Walka. Saga kaszubska. Tom 4

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki. Książka "Walka" jest czwartym tomem serii #sagakaszubska i zarazem kontynuacją powieści "Sztorm", "Zemsta" oraz "Krew". Powieści te należy czytać w odpowiedniej kolejności żeby zrozumieć wszelkie zależności oraz ciąg przyczynowo - skutkowy wszystkich wydarzeń. Daria ma tendencję do tego, że każdy tom kończy w taki sposób, że moje serce na chwilę przestaje bić, by później galopować w szaleńczym tempie, tak również było w przypadku "Krwi". Jak na szpilkach wyczekiwałam dalszych losów bohaterów. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki i przyjemny w odbiorze, co sprawia, że książkę czyta się w zawrotnym tempie. Świetnie, że są tłumaczenia kaszubskich słów, zwrotów, które niesamowicie ubarwiają tą powieść. Fabuła została w niesamowicie interesujący sposób nakreślona, przemyślana, dopracowana i bardzo dobrze poprowadzona. Bohaterowie natomiast zostali genialnie i bardzo autentycznie wykreowani, dodatkowo są różnorodni, borykają się z różnymi problemami, mają swoje wady i zalety, tak jak my popełniają błędy, postępują pod wpływem emocji, a co za tym idzie, nawet mimo dzielących nas lat i okoliczności, śmiało możemy się z nimi utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne bolączki i dylematy moralne. Ponownie razem z rodzinom Stoltmanów przeniosłam się na Kaszuby. Autorka w niesamowicie plastyczny oraz pobudzający wyobraźnię sposób zobrazowała to co działo się w trakcie II Wojny Światowej na ziemiach kaszubskich oraz z czym musieli się zmagać mieszkańcy tamtego obszaru, jak trudne decyzje podejmować oraz jak tragiczne w skutkach niektóre z nich się okazały. Z dużym zaangażowaniem śledziłam to co działo się w życiu bohaterów oraz jak wszystkie toczące się wokół nich wydarzenia wpływają na relację rodzeństwa, ich rodzin oraz pobliskich mieszkańców. Muszę również przyznać, że opisy niektórych sytuacji oraz wydarzeń naprawdę mocno mną wstrząsnęły i wywołały całą lawinę emocji - smutek, bezradność, strach, niejednokrotnie zdarzyło mi się uronić łzę nad tą niesprawiedliwością losu jaka spotkała niektóre z postaci. Bardzo współczułam bohaterom i jednocześnie z całych sił im kibicowałam. Wielokrotnie miałam ochotę wejść do tej książki żeby przytulić oraz wesprzeć Stoltmanów zapewniając, że od teraz już wszystko będzie dobrze. To jedni z nielicznych bohaterów, z którymi tak mocno się zżyłam! Zakończenie jakie zaserwowała tutaj pisarka pozostawiło mnie z szybko bijącym sercem i chęcią jak najszybszego poznania dalszych losów głównych postaci. To historia, która z całą pewnością nie jedną osobę skłoni do głębszych przemyśleń. "Walka" to emocjonująca, poruszająca, wciągająca i wartościowa opowieść o niełatwych wyborach, tragedii związanej z wojną oraz sile rodziny. To pełna życiowych mądrości, doświadczeń i prawd historia, z którą cudownie spędziłam czas! Mam nadzieję, że nie będziemy musieli długo czekać na kolejny tom! Polecam!

Za mną ponowne spotkanie z twórczością Darii Kaszubowskiej, która i tym razem zapewniła mi ciekawie spędzony czas. Bo kto inny, jak nie ona, potrafi z taką pasją pisać o Kaszubach. O miejscach, ludziach i historii. Pewnie się powtórzę, ale w jej książkach po prostu czuć miłość do tego regionu.

Stoltmanowie, to rodzina której losy śledzę od pierwszego tomu tej sagi. Przyszło im żyć w niełatwych czasach. Najpierw jedna wojna, później druga. Los ich nie oszczędzał. Musieli dokonać trudnych wyborów, ponieśli straty, które odcisnęły na nich piętno, a każdy dzień był walką zarówno o lepszy los, jak i przetrwanie.

„Walka” to kolejna cześć nasiąknięta emocjami, pełna dramatycznych, momentami krwawych wydarzeń. W bardzo realistyczny sposób ukazuje codzienny strach, cierpienie i lęk o jutro towarzyszące bohaterom. Każdy kolejny dzień to jedna wielka niewiadoma.

Jak wciągająca jest to historia wie tylko ten, kto miał już okazję ją czytać. Daria Kaszubowska pięknie snuje tę trudną opowieść, pokazując dumę Kaszubów, patriotyzm i miłość do miejsca z którego pochodzą.

Serdecznie polecam Wam całą sagę.

„Przeklęta historia zatoczyła koło”.

“Walka” to rewelacyjny czwarty tom cyklu “Saga kaszubska”. Pani Daria jest niesamowita, z każdym kolejnym tomem mam wrażenie, że jest jeszcze lepiej, mocniej, dosadniej, piękniej i trudniej jednocześnie. Od razu zostajemy wrzuceni w wir wydarzeń. Wybuch II wojny zmienia wszystko. Dotychczasowy świat runął, bezpieczna, stabilna codzienność Stoltmanów zostaje zburzona. Kaszuby stają się częścią Trzeciej Rzeszy, mieszkańcy muszą podjąć trudną, często dramatyczną decyzję. Przyjęcie obywatelstwa niemieckiego, albo odmowa, a wtedy konsekwencje mogą być straszne. Anna i Markus kochają się, jednak ona jest Kaszubką, a on Niemcem. Piotrowi jako działaczowi kaszubskiemu grozi śmiertelne niebezpieczeństwo. Anton cudem uniknął śmierci, po kapitulacji wstępuje do partyzantki. Bruno ze wszystkich sił próbuje chronić swoich bliskich. Nowe pokolenie dostaje głos.

Wojna zbiera swoje krwawe żniwo. Wielowymiarowa, wnikliwa perspektywa, ukazująca psychologiczne studium ludzkich zachowań w różnych warunkach. Akcja powieści toczy się swoim rytmem, zaskakuje i wywołuje emocje. Fabuła zajmująco poprowadzona, z dużą dbałością o szczegóły ukazuje skomplikowane relacje międzyludzkie, przeżywane dramaty. Pisarka pisze z pasją i ogromną energią, czuć wiedzę historyczną. Niepodważalnym atutem powieści są bohaterowie. Skomplikowane, autentyczne, rewelacyjnie wykreowane osobowości, wzbudzają w czytelniku wiele sprzecznych emocji. Cały czas miałam wrażenie, że razem z nimi przemierzałem ich kręte życiowe ścieżki. Nie są to łatwe drogi, oj nie…

Przepełniony strachem, podszyty niepewnością czas. Trudne, pogmatwane koleje losu rodziny Stoltmanów. Niepokój i obawy o jutro wirują w powietrzu. Okupant rozpanoszył się na dobre, nie oszczędza nikogo i niczego. Ludzie targani namiętnościami, trudnymi wyzwaniami, niemocą, strachem, złością, nienawiścią, wolą walki, odwagą. Śmierć czyha na każdym kroku, komu będzie dane przetrwać to piekło na ziemi?

Mądra, przejmująca, bolesna, napisana z empatią opowieść. Daje do myślenia, zostanie we mnie na dłużej. Z niecierpliwością czekam na kolejne części. I to przepiękne wydanie, niezmiennie cieszy oko! Z całego serca polecam całą serię. Tatiasza i jej książki :)

Nie nacieszyli się Polacy okresem względnego i pozornego spokoju,bo nadszedł trudny czas, gdy wybuchła II wojna światowa. Kaszuby zostały wcielone do Trzeciej Rzeszy, a mieszkańcy stają przed trudnym wyborem czy przyjąć niemieckie obywatelstwo, czy pozostać wiernym ideałom. W tym przypadku nie ma dobrej decyzji,a każda pociąga za sobą lawinę konsekwencji.

Nad rodziną Stoltmanów również zbierają się ciemne chmury, a do głosu dochodzą patriotyczne uczucia. Wrodzony upór i honor Kaszubów każe im walczyć na wszelkie możliwe sposoby. Ale nawet w tej rodzinie nie brakuje różnic w poglądach. Kiedy Anton przyłącza się do Gryfa Pomorskiego i działa w partyzantce, Bruno pragnie uchronić rodzinę, podczas gdy jego dzieci rwą się do walki, Piotr staje się celem Gestapo. Anna natomiast nadal nie może znieść myśli że jej mąż i syn stoją po stronie Hitlera.

Jak potoczą się losy Kaszubów i ich bliskich? Czy wszytkim uda się przeżyć piekło wojennej zawieruchy?...

To już czwarte spotkanie z rodziną Stoltmanów na kartach "Sagi kaszubskiej" od Darii Kaszubowskiej.I choć poprzedni tom nosił tytuł "Krew" ja odniosłam wrażenie, że to właśnie część czwarta "Walka" jest najbardziej bolesną i krwawą z dotychczasowych części tej serii.

Chociaż w opisie znajdziemy stwierdzenie, że "Daria Kaszubowska snuje swoją sagę w rytmie muskanych powiewem wiatru łanów zboża..." to daleko tej historii do spokojnej opowieści w sielankowym stylu. Autorka nie szczędzi czytelnikom okrutnych scen, dramatycznych i krwawych wydarzeń. Nie stara się ubarwiać faktów, a jedyny kolor jaki przychodzi mi na myśl w przypadku "Walki" to czerwony- kolor przelanej krwi.

Marzenia, strach, żałoba, miłość, nienawiść i patriotyzm mieszają się na kartach powieści Darii Kszubowskiej. I choć autorka prowadzi nas przez losy mieszkańców Kaszub w znanym nam stylu, od którego nie jesteśmy w stanie się oderwać, to równocześnie mnie jako czytelnikowi towarzyszyło takie silne pragnienie, aby oszukać przeznaczenie i historię, aby gehenna wojny skończyła się jak najszybciej.

Już czekam na kolejny tom z nadzieją na lepsze jutro na Kaszubach