107 sekund

Nie znałam wcześniej twórczości Liliany Fabisińskiej, dlatego zaskoczyło mnie niezmiernie, że autorka wydała już sto książek! Na pierwsze spotkanie z autorką, ze względu na intrygujący tytuł i ciekawą zapowiedź wybrałam właśnie „107 sekund”.

"Za każdym szaleństwem kobiety stoi jakiś mężczyzna"

Czy rzeczywiście? Historia Diany samotnie wychowującej córkę, która już raz została poważnie skrzywdzona przez byłego męża, a mimo to ponownie daje szansę miłości zdaje się potwierdzać tę tezę. Jednak jej drugi mąż jest przecież ideałem mężczyzny, kochającym partnerem i troskliwym ojcem dla pasierbicy i ich wspólnego synka. Jak się okazuje do czasu. Gdy dochodzi do tragedii Norbert obwinia Dianę i nie daje jej zapomnieć o wyrzutach sumienia ani przez chwilę. Teściowa również dolewa oliwy do ognia. Czy chcą ją doprowadzić do obłędu? A może samobójstwa?

Liliana Fabisińska kreśli obraz złamanej kobiety. Kobiety, której bajkowe życie w ciągu 107 sekund zmienia się w koszmar. Czy zdoła się podnieść po tym, co ją spotkało? Czy uda jej się odkryć prawdę związaną z tragedią i z nią żyć?

Opowieść z pewnością budzi emocje, daje do zastanowienia jak niewiele czasem trzeba, by nasze ułożone życie legło w gruzach, rozbiło się niczym dzban, który trudno skleić. Pokazuje też ogrom obłudy i bezwzględności osób, które miast kochać celowo ranią. Czy możliwe jest jednak, by na tragedię złożyło się tyle zbiegów okoliczności? Można w to powątpiewać, ale życie często pisze jeszcze bardziej irracjonalne scenariusze.

107 sekund, krótka chwila, która może odmienić wszysko na zawsze.

Diana, dziewczyna która nie żyje, ona wegetuje. Nie stać jej nawet na opłacenie rachunków, jej były mąż nie płaci na córkę Olę alimentów. Odebrał jej prawie wszystko, utrudnia życie, ale Diana się nie poddaje. Kiedy poznaje swojego szefa Norberta, jeszcze nie wiem że będzie jego miłością, stworzy jej i córce wspaniały dom, urodzi im się syn, Staś. Niestety wszystko co dobre kiedyś się kończy. Chwila nie uwagi, głupie 107 sekund a ich świat się rozpada. Nie ma już wspólnych chwil razem, radości, a są tylko oskarżenia i pretensje. Diana zamyka się w sobie i boi się, że nigdy nie wyjdzie że swojej skorupy. Śmierć Stasia zabiera jej wszystko, czuję się winna, a mąż i teściowa ją w tym przekonaniu utwierdzają, w końcu był pod jej opieką, to ona trzymała go za rękę przed przejściem dla pieszych. Kobieta nie może sobie z tym wszystkim poradzić, ale czy naprawdę jest winna śmierci dziecka, czy nie miał w tym udziału ktoś jeszcze? Polecam to sprawdzić, odpowiedź nie zawsze jest oczywista.

Książka pełna emocji, bólu i strachu. Piękna historia, która rozwinęła się pomiędzy dwójką bohaterów runęła nagle jak domek z kart. Każde na swój sposób przeżywa śmierć dziecka, tylko nie potrafią przeżywać jej razem, każdy osobno próbuje sobie z tym poradzić. Jest jeszcze nastolatka, ta zostaje zostawiona sama sobie, a też w tej sytuacji jest jej ciężko, straciła braciszka.

Dawno nie czytałam żadnej książki Pani Lilianny, ale ta przypomniała mi jak autorka świetnie potrafi budować napięcie i tworzyć emocjonalne historie.

Polecam, warto przeczytać.

Czy uważacie, że 107 sekund to jest dużo czasu? Co przez ten czas jesteście w stanie zrobić?

.

Kto już mnie trochę zna, ten wie, że thrillery psychologiczne lubię czytać najbardziej, bo wiem, że zostanę przez nie przeczołgana emocjonalnie. Tego typu powieści zawsze wywołują we mnie ogromny wachlarz odczuć, wzbudzają silne emocje, jak w żadnych innych książkach. Czytając utożsamiałam się z bohaterką i stawiałam się w jej położeniu, wyobrażając sobie, co ja bym zrobiła na jej miejscu i czy byłabym w stanie pozbierać się po tak wielkiej tragedii, jaka spotkała Dianę. Zaczynam analizować sytuację i wyobrażać sobie, że to ja jestem na jej miejscu i wiecie, co wpadam w panikę, bo wiem, że emocjonalnie bym tego nie uniosła i totalnie się rozsypała. Wtedy dziękuję w duchu, że to tylko fikcja literacka, ale co jeśli ta fikcja się urzeczywistni?🥺

.

Biorąc się za czytanie, nie byłam świadoma tego, co mnie czeka, wzięłam tę książkę w ciemno. Tym bardziej, że sam tytuł nic mi nie mówił, opisu starał się nie czytać, bo chciałam zostać zaskoczona i się nie pomyliłam, bo autorka zrzuciła na mnie bombę. Wielką bombę rozrywająca serce i duszę, po której nie byłam w stanie się pozbierać. Początek książki od razu skojarzył mi się z bajką o współczesnym Kopciuszku. W tym przypadku, historii o biednej kobiecie wychowującej samej córkę, ledwo ciągnącej koniec z końcem, aż do momentu spotkania czarującego i bogatego księcia, który odmienił jej życie o całe 360°. Tylko czy do końca odmienił, czy przyczynił się do wielkiej tragedii, ogromnych wyrzutów sumienia, bólu i rozpaczy?

.

Autorka w idealny sposób poprowadziła fabułę i wykreowała bohaterów. Każda z tych osób ma swoje sekrety, które z czasem wychodzą na jaw, składając wszystkie puzzle w całość. Prawda nieoczekiwanie okazuje się okrutna i bolesna, tym samym zburzając do końca świat Diany, który i tak był nadszarpnięty i z każdym dniem rozpadał się na milion kawałków z powodu wyrzutów sumienia. Tylko czy może być jeszcze gorzej? Pani Fabisińska nie miała litości dla bohaterki i postarała się o to, aby zrzucić kolejną bombę na kobietę.

.

"107 sekund" to mocna książka, która potrząśnie Wami, poruszy dogłębnie i da do myślenia, że wystarczy tylko chwila, a dokładnie 107 sekund, aby doprowadzić do ogromnej tragedii, która odmieni wszystko. Uważam, że osoby, które są rodzicami, poruszy ona i wstrząśnie jeszcze bardziej, niż te które jeszcze nie doświadczyły macierzyństwa. Od tej pory będziecie jeszcze bardziej chuchać i dmuchać na swoje pociechy, aby nie stała się im żadna krzywda. Jeśli chodzi o samą książkę, to czytało mi się ją bardzo przyjemnie, pomijając fakt, tych przykrych wydarzeń, które miały miejsce. Mam małe zastrzeżenia, jeśli chodzi o zakończenie, bo to już czytało mi się trochę opornie. Był pewien moment w książce, który zirytował mnie, relacjonowałam Wam na stories. Uważam, że ten moment mogła autorka pominąć, bo mnie wręcz drażnił i nie dowierzałam w to, co czytam, dla mnie to były brednie, które podniosły ciśnienie do maksimum, a zdradzę, że chodziło o przyjaciółkę głównej bohaterki.

Ogólnie książka jest bardzo dobra, mocna i godna polecenia!

Poznajemy życie głównej bohaterki, która niestety zmuszona jest radzić sobie z licznymi trudnościami losu. Okazuje się, że podczas ciągnącego się długo rozwodu mąż pozbawił ją środków do życia i zaprowadził na skraj ubóstwa.

Jej życie zmienia się, kiedy zupełnie przez przypadek dostaje pracę w renomowanej firmie, a jej szef się w niej zakochuje. Do pewnego momentu, jej życie wygląda jak z bajki. Niestety pewne 107 sekund spędzone na pisaniu smsa zaważy o jej dalszym szczęściu.

Do mniej więcej ⅕ czytałam tę książkę i zastanawiałam się co się zaraz stanie, co się zaraz stanie. Wiecie to jak z ciszą przed burzą. Natomiast, kiedy ta “burza” już przyszła, to przyznam się, że czegoś takiego się nie spodziewałam.

Czasem jest tak, że danego bohatera darzymy sympatią innym razem zupełnie do siebie nie pasujemy - Diana to taka bohaterka, która wywołuje we mnie mieszane uczucia. Z jednej strony potrafi zawalczyć o siebie, z drugiej stawia się w roli ofiary. Mam do niej taki stosunek ambiwalentny. Dużo bardziej podoba mi się to, jak przedstawiona w książce jest jej przyjaciółka.

Książkę polecam, bo to ucieleśnienie sformułowania ‘nigdy nie jest tak źle, żeby nie mogło być gorzej”. Oczywiście w ostatecznym rozrachunku, książka kończy się jakąś formą happy endu.

107 sekund to dużo czy mało? Co może wydarzyć się w naszym życiu w przeciągu tych kilkuset sekund? Może spotkać nas coś wspaniałego, wzniosłego, ale może też wydarzyć się okropna tragedia jak w przypadku jednej z bohaterek książki „107 sekund”.

Diana to samotna matka małej Oli. Żeby zapewnić byt sobie i dziecku musi bardzo ciężko pracować. Problemów dokłada jej ojciec córki, który za wszelką cenę chce pogrążyć Dianę i zależy mu tylko na jej cierpieniu. Pewnego dnia kobieta poznaje Norberta, który staje się jej pracodawcą, a później mężem. I od tej pory życie Diany i Oli bardzo się zmienia. Nie muszą już martwić się o lepszą przyszłość, mają wszystko czego zapragną. Pewnego dnia na świat przychodzi Staś, a parę lat później dochodzi do tragedii, która zniszczy życie głównych bohaterów. Diana zdaje sobie sprawę, że do tragedii doszło z jej winy, a jej mąż i teściowa na każdym kroku jej o tym przypominają, ale czy to na pewno tylko i wyłącznie wina Diany? A może inne czynniki wpłynęły na przebieg zdarzeń?

Nutki tajemniczości całej fabule dokłada tajemnicza mścicielka, której wpisy co jakiś czas możemy przeczytać.

Autorka idealnie odzwierciedliła uczucia bohaterki, które towarzyszyły jej po tragedii.

Od samego początku ogromną zagadką była dla mnie postać matki Norberta. Ciężko było rozgryźć jej osobę. Podobnie jak Norberta. Są to dwie osoby, które od początku nie wzbudziły mojej sympatii. No oczywiście na uwagę zasługuje również przyjaciółka Diany. Ta postać to dla mnie ogromne zaskoczenie. Nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy.

Tu każdy bohater ma jakieś znaczenie i niektórzy potrafią bardzo namieszać.

Polecam.

Czy spojrzeliście kiedyś na życie pod kątem podejmowanych codziennych decyzji? Co by się stało, gdybyście dziś zamiast iść drogą na wprost skręcili w prawo? Albo gdybyście wyszli z domu 20 sekund wcześniej? Wydaje się zwykłe, codzienne czynności, a mogą zmienić całe życie.

Diany życie nie oszczędzało. Samotna matka pozbawiona przez byłego męża środków do życia, żyła w ciągłym strachu o byt swój i córki. Może gdyby nie to, nie znalazłaby w sobie tyle siły i tupetu by zgłosić się do pracy, w której wcale nie miała doświadczenia. Jej determinacja ujęła Norberta, prezesa wielkiej firmy, więc zaryzykował i dał jej pracę. Wydawałoby się że pech odszedł. Diana wreszcie miała za co godnie żyć, a wkrótce Norbert zakochał się w niej bez pamięci. Stworzyli razem z córką Diany rodzinę idealną, a po trzech latach dołączył do nich synek. 107 sekund zmieniło wszystko. Diana pisząc ważną wiadomość do Norberta, który nie odbierał telefonu, nie poczuła jak ręka jej synka wysunęła się z rękawiczki i chłopiec wybiegł na ulicę. Od tej pory Diana nie umie poradzić sobie z żałobą i poczuciem winy, a idealny do tej pory mąż i teściowa, która nigdy za nią nie przepadała wciąż ja obwiniają. Jednak czy to faktycznie była jej wina? Co naprawdę zdarzyło się na ulicy, czemu jej Staś wybiegł na ulicę i dlaczego tego feralnego dnia Norbert nie odbierał telefonu. Gdy prawda wychodzi na jaw, życie Diany po raz kolejny robi fikołka.

Powiem Wam, że autorka nie oszczędzała bohaterki, bo taką ilością nieszczęść można by obdarować kilka osób. Ale, czy nie takie właśnie jest życie? Jedni mają wszystko, drudzy ze wszystkim pod górkę. Sama miałam kiedyś taki rok, że zastanawiałam się z której strony jeszcze może mnie walnąć.

Dodatkowym atutem książki jest to, że porusza bardzo wiele ważnych tematów, a wszystko podane tak, że nie chce się przestać czytać.

Diana jest samotną matką. Nie wiedzie jej się zbyt dobrze. Do czasu...

Poznaje Norberta i jej życie zmienia się o 180 stopni. Ma kochającego męża, dwoje wspaniałych dzieci i piękny dom i dostatnie życie. Sielanka zostaje jednak brutalnie przerwana. Rodzinna tragedia kładzie się cieniem na ich dalszych relacjach. Kto zawinił? Jakie tajemnice skrywają najbliżsi?

Autorka ostro pograła na uczuciach czytelnika. Wytoczyła najcięższe działa i posłużyła się nimi bez skrupułów. Fabuła przepełniona jest dojmującym bólem balansującym na skraju obłędu. Ta z jednej strony spełnione pragnienia, miłość, a z drugiej traumatyczne przeżycia, zdrady i niekończąca się sekwencja kłamstw.

Mimo że to fikcja literacka, to i tak silnie wpływa na emocje. Wywołuje dreszcz i wyciska łzy. Mnie z jednej strony było ogromnie ciężko czytać tę historię, a jednocześnie byłam przekonana, że to dopiero początek i z niecierpliwością czekałam jak rozwinie się sytuacja. Atmosfera zagęszcza się z każdą chwilą, napięcie między bohaterami wzrasta i rodzą się podejrzenia. Na jaw wychodzą kolejne niewygodne fakty. Akcja toczy się niespiesznie jednak nie brakuje zwrotów akcji. Bohaterowie są bardzo zróżnicowani ukazując zarówno pozytywne jak i negatywne cechy, choć ich portret psychologiczny mógłby być bardziej pogłębiony. Ciężko kogokolwiek polubić, szala przechyla się nawet bardziej w przeciwną stronę. Jest jedna bohaterka, która sama próbuje się wybielić, ale dla mnie to co zrobiła jest po prostu podłe i niewybaczalne.

Tytułowe 107 sekund jest swego rodzaju obrazem kruchości życia. Niekiedy pęka niczym bańka mydlana, bez zapowiedzi, znienacka. Dziś jesteś, ale jutro już może Cię nie być. Szanuj chwilę, ciesz się nią, korzystaj z danego Ci czasu. Rób wszystko, by później nie żałować.

Nie jest to książka idealna, sfera emocjonalna lekko zdominowała warstwę fabularną jednak mimo braku balansu mnie udało się zatopić w tej historii. Polecam!

~Czasem w naszym życiu wystarczy 107 sekund, aby doszło do niewyobrażalnej tragedii...na własnej skórze przekonała się o tym nasza główna bohaterka - Diana.

~ Diana samotnie wychowuje córkę - Olę, ledwo wiążąc koniec z końcem do dnia kiedy to przypadkiem wpada na atrakcyjną ofertę pracy, która już na zawsze zmieni jej dotychczasowe życie.

Nowe stanowisko pracy, dobra pensja oraz wspaniały szef Norbert, to jak spełnienie najskrytszych marzeń.

Marzeń, które jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki pomalutku zamieniają się w bajkę.

Po jakimś czasie kobieta wraz z Olą, przeprowadzają się do Norberta, do przepięknej wilii w sercu Krakowa.

I tak od teraz ona ma wspaniałego, czarującego i troskliwego męża, a jej córka adopcyjnego tatę, który poświęca jej każdą wolną chwilę, nie oszczędzając rozpieszczania jej.

Kiedy na świat przychodzi malutki niewinny Staś, wydaje się, że całej rodzinie nic więcej do szczęścia nie potrzeba.

Niestety po upływie 3 lat rodzinną sielankę burzy niespodziewana tragedia w której 107 sekund wystarczyło, aby zmienić ich życie już na zawsze...

~"107 SEKUND" Liliany Fabisińskiej tak jak podkreślałam wyżej to pozycja Must Have dla każdego. Jest to totalny mix gatunków literatury obyczajowej, dramatu czy nawet nuty thrillera psychologicznego co nadało wyrazistości, realizmu w poprowadzeniu niełatwej, a zarazem dramatycznej historii, która jasno obrazuje nam jak jeden z momentów naszego życia zmienia je bezpowrotnie.

~ W takiej właśnie trudnej sytuacji poznajemy naszą główną bohaterką Dianę, która w zwykły, szary poniedziałek na przejściu dla pieszych w upływie 107 sekund traci swój największy skarp - syna...

Od tej pory dla Diany nic już nie jest takie samo. A jej dotychczasowe życie to jedna wielka nie do opisania słowami trauma, rozpacz, poczucie winy, ból, żałoba z niekończącą się ilością pytań Dlaczego ja? Jak do tego doszło? Dlaczego akurat mój syn?

Kobieta, od tej pory zostaje ze wszystkim sama. Zmaga się z nieodwracalną stratą bez wsparcia bliskich, którzy zamiast wspierać obarczają ją całą winą.

~Opowieść, którą przedstawiała nam autorka to świetnie utkana, z oblepiającą siecią kłamstw, pełna niejasności, pozorów, wzajemnych oskarżeń, niesamowicie realistyczna, wstrząsającą, wywołująca ciary, łzy, oraz ogrom współczucia trudna, momentami nawet niewyobrażalna historia opowiadająca o tragedii i jej skutkach, która nie powinna nigdy się wydarzyć.Bo i kto z nas pogodził by się że śmiercią własnego dziecka...nikt!

~Liliana Fabisińska oprócz niewyobrażalnej tragedii, którą jest jest śmierci, za sprawą zaskakujących splotów zdarzeń, wydarzeń z przeszłości naszych bohaterów, porusza również problem uzależnienia od alkoholu, depresji, odrzucenia, zdrady, braku stabilizacji, adopcji czy nawet zemsty.

~ "107 sekund" to bolesna, szokująca, wielowarstwowa niezwykle emocjonująca historia, która trafia prosto w serce. Powieść o której nie zapomnisz już nigdy.

~ Rekomenduje całym sercem! Polecam J.K.

107 sekund nie jest klasyczną sensacją ani powieścią obyczajową. Powiedziałabym raczej, że to psychologiczne studium życiowo pogubionej kobiety. Diana czuje się winna zaistniałej sytuacji, a otoczenie, szczególnie w postaci męża i teściowej, mocno ją w tym utwierdza. Wszak to ona jedyna mogła cokolwiek zrobić…

Tragedia niesie za sobą rozpad małżeństwa, co jeszcze można uznać za dość zrozumiałe. Powoli jednak na jaw wychodzą fakty, które nie tylko wywracają potężnego fikołka w życiu Diany, ale też rzucają zupełnie nowe światło na moment śmierci jej dziecka. Kto tak naprawdę zawinił?

Pełna recenzja w serwisie W Roli Mamy

"Chciałabym po prostu państwa ostrzec i poprosić, żebyście pilnowali swoich dzieci w każdej chwili. Nie spuszczali ich z oczu nawet na sekundę. Ja wiem, każdy z was myśli, że tak właśnie jest, że nie zostawiacie maluchów samych na ulicy, zerkacie na nie zza komputera czy gazety, kiedy się bawią... Rozmawiacie przez telefon, kroicie marchewkę i jednocześnie macie dzieci na oku. Niestety, to może być za mało. W moim przypadku o wszystkim zadecydowało 107 sekund..."

Przejmująca, przepełniona bólem, smutkiem, poczuciem straty, żałobą, wyrzutami sumienia historia, która podczas czytania złamała mi serce przynajmniej kilka razy.

Sięgając po książkę nie byłam przygotowana na taką dawkę emocji. Choć temat książki toczy się wokół wypadku i śmierci małego Stasia, w moim odczuciu jest ona również o tym, jak świat może rozpaść się w jednej chwili na drobne kawałki, jak życie potrafi nas doświadczać na różne sposoby, jakby los chciał szepnąć nam szyderczo do ucha: "myślisz, że jesteś na dnie? Nie zniesiesz więcej? No, to patrz!".

Nie jest to książka od której nie można się oderwać, ale autorka umiejętnie podtrzymuje zainteresowanie czytelnika budując napięcie w formie sinusoidy.

Dużym atutem był dla mnie dobór Krakowa, tak mi bliskiego, na miejsce akcji. Z łatwością przytaczałam w głowie znane mi miejsca, w których toczyły się wydarzenia. W momencie, gdy w książce dotarłam do fragmentu o feralnym wypadku, dotarły do mnie jednocześnie informacje o zdarzeniu, które miało miejsce tego samego dnia w Krakowie. Doszło do potrącenia dziecka na pasach. To dodatkowo poruszyło mnie, gdyż fabuła książki wydaje się tak potwornie realna...

Przyznam, że nie spodziewałam się tego, że wydarzenia jakie stały za śmiercią Stasia okażą się tak skomplikowane i tragiczne. Odkryta na końcu prawda była dla mnie zaskoczeniem. Dawno nie miałam w rękach książki, która tak mnie poruszyła jako matkę, jako żonę...

"107 sekund" to książka, która bardzo mocno poruszyła moje serducho. Zupełnie nie byłam przygotowana na taką historię. 💔🥺 Pełna emocji, bolesnych, traumatycznych wydarzeń i mnóstwa sekretów. Wspaniała! 🥰

•

Diana nie miała łatwego startu w dorosłe życie. Szybko została samotną matką z problemami finansowymi. Ratunku wielokrotnie szukała u swej najlepszej przyjaciółki Małgosi, a pocieszenia u ukochanej córeczki Olci. Los w końcu się jednak do niej uśmiecha i znajduje świetną pracę z godnym wynagrodzeniem i szarmanckim szefem. Wkrótce mężczyzna oczarowuje ją do tego stopnia, że zostają małżeństwem. Norbertowi bardzo zależy na akceptacji ze strony Oli. Błyskawicznie łapią ze sobą kontakt i mała staje się oczkiem w głowie swojego nowego taty. Przeprowadzka do cudownej willi, podróże i wymarzone prezenty, wszystko jak z najpiękniejszych snów. Nawet niespodziewana ciąża Diany jest jednym wielkim cudem. Malutki Staś jeszcze bardziej scala rodzinę. Dotychczas chłodne relacje z wyniosłą teściową powoli się ocieplają.

Jeden dzień, jedno 107 sekund, zmienia życie całej rodziny o 180 stopni. Ogromna tragedia, jaka przydarzyła się na skrzyżowaniu, wywołuje rozpacz i nieopisany ból. Diana czuje się winna. Ma wrażenie, chyba słuszne, że wszyscy obwiniają ją o ten straszny wypadek. Nie zna jednak wielu szczegółów z życia najbliższych. Nie wie, że oni również, po części, są odpowiedzialni za to piekło, które przechodzą.

•

Autorka stworzyła historię, która mogła wydarzyć się naprawdę. Zawarła w niej taki wachlarz emocji i tak ważną życiową lekcję, której nie sposób zapomnieć! Jestem pod ogromnym wrażeniem. 😍 Polecam Wam bardzo gorąco! 💙

•

Za możliwość przeczytania dziękuję @wydawnictwoczarnaowca . ❤️

~Czasem w naszym życiu wystarczy 107 sekund, aby doszło do niewyobrażalnej tragedii...na własnej skórze przekonała się o tym nasza główna bohaterka - Diana.

~ Diana samotnie wychowuje córkę - Olę, ledwo wiążąc koniec z końcem do dnia kiedy to przypadkiem wpada na atrakcyjną ofertę pracy, która już na zawsze zmieni jej dotychczasowe życie.

Nowe stanowisko pracy, dobra pensja oraz wspaniały szef Norbert, to jak spełnienie najskrytszych marzeń.

Marzeń, które jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki pomalutku zamieniają się w bajkę.

Po jakimś czasie kobieta wraz z Olą, przeprowadzają się do Norberta, do przepięknej wilii w sercu Krakowa.

I tak od teraz ona ma wspaniałego, czarującego i troskliwego męża, a jej córka adopcyjnego tatę, który poświęca jej każdą wolną chwilę, nie oszczędzając rozpieszczania jej.

Kiedy na świat przychodzi malutki niewinny Staś, wydaje się, że całej rodzinie nic więcej do szczęścia nie potrzeba.

Niestety po upływie 3 lat rodzinną sielankę burzy niespodziewana tragedia w której 107 sekund wystarczyło, aby zmienić ich życie już na zawsze...

~"107 SEKUND" Liliany Fabisińskiej tak jak podkreślałam wyżej to pozycja Must Have dla każdego. Jest to totalny mix gatunków literatury obyczajowej, dramatu czy nawet nuty thrillera psychologicznego co nadało wyrazistości, realizmu w poprowadzeniu niełatwej, a zarazem dramatycznej historii, która jasno obrazuje nam jak jeden z momentów naszego życia zmienia je bezpowrotnie.

~ W takiej właśnie trudnej sytuacji poznajemy naszą główną bohaterką Dianę, która w zwykły, szary poniedziałek na przejściu dla pieszych w upływie 107 sekund traci swój największy skarp - syna...

Od tej pory dla Diany nic już nie jest takie samo. A jej dotychczasowe życie to jedna wielka nie do opisania słowami trauma, rozpacz, poczucie winy, ból, żałoba z niekończącą się ilością pytań Dlaczego ja? Jak do tego doszło? Dlaczego akurat mój syn?

Kobieta, od tej pory zostaje ze wszystkim sama. Zmaga się z nieodwracalną stratą bez wsparcia bliskich, którzy zamiast wspierać obarczają ją całą winą.

~Opowieść, którą przedstawiała nam autorka to świetnie utkana, z oblepiającą siecią kłamstw, pełna niejasności, pozorów, wzajemnych oskarżeń, niesamowicie realistyczna, wstrząsającą, wywołująca ciary, łzy, oraz ogrom współczucia trudna, momentami nawet niewyobrażalna historia opowiadająca o tragedii i jej skutkach, która nie powinna nigdy się wydarzyć.Bo i kto z nas pogodził by się że śmiercią własnego dziecka...nikt!

~Liliana Fabisińska oprócz niewyobrażalnej tragedii, którą jest jest śmierci, za sprawą zaskakujących splotów zdarzeń, wydarzeń z przeszłości naszych bohaterów, porusza również problem uzależnienia od alkoholu, depresji, odrzucenia, zdrady, braku stabilizacji, adopcji czy nawet zemsty.

~ "107 sekund" to bolesna, szokująca, wielowarstwowa niezwykle emocjonująca historia, która trafia prosto w serce. Powieść o której nie zapomnisz już nigdy.

~ Rekomenduje całym sercem! Polecam J.K.

"107 sekund" Liliana Fabisińska

Diana była na samym dnie, a przynajmniej tak jej się wydawało. Nie miała już nic do stracenia, a dzięki szczerości dostała wielką szansę. A w konsekwencji życie jak w bajce. Los się odmienił i dał Dianie to, o czym marzą miliony kobiet. Piękną, szczęślwą rodzinę oraz bogatego i oddanego męża. Idyllę przerywa tytułowe 107 sekund. Kobieta traci syna, a cała rodzina twierdzi, że to jej wina.

To moje pierwsze spotkanie z autorką i wiem, że na pewno nie ostatnie. Oprócz ciekawej fabuły przypadł mi bardzo do gustu styl pisania Fabisińskiej. Czułam się jakby dobra znajoma opowiadała mi pewną historię. Było przejmująco, przyjacielsko ze szczyptą ironicznego humoru. Zaskakująca jest także budowa powieści. Historia zaczyna się jak obyczajówka, by nie wiedzieć w którym momencie przejść w thriller psychologiczny. Wydarzenia opisane są też w dość nieoczywisty sposób. To, co dzieje się po wypadku jest punktem wyjścia do wydarzeń sprzed tragedii.

"107 sekund" porusza bardzo ważny i trudny temat. Szczególnie trudny dla rodziców. Strata dziecka, nieuwaga, poczucie winy. To, co przeżywa główna bohaterka jest traumatuczne, porusza do głębi, boli. Okrywa nas nieustający mrok, poczucie pustki i beznadziei. Jak żyć ze sobą po tym, co się stało. A im dalej w las tym ciemniej i trudniej. Autorka odkrywa powoli sieć kłamstw i pozorów. Ukazuje jak bardzo możemy się mylić oceniając po pozorach, podkopuje wiarę w relacje, uczciwość i oddanie. Obdziera nas z poczucia bezpieczeństwa i stabilizacji jednocześnie podkreślając potęgę matczynej miłości. Pozwala nam polubić bohaterów, kibicować im szczerze, by na koniec ukazać, że piękne opakowanie to nie wszystko. Ta powieść jest szokująca, wielowarstwowa i bogata w emocje. A historia bywa zimna jak stół w prosektorium. I podobnie jak doświadczenie z tego miejsca zapada w pamięć i serce.

"Jeśli wydaje Ci się, że spadłeś właśnie na samo dno, że jesteś w najczarniejszej [motyla nóżka], że już po prostu nie może być gorzej, pamiętaj o jednym: to niemal na pewno nieprawda. Zawsze coś jeszcze może pójść nie tak i zamienić koszmar, w którym tkwisz, w koszmar do kwadratu... albo i do sześcianu."

"107 sekund" Liliany Fabisińskiej, to książka mówiąca o największej prawdzie na tym świecie... Nie możesz być niczego pewnym. Oprócz śmierci oczywiście.

Diana, główna bohaterka książki, samotnie wychowuje córkę. Nie ma za wiele pieniędzy, trudno jej wiązać koniec z końcem. Nieudane małżeństwo, rozwód, wycisnęło sporo energii z kobiety. Idąc na rozmowę o pracę poznaje Norberta, który zamienia jej życie w bajkę. Tak, w bajkę, gdzie mieszka w pięknym domu, jej córka ma wszystko, czego zapragnie, nawet nowego tatę. Kiedy pojawia się nowy członek rodziny, wydaje się, że mają wszystko, czego może pragnąć człowiek. Pełnia szczęścia. Niestety, wystarczyło 107 sekund, by życie ponownie wywróciło się o 180 stopni.

Najnowsza książka pani Liliany mówi o tylu problemach, że aż ciężko to sobie wyobrazić. Nieudane małżeństwo, trudny rozwód, śmierć dziecka, żałoba, kłamstwa, okropna zdrada, która łamie serce i to podwójnie... Można tylko współczuć bohaterce. I naprawdę owe współczucie odczuwa się podczas lektury.

Przyznaję, że Autorka zaskoczyła mnie tym, jak potoczyła się historia Diany i Norberta. Takiego rollercoasteru się nie spodziewałam.

Czasami mówi się, że lepiej żyć w niewiedzy, ale czy faktycznie tak jest? Czy my, jako ludzie, lubimy być okłamywani? Żyć w bańce mydlanej, która aż prosi się, by pęknąć i pokazać, że świat wcale nie jest taki kolorowy?

Jednak tli się nadzieja. Główna bohaterka pokazuje, jak silne są kobiety. Mimo wielu niepowodzeń, próbują żyć dalej, chcą przetrwać. Każdy może mieć gorszy czas, spaść na dno, by móc się z niego odbić z podwojoną siłą i iść przez życie z myślą "dałam/dałem sobie radę".

Lilianna Fabisińska postarała się, by cudowne życie bohaterów nagle runęło jak domek z kart. A nieszczęść tu nie brakuje, tak jak zwrotów akcji. Książkę według mnie można kwalifikować gatunkowo jako obyczajówka z domieszką thrillera, ale to oczywiście moje zdanie. "107 sekund" wywoła wiele różnych emocji, ale mam nadzieję, że końcowo dobrze odbierzecie tę książkę. Nie spodziewałam się takiego zakończenia i coś czuję, że Wy także nie będziecie w stanie przewidzieć, jaką intrygę uknuła Autorka. Mnie się podobała i mam nadzieję, że Wam również przypadnie do gustu.

Lubicie bajkę o Kopciuszku?

Tutaj mamy taka jakby hardcorową jej wersję..

A morał jest taki, że czasami chwila wystarczy by zmienić życie z koszmaru w bajkę, ale i na odwrót. Czasami ta chwila trwa 107 sekund i potem już nic nie jest takie samo..

Diana jest kobietą po przejściach. Rozwód wykończył ją psychicznie, zawodowo i finansowo. Ma jednak cel i sens życia – 6-letnią córkę, Olę. Kobieta nieporadnie próbuje związać koniec z końcem, ale zaklęcie pt.: „wszystko będzie dobrze”, jakoś nie chce zadziałać. No ale w końcu, jak to w bajkach bywa, niespodziewanie pojawia się On – przystojny, zamożny, czarujący, troskliwy – idealny. No i potem jest już jak w prawdziwej bajce.. pełnia szczęścia i miłości, ślub, willa w sercu Krakowa, kosmiczny sex i spełnianie marzeń. I mimo, że teściowa Diany ni jak nie pasuje do tej sielanki, nie ma to większego znaczenia, bo z biegiem lat, gdy bajkowa para doczeka się synka, teściowa też się ,,naprawi". Tylko to zakończenie: „żyli długo i szczęśliwie”, w pewnym momencie dość mocno się sypnie..

Tragiczne 107 sekund zmieni życie Diany w koszmar. Los bezlitośnie z niej zakpi obierając więcej niż jej dał. Kobieta kotłując się z myślami stoczy się na skraj rozpaczy i obłędu w zastraszającym tempie. Stanie się jednym wielkim wyrzutem sumienia. Nawet ktoś kto, całe życie był jej kotwicą i skałą, teraz ją zawodzie, choć ona sama jeszcze o tym nie wie..

Czy chwila nieuwagi, która zaważyła o WSZYSTKIM była tylko i wyłącznie „winą” Diany? Prawda okazuje się zaskakująca..

„107 sekund” to powieść obyczajowa z elementami thrillera psychologicznego. Pełna emocjonalnych bomb historia kobiety, która odebrano niemal wszystko, odarto ze złudzeń, pozbawiono nadziei, obdarowano rozpaczą, zaślepiono niewiedzą, ale i obdarzono desperacją i determinacją w dążeniu do poznania prawdy odartej z bajowych miraży..

Polecam.

107 sekund. Tyle wystarczy, by świat rozpadł się na kawałki…

Diana próbuje związać koniec z końcem i wychować samotnie córkę. Nagle świat kobiety i dziewczynki się zmienia, gdy w ich życiu pojawia się Norbert: bogaty, czarujący i troskliwy. Przeprowadzają się do pięknej willi w sercu Krakowa, a na świat przychodzi Staś. Jednak rodzinną sielankę burzy niespodziewana tragedia, a nikt, łącznie z Dianą, nie ma wątpliwości, że to wyłącznie jej wina. Kobieta pogrąża się w żałobie i rozpaczy. Mąż i teściowa nie pozwalają jej ani na chwilę zapomnieć o wyrzutach sumienia.

Nie sądziłam, że książka ta może wzbudzić we mnie tyle emocji. Płakałam na niej jak bóbr! Autorka zaserwowała nam prawdziwy wyciskacz łez pełen emocji - prawdziwego bólu, cierpienia i niedowierzenia. Teraz jako matka odczuwałam wszystko ze zdwojoną siłą, przez co tak naprawdę „107 sekund” totalnie mnie rozbiło emocjonalnie. Autorka w genialny sposób nakreśliła cała fabułę i sprawiła, że czytelnik z łatwością może się w nią wczuć. Wraz z bohaterami przeżywa całą tragedię, do której doprowadziło tytułowe 107 sekund. Obok tragedii przyglądamy się tajemnicą i sekretą, które coraz bardziej zaskakują i prowadzą fabułę w taki sposób, że nie możemy być pewni co jeszcze się wydarzy. Zaczynamy się zastanawiać kim tak naprawdę są bohaterowie i jakie są ich prawdziwe intencje. Akcja płynie swoim tempem idealnie wpasowanym do całej fabuły. Jednak to emocje grają tutaj najważniejsze skrzypce.

Pomijając całą fabułę chyba najbardziej podobała mi się tutaj kreacja bohaterów. Autorka stopniowo ich przed nami obnaża i ukazuje coraz to bardziej złożone osobowości. Ukazuje przed nami ich prawdziwe oblicza. Przekonujemy się, że nie wszystko i wszyscy muszą być tacy jak nam się wydaje na pierwszy rzut oka.

„107 sekund” to książka, która bardzo mnie zaskoczyła i z całą pewnością na długo zostanie w mojej pamięci. Całość sprawia, że targa nami wiele emocji, ale i zostajemy zmuszeni do refleksji. Dawno nie płakałam tak przy żadnej książce. Polecam!

Wielokrotnie roniłam łzy na książkach, nie jest trudno doprowadzić mnie do płaczu, jednak rzadko kiedy odczuwam tak silne emocje, jak przy książce Liliany Fabisińskiej. Szloch, autentyczny ból i szok - taką ucztę zaserwowała mi autorka przy lekturze "107 sekund".

Można powiedzieć, że Diana została współczesnym Kopciuszkiem. Tonęła w długach, martwiła się o przyszłość córki, a także o piętrzące się stosy rachunków. Do czasu, gdy poznała przystojnego i obrzydliwie bogatego Norberta. Zmienił życie kobiety i jej małej dziewczynki w bajkę, wszystko układało się po ich myśli, aż do dnia, w którym o całym ich dotychczasowym życiu zadecydowało tytułowe 107 sekund. Kto tak naprawdę jest winny rodzinnej tragedii? Czy Dianie uda się uciec z obłędu, w który wpędzają ją najbliżsi?

"107 sekund" złamała mi serce, rozbiła mnie emocjonalnie. Uwielbiam książki, które wzbudzają we mnie tak silne reakcje. Tragiczne wydarzenia, paranoidalna pętla oskarżeń to mój młyn na wodę, współodczuwałam razem z bohaterami, zaangażowałam się uczuciowo, cierpiałam na równi z nimi... Cudowna, wręcz nierealna, codzienność Diany i Norberta została zniszczona w ciągu 107 sekund na pewnym skrzyżowaniu, ale czy tylko ona ponosi za to odpowiedzialność? I czy Norbert faktycznie jest tym, za kogo się podaje?

Autorka odkrywa przed czytelnikiem bohaterów stopniowo, wykreowała ich osobowości w sposób w niespotykanie złożony i enigmatyczny, a każdy kolejny rozdział obdziera ich z perfekcyjnie dopasowanych masek. Wszelkie tajemnice są nie do odgadnięcia, a kolejne smaczki i brudne sekrety zaskakują i wprowadzają kolejne znaki zapytania... Fabularnie nie mam nic do zarzucenia, ciągle jestem pod wielkim wrażeniem, z jaką gracją i subtelnością autorka poprowadziła akcję, a także zachwycam się jej mistrzowską grą na emocjach.

Ten tytuł z pewnością na długo zostanie w mojej pamięci. Pragnę złożyć zażalenie do autorki i wydawcy... jak mogliście mi to zrobić? Z niezwykle spokojnej osoby przemieniłam się w rozpaczający kłębek smutku i refleksji. Przy "107 sekund" spłakałam się jak dziecko, z moich oczu leciały łzy jak grochy. Liliana Fabisińska zagrała na moich uczuciach, matczynym sercu, poruszyła tę najwrażliwszą strunę mojej duszy... Bardzo, ale to bardzo polecam ❤️

Już na wstępie muszę Wam powiedzieć, iż absolutnie nie spodziewałam się, że ta książka aż tak mocno wejdzie mi pod skórę. Że wyciśnie z moich oczu tyle łez. Że emocje, jakie tu odnajdę, będę odczuwać całą sobą. Złość, smutek, rozpacz, ból, szok i niedowierzanie - jeśli myślałam że z każdą kolejną stroną będzie lżej... jakże się myliłam. Autorka nie pozwala swoim bohaterom, jak i czytelnikowi  choćby na odrobinę spokoju. 

Mówi się, że pieniądze szczęścia nie dają. I w sumie trudno się z tym nie zgodzić. Jednak one wiele w życiu ułatwiają, prawda? Zresztą o tym miała okazję się przekonać bohaterka książki "107 sekund", Diana. Jak się to dla niej skończyło? Musicie koniecznie to sprawdzić. 

Liliana Fabisińska nie podaje nam od razu wszystkiego na przysłowiowej tacy. Każdy wątek, każda kolejna strona jest dla nas wielką niewiadomą i zaskoczeniem. Pojawia się mnóstwo pytań i potrzeba cierpliwości, by wszystko stało się jasne. Tragiczne wydarzenia, strata, oskarżenia, pietrzące się tajemnice, wypływające brudne sekrety, zdrada, a przede wszystkim rewelacyjna i złożona kreacja bohaterów z maskami, jakie przywdzieli wciąga czytelnika w mgnieniu oka. Autorka dokłada tematy przyjaźni, macierzyństwa, zaufania i relacji rodzinnych. Dzieje się dużo i ciężko przewidzieć, w jakim kierunku pomknie akcja. Z kolei oddanie głosu kilku kluczowym bohaterom to idealne posunięcie w kontekście fabuły.

"107 sekund" to powieść, która porusza do głębi, łamie serce oraz zmusza do wielu refleksji i przemyśleń. To bardzo smutna książka w swoim wydźwięku. Poznaj skomplikowaną i bolesną drogę do prawdy oraz jakie znaczenie mają tytułowe sekundy...

Są takie książki, które niespodziewanie głęboko zakorzeniają się w mojej głowie po ich zakończeniu, powodując dziwnie niespokojne kołatanie serca, połączone z bólem w klatce piersiowej. I bynajmniej nie mam tutaj na myśli przerażających horrorów czy też pozycji z literatury wojennej. Najbardziej oddziałują na mnie książki, które bezpośrednio ranią głęboko schowane przed światem uczucia, aktywujące się tylko i wyłącznie przy osobach nimi obdarzonych. Taki już jestem i tak właśnie działam.

„107 sekund” to historia Diany, której życie nie oszczędza zmuszając do walki o każdy kolejny dzień, by ta mogła zapewnić sobie i córeczce podstawowe środki życia. Zmienia się ono pewnego dnia o 180 stopni, kiedy na drodze Diany staje bogaty, czarujący i przystojny Norbert. Zmęczona niegdyś życiem kobieta przeistacza się niczym za dotknięciem magicznej różdżki w pełną energii i szczęśliwą matkę oraz żonę. Przypominam to do złudzenia bajkę o „Kopciuszku”. Jednak bajki istnieją tylko w bajkach, o czym Diana będzie musiała się przekonać w najokrutniejszy sposób…

Liliana Fabisińska napisała historię, której każda ze stron uderzała mnie swą prostotą, tworząc niezwykle spójną całość, która pomimo okrutnego przekazu pozbawiona została brutalności tak charakterystycznej dla tego typu scenariuszy. Całościowo „107 sekund” okazało się lekturą, której poddałem się z wielką przyjemnością, obnażając przy tym wiele swych słabości. Robiłem to jednak w domowym zaciszu pod osłoną panującej nocy, ciesząc się z naszego „sam na sam”. Chciałbym to powtórzyć przy kolejnej książce pani Liliany. Bardzo…

Współpraca z wydawnictwem Czarna Owca.