Zły król. Okrutny książę. Tom 2

Świetna książka, duża dawka przygody wiele emocji!

zły król i jego królowa, choć na widoku to jednak idealnie ukryta

Druga część zachwyca. Zwroty akcji są genialne, ciągle się coś dzieje. Czyta się tą książkę na jednym tchu. Interesująca fabuła i jeszcze lepiej zarysowani bohaterzy ukazują czeluść świata elfów.

Kisazka jest równie cudowna jak pierwszy tom.Jedna z moich ulubionych serii

była to kolejna cudowna przygoda z moimi ulubionymi elfami, lecz uważam, że pierwszy tom bardziej do mnie trafił.

Świetna książka. Uwielbiam główną bohaterkę i biorę się za kolejny tom :) tylko ostatni rozdział mnie załamał :/

Typowa, a jednak nietypowa młodzieżówka. Autorka zrobiła cudowną robotę! Świetna kontynuacja pierwszego tomu, w żadnym momencie nie jest nużąca i na dodatek jest genialny wątek romantyczny. Mogłabym czytać tą serię przez całe godziny. Nie mogę się doczekać kiedy zacznę kolejny tom. Oby tak dalej!

"Zły Król" to druga część "Okrutnego Księcia", która podobnie jak poprzednia wywołała we mnie pełno sprzecznych emocji. Jednocześnie chciałam przeczytać ją jak najszybciej i nigdy jej nie kończyć. Historia jest genialna, i nie potrafię inaczej tego opisać. Relacje Jude i Cardana są tak zawiłe i skąplikowane, że mogłabym tłumaczyć je osobie trzeciej przez conajmniej kilka godzin. Holly Black ponownie zaskoczyła mnie masą nieoczekiwanych zwrotów akcji i wywołała we mnie tonę nie znanych mi dotąd emocji, nigdy nie sądziłam, że będę mogła być tak bardzo zła i szczęścia jednocześnie. Serdecznie polecam nie tylko tą książkę, ale całą serię przygód Jude!

Jestem zakochana. Jak pierwsza część była naprawdę w porządku to ta książka jest po prostu świetna. Ciągle się coś dzieje, bardzo szybko i przyjemnie się czyta oraz zakończenie kompletnie mnie zaskoczyło. Za chwilę kończę "Królowa Niczego" i z czystym sumieniem polecam całą serię!

Baśń i polityka w jednym zaskakująca warto przeczytać.

Witam czytając tą cześć byłam bardzo zadowolona z tego zakupu gdyż tylko ją przeczytałam zamawiałam od razu następną cześć. Co mnie smuci to to ze tak wile osób w niej zginęło. Niesamowitym zaskoczeniem było to iż Cardian nie nawiedzi tak bardzo Jude z powodu miłości do niej. kolejnym ciekawym pomysłem bohaterki jest to iż podczas koronacji na nowego króla toczy się dalej gra i Balekin wymordowuje całe rodzeństwo poza Cardanem, aby mógł mu włożyć koronę na głowę bo wie iż ON nie chce być królem. Zabija nawet własnego ojca. Lecz Jude ma inny pomysł i z pomocą swojego brata którego biologicznym ojcem jest Dain zakłada koronę Cardianowi na rok po którym ma oddać ją Debowi. A władzę nad Cardianem ma Jude przez rok i jeden dzień. Polecam ;-)

Jest to druga część Złego księcia, i o dziwo przebija pierwsza część. Ksiazka zaskakuje i nie pozwala oderwać się nawet na moment, ciągle się coś dzieje A zakończenie Po prostu powala! Polecam miłośnikom gatunku

Nie lubię fantastyki ale ta mnie urzekła. KOCHAM TĄ KSIĄŻKĘ!!!

Polecam, jeśli ktoś lubi gdy się dużo dzieje( szybką akcję) to jest to książka dla niego. Poza tym jest tam pięknie opisany i przedstawiony świat elfów

Świat jest pełen okrucieństwa. Ciągle trzeba walczyć o utrzymanie swojego stanowiska. Jude musi teraz zajmować się praktycznie całą krainą. Jako prawa ręka króla, nad którym ma władze musi kontrolować jego decyzje i zastanowić się, jakie dalsze kroki będą najlepsze dla niej i jej brata. Ciągle pojawiają się nowe kłopoty, wrogowie nie próżnują, a najbliżsi przyjaciele mogą cie zdradzić w każdej chwili. Czy Jude sobie z tym poradzi? Kto jest prawdziwym wrogiem, a kto przyjacielem? Jak potoczą się losy bohaterów?

Długo zwlekałam po sięgnięcie kontynuacji Okrutnego księcia, jednak teraz bardzo tego żałuję! Teraz królem elfów został Cardan, który kompletnie tego nie chce. Seneszalem zostaje Jude i to ona wszystko kontroluje i zapewnia bezpieczeństwo. Odkąd nastąpiła zmiana władzy każdy zaczyna snuć plany, jak na tym skorzystać. Uważają, że król jest za słaby i mogą na tym dużo zyskać. Pojawia się królowa mórz i wymaga wobec Cardana posłuszeństwa inaczej czeka ich wojna. Wszystko zaczyna się sypać, problemy się mnożą i nie wiadomo co zaraz znowu nie wyjdzie. Powiem Wam tak, ta książka jest o wiele lepsza niż pierwszy tom, ponieważ Okrutny książę to powolne wprowadzenie w cały ten świat i przedstawienie bohaterów. W drugim tomie akcja nabiera tempa, zaczynają się pojawiać konsekwencje czynów Jude i plany nie idą po jej myśli. Coraz więcej niebezpieczeństw, coraz więcej niewiadomych.

Bohaterowie muszą być jeszcze bardziej sprytni i przebiegli jeżeli chcą przeżyć. Jude, jak wspominałam wcześniej, dostaje najwyższe możliwe stanowisko w kraju, musi opanować chaos, który zapanował podczas koronacji, do tego ma problem by zaufać przyjaciołom i nie wie co zrobi jak minie czas, gdy Cardan będzie jej posłuszny. W pewnym momencie może się wydawać, że wszystko idzie w dobrym kierunku, by zaraz zdeptać te nadzieje i zakopać głęboko pod ziemią. Zaś właśnie tytułowy zły król to postać, którą naprawdę ciężko zrozumieć. Nigdy nie wiadomo co zaraz zrobi i czy jego intencje są szczere. Zwłaszcza to co zrobił na końcu, mnie bardzo zdziwiło i przeraziło! Poza tymi bohaterami przestałam lubić Teryn, ponieważ myślała tylko o sobie i strasznie tym człowieka denerwowała. Tak samo Vivi jej zachowanie było tak bezmyślne, że to głowa mała. Jako że jest w połowie elfką to powinna wiedzieć jak zabezpieczyć człowieka przed wpływem innego elfa, a nie olewać wszystkie zasady bezpieczeństwa.

Ogólnie muszę przyznać, że ten tom jest o wiele lepszy od pierwszego! Autorka nie popadła w syndrom drugiego tomu, co bardzo mnie cieszy! Styl autorki był bardzo przyjemny i dzięki temu, książkę czytało się o wiele szybciej. Opisy były plastyczne i pojawiało się wiele dialogów, przez co jeszcze szybciej się ją pochłaniało.

Podsumowując, Zły król to naprawdę świetna kontynuacja, pełna akcji, zdrad, walk i intryg. To książka, która Was pochłonie i nie pozwoli o sobie zapomnieć. To książka dla fanów fantastyki, elfów i przemyślanych intryg królewskich. Jeżeli uważaliście, że pierwszy tom jest świetny, to sięgnijcie po drugi i przekonajcie się, jak bardzo się myliliście! Serdecznie polecam i z wielką niecierpliwością będę wyczekiwać trzeciego tomu!

Jude udało się zapewnić względne bezpieczeństwo swojemu młodszemu bratu, Dębowi, który okazał się być prawowitym dziedzicem tronu Elysium. Wysłany do krainy śmiertelników znajduje się daleko od intryg i niebezpieczeństw dworu Krainy Elfów. Cardan, którego Jude związała przysięgą, musi być jej posłuszny przez rok i jeden dzień, przez co właściwa władza spoczywa w rękach dziewczyny. Król elfów będzie się jednak starał podważyć autorytet Jude i uniemożliwić jej sprawowanie kontroli nad Krainą Elfów. Nie będzie mu w tym przeszkadzało nawet coraz silniejsze uczucie, jakie żywi do dziewczyny…

Z pewnością pamiętacie, jak ogromną popularnością cieszył się Okrutny książę. Nie zliczę, na ilu listach najlepszych książek ubiegłego roku, na jakie zerkałam, znalazła się powieść Holly Black i ani trochę się temu nie dziwię – w końcu na mój osobisty ranking również trafiła. Zaryzykowałabym stwierdzenie, że jest to obecnie jedna z najlepszych serii młodzieżowej fantastyki, a dziś bardzo trudno jest już wybić się, jeśli chodzi o ten gatunek. Holly Black jednak urzekła mnie – i nie tylko mnie – jak tylko mogła. Z niecierpliwością czekałam więc na premierę Złego króla, aby przekonać się, czy autorka zdoła utrzymać poziom pierwszego tomu. Miałam ogromną nadzieję, że nie okaże się ON gorzkim rozczarowaniem...

Zacznijmy od tego, że to, co było największym atutem Okrutnego księcia, nie zniknęło z kart Złego króla. Mowa tu o niezliczonych intrygach, zagadkach i tajemnicach, jakie tworzy autorka. W Krainie Elfów nie można ufać nikomu i o tym przekonała się już zarówno Jude, jak i czytelnicy, którzy za każdy moment pewności co do intencji bohaterów i ufności w ich dobroć płacą złamanym sercem. Jest to jednak złamanie jak najbardziej pożądane, ponieważ bez zwrotów akcji, w których Holly Black jest mistrzynią, książka byłaby zwyczajnie nudna.

Wartą odnotowania sprawą jest metamorfoza, jaką przeszła Jude od początku serii. Choć nigdy nie wpisywała się w schemat bezradnej dziewoi oczekującej na ratunek ze zwieszoną głową (o czym pisałam w recenzji pierwszego tomu) to dopiero tutaj rozkwitła w pełni jako silna, bezwzględna bohaterka. Nie potrzebuje ona męskiej protekcji i uwagi, aby czuć się pewnie – zdecydowanie dąży do celu, nawet jeśli droga do jego osiągnięcia usłana jest trupami. Jeśli coś sobie postanowi, za wszelką cenę dopnie swego, pokonując wszystkie przeciwności losu. Jej zdeterminowanie jest cechą godną podziwu, lecz jednocześnie sprawia, że niełatwo ją lubić. Brakuje jej empatii i delikatności. Jej działania często kierowane są brutalnością i okrucieństwem, które częściowo wynika z tego, że dziewczyna twardo stąpa po ziemi, a częściowo z jej charakteru. Niewątpliwie Jude jest postacią ciekawą, jednak wciąż pozostaje dla mnie zagadką. Miałam nadzieję, że drugi tom serii pozwoli mi ją poznać, lecz wciąż nie udało mi się jej rozszyfrować.

Bohaterów Złego króla generalnie ciężko jest polubić. Nie dlatego, że są płascy i jednowymiarowi, o nie. Holly Black z precyzją stworzyła charaktery postaci, które wychodzą z kartek powieści i stają się rzeczywistymi bohaterami. Mają oni jednak skłonności do kłamstw, oszustw i przekrętów w ilościach tak wielkich, że nie wypada obdarzać ich nawet najmniejszym zaufaniem. Można postrzegać to jako wadę – źli do szpiku kości bohaterowie, mający na uwadze wyłącznie własne dobro i cele – jednak ja znajduję w tym pewną przyjemność: w byciu zaskakiwaną i wodzoną za nos. Czasem, gdy mam już dosyć grzecznych i poukładanych postaci, wiem, że w książkach Holly Black znajdę całą gamę czarnych charakterów.

Gdybym miała przyrównać Złego króla do Okrutnego księcia, obie powieści ustawiłabym na podobnym poziomie – może drugi tom odrobinę niżej ze względu na to, że otwierając książkę, wkraczałam do świata, który już znałam, i nie doświadczałam tego elementu fascynacji i zaskoczenia, jaki był obecny przy czytaniu Okrutnego księcia. Holly Black utrzymała jednak poziom, jakiego od niej oczekiwałam – dostałam pełną zawirowań akcję, skomplikowane intrygi i czarujący świat elfickiej magii. Była to w pełni satysfakcjonująca lektura, która odpowiednio nastroiła mnie na trzeci tom serii. Zakończenie książki przerwało akcję w takim momencie, że nie sposób nie snuć fantazji odnośnie przyszłych wydarzeń. Aż chciałoby się zaapelować do autorki, aby możliwie przyspieszyła swój proces twórczy i jak najszybciej dostarczyła nam kontynuację losów Jude.

Muszę wspomnieć o jednym elemencie książki, który nieco działał mi na nerwy. Seria Okrutnego księcia cechuje się przenikaniem się świata rzeczywistego z fantastycznym – Viviane, siostra Jude, wraz ze swoją dziewczyną, Heather, mieszkają w znanym nam świecie pozbawionym magii i nierealnych stworzeń. W Złym królu jesteśmy jednak świadkami przybycia Heather – najzwyklejszego człowieka, nieświadomego istnienia fantastycznej rzeczywistości – do Krainy Elfów. Sądzę, że autorce nie udało się sensownie i logicznie opisać reakcji Heather na wieści o istnieniu magii – dziewczyna zachowała się, jakby była to zaledwie nieco zaskakująca niespodzianka, nad którą szybko można przejść do porządku dziennego. Brak realizmu tej sytuacji kłuł mnie w oczy i nieco drażnił – jestem pewna, że gdyby bliska mi osoba oznajmiła mi pewnego dnia, że jest elfem, i pokazała wycinek swojej magicznej rzeczywistości, zareagowałabym o wiele bardziej emocjonalnie.

Jeśli do tej pory nie przeczytaliście Okrutnego księcia, a fantastyka młodzieżowa jest gatunkiem literackim, w jakim gustujecie, teraz jest odpowiedni moment, aby to nadrobić. Możecie bowiem być pewni, że drugi tom serii, Zły król, nie zaskoczy Was niemile i nie będzie lekturą gorszego sortu. Holly Black wyrasta powoli na autorkę godną zaufania, po której twórczość można sięgać z zamkniętymi oczami i która sprawi, że będziecie chcieli więcej i więcej.

[Adres usunięty]

"Jeżeli tyś chorobą, pewnie i lekiem możesz być na nią."

"Zły Król" to kontynuacja serii Okrutny Książe Holly Black. Jeżeli czytaliście pierwszą część, wiecie w jakim stanie zostawiła Nas autorka. Kończąc księcia czuliśmy nieodparty przymus sięgnięcia jak najszybciej po drugi tom, a w nim dowiedzieliśmy się, że w żyłach Dęba płynie królewska krew, a na Jude spada odpowiedzialność utrzymania braciszka przy życiu. W jej głowie, za każdym razem odzywa się głos mówiący "musisz być silna". Czy dziewczyna jest na tyle silna aby uratować brata i znosić kaprysy króla Cardan, który na każdym kroku sponiewiera ją i upokarza?

Autorka uznała, że Jude za mało dostaje w kość od życia i wplotła w akcje zdradę ze strony najbliższej osoby.

Ogrom akcji, emocji i świat elfów to połączenie idealne. A skomplikowana miłość dodaje książce odrobinkę pikanterii. Książki Holly są warte uwagi i szczerze wam powiem, że nadal brakuje mi narracji z punktu widzenia obu bohaterów, no ale może kiedyś. A na tę chwilę zapraszam Was do zapoznania się z tą pozycją.

Na osiemnaste urodziny mojej siostry, chciałem kupić jej książek z gatunku fantastyki. Dużo dobrych opinii słyszałem o twórczości Holly Black. Nabyłem więc tytuł "Zły król" i podarowałem go solenizantce. Była zachwycona. Stwierdziła, że dawno nie czytała nic tak wciągającego. Pozmyślałem, że muszę pójść w jej ślady i w kilka dni przewertowałem treść powieści. Rewelacja ! Magia, tajemnice i zawiłe intrygi oraz nietuzinkowe, charakterne postacie, sprawia, że całość czyta się z zapartym tchem. Doskonała dawka przygody i akcji. Polecam ten tytuł wszystkim czytelniczkom i czytelnikom. Na pewno się wam spodoba.

„Zły król” to kontynuacja książki „Okrutny książkę” i od razu na początku dodam, że nie polecam czytać króla bez uprzedniego przeczytania księcia, gdyż zwyczajnie nie będziesz się orientować o co chodzi. Moją opinię na temat części pierwszej możesz również znaleźć na moim profilu.

Na temat obu części słyszałam i czytałam wiele pochlebstw, cóż ja nie będę tutaj się zachwycać. Jak dla mnie powieść była naprawdę super, ale nie na tyle, abym się nią zachwycała. Sama nie wiem czemu, gdyż autorka- Holly Black miała mega świetny i oryginalny pomysł na jej napisanie, ale jak dla mnie zbył długo się rozkręcała, co sprawiło, że ciężko było mi przebrać przez początek i w ogole nie mogłam się w nią wkręcić. Niby mi się podobała, ale przeczytałam kilkanaście stron i już nie miałam ochoty czytać. Fakt z czasem było coraz lepiej i jak przysiadłam to przeczytałam ponad połowę, ale jednak czegoś mi zabrało. Chyba mam nauczkę, aby nie stawiać książkom poprzeczek, żeby nie było rozczarowania. No i niestety muszę dodać, że zakończenie totalnie mnie rozczarowało i pozostaje mi tylko czekać na kontynuację.

Ale muszę również dodać, że ta niepozorna książka kryje w sobie wiele ogromnych przekazów dla młodzieży i nie tylko. Jest to powieść o byciu odmiennym, o miłość i nienawiści, a także dążeniu do władzy i odwiecznej walce. Myśle, że możemy wyciągnąć z niej troszkę dobrego.

[Adres usunięty]

Ziemia kryje szczątki tych, którzy musieli odejść, ale to dopiero początek... Najpierw bestialski mord, potem krwawa rzeź królewskiej rodziny i nieoczekiwana koronacja – ale tak, to był dopiero początek.

Niemało trzeba sił, by zadawać cios za ciosem i nie poddawać się znużeniu. O tak, to pierwsza i najważniejsza lekcja: musisz być silna.

Gdy wyszło na jaw, że w żyłach Dęba płynie królewska krew, na Jude spadło brzemię odpowiedzialności za to, żeby jej braciszek po prostu dożył dnia, w którym będzie mógł założyć na swe skronie koronę.

Tymczasem na tronie elfów zasiada zły król, Cardan, a Jude przyjmuje niewdzięczną rolę szarej eminencji. Nie dość, że w świecie opętanych żądzą władzy magicznych istot wciąż zmieniają się sojusze i układy, to niełatwo jest zapanować nad kapryśnym władcą. Cardan nie przepuści żadnej okazji, by sponiewierać i upokorzyć Jude, choć wcale nie słabnie jego fascynacja dziewczyną.

Gdy staje się aż nazbyt jasne, że za sprawą knowań kogoś z bliskiego otoczenia śmiertelne niebezpieczeństwo zagraża wszystkim, których Jude darzy miłością, nadchodzi pora, by zdemaskować zdradę. A do tego trzeba jakoś radzić sobie z mieszanymi i bardzo żywymi uczuciami, które w niej budzi Cardan – ongiś zepsute książątko, teraz król. Król, nad którym należy panować, bo stawką jest utrzymanie się kruchej, lecz zdeterminowanej ludzkiej istoty przy władzy (i przy życiu) w czarodziejskim świecie.”

„Zły król” to kontynuacja genialnej i fantastycznej powieści „Okrutny książę” autorstwa cudownej autorki Holly Black.

Nie wiem jak to możliwe, ale Zły król to tom, który jest jeszcze lepszy od poprzedniego. Kolejny raz napiszę, że ta książka to literacki SZTOS oraz literacka PERŁA. Naprawdę jestem pod ogromnym wrażeniem tej historii i już niecierpliwie czekam na kolejny tom, gdyż zakończenie pozostawiło mnie w totalnym osłupieniu. Może dziwnie i dwuznacznie to zabrzmi, ale autorka kolejny raz „zrobiła mi dobrze” tą książką, bo historia Jude oraz nieprzewidywalnego Cardana jest po prostu fantastyczna i zdecydowanie to najlepsza powieść, jaką przeczytałam w tym roku. W tej książce wszystko jest idealne, wszystko jest dopracowane i widać, jak wiele pracy musiała włożyć w nią autorka. Dla takich książek warto poświęcić każdą wolną chwilę, by zatracić się w tym fantastycznym, magicznym, nieodgadnionym i niebezpiecznym świecie.

Autorka w przepiękny sposób wykreowała magiczny świat elfów i innych stworzeń, w którym momentalnie zatraciłam się bez reszty. Jeżeli czytaliście poprzedni tom, to wiecie, że ten świat tylko z pozoru wydaje się piękny oraz cudowny, jednak tak naprawdę jest mroczny, niebezpieczny i tajemniczy. To taka książka, przy której można popuścić wodze fantazji i choć na chwilę przenieść się na jej karty, by na własnej skórze poczuć magię i nieprzewidywalność tego miejsca. Autorka naprawdę zadbała o każdy detal i bardzo łatwo możemy wyobrazić sobie bohaterów, jak i cały otaczający ich świat. To powieść, przy której nie będziecie się nudzić, bo raz, dwa zostaniecie wciągnięci w wir wydarzeń oraz intryg i kłamstw.

„Kłamstwa pojawiają się nawet tam, gdzie nie ma kłamców.”

W książce pojawia się także wątek romantyczny, ale jest ON bardzo delikatny i subtelny. Myślę, że autorka dobrze postąpiła, tworząc z niego tylko tło i fundament wielu ważnych wydarzeń.

„Jeżeli tyś chorobą, pewnie i lekiem możesz być na nią.”

Oczywiście i w tej części prym wiedzie Jude, która wydoroślała i wzięła na swoje barki odpowiedzialność za całe królestwo, bo choć to Cardan był królem, to jednak zobowiązał się przez rok i jeden dzień będzie wykonywał jej rozkazy. Bardzo podobała mi się zmiana, która w niej zaszła i podziwiałam ją za to, jak podchodziła do realizacji wyznaczonych sobie celów oraz jak dbała o bezpieczeństwo króla i swoich najbliższych. Cardan dalej pozostał dla mnie tajemnicą i zagadką, bo choć w tym tomie jest go zdecydowanie więcej, to autorka i tak skąpi nam na jego temat informacji. Mam nadzieję, że w kolejnej części dowiem się o nim już wszystkiego i zrozumiem, dlaczego podjął takie, a nie inne decyzje…

Ta historia to rollercoaster emocji i wrażeń, który wciągnie Was w wir nieprzewidywalnych i zapierających dech w piersi wydarzeń. To książka przepełniona bólem, napięciem i strachem. To historia o ukrytych pragnieniach, podstępach i żądzy władzy. Jestem przekonana, że przepadniecie w tej historii, a po dotarciu do ostatniej strony, od razu zechcecie więcej. Niecierpliwie wyczekuję kolejnego tomu tej fenomenalnej serii.

Gorąco polecam!

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Jaguar.

„Zły Król” to druga część cyklu i jeżeli nie chcecie popsuć sobie frajdy z poznawania światów i bohaterów kreowanych przez autorkę, zacznijcie lekturę obowiązkowo od części pierwszej, czyli „Okrutnego księcia”.

Wchodzimy ponownie w fantastyczny świat elfów, w którym jednak nie ma nic z bajki, a dominuje walka o władzę, bezwzględność i brak skrupułów.

Na tronie Elysium zasiada Cardan. Nikt jednak nie wie, że to Jude, pełniąca rolę seneszela króla, w rzeczywistości ma w rękach całą władzę. Jednak władzę zdobyć jest łatwo, ale utrzymać ją, zdecydowanie trudniej. Intrygi, knowania, porwania i morderstwa… Z każdej strony można spodziewać się ataku, a nawet zdrady najbliższych. Jude musi być bezwzględna i twarda, nie może okazywać żadnych słabości. Musi wiele się nauczyć i pokazać na co ją stać, by Rada i jej ojciec Madoc zaczęli traktować ją poważnie. Po swojej stronie ma jedynie swój wierny Dwór Cieni.

Pomiędzy głównymi bohaterami nadal iskrzy, a ich relacja jest tyle namiętna, co skomplikowana. O zaufaniu nie może być mowy. Cardan, kryjąc się za zasłoną zblazowania i pijaństwa, niejednokrotnie ujawnia swój przenikliwy umysł. Ich umowa zawarta na rok i jeden dzień spędza Jude sen z powiek. Czy uda jej się przetrwać w tym żmijowisku i utrzymać władzę nad Cardanem?

Akcja szalenie wciąga i zaskakuje. Nie raz, a dwukrotnie zbierałam szczękę z podłogi. Uwielbiam takie zwroty akcji. A że zakończenie powala i wzbudza ogromną ciekawość z niecierpliwością będę wypatrywać kolejnej części. Na razie pozostaje się uzbroić w cierpliwość, choć łatwo nie będzie.

Na zakończenie muszę wspomnieć o okładkach obu książek, bo to one urzekły mnie do tego stopnia, że nie wiedząc nic o treści, skusiłam się do ich przeczytania. Wnętrze jednak jest równie warte uwagi, w tym przypadku możemy więc oceniać książkę po okładce.

Po zakończeniu pierwszego tomu, od razu rzuciłam się na drugi. Zły król podobał mi się o wiele bardziej od dwóch innych tomów tej trylogii. Uwielbiam Jude i Cardana, i ich nietypową relację. Ten tom jest zupełną odwrotnością „okrutnego księcia" przez rozwijającą się akcje. Pierwszy tom był spokojny co nie można powiedzieć o tym.

Łatwiej zdobyć władzę niż ją utrzymać. Tego właśnie dowiaduje się Jude w drugim tomie trylogii o Okrutnym Księciu.

Zacznę od tego, że ja wciąż czekam na ten romans miedzy bohaterami. Po popularności tej książki w tym aspekcie spodziewałam się, że więcej powieści będzie poświęcone relacji Jude i Cardana. Do samej Jude nie jestem przekonana. Z jednej strony jest dobrym zabójcą, szpiegiem i spiskowcem, a z drugiej jak ktoś jej w twarz mówi, że ktoś komu ufa, ją zdradził nic z tym nie robi, tylko czeka na rozwój wydarzeń. W pierwszej części książki czegoś mi zabrakło- był to raczej przydługi wstęp. Za to druga część książki podciągnęła ocenę do 4.25. Wiele się tam działo, powstały nowe wątki i ta końcówka zmiana z podłogi.

Dużo, dużo się dzieje. Jeżeli ktoś czytał pierwszy tom i miał po nim złe wrażenia (no ja przyznaje się, że miałam), to teraz zmieni zdanie. Tak jak ja. W pierwszym tomie Holly Black przygotowała nam takie preludium. Drugi tom to prawdziwy koncert dla duszy i dla ciała, pozwalający jeszcze mocniej wciągnąć się w ten fascynujący świat. Akcja goni akcje. Bohaterowie muszą zmierzyć się z wieloma poważnymi decyzjami - aczkolwiek, nie do końca tego chcą. Jestem pod wrażeniem tej książki i cieszę się, że trafiła ona w moje ręce.

„Słyszałem, że gdy śmiertelnicy się zakochują, przypomina to odczuwanie strachu. Wasze serca biją szybciej. Zmysły są wyostrzone. Doznajecie euforii, może nawet zawrotów głowy. Zgadza się? Jeśli można jedno z drugim pomylić, to by wiele wyjaśniało, jeśli chodzi o twój rodzaj.”

Jak wiecie z poprzedniej recenzji pierwszego tomu, „Okrutny Książę” bardzo mi się podobał, więc z drugą częścią nie mogło być inaczej. Ochoczo złapałam z mojej półki tę książkę, by kontynuować historie pełna intryg, władzy i rodzącego się uczucia oplecionego nienawiścią.

Na początku bałam się, że przez mój entuzjazm, ta książka mnie zawiedzie i wystąpi tutaj ten zawsze niechciany syndrom drugiego tomu. Jakże się myliłam! Ta cześć podobała mi się jeszcze bardziej niż pierwsza. Można tez. zauważyć, ze jest o wiele więcej akcji. Nadal krążymy wokół dwójki głównych bohaterów i korony.

Podczas czytania z rozdziału na rozdziału miałam w głowie coraz więcej pytań i kotłujących się myśli. Sama próbowałam znaleźć odpowiedzi, ale autorka stara nam się dawkować emocje i wiedzę na pewne tematy. Robi to w cudowny wyważony sposób i oczywiście aż do końca buduje nasza ekscytacje. W pewnych momentach kompletnie nie jesteśmy w stanie przewidzieć kolejnych słów lub ruchów bohaterów.

Nie da się ukryć, ze moja sympatia do Jude ani trochę nie zmalała, ale coraz częściej przyłapywałam się na tym, ze zaczynam lubić Cardana i jego zdecydowanie sarkastyczny i niespotykany humor. Bardzo spodobało mi się to, ze ich charaktery nie straciły na mocy, a ich relacja miała w sobie coś uroczego. Nie potrafię tego wyjaśnić! Co więcej, uwielbiam to, że Holly Black bardziej skupiła się na uczuciu rodzącym się pomiędzy nimi w tej części, ponieważ po pierwszym tomie czułam niesamowity niedosyt.

Duch, Bomba i Karakan…. zdecydowanie ulubione trio i dostają ode mnie miano najlepszej grupy szpiegowskiej.

Przejdźmy teraz do nielubianych bohaterów. Nie da się ukryć, że Taryn i Loki denerwowali mnie od samego początku. Tutaj nic nie ulega zmianie, a co więcej moja niechęć do nich tylko wzrasta. Dla tej dwójki mam stanowcze nie —> tam są drzwi.

Słowem podsumowania. Jeśli po mojej recenzji pierwszego tomu mieliście wątpliwości czy sięgnąć po drugą część lub po przeczytaniu „Okrutnego księcia” zdecydowaliście się porzucić tą trylogię, bo i z takimi opiniami się spotykałam, to mam nadzieję, że po tym poście wrócicie do tej historii i przeżyjecie tą cudowną przygodę, bo naprawdę warto.

„To pierwsza rzecz, jakiej musisz się nauczyć – jak wykrzesać z siebie tę siłę.

Będziesz przy tym cierpieć. Ale ból daje siłę.„

Do sięgnięcia po trylogię Holly Black, zachęciła mnie twórczość jej fanów i zniewalające fanarty przedstawiające Jude! Druga część nadal zachwyca licznymi zwrotami akcji i elektryzującymi rozmowami Cardana z główną bohaterką. Świat, który stworzyła autorka, mnie zafascynował i również stał się dla mnie inspiracją. I to zakończenie! Zupełnie się nie spodziewałam, że Black w tak nieszablonowy sposób poprowadzi akcję. Najbardziej jednak cenię tę trylogię za świetnie wykreowaną parę głównych bohaterów... Myślę, że dla osób, które uwielbiają powieści, w których elfy odgrywają dużą rolę, jest to zdecydowanie lektura obowiązkowa!

Chyba nadal jestem nieco w szoku, co tu się tak właściwie wydarzyło…

Naprawdę nie spodziewałam się, że powieść mnie aż tak zaintryguje, wciągnie już od pierwszych stron, a przede wszystkim aż tak bardzo zaszokuje swoim zakończeniem. Nie wiem, co mam o tym myśleć, ponieważ już dawno aż tak mnie żadna książka nie zaskoczyła właśnie tym, co wydarzyło się na ostatnich kartach powieści. Za to właśnie uwielbiam fantastykę!

Już na wstępie mogę przyznać, że w przypadku tej trylogii, drugi tom zrobił na mnie o wiele lepsze wrażenie. Jak czytałam ten wcześniejszy, potrzebowałam nieco więcej czasu, żeby mnie zaciekawił wykreowany przez autorkę świat, a także, abym polubiła głównych bohaterów. Tutaj na plus zdecydowanie prowadzone liczne intrygi, spiski i polityczne zagrywki, które są stosunkowo łatwe do zrozumienia. Jeśli chodzi o główne postaci, to w pewnym momencie czytelnik może poczuć się nieco zagubiony, ponieważ nie będzie już wiedział, któremu z bohaterów można zaufać, a który z nich tylko czeka, aby kogoś zaatakować, aby coś na tym zyskać.

Cardan i Jude to taka mieszanka wybuchowa, ale i tak ich na swój sposób uwielbiam. Ta ich relacja ma w sobie to coś, że czytelnik chce się dowiedzieć, jak potoczą się ich przyszłe losy, skoro wszystko zaczęło się od nienawiści i zmierza prawdopodobnie w kierunku miłości. Jednakże bohaterowie mają trudną relację, nie wiedzą, czy mogą sobie zaufać, co też może doprowadzić do różnych konsekwencji. Niby elfy nie mogą kłamać, ale często wiedzą, jak to odpowiednio obejść. Natomiast dziewczyna kłamie wręcz zbyt często, aby osiągnąć zamierzony przez siebie cel. Jude kontrolowała Cardanem wbrew jego woli tylko po to, aby uchronić jedną z najbliższych jej osób. Poza tym wiele osób się od niej odwróciło, co czasami źle się kończyło dla głównej bohaterki.

Nadal nie mogę uwierzyć, że aż tak pochłonął mnie ten wykreowany przez autorkę świat. Muszę przyznać, że ten drugi tom tak mnie wciągnął od samego początku, że całą książkę przeczytałam na raz. Chociaż te pierwsze rozdziały były stosunkowo spokojne, a akcja wydarzeń porwała mnie nieco później. Mamy tu zdecydowanie sporo intryg oraz humoru, autorka ciekawie wykreowała świat i magiczne istoty, a samo zakończenie tak zaskakuje, że nie pozostaje mi nic innego, jak sięgnąć jak najprędzej po kolejny tom.

♥ Julia

"Zły król" to powieść, która znalazła się u mnie dość wysoko na liście książek do przeczytania. Uwielbiam twórczość Holly Black, która jest gwarancją dobrej rozrywki. Po pierwszej doskonałej części "Okrutny książę" drugi tom stał się koniecznością. Wraz z otwarciem pierwszej strony zaczęła się niezwykła przygoda.

Uwielbiam styl autorki i umiejętność przedstawiania przez nią wydarzeń w ciekawy sposób. Jest to co prawda powieść fantasy, lecz nie brakuje w niej elementów z innych gatunków. Wpływa to dobrze na odbiór całości, urozmaicając fabułę i jednocześnie nie przytłacza. Wszystko to zostało umiejętnie wplecione i sprawdza się idealnie. Kolejna rewelacyjna powieść fantasy i wyborna lektura.

Twórczością Holly Black lubię od lat. Uwielbiam autorkę za niepowtarzalny styl i rewelacyjny warsztat literacki oraz wspaniałe opisy postaci i wykreowanego przez nią magicznego świata. Jednym z moich ulubionych tytułów jest "Zły król". Wciągająca fabuła, świetny klimat fantasty oraz zawiłe intrygi. Książka wciąga od pierwszej strony, zachwycając magiczny opisami krajobrazów oraz kreacją głównych bohaterów. Całość czyta się z zapartym tchem, nie mogąc doczekać się, obrócenia kolejnej kartki. Obowiązkowa pozycja dla wszystkich zwolenników cudownego gatunki literackiego, jakim bez wątpienia jest fantastyka. Polecam.

Drugi tom "Złego króla" to zarówno magia, jak i intryga. To świetna lektura dla każdego, kto lubi dworskie intrygi i magię. Napięcie rośnie wraz z postępem fabuły, z wieloma tajemnicami i niespodziankami. Jest to świetny dodatek do każdej szybkiej książki, ponieważ zawiera dużo akcji i rozwoju postaci. Zakończenie było również bardzo satysfakcjonujące, ponieważ było nieoczekiwane i nie tak banalne, jak mogłoby być. Jest to świetny utwór dla młodzieży. Bohaterowie również ulegli zmianom związanym z wydarzeniami z pierwszej książki. Poczucie humoru autorki i wielowymiarowość bohaterów sprawiają, że jest to świetny dodatek do każdej kolekcji.

Powieści Holly Black za każdym razem czytam z wielkim zainteresowaniem. Kiedy pojawiła się seria "Okrutny książę", to koniecznie musiała się u mnie znaleźć. Drugi tom to jak dla mnie niezła jazda i dowód na to, że autorce nie brakuje dobrych pomysłów. "Zły król" to rewelacyjna książka a jej czytanie zapewnia wiele wrażeń.

Fabuła jest skonstruowana niezwykle ciekawie. Świetnym pomysłem okazało się dodanie przez autorkę kryminalnych wątków. Według mnie powieść tylko na tym zyskała. Jest intrygująco i to powoduje, że książka jest tak fascynująca. Jest ona doskonałym przykładem na to, że można fantasy połączyć z inną stylistyką i też będzie ciekawie. Świadczy to również o elastyczności i umiejętności pisania powieści wybiegających poza ramy gatunku. Doskonała propozycja czytelnicza i warto ją sprawdzić.

Po zakończeniu „Okrutnego księcia” nie mogłam się już doczekać kolejnej części serii o krainie Elfham. Aczkolwiek ta książka tak mnie zachwyciła, że miałam obawy czy kontynuacja dotrzyma jej tępa. Jak się okazało, zupełnie niepotrzebnie ;) „Zły król” zdecydowanie dorównuje dramaturgią pierwszemu tomowi. Książkę przeczytałam jednym tchem. Dzięki Holly Black mogłam znowu przenieść się do krainy elfów, która jest areną licznych intryg i walki o władzę. Autorka w bardzo ciekawy sposób skontrastowała świat tych baśniowych istot ze światem ludzkim. Szczegółowe opisy, historia elfów, szokujące zwroty akcji no i przede wszystkim postać Jude — to zrobiło na mnie największe wrażenie (mimo że zazwyczaj nie przepadam za tzw. czarnymi charakterami ;)). Zaskoczył mnie też rozwój relacji między Jude, a Cardanem. Ale więcej nie będę zdradzać ;) Polecam wszystkim fanom dobrej fantastyki. Sama na pewno sięgnę po kolejny tom tej wyjątkowej serii.

Intrygi, intrygi, intrygi..

Fabuła nawet na chwilę nie pozwoliła mi się nudzić.

W ten tom wsiąknełam od samego początku. Cały czas coś się dzieje. Uwielbiam, gdy książka jest pełna akcji, a bohaterowie tak wykreowani, że mimo ich zachowania i tak się ich lubi. I tym razem autorka parę razy mnie zaskoczyła i to na duży plus. Bohaterowie prześcigali się w knuciu, w zemście oraz dworskich intrygach. Nie raz chciałam potrząsnąć Jude, żeby przemyślała swoje zachowanie i uważała komu ufa, bo czułam, że coś się wydarzy, ale nie spodziewałam się takiego obrotu spraw. Kibicowałam jej, momentami nawet wzruszyłam. Nie chcę zdradzać książki i spojlerować, więc napiszę tylko, że ten tom jest lepszy od pierwszego i liczę, że zakończenie serii mnie powali.

Ah te Elfy.. Potrafią rzucić czar na czytelnika 😁

Fantastyka, to gatunek, który do tej pory starałam się unikać szerokim łukiem. Nie jest to po prostu coś, co mnie w literaturze ciekawi. Jednak swoje zdanie zmieniłam i to dzięki tej serii właśnie. Zaczytuję się w tych książkach od jakiegoś czasu i można powiedzieć, że przepadłam bez pamięci. Ta książka wciąga od samego początku, jest tak bardzo intrygująca, że musiałam przeczytać ją w przeciągu jednego wieczoru, bo inaczej się nie dało. Duże wrażenie zrobiła na mnie kreacja bohaterów, która była naprawdę dokładna i barwna. Dawno już nie czytałam tak dobrej książki. Może i Wy się skusicie i dacie się porwać fantastyce?

"Zły król" jest jedną z tych książek które jak zaczniesz to nie potrafisz się oderwać. Ledwo co skończyłam pierwszą część to od razu sięgnęłam po drugą.

Poznajemy dalsze losy Jude i Cardiana, wyniki decyzji jakich podjęła Jude oraz kolejną dawkę ich relacji "kocham-nienawidze".

Książka trzyma w napięciu i nawet jeśli myślisz że wiesz jak dalej się potoczy nagle zaskakuje cię zwrotem akcji. Świat nadal jest pięknie opisany a historia nie traci na tym co poznaliśmy.

Zły Król to super książka druga część trylogii , która na pewno przypadnie ci do gustu! Książki są świetne nie spodziewałam się tego po nich.

Carrie Ford ucieka przed przeszłością. Los sprawia, że rozpoczyna nowe życie w gorącym Teksasie. Z nową tożsamością i życiem, które nosi pod sercem. Próbuje zbudować lepsze jutro - bez strachu i bólu. Odnajduje dom w małej miejscowości i rozpoczyna pracę jako kelnerka. Wszystko układa się idealnie, a jej jedynym problemem, jest nieuprzejmy i wulgarny sąsiad. River to mężczyzna, który od najmłodszych lat żyje w ciemności. Stroni od ludzi i trzyma ich na dystans. Kiedy poznaje roztrzepaną Carrie, robi wszystko aby zniechęcić ją od swojego towarzystwa. Jednak uparta kobieta, z czasem zyskuje jego sympatię. River zaczyna pomagać jej w niektórych sprawach, a z czasem niespodziewana przyjażń, zamienia się w coś więcej.

Samantha Towle stworzyła historię, która dotyka trudnych tematów. Chociaż okładka może wskazywać, że jest to standardowy romans, z każdą kolejną stroną przekonujemy się, że jest inaczej. Historię głównej bohaterki poznajemy niemal od razu. Jej strach, ale również silną wolę przetrwania. Jednak przeszłość River'a odkrywamy powoli. Autorka nie od razu pokazuje wszystkie karty, robi to stopniowo, poruszając temat przemocy w rodzinie, molestowania oraz tego jak traumatyczne przeżycia wpływają na dorosłe życie. "River" z jednej strony jest historią pełną bólu, poczucia winy, złości i odrzucenia. Z drugiej strony to powieść, w której nadzieja po cichu skrada się do serc. Nie zabraknie tu zabawnych sytuacji i wspólnych docinek, ale również głęboko skrywanych tajemnic, z którymi trudno się zmierzyć. Jednak jak to bywa, sekrety w końcu wychodzą na światło dzienne.

Powieść Samanthy Towle pomimo poruszanych tematów, czyta się dosyć szybko. Jedyna rzecz, która mnie drażniła, to forma przekleństw, których używała główna bohaterka. Na przykład: "Do jasnej Anielki i świątecznego sianka" lub "Spitolił mi dzień". Relacja pomiędzy River'em i Carrie rozwija się stopniowo, aczkolwiek mi zabrakło pomiędzy nimi iskier i wspólnego przyciągania. Carrie to silna kobieta, która pomimo bolesnych przeżyć nie przestała patrzeć pozytywnie na świat. Z kolei River pomimo tego, że jest w sobie zamknięty i ma burkliwy sposób bycia, jest również troskliwy i czuły. Co ich łączy? Przemoc domowa, której doświadczyli, z rąk ludzi, którzy powinni dawać dobry przykład, którzy sami walczą ze złem i powinni być wzorem dla innych. Jeśli lubicie emocjonalne książki, które poruszają ważne, życiowe problemy i przy tym potrafią bawić, to "River" sprawdzi się idealnie.

Od czasu, kiedy przeczytałam Okrutnego Księcia, minęło już kilka miesięcy. Nadal jednak z tyłu głowy słyszałam głosik, który ciągle zastanawiał się, co będzie dalej? Dlatego nareszcie przeczytałam tom drugi, który jak na złość, pozostawił mi tych pytań jeszcze więcej... No, ale od początku.

Jude, którą bardzo polubiłam w pierwszej części, tutaj wzbudzała mnóstwo mojej niechęci. Widać po niej, jak bardzo się zmieniła i jak bardzo pragnie całkowitej władzy nad Krainą Elfów. Ja widziałam w tym chęć zemsty na elfach, które niegdyś znęcały się nad nią. To pragnienie tak bardzo pochłonęło Jude, że nie zdołała zauważyć zdrady, a także zmieniło ją w okrutną maszynę do zadawania bólu i śmierci. Tej odsłonie bohaterki zdecydowanie mówię nie.

Cardan, który w poprzednim tomie był tym cholernie złym i okrutnym, tutaj o dziwo wzbudził moją sympatię. Wiadomo, że nie stałam się z miejsca jego ogromną fanką, ale gdzieś tam zaczęła przebijać jego chłopięca niewinność, którą ktoś kiedyś w nim skutecznie zablokował. Ponadto zaczęłam go rozumieć w jego otwartej chęci sprzeciwienia się Jude. Dziewczyna myślała, że znalazła sobie głupiego księciunia, który zrobi wszystko, co mu każe. No a tutaj niespodzianka, Cardan jednak nie jest aż tak głupi.

To, ile Holly Black umieściła tutaj zwrotów akcji, przechodzi ludzkie pojęcie. To znaczy, ja się spodziewałam, że autorka zaskoczy mnie nie raz i nie dwa, no ale tutaj to po prostu mózg jest rozwalony. Po raz kolejny sprawdza się teza znana z Czerwonej królowej, że każdy może zdradzić każdego.

Zaczynając lekturę, czułam ogromną ekscytację na myśl, co może się tutaj wydarzyć. Miałam też w głowie pewien plan, który ewentualnie mógłby się spełnić. Jednak autorka całkowicie zdeptała moje myśli i nadzieje, zastępując je czymś, co kompletnie wbiło mnie w fotel i o czym myślę do ej chwili.

Zły król ma również pewną wadę. Mianowicie, w pewnych momentach te opisy, które dla mnie były trochę bezsensowne, sprawiały, że czytanie mnie najzwyczajniej w świecie nudziło. Myślę, że gdyby Holly zrezygnowała również z niektórych dialogów, które nie wprowadzały nic istotnego do całej historii, książka zyskałaby na jakości.

No ale, nie będę się już bezsensownie rozpisywać. Dla mnie ta seria to mistrzostwo świata. Dzięki niej pokochałam świat elfów, magię oraz twórczość Holly Black. Już teraz mogę nawet stwierdzić, że seria Okrutny książę to jedna z lepszych, jak nie najlepszych serii fantastycznych. Z pewnością któraś z tych książek znajdzie się w zestawieniu tych najlepszych powieści z 2019 roku.

Jeżeli poszukujecie jakiejś dobrej fantastyki, gdzie nie zabraknie magii, intryg, pragnienia zemsty i władzy oraz zwyczajnie dobrze poprowadzonej akcji, to zdecydowanie bierzcie się za książki autorstwa pani Black. Obiecuję Wam, że się nie zawiedziecie.

Trzeba przyznać Holly Black, że drugim tomem Okrutnego Księcia zaskoczyła chyba wszystkich!

Cardan zasiada na tronie, jako "król-marionetka" związany przyrzeczeniem z Jude. Dziewczyna nie czeka, tylko działa od razu. Dekrety, zmiana prawa i ugody. Stara się jak najmocniej zapewnić rodzinie i Królestwu bezpieczeństwo- a to niestety nie jest tak łatwo utrzymać. Coraz więcej wychodzi na jaw. Spiski, knucia i zgnilizna wypełza oknami i drzwiami. Okazuje się również, że nawet najbliższym nie można ufać. Dochodzi do tego jeszcze okropna przewrotność Elfów. trzeba uważać, aby nie wejść z nimi w niedogodne układy.

Jude ma rok ,aby przekonać Cardana do utrzymania pozycji dla swojego młodszego brata. Jude musi utorować sobię drogę do władzy i zyskać szacunek Rady Nie jest to proste ponieważ Nowy Król nie ma zamiaru ulegać dziewczynie. Chociaż właściwie już uległ, ale słabości do niej. Napięcie między tymi bohaterami aż strzela z kartek. Autorka bardzo fajnie zbudowała ich relację, coś na zasadzie "od nienawiści do fascynacji", bo o miłości tu mówić nie można. Cardan pod maską pijaka i lubieżnika skrywa swoją druga naturę oraz przenikliwy umysł. Po tej częśći da się go polubić, mimo tego, że jest trochę bucem z dziwnych odchyłami.

Akcja tej części leci na łeb na szyję, tak jakby autorka chciała wszystko nam wyjaśnić, a zaraz znów dołożyć zagadek i intryg. Czyta się Złego Króla bardzo szybko i z wielką ciekawością.

W tej części króluje zakończenie, które zostawia czytelnika z wielkim "Co tu się własnie odpierniczyło?!" Końcówka wgniata w fotel i szczęką koło niego.

Minusem tej części jest właśnie tempo, które momentami jest za szybkie. Przydałoby się zwolnić, dodać dialogu. W książce nie brakuje też dziur i niedomówień, jednak zakończenie sprawia, że można przymknąć na nie oko.

Książkę lepiej czyta się w oryginale, ponieważ w polskiej edycji nie brakuje baboli stylistycznych i tłumaczeniowych. W niektórych momentach czuć spłycenie tekstu. A szkoda.

Polecam fanom lekkiej, łikendowej fantastki oraz fanom YA :)

Nic tylko czekać na trzeci tom!

,,Zły król" to drugi tom serii o elfach. Czy spodobał mi się bardziej niż pierwszy?

Jude miała plan i za wszelką cenę postanowiła się go trzymać. Nie wszystko jednak miało iść do końca po jej myśli, o czym miała się niebawem przekonać. Okazało się, że nie wszyscy są tak godni zaufania, jak mogłoby się to początkowo wydawać. To jednak nie koniec problemów, które miały spaść na świat elfów.

Pierwszy tom tak średnio mi się podobał i nie miałam zamiaru za szybko sięgać po jego kontynuację. Z racji tego jednak, że już się pojawiła na polskim rynku, nie mogłam się powstrzymać i postanowiłam sprawdzić, czy drugi tom bardziej przypadnie mi do gustu.

,,Kroniki Spiderwick" tej autorki bardzo mi się podobały. Nie mam pojęcia, co nie może zagrać w tym cyklu, ale w moim odczuciu jest ON bardzo przeciętny. Lubię książki fantastyczne i młodzieżowe, ale ten elfi świat wyjątkowo mi się nie podoba.

,,Zły król" to drugi z trzech tomów, z którymi zapoznałam się w ostatnim czasie. W odpowiedniej chwili pewnie sięgnę po zwieńczenie serii, gdy ukaże się w Polsce.

Zawsze boję się drugiego tomu. Podobno jest tak zwana „klątwa drugiego tomu". Oznacza to nie mniej, nie więcej, jak to, że autorowi nie udało się zrobić nic bardziej szczególnego i jednym słowem jest gorsza od pierwszego tomu.

Coraz częściej trafiam jednak na serie, gdzie tom drugi jest co najmniej tak samo dobry jak pierwsza książka.

Cieszę się, że podobnie było ze „Złym królem” Holly Black.

Po misternie uknutym planie w pierwszej części, Jude osiągnęła to co chciała, ale czy na pewno?

„Musisz mieć dość siły, by zadawać cios za ciosem, cios za ciosem, nie poddając się znużeniu. To pierwsza rzecz, jakiej musisz się nauczyć – jak wykrzesać z siebie tę siłę.”

Historię zaczynamy niemal pół roku od koronacji, pół roku, gdzie Jude nie zrobiła zbyt wiele, by choć przybliżyć swojego brata do tronu. Pół roku, gdzie problemy nadal rosną i nie wszystko jest takie jakby się wydawało.

Nie chciałabym tu opisywać fabuły, by przez przypadek nie zdradzić znaczącej informacji lub czegoś innego. W tym tomie będzie jeszcze wiecej intryg, tajemnic, spisków i zdrad. Zostajemy wciągnięci w pełne życie na dworze i możemy je obejrzeć i żyć nim „od podszewki". Jude oficjalnie jest prawą ręką Cardana, a w rzeczywistości rządzi całym królestwem i już teraz wie, że nie wygląda to tak jak sobie zaplanowała.

Więcej na: [Adres usunięty]

"Zły król. Okrutny książę" to już druga książka z serii. Jak mam być szczera, to odradzam wszystkim zaczynanie od drugiej części. Koniecznie najpierw przeczytajcie pierwszą część, bo ominie Was bardzo dużo! Wracając jednak do drugiej części, jestem nią oczarowana. Przenosimy się do świata elfów, co na starcie mnie ekscytuje, ponieważ lubię tematykę fantasty. Jednak ten świat elfów, to nie jest żadna bajka dla dzieci. Tam dzieją się ostre i bardzo ludzkie dramaty. Przede wszystkim wszystko komplikuje się po tym jak tron objął król Cardan. A później był już tylko rollercoaster i masę zwrotów akcji - książka trzymała mnie w napięciu aż do samego końca, którego z kolei totalnie się nie spodziewałam. Podsumowując - miałam pełną frajdę z czytania tej książki i zabieram się na trzecią część!

Seria "Okrutny książę", która została napisana przez Holly Black, należy do moich ulubionych powieści z pogranicza fantastyki. Zdecydowanie najlepszą częścią sagi jest tom drugi pt. "Zły król". Wspaniała dawka magii, intrygi i tajemnicy. Baśniowe elfy , które tak uwielbiam z książek innych autorów, w tym przypadku wcale nie są takie baśniowe. I właśnie za to cenie sobie twórczość autorki. Potrafi w doskonały sposób złamać stereotypy i ukazać, że każda istota ma podwójną naturę. Dla mnie to zdecydowanie jedna z lepszych książek, jakie czytałem. A było ich całkiem sporo. Polecam każdemu czytelnikowi. Emocje najwyższych lotów, gwarantowane.

„Słyszałem, że gdy śmiertelnicy się zakochują, przypomina to odczuwanie strachu. Wasze serca biją szybciej. Zmysły są wyostrzone. Doznajecie euforii, może nawet zawrotów głowy. Zgadza się?”

Najwyższy Król Cardan jest posłuszny Jude już od pięciu miesięcy. Zgodnie z zawartą przysięgą, musi wykonywać jej rozkazy przez rok i jeden dzień. Jude gorączkowo zastanawia się, jak wydłużyć ten czas, by zapewnić bezpieczeństwo Dębowi. Relacja między królem a seneszalem jest trudna, bowiem jednocześnie się nienawidzą i wzajemnie pragną. W międzyczasie do głosu dochodzi królowa Toni, która uważa, że zawarty między Tonią a Krainą Elfów sojusz jest już nieważny i przedstawia nowe żądania...

Jestem totalnie zachwycona tą książką! Czytałam ją w każdej wolnej chwili, a gdy tego nie robiłam, nie mogłam przestać o niej myśleć. Ile w niej jest intryg, tajemnic i zwrotów akcji! Kilkukrotnie wstrzymywałam oddech, gdy działo się coś, czego bym się nie spodziewała. No i to zakończenie... Ludzie, TO ZAKOŃCZENIE. Ile ta historia wywołała we mnie emocji! Radość, wściekłość, smutek, to wszystko zmieniało się z sekundy na sekundę! Przede wszystkim jest to zasługą Cardana, który jest tak złożoną, nieprzewidywalną i dobrze wykreowaną postacią. Z jednej strony się go kocha, by zaraz uświadomić sobie, jak cholernie jest zły. Jednocześnie jest też nonszalancki i zabawny, nierozgarnięty, ale gdy trzeba knuje i robi to dobrze.

Jude w tym tomie radzi sobie świetnie. Pięknie kłamie, poświęca się i poniża, byleby tylko wyjść na swoje. Niestety jest też łatwowierna, czego skutki są... No cóż, lepiej sprawdźcie to sami. Ja miałam ochotę coś rozwalić.

Uwielbiam to, jakie Holly Black potrafi tworzyć różnorodne postaci. Każdy osobnik w tej książce jest inny, nawet w obrębie tej samej rasy. Mnogość kolorów skóry, kształtów poroża, oczu i innych części ciała mnie zachwyca. Autorka jest ogromnie kreatywna.

Jak zapewne już się domyślacie – polecam „Złego Króla” całą sobą! Cieszę się, że rozpoczęłam ten rok tak dobrą pozycją.