Życie na pełnej petardzie, czyli wiara, polędwica i miłość

Jest to pierwsza książka o księdzu Janie Kaczkowskim, którą przeczytałam i która od razu zrobiła na mnie na bardzo pozytywne wrażenie. Tak naprawdę przeczytałam ją kilka lat temu, ponieważ była wtedy popularna, a ja chciałam poznać w końcu tego "słynnego" księdza. I nie zawiodłam się. Szczerość i otwartość w jego wypowiedziach urzekła mnie na tyle, że zaczęłam czytać kolejne książki. Do tej pory jestem pod wielkim wrażeniem jego wewnętrznej siły i pozytywnego nastawienia do ludzi pomimo swojej choroby. "Życie na pełnej petardzie" to biografia, którą naprawdę warto się poznać.

Piękne życie, piękna książka i wspaniały film. Polecam!

Ksiądz Jan Kaczkowski udowodnił, że istnieją jeszcze normalni księża, z powołania, nie wplątani w te wszystkie chore sytuacje i afery.

Bardzo przyjemnie czytało się wywiad z nim. Czuć było od ś.p. księdza Jana silną wiarę i spokój. Był pogodzony ze swoją śmiercią, nie bał się jej. Mimo swojego stanu prowadził Puckie Hospicjum, pomagając innym umierającym. Jego postawa jest godna pochwały. Chciałabym mieć kogoś takiego przy sobie w tej ostatniej chwili tu na Ziemi... Nawet w najgorszych chwilach potrafił pocieszyć, rozluźnić atmosferę, zażartować...

Książka zachęciła mnie do przyjrzenia się bliżej jego osobie i do sięgnięcia po inne źródła na jego temat.

IG: book_szpanerka

Zanim rozpoczęłam czytać książkę pt. ''Życie na pełnej petardzie czyli wiara, polędwica i miłość'' autorstwa ks. Jana Kaczkowskiego, Piotra Żyłki oglądnęłam film pt.''Ks.Jan Kaczkowski-śmiertelne życie'' z udziałem aktora Antoniego Pawlickiego, który mi się bardzo spodobał.

Przyznam się, że nie miałam wówczas wiedzy na temat życia prywatnego, zawodowego ks. Jana Kaczkowskiego. Za to było coś w tym filmie fascynującego i magiczna siła, która spowodowała, abym nieco przyjrzała się bliżej jego osobowości.

Na filmie widoczne było, jak ksiądz Jan podejmuje próbę udowodnienia, że pomimo choroby się nie poddaje, dzielnie z nią walczy, ale nie dało się ukryć, że był nią zmęczony.

Podjęłam się temu niezwykłemu dla mnie czytelniczemu wyzwaniu dopiero po przeczytaniu książki pt. ''Synek księdza Kaczkowskiego'' autorstwa Panów Patryka Galewskiego, Piotra Żyłki, który to opowiedział, jak przebiegały jego relacje z księdzem Janem od momentu, kiedy spotkał się z nim po raz pierwszy aż po ostatnie dni.

Autor książki Piotr Żyłka, jak zawsze potrafi zaskoczyć pomysłowością nad tym, co nam czytelnikom jest nieznane i nie przypuszczaliśmy, jakie tajemnice skrywa w sobie jego tajemniczy bohater, z którym to przeprowadza, ciekawą rozmowę dzięki temu możemy poznać go lepiej i z innej strony, o ile na to pozwoli.

Warto na samym początku zapoznać się z przedmową, w której to autor wyjaśnia, skąd zaczerpnął pomysł do napisania książki i co nim kierowało, aby przedstawić księdza Jana Kaczkowskiego takim, jakim on jest na co dzień, w jaki sposób wyraża swoje myśli, poglądy, czy ma do siebie dystans i co tak naprawdę chce przekazać społeczeństwu, z którym współpracuje w swojej zawodowej niełatwej dla niego misji, jaką wypełnia z największą przyjemnością i radością.

Podoba mi się to, że w udzielanych odpowiedziach na zadawane pytania autora księdza Jana wyróżnia go szczerość, otwartość, która mu wiernie towarzyszy od samego początku.

W sumie to można w jego słowach się na dłużej zagłębić, bo są one ciekawe i poniekąd powodują analizę nad sensem naszego życia oraz refleksją, co możemy jeszcze dokonać, aby było ono jeszcze lepsze i poczulibyśmy moc petardy, wiary, miłości oraz poznali smaki tego, czego nie lubiliśmy do tej pory, a może podejmiemy próbę zjedzenia, abyśmy później nie żałowali, że nie było możliwości do wykorzystania czasu na wykonanie nowych zadań, które podpowiada nam przeczucie prowadzące nas do podejmowania właściwych decyzji.

Niektóre z rozdziałów czytałam wielokrotnie.

Osobiście ujęło mnie zamieszczone na końcu posłowie autorstwa księdza Jana.

Po raz kolejny autor książki udowodnił wartość osoby, która pozostawia po sobie ślad w pracy duszpasterskiej.

Uważam, że to był mile czas spędzony z książką.

Polecam przeczytać tę biografię.