Zapomniany

Patryk i Jędrek korzystają ze swojego beztroskiego życia. Czasami nawet za bardzo. Patryk z zapleczem finansowym i świetną furą, a Jędrek z uśmiechem modela.

Co jakiś czas wybierają się na Łowy, aby wymyślonymi bajeczkami o sławie zwabić nastolatki do hotelu, a tam oddawać się przyjemnościom. Pewnego dnia los postanawia odwrócić karty, a Patryk budzi się zamknięty w lochu i zostaje tam na bardzo długi czas. Odwiedza go tylko zakapturzona postać. Popada w obłęd, prawie umiera z głodu, przygotowuje się na powolną śmierć. Nagle słyszy głosy ludzi...

Czy jest nadzieja na wolność? Kto stoi za porwaniem? Jak Jędrek radzi sobie ze zniknięciem przyjaciela?

Biorąc do ręki książkę nie spodziewałam się takiego wstrząsu. Z każdą kartką byłam coraz bardziej zdziwiona

i zaciekawiona pomysłem autora. Dalej nie do końca jestem pewna, który z bohaterów był bardziej popaprany.

Wszyscy bardzo przemyślanie wykreowani. Czytając zaczynałam rozumieć ich motywy działania.

Może oprócz decyzji Jędrka.

Ta postać akurat wzbudziła same negatywne emocje.

Adrian Bednarek perfekcyjnie wszedł w głąb ludzkiego mózgu. Bardzo obrazowo opisał instynkty zwierzęce pojawiające się u człowieka, który walczy o przetrwanie.

Nie zabrakło brutalności i skrajnych działań. Nie raz przechodziły mnie dreszcze.

Akcja opisana z dwóch perspektyw. Teraźniejszości oraz przeszłości. Pierwszy raz mi to kompletnie nie przeszkadzało! Idealne zagranie!

Ten thriller psychologiczny, wywarł na mnie tak dobre wrażenie, że obawiam się, że żadna inna książka nie zachwyci mnie już tak bardzo. Jestem niezmiernie ciekawa drugiej części.

Z całą pewnością sięgnę po wszystkie książki autora. Jak narazie Adrian Bednarek to mój numer jeden w mrocznym świecie czytelniczym.

Polecam!

Książka bardzo mi się podobała, choć niosła za sobą naprawdę różnoraki wór emocji. Oczywiście czytamy ją naprzemiennie od 2005 roku i 2015 roku, kiedy to dzieje się najwięcej złego. W czasach wcześniejszych poznajemy dwójkę głównych bohaterów, którzy wykorzystują naiwność młodych dziewczyn do zaspakajania swoich seksualnych potrzeb. Jest rozpisane na bardzo wiele rozdziałów, gdzie jednocześnie w czasie późniejszym czytamy tylko o jednym z nich. Niestety poznajmy go z najgorszej strony i w możliwie przerażających okolicznościach. Został bowiem porwany i przetrzymywany w okropnych warunkach. Porywacz bardzo się na nim mścił, co trwało wiele lat, które w późniejszych stronach zaczynają mu się zlewać w jedno. W wyniku pewnych okoliczności ucieka z tego miejsca zachowując się jak wygłodniałe zwierzę. Jest samolubny, arogancki, prymitywny. Posiada wszystkie cechy charakteru człowieka niegodnego niczego. Przerażała mnie jego wulgarność i to co robił. Byłam tym okropnie zniesmaczona.

Dalsze losy znacznie się zmieniają, nie chce wam ich zdradzać, ale bywały momenty, kiedy czytałam z zapartym tchem i takie, które sprawiały, że nie miałam ochoty nigdy go poznawać. Ogólnie książka jest jak dla mnie wstrząsająca i taka nierzeczywista. Plusem było to, że cała akcja tak mnie wciągnęła, że nie zwracałam uwagi na nic innego. Nawet nie wiem, czy bohaterzy byli dobrze wykreowani, ani czy były opisy otoczenia. Wszystko to się we mnie zatarło poprzez historię, która naprawdę zburzyła mój sposób myślenia. Domyślam się, że podczas czytania musiałam robić dziwne miny, bo dzieci stwierdziły, że jeszcze mnie takiej nie widziały.

Książka widnieje jako thriller psychologiczny, a ja bym tam dopisała ,,Przerażająco emocjonujący".

Ta dziedzina literatury jest moja ulubioną, jednak nie spotkałam się jeszcze tak niesmacznej książki. Moja ocena jest pozytywna, gdyż niewiele jest takich pozycji od których nie mogłam się oderwać do samego końca. Ta jest pierwszą, którą na długo zapamiętam...

Jędrzej i Patryk do dwóch osiemnastolatków, dla których rozrywką jest wykorzystywanie naiwnych dziewcząt. Po jednych z takich Łowów Patryk budzi się zamknięty w ciemnym lochu, nie mając pojęcia, kto mógł go uwięzić. Mijają miesiące, a potem lata… Człowiek, który o niego “dbał” przestaje się pojawiać. Patryk będący na skraju wycieńczenia zaczyna wierzyć, że umrze. Wtedy niespodziewanie pojawia się nadzieja…

“Zapomniany” to historia niezwykle mroczna, obezwładniająca i wciągająca w wir wydarzeń dosłownie od pierwszych zdań. Jeśli planujecie usiąść do tej lektury i przeczytać “tylko jeden rozdział” to od razu mówię, że to niewykonalne. I nawet ja, która pada ze zmęczenia po 23, nagle ożyłam, gdy ta książka trafiła w moje ręce. Tematyka “Zapomnianego” jest mocna. Adrian Bednarek nie patyczkuje się z nami, jest do bólu szczery, brutalny i choć pisze o psychopatycznych bohaterach, ja czytam jego powieści, jak zaczarowana (mąż zawsze się zastanawia, co jest ze mną nie tak?!). Akcja wydaje się dynamiczna, choć tak naprawdę to buzujące w nas emocje sprawiają, że wszystko dzieje się tak szybko. Znacie ten stan, gdy przeskakujecie wzrokiem po dialogach, żeby czym prędzej dowiedzieć się, co zaraz nastąpi? Czytając “Zapomnianego” robiłam to nieustannie! Mało jest takich autorów, którzy potrafią naładować czytelnika niepokojem i utrzymać ten stan aż do ostatniego słowa. Adrian jest w tym mistrzem! Bohaterowie? Z pewnością zapadają w pamięć, ale czy da się do któregoś z nich zapałać sympatią? Zdecydowanie nie. Książka trafi w gust czytelnika o mocnych nerwach. Jest po brzegi wyładowana scenami, które mogą obudzić w nas obrzydzenie. Przyznaję się, że był moment, w którym mój żołądek wywrócił się do góry nogami i musiałam na moment przerwać czytanie. Właśnie takie rzeczy udowadniają, jak dobra była to lektura, jak wkradła się do mojej wyobraźni, podsuwając mi wizualizacje przeczytanych słów. Mogłabym rozwodzić się na temat “Zapomnianego” jeszcze długo, ale kto by to czytał? Fani thrillerów koniecznie muszą sięgnąć po tę książkę! Wierzcie mi, że zakończenie (choć trochę do przewidzenia) odbierze Wam dech i sprawi, że będziecie potrzebować kolejnego tomu na już. A do premiery jeszcze miesiąc!

,,Zapomniany" Adriana Bednarka to moje drugie spotkanie z twórczością tego autora. Czy warto zapoznać się z tą pozycją?

Głównymi bohaterami książki są nastolatkowie, którzy postanowili urozmaicić swoją strefę intymną seksualną. W tym celu wynajdywali młode dziewczyny, w galeriach i innych miejscach publicznych, a kiedy te wpadały im w oko bez wahania wymyślali swoją specjalność i podawali się np. za poszukiwaczy dziewcząt jako twarze magazynów. pech chciał, że nie wszystko poszło zgodnie z planem. Jeden z nich został uprowadzony i zamknięty na wiele lat w lochu. Czy ,,przedsiębiorczego" nastolatka udało się uratować i kto stał za je zniknięciem?

uważam, że nie warto zrażać się, gdy jedna książka danego twórcy nie przypadnie nam do gustu. Z tego też powodu postanowiłam skusić się na ,,Zapomnianego" Adriana Bednarka. Wiele osób poleca jego twórczość i muszę przyznać, że tym razem ja także czuję się bardzo usatysfakcjonowana. Dodawanie scen z teraźniejszości z lochu naprzemiennie ze wspomnieniami z mamienia nastolatek dodają tej powieści dodatkowego napięcia. Zakończenie także okazało się być dla mnie satysfakcjonujące, a cała lektura napisana tak lekko, że nie sposób było się od niej oderwać.

Nic nie wyszło z moich założeń, by tę ksiązkę rozłożyć sobie na dłużej w czasie. Zostałam wciągnięta w wir wydarzeń od pierwszej do ostatniej stron i wcale nie żałuję, że dałam porwać się tej kilkusetstronicowej powieści Bednarka. Nie mam wielkiego porównania, jeśli chodzi o jego książki jednak ta wywarła na mnie olbrzymie wrażenie. Z wielkim zainteresowaniem zapoznawałam się z kolejnymi scenami, wychwytując napięcie, przerażenie i zaskoczenie bohaterów. Jeśli szukasz niebanalnej, pełnej emocji lektury to ,,Zapomniany" Adriana Bednarka powinien przypaść Ci do gustu.

Pierwsze spotkanie z autorem zaliczę do naprawdę udanych, bo już po kilkunastu stronach wiedziałam, że ta historia nie będzie byle jaka.

Wpadłam w jej sidła jak w hipnoze. Styl autora przypadł mi do gustu, a

rozdziały kończyły się w idealnym momencie. Dosłownie nie miałam ochoty odkładać jej na półkę ani na chwilę.

Rok 2005. Patryk i Jędrek to dwóch osiemnastoletnich kumpli. Mając za dużo pieniędzy, bawią się w poszukiwaczy modelek do branży rozrywkowej. Gustują w młodych, naiwnych dziewczynach. Swoje wyjścia nazywają "Łowami". Pewnego dnia Patryk budzi się w ciemnym lochu, mijają lata, a ON popada w obłęd. Porywacz dostarcza mu co jakiś czas wodę i trochę jedzenia.. Patryk jest na skraju przetrwania. Kiedy myśli, że umiera, w lochu niespodziewanie pojawiają się ludzie..

Dawno nie czytałam dobrego thrillera kryminalnego pełnego okrucieństwa, pokręconych bohaterów i niesamowitych zwrotów akcji, dlatego moja opinia może być aż nadto pozytywna.

Mówiąc, że bohaterzy w tej historii są dobrze wykreowani, to za mało. Każdy z nich daje w tej historii 100%.

Oprócz patologicznych zachowań, świetnie został pokazany świat naiwnych nastolatek, które dla pieniędzy są w stanie zrobić wszystko. W tej historii znajdą się gwałty, znęcanie, zabijanie, można by pomyśleć, że za dużo tego na raz, ale nie czułam przepychu. Wręcz przeciwnie, każdy kawałek układanki pasował idealnie.

Na pewno inaczej będę teraz patrzeć na groszek i mielonkę, którą w sumie lubię. 😁

Zakończenie zostawiło mi niedosyt i widziałam je trochę inaczej ale to tylko kolejny plus dla autora,który dał mi nadzieje na więcej.

Książka idealna dla wymagających czytelników, którzy cenią sobie pokręcone umysły. Ja na pewno sięgnę po inne pozycje spod pióra autora.

Juz dawno chciałam przeczytać coś spod pióra Adriana Bednarka i w końcu się udało. Po książkach świątecznych i różnych romansidłach wzięłam dla odmiany thriller psychologiczny pt. "Zapomniany".

Rzeczywiście pióro autora jest dobre i muszę przyznać, że napięcie utrzymywane jest przez całą lekturę.

Aczkolwiek...

Dla mnie ta książka była ciężka. Dobra, ale ciężka. Tematyka trudna, ponieważ znajdziemy w niej: wykorzystywanie seksualne kobiet nieletnich, gwałt, przemoc, głodzenie, poniżanie człowieka, przemoc, brutalność...

To wszystko pasowało i tworzyło jedność, ale niektóre sceny czytało mi się ciężko 😔

Były dla mnie za brutalne...

Poznajemy dwóch przyjaciół: Patryka i Jędrka. Lubią podróże po Polsce i wiecie co jeszcze? Wykorzystywać naiwne młode kobiety... Bajerują je wmawiając, że są z branży rozrywkowej. Mają przygotowane fikcyjne umowy, a później się z nimi przesypiają...

Takie "wypady" nazywają "ŁOWAMI"...

Po jakimś czasie od ostatniego "łowu" Patryk znajduje się w ciemnym lochu, gdzie spędzi sporo czasu... Jego porywacz to Duch w masce (tak go nazywa), który przynosi mu jedzenie i inne rzeczy potrzebne do przetrwania... ale pewnego dnia ON znika, a Patryk skazany jest na śmierć głodową...

Aż tu nagle...!

Niespodziewanie pojawią się inni ludzie...

Co tak naprawdę się stało?

Kim był Duch?

Jakie tajemnice odkryje Patryk?

Te i wiele innych pytań towarzyszyło mi podczas czytania. Niektóre odkryte fakty to ogromne zaskoczenie...A sama końcówka... czytałam ją dwa razy...

Myślę, że w przyszłości sięgnę po inne książki autora, ale na razie.. muszę odsapnąć!🙈

Aczkolwiek GRATULUJĘ autorowi bardzo Dobrego pióra!

Adrian Bednarek i jego odjechany "Zapomniany" od Wydawnictwa Zaczytani.

Dwóch chłopaczków z liceum wymyśliło zabawę w Łowy (pod pretekstem wielkiej kariery zaciągają młodociane panny do łóżka) do momentu, aż to jeden z nich zostanie upolowany.

U Bednarka królują niesamowicie złożone czarne charaktery, które czasem ciężko jednoznacznie ocenić pod kątem moralności. Patryk ma wiele na sumieniu, ale nie zasługuje na los, który go spotyka, bo obok jest ktoś, zdecydowanie gorszy i to ON zasługuje na karę. Ofiary mają drugorzędne znaczenie i nie przywiązujemy do nich większej uwagi, choć są to wykorzystywane seksualne nieletnie dziewczyny. Opis więzionego latami człowieka, wywiera naprawdę piorunujące wrażenie. Taki hermetyczny świat sam w sobie stwarza niezwykle duszną atmosferę. Oczywiście dręczy nas pytanie kto i dlaczego uwięził chłopaka. Gdy nastąpi moment uwolnienia, przyjdzie czas na poszukiwanie odpowiedzi. Co ciekawe mamy tu dwóch antagonistów Złego i Gorszego, i to właśnie Zły po przemianie będzie musiał dorwać tego drugiego. Główną rolę odgrywają tu drapieżcy, ich motywy i metody działania.

Za każdym razem przy okazji premiery nowej książki autora, jestem najzwyczajniej w świecie ciekawa, co też tym razem wymyślił. Jak zwykle kupił mnie stylem, ironią, bezpośredniością i ciętym dowcipem, choć odrzuca mnie nachalna i wszędobylska przemoc seksualna. Świetnie skrojeni bohaterowie, nie pozwolą nam nawet na chwilę nudy. Dynamiczna akcja i niespodziewane zwroty sytuacyjne powodują stały dopływ napięcia. Nie jestem w stanie niczego przewidzieć i to właśnie lubię najbardziej.

Ta książka jest największą niespodzianką, jaka mnie ostatnio spotkała. Początkowo opisuje losy dwóch 18 latków - Patryka i Jędrka. I pewnego dnia Patryk zostaje porwany. I co dalej? Otóż to! Nigdy nie spodziewałabym się, że z takiej historii można stworzyć coś fascynującego. Oczywiście, pomysł jest dobry. Bardzo dobry. Jednak zadawałam sobie pytanie, czy da się napisać to tak, aby fabuła była ciekawa? Adrian Bednarek jest dowodem na to, że się da! Największym atutem są oczywiście bohaterowie. Psychika bohaterów jest tak mocna, tak przerażająca, intrygująca, że obok tej pozycji nie da się przejść obojętnie. "Zapomniany" to mistrzostwo! Wciąga, zaskakuję!

Patryk i Jędrek są bogaci i na bardzo dużo sobie pozwalają. Mają po 18 lat, kiedy udają ludzi zatrudnionych w agencji, oszukują tym i wykorzystują młode, naiwne dziewczyny.

Mija jakiś czas, chłopaki przestali wyjeżdżać na łowy. Pewnego dnia Patryk zostaje porwany. Trafia do ciemnego pomieszczenia, gdzie nawet nie ma toalety. Początkowo wierzy, że bogaci rodzice szybko go uratują. Jednak z każdą godziną, z każdym dniem, tygodniem, miesiącem ta wiara staje się coraz słabsza. Czy zostanie uwolniony? Kto i dlaczego go porwał?

To już kolejna książka autora, którą miałam okazję czytać i niestety mnie bardziej podobały się wcześniejsze. Niby mamy zagadkę do rozwiązania, pomysł na fabułę nie jest zły, jednak mnie czegoś zabrakło, czegoś, co sprawiało, że nie mogłam się oderwać np. od książki pt. „Dziedzictwo zbrodni”. Żeby nie było nie porozumienia, nie twierdzę, że ta jest zła, przeczytałam ją w całość, zaciekawiła mnie na tyle, że musiałam poznać zakończenie, jednak czytałam ją „na spokojnie” (robiąc sobie przerwy). To historia o młodych chłopcach, którzy wykorzystywali młode dziewczyny, które tak naprawdę pragnęły tylko wyrwać się z biedy (przeważnie takich szukały), o porwaniu, koszmarze, jaki podczas niego przeszedł młody człowiek.

Głównym bohaterem jest Patryk. Najpierw poznajmy go jako chłopaka, który nie ma skrupułów (chociaż i tak ma ich trochę więcej niż jego kolega), później jako więźnie co znacząco go zmienia.

„Zapomniany” to książka, która mi się podobała, chociaż mnie nie zachwyciła. Mimo wszystko uważam, że warto przeczytać i polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

W tej historii seks został zniżony do zwierzęcych instynktów, które drzemią w bohaterach, co przeraża i nadaje powieści zatrważającą aurę. Jak daleko jest w stanie posunąć się osoba nastawiona na zaspakajanie tylko własnych chorych potrzeb seksualnych? Gdy przestają kontrolować nieokiełznany popęd seksualny, wyzwalają się najgorsze instynkty, w konsekwencji niszcząc człowieka od wewnątrz. Przyjaźń między bohaterami jest szorstka i interesowna. Czyny, których dopuścili się w młodości, nie będą zapomniane, a kara może dosięgnąć ich w każdej chwili.

Adrian Bednarek stworzył doskonałą fabułę, intrygującą i nieprzewidywalną. Mroczne wydarzenia, emocje towarzyszące bohaterom, opisuje bardzo dosadnie, wszedł w ich głowę i stworzył postacie, które mrożą krew w żyłach. Jest strasznie, ekscytacja miesza się z obrzydzeniem, strach z przerażeniem. Rozpracowanie postaci pod względem psychologicznym jest bardzo dużym atutem powieści. Autor wielokrotnie pokazał również przy innych publikacjach, że jest to jego bardzo mocną stroną.

Wszystkie elementy fabuły pasują idealnie, narracja prowadzona w pierwszej osobie powoduje, że czujemy to, co w głowie bohaterów narasta, ból, strach, złość. Poznanie szczegółowo psychiki bohaterów powoduje, że rozemocjonowani wchodzimy w ich skórę i przeżywamy ich tragedie. Popaprana psychika nie bierze się znikąd. Człowiek nie rodzi się zły, ale pewne okoliczności i wydarzenia powodują, że jego instynkty ewoluują, niestety nie zawsze w dobrym kierunku, wszystko zależy od napotkanych ludzi.

Już sam początek wciska w fotel, a później jest jeszcze lepiej. To doskonały thriller psychologiczny, kolejny w wykonaniu Adriana Bednarka. Doceniłam pomysł na fabułę, lekkość czytania i zwroty akcji, a zakończenie jak zawsze u autora zaskakuje i jest wisienką na torcie, na którą czekam. To książka, przez którą zarywa się noc i pozostaje w pamięci na długo.

Czytałem wiele dobrych recenzji na temat tej książki i nie zawiodłem się. Trzyma w napięciu do samego końca, historia jest niebanalna, a bohaterowie świetnie napisani. Dodatkowo styl pisania Bednarka bardzo mi odpowiada. Mimo że książka porusza dość ciężki temat to czyta się ją bardzo lekko. Szczerze polecam :)

Książka Bednarka opowiada historię Patryka, młodego chłopaka, który ma przed sobą całe życie. Pochodzi z zamożnej, dobrej rodziny. Niczego mu nie brakuje. Ma jednak bardzo nietypowe zajęcie, a mianowicie wraz ze swoim przyjacielem zwabiają młode naiwne dziewczyny, obiecują im wielką sławę, a potem wykorzystują w hotelowych pokojach. Łowy chłopaków trwają. Do czasu… Pewnego dnia Patryk budzi się w ciemnym pomieszczeniu, który okaże się jego domem przez najbliższe lata. Cała powieść napisana jest w bardzo mroczny, ale przystępny dla odbiorcy sposób. Mimo, że przepełniona jest agresją i czytelnik na samo wyobrażenie ma ochotę odwrócić wzrok, to czyta dalej. Tę książkę się nie czyta, ją się pochłania :)

‘’Zapomniany’’ to książka, o której zapomnieć się nie da. :) Bednarek przenosi nas do świata nieludzkich cierpień, gdzie każdy dzień stoi pod znakiem zapytania. Czytelnik ma totalny mętlik w głowie. Czy powinien kibicować osobie, która sama w swoim życiu zachowywała się równie źle? Autor bez wypowiadania konkretnych zdań zadaje czytającym wiele równie trudnych pytań. Ciężko jest opisać tę powieść. Trzeba to po prostu przeczytać.

Książka Bednarka to coś na pograniczu thrillera, kryminału i sensacji. W powieści dzieje się bardzo dużo, stąd też taki rozstrzał gatunkowy. :) Opowiada historię młodego chłopaka, Patryka, który ma bardzo nietypową zabawę… Zwabia wraz ze swoim kolegą młode dziewczyny, którym obiecują świetlaną karierę, po czym wykorzystują je. Ich Łowy jednak kończą się, a Patryk w niejasnych okolicznościach trafia do obleśnego pomieszczenia, gdzie będzie wegetował przez kolejne lata. Co takiego się wydarzyło? Czy hobby chłopaka ma coś wspólnego z jego porwaniem? Kto go więzi? Tego wszystkiego dowiecie się czytając książkę ‘’Zapomniany’’. Musicie się jednak liczyć, że szybko o tej książce nie zapomnicie. :)

Książka mnie jednym słowem zszokowała. Nie byłam w stanie przewidzieć tego, co wydarzy się za chwilę. Sama bardzo wczułam się w całą historię. Początkowo znienawidziłam głównego bohatera- Patryka, który wraz z najlepszym przyjacielem wykorzystywał młode dziewczyny pod pretekstem wielkiej sławy. Później jednak, gdy chłopak stał się więźniem nie potrafiłam mu nie współczuć. Czytając tę książkę uświadomiłam sobie, że takie sytuacje naprawdę mają miejsce. Że ludzie są trzymani wbrew im woli w niehumanitarnych warunkach przez długi czas, często przy tym ginąc… Książka wzbudza wiele ambiwalentnych emocji, od nienawiści, przez obrzydzenie, po współczucie. Bardzo pobudza zmysły i nie pozwala o sobie zapomnieć przez długi czas.

Tej historii nie łatwo się pozbyć ze swojej głowy. Początek książki jest dość lekki, poznajemy dwóch dobrych kumpli Jędrka i Patryka. Jak to młodzi ludzie chcą się wyszaleć, niestety wykorzystają niewinne dziewczyny, które w zamian za sławę i pieniądze oddają się chłopakom. Wszystko jest w najlepszym porządku, dopóki Patryk Kamiński nie zostaje porwany. Chłopak pochodzi z dobrego i bogatego domu, jednak detektywi, którzy go szukali, nie odnaleźli chłopaka. Okazuje się, że ten uwięziony jest w piwnicy przez nieznajomego faceta. Po 10 latach przez czysty przypadek udaje się wyjść Patrykowi na wolność. I postanawia sobie, że znajdzie tego, przez którego tak długo cierpiał!

Adrian Bednarek. Czy są jeszcze tacy, którzy nie znają jego twórczości? Miałam wielką przyjemność sięgać dość często po twórczość tego autora i jestem zachwycona. Jeżeli tylko na okładce książki pojawi się to nazwisko, możecie być pewni, że nie będziecie zawiedzeni. Bednarek to jakość sama w sobie. Szczyt emocji zapewniony. Ale nie będę was przekonywać, sami się przekonajcie. Ale ostrzegam, to lektury dla odważnych i nie bojących się brutalnych i mocnych scen.

Dwóch nastolatków, Patryk i Jędrzej, wolne chwile spędzają razem. Mają swoje ulubione hobby. Wyruszają sportową furą Patryka do oddalonych miast i uważając się za poszukiwaczy talentów z branży rozrywkowej, podrywają młode nastoletnie dziewczyny. Uwodzą je, oszukują, obiecują niebywałą karierę i lukratywne kontrakty. Ich sposób na wspólne intrygujące zabawy to tajemniczo brzmiące Łowy. Jak długo trwałaby ich zabawa, gdyby nie pewne niespodziewane wydarzenia? Patryk oszołomiony budzi się w ciemnym i zimnym lochu. Czy został porwany dla okupu? Czy rodzice już wynajęli detektywa, aby go odnalazł? Ale czas upływa, mijają kolejne pory roku, upływają lata, i nic się nie zmienia. Tylko ON się starzeje i staje cię coraz bardziej zaniedbany i wycieńczony. Przez cały czas porywacz karmił chłopaka i odwiedzał co jakiś czas. Ale pewnego dnia już się nie zjawił. I kolejnego, i kolejnego … Patryka niechybnie dopadła by śmierć głodowa, gdyby przypadkiem nie trafili na jego kryjówkę robotnicy, mający za zadanie rozebrać pomieszczenie, w którym przebywał. Jak wyglądał powrót chłopaka do rzeczywistości, co z jego rodziną i znajomymi? Na pewno zastał świat innym, niż ten, który opuszczał wiele lat temu. Patryk będzie się starał rozwiązać zagadkę swojego zniknięcia. Rozwiązanie, cóż, będzie nieoczekiwane i świetnie zakamuflowane przez autora. Dlatego warto doczekać do końca lektury, aby mieć pewność, kto stoi za tym niechlubnym czynem i dlaczego tego dokonał?

Zapomniany to świetny thriller psychologiczny, w którym autor obnaża psychikę bohaterów, rozbiera ją delikatnie i pomalutku. Ujawnia skrywane instynkty, które rządzą nastolatkami i nad którymi nie są w stanie zapanować. Nie mogą ich ujarzmić, a prowadzą ich prostą drogą do zguby, i to dosłownie. Przyjemności wzięły górę nad rozsądkiem. Analizując ich zachowanie już po skończonej lekturze mogą śmiało stwierdzić, że oni po prostu byli chorzy i powinni się leczyć. Ich wybujałe fantazje to szkodliwy nałóg, a na dodatek surowo karalny.

Ta opowieść porusza bardzo istotne kwestie, takie życiowe, z którymi często ludzie się zmagają. Niespełniona miłość, zdrada, toksyczna przyjaźń, zaniedbanie i odrzucenie przez bliskich, niszczycielska siła pieniądza i niechlubnych znajomości. Autor wykreował trudnych bohaterów, takich niejednoznacznych i zagubionych, poszukujących normalności. Obserwujemy jak się zmagają ze swoimi słabościami i ułomnościami, jak poszukują swojego miejsca w życiu, jak próbują ułożyć pozytywne relacje z otoczeniem. Bednarek skanuje psychikę każdego z nich i pokazuje nam jej obraz z wszelkimi rysami i podejrzanymi nieprawidłowościami.

Szybkie tempo i ciągły efekt zaskoczenia czytelnika. To autorowi wychodzi rewelacyjnie. Nic nie jest pewne i oczywiste do ostatniej chwili. Wstrzymujemy oddech i z zaciekawieniem oczekujemy finiszu. Och, jaki ON poskręcany i niedopowiedziany. Ta niezaspokojona ciekawość nie pozwala na spokojny odpoczynek, znów wyobraźnia uruchamia się i pracuje na pełnych obrotach. Mnogość pytań, niepewności, brak odpowiedzi na nurtujące pytania … Ależ ten Bednarek nami miota na różne strony, a my bezwiednie się jemu poddajemy. Tak nas zahipnotyzował, że ma pełnię władzy nad naszym umysłem. I przejął całkowicie sterowanie nim …

Rewelacyjna. Dla odważnych i o mocnych nerwach. Będą nieodzowne, aby przeżyć tę przygodę u boku bohaterów. Zatem już czas wyruszyć na Łowy ...

Adrian Bednarek to według mnie jeden z najlepszych polskich pisarzy z gatunku thriller/kryminał. Sięgając po jego książki, wiem, że będzie krwiście, mrocznie, emocjonująco a bohaterowie będą tacy, jakich lubię czyli psychopaci na najwyższym poziomie😈

Patryk i Jędrek, dwóch osiemnastolatków, którym w wolnym czasie bardzo się nudzi i jeżdżą po Polsce podając się za poszukiwaczy talentów do branży rozrywkowej. Bajerują młode dziewczyny, wykorzystując je później w wynajtych pokojach hotelowych. Swoje eskapady nazywają Łowami. I tak, kilka miesięcy po takich Łowach, Patryk budzi się w ciemnym lochu, nie wie jak i z czyją pomocą się tam znalazł. Mijają dni, miesiące, lata. Zamknięty w lochu, bez poczucia czasu, Patryk popada w obłęd. Jedyną osobą z jaką ma kontakt to porywacz, który dostarcza mu żywność i rzeczy potrzebne do przetrwania. Z czasem jednak porywacz przestaje przychodzić a Patryk skazany jest na powolną śmierć. Gdy jest na skraju wycieńczenia, w jego lochu pojawiają się ludzie..

No co tu dużo pisać. Adrian Bednarek nie zwalnia, nie spoczywa na laurach. Dostałam to, czego zawsze oczekuję sięgając po książkę autora 😈 Było mocno, fascynująco i drastycznie, czyli tak jak lubię. Do książek autora siadam i czytam je jednym tchem, nie odkładam nim nie poznam zakończenia. Tak też było i tym razem. Wciągająca fabuła, zaskakujące zwroty akcji, mroczny klimat- to cały Bednarek. Już nie raz wspomniałam, że autor to mistrz w tworzeniu psychopatów, morderców i zwyrodnialców. Nie ma ON sobie równych, jeśli chodzi o polskich pisarzy.

"Zapomniany" to zdecydowanie książka dla osób o mocnych nerwach, więc jeżeli takowych nie posiadacie to nie biorę odpowiedzialności za Wasze samopoczucie po lekturze 😅 Kto jeszcze nie czytał, to koniecznie musi wrzucić na listę MUST READ. Od tej książki ciężko się oderwać, a i zapomnieć o niej będzie trudno.

Z niecierpliwością czekam na kontynuację bo po zakończeniu wnioskuję, że będzie?😈😎

Miałam 3 podejścia do tej książki i postanowiłam ją jednak dokończyć, bo byłam ciekawa, jak potoczą się losy bohaterów z początkowych rozdziałów. Należę do wrażliwych osób, a przedstawione sceny są bardzo mocne. Adrian Bednarek przeniknął umysł zbrodniarza i maluje przed czytelnikami nad wyraz sugestywne obrazy.

Jeju, ile tu jest problemów: zamknięcie, samotność, zaginięcie dziecka/ukochanego. Jak sobie z tym radzą bohaterowie? Różnie.

I to jest świetne! Autor pokazuje postaci bardzo zepsute i robi to bardzo dobrze. Widzimy, do czego zdolny jest człowiek dążący do pieniędzy, sławy, czy kierujący się zemstą. Sporo się dzieje, jeszcze więcej można się domyślać.

Jak ktoś lubi rozkładać na części pierwsze psychikę postaci, to tu jest się czym bawić. Dla mnie bomba, na pewno powrócę do twórczości Adriana Bednarka.

Książka wciąga choć muszę przyznać, że nie od pierwszej strony. Początkowo myślałam , że będzie zupełnie w innym klimacie. Potem zrobiło się zbyt ciekawie, by ja odłożyć. Zwłaszcza po odnalezieniu się Patryka zrobiło się gorąco od rewelacji, jakie zaserwował nam autor.

Patryk to młody mężczyzna, który ma bogatych rodziców. Razem z kumplem organizują "Łowy", podczas których znajdują naiwne nastolatki, które zachęcone "kontraktami" płaca za ich podpisanie seksem. Wszystko wymyka się spod kontroli, gdy Jędrek łamie ich zasady, według których namówione dziewczyny muszą być powyżej 16 lat i same muszą się zgodzić. W dodatku łamie je podwójnie. Patryk ma dość, a potem zostaje porwany. Czy porwanie jest konsekwencją łowów? A może ma zupełnie inną przyczynę? Co odkryje Patryk gdy odzyska wolność?

Fabuła książki jest świetnie przemyślana. Autor dawkuje nam wszystko w zupełnie odmiennym stylu. Mamy tu wydarzenie sprzed porwania, te z czasó gdy był zamknięty oraz te, które rozegrały się po odzyskaniu wolności. Dodatkowym atutem jest to, że wydarzenia te się wzajemnie przeplatają. Nie mam problemu, by połapać się w chronologii. Dodatkowo mamy tu rozdziały z punktu widzenia nie tylko Patryka, ale także Jędrka, Hani, Diany. Wszystko to sprawia, że całość jest zupełnie nieprzewidywalna. Kto stoi za porwaniem Patryka? Muszę przyznać, że autor mnie parę razy wyprowadził na manowce. Kiedy już myślałam, że wiem kto, okazało się, że się mylę. A co najśmieszniejsze rozwiązanie cały czas nam autor pokazał już od początku, tyle że odwracał naszą uwagę od niego i to skutecznie.

Bohaterowie wyraźnie wykreowani. Historia ma w sobie to cos co jednocześnie przeraża co elektryzuję i intryguje. Jesteśmy ciekawi zakończenie. A ono jest zupełnie zaskakujące. "Zapomniany" nie da o sobie zapomnieć, mamy tu i thriller psychologiczny, i kryminał i jest nawet wątek romansu. Całość utrzymana w napięciu, z paroma punktami kumulacyjnymi, które nas potem zwala z nóg. Polecam każdemu, kto lubi mroczne klimaty i uwielbia być zaskakiwany.

Czy jest wśród czytelników i miłośników thrillerów ktoś kto nie słyszał o Adrianie Bednarku? Moim zdaniem to jeden z najlepszych polskich pisarzy, który jak mało kto potrafi wstrząsnąć, zaskoczyć i dać do myślenia. Uwielbiam jego twórczość za wielowątkowy charakter oraz twisty fabularne jakich nigdy nie potrafię przewidzieć.

Nowa powieść autora nie odbiega od reszty dopracowaniem czy skupieniem na sobie uwagi. Już od pierwszych stron pojawia się napięcie, które potęguje gęstą atmosferę a obrazowy styl autora jedynie dopełnia dzieła nieprzewidywalnymi schematami, które pojawiają się wraz z rozwojem fabuły. To typowy thriller, w którym wszystko jest możliwe a jeśli poznaliście już autora poprzez inne jego książki wiecie, że potrafi ON zmienić przebieg wydarzeń za sprawą jednego przeoczonego przez nas do tej pory szczegółu.

Patryk i Jędrek mogą pochwalić się wybujałą wyobraźnią. Dwójka osiemnastolatków podróżuje powiem po Polsce i podaje się za poszukiwaczy talentów z branży rozrywkowej. Sami nazywają to Łowami, ponieważ polują na młode, naiwne dziewczyny i mydlą im oczy, by okrutnie je wykorzystać. Jednak jedne Łowy kończą się dla Patryka tragicznie, bowiem budzi się w ciemnym lochu i nie pamięta nic co działo się wcześniej. Pojawia się tajemnicza postać w masce, która przetrzymuje go tam jeden dzień, dwa, miesiące aż w końcu lata. Czy odezwała się sprawiedliwość? A może Patryk nadepnął komuś solidnie na odcisk?

Bardzo mroczna jest ta lektura, bardzo intensywna w odbiorze i miejscami wręcz przerażająca. Bardzo, bardzo mi się podobała! Emocje aż gotują się we mnie po przeczytaniu, mimo że po zamknięciu ostatniej strony minęło już kilka dni, ale ta opowieść działa na psychikę, podsuwa dziwne obrazy wyobraźni i otaczaj ciasno skrajnymi emocjami, które wydają się wręcz psychodeliczne. To co działo się z głównych bohaterem przechodzi ludzkie pojęcie, mimo że autor rewelacyjnie przedstawił jego sytuację choć prawdę mówiąc najsmaczniejszy w tym wszystkim jest finał zaczynający nabierać kształtów już w drugiej części wydarzeń.

"Zapomniany" to książka, którą koniecznie musicie przeczytać. Jeśli lubcie oryginalne, dobrze pomyślane, przerażające książki - oto lektura dla Was. Brawo dla autora za pomysł, brawo za wykonanie, bo książka jest mocna, dosadna i tak wciągająca, że nie sposób się od niej oderwać. Jestem ogromną fanką powieści Adriana Bednarka i wszystkie bardzo lubię, ale ta... Ta książka jest zdecydowanie inna niż wszystkie i w moim odczuciu - najlepsza!

Kryminał czy też thriller. Nie ma sprawy – Adrian Bednarek napisze doskonały! Jednym słowem autor jest niezapomniany, wyjątkowy w tych gatunkach. Trwale zapisał się już w polskiej literaturze kryminalnej, a thriller w jego wydaniu jest jak zawsze mocny.

Najnowszy również utwierdza mnie w przekonaniu, że Adrian Bednarek potrafi zarysować fabułę, która intryguje, mocno elektryzując nasze emocje. „Zapomniany” to kolejny thriller, który wpada w pamięć. To kryminał, którego nie zapomnicie.

Autor zarysował historię dwóch osiemnastolatków. Patryk i Jędrek podróżują po Polsce. Jednak sama podróż nie jest tutaj najważniejsza. Najważniejszym celem jest „zdobycie” młodych i naiwnych dziewczyn. Pod pretekstem kontraktu na sesję zdjęciową w wynajętych pokojach hotelowych wykorzystują dziewczyny. Czy jednak ich łowy ujdą im na sucho? Czy poniosą konsekwencje swoich „podróży”?

Jak się okazuje ręka sprawiedliwości dosięgła jednego z nich. Chłopak pewnego dnia budzi się w lochu. Nie jest w stanie przypomnieć sobie, dlaczego i skąd się w nim znalazł? Na domiar złego traci rachubę czasu. Nie ma świadomości jak długo jest więziony. Jego porywacz dostarcza mu jedynie żywność. Nie nawiązuje jakiegokolwiek kontaktu. Jednak pewnego razu przestaje przychodzić, co napawa chłopaka obłędem, strachem o swoje życie. Czy skazany jest ON na powolną, samotną śmierć? Czy ma jeszcze nadzieję na uratowanie? Czy samotność i strach jest dla niego najsurowszą karą za wykorzystywanie naiwnych dziewczyn?

Muszę przyznać, że historia stworzona przez Adriana Bednarka napawała mnie strachem. Wszak wiedziałem, że historia ta jest fikcją, lecz sugestywny język autora sprawiał, że często stawiałem się w sytuacji Patryka. Zastanawiałem się czy poradziłbym sobie w tej sytuacji? Ale wolałem nie wgłębiać się w te rozważania, ponieważ w pełni zagłębiłem się w poznawaniu tej historii. Historii, która elektryzuje i przeraża. To właśnie jest ogromnym plusem najnowszej książki Adriana Bednarka.

„Zapomniany” to książka, o której nie można zapomnieć planując lektury na najbliższą przyszłość. „Zapomniany” to thriller, który nie pozwoli o sobie zapomnieć. Wszak napisał go nie – „zapomniany” Adrian Bednarek.

Thriller ukazał się nakładem Wydawnictwa Zaczytani

Mam nadzieję, że to początek nowej serii, bo ten autor totalnie mnie do siebie przekonał pisząc ,,Zapomnianego". Nie spotkałem się z polskim pisarzem, który tak prosto, a jednocześnie interesująco potrafił mówić o trudnych emocjach.

Jednym z ulubionych zajęć Patryka i Jędrka są łowy. Nie nie nie, nie są myśliwymi. To dwoje nastolatków, którzy pod pretekstem atrakcyjnych ofert pracy wykorzystują seksualnie naiwne nastolatki. Coś jednak poszło nie tak gdyż po jednej z takich eskapad Patryk budzi się zamknięty w ciemnym lochu, w którym będzie mu dane spędzić wiele lat. Kiedy cudem udaje mu się wydostać postanawia zemścić się na sprawcy.

Jak nisko może upaść człowiek, który przez długi okres był izolowany od ludzi i pozbawiany podstawowych rzeczy? Co się stanie kiedy doświadczy tego młoda osoba, która już wcześniej przejawiała pewnego rodzaju odstępstwa od normy?

Jak dla mnie Autor pojechał po bandzie i ukazał totalne zezwierzęcenie i upodlenie. Nie przebierał w środkach jak i słowach. Jest sporo wulgarnych i brutalnych scen dobitnie nakreślających problem.

Patryk przetrzymywany latami w zamknięciu nie doznał większego uszczerbku na zdrowiu jednak jego psychika została wręcz przemielona. Kiedy odzyskał wolność nie był już tym samym człowiekiem. Rysy jakie posiadał wcześniej znacznie się pogłębiły i nic już nie jest w stanie ich wygładzić. Takie silne doznania zostają w głowie na zawsze. Można je próbować zagłuszyć jednak wyrwą się z okowów w najmniej pożądanym momencie.

Strasznie ciężko jest mi pisać o tej książce. Wydaje mi się, że wiem co Autor chciał przekazać taką, a nie inną fabułą. Staram się to wszystko zrozumieć jednak ja chyba po prostu trafiłam pod zły adres. Muszę przyznać, że to jest dopiero moje drugie spotkanie z twórczością Pana Adriana. Wcześniej czytałam "Dziedzictwo zbrodni", którym byłam zachwycona. Jednak jak sam Autor mi zaznaczył tamta książka to zupełnie inny gatunek od tego, w którym się specjalizuje. I tu chyba powinnam się zatrzymać. Nie przepadam za sensacją, ale "Dziedzictwo..." akurat przypadło mi do gustu. Za to uwielbiam thrillery psychologiczne, ale biorąc pod uwagę "Zapomnianego" to raczej na co dzień czytuję wersję soft. Tutaj momentami byłam po prostu zniesmaczona.

Nie przerażają mnie brutalne sceny, ale nadmiar wulgaryzmów już mi bardzo przeszkadzał. Przy którymś z kolei, uwaga cytuję: "waleniu konia" miałam ochotę walić głową w ścianę by bohater się w końcu opamiętał i zaczął robić cokolwiek innego. W pewnym momencie włączyła mi się złośliwość i już chciałam zacząć liczyć te brykające kucyki, by się Wam tu pochwalić jaki ze mnie matematyk. Liczba na pewno była zacna.

Ja naprawdę rozumiem, że to miało być mocne, kontrowersyjne. Było. Zapewne wielu czytelników to doceni. Dla mnie jednak główny sens nawet po wyjęciu 1/3 scen masturbacji byłby wystarczająco dobitny, a zdecydowanie łatwiejszy do strawienia.

Mimo wszystko dziękuję za lekturę, ale ja wracam do łagodniejszych thrillerów, a na pewno skupiających się na innych aspektach życia bohaterów. Wy za to, macie ogólny zarys fabuły więc możecie zdecydować czy taki klimat Wam odpowiada.

"ZAPOMNIANY" Adrian.Bednarek Wydawnictwo Novae Res #zapomniany #zapomnianyadrianbednarek #wydawnictwonovaeres #zaczytani #adrianbednarek

Ta historia jest tak bardzo mroczna, zawiła, nieprzewidywalna... Wkraczamy w dziwny świat, gdzie pierwotne instynkty biorą górę, bo człowiek jest upodlony i dostaje tylko niewielką i jednostajną ilość pokarmu i picia. Nie ma dostępu do światła, więc cera robi się szara, nie ma konwersacji, drugiego człowieka. Wszystko to sprawia, że mózg zaczyna płatać figle pojawiają się omamy i halucynacje, dialogi prowadzone są ze samym sobą, ze ścianą. Fragmenty są drastyczne i realistyczne, że w niektórych momentach miałam ciarki na skórze. Czy po takich traumatycznych przeżyciach idzie stanąć na nogi?

18- letni Patryk ma przed sobą całe życie, nie musi się przejmować problemami finansowymi, bo pochodzi z zamożnej rodziny, ma wymarzoną miłość i kompana Jędrka, który wymyśla dla dreszczyku emocji Łowy, gdzie wykorzystują młode, naiwne dziewczyny mamiąc ich kontraktami. I tu dla mnie pojawia się czerwona lampka, ja rozumiem młodzieńcze lata, rządzi się swoimi prawami, że popełniamy błędy, ale ta sytuacja nie jest normalną, gdzieś w którymś momencie człowiek idzie w złą stronę i albo zareagujesz, albo pochłonie Cię mrok, bo granica się zaciera, a emocje zabierają zdrowy rozsądek.

Na Patryka spada ręka sprawiedliwości zostaje wyizolowany od ludzi, zamknięty na pastwę losu oprawcy, jego życie to wegetacja. Czy któraś z ofiar postanawia się na nim zemścić? Czy to może przyjaciel, który jest zazdrosny o relacje łączące Patryka z jego siostrą? Może to kara, że chłopak ma zawsze szczęście i jest zamożny?

Historia mnie urzekła, to książka dla ludzi o mocnych nerwach, bo wiele scen jest drastycznych, poznanie psychiki złego bohatera, jego odczucia i doznania na najwyższym poziomie. Walka między dobrem, a złem, miłość która na wszystko przymyka oczy, a wręcz zmienia swój światopogląd dla kogoś by go chronić. Czy potrafiłabyś zaufać człowiekowi, który potrafił kłamać, czarować do zdobycia satysfakcji seksualnej, dla swoich fantazji erotycznych? Ja wolałbym uciec od tego, czułabym niepewność i przerażenie, ale po to jest ta książka, aby zaskoczyć i wywołać skrajne emocje.

Kolejny Świetny kryminał autorstwa Adriana Bednarka. Patryk i Jędrek to dwaj przyjaciele, którzy urządzając Łowy nie zdają sobie sprawy, że mogą kogoś skrzywdzić. Jednak Patryka dotyka bardzo surowa kara za to co i jak robił. Tyle, że zamknięcie nastolatka w ciemnej piwnicy skazując go na głód, upodlenie i izolację jest nieludzkie. Takie doświadczenie nie może nie odcisnąć piętna na psychice niedojżałego jeszcze człowieka. Patryk, który fartem zostaje uratowany nie potrafi odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Za wszelką cenę chcę poznać prawdę, tylko jaka będzie to cena?

Dzięki realistycznym opisom mogłam dokładnie sobie wyobrazić odczucia więzionego chłopaka, a później mężczyzny. Niewola odcisnęła olbrzymie piętno na jego psychice, ale nie pozostał w roli ofiary. Gdy w końcu odzyskał wolność, poprzysiągł zemstę. Najpierw jednak musi odkryć, kto go porwał i dlaczego.

Wychodzę z założenia, że nawet największy fan literatury powinien wciąż poszerzać swoją wiedzę o nowych pisarzy i ich pomysły literackie. Wbrew pozorom wybór jest duży i każdy znajdzie coś dla siebie. Tym razem miałam przyjemność przeczytać nowość zaproponowaną przez Adriana Bednarka. Jak dotąd słyszałam tylko o tytułach jego dzieł, ale wiem, że pisarz bardzo interesuje się głęboką sferą kryminalną, gdyż nie boi się pisać np. o seryjnych mordercach. Są to książki bardzo mocne i może nie dla każdego, ale ja akurat od nich nie stronię. Gdy czytałam historię Leszka Pękalskiego czy Joachima Knychały bardzo chciałam się dowiedzieć, co takiego skłaniało ich do odbierania życia niewinnym osobom. Co dzieje się w umysłach zbrodniarzy, którzy nomenklaturę człowieka utracili już w chwili „pomysłu” na siebie. W przypadku Adriana Bednarka powstała nawet czterotomowa opowieść, w której głównym bohaterem jest niejaki Kuba Sobański- niby spokojny i szczęśliwy mężczyzna, a jednak diabeł, jakich mało… Porównałabym jego bestialskie zachowanie właśnie do wspomnianego wyżej Joachima Knychały, który miał rodzinę, a jednak z pasją mordował niewinnych ludzi.

Najnowsza książka Adriana Bednarka to niejaki „Zapomniany”, Zawiera ona elementy zarówno kryminału, thrillera, jak i sensacji. Dużo się w niej dzieje, stąd taka różnorodność gatunkowa. Większość czytelników, przynajmniej na stronie Lubimy Czytać, uznała tę nowość za coś dobrego i przyznała sprawiedliwe, wysokie noty. Ja zrobię dokładnie tak samo, gdyż bardzo lubię stwierdzenie mówiące o powracającej karmie. Często posługuję się tym zwrotem, gdyż nie jest ON wyssany z palca. Wielu z nas widzi, że zarówno dobre, jak i złe czyny do nas wracają, niekiedy nawet ze zdwojoną siłą. Tak właśnie dzieje się w przypadku głównego bohatera- szalenie denerwującego i oderwanego od rzeczywistości Patryka Kamińskiego. Chłopak jest jeszcze bardzo młody, bo ma 18 lat, ale bogactwo rodziny doszczętnie go zepsuło i zwykła zabawa przestaje mu wystarczać. W tym celu, zwabia ON naiwne dziewczyny, obiecuje im złote góry. Niestety, młode, ładne i szalenie infantylne dziewczyny wierzą, że dzięki Patrykowi osiągną sukces, staną się sławne, ale tylko ON sam czerpie korzyści. W swoich „fantazjach” Patrykowi pomaga Jędrek- równie zepsuty kompan. Mawia się, że „nosił wilk razy kilka, ponieśli i wilka”, prawda? Wszelkie „łowy” kończą się w momencie porwania Patryka. Podczas czytania możemy mieć wrażenie powrotu do średniowiecza, gdyż właśnie w tak odległej epoce istniały lochy głodowe. Co więcej- Patryka nie tylko spotkają „limity” żywieniowe, ale straci ON możliwość posługiwania się wszelkimi nowinkami technicznymi. Nie będzie mógł zadzwonić do nikogo, napisać maila czy posłużyć się innym komunikatorem. Dla tak młodego człowieka to niemal cios śmiertelny. To i tak jeszcze nie wszystko- Młody Kamiński nie zobaczy swojego odbicia w lustrze i niebawem zapomni, co to wstyd, jeśli mówimy o potrzebach fizjologicznych… Dowie się też, czym tak naprawdę jest samotność. Jego gehenna potrwa aż dziesięć (!) lat. Czy to wystarczająca kara za dawne przewinienia? Oceńcie sami. Co stanie się z wyrodnymi nastolatkami? Czy Patryk w końcu uwolni się i wróci do normalności? Kto odpowiada za jego porwanie? Zapraszam do lektury.

Jak wiadomo, dla każdego rodzica nagłe zniknięcie dziecka na tak długo wywraca życie do góry nogami. Jak zatem będzie wyglądać wątek związany właśnie z nimi? To również bardo ciekawy problem potwierdzający jeszcze mocniej nieskończoną pomysłowość pisarza.

Wiele osób uznało, że sceny tortur są przekombinowane, a autor trochę „odpłynął”. W moim przypadku przypomniałam sobie wiele pomysłów ze średniowiecza, a wtedy kary cielesne były na porządku dziennym. Kołyska Judasza , hiszpańskie krzesło lub niepozorne koło to tylko niektóre z kar, które dziś są wręcz nieprawdopodobne. Niby była to epoka mroku i zacofania, ale chyba nie do końca… Myślę zatem, że tak wymyślne historie w „Zapomnianym” nie były pisane przypadkowo, ale celowo. Autor chciał bardzo intensywnie wpłynąć na naszą psychikę i pokazać, że wymiar kary dla rozpustnika, bawidamka i oszusta może mieć bardzo, ale to bardzo rozciągnięte granice. Czym inspirował się pan Bednarek? O morderstwach pisał już wcześniej, a o swoich pomysłach opowiedział w wywiadzie z Magdaleną Mądrzak, oto link

Wszystkie szaleństwa Adriana Bednarka: Inspiracja Obsesja Fascynacja | FANBOOK.tv - YouTube

Najlepszy w tym wywiadzie jest ogromny kontrast- nadzwyczaj spokojny mężczyzna potrafi tworzyć niewyobrażalnie brutalne sceny i nie mam tu na myśli tylko „Zapomnianego”. Niemożliwe? A jednak!

O tym, jak kończy się książka- nie opowiem, warto samemu dotrzeć do końcowych scen. Cieszę się jednak, że miałam okazję przeczytać jakąś nowość wydawniczą, a pisarzowi gratuluję pomysłowości i wytrzymałości- podczas tworzenia niektórych scen pan Bednarek na pewno mógł odczuwać istną karuzelę w głowie, a mimo to brnął dalej w coraz mocniejsze i krwawe sceny. Jeśli będzie to tylko możliwe- chętnie sięgnę po kontynuację, którą zapowiada sam pisarz. Teraz przymierzam się do lektury „Pasażera na gapę” i jestem ciekawa, czy będzie to równie interesująca treść. Podziękowania należą się też wydawnictwu ZACZYTANI- trzeba mieć bowiem odwagę, by wydawać tak mocne książki. Jest jeszcze jedna ważna kwestia- książki nigdy nie powinno oceniać się po okładce, lecz wygląd zewnętrzny „Zapomnianego” daje nam natychmiastową gwarancję silnych wrażeń. Czytelnicy jeszcze nie otworzą książki, nie przeczytają ani jednego zdania, a już poczują tak zwany gaz do dechy. Tak trzymać!

Nie mogłam sie doczekać, żeby przeczytać najnowszą pozycję napisaną przez Bednarka. Ten pisarz potrafi stworzyć i wykreować psychopatę w taki sposób, że najpierw mu współczuję aby następnie nabrać pełnej odrazy do tej osoby. Patryk jest normalnym chłopakiem, ale jego zabawa w Łowy zdecydowanie nie jest moralna, przez co zostaje uwięziony w ciemnej piwnicy. Tam przez 10 lat traci swoje człowieczeństwo, co również będzie rzutować na kolejne rozdziały w książce. Świetny styl, intryga i opisy, które nieźle wpływają na psychikę.

Kolejny thriller Adriana Bednarka, który wbił mnie w fotel na kilka godzin. Niesamowicie wciągający od pierwszych stron, niepokojący, nieprzewidywalny. Patryk i Jędrek to osiemnastolatkowie, którzy wykorzystują naiwne nastolatki proponując im sesje zdjęciowe i kontrakty w zamian za seks. Jakiś czas po ostatnim wypadzie Patryk zostaje porwany. Budzi się w piwnicy, ma materac, miskę z wodą i miskę na odchody. Ktoś milczący, w przebraniu, dostarcza mu jedzenie i wodę. Mijają dni, tygodnie, miesiące, lata. Porywacz przestaje się pojawiać. Patryk jest skazany na śmierć głodową, w ostatniej chwili pojawiają się ludzie. Ostatkiem sił ucieka...spędził w niewoli 10 lat! Świat o nim zapomniał, a ON nie odnajduje się w tym obcym świecie...

Jak trudny jest powrót do życia wśród ludzi? Kto był porywaczem? Patryk chce pomścić swoją krzywdę, czy to mu się uda?

Patryk czasem budzi odrazę, czasem współczucie, kibicowałam mu by znalazł swojego dręczyciela, chociaż nie dałam rady go polubić. Zakończenie jest nieoczywiste, co zwiastuje, że ciąg dalszy nastąpi. Będę oczekiwała niecierpliwie.

Polecam miłośnikom thrillerów psychologicznych. Świetna książka!

Patryk ma 18 lat. Wraz z przyjacielem, Jędrkiem wymyślili Łowy. Wykorzystując pieniądze rodziców Patryka, drogie auta i gadżety, podają się za łowców talentów i wykorzystują młode i naiwne dziewczyny.

Pewnego dnia Patryk zostaje porwany i budzi się w obskurnym, ciemnym lochu. Miejscu, które będzie je domem na wiele długich lat. Od swojego oprawcy dostaje tylko minimalną do przetrwania ilość jedzenia i wody. Patryk jest bliski obłędu, a kiedy porywacz przestaje do niego przychodzić, jest bliski śmierci głodowej. Wtedy jednak pojawiają się ludzie.

Teraz celem Patryka jest znaleźć oprawcę i dowiedzenie się, dlaczego został porwany.

To było mocne 🔥🔥🔥

Książka wciągnęła mnie od pierwszej strony. Autor serwuje ogrom emocji i napięcia. Bohaterów, którzy budzą skrajne uczucia.

Trudno sobie wyobrazić co musi czuć człowiek, który żyje wiele lat w pełnej izolacji. Wiecznie głodny i spragniony. Pozbawiony towarzystwa i naturalnego światła. Zdany tylko na swoje myśli i łaskę oprawcy.

Adrian Bednarek bardzo się postarał, aby czytelnik wszedł w skórę Patryka. Opisy tego, co przeżywał, przyprawiają o dreszcze.

Kiedy już byłam pewna zakończenia, nastąpił zwrot akcji. I to jaki. Było brutalnie i bardzo krwawo. A do tego zapowiada się ciąg dalszy 😁

Dawno nie czytałam takiej mocnej i pokręconej historii. Podobało mi się. I to bardzo🔥.

Na początku w duchu się cieszyłam, że Patryka spotkała zasłużona kara i teraz to ON dopiero zobaczy, jaką krzywdę wyrządził wielu dziewczynom. Jednak wraz z upływem czasu i przeciągającym się uwięzieniem, zaczynałam mu współczuć. Żaden człowiek nie zasługuje, żeby umierać głodzony przez porywacza. Mężczyzna po latach odzyskuje wolność i poprzysięga zemstę, a zakończenie powieści jest totalnym zaskoczeniem.

Hej, haj, helloł 😃

Jak się macie? Co czytacie? 🤗

Ja dziś miałam bardzo miłe spotkanie z @czytelnia_magdaleny oraz @agakruczek1985 😘 Z Madzią nigdy wcześniej się nie widziałam i powiem Wam, że czułam się w jej towarzystwie tak, jakbyśmy się znały dobrych kilka lat 😘 No z Agą się znam już dłużej, więc no 😘 Dziękuję Dziewczyny za to cudowne, pełne śmiechu spotkanie i oby częściej takie spotkania były! 😘

Pe. eS. Zaczęłam czytać książkę @harlancoben "Mów mi Win" i mam nadzieję, że mnie porwie 😃

⭐RECENZJA⭐

Patryk i Jędrek są nastolatkami, którzy w wolnych chwilach jeżdżą po Polsce i szukają talentów do pewnej branży. Interesują ich młode, naiwne dziewczyny, a swoje wypady nazywają Łowami. Po jednym takim wypadzie w Polskę, Patryk budzi się w ciemnym, pełnym grozy miejscu. Nie rozumie o co chodzi, dlaczego został tu zamknięty. Czy dowie się, kto za tym stoi? A może musi zadać sobie ważniejsze pytanie - Czy przeżyje to coś?

😵

Po raz kolejny pisarz @adrian_bednarek_autor pokazał nam, czytelnikom, że jest stworzony do pisania! Ba! Do tworzenia niebywale pokręconych historii i kreowania popapranych postaci! 😁🤯 Po prostu uwielbiam zarówno autora, jak jego lekkość pióra oraz przyjemny styl! Uważam, że mimo, iż jest to thriller psychologiczny, kompletnie tego nie czuć. Czuć lekkość płynącą z tej lektury, czyta się ją błyskawicznie, a na końcu można złapać się na tym, że ma się żal, iż to już koniec 🤪😓 I powiem Wam, że nie zawiodłam się ani przez chwilę! Od samego początku Adrian wkręcił mnie w wir dziwnych i zarazem brutalnych wydarzeń w ów książce, które odbiły piętno na naszym bohaterze. To, co się działo w tej książce, przeszło moje najśmielsze oczekiwania 🤯 W sumie gdy zabierałam się za tę powieść, nie wiedziałam, czego się spodziewałam, ale zapewne nie tego, co tutaj dostałam 🤯 Fabuła zakrawa na szok i niedowierzanie, a jej popapranie robi konkretną papkę z mózgu, którą uwielbiam i wiem, że Wy też! 😁 Może i akcja nie goni akcji, ale jak już się coś dzieje, to konkretnie i z wielkimi zwrotami! Główny bohater jest mega wykreowany i szalony po tym, co go spotkało, ale w sumie nie dziwię się. Podziwiam jego determinację i chęć dowiedzenia się prawdy, ale również podziwiam go za to, co postanowił zrobić ze swoim życiem. Oczywiście nie mogę zapomnieć o innych postaciach, które były też ważne i bez nich nie powstałaby ta powieść. Zastanawiałam się tak przez chwilę, skąd pisarz bierze pomysły na takie książki 😅 Ale chyba swoją odpowiedź, która przychodzi mi do głowy, pozostawię sobie 😂🤣 Polecam fanom dobrych thrillerów psychologicznych! Od pierwszej strony do ostatniej nie oderwiecie się od tej lektury! 😁

😵

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @wydawnictwo_zaczytani @wydawnictwo_novaeres 💚

😵

Czy zastanawialiście się kiedyś, co czuje osoba uwolniona z wieloletniej niewoli, gdzie była przetrzymywana w nieludzkich warunkach? A co jeśli tą osobą jest bezwzględny mężczyzna, którego rozrywką w młodych latach było wykorzystywanie seksualne pod pretekstem załatwienia kontraktu? Zawiłości fabuły wprowadzają wiele elementów układanki, które tylko z pozoru do siebie nie pasują.

Oczami wyobraźni już widzę, kto mógłby się wcielić w role filmowe, gdyby powstała ekranizacja ,,Zapomnianego". Same opisy przeżyć zniewolonego Patryka u skraju sił są mocno sugestywne. Akcja wciąga, a zakończenie to wisienka na torcie. Ta książka to prawdziwa rozrywka intelektualna.

Nie sięgam za często po thrillery, jednak „Zapomniany” zainteresował mnie od początku. Już sama okładka wystarczająco pobudza wyobraźnię, a opis z tyłu książki tylko to zaciekawienie potęguje. Nie było to łatwe czytanie. Treść jest przytłaczająca, ciężka i przede wszystkim bardzo kontrowersyjna. Mimo wszystko cieszę się, że ta książka powstała, że autor wygrzebał ją ponownie, po dwóch latach „dojrzewania” do jej edycji.

„Zapomniany” to opowieść o Patryku Kamińskim, który przez dziesięć lat był przetrzymywany w ruderze pod Częstochową. Owo uwięzienie było niby karą, za występki, jakich dopuścił się jako osiemnastolatek. Wraz z najlepszym kumplem, Jędrzejem, uprawiali prawdziwie obrzydliwy i skandaliczny sport, jakim było oszukiwanie naiwnych nastolatek w celu...wiadomym. Trzeba przyznać, że akurat w kwestii podrywu byli bardzo kreatywni. Dla Patryka zabawa skończyła się dość szybko, natomiast Jędrek w swoich popędach posunął się dalej. Zdecydowanie za daleko. Czy karma wraca? Czy zemsta i pokuta są niezbędne, by uzyskać spokój duszy i umysłu?

Sama koncepcja opisywanych Łowów budziła we mnie obrzydzenie. Niestety, jestem w stanie uwierzyć, że takie rzeczy mogą mieć miejsce, a organizatorzy takich akcji bawią się wyśmienicie, bez żadnych oporów czy wyrzutów sumienia.

Przyznaję, rzadko zdarza mi się sytuacja, gdy nie rozpoznaję, kto był tym prawdziwie złym w książce. W tym wypadku długo tkwiłam w niepewności. To duży plus, ponieważ ciągle czułam się zainteresowana. Właściwie do ostatniej strony nie byłam pewna, jak sprawa się wyjaśni. Jeśli chodzi o sam finał historii, mam mieszane uczucia. Z jednej strony jest ok, pokazano, że moralność w tym zepsutym świecie jeszcze istnieje, z drugiej, czuję chyba zawód. Zapewne przemawia przeze mnie jakaś doza mściwości. Zakończenie jest właściwie otwarte zatem mam małą nadzieję, że będzie kontynuacja tej opowieści.

Umiejscowienie akcji w Częstochowie jest dla mnie przyjemnym zaskoczeniem. Mam sentyment do tego miasta, ponieważ przez kilka lat miałam przyjemność tam mieszkać. Zawsze to pomaga we wkręceniu się w fabułę, gdy doskonale zna się topografię opisywanego miasta i razem z bohaterem podąża się znanymi ulicami.

Bohaterowie wykreowani są wręcz idealnie. Podoba mi się to, że nie ma w ich głowach gonitwy myśli, rozwlekłych dylematów. Każdy z nich w swoim zachowaniu skupia się na jednym dominującym uczuciu. Patryk pragnie zemsty, Daria kieruje się uczuciem, natomiast Jędrzej ogarnięty jest wręcz zwierzęcym popędem. Inne uczucia są spychane na boczny tor, dlatego postacie wykreowane są tak wyraźnie.

Nie ma w „Zapomnianym” bohaterów pozytywnych i negatywnych. Autor dokładnie pokazał, że w każdym człowieku siedzą demony, które sytuacja zewnętrzna wywołuje i pobudza organizm do działania. Nie spotkałam się jeszcze z taką konstrukcją bohatera, dlatego tym lepiej jest mi ocenić tę książkę.

Podoba mi się również styl, jakim autor się posługuje. Konkretny, dosadny, a jednocześnie lekko i sprawnie łączy wątki. Czuć od razu, że „Zapomniany” nie jest debiutem literackim, a pan Adrian dobrze przygotował się z zagadnień ludzkiej psychiki na linii oprawca-ofiara.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Adriana Bednarka. Wiem już, że nie ostatnie.

„Zapomnianego” oceniam na 8/10 i polecam każdemu.

Czytałam jak zahipnotyzowana, bo chociaż niejednokrotnie czułam odrazę i wstręt do tego., co było opisane, nie potrafiłam się oderwać i pochłonęłam powieść w kilka dni. Jednak to jeden z takich tytułów, który na stałe wwierca się w głowę i będzie wracał raz po raz. Mistrz polskich thrillerów może być tylko jeden!

Jeśli ktoś jest głodny mocnych wrażeń, to w tej książce z pewnością ich nie zabraknie. Powieść jest mocna, a nawet brutalna, jednak patrząc z drugiej strony, pokazuje świat, który możemy spotkać w rzeczywistości i przestrzega nas, że nie można ufać każdemu.

Patryk i Jędrek nie zasługują na współczucie. Krzywdzą nastolatki pozbawiając je niewinności i marzeń. Ich perfidne wycieczki po Polsce w celu wyszukiwania kolejnych ofiar zostają pewnego dnia przerwane, a jeden z nich zostaje uwięziony. Tajemnicza postać przynosi mu jedzenie, ale tylko w takich ilościach, żeby nie umarł. Prawdziwy dreszczowiec, opisy są brutalne, wulgarne, czasem nawet obrzydliwe. Mną to bardzo wstrząsnęło.

Macie takiego autora, po którego książki możecie sięgać w ciemno? I wiecie, że się nie zawiedziecie? Ja mam kilku takich autorów, a jednym z nich jest Adrian Bednarek. W momencie gdy potrzebuje jakiejś mocniejszej lektury, po to żeby np. przełamać kaca książkowego, to wiem, że historia przez niego napisana będzie tym, co mi na pewno pomoże. I tak też było teraz, w przypadku „Zapomnianego”. Gdy tylko książka trafiła w moje ręce, każda inna powieść, którą czytałam ( a rozpoczęłam wtedy aż cztery i do żadnej niestety mnie nie ciągło) została odstawiona na bok. Ja po prostu wiedziałam, że potrzebuje „Zapomnianego”, tak bardzo jak zapomniany potrzebował groszku i wody :P I to był strzał w dziesiątkę! Tak samo jak i cała ta historia, która wciągnęła mnie tak bardzo, że pochłonęłam ją praktycznie na dwa razy :P gdyby nie dzieci, to pewnie na raz by się udało!

Adrian Bednarek jest stworzony do tworzenia psychopatów, morderców, zwyrodnialców, czy innych tego typu osobistości. Kreuje ich w tak genialny sposób, że każda jego książka jest fenomenalna, a historie w nich zawarte szokują i wywołują ciarki na plecach. Chciałabym napisać, ze autor powoli buduję napięcie, ale tak nie jest! Tutaj co chwile coś się dzieje, przez co przy czytaniu miałam wrażenie, że oglądam jakiś genialny film sensacyjny. Bardzo jestem ciekawa skąd autor bierze pomysły na fabułę, bo każda z jego książek jest dosłownie ucztą dla tego kawałka w moim sercu, które jest spragnione wynaturzeń i mocno „odjechanych” książek. I nawet jeśli zdarzy się, że jakiś fragment jest do przewidzenia, tak wydarzenia go poprzedzające tam mocno mnie szokują, że za każdym razem niedowierzam w to co czytam :D

Akcja książki rozpoczyna się w 2005 roku, kiedy to poznajemy dwójkę nastolatków – Patryka i Jędrka, którzy w wolne dni, podróżują po całej Polsce i podają się za poszukiwaczy talentów z branży rozrywkowej. A wszystko po to, aby wyłapać naiwne dziewczyny i zaciągnąć je na prywatne sesje zdjęciowe, które na końcu mają być zwieńczone kontraktem. Ale żeby finalnie do tego doszło, dziewczyny muszą zrobić coś więcej, niż tylko pozować… Wszystko pięknie, ale do czasu. Pewnego dnia Patryk zostaje porwany i umieszczony w lochu. Spędza w nim 10 lat. Gdy w końcu zostaje odnaleziony, jest już na skraju wycieńczenia… Kto go uprowadził i dlaczego tak szybko ludzie o nim zapomnieli?

Przez pierwszą połowę książki, autor ukazuje nam historię Patryka z dwóch perspektyw czasowych. Mamy tutaj pokazaną teraźniejszość, kiedy to znajduje się w niewoli i z tej niewoli w końcu udaje mu się uciec. Z kolei retrospekcje pokazują nam „wybryki” nastolatków i ich „Łowy” w przeszłości. Później autor płynnie przechodzi do wydarzeń obecnych, przez co mamy niejako zarys głównych bohaterów i możemy wraz z Patrykiem dedukować, kto może stać za jego porwaniem. Powiem szczerze, że takiego obrotu spraw w ogóle się nie spodziewałam, a to co z każdą kolejną stroną odkrywamy, wprawiało mnie w nie lada osłupienie. Poziom mojego zadowolenia po przeczytaniu tej książki osiągnął maksimum. Ja dosłownie się nią delektowałam. Po raz kolejny jestem pod wielkim wrażeniem twórczości autora. Historia jest mocna, brutalna, niepoprawna i szokująca. Nieraz miałam ochotę wskoczyć do tej książki i potraktować co po niektórych ołowiem! Emocji w niej multum, przez co mój czytelniczy pypeć został zaspokojony w całości :P takie książki mogę czytać codziennie! Chce więcej! Jeśli jeszcze nie znacie twórczości autora, a lubicie mocne i brutalne książki, to nawet się nie zastanawiajcie! Gwarantuje, że będziecie zachwyceni!

Idealna książka dla fanów mocnych kryminałów! Bednarek zaskakuję tą powieścią i samą fabułą!

Adrian Bednarek skomentował moje zdjęcie na Instagramie, oznajmiając, że czas na ostrą jazdę! Znając doskonale pióro autora, zdawałam sobie sprawę, że będzie mrocznie, niebezpiecznie i nie do końca normalnie, ale szczerze mówiąc nie takich cudów się spodziewałam. Moje zwoje mózgowe dostały zwarcia i wywaliło mi korki. Serio!

Mamy tu historię młodego chłopaka, który zostaje porwany i przetrzymywany w starej zatęchłej piwnicy przez wiele lat. Koniec końców Patrykowi udaje się wydostać i krok po kroku wraca do normalności. Ale zanim to nastąpi, mężczyzna planuje długą i bolesną vendettę na swoim oprawcy.

Mamy tu do czynienia z opowieścią emocjonującą, pędzącą z fabułą na łeb i na szyję. Historią dobrze doprawioną licznymi retrospekcjami, ale też przemyśleniami bohaterów, którzy w kulminacyjnych momentach mają totalny bałagan w głowach, ale to w ostateczności może doprowadzić do finiszu ich problemów.

Jak to u Bednarka bywa, mnóstwo tu scen brutalnych i obrzydliwych. Autor nie stroni od przerażających opisów zbrodni, gwałtów na nastoletnich dziewczętach czy destrukcyjnym wpływie samotności na człowieka. On nie bawi się w literackie zabiegi, które złagodziłyby nieco przekaz. Nie. Pisze rzeczowo, czasem przerażająco i obrazoburczo, ale bez fałszywego wygładzania treści. Ten zabieg może odrzucać, ale może też przysporzyć mu wielbicieli, bo w pewnych sytuacjach lepiej mówić wprost niźli krążyć wokół sprawy jak sęp.

To dość mocna powieść sensacyjna, która szokuje nie tylko historią, ale też sposobem w jaki została przekazana. Czyta się ją błyskawicznie i z sercem w gardle, bo trudno przez tę historię przejść z lekkością. Polecam gorąco!

Uwięziony, głodzony, zapomniany. Kim stał się podczas tych lat przebywania w samotności? Czym sobie na nie zasłużył? Czy dalej jest ofiarą, czy przekształcił się w bestię?

Szokujące, przewrotne, mroczne, dziwne. Tak pokrótce można by opisać historie, które wychodzą spod pióra Adriana Bednarka. Nie da się ukryć, że jego twórczość bardzo wyróżnia się na tle innych polskich kryminałów i thrillerów. Każda nowa historia to niebanalny pomysł, po brzegi wypełniony emocjami i zwrotami akcji. Tym razem nie mogło być inaczej.

„Zapomniany” intryguje już od pierwszych stron, a potem jest tylko lepiej, ciekawiej, przyjemniej. Podczas lektury łatwo się zaangażować, zajmująca opowieść skłania do podążania za autorem i próby rozwikłania wszystkich tajemnic. Wspaniałe połączenie bieżących wydarzeń z przeszłością sprawia, że historia daje do myślenia, podtrzymuje zaciekawienie i pogłębia napięcie. Jak to bywa u Bednarka, niczego jednak nie można być pewnym. Autor lubi zmieniać bieg wydarzeń, wodzić czytelnika za nos, wykorzystywać nieoczywiste rozwiązania.

Podobnie jak w poprzednich książkach, tutaj również nie obyło się bez dużej dawki okropności i brutalności. Mnie jednak takie motywy zdecydowanie przyciągają, a mroczne dusze bohaterów i ich niepokojące pragnienia działają na mnie niczym magnes. Choć czasami opowieści Bednarka mogą wydawać się nieprawdopodobne i przekombinowane, ja jednak dostrzegam w nich przewrotny realizm, coś, co rzeczywiście mogłoby się wydarzyć, napędzane zgubną fantazją, pokiereszowanym umysłem i niebezpiecznym pożądaniem.

„Zapomniany” to książka opowiadająca o tym, co w ludziach najgorsze i pokazująca to, jak bardzo przerażający i okrutni możemy być. Bednarek wspaniale kreuje bestie w ludzkiej skórze. Przekonująco sięga w głąb psychopatycznych umysłów, usiłując przedstawić nam motywy, argumenty, popędy. Dzięki temu całość wydaje się bardziej przekonująco i dopracowana, nabiera autentycznego wyrazu. Lubię postacie tworzone przez Bednarka, cenię ich ponure osobowości i budzące grozę umysły.

Nowa książka autora dostarczyła mi dużo emocji, przyjemności i czytelniczej satysfakcji, przynosząc rozrywkę i zaspokajając apetyt na mroczne historie. Choć twórczość Bednarka ma cechy charakterystyczne, sprawiające, że wiadomo, czego mniej więcej można się spodziewać, to i tak za każdym razem jestem miło zaskoczona. Widać, że wyobraźnia autora działa na wysokich obrotach, a ON sam ma swoją wizję śladem której konsekwentnie podąża.

Jeśli lubisz odważne, niepokojące i zapadające w pamięć historie, a skrzywione umysły i ciemne dusze cię fascynują, to nie czekaj dłużej. W tej opowieści bez wątpienia znajdziesz coś dla siebie.

Ta powieść jest dla mnie czymś innym, powiewem świeżości wśród książek. Myślałam że niczym nie można mnie już zaskoczyć, zszokować, a tu proszę, da się. Autor posiada niewątpliwie nieograniczoną wyobraźnię, z której potrafi korzystać. Adrian Bednarek miał świetny pomysł na tę książkę, a jeszcze lepiej go wykonał. Jestem przekonana, że gdy tylko otworzycie "Zapomnianego", przepadniecie równie szybko jak ja. Autor potrafi tak wykreować książkową fikcję, iż odnosimy wrażenie, że to dzieje się naprawdę. Wszystko to, co opisuje, co myślą bohaterzy (szczególnie główny), pozostawia w naszej głowie trwały ślad. Wątek głodu i tego jak człowiek radzi sobie w jego obliczu, ile jest w stanie znieść, by tylko przetrwać, załamanie, momenty, gdy mózg zaczyna płatać figle, pojawiające się omamy, wręcz obłęd, wewnetrzne i zewnętrzne wyniszczenie - to było bardzo trudne do udźwignięcia.

Autor stworzył, jak to ma w zwyczaju, kolejnego psychopatę. Jednak w korelacji z ofiarą. Raz współczujemy Patrykowi, by w następnej chwili czuć do niego wstręt i niechęć. Ale oprócz tego mamy jeszcze wątek zniewolenia i skrajnego głodu, w wyniku czego czytelnik stawia pytania: czy po czymś takim można powrócić do normalności, być tym samym człowiekiem?

To powieść o ludzkich granicach, krzywdzie, zemście, naiwności, zapomninaniu o innych i o sobie. Intryga jest doskonała, prawda wychodząca na jaw zaskakująca i szokująca. Emocje, jakie się tu pojawiają są pełne mroku, niepokoju, strachu, beznadziei.

"Zapomniany" to poruszający obraz człowieka postawionego w obliczu zniewolenia i śmierci gotowej. Czy można wyobrazić sobie coś gorszego? Jak silna jest wola życia człowieka? Nie wiem. Ale jedno jest pewne. Nadzieja umiera ostatnia, a gdy nawet jej już nie ma... Po prostu przeczytajcie, nie pożałujecie! Otwarte zakończenie powoduje głód kontynuacji.

Mroczna, a momentami przerażająca opowieść, w której przewija się ludzkie wynaturzenie oraz budzące odrazę opisy znęcania się na człowiekiem. Adrian Bednarek wskoczył na wyższy poziom czarnych scenariuszy, które mogą się przytrafić jego bohaterom. Piotrek i Jędrek już od początku pokazują swoje wypaczenia psychiczne organizując Łowy. Książkę się czyta jednym tchem

Nowa książka Bednarka? Biorę w ciemno! I jak zwykle się nie zawiodłam. Tym razem mroczny klimat kryminału psychologicznego mocniej targał moimi sprzecznymi odczuciami. Owszem, Patryk nie był aniołkiem i powinien ponieść karę za swoje czyny, ale czy na pewno aż taką? Kiedy można powiedzieć o kimś, że jest Twoim przyjacielem, a kiedy wrogiem? Czy chęć zemsty usprawiedliwia nasze okrucieństwo?

To co spotkało Patryka nie powinno spotkać nikogo, choć ON sam zapewne zasłużył na karę. Organizowane przez niego i jego przyjaciela Jędrka Łowy nie były moralne, bo liczyło się wyłącznie ich rozrywkowe życie. Aczkolwiek zamknięcie w lochu młodego człowieka i skazanie go na samotność i głód jest nieludzkie. Po czymś takim nikt nie będzie w stanie wrócić do normalnego życia.

Moje drugie spotkanie z twórczością Adriana Bednarka. Po ,,Dziedzictwie zbrodni" tym razem najnowsza książka w dorobku autora ,,Zapomniany". Pierwsze spotkanie wzbudziło we mnie ciekawość co do twórczości autora, a drugie było strzałem w dziesiątkę. ,,Zapomniany" to thriller psychologiczny jakie lubię.

Wciągająca historia. Mroczna i brutalna. Ciekawa fabuła z wieloma zwrotami akcji. Nie sposób odłożyć książki bez poznania zakończenia. Szybko nie zapomniecie tej książki! Szczerze polecam!

Książka jest bardzo brutalna, ale tacy zwyrodnialcy, których opisuje Bednarek, niestety żyją na tym świecie. Uważam, że autor mistrzowsko wczuł się w rolę psychopaty i dokładnie oddał, co może siedzieć w jego głowie. Lektura dla fanów mocnych wrażeń!

O "Zapomnianym" ciężko będzie zapomnieć...

Mroczna opowieść o tym jak jedna zła decyzja może zrujnować czyjeś życie bezpowrotnie. To co przeżył Patryk w izolacji przez te 10 lat, nie wiem czy sama dałabym radę. Takie coś nie mogło się obejść bez piętna na psychice. Kolejne wydarzenia wstrząsają jeszcze bardziej, a styl pisarski autora jeszcze bardziej potęguje uczucie grozy. Super kryminał.

„Nie sądziłem, że kiedykolwiek doświadczę czasu jako niekończącej się linii, na której puls życia wyznaczać będą tylko wschody i zachody słońca”.

Kto zna książki Adriana Bednarka ten wie, że ten Autor lubi narkotyzować czytelnika ostrymi szaleństwami i częstować zafiksowanymi psychopatami.

„Zapomniany” opowiada historię, która Cię dźgnie, rozpruje, sponiewiera i omota..

Dwóch 18 latków – Patryka i Jędrka – kumpli z blokowiska, od najmłodszych lat jarało średnio uzasadnione poczucie wyższości. Byli bezczelni i bezpośredni i jako odskocznię od codzienności Ci kreatywni kolesie wymyślili sobie autorską zabawę: „Łowy”. Podróżowali po Polsce i wykorzystując naiwność młodych dziewczyn, obiecując karierę i szybką kasę – zaspokajali swoje żądze. W tej grze reguły nie istniały. Chłopaki szli na żywioł i dostawali, to co chcieli dostać.

Pewnego dnia Patryk zaniknął..

Obudził się w ciemnej piwnicy na twardym łóżku. Otaczały go ceglaste ściany. Pod sufitem znajdowało się zakratowane okno. Drzwi były zamknięte. Nie było tu światła, ogrzewania, ani łazienki. Chłopak nie wiedział, czy został porwany dla okupu, czy padł ofiara jakichś maniaków. Jego porywacz nazwany przez Patryka Duchem, nie pokazywał twarzy, a gdy do odwiedzał raził prądem i przynosił skromne zaopatrzenie.

Początkowo Patryk liczył wschody i zachody słońca, aż w końcu stracił rachubę czasu. Przeżywał załamania i ataki gniewu. Jego psychika i ciało zostały zdewastowane. Czuł się zamknięty w czasowej próżni i bliski obłędu. I tak minęło 10 lat.. Z dnia na dzień Duch przestał mu dostarczać jedzenie. Gdy chłopak już myślał, że umrze śmiercią głodową, w jego lochu pojawili się ludzie.. a z nimi nadzieja na odzyskanie wolności i poznanie prawdy..

„Zapomniany to pełna mroku powieść o ludzkich granicach, pierwotnych instynktach, krzywdzie i zemście. No i o tym, że psychopaci są wśród nas.

Autor niezawodnie funduje man dużą dawkę emocji i wysokoprocentowej, odurzającej literackiej ekstazy..

Polecam.

Czytając dobrze mieć obok coś do jedzenia, choć jeść przy niej raczej cieżko.

Autor straszy i obiecuje, ze ciąg dalszy nastąpi..

Mam nadzieję, że nie każe nam na niego zbyt długo czekać.

Jedna z najmocniejszych książek jaka wpadła w moje ręce. Patryk staje się ofiarą tajemniczego porywacza, który skazuje go na życie na skraju przymierania głodem. Udaje mu się w końcu wydostać na wolność, ale świat zmienił się diametralnie. Po 1o latach nic nie jest takie same, nawet on. Każdy kolejny rozdział testował moją wytrzymałość na makabryczne opisy nieludzkich tortur fizycznych i psychicznych. "Zapomniany" na długo nie będzie przeze mnie zapomniany ;)

"Zapomniany" to najmroczniejsza odsłona Adriana Bednarka, z jaką miałam do czynienia. W tej książce właściwie nie ma żadnych hamulców jeżeli chodzi o pastwienie się nad człowiekiem, zarówno znęcaniem fizycznym jak i psychicznym, niszczeniem poprzez gwałt czy wykorzystywanie. Bohaterów "Zapomnianego" na pewno nie chciałabym spotkać na swojej drodze.

"Zapomniany" to fikcja, w której mieszają się najgorsze i najczarniejsze występki. "Łowy" dwóch głównych bohaterów są w tej powieści bardzo mocnym punktem i stanowią punkt wyjścia dla późniejszych, równie przerażających wydarzeń. Pozostaje kwestia czy autor nie przedobrzył, ale to już indywidualne podejście odbiorcy. Jak dla mnie momentami jest w niej trochę za mało realizmu, bo choć zdaję sobie sprawę, że fabuła jest wyłącznie wymysłem autora, to jednak główni bohaterowie, żyjąc w normalnym środowisku, mają niezwykle dużo szczęścia i niesamowite znajomości, dzięki którym wiele mogą. Nie jest to ogromna wada, a dla całości pewne zabiegi są dość istotne, jednak mnie niekiedy to męczyło. Mimo wszystko nie sposób nie polecać książek autora. "Zapomnianym" Adrian Bednarek wszedł dla mnie na inny poziom brutalności, zdecydowanie mocniejszy w odbiorze.