuł to must have dla fanów igrzysk!

⭐⭐⭐/5

Dziękuję @[Adres usunięty]nictwo za egzemplarz recenzencki