Winni jesteśmy wszyscy

Świetna powieść polskiego autora, po którą po prostu trzeba sięgnąć jeśli lubi się dobry kryminał, thriller czy sensację. Ot, kolejne nazwisko na polskim rynku wydawniczym, o którym trzeba pamiętać!

Zaskakująca, świetna powieść, która trzyma w napięciu od pierwszego zdania i nie puszcza do ostatniego. Polecam!

"Istnieją miejsca, do których nie należy zaglądać, a także czyny, jakich nie wolno się dopuścić" - to tajemnicze zdanie sprawiło, że bardzo chciałam przeczytać najnowszą powieść Bartosza Szczygielskiego.

Krystian Łazar był dobry w zbieraniu informacji, układania ich w logiczne ciągi i przewidywaniu tego, co się wydarzy. Niestety, nie wszystko w życiu można przewidzieć. Gdy ktoś wykrwawia się na jego oczach, mężczyzna nie jest już niczego pewny. Czy jego bliscy są bezpieczni, czy może należy się czegoś obawiać? Konrad będzie chciał wyruszyć do miejsca, od którego wszystko się zaczęło, ale czasami lepiej ukryć przeszłość za zamkniętymi drzwiami...

Bardzo miło zaskoczyli mnie świetnie wykreowani bohaterowie, Ci główni, jak i tacy, którzy byli na dalszym planie, jednak z czasem się wybili i okazali się być ważnymi postaciami. Autor rewelacyjnie to ułożył, zaplanował i zakręcił sytuacją tak, że wszystko zaczęło mieć jeszcze większy sens. Wcześniej trudno było to przewidzieć, co jest ogromnym atutem. Nie zabrakło też różnych dygresji, wstawek, które autor przemycał w teście, a które pozytywnie wpłynęły na czytanie tej książki. To kryminał, po który naprawdę warto sięgnąć. Jest ON bardzo zaskakujący, bo zaczynając czytać nie miałam pojęcia, że ta historia się tak potoczy.

W opisie nie zdradziłam zbyt wiele na temat tego, co się dzieje w powieści, skupiłam się na bardzo ogólnych informacjach. Myślę, że bez elementów, które pojawiały się w opisach (na okładce i nie tylko), czytelnik będzie miał jeszcze większą niespodziankę i przyjemność z czytania.

Ostatnio coraz częściej sięgam po kryminały polskich autorów, okazuje się bowiem, że są na całkiem niezłym poziomie. O Szczygielskim słyszałam wiele dobrego, dlatego kiedy ukazała się jego nowa ksiązka "Winni jesteśmy wszycy" postanowiłam dać jej szansę. Napisana bardzo dobrze, autor od pierwszych stron zabiera nas w wir wydarzeń. Jesteśmy w samym środku krwawej jatki podczas, wydawałoby się, spokojnego popołudnia w biurze. Następnie przeskakujemy w czasie, aby stopniowo odkrywać tajemnicę napastnika, czego chce dowiedzieć się główny bohater, Konrad. Na jaw wychodzi wiele mrocznych wydarzeń z przeszłości, które ukazują bolesną prawdę. Jak się okazuje, wszystko w życiu ma swoje konsekwencje. Świetny kryminał, może nie ocieka krwią, ale mamy tutaj takie sceny. Porusza ważne tematy i daje do myślenia, chętnie przeczytałabym coś jeszcze w tym klimacie.

Ostatnio coraz częściej sięgam po kryminały polskich autorów, okazuje się bowiem, że są na całkiem niezłym poziomie. O Szczygielskim słyszałam wiele dobrego, dlatego kiedy ukazała się jego nowa ksiązka "Winni jesteśmy wszycy" postanowiłam dać jej szansę. Napisana bardzo dobrze, autor od pierwszych stron zabiera nas w wir wydarzeń. Jesteśmy w samym środku krwawej jatki podczas, wydawałoby się, spokojnego popołudnia w biurze. Następnie przeskakujemy w czasie, aby stopniowo odkrywać tajemnicę napastnika, czego chce dowiedzieć się główny bohater, Konrad. Na jaw wychodzi wiele mrocznych wydarzeń z przeszłości, które ukazują bolesną prawdę. Jak się okazuje, wszystko w życiu ma swoje konsekwencje. Świetny kryminał, może nie ocieka krwią, ale mamy tutaj takie sceny. Porusza ważne tematy i daje do myślenia, chętnie przeczytałabym coś jeszcze w tym klimacie.

Szczygielski w swojej książce zaskakuje wiele razy i zostawia w głowie pytanie „co się właśnie wydarzyło?”. Pojawiają się również poruszające wątki jak przeszłość strzelca czy życie jednej z pracownic Safe House po ataku zabójcy.

Autor prostym, acz dojrzałym językiem, ujmującymi opisami i w mrocznym klimacie przekazuje nam, że wszyscy jesteśmy winni. Nigdy winowajcą nie jest jedna osoba. Każda krzywda jest spowodowana przez szereg czynników, najczęściej zakorzenionych w głębi naszego umysłu. Nie powinniśmy więc osądzać z góry, nie znając całej historii.

"Nie ON jeden był winny tego, co się wydarzyło. Winni byli wszyscy. Każdy, kto nie wyciągnął ręki z pomocą, choć mógł. Każdy, kto nie zapytał, i każdy, kto zignorował niepokojące sygnały."

.

W firmie, której pracuje Konrad doszło do strzelaniny. Jak do tego doszło, a przede wszystkim jaki motyw miał zamachowiec? Konrad czuje się winny i próbuje dojść prawdy, jednocześnie odkrywając wiele niewygodnych faktów i ludzkich tajemnic.

.

W książce jest kilka brutalnych scen, nie raz polała się krew i posypały zęby, ale bez obaw. Wszystko jest w granicach dobrego smaku i kryminalnego kunsztu.

Każdy z bohaterów jest stworzony w określonym celu. Nawet drugoplanowe postaci nie robią tylko tła, a dokładają własną cegiełkę do zaprojektowanej przez autora budowli. Główni bohaterowie są bardzo dobrze scharakteryzowani. Posiadają pewien intrygujący czynnik - to coś, którego wszyscy poszukują w dobrze osadzonych postaciach. Nie dajcie się zwieść pozorom. Nikt tu do końca nie jest czarny, ani biały. Nie wiem czy tęcza by to udźwignęła.

Przygotujcie się również na zaskakujące zwroty akcji. Jednym słowem spodziewajcie się niespodziewanego. Należy jednak podkreślić, że fabuła jest jasna, a w toku wydarzeń wyjaśniane zostają kolejne niewiadome. Wszystkie wątki ostatecznie się zbiegają i zazębiają.

To jak będzie, przekonałam Was do lektury?

“Winni jesteśmy wszyscy” to pierwsza książka Bartosza Szczygielskego jaką miałam okazję przeczytać. Szczerze mówiąc sięgnęłam po nią przede wszystkim za sprawą przyciągającej wzrok okładki, ale na szczęście nie poczułam się rozczarowana jej zawartością, jak to niestety często bywa w takich przypadkach. To naprawdę niezła pozycja, choć dla mnie opowiedziana historia nie jest z rodzaju tych, które zostaną ze mną na dłużej. Dużym plusem natomiast dla mnie było to, że w odróżnieniu od wielu wydawanych ostatnio pozycji w tym gatunku, ten kryminał nie szokuje brutalnością i szczegółowymi opisami bestialskich mordów czy wynaturzeń. Zamiast tego otrzymujemy świetnie poprowadzoną fabułę z ciekawą, zmienną chronologią i licznymi zwrotami akcji. Autor wodzi czytelnika za nos i serwuje kilka niespodzianek - w tym zakończenie, którego się nie spodziewałam

Do pełnego zachwytu zabrakło mi “tego czegoś”, co sprawia, że książka jest nieodkładalna, zmusza do zarwania nocy i sprawia, że nie można doczekać się następnej strony. Zaczyna się świetnie ale potem momentami robi się za dużo wszystkiego, licznymi wątkami i mnogością poruszanych problemów społecznych można by obdzielić jeszcze ze dwie inne książki. Mimo to ogólny odbiór na plus.

Wraz z upływem mojego terminu przydatności do spożycia, z nocnej sowy staję się porannym ptaszkiem. Nie narzekam, bowiem te wczesne poranki przeznaczam na lekturę przy pierwszej kawie. I nie zdarzyło mi się jeszcze, by przez książkę zawalić sobie cały plan dnia, a przy "Winnych" przepadałam dla świata. Nieważne budziki, timery i krzyk zgrozy mojej córki, tak mocno pochłonęła mnie ta historia, że po prostu nie mogłam i nie chciałam przestać.

Wokół Konrada zaczynają ginąć ludzie. I choć ich śmierć wygląda na zupełnie przypadkową i niepowiązaną ze sobą, ON podejrzewa, coś zgoła innego.

Już poprzednia książka Szczygielskiego wywarła na mnie tak duże wrażenie, że pamiętam ją do dziś, a to moim zdaniem świadczy o jakości.

"Winni jesteśmy wszyscy" jest do niej porównywana, a moim zdaniem stoi level wyżej.

Pierwszym zaskoczeniem była sekwencja zdarzeń, autor przedstawia je od końca, powoli zmierzając do ich źródła.

Następnie mamy przeskok w czasie do przodu o pół roku i dzień po dniu, minuta po minucie, towarzyszymy bohaterowi w jego drodze do prawdy. A zaiste jest ona pełna niespodzianek. Zwroty akcji, które serwuje nam autor, powodują, że komentując je, używam niewybrednych słów. A muszę podkreślić, że rzadko przeklinam.

Konrad to niezwykle tajemnicza postać, chcę go rozgryźć, lepiej poznać, dowiedzieć się, o spowodowało, że znalazł się w centrum wydarzeń. Były żołnierz, cichy, opanowany i honorowy. Polubiłam tego gościa za jego normalność właśnie. To cichy bohater, jakim może stać się każdy z nas.

To opowieść o życiu z ogromnym bagażem, jakim jest poczucie winy. A prawda wygląda tak, że "Nie ON jeden był winny tego, co się wydarzyło. Winni byli wszyscy. Każdy, kto nie wyciągnął ręki z pomocą, choć mógł. Każdy, kto nie zapytał, i każdy, kto zignorował niepokojące sygnały. I on był jednym z wielu".

Premiera 27/01/2021

Do tej pory nie miałam przyjemności obcować z twórczością Bartosza Szczygielskiego, ale po tej lekturze wiem, że jego książki będą częściej trafiać na moje półki. Dobrze, ze lubię czytać nieznanych mi twórców, bo nie spodziewałam się aż tak wciągającej lektury!

Akcja już od samego początku rusza pełną parą. Poznajemy Konrada, kończącego pracę biurową w, wydawać by się mogło, zwyczajny piątek. Trochę papierów, zagadanie do sekretarki, nieoczekiwana chwila rozmowy z byłą dziewczyną... i parę sekund później Konrad trzyma jej wykrwawiające się ciało jedną ręką, jednocześnie usiłując nie stracić przytomności od własnej rany postrzałowej. Tragiczny zamach, jakiego dokonał jeden z jego kolegów z firmy staje się początkiem nieoczekiwanych wydarzeń, będących częścią większej całości...

Książka wciąga i porywa czytelnika już od pierwszych stron. Ciekawe zabiegi narracyjne w pierwszych rozdziałach potęgują napięcie i przykuwają uwagę tak, ze świetne, wprowadzające flow trwa przez całą opowieść, nie pozwalając się oderwać. Nie jest tak łatwo mnie zaskoczyć, jednak tutaj zwrot akcji gonił zwrot akcji, a ja za każdym razem zbierałam szczękę z podłogi, w szczególności pod koniec, gdzie do ostatnich stron autor nie daje chwili oddechu. Wydawać by się mogło, że tej historii nie da się jeszcze bardziej rozszerzyć i skomplikować? Proszę bardzo, Czytelniku, trzymaj kolejny rewelacyjny plot twist. Tak się powinno pisać!

Muszę też podkreślić, jak bardzo podobało mi się budowanie postaci. Nie ma tu bezosobowościowych manekinów, są ludzie z krwi i kości, ze swoimi zaletami, wadami i charakterystycznymi przywarami. Poznawanie ich wszystkich było ogromnie satysfakcjonujące, a dodane do tego w ich słowa i myśli wstawki pełne ironicznego i/lub czarnego poczucia humoru wspaniale ubarwiały i dopełniały całość. Jeśli chcecie poznać powiązanie miękkich kapciuszków i piekła - zapraszam do lektury! :)

Nie pozostaje mi nic innego, jak gorąco polecić każdemu - świetna książka, warto, warto i jeszcze raz warto!

„Winni jesteśmy wszyscy” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Bartosza Szczygielskiego i jestem zdumiona zarówno oryginalnym pomysłem na fabułę, jej konstrukcją, jak i zawiłością intrygi. Jeśli okaże się to wizytówką autora, zyskał właśnie kolejną fankę.

Już od pierwszych stron strzela do czytelnika z broni dużego kalibru, dosłownie i w przenośni, serwując mu szok i chaos myśli. Stopniowo odsłania minuty przed godziną "zero", w której jedno życie się kończy, a kilka innych zmienia bezpowrotnie.

Po pierwszym szoku, akcja zmienia się o sto osiemdziesiąt stopni i autor tworzy nową opowieść, budowaną na zgliszczach pozostałych po ataku sprzed pół roku. Umysły zniszczone kulą przeszywającą mózg, podsycane każdego dnia wyrzutami sumienia, szukające ukojenia w samobójstwie. Niczym matrioszka, ujawniająca nam swoje kolejne, coraz głębsze, skrzętnie skrywane warstwy, powieść zaskakuje wątkami, które wydają się początkowo zupełnie od siebie oderwane. Z czasem wyłania się obraz zadawnionych krzywd, które domagają się nie tyle sprawiedliwości, co zemsty. Obraz zahaczający o narkotyki, dewiacje seksualne i pieniądze splamione krwią. Dopełnieniem są niejednoznaczni bohaterowie, z których nie każdy okazuje się tym, za kogo się podaje.

Nie jest to lekki thriller, ale taki, który przy odpowiedniej dozie skupienia pozwala na wyłapanie istotnych niuansów, a zwrotami akcji doprowadza do obłędu. Miałam wrażenie, że przez większość czasu czytałam na wstrzymanym oddechu, by po ostatnim słowie pozwolić sobie w końcu na wydech i odczucie ulgi. Mimo ryzyka bezdechu, takie właśnie książki chcę czytać.

✅" WINNI JESTEŚMY WSZYSCY"✅

Bartosz Szczygielski Wydawnictwo CZWARTA STRONA, CZWARTA STRONA KRYMINAŁU

Tym razem zacznę od końca. Finał powieści mnie zaskoczył. Jeszcze do teraz jestem w głębokim szoku. Bardzo dobry, a wręcz rewelacyjny kryminał.

Konrad Łazar główny bohater książki przejdzie trudną drogę. Przeżywa strzelaninę, która miała miejsce w korporacji gdzie pracuje. Ucierpieli ludzie. Jest w szoku i nie może się z tym pogodzić. Winą za to obarcza siebie. Była pracownica popełniła samobójstwo. Czy to przypadek? Jej ojciec wynajmuje Konrada, żeby odnalazł mordercę córki, ponieważ nie może uwierzyć w jej samobójczą śmierć. I tu zaczyna się główna akcja książki. Będzie mnóstwo niesamowitych zdarzeń i zwrotów akcji. Trup nie będzie trupem, a w grobie nie leży ta osoba która powinna. To tylko zapowiedź niesamowitej historii.

Książkę "Winni jesteśmy wszyscy" słuchałam jako audiobook dzięki aplikacji Empikgo. To jest prawdopodobnie moje pierwsze spotkanie z tym autorem i mogę zapewnić was, że nie ostatnie. Doskonały kryminał z niesamowitym finałem. Szczęki wam opadną tak jak mnie. 😊

Polecam, polecam i jeszcze raz polecam.

Moja ocena to 10/10. Zachęcam do przeczytania lub wysłuchania "Winni jesteśmy wszyscy" Bartosza Szczygielskiego.

Książka dostępna jest w dobrych księgarniach oraz na @empikgo i @legimibooks

„Winni jesteśmy wszyscy” – po tej książce spodziewałem się wiele. Znając pióro Bartosza Szczygielskiego, od autora wymagałem solidnej dawki kryminalnych emocji. Czy autor sprostał moim wymaganiom? Czy autor zaserwował mi zastrzyk adrenaliny?

TAK! Dodam więcej, dokonał w mej psychice mocnego wstrząsu, uderzając w nią historią sklejoną na miarę mistrza. I choć ten rok zaskoczy nas jeszcze wieloma mocnymi kryminałami, ten od Bartosza Szczygielskiego dziś plasuje się na szczycie podium. Myślę, że jego pozycja nie jest zagrożona, ponieważ autor podniósł wysoko poprzeczkę. W polskiej literaturze jest wielu twórców gatunku, których mogę postawić w szeregu ze Szczygielskim, lecz Bartosz utarł im nosa, tworząc historię, którą zapisał się w mym czytelniczym sercu.

Po odłożeniu tej książki ogarnął mnie żal, że w obecnych czasach nie możemy spotkać się z autorem face to face, ponieważ uścisnąłbym jego dłoń i powiedział good job. Dlatego też siedząc przy klawiaturze laptopa mogę ułożyć dłonie do braw, które należą się autorowi.

Historia, którą stworzył nie tylko gwarantuje nam iście mistrzowską czytelniczą ucztę, lecz prowadzi do refleksji. Główną myślą jest to, że zło rodzi zło. Jest ono niczym pędząca śnieżna kula, która z każdym kolejnym przesunięciem się złych uczynków urasta to olbrzymich rozmiarów. A jej rozsypanie uderza w wiele osób wokół z jeszcze większą siłą natężenia.

Głównym bohaterem jest Konrad Łazar, człowiek zajmujący się zbieraniem informacji, które układając w logiczną całość, służyły mu do przewidywania kolejnych scenariuszy wydarzeń. Jednak nie mógł przewidzieć tego, co wydarzy się w piątkowe popołudnie. Do biura w którym pracuje wkraczają przestępcy, którzy zmieniają jego życie w koszmar. I choć nie szukamy tu sprawców napadu, to przede wszystkim próbujemy znaleźć motywy ich postępowania. Co było motorem napędowym do wtargnięcia i zabicia byłej kochanki głównego bohatera?

Autor z kolejnymi stronami uchyla nam kolejne elementy, które staramy się ułożyć w jedną całość. A nie będzie to łatwe, ponieważ zwroty akcji, co rusz zbijają nas z tropu. I to jest jednym z wielu bardzo dobrych punktów tej książki. Na uznanie zasługuje również język autora, który trzyma nasze emocje w ryzach, sprawiając, że podczas czytania towarzyszy nam ciągłe napięcie. Powiem, krótko, tego, mi było trzeba.

„Winni jesteśmy wszyscy” to powiew nowego spojrzenia na kryminał. Bartosz Szczygielski dowodzi, że autor kryminałów winien wychodzić poza schematy i definicje gatunku, by serwować czytelnikom mocne doznania. I choć krew nie leje się tutaj szerokim strumieniem, to książka ta zapewnia nam lawinę emocji. A tych polski czytelnik oczekuje.

W biogramie umieszczonym w książce możemy przeczytać, że autor nie potrafi pływać. To nic złego, najważniejsze, że płynąc nurtem swej wyobraźni potrafi wykreować historię, w której warto się zatopić. Bardzo dobrze się stało, że Szczygielski znalazł się w stajni Czwartej Strony Kryminału, dołączając do pisarzy będących lokomotywą wydawnictwa. A przyznam, że w tej lokomotywie, jest wielu pisarskich kapitanów, na których twórczość warto postawić.

„Winni jesteśmy wszyscy” to rasowy kryminał, wciągający thriller, który powinni przeczytać miłośnicy gatunku, stawiający na ambitne treści. Dlatego też bez chwili zastanowienia odkładam tę książkę na półce Najlepszych Interesujących Książek. Ba stawiam ją na regale książek, które jeszcze kiedyś przeczytam. Na emeryturze. I mam nadzieję, że obok niej postawie jeszcze inne książki Bartosza Szczygielskiego. Bartku obiecaj, że tak właśnie będzie.

Za egzemplarz książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Czwarta Strona Kryminału.

[Adres usunięty]



Nooo to było dobre! 😁

Muszę przyznać, że takiego obrotu spraw i takich powiązań się nie spodziewałam.

Od początku książka mnie wciągnęła, bo jest napisana inaczej niż większość thrillerów, które czytałam.

Fajnie wszystko wyjaśniane, człowiek myśli, że już wie co będzie na końcu, a tu nie! Zwrot akcji i wcale nie jest tak jak się "domyślałam" 🙈
 Ok, lecimy dalej, już prawie koniec i znowu wiem jak to się skończy, a tu kolejne BUM! Takie książki lubię 😊

Tej daję plusa i na pewno będę polecać 👍🏼

Książkę przeczytałam dzięki @[Adres usunięty]

⬇️Opinia⬇️ " Winni jesteśmy wszyscy " @bartosz_szczygielski @czwartastrona @czwartastronakryminalu

📷

Oj dawno żadna książka nie wodziła mnie tak za nos jak  ''Winni jesteśmy wszyscy" O co chodzi ? zaraz wytłumaczę. Pióro autora znałam, a ''Krok trzeci'' wspominam całkiem sympatycznie. Mimo upływającego czasu, po drodze były dziesiątki książek. Ja nadal ją pamiętam, więc jest ok. ''Winni jesteśmy wszyscy" mogłabym podzielić na trzy etapy. Początek genialny z przytupem, tak jak lubię. Ręka noga mózg na ścianie ! Stop ! nic więcej nie powiem. Po tak obiecującym i zachęcającym wstępie dzieje się coś co zapędza mnie w kozi róg. Jestem skołowana, jedyna myśl - trafiłam do Escape Room. Myślę sobie co tu się dzieje ? gdzie ja do cholery jestem ? Strona po stronie układanka zaczyna się układać, brakujące elementy wskakują na swoje miejsce. A ja właśnie przepadłam i zarywam koleją nockę. Zakończenie ? Zaskoczenie, i tyle. Polecam. Dobra robota.

📷

Jest piątek. Praca w korporacji powoli dobiega końca, nareszcie weekend. Biuro prawie puste. Kilka osób ten dzień zapamięta na bardzo długo. Dochodzi do strzelaniny, są ranni. Mężczyzna który strzela popełnia samobójstwo. Konrad Łazar chce poznać prawdę, zaczyna swoje prywatne śledztwo. Sprawa zaczyna się komplikować kiedy koleżanka, a jednocześnie była sekretarka popełnia samobójstwo, ale czy na pewno ? Co tak naprawdę stało się z Eweliną ? i jaki związek ze sprawą ma Iza - policjantka prowadząca śledztwo ? Na wszystkie pytania odpowie Wam książka. A może nie na wszystkie 🤔 Polecam.

Pierwszy raz biorąc do ręki książkę, nie miałam jakichkolwiek oczekiwań. Co prawda znałam - nie znałam autora, bo mam jedną z jego książek na regale, której nie zdążyłam jeszcze przeczytać. Przy tej pozycji jednak zadziałała trochę wyobraźnia w stosunku co do tytułu ''Winni jesteśmy wszyscy'' pytanie jakie mnie nastało było - winni czego?

Nie zawiodłam się ani troszkę ponieważ autor sprytnie operował swoim językiem pisania i całą fabułą. Bohaterowie książki sa w moim mniemaniu dość charakterystyczni ale w tym samym czasie są też normalnymi ludźmi takimi jak my czy też nasi sąsiedzi.

Poznajemy Konrada, który w pewien sposób jest specem od zadań specjalych czyli zbiera i analizuje informacje w białym wywiadzie.

W pewne piątkowe popołudnie dochodzi do tragedii w której ktoś ginie, a jeszcze inna persona zostaje na całe życie pozbawiona możliwości normalnego życia...

I właśnie wtedy zadajemy sobie pytanie kto jest temu winien?

Fabuła pochłonęła mnie kompletnie. Zresztą książki od wydawnictwa @czwartastrona biorę w ciemno bo zawsze sprostają moim wymaganiom.

Ta pozycja też nam ukazuje do czego może doprowadzić obłęd w poszukiwaniu odpowiedzi i jak bardzo jesteśmy podatni na manipulacje osób trzecich.

Oczywiście nie zapominajmy, że autor poruszył też dość istotne problemy XXI wieku od których nie da się tak po prostu uciec.

"Winni jesteśmy wszyscy" zdecydowanie polecam przeczytać każdemu - nie tylko fanom kryminałów i thrillerów.

Jeden dzień a przewrócił wszystko do góry nogami. Przewrócił świat wielu osobom.

Zakończył życie i rozpoczął walkę..

Łazar był świadkiem tego jak życie uchodziło z jego byłej dziewczyny. To właśnie w jego ramionach się wykrwawiała.Widział też jak sprawca

tej tragedii popełnia samobójstwo. Czy to musiało się wydarzyć?

To nie jedna tragedia, która w krótkim czasie zdarzyła się w jego otoczeniu. Poproszony o pomoc przez ojca koleżanki z pracy by odszukał

winnego śmierci jego córki, zgodził się rozpocząć własne śledztwo. Dziewczyna popełniła samobójstwo ale nikt nie chciał wierzyć w to,że

sama odebrałaby sobie życie. W toku jego śledztwa na jaw wychodzi szereg nieprawidłowości oraz tajemnic ukrytych tak by nigdy nie

wyszły na jaw. W śledztwie pomaga mu policjantka chociaż tak naprawdę nie chciał aby się w to mieszała. Nie wiedział jednak, że policjantka

może przysporzyć mu wielu problemów. Prawda jest zupełnie inna a Łazar zostanie uwikłany w sieć niebezpieczeństw.

Czy będzie potrafił się uratować?

"Winni jesteśmy wszyscy" to moja pierwsza przeczytana książka tego autora. I muszę przyznać,że było bardzo dobrze.

Autor już na wstępie zrobił wielkie zamieszanie. I mogłoby się wydawać,że skoro dostaliśmy na początku coś, co było najważniejsze w fabule

to się możemy grubo pomylić gdyż przez całą historię dowiadujemy się wielu rzeczy, które łączą się w jedną całość. Balansujemy na krawędzi

przepaści i staramy się utrzymywać równowagę ale jest bardzo trudno. Im dalej tym bardziej autor nam miesza w głowie a myślimy już,że

coś wiemy a jednak nie wiemy tego co jest prawdą.

Bohaterowie muszą uporać się z przeszłością, która doprowadza do młodzieńczych lat. To właśnie od tamtego momentu krok po kroku

dowiadujemy się co tak naprawdę było na rzeczy. Wszystko się ze sobą łączy a ostatni klocek tej układanki dostaniemy na sam koniec, który

okaże się zaskakujący.

Dobra robota!

Książka rozpoczyna się dość nietypowo, od bardzo ważnego wydarzenia, strzelaniny, która zmienia życie głównego bohatera o 180 stopni. Następne sceny cofają czytelnika w czasie, co jest dosyć zabawnym i ciekawym zabiegiem. Dopiero później możemy przeczytać o następstwach strzelaniny, która okazała się być punktem zwrotnym w życiu bohatera, jak i początkiem życiowych tragedii.

"Winni jesteśmy wszyscy" to bardzo dobra powieść, wręcz rewelacyjna, która z pewnością znajdzie się w gronie moich ulubionych. Książka nie jest długa, ale treściwa i spójna. Czyta się ją szybko, nawet bardzo szybko. Nie ulega wątpliwości, że autor świetnie poradził sobie ze złożeniem wszystkich wątków w historię, która wywarła na mnie ogromne wrażenie. Pozytywne, rzecz jasna. Podczas czytania w mojej głowie wciąż rodziły się nowe pytania, z kolei odpowiedzi nie było wcale. Pytanie za pytaniem, rosnące napięcie, ciekawość - to wszystko sprawiło, że byłam bardzo zadowolona z lektury. W pewnym momencie pomyślałam sobie nawet, że nie tylko Simon Beckett w serii z Davidem Hunterem rzuca tak czytelnikiem, pan Szczygielski również ma do tego talent.

Warto również zauważyć, że powieść porusza ważne, ciężkie tematy dotyczące krzywdy dzieci.. z pewnością przez długi czas nie zapomnę tej powieści. Polecam!

Muszę przyznać, że przygodę z twórczością Bartosza Szczygielskiego zaczęłam w bardzo dobrym momencie. Skuszona informacją o premierze nowej książki Autora stwierdziłam, że czas na "Aortę", która od dawna spoglądała na mnie ze stosu. Po lekturze wiedziałam, że sięgnę po każdą napisaną przez niego książkę. Tym oto sposobem w styczniu przeczytałam trzy jego powieści, a to zdarza mi się niezwykle rzadko. Czy "Winni jesteśmy wszyscy" spełniła moje oczekiwania? Bez dwóch zdań!

Jedna, z pozoru błaha decyzja potrafi wywrócić nasze życie do góry nogami. Przekonał się o tym Konrad Łazar, były żołnierz obecnie zajmujący się białym wywiadem. Jego wyjście na papierosa kończy się strzelaniną, w której ginie zamachowiec, były pracownik biura. Pół roku po tych tragicznych wydarzeniach Konrad zostaje zwolniony z pracy, a Ewelina, sekretarka, która była świadkiem zdarzenia popełnia samobójstwo. Ale czy na pewno?

"Winni jesteśmy wszyscy" to rewelacyjna mieszanka kryminału i sensacji. Zaczyna się mocnym uderzeniem, a przemyślana i nieoczywista zagadka wciąga czytelnika w wir wydarzeń. Akcja toczy się w zaledwie kilka dni, jest świetnie wyważona i naładowana ogromnym ładunkiem emocjonalnym. Autor nie boi się poruszać trudnych i ważnych tematów. Zwraca naszą uwagę na to, jak przeżycia z dzieciństwa rzutują na całe nasze dorosłe życie. Dużo się w tej książce dzieje, jest wiele wątków, które pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego. Ostatecznie łączą się one w logiczną i intrygującą całość. Z godziny na godzinę napięcie wzrasta i trzyma aż do niezwykle zaskakującego finału.

Szczygielski przyzwyczaił czytelników do tego, że nie oszczędza swoich bohaterów. Tak też było z Konradem, który nie mając nic do stracenia, za wszelką cenę chce odkryć prawdę. Jego motywacja zwiększa się z każdą kolejną napotykaną przeszkodą. Autor przeczołgał go i nie dał mu nawet chwili wytchnienia. Warto zwrócić uwagę na to, jak wykreowane są postaci w tej powieści. Są prawdziwe, ludzkie, walczą ze swoimi demonami.

Podczas lektury każdej z książek Pana Bartosza zwracam uwagę na jego niepowtarzalny styl, który wyróżnia Autora. Pełen jest ironicznego poczucia humoru, niewymuszonych, ociekających sarkazmem dialogów i dobrej muzyki.

"Winni jesteśmy wszyscy" to kryminał, który zmusi Was do refleksji i zadowoli nawet najwybredniejszych fanów gatunku.

A czy winni jesteśmy wszyscy? Przekonacie się, sięgając po książkę. Czytajcie Szczygielskiego. Warto!

W Safe Home dochodzi do strzelaniny, w której zostają ranni pracownicy biurowca. Konrad Łazar zostaje postrzelony, a jego partnerka wykrwawia się na jego oczach. W jednej chwili uchodzi z niego całe życie, gdy widzi jak zamachowiec popełnia samobójstwo. Po jakimś czasie to samo dzieje się z Eweliną, która była świadkiem masakry. Z jej śmiercią nie może pogodzić się ojciec dziewczyny, który prosi mężczyznę, by odnalazł jego córkę, ponieważ nie wierzy w jej samobójstwo.

Konrad z pewnością nie jest stworzony do pracy w korporacji. Po masakrze, która stała się częściowo z jego przyczyny zamienia się w detektywa, który próbuje rozwikłać zagadkę tego okrutnego morderstwa. Nie potrafi ON już normalne funkcjonować, a wyrzuty sumienia sprawiają, że postanawia dojść do prawdy za wszelką cenę, nawet własnego życia.

Ktoś jednak depcze mu po piętach i tak naprawdę do końca nie wiadomo kto jest przyjacielem, a kto wrogiem...

Ta historia opowiedziana jest z dwóch perspektyw. Autor stworzył niepowtarzalny klimat powieści, która jest wielowątkowa, a bohaterowie są bardzo wyraziści. Widać, że ma ON wypracowany bardzo dobry warsztat i umiejętnie wodzi czytelnika za nos. Chwilami akcja dzieje się w umiarkowanym tempie, by następnie zrobić zwrot i zapewnić nam niezłą dawkę adrenaliny. Potrafi ON umiejętnie bawić się czytelnikiem i gdy tylko wydaje nam się, że część zagadki zostaje rozwiązana, okazuje się, że tak naprawdę nic nie wiemy. To jest genialne posunięcie, a po każdym rozdziale byłam jeszcze bardziej zaintrygowana tą historią.

Z pewnością ta książka jest nieprzewidywalna i dzieje się w niej bardzo dużo. Uwielbiam taki mocne kryminały i jestem przekonana, że to moje pierwsze, ale nie jedyne spotkanie z tym autorem. @bartosz_szczygielski ogromne gratulacje! Z pewnością kupiłeś mnie tą historią i będę wypatrywać kolejnych. Od początku czułam, że to będzie idealna książka dla mnie i z pewnością się nie pomyliłam.

Polecam ją wszystkim fanom thrillerów i kryminałów - będziecie zachwyceni!

*** Trzy tajemnice i jedna droga do prawdy ***

W piątkowe popołudnie,kiedy wszyscy myśleli już o weekendzie,Konrad Łazar zastanawiał się,jak to się stało,że drzwi gabinetu otworzyły się,padły strzały i teraz jego była dziewczyna Agnieszka wykrwawia się na jego oczach.

Dlaczego nie potrafił tego przewidzieć???

Przecież w przewidywaniu wydarzeń i zbieraniu informacji był jednym z lepszych ludzi w firmie.

Kiedy po kilku miesiącach dochodzi do innego tragicznego wydarzenia,którego Konrad również przewidzieć nie mógł,mężczyzna postanawia rozwikłać zagadki i tak trafia do miejsca,gdzie wszystko miało swój początek i gdzie ,,winni byli wszyscy".

Co teraz zrobi?

Puści historię z dymem,czy podejmie walkę ze złem?

To była dosyć zawiła historia i podejrzewam,że autor miał niesamowitą frajdę tworząc ten cały labirynt wydarzeń,którego nie byliśmy w stanie prosto rozwikłać.

Gdy dochodziliśmy do miejsca,które zaczynało być znajome,następował zwrot i zbieraliśmy szczękę z podłogi.

Bardzo podobała mi się ta podróż.

Idąc razem z naszym bohaterem nigdy nie wiedziałam dokąd dojdę i czy to,co zobaczę już na zawsze nie zmieni mojego patrzenia na świat.

Nie zmieniło.

Tam,gdzie jest dobro,jest i zło,a nasze życie jest pełne niespodzianek.

Zakończenie tej historii wbija w fotel.

Dlatego zapraszam do podejścia do kasy i kupienia biletu na ten niesamowity spektakl.

Ja polecam.

Nie wiedziałam jakie pióro Autora mnie czeka, czy lekkie czy ciężkie. Nie wiedziałam czy akcją porwie mnie od samego początku. Nie wiedziałam czy będzie masa trupów czy ciekawie rozwijająca się fabuła. To była moja pierwsza książka Pana Bartosza. Pierwsza i nie ostatnia! To tak słowem wstępu.

Konrad Łazar zajmuje się zbieraniem i analizowaniem informacji w białym wywiadzie. W pewien piątkowy wieczór razem ze swoim zespołem postanawia zostać dłużej w pracy by dokończyć bardzo ważny dla firmy projekt. Nikt nie zakładał, że wieczór ten zakończy się tragicznie, a ogarnięcie dlaczego tak się stało będzie dla Łazara niemal obsesją. Pół roku po tragicznym piątku Łazar zostaje zwolniony, zaś jego przyjaciółka z pracy postanawia popełnić samobójstwo. Jedyne co zostaje we względnej stałości to poczucie winy, że jego partnerka stała się warzywem. Ogromne wyrzuty sumienia. Jako, że mężczyzna nie wierzy w samobójstwo przyjaciółki, postanawia ją odszukać. Tym samym znalazł sobie jakiś cel na parę dni. Jest jeszcze policjantka - Izabela, która podczas śledztwa mocno zalazła Łazarowi za skórę, a teraz chce pomóc mu w odszukaniu przyjaciółki. Tylko czy można tej kobiecie w ogóle zaufać?

"Wszyscy jesteśmy winni" to książka pełna tajemnic przeszłości oraz złych wyborów dokonanych pod wpływem chwili. Sam tytuł powieści jest bardzo intrygujący, bo o cóż w nim może chodzić? Za mną ten tytuł ciągnął się do rozwiązania zagadki. Stale z tyłu głowy podświadomość szeptała mi "czego jesteśmy winni, o co w tym wszystkim chodzi?". Nie jest to krwawy kryminał, w którym trup goni trupa. Tutaj mamy skrzętnie opisaną zagadkę, którą razem z głównym bohaterem musimy poskładać, by otrzymać rozwiązanie. Tutaj musimy się wczuć w to, co Pan Autor chce nam przekazać, a przekaz niewątpliwie w tej książce jest. To książka, w której mamy jeszcze dwie inne historie. Lecz na ten moment lepiej o tym nie wspominać, żeby nie rzucić spoilerem.

Nie wiedziałam czego mogę się spodziewać po tej książce, a opis intrygował. Nie wiedziałam też, że będzie w niej ukryty tak ważny problem społeczny. Dopiero na samym końcu książki dowiedziałam się dlaczego kryminał ten nosi taki, a nie inny tytuł. W końcu dostałam rozwiązanie i bardzo mnie ono usatysfakcjonowało. Nie ma tutaj niedopowiedzeń, dla mnie wszystko jest wyjaśnione. Choć znając Łazara to będzie ON drążyć, by wszyscy winni zostali ukarani. Więc może będzie kontynuacja?

Książkę czyta się dobrze, jest na tyle ciekawa, że chce się ją przeczytać jak najszybciej. Do tego forma godzina po godzinie, dzień po dniu, bardzo mi odpowiadała. Nie była to historia rozwleczona w czasie, przez co akcja się nie dłużyła. Wspomnienia w niej zawarte nieco rozjaśniały pobudki niektórych osób. "Winni jesteśmy wszyscy" to bardzo dobra premiera roku. Pan Autor postawił wysoko poprzeczkę. Zastanawiam się, który z moich ulubionych kryminalnych Autorów ją pobije? Wiem, że się powtórzę, ale w tej książce mamy naprawdę bardzo ciekawą zagadkę do rozwiązania, mamy w delikatny sposób poruszony pewien ważny problem społeczny, a do tego nie ma tutaj przewidywalności, nie ma schematów. Jest świeżość i nietuzinkowość. I ja takie książki polecam!

Książkę przeczytałam dzięki portalowi CzytamP[Adres usunięty]

To moje pierwsze spotkanie z piórem Bartosza Szczygielskiego. Czy udane?

Konrad Łazar zajmuje się pozyskiwaniem informacji. W pewne piątkowe popołudnie zostaje postrzelony, a jego była dziewczyna wykrwawia się na jego oczach.

Od tego zdarzenia Konrad chce się dowiedzieć wszystkiego o osobie, która strzelała w jego biurze. Próbuje zrozumieć dlaczego do tego doszło.

A kiedy jego znajoma z pracy rzekomo popełnia samobójstwo, a ON sam traci pracę, jest zdeterminowany by odkryć prawdę.

Książka zaczyna się mocnym uderzeniem. Trafiamy wprost do biura po strzelaninie. Główny bohater patrzy jak jego koleżanka wykrwawia się. Potem stopniowo cofamy się w czasie.

Nie codzienna konstrukcja książki od razu rzuca się w oczy. Muszę powiedzieć, że podobał mi się ten zabieg. Historię poznajemy pod różnym kątem i oczami różnych osób.

W trakcie czytania miałam mieszane uczucia. Momentami miałam wrażenie, że za dużo autor chciał tu zmieścić. Gubiłam się z nieprzemyślanych działaniach Konrada.

Jednak zakończenie rozwiało wszelkie wątpliwości. I pokazało, że autor wiedział co robi.

"Winni jesteśmy wszyscy" to też historia o wyrzutach sumienia. O tym jak gnębią i zatruwają życie. Jak wydarzenie z dzieciństwa, może determinować dalsze życie. Wpływać na charakter, interakcje społeczne, nałogi.

Jak autor pisze winni jesteśmy wszyscy. Wszyscy, którzy są obojętni na krzywdę innych. Wszyscy, którzy odwracają wzrok czy nie wyciągają pomocnej dłoni.

Nie od dzisiaj wiadomo, że wszystkie propozycje Czwartej Strony Kryminału biorę w ciemno, niezależnie od tego, czy są to tytuły znanych już autorów czy debiutantów. Rzadko kiedy zdarza mi się zawieść. Jak było tym razem?

'Każdy rozmówca, niezależnie od tego, kim był, obserwował go tak samo czujnie, jak ON jego. Różnica między nimi była taka, że Konrad doskonale zdawał sobie z tego sprawę.'

Piątkowe popołudnie. Konrad spędza je w biurze, nadrabiając zaległości. W wyniku splotu wydarzeń zostaje postrzelony, a jego była kochanka leży obok, wykrwawiając się na śmierć. Kto jest odpowiedzialny za te wydarzenia? Kto zdecydował się wejść do biura i strzelać na oślep, szukając ofiary?

Historia opowiadana jest w specyficzny sposób, z różnych przedziałów czasowych i z perspektywy kilku osób. Zabieg powoduje, że czyta się ją z ogromnym zaciekawieniem i z szerokim spojrzeniem na całą sytuację. Nie często spotykam się z taką narracją, zdecydowany plus.

Sam tytuł jest dość metaforyczny, a jednocześnie odnosi się do całej historii. Każdy bohater jest na swój sposób winny i przyczynił się do takiego, a nie innego rozwoju sprawy. Wszystko spójnie łączy się w jedną całość, każde zdanie jest istotne. Jesteśmy świadkami nie tylko morderstwa, ale także wątków pobocznych, które niejako prowadzą do motywu samego zabójcy.

'Pewność siebie otwierała wiele drzwi, a ludzka naiwność sprawiała, że nawet te zamknięte stawały czasem otworem. Wystarczyło znaleźć sposób, a ludzie robili dokładnie to, czego się od nich oczekiwało.'

Jestem na tak. Wciągająca i mroczna historia, pokazująca, że nic nie dzieje się bez przyczyny. Każdy jest kowalem nie tylko swojego losu, ale także osób, z którymi wchodzi w różne relacje. Nie wiemy, czy osoba spotkana na naszej drodze będzie miała wpływ na naszą przyszłość. A co jeśli tak się stanie?

'Najłatwiej przegapić to, co jest na widoku.'

Konrad Łazar pracuje w białym wywiadzie i na co dzień przewiduje następstwa pewnych wydarzeń. Dlaczego zatem nie przewidział krwawej jatki we własnym biurze? Od teraz nikt w jego otoczeniu nie może czuć się bezpiecznie. Czym okaże się miejsce, w którym wszystko miało swój początek?

Znacie to uczucie, kiedy od początku książki jedna z postaci Wam nie pasuje i okazuje się, że mieliście rację? “Winni jesteśmy wszyscy” to pierwsza pełnowymiarowa powieść autora, po którą sięgnęłam (wcześniej miałam okazję czytać Jego opowiadania w antologiach). Kierowana dobrymi opiniami, postawiłam jej poprzeczkę dosyć wysoko. Czy sprostała? Zacznijmy od fabuły, która została przemyślana w każdym szczególe, tak aby zaintrygować czytelnika już od pierwszych stron. Wydawało mi się, że doskonale znam cel, do którego zmierza cała historia i choć w głowie siedziały mi pewne podejrzenia, nie od razu odkryłam jej złożoność. To, co wcześniej wydawało się nielogiczne, pięknie wpasowało się w całą układankę. Niektóre z wydarzeń udało mi się przewidzieć, ale nie zakończenie. To był szok! Świetnie wykreowano głównego bohatera, z którym ogromnie się polubiłam. Konrad Łazar miał łeb do rozwikłania całej tej zagadki i z ogromną chęcią towarzyszyłam mu w tym aż do ostatniej strony. Spodobało mi się, że wszystkie pozostałe postaci miały swój wkład (czasami niewielki) do całej historii i nie były tylko nic nieznaczącymi dodatkami. “Winni jesteśmy wszyscy” czytało mi się bardzo dobrze, styl autora zyskał moją sympatię. Sceny akcji były szczegółowe i krwawe, ale jednocześnie nieobrzydliwe. Zabrakło mi w tej książce tylko jednego — wciskających w fotel emocji. Choć całość pochłonęłam z dużym zainteresowaniem, nie zdarzyło mi się wpaść w trans, w którym ciężko było mi oderwać się od lektury. Mimo to nie żałuję żadnej minuty spędzonej z tą książką i czekam z niecierpliwością na kolejne powieści Bartosza Szczygielskiego.

"Istnieją miejsca, do których nie należy zaglądać, a także czyny jakich nie wolno się dopuścić ".

„Winni jesteśmy wszyscy” autorstwa Bartosza Szczygielskiego to wysmakowana i niezwykle precyzyjna historia. Poznajemy losy ludzi, których zawiła przeszłość w zaskakujący sposób się splata i zaciska pętlą na głównym bohaterze Konradzie Łazarskim. Człowieku, który nie umie zapomnieć o tragicznych doświadczeniach, które stały się jego udziałem. Nie może wpłynąć na przeszłość. Nie szuka nawet odpowiedzi, czy gdyby zachował się inaczej, zapobiegłby tragedii. On szuka przyczyny… przyczyny zła, przyczyny popełnionej zbrodni, przyczyny zrujnowanej osobowości.

Bo czy można się odciąć od traumatycznej przeszłość? Czy można zapomnieć o strzelaninie w biurowcu? Czy można nie myśleć o wykrwawiającej się na Twoich rękach partnerce? Czy można nie czuć odpowiedzialności za życie i funkcjonowanie współpracowników?

O tym, czy znajdując odpowiedzi, można zaznać spokoju, musicie się przekonać sami.

Łatwo zapętlić się w mieszaninie wyrzutów sumienia, rozpaczy, strachu, złości i wielu pytań bez odpowiedzi. A obłęd w szukaniu przyczyn, okazuje się podatnym gruntem do manipulacji przez osoby trzecie.

Niezwykle analityczne umiejętności Konrada, jego logiczne myślenie, umiejętność poszukiwania i łączenia informacji to przedsionek do odkrywania kolejnych kręgów piekieł.

„Nie ON jeden był winny tego, co się wydarzyło. Winni byli wszyscy. Każdy, kto nie wyciągnął ręki z pomocą, choć mógł. Każdy, kto nie zapytał, i każdy, kto zignorował niepokojące sygnały. I ON był jednym z wielu.”

Mamy tu walkę ze złem w najczystszej postaci, uśpionym złem tak wielkim, że trudnym do nazwania. Walka z przeszłością, która zabija w człowieku ludzki pierwiastek. To książka, która daje Czytelnikowi olbrzymią dawkę emocji, ciężką atmosferę niepokoju, niezwykły materiał do przemyśleń, budzące się demony przeszłości i fabułę, która po wielokroć zaskakuje. Gorąco polecam.

„Winni jesteśmy wszyscy” Bartosza Szczygielskiego to książka z gatunku kryminałów, dlatego bardzo chętnie i bez większych oporów sięgnęłam po nią. Jest to mój ulubiony gatunek, więc gdy tylko książka mnie wciągnie, to przez cała noc czytam, a rano niewyspana idę do pracy, ale warte jest tego moje chwilowe przemęczenie. „Winnych…” czytałam przez 6 dni, bo bardzo mnie męczyła. Niby było morderstwo, próba morderstwa, samobójstwo, narkotyki, korupcja w policji i nie tylko, molestowanie, pedofilia, wymuszanie i nie wiem co, jeszcze autor chciałby w tej jednej książce zawrzeć. Za rozwiązanie sprawy, która po drodze napotyka na coraz to nowe dziwne sytuacje, zabiera się laik i tylko wyjątkowe szczęście, sprawia, że przeżyje ten splot wydarzeń wymyślonych przez autora. Pan Bartosz napisał w swojej książce tak naprawdę o wszystkim, co mu wpadło w danej chwili na myśl, ale muszę stwierdzić, że jego tok pomysłów, który czasami nie trzyma się przysłowiowej „kupy”, doprowadzi do sensownego zakończenia. Osobiście szkoda mi było tych 6 dni na „kryminał”, ale może komuś innemu się spodoba. Może kolejna książka autora bardziej mi się spodoba.