Zdążyć do domu na święta

𝚉𝚊𝚜𝚔𝚊𝚔𝚞𝚓ą𝚌𝚎, 𝚓𝚊𝚔 𝚌𝚣ł𝚘𝚠𝚒𝚎𝚔 𝚙𝚘𝚝𝚛𝚊𝚏𝚒 𝚜𝚒ę 𝚣𝚖𝚒𝚎𝚗𝚒ć 𝚠 𝚣𝚊𝚕𝚎ż𝚗𝚘ś𝚌𝚒 𝚘𝚍 𝚜𝚢𝚝𝚞𝚊𝚌𝚓𝚒.

❄ Filip wszystko analizuje. Kaja stawia na spontaniczność. Więcej ich dzieli niż łączy. Gdy poznają się na lotnisku w Brukseli, nic nie wskazuje na to, że za kilka godzin będą na siebie skazani. Wszystkie loty zostają odwołane, a rodzinne, świąteczne spotkania stają pod znakiem zapytania. Kaja nie poddaje się jednak i postanawia dotrzeć do kraju alternatywnym środkiem transportu. A nawet kilkoma. Filip nie rozumie, dlaczego dziewczynie tak bardzo zależy na powrocie do domu, ale postanawia jej towarzyszyć.

❄ Uff... Czy muszę mówić, że przy końcówce kilka łez mi poleciało, mimo, że wcześniej sobie go zaspojlerowałam? Przekartkowałam ostatnie kartki by sprawdzić ile stron ma książka, niefortunnie otworzyłam na epilogu🙈

❄ To było moje pierwsze spotkanie z piórem Anny Chaber i nie miałam pojęcia czego się spodziewać. Jasne, słyszałam o jej wcześniejszych książkach, ale jakoś mnie do nich nie ciągnęło. Teraz miałam okazję przeczytać 'Zdążyć do domu na święta' i postanowiłam ją wykorzystać.

❄ Autorka ma lekkie, przyjemne pióro przez co wręcz płynie się przez lekturę *nawet jak wiedziałam do czego dojdzie*. Jednak znalazłam w fabule dwa misuny, które niezmiernie mnie zirytowały: zachowanie Manon, dziewczyny Filipa oraz cała akcja z podwózką przez nieznajomych. Temu mówię stanowcze 'nie'.

❄ Zdecydowanie wolę wesołe historie świąteczne, ale doceniam wszystko w 'Zdążyć do domu na święta'. To lepsza wersja 'Promyczka', za którym nie przepadam. Tutaj nie czułam, że emocje są wymuszane na czytelniku i robi się wszystko by było coraz smutniej.

❄ W skali świąteczności takie 3/5🎄

Jak lubicie sobie popłakać to możecie brać w ciemno 💔

Całkowicie inna, nieprzewidywalna, życiowa i wzruszająca. Największe świąteczne zaskoczenie tego roku.

Znam inne powieści autorki i trochę oczekiwałam czegoś innego. Jakieś lekkie, klimatyczne czytadło idelane na grudzień - tak myślałam. Ale ta historia, oprócz tego, że bohaterowie chcą dotrzeć do Polski na święta, równie dobrze może dziać się w innym okresie. Ale to nie ważne, bo to niknie przy treści. To bardzo życiowa, momentami trudna historia, w której dwójka przypadkowych osób, właśnie po spotkaniu ze sobą, postanawia coś zmienić w swoim życiu. Jednak nie nastawiajcie się na romans, bo to nie o to tu chodzi. Lepiej przygotujcie chusteczki.

Książką jestem zachwycona. Fabułą, prowadzeniem akcji, ogromnym ładunkiem emocjonalnym jaki niesie. Jest tu też miejsce na przemyślenia, dawanie drugiej szansy, i chociaż to historia smutna, to dająca nadzieję na przebaczenie. Polecam.

Z szelestem przewracam ostatnią kartkę próbując przeczytać cokolwiek przez zamglony wzrok i łzy szczelnie wypełniające przestrzeń pod powiekami. Książka bożonarodzeniowa, która w zamyśle miała być lekka, prosta i przyjemna, a ofiarowała mi całą gamę różnorodnych emocji i myślę, że to najlepszy prezent od autorki. W moim przypadku tak emocjonujące i poruszające książki działają niczym to katharsis, o którym uczyliśmy się na lekcjach języka polskiego - wyzwalają uczucia i oczyszczają. Właśnie dlatego - pewnie przeciwnie w reakcji na przeżycia jakie były moim udziałem - nie stronię od książek smutnych i melancholijnych.

Dwoje przypadkowych ludzi - Polaków, którzy gdzieś tam na lotnisku w Brukseli spotykają się ze wspólnym problemem - odwołanym lotem, którym mieli wrócić do domu na święta. Tak rozpoczyna się pełna zwrotów akcji podróż i wydawać by się mogło - romantyczna historia. Jednak autorka zaskakuje na każdym kroku i oddaje na ręce czytelników niebanalną opowieść o relacjach rodzinnych, stracie, przeżywaniu żałoby i odchodzeniu. Nasz sceptycznie nastawiony do życia bohater przekona się też, że świat pełen jest różnorodnych ludzi, charakterów i zachowań, i nawet nie zdajemy sobie sprawy, że w razie problemów na naszej drodze stanie anioł w ludzkiej skórze.

Spodobały mi się też sylwetki głównych bohaterów. Kaja i Rafał to dwa różne żywioły, przeciwieństwa, którzy wzajemnie się w tej historii uzupełnili i pokazali nam swoje poranione wnętrza i bolesne przeżycia. Zwłaszcza opowieść snuta przez Kaję wywołała u mnie całą gamę przeżyć - od przyjemnego ciepła aż po łzy wzruszenia.

To naprawdę głęboka, dojrzała i pięknie napisana powieść bożonarodzeniowa, która wbrew pozorom zawiera bardzo dyskretnie umieszczony klimat świąt. Jeśli stronicie od ckliwych historii, a w zamian wybieracie coś co was emocjonalnie przemagluje to myślę, że nawet nie ma się nad czym zastanawiać - czytajcie. Dla mnie to dopiero druga świąteczna historia, a już wysoko postawiona poprzeczka i powieść, której nie zapomnę przez długie lata.

Macie w planach? Jeśli książki świąteczne to ciepłe i przyjemne czy jednak takie bolesne, które zostają z czytelnikiem na długo?

Zdarzyło Wam się kiedyś obawiać czy zdążycie dotrzeć na Wigilię do domu?

Kaja i Filip próbują dotrzeć z Belgii w okolice Wrocławia. Niestety po drodze następują nieprzewidziane komplikacje, które rozpoczyna strajk na lotnisku. Ta dwójka jednak nie poddaje się łatwo. Chociaż trzeba przyznać, że to determinacja Kai pcha Filipa do podejmowania kolejnych decyzji. Oboje wcale się nie znają, łączy ich tylko wspólny cel dotarcia do bliskich, na Święta. Jednak towarzystwo podczas podróży powoduje, że dzielą nie tylko trudy, ale też własne historie.

To nie jest łatwa fabuła. To opowieść naznaczona bólem, nie tylko tym fizycznym. Obojgu bohaterom towarzyszy nieuchronność, tęsknota, żal, strata. Jedno z nich poszukuje ukojenia, drugie rozliczenia.

Historia tych obojga pokazuje, że warto zawalczyć chociaż o chwilę, bo czasem to właśnie ta chwila okazuje się najważniejsza - bo nieodmienna.

A czasem przypadkowo spotkana osoba, staje się ważniejsza niż mogłoby się wydawać.

Nie, Kaję i Filipa nie połączyło romantyczne uczucie, jak zapewne sądzicie. Jednak mam wrażenie, że połączyło ich coś równie ważnego...troska i pamięć.

Ta dwójka na długo ze mną zostanie 💔

Kolejne spotkanie z twórczością Ani Chaber i kolejne bardzo miłe zaskoczenie! “Zdążyć do domu na święta ” to książka idealna na teraz, kiedy z utęsknieniem czekamy na święta. 🎄

 Przypadek czy przeznaczenie?

Filip wszystko analizuje. Kaja stawia na spontaniczność. 

„Zdążyć do domu na święta” to nietypowa powieść świąteczna. Filip i Kaja poznają się na lotnisku w Brukseli, gdzie oboje czekają na samolot do Polski. Chwile później wszystkie loty zostają odwołane. Podejmują decyzje, że wyruszą w dalszą trasę pociągiem, ponieważ to ich jedyna opcja. Po drodze napotykają mnóstwo nietypowych sytuacji, a święta w domu stają pod znakiem zapytania. Filip już ma zamiar się poddać, jednak Kai tak zależy, by spędzić święta w domu, że to napędza ich do działania.

Autorka ma niebywały talent, by ze zwykłej, wręcz banalnej historii stworzyć wzruszającą i pouczającą powieść, która wciągnie czytelnika na długie godziny. Pozycja obowiązkowa dla fanów tego gatunku. Wzruszające historie obyczajowe zawsze są pożądane, szczególnie w te zimowe dni, kiedy to pragniemy usiąść ze świetną lekturą, zatracić się w czytaniu i zapomnieć o otaczającym nas świecie. Z ogromnym przejęciem będziecie przemierzać trasę wspólnie z Filipem i Kają, mając nadzieję, że bezpiecznie dotrą do domu na święta. To historia, która uświadamia nas, jak obcy ludzie, których przypadkiem spotykamy na swojej drodze, mogą mieć ogromny wpływ na nasze życie, jak zupełnie bezinteresownie są w stanie wyciągnąć pomocną dłoń. ✨

"Zdążyć do domu na święta” to słodko-gorzka historia, w której bohaterowie muszą zmierzyć się z nieprzewidzianymi sytuacjami. To przepiękna, wartościowa i skłaniająca do myślenia opowieść, która pokazuje, co tak naprawdę ważne jest w życiu. Jeśli szukacie książki świątecznej, która wzruszy Was do łez, to taka właśnie jest powieść Anny Chaber.

Gorąco Wam ją polecam! ❤

Szukacie powieści, która poruszy najczulszą strunę Waszego serca? Historii, która napełni nadzieją, by ostatecznie wycisnąć łzy? A to wszystko w towarzystwie śnieżnych zasp i świątecznej atmosfery? Trafiliście doskonale! “Zdążyć do domu na święta”, czyli najnowsza książka Ani Chaber, spełni powyższe oczekiwania. Piękny pomysł na fabułę. A może nie pomysł? Może tę fabułę napisało życie? Tym mocniej uderzały we mnie opisane wydarzenia. Główni bohaterowie są jak ogień i woda, a mimo to doskonale się dopełniają. Podróż, w którą wyruszą, pokaże, że pecha nie da się wyczerpać. Autorka bierze na tapetę dwa motywy, które ściskają za serce, a okoliczność zbliżających się świąt dodatkowo intensyfikuje całość. Nie wszystko udało mi się przewidzieć, a może po prostu nie chciałam dopuścić do siebie myśli, że ta historia może skończyć się właśnie tak… “Zdążyć do domu na święta” to pierwsza w tym sezonie powieść świąteczna, po którą sięgam i wiem, że nie mogłam wybrać lepiej. Każda minuta spędzona z bohaterami przyniosła mi emocje, z którymi nie zawsze potrafiłam sobie poradzić. Zakończenie całkowicie mnie ścięło. Jeszcze długo po przewróceniu ostatniej strony nie mogłam opanować łez. Wiem, że potrzebowałam tej książki w swoim życiu i jestem za nią wdzięczna, Aniu. Towarzyszę autorce od momentu wydania pierwszej powieści i dokładnie widzę, jak wspaniale się rozwija, doskonaląc warsztat pisarski. Czuję to w każdym przeczytanym zdaniu. “Zdążyć do domu na święta” to piękna i poruszająca opowieść, do której dodano szczyptę świątecznej magii… Jestem pewna, że i Wy jej potrzebujecie, ale jeszcze o tym nie wiecie! Sięgajcie więc po nią bez wahania, bo polecam ją z czystym sumieniem!

Jedno przypadkowe spotkanie może odmienić życie bohaterów. Tylko czy są otwarci na zmiany? Czy są w stanie porzucić znane choć niekoniecznie ważne przywiązania? O tym przekonamy się sięgając po powieść Anny Chaber, niesłychanie ciepłą i otwartą na nowe doświadczenia lekturę "Zdążyć do domu na święta".

Doskonale pamiętam moje zaintrygowanie debiutującą autorką oraz przyjemne zaskoczenie jej pierwszą dopracowaną powieścią a tymczasem mierzę się z kolejną propozycją od Anny Chaber i jestem zachwycona jej podejściem do tematu! Na przestrzeni wszystkich przeczytanych jej książek widzę jak dopracowała warsztat, rozwinęła styl i zaangażowała się w kreację bohaterów co przekłada się na odbiór jej opowieści oraz mnóstwo towarzyszących mi podczas czytania emocji.

Poznajemy losy Kai i Filipa, którzy poznali się na lotnisku w Brukseli i zdecydowali się przemierzyć Europę na własną rękę, by dotrzeć do domu na święta. A właściwie to Kaja tak zadecydowała a on jedynie z ciekawości podążył za nią, bo zaintrygowała go jej barwna osobowość a odwołany lot i tak wymusiłby na nim jałowe czekanie na kolejny. Tym sposobem otworzyła się przed nimi wyjątkowa przygoda, podróż pociągiem, autobusem i autostopem, która w cudownym motywie drogi pokazała jak człowiek nabiera doświadczeń, wyciąga wnioski z przeżytych chwil i dostrzega to co wcześniej było na wyciągnięcie dłoni.

Napisać, że polubiłam bohaterów to jakby nie napisać nic. Z wielkim zaangażowaniem śledziłam ich losy, ponieważ z przyjemnością stanęłabym na ich miejscu, gdybym otrzymała takie wyjątkowe towarzystwo. Filip mimo swojej sceptyczności co do działań Kai stał murem za nieznajomą i zbliżał się do niej na każdym etapie podróży co raz bardziej a dziewczyna zachwycała determinacją, by dotrzeć do rodziny na święta. Obydwoje reprezentowali sobą upór i walkę o własne przekonania, jednocześnie ucząc czytelnika, że w życiu liczy się coś więcej niż pieniądze czy potrzeba bycia lubianym. Chodzi bowiem o indywidualność, bliskość drugiego człowieka, szczerą miłość a także odwagę, by zrobić krok w nieznane, ponieważ jak się okazuje może to przynieść wiele dobrego. A nawet miłość!

"Zdążyć do domu na święta" chociaż cieszy nasze serca powoli kiełkującym motywem romantycznym rozwijającym się gdzieś daleko na drugim planie to przede wszystkim mamy do czynienia z piękną, nastrojową, niosącą nadzieję powieścią obyczajową. Uczymy się na losach bohaterów wybierać życiowe priorytety, korzystać z chwili i doceniać wzajemne zrozumienie, ale jednocześnie cudownie bawimy się podczas tej malowniczej, otwartej na nowe doświadczenia podróży.

Napisać, że to było dobre to jakby połowę zdania ominąć, tę najważniejszą, to było po prostu genialne! Jeśli liczycie na świąteczną i przyjemna historię to już z góry mogę Wam napisać, nie liczcie na to. Nie magia świąt gra tutaj główną rolę. Ta książka to emocjonalna bomba, z fajerwerkami i milionem drgań serca. Jest bolesna, trudna ale bardzo potrzebna. Dzięki słowu pisanemu mieliśmy okazję nie tylko odbyć sentymentalną podróż do przeszłości, ważnej i istotnej ale ujrzeć delikatną nic przyjaźni zawiązującej się między głównymi bohaterami. Zarówno Kaja jak i Filip, oboje skrzywdzeni przez los, znaleźli sie w swoim towarzystwie nie przez przypadek. Dzięki ich krótkiej ale jakże intensywnej znajomości możemy poczuć namiastkę tego z czym oni musieli mierzyć się na codzień. Ich wspólny powrót do domu na święta nie jest tylko kolejną historią, którą mamy okazję poznać i odłożyć na półkę. Zostanie z nami na dłużej, znacznie dłużej. Sam tytuł "Zdążyć do domu na Święta" to nie tylko sentymentalne powiedzenie. To ogromna walka z samym sobą, własnymi obawami i strachem czającym się za rogiem. Próba wybaczenia nie tylko innym ale przede wszystkim sobie. Także szansa na ostatnie pożegnanie. Bardzo refleksyjna, dająca do myślenia i skłaniająca do otwarcia własnego serca i własnej duszy książka. Jeśli do tej pory zastanawialiście się czy warto, to już nie myślcie. Pozwólcie autorce na tą podróż, tylko pamiętajcie zabierzcie zapas chusteczek, słyszałam, że wiele z Was uronilo przy niej wiele łez. Mnie osobiście się udało tego uniknąć ale było blisko.

Cześć! 💔

Czytając opis książki “Zdążyć do domu na święta” Anny Chaber, miałam pewne wyobrażenia o niej. Byłam przekonana, że będzie to lekka, dość schematyczna książka, która opowie nam losy dwójki osób, którym los płata figle i stawia kłody pod nogi, po to aby nie mogli zdążyć na czas wrócić do swoich rodzin. Stawiałam na świąteczny romans i dużą nutkę humoru, przecież Kaja i Filip poznali się na lotnisku w Brukseli, gdzie wraz z innymi pasażerami utknęli, ponieważ wszystkie loty zostały odwołane. Autorka zdradziła nam tylko, że wspólnie wyruszą w podróż do domu. Kolejne godziny spędzą w pociągu, autobusie, taksówce czy na jeździe stopem. Czy zdążą wrócić do domu na czas?

Nie zdradzę Wam tego. Chciałabym tylko powiedzieć, że okropnie pomyliłam się do tej książki. Wspomniałam na wstępie, że sądziłam, iż będzie to świąteczny romans z nutką humoru, jak bardzo myliłam się wiem tylko ja i osoby, które przeczytały tą historię. Ta książka przemieliła mnie emocjonalnie. Książka “Zdążyć do domu na święta” nie jest romansem - jest podróżą do domu i podróżą do przeszłości. Jest drogą do pogodzenia się ze stratą. Drogą, która ma pozwolić nam zaakceptować to czego odzyskać już nie możemy. Drogą, która pozwala nam wybaczyć.

Historia w książce zawarta jest z dwóch perspektyw i ukazuje dwie strefy czasowe. Rozdziały oczami Kaji w większej części są powrotem do przeszłości, opowiadaniem jej “historii miłosnej”. Filip natomiast to bohater, który ukazuje nam to co dzieje się obecnie. Połączył ich zupełny przypadek, jednak każdy kto przeczyta tą historię, gołym okiem zobaczy, że było to przeznaczenie.

Gdzieś przed setną stroną zrozumiałam, że nie będzie to romans, który sobie wyobrażałam. To właśnie wtedy dotarło do mnie z jak bardzo emocjonalną historią mam do czynienia. Autorka w piękny sposób ukazała nam krótką, ale jakże owocną przyjaźń Filipa i Kaji. W tej historii nie brakuje emocji, nie brakuje uczuć, troski i miłości. Ta historia otwiera oczy.

Autorka za pomocą bardzo trudnej historii przekazuje nam jak ważne są relacje międzyludzkie. Pokazuje jak wielką moc ma wybaczenie, wybaczenie samemu sobie. Pokazuje jak może zmienić się nasze życie gdy otworzymy się na drugą osobę, zwłaszcza gdy zaczynamy mówić. Ah, ciężko mi ująć w słowa to jak bardzo ta historia potrafi wpłynąć na postrzeganie niektórych aspektów życia.

Czy ta historia złamała mi serce? Tak. Autorka na zakończenie nas za to przeprasza, jednak ja wiem, że takie historie są bardzo potrzebne. Aż trudno mi uwierzyć, że przeczytałam ją jednym tchem. Nie mogłam się od niej oderwać. Ta historia całkowicie mnie pochłonęła. Zabrała kawałek mojego serca, który już nigdy do mnie nie wróci.

Powiem tylko jedno.

Dla takich historii chce się czytać książki.