Vincere l'amore. Dziedzictwo mafii. Tom 1

[…]Solo noi due, contro il mundo- tylko nas dwoje przeciwko całemu światu[…]

Gdybyście byli w mafii, mając najwyższą pozycję, znajdując dla was najważniejszy skarb, ochronilibyście go? Czy podpalilibyście cały świat?

Noemi Santino i Vittore Beneventini, dwoje młodych ludzi, żyjących od dziecka w mafii. Przesiąkniętych zasadami i sztywnymi regułami, ale też tym, że ich ojcowie zaplanowali dla nich przyszłość. Noemi została obiecana Vittore, a właściwie jej ojciec przegrał o nią w karty. Gdy po 13 latach, Vittore spotyka swą przyszłą żonę, traci dla niej głowę. Jednakże Naomi wydaje się być nieskalana tym światem, nie wie co to znaczy brutalność i życie z adrenaliną w żyłach. Jednakże udaje jej się pokochać Vittore. Jedno zdarzenie, jedna sytuacja sprawiają, że ich świat rozsypuje się jak domek z kart.

Szczerze przyznam się, że na samym początku trudno było mi się wkręcić w całą historię. Zrozumieć to co się tam działo, a przede wszystkim irytował mnie Vittore. Zachowywał się jak zazdrosny dupek, nachalny i zaborczy. Wręcz miałam poczucie, że osacza tą biedną dziewczynę, wywierając na niej presję. Gdy powoli zaczynałam rozumieć powodu tego wszystkiego, książka się skończyła. Autorka pozostawiła mnie w takim szoku, że jeszcze do tej pory próbuje zrozumieć dlaczego. Przecież wszystko zaczęło się od pewnego momentu układać pomiędzy bohaterami. Dlaczego? Nie takiego zakończenia się spodziewałam. Dobrze, że nie rzuciłam czytnikiem, gdy przeczytałam ostatnie zdanie🤣🤣🤣🤣

Dostałam w tej książce ogrom emocji, które wciąż szaleją w moim organizmie. Ogień trawi moje policzki, adrenalina krąży w moich żyłach, a tysiące myśli rozbrzmiewa w mej głowie, gdzie przeważa jedno: droga autorko kiedy następny tom, bo ja nie wytrzymam. Mój świat nie będzie istnieć jak nie dowiem się czy z bohaterami będzie wszystko dobrze.

Pierwsza styczność z piórem autorki i stwierdzam, że mega udana. Może z początku był mały problem z ogarnięciem tego wszystkiego, tych akcji, zrozumienia koneksji, ale potem tak się wkręciłam, że totalnie przepadłam. Chociaż wciąż temat aranżowanego małżeństwa w mafii jest dla mnie dziwny. No bo jak można wybrać komuś mężczyznę, jeśli się go jeszcze nie spotkało?

Droga autorko liczę po cichu, że napiszesz szybciutko drugi tom, bo inaczej zasypię cię wiadomościami z pytaniami: kiedy kiedy kiedy 🤣🤣🤣🤣🤣 polecam

Książkę czyta się nie najgorzej. Autorka ma lekkie pióro i składnie operuje słowem. Trzeba również docenić poczucie humoru, dzięki któremu temat gangsterów i mafii jakich wiele we współczesnej literaturze jest przedstawiany odmiennie i przyswajalne. Historia jest przedstawiona z perspektywy dwójki bohaterów,dlatego można lepiej ich poznać. Może trochę zbyt szybko stali się parą,oczekiwałem dłuższej fazy podchodów, ale nie jest to jakiś straszny mankament. Książka typowo letnia, wakacyjna i dla młodzieży.

‘Vincere L’amore’ to romans mafijny będący jednocześnie pierwszym tomem serii ‘Dziedzictwo mafii’ autorstwa Anny Wilman, a ponadto książka ta stanowi debiut literacki autorki. Sporo tych debiutów się trafiło w tym roku co nie? Jednak zanim dowiecie się jak ten wypada na tle innych muszę Was poinformować, iż w książce znajdą się sceny przeznaczone dla dorosłych czytelników. Miejcie to na uwadze sięgając po nią.

Jako że to debiut, to zaczniemy od stylu pisania autorki i powiem Wam, że bardzo mi się spodobał. Autorka pisze prostym językiem, a to w połączeniu z lekkością tekstu sprawiło, że książkę dosłownie pochłonęłam. Kolejny plusem dla sporego grona czytelników może być fakt, iż autorka nie przytłacza nadmiernymi opisami co sprawia, że historię czyta się błyskawicznie. Co do fabuły to mamy tu często spotykany wątek aranżowanego małżeństwa, dużą dawkę intryg oraz spisków. To, co wyróżnia tę pozycję na tle innych na rynku to to, iż główni bohaterowie są nastolatkami u progu dorosłości. Osobiście nie spotkałam się do tej pory z tak młodymi głównymi bohaterami serii mafijnej, dlatego uważam to za coś innego i świeżego zwłaszcza, że nasi bohaterowi uczęszczają do szkoły, mają swoje rozterki młodzieńcze i problemy. W ciekawy sposób pokazane zostało jak młody przyszły don łączy życie ucznia z codziennością mafijną.

Jeśli chodzi o bohaterów to jak wspomniałam mamy tu do czynienia głównie, choć nie tylko, z dość młodymi osobami. Noemi to postać, która wywołała we mnie dość sprzeczne uczucia. Z jednej strony bardzo podobała mi się je niewinność, niewiedza i ogólna ufność, z drugiej strony momentami miałam wrażenie, że zachowuje się jak chorągiewka na wietrze. Jedno mówiła, drugie myślała a momentami trzecie robiła. No ale co tu się dziwić mamy do czynienia z młodą kobietą. Jestem bardzo ciekawa czy i jak jej postać się zmieni w dalszych częściach serii. Vittore to prawdziwy syn mafii, arogancki, pewny siebie, brutalny, próbujący ustalać swoje zasady. Ma władzę i jest bardzo porywczy jak to nastolatek. Momentami ta postać zaskakiwała mnie dojrzałością i zaangażowaniem a momentami swoją zaborczością. Uderzyło mnie w niej najbardziej to, iż momentami miałam wrażenie, że jest bezsilny. No ale może to tylko moje wyobrażenie, najlepiej jak sprawdzicie sami i dacie mi znać czy też tak go postrzegacie.

Zostaje jeszcze kwestia zakończenia, o którym naprawdę nie wiem, co mam sądzić. Niby intryguje i daje obietnicę sporej akcji w kojonym tomie, ale czy mi się spodobało to nie jestem pewna. No nic, po nowym tomie się okaże.

‘Vincere L’amore' to bardzo ciekawy debiut w którym widać, że autorka ma pomysł na fabułę. Na tę chwilę zostaje mi czekać na kolejny tom a Was zachęcić do sięgnięcia po ten i wyrobienia sobie zdania na jego temat. A może już jesteście po lekturze?

"Vincere L'amore" to książka, która wzbudza masę przeróżnych emocji. Czytając ją, nie byłam w stanie wybrać pomiędzy dalszym czytaniem, a odstawieniem jej na bok. Bardzo mi się podobała, jednak niektóre momenty doprowadzały mnie do szewskiej pasji. Moim zdaniem relacja bohaterów toczyła się za szybko, wszystko przychodziło im z taką nierealną łatwością. Po dłuższej obserwacji mogę powiedzieć, że teraz wcale się nie dziwię, że tak było. Bohaterka musiała się dostosować do zaistniałej sytuacji i jak najszybciej przejść z nią do porządku dziennego. Starała się, jak mogła, choć nachodziły ją przeróżne myśli, że jednak nie da rady, że to ją przerasta, a dodatkowo widok krwi niejednokrotnie sprawiał, że mdlała.

Noemi, kończąc osiemnaście lat, wraz z rodziną przeprowadziła się z Włoch do Stanów. Porzuciła miejsce, które od najmłodszych lat było jej domem. Pożegnała się z Nonną i przyjaciółmi, na dłuższy czas opuszczając przepiękne i bliskie jej sercu Palermo. Nie wiedziała, co kryje się za tak nagłą decyzją wyprowadzki. Nie sądziła, że to jedno zdarzenie będzie w stanie obrócić jej życie do góry nogami. Przez tyle lat była okłamywana, i w końcu miało się to zmienić. Miała wyjść za mąż w przeciągu kilku miesięcy, za chłopaka, którego nigdy na oczy nie widziała. Jednak nie był to byle jaki chłopak, a syn Dona Benevettiego. Dziewczyna miała wkroczyć w świat mafii, brutalny i nieprzewidywalny, o jakim nie miała bladego pojęcia. Co zrobi, gdy w końcu dowie się prawdy? Zaakceptuje ją czy będzie się buntować? Czy przystojny Vittoro podbije jej serce? Czy aranżowane małżeństwo może się w ogóle im udać? Na te pytania sami musicie znaleźć odpowiedzi w książce.

Emocji w tej pozycji, było co niemiara. Szczęście i zachwyt przeistaczały się w złość i irytacje. Cały czas na zmianę, nigdy razem. Książka kusi bliższym poznaniem, zagłębieniem się w historii bohaterów. Akcja początkowo spokojna, z czasem zaczyna nabierać tempa, przez co, w późniejszym jej etapie, nie idzie się od niej oderwać. Im bliżej końca, tym więcej tajemnic wychodzi na wierzch. Pełno jest w niej intryg, które są tak ciekawie rozbudowane, że chcemy jak najszybciej dowiedzieć się, kto i dlaczego knuje. Dążymy do tego, by poznać wszystkie sekrety, jednak większość z nich jest poza naszym zasięgiem.

W tym momencie relacja bohaterów jest elektryzująca, dosłownie idzie wyczuć tę chemię pomiędzy nimi i silne przyciąganie. Chociaż momentami staje się to irytujące, gdyż przez scenki seksu, ważniejsze i ciekawsze elementy zostają odłożone na bok. Jedną z rzeczy, która mnie denerwowała, było ciągłe wspominanie przez Noemi, jakie to piękne, głębokie i zielone oczy ma Vittore. Naprawdę! Tego było tak dużo, że aż chciało mi się pomijać te momenty. Tak samo było w przypadku, gdy ona z jednej strony czuła coś do niego, myślała o tym, a po chwili zmieniała zdanie. No nie szło tego przeboleć. Pomijając te kwestie, chciałabym jeszcze wspomnieć o zakończeniu, które rozwścieczyło mnie na maksa! W tamtej chwili miałam ochotę rzucić książką i palnąć Noemi w głowę. Mam jednak nadzieję, że w kolejnym tomie będzie to naprostowane, bo nie wytrzymam. Droga Autorko, tak się po prostu nie robi! Nie zostawia się czytelnika z takim zakończeniem! Liczę na jak najszybsze wydanie drugiego tomu i najlepiej będzie, jeśli główna bohaterka zmieni zdanie!

Dziękuję serdecznie wydawnictwu oraz Autorce za możliwość przeczytania tej książki. Spędziłam z nią mile czas, chociaż często zdarzało się, że irytacja przez bohaterów sięgała zenitu. Mimo wszystko polecam gorąco tę pozycję!

“ Vincere L’Amore “

Przeczytałam już wiele książek mafijnych ale pierwszy raz zaczęłam się zastanawiać jaki ma sens bycie w tej mafii ? Daje władzę i pieniądze ale czy nie odbiera więcej ? Wolną wolę, bo trzeba przyrzec bezwzględną lojalność takiemu capo, który będzie decydował jak ma wyglądać Twoje życie, z kim je spędzisz, albo kiedy je stracisz. Te aranżowane małżeństwa to jakiś bezsens. Choć w tych naszych uwielbianych książkach bohaterowie zwykle mają to szczęście i okazuje się, że wybrana im druga połówka to miłość ich życia. Ech... Ale to tylko bajki.

Noemi Santino przeprowadza się z Włoch do Los Angeles nieświadoma celu tej zmiany w życiu. Nie wie, że już mając 5 lat, została obiecana następcy tamtejszego capo , że tam czeka na nią przyszły mąż - Vittore Beneventti. Nie wie o przynależności swojej rodziny do mafii, żyje prawie jak normalna nastolatka, nieświadoma tego co ją czeka.

Sama nie wiem co myśleć o tej bohaterce. Nie jest bez wyrazu, ale też nie do końca wyrazista ... Gdy stopniowo dowiaduje się co ją czeka, przyjmuje to zaskakująco spokojnie, nie walczy tak jak tego oczekiwałam. Chwilami miałam wrażenie, że zaakceptowałaby każdego faceta, którego już znała choć te kilka dni, jako kandydata na męża. A że to akurat Vittore był blisko niej, no to ok, niech będzie 😅

Sam Vittore szybko angażuje się uczuciowo, jest zachwycony dziewczyną z którą ma spędzić resztę życia i zamierza walczyć o to by stanąć z nią przed ołtarzem. Jednak okazuje się, że to nie będzie takie proste ...

Niby sam capo postanowił, że Noemi wyjdzie za jego syna ale nagle kombinuje by wydać ją za innego. Między ojcem, a synem dochodzi do licznych spięć. Co z tego wyniknie ? Kto będzie miał krew na rękach ?

Ta książka to taka młodzieżowa wersja romansu mafijnego. Główni bohaterowie są bardzo młodzi i czuć ich niedojrzałość. Ciągłe wątpliwości i ta niepewność Noemi z jednej strony są zrozumiałe, z drugiej takie nietypowe dla mafii. Zwykle jako członek rodziny mafijnej, nie ma prawa wyboru, możliwość rezygnacji z takiego układu. Tu to wszystko wydaje się aż dziwne.

Samo to, że Noemi jako przyszła żona następcy capo, jeździ sobie taksówką, bez ochrony... Vittore wciąż zaznacza, że jej ojciec za słabo dbał o jej ochronę, sam jest w tym nie lepszy.

Jednak wbrew pozorom nie jestem do tej książki negatywnie nastawiona, raczej sceptycznie. Mam zastrzeżenia lecz czytało mi się ją dobrze, wręcz bardzo dobrze. Kolejny debiut gdzie widać, że autorka miała fajny pomysł na książkę i zakończyła pierwszy tom, tak że chce się poznać ciąg dalszy. A to duży plus, bo szczerze mówiąc nie zawsze mam tę chęć 😅 biorąc pod uwagę jak wiele jest teraz książek , świetnych premier, wolę sięgać po takie kontynuacje, z którymi wiem, że spędzę miło czas i sądzę, że tu tak będzie.

Wiem, że nie każdego ta książka zachwyciła jednak sądzę, że warto przekonać się samemu jakie zrobi wrażenie , warto dać jej szansę . Ja nie żałuję i dziękuję Wydawnictwu Niezwykłe za możliwość poznania tej historii 😊

Życie Neomi oraz Vittiore zostało ułożone 13 lat temu gdy byli jeszcze dziećmi. Aranżowane małżeństwo w tym świecie jest niczym nowym. Ale w tej książce jest trochę inaczej, więc pierwsze zaskoczenie miałam na początku już książki.

Bohaterka została wychowana z dala od mafii, a teraz wkracza ich świat w błyskawicznym tempie. Natomiast bohater od małego był szkolony na przyszłego Dona.

Mamy mnóstwo mafii w książce, ale również i uczuć, które nawet pojawiają się zbyt szybko co do otworzenia się na miłość wobec mafioza. Ich charaktery są super wykreowane i polubiłam ich postacie. Książkę czytałam z przyjemnością. Wręcz oczekiwałam na rozdziały dziewczyny, bo jakoś bardziej mi się podobały, chciałam poznać bardziej jej odczucia i myśli.

Mamy intrygi i pełno nielegalnych wydarzeń wkoło historii. Końcówka szokuje i chce się więcej i więcej. Myślę, że nie jednej czytelniczce to złamie serce. Zdecydowanie romans mafijny w klimatach szkolnych młodych osób co jest fajną odskocznią od mafii późniejszej, gdzie są starsi bohaterowie. Tu zdecydowanie rodzice kierują bohaterami. I dzieje się wiele.

Kiedy po trzynastu latach Neomi Santino wraca do Los Angeles nie wie jeszcze że jej życie zostało już ułożone kilka lat wcześniej przy partyjce kart.

Została ona oddana następcy mafijnej rodziny Vittore Beneventtiego. Dziewczyna do ostatniej chwili nie wie w jakim świecie zawsze żyła. Ten świat, to świat należący do mafii. Jej rodzice przez cały ten czas ukrywali prawdę aby ją chronić.

Ale niewiedza nie zawsze chroni czasem przynosi odwrotny skutek.

Vittore aby przejąć władzę musi sprawić aby należąca mu się kobieta, w ciągu ośmiu miesięcy się w nim zakochała.

I chodź z początku wszystko idzie gładko, wyszło jak zawsze.

,,Kiedy cały świat będzie krzyczeć, że nie jesteśmy dla siebie odpowiedni, będę po prostu krzyczał głośniej"

Czy dziewczyna zaufa mężczyźnie i odda mu swoje serce?

Czy będzie w stanie żyć w świecie który ją otacza?

Jeżeli lubicie mafijne romanse, ta książka jest dla Was. Autorka ma tak lekkie pióro że pomimo kilku niedoskonałości, ciężko oderwać się od lektury. Jest to debiut autorki więc wszystkie potknięcia są usprawiedliwione. Książka jest naprawdę fajna znajdziecie tu dużo emocji i uczuć. Chodź bohaterowie potrafią być irytujący.

Historia po kilku stronach nabiera rozpędu niczym pendolino, zanim się obejrzysz kończą ci się strony i czekasz na kolejny tom.

Tak że ja polecam każdemu kto nie jest bardzo wymagający i lubi takie książki.

🔥Recenzja🔥

"Mi­łość i mafia nie współ­gra­ją ze sobą, szcze­gól­nie, kiedy Ro­dzi­nę po­win­no sta­wiać się na pie­de­sta­le."

Noemi to niczego nieświadoma osiemnastolatka. Żyje w szklanej kuli, nie podejrzewając tego, że jej przyszłość od kilkunastu lat jest już zaplanowana. Powraca do Los Angeles. Nowa szkoła, nowi znajomi, nowe otoczenie, ale w tym wszystkim Vittore. Chłopak, który pomoże odnaleźć się w nowej rzeczywistości.

Vittore związany jest z mafią. Ma stać się bossem mafii. Ma być na szczycie. Jak na swój wiek jest pewnym siebie mężczyzną, ale więcej mówił, niż robił. Kiedy po raz pierwszy zobaczył swoją wybrankę, zakochał się. Mało prawdopodobne, a jednak. Strzała amora wbiła się w jego serce. Tylko co w momencie, kiedy Noemi pozna prawdę? Czy ich szczęście na pewno jest przesadzone?

"Vincere l'amore" to książka łącząca w sobie młodzieżówkę oraz mafię w jedno. Młodzieńczy świat i niebezpieczeństwo, które czai się bliżej, niż mogą sobie wyobrażać.

Trudno mi ocenić tę książkę... Z jednej strony bardzo mi się podobała, ale z drugiej miała kilka minusów, które mnie rozczarowały.

Może zacznijmy od tego, że Noemi mogła być świetnie wykreowaną postacią, ale jej naiwność i zgrywanie głupiutkiej dziewczynki, momentami mnie irytowały. Wiadomość, że należy do mafii, przyjęła, jak gdyby nigdy nic się nie stało. Fakt, że jej ręka została oddana obcemu chłopakowi, spłynęło po niej niczym po kaczce. Czy tak zakochuje się kobieta, która powinna włączyć o siebie? Brakowało jej odwagi, stanowczości i takiego pazura, który by ją wyróżniał.

I największym minusem tej książki były urywane akcje i śmierć bohaterów, która po prostu była i nagle się o niej zapominało. Gdyby to zostało, choć trochę rozwinięte i poprowadzone w innym kierunku to byłyby to znaczące elementy, które byłyby tym elementem zaskoczenia i niezmiernej ciekawości. A tak zostały jednym słowem pominięte.

Ale mimo tych wad bardzo dobrze bawiłam się podczas czytania tej historii. Były elementy zaskoczenia, sceny seksu opisane ze smakiem, ale co najważniejsze było zakończenie, którego się nie spodziewałam. Emocji także nie brakowało, chodź jak dla mnie, były spłycone i nie można było odczuć tego, co czuł bohater.

Ogólnie był to bardzo udany debiut, ale gdyby nie potknięcia, które były po drodze, mogłabym śmiało określić go mianem jednego z lepszych debiutów w tym roku, a tak zmieszał się w tłumie z innymi. Mam nadzieję, że kolejny tom, po który sięgnę, okaże się dużo lepszy i wynagrodzi mi te minusiki, które tutaj dostałam.

Hej! Dziś chciałabym Wam opowiedzieć kilka słów o książce Anny Wilman “Vincere l’amore”. Uwaga jest to romans mafijny, ale z udziałem nastolatków. Brzmi interesująco prawda? Przyznam, że przeczytałam już kilkadziesiąt książek z tego gatunku i nigdy nie spotkałam się, aby główni bohaterowie byli jeszcze w szkole. Zaintrygowało mnie to do tego stopnia, iż wiedziałam, że muszę sięgnąć po tą książkę.

W środku pojawia się nam dość znany motyw aranżowanego małżeństwa. Jednak tutaj Vittore ma jedno zadanie. Musi rozkochać w sobie Noemi tak, aby chciała go poślubić z własnej nieprzymuszonej woli. I przyznam, że taka forma bardzo, ale to bardzo mnie zaintrygowała.

Autorce udało się stworzyć bardzo ciekawy i hipnotyzujący klimat książki. Z racji, że nasi bohaterowie są młodymi ludźmi podchodziłam do nich z lekkim dystansem. Wielokrotnie zachowanie Noemi działało mi na nerwy i nie było do końca spójne z jej postacią (przynajmniej w moim odczuciu). Jeżeli zaś chodzi o postać Victtore to muszę przyznać, że również czegoś mi w nim zabrakło. Balansował pomiędzy słodką wersją siebie a niebezpiecznym i groźnym mężczyzną. Liczę, że w kolejnej odsłonie pokaże nam swoją mroczniejszą stronę, ponieważ podczas czytania miałam wrażenie, że sam gubi się w tym co robi.

Książka pod wieloma względami mnie zaskoczyła, oczywiście pozytywnie. Autorka nie balansuje na sprawdzonej fabule tylko miesza dobrze nam znane schematy ze swoją świeżością i ciekawym pomysłem. Choć mam wrażenie, że wiele rzeczy związanych z fabułą zostały potraktowane po macoszemu. Jako przykład mogę podać śmierć Vincente, która moim zdaniem powinna zostać szerzej skomentowana. Przecież śmierć capo nie jest błahą sytuacją? Prawda?

Jednak nie będę się nad tym wszystkim teraz rozczulać, ponieważ całość wywarła na mnie pozytywne wrażenie. Zarówno pióro autorki jak i styl jakim pisze sprawiło, że książkę czytało mi się bardzo przyjemnie. Jak najbardziej polecam Wam tą historię, ponieważ jest to z pewnością powiew świeżości na rynku jeśli chodzi o romanse mafijne! Dodatkowo mogę zdradzić, że zakończenie książki nie pozostawia nam złudzeń i sprawia, że z niecierpliwością będziemy oczekiwać kolejnej części.

Książkę “Vincere l’amore” uważam za dobry debiut. Czytałam ją z wielką przyjemnością i ogromnym zaciekawieniem. Autorce udało się stworzyć ciekawych bohaterów, wciągającą fabułę i z pewnością nieprzewidywalne zwroty akcji. Tak jak już wspomniałam wcześniej, ja od siebie gorąco polecam Wam tą historię! Nie będziecie żałować. ❤️

Kolejna książka, gdzie sobie mówię, że ostatni raz sprawdzę i jeśli się nabiorę nie będę zadowolona. Ostatni raz sięgam po książkę, gdzie jest porównanie do innej, a historia nawet nie sięga jej do pięt. A oto znów ja, głupia ja, nabrałam się, że odnajdę w książce charakter, emocje z Nera. Jak ja byłam naiwna...Dlaczego wydawnictwa porównują książki, skoro nie ma w tym żadnego odniesienia do jakości ?

Tutaj chyba nie będę zbyt wiele Wam mówić, bo nie ma o czym. Kolejna słaba książka na naszym rynku, kolejna niedopracowana pod względem wątków, kolejna książka, gdzie znów kobieta jest kreowana na głupią, naiwną kozę, która robi co jej karzą. Dlaczego kobieta w książce pisanej przez kobietę jest kreowana na taką niedorajdę. Czy naprawdę w XXI wieku kobiety są aż tak tępe i głupie ?

Mafia, on oczywiście bożyszcza, liceum, gdzie wiadomo ON rządzi i oczywiście ON szykuje się na tron przyszłego bossa i jest ONA niczego nie świadoma dziewczyneczka, która nie wie co ją czeka. A wiecie co jest na osłodę – ano strzała amora od razu się zakochują, od razu nie mogą bez siebie żyć....

Słaby tekst, niedopracowana w ogóle nie klejąca się akcja, urwane wątki i okropna bohaterka, on jeszcze ujdzie, ale ona.... No czyli jedna wielka klapa.

Szczerze to się nie dziwie, że ma takie słabe oceny, bo jest naprawdę słabą, niczym nie wyróżniającą się książką.

„Każdy człowiek potrafi rzucać słowa na wiatr, mówiąc, że zabiłby dla drugiej osoby. Obietnice, że jeśli skoczyłbyś w ogień, zrobiłbym to samo. Blef. Ludzie oszukują samych siebie. Są egoistami. Nie poświęciliby swojego życia bądź wolności dla drugiego człowieka.”

Osiemnastoletnia Noemi Santiano nie ma pojęcia, że jej los jest przesądzony, że rodzice ją sprzedali. Została przyrzeczona młodemu następcy capo Vittore Beneventtiemu. Po kilku latach pobytu we Włoszech wraca do Los Angeles, miasta, w którym niepodzielnie rządzi mafia. Próbuje odnaleźć się w nowej sytuacji. Nowa szkoła, nowi znajomi, zupełnie inne, obce otoczenie i on Vittore, który od samego początku roztacza nad dziewczyną ochronę. Chłopak w szkole i w swoim otoczeniu budzi respekt i strach. Już wkrótce Noemi odkrywa kim tak naprawdę jest Vittore – pełnoprawnym, okrutnym, bezlitosnym członkiem mafii. Dziewczyna nie ma wyboru, mafia rządzi się swoimi prawami. Czy będzie w stanie zaufać Vittore?

Czasami tak trudno połapać się we własnych uczuciach, Noemi została rzucona na głęboką wodę, czy będzie w stanie zaakceptować los jaki zgotował jej ojciec, członek mafii? Akcja powieści toczy się dynamicznie, intryguje i niepokoi. Pani Anna umiejętnie żongluje emocjami, naprzemienna narracja toczy się z perspektywy Noemi i Vittore. Ciekawie ukazani bohaterowie, to silne, charyzmatyczne, nieidealne osobowości. Noemi i VIttore do obojga poczułam sympatię, inteligentni, zadziorni, nieprzeciętni. Ich życie zostało zaplanowane, muszą się dostosować. I postacie drugoplanowe, każdy coś istotnego wnosi do całości.

Młodzi ludzie, którzy wkraczają w dorosłość, powinni się bawić, czerpać z życia garściami. Jednak w mafijnym świecie życie wygląda zupełnie inaczej. Obowiązują twarde reguły i zasady, ich złamanie może drogo kosztować. Relacja naszej pary nie jest łatwa, on wiedział, że ona jest mu przeznaczona, ona trwała w błogiej nieświadomości. Czy będzie w stanie mu zaufać? Czy zaakceptuje świat, w którym od teraz ma żyć? Vittore robi wszystko, aby zyskać jej przychylność. Ciekawie utkana sieć intryg, kłamstw i tajemnic.

Bardzo dobry debiut, czytałam z zainteresowaniem i ciekawością. Aranżowane małżeństwo, brak wyboru, mafia, młodość. Zakończenie bardzo mnie zaskoczyło, nie tego się spodziewałam. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom. Serdecznie polecam, Tatiasza i jej książki :)

"Jest nową dziewczyną w szkole w mieście w którym rządzi mafia"

Historia Noemi, dziewczyny która wraca po latach do Stanów i rozpoczyna nowy rozdział życia. Nowa szkoła, nowi znajomi a przede wszystkim Vittore. To właśnie ten chłopak od początku wzbudza w niej pozytywne uczucia, dodatkowo ich rodziny są ze sobą bardzo blisko. Dziewczyna żyje w kompletnej niewiedzy że od zawsze należy do mafii a jej los został już dawno przesądzony.

Mafia i aranżowane małżeństwo to nie jest coś obcego w tym świecie. Jednak mimo że przyszłość Noemi i Vittore już została zaplanowana. Chłopak stara się zdobyć jej serce co jest gestem dobrej woli wobec dziewczyny.

Autorka stworzyła historie mafijna która jest pełna emocji i uczuć. Bohaterowie wykreowani świetnie mimo że byłam mocno zaskoczona że bohaterka tak łatwo przyjęła do wiadomości że należy do mafii a jej przyszłość jest od niej zależna. Pięknie rodzące się uczucia między bohaterami były przeplatane masa wydarzeń które sprawiły że książka stała się dynamiczna i pełna wrażeń. Zakończenie było zaskakujące i powiem szczerze że nie spodziewałam się takiego rozwoju sytuacji i jestem bardzo ciekawa jak ta historia się rozwinie.

Polecam ❤️

"Vincere I'amore" to debiutancka powieść Anny Wilman. Opowiada historię Noemi Santino, która została przeznaczona na żonę przyszłego dona mafii. Lecz jest jeden warunek. On ma ją w sobie rozkochać.

Noemi całe życie spędziła we Włoszech. W wieku osiemnastu lat przeprowadza się z rodzicami do Los Angeles. Poznaje tutaj Vittore, jej przyszłego męża o którym nie wie. Traktuje go jak przyjaciela, który pomaga jej się odnaleźć w nowym miejscu.

Jak zareaguje dziewczyna, gdy dowie się o zaplanowanej dla niej przyszłości. Czy Vittore zdobycie jej serce?

Ciężko mi się odnieść do tej książki. Momentami nie mogłam się oderwać, a czasem czytanie mnie nudziło. Pomysł na fabułę był ciekawy, ale niestety za dużo wątków pojawiało się i znikało bez rozwiązania Niektóre zaś były bardzo rozbudowane a opisy zbyt nużące.

Duży plus za młodych bohaterów, ,zwykle w powieściach mafijnych mamy doczynienia z dorosłymi ludźmi a nie nastolatków, którzy dopiero wkraczają w dorosłość. Zakończenie, jest bardzo zaskakujące, aż jestem ciekawa co będzie dalej. Dla mnie książka jest średnia, ale myślę, że znajdzie ona wielu fanów. Niemniej gratuluję Autorce debiutu.

„Jest nową dziewczyną w szkole. W mieście, w którym rządzi mafia.”

Neomi po trzynastu latach wróciła do Los Angeles. Do tej pory żyła w niewiedzy, nie wiedziała w jakiej rodzinie się wychowywała i do jakiego świata należy, a tym bardziej nie wiedziała że jej przyszłość już została dawno temu zaplanowana. A teraz wszystko ma wejść w życie. Dziewczyna nie wie, że jej ręka została przeznaczona Vittore, przyszłemu capo. Chłopak chce zrobić wszystko by go pokochała i zdobyć jej serce. Tylko czy mu się to uda? Bo Neomi będzie musiała zmierzyć się nie tylko z problemami w szkole ale i prawdą o rodzinie. Jak zareaguje gdy pozna prawdę? Że należy do mafii i ma poślubić Vittore. Czy mają szanse na dogadanie się?

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Jest fajnie napisana, bo autorka ma lekki styl pisania, fabuła wciąga i dzieje się naprawdę dużo, więc czyta się ją z ciekawością, ale czegoś mi zabrakło. Może dlatego, że kocham książki mafijne i każda podbija moje serce. Więc może oczekuje od każdej takiej pozycji, że od samego początku porwie mnie, zapewniając emocje, szok i ciarki. Niestety tu tak nie było. Niektórych sytuacji i zachowań nie umiałam zrozumieć, ale najwidoczniej tak miało być. Jest to dobry debiut i napewno znajdą się osoby którym z pewnością spodoba się ta historia. Nie skreślam jej i po tym zakończeniu mam ochotę sięgnąć po kolejny tom by dowiedzieć się co tam się jeszcze wydarzy. Jeśli jesteście ciekawi jej to przeczytajcie i oceńcie sami.

"Zawładnęłaś jego światem, mimo że niczego nie zrobiłaś. Po prostu jesteś jego, tyle wystarczyło, by padł przed tobą na kolana."

@[Adres usunięty]n

Noemi była wychowywana w nieświadomości, jej przyszłość dawno temu została zaplanowana. Nie wiedziała o przynależności do mafijnej rodziny, która nie jest i nigdy nie była przykładna. Wraz z rodzicami przeprowadza się do LA, by zacząć naukę w nowej szkole i nauczyć życia w nowym środowisku, blisko Vittore, który ma za zadanie ją rozkochać. Obiecana została mu na żonę, naście lat wstecz. Nowe środowisko, dojrzewanie, masa tajemnic wypływających na wierzch, oraz zbytnia łatwowierność Noemi komplikująca sprawy. Dziewczyna będzie narzędziem w rękach ojca, capo, Vittore i wielu innych. Zagubiona, rozdarta i niedoświadczona znajdzie się w samym środku apogeum problemów, z których nie będzie łatwego wyjścia.

Życie w nieświadomości sprawiło, że Noemi teraz tak naprawdę dowie się całej prawdy o swoim życiu i pochodzeniu. Nie będzie to łatwe zwłaszcza, że wszystko jest nowe, a to, w co dotychczas wierzyła, okazało się zwykłym kłamstwem mijającym się z prawdą. Rzucona na głęboką wodę będzie się miotała, gubiła i zupełnie nie będzie wiedziała, komu zaufać. Osoby, którym dotychczas bezgranicznie ufała okazały się paskudnymi kłamcami. Dodatkowo będzie chciała żyć jak dawniej, swobodnie i wolno, niestety teraz będzie musiała uważać. Na światło dzienne wyjdzie wiele paskudnych spraw, wiele się wydarzy. Ona jest zbyt delikatna i zagubiona. Traumatyczne zdarzenia, drastyczne chwile i brutalność świata mafijnego, to nie dla niej. Wszystko dzieje się strasznie szybko. Pogubiła się i choć obdarzyła ostatecznie Vittorio uczuciem, nie będzie umiała zdecydować. Sam Vittorio stanie przed ogromnymi wyzwaniami, szykującymi go do roli Capo. Ta część jest przedsmakiem i prawdziwa zabawa dopiero nas czeka. Mafia wyzwala to, co najgorsze także w delikatnej Noemi, która koniec końców, postanawia o siebie zawalczyć. Miłość zawiśnie na włosku. Czy będzie jej dane dobrowolnie podejmować decyzje? Mafia to paskudna jadowita żmija, która nie odpuszcza. Debiut, który bardzo ciekawi i zachęca do sięgnięcia po wiecej. Polecam.

"Vincere l'amore" to romans mafijny, w którym nic nie jest oczywiste. Książka, w której coś układa się cudownie i w jednym momencie pęka jak piękna mydlana bańka.

Jeśli szukacie historii, w której nie ma banalnego zakonczenia, ba! W której cała fabuła rozwija się dynamicznie i ciekawie to "Vincere l'amore" będzie idealna.

Bohaterzy mimo tego, że są bardzo młodzi postępują bardzo "dorośle". Nie ma w ich zachowaniu wkurzającej dziecinady. Mimo tego, że i Noemi i Vittore dowiadują się, że od kilkunastu lat ich małżeństwo jest interesem i musi dojść do ślubu - oboje biorą to na klatę i postanawiają z całych sił zawalczyć o to, żeby być szczęśliwi.

Ale niech Was nie zmyli to co piszę, w świecie mafii nic nie jest oczywiste. Musicie przekonać się sami, czy tak jak ja pokochacie Noemi i Vittore. ❤️

„Wszystko, co uważałam za moje, zostało mi tak szybko odebrane. Nigdy nic nie należało do mnie”

Vittore Beneventti od małego dorastał w świecie pełnym przemocy i był przygotowywany na

objęcie stanowiska Dona po swoim ojcu. Normalne dzieciństwo nigdy dla niego nie istniało. W wieku

trzynastu lat dokonał już bowiem swojego pierwszego morderstwa. Postrach szkoły, którego każdy

się boi i nikt nie odważy mu się sprzeciwić. Wiedzą, że jest bezwzględny i dla zdrajców nie okazuje

litości. Żołnierz doskonały, który wykonuje rozkazy bez mrugnięcia okiem i stawia mafię na

pierwszym miejscu. Czy zmieni się to jak spotka swoją przyszłą żonę i w grę wejdą silne uczucia?

Aranżowane małżeństwa wśród kręgów mafijnych są czymś normalnym i są na porządku

dziennym. Od wielu lat zaplanowane jest małżeństwo Vittore z Noemi. Ich losy zostały już

przypieczętowane, gdy byli dziećmi i mieli po 5 lat. Mężczyzna wie o wszystkim i się cieszy, ale co na

to nieświadoma niczego dziewczyna?

Noemi przez trzynaście lat mieszkała sobie beztrosko z dala od mafijnego świata w Palermo.

Nagła przeprowadzka do Los Angeles jest dla niej dużym zaskoczeniem. Na miejscu otrzymuje duże

wsparcie od syna przyjaciela ojca – Vittore i obietnicę pomocy odnalezienia się w nowym mieście.

Dziewczyna nie zdaje sobie sprawy, iż zaczął się proces wdrażania jej w niebezpieczny świat. Noemi

zbliża się do Vittore i zaczyna coś do niego czuć. Chłopakowi o to właśnie chodziło – o rozkochanie w

sobie dziewczyny. Jak zareaguje Noemi, gdy skrywane tajemnicę ujrzą światło dzienne? Pogodzi się z

tym i przyjmie swój los? A może postanowi się sprzeciwić? Czy uczucie okaże się silniejsze niż

poczucie zdrady?

Książka w tematach mafijnych to coś co lubię najbardziej. Fabuła niby powtarzalna z tym

aranżowanym małżeństwem, lecz wiadomo, że nie ma dwóch identycznych historii. Z początku nie

mogłam się połapać z tymi wymyślnymi imionami, ale po kilku rozdziałach było już ok. Nie wiem

czemu, ale denerwowała mnie trochę główna bohaterka swoim zachowaniem i niezdecydowaniem.

Za to Vittore jako przyszły capo przypadł mi do gustu, gdyż lubię silne charaktery. Akcja rozwijała się

w dosyć powolnym tempie. Książka jest debiutem autorki i moim zdaniem udanym. Chętnie poznam

dalsze losy bohaterów, bo zakończenie pozostawia wiele niewyjaśnionych spraw.

"Vincere l'amore" Anna Wilman

Wydawnictwo: NieZwykłe

Premiera:o6.o7.2o22r.

Noemi Santino to osiemnastoletnia piękna, beztroska dziewczyna. Urodzona w rodzinie głęboko związanej z mafią.

Vittore Beneventtiego to dziewiętnastoletni następca capo.

Od najmłodszych lat wdrażany był w świat mafii. Jest inteligentny spostrzegawczy i bezwzględny.

W świecie mafii aranżowanie małżeństw jest częstym zjawiskiem. Małżeństwo Noemi Vittore zostało zaplanowane już gdy dziewczynka miała pięć a chłopczyk sześć lat. Z tym, że Vittore od początku był świadomy tych planów a Naomi żyła w niewiedzy.

Dziewczyna wychowywała się we Włoszech jednak gdy ukończyła osiemnaście lat, zgodnie z umową, musiała przeprowadzić się do LA. Tam poznaje Vittore jednak nie wie, że ich wspólna przyszłość jest już dawno zaplanowana.

Jak Naomi odnajdzie się w nowej szkole? Jakie wrażenie na dziewczynie wywrze jej przyszły mąż?

"Vincere l'amore" to kolejny debiut mafijny który miałam okazję przeczytać. I jest to kolejny udany debiut. Książka napisałm w przyjemny sposób. Czyta się ją szybko.

Fabuła, mimo iż o świecie mafii, jest dość orginalna. Książka przedstawia historię 'dzieci mafii'. Ich okres nastoletni i czasy szkoły. Ja osobiście jeszcze nigdy z taką fabułą się nie spotkałam.

Bohaterowie byli sympatyczni i od samego poczatku dali się lubić. Naomi przypominała mi beztroskiego wolnego ptaka, który swoją radością zaraża innych. Była wychowywana w kochającej rodzinie i o tym brutalnym świecie nie miała pojęcia. Natomiast Vittore był wychowywany na przyszłego dona. Przemoc towarzyszy mu od najmłodszych lat. Jednak miał też w sobie pozytywne cechy, był czuły i pomocny.

Vittore chodził do zwykłejlgo liceum z 'normalnyni' uczniami. Jednak wzbudzał w śród nich jednocześnie szacunek i strach.

Czytając tę książkę przypomniały mi się moje czasy szkolne. Miło było je powspominać. Chodź nie było wśród uczniów nikogo z gangsterskiego świata (chyba)

Relacja Naomi i Vittore była intrygująca. Pomimo, że ich przyszłość została zaplanowana to mieli czas, żeby się poznać i zakochać w sobie. Napotykali na swojej drodze również różnego rodzaju przeszkody.

"Vincere l'amore" dość lekka osłona mafii ale warta zapoznania.

Nie ukrywam, że zakończenie i epilog mocno mnie zaintrygowały i już nie mogę się doczekać kolejnej części. A za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu.

Liczyła na nowy początek, ale już dawno jej życie zapisane było w ściśle kontrolowanym scenariuszu. Czy udaj jej się uniknąć przeznaczenia? Czy jest w stanie zawalczyć o swoją lepszą przyszłość?

Anna Wilman debiutuje na scenie ulubionej przez wszystkie romantyczki, czyli sięga po powieść z gatunku mafijnego romansu. Otwarcie pisze o świecie bezwzględności, wojny o władze i silnych, wewnętrznych zasadach, bez skrupułów wplątując w to wszystko młodą bohaterkę. Książka podobna jest fabułą do konkurencyjnych tytułów, więc nie wnosi nic świeżego, ale jednocześnie angażuje myśli i pozwala spędzić przy historii bohaterki sympatyczne popołudnie.

Noemi ma zaledwie osiemnaście lat a już przyszło jej się zmierzyć z nie lada wyzwaniem. Przekonana, że ma przed sobą wielki świat zderzyła się z murem przeznaczenia, ponieważ okazało się, że jej przyszłość została już dawno temu zaplanowana. Dziewczyna przeznaczona jako żona jednego z synów mafii dopiero dziś dowiedziała się jaką rolę ma w tym odegrać. Nowa szkoła, nowi przyjaciele a w dodatku sam Vittore sprawiają, że Noemi czuje się zagubiona i niepewna własnych wyborów.

Dużym plusem okazała się kreacja bohaterów, którzy stosunkowo młodzi jak na ten gatunek, wykazali się racjonalnością oraz konkretnymi działaniami. Polubiłam główną bohaterkę, podobała mi się również chemia pomiędzy nią a Vittore, bo ich relacja od początku była dynamiczna i nastawiona na silne emocje. Nawet jeśli wspomniałam Wam, że fabuła jest dość schematyczna oraz przewidywalna to nie oznacza, że nie bawiłam się dobrze podczas lektury, bo przerzucałam strony z zaciekawieniem i podobało mi się rozłożenie wątków na równe podziały, ponieważ dużo dowiedziałam się o zasadach panujących w tym mafijnym świecie, samych porachunkach oraz równie często czytałam o powoli kiełkującym romansie.

"Vincere l’amore" nie jest powieścią idealną, czasami chciałoby się dodać więcej dynamiki do niektórych wydarzeń, poznać losy drugoplanowych postaci czy wejrzeć w głąb rodzinnych powiązań, ale prawda jest taka, że to ciekawy wstęp do mafijnej serii. Historia ciekawi, pozwala zaangażować się w losy postaci i kusi obietnicą dalszej przygody na przestrzeni kolejnych tomów. Jeśli więc ten gatunek wciąż jest dla Was ulubionym literackim motywem, uważam że warto dać szansę Annie Wilman, ponieważ podąża w dobrym kierunku.

Noemi ma osiemnaście lat, do kilkunastu latach wraca do Los Angeles, nie spodziewa się jednak, że jest w tym ukryty cel. Jej przyszłość została już dawno zaplanowana i Noemi ma należeć do młodego następcy capo - Vittore. Dziewczyna trafia do nowej szkoły, gdzie wszystko jest dla niej nowe i obce, uczęszcza tam równie Vittore, który budzi postrach wśród rówieśników. Dziewczyna zaczyna rozumieć, że czy tego chcę czy nie i tak będzie zmuszona żyć w mafijnym świecie, a wkrótce będzie musiała zrozumieć panujące tam zasady. Jak Noemi odnajdzie się w nowej sytuacji? Czy zaufa Vittore?

Jeśli chodzi o debiuty mafijne to na naszym rynku wydawniczym jest bardzo dużo takich historii, które są bardzo zbliżone schematycznie, dlatego jak dla mnie musi być w książce coś to naprawdę mnie mocno zaskoczy i zachęci do dalszego czytania. Autorka ma lekkie i przyjemne pióro, co sprawia, że książkę czyta się naprawdę szybko, fabuła została w ciekawy sposób nakreślona i poprowadzona. Historia przedstawiona jest z perspektywy obojga bohaterów, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, jakie mają obawy, oczekiwania i jakie emocje nimi targają. Autorka swoją uwagę skupiła tutaj na młodych bohaterach, w zasadzie nastolatkach, dopiero wkraczających w życie, chociaż oboje już mają zaplanowaną przyszłość, której muszą się podporządkować. Vittore jest młodym następcą capo, który musi zachowywać się w określony sposób, siać postrach wśród rówieśników, by go wszyscy szanowali, natomiast Noemi została postawiona przed faktem dokonanym i zmuszona jest dostosować się do tego co zostało dla niej zaplanowane trzynaście lat temu. Jak wiadomo mafia rządzi się swoimi prawami i zasadami o czym przekonają się główni bohaterowie. W moim odczuciu trochę za szybko potoczyła się akcja pomiędzy bohaterami, liczyłam na więcej potyczek i utarczek słownych, sprzeciwów i kłótni. Niemniej jednak dało się wyczuć chemię między Vittore i Noemi. Jak dla mnie jednak póki co nie było w tej historii jakiegoś wielkiego efektu "wow", chociaż muszę przyznać, że zakończenie z pewnością zachęca do sięgnięcia po kontynuację i ja na pewno to zrobię. Autorka ma potencjał i liczę na to, że kolejny tom #dziedzictwomafii czymś konkretnym mnie zaskoczy. Moja ocena 6/10.

Noemi Santino po wielu latach wraca do Los Angeles. Dziewczyna nie wie, że jej przyszłość zaplanowana jest od wielu lat. Noemi ma wyjść za Vittore, młodego następcy capo.

Dziewczyna trafia do nowej szkoły, poznaje nowych znajomych i przede wszystkim przyszłego męża. Jak zareaguje na całkiem nowy, mafijny, okrutny świat?

Debiutancki romans mafijny gdzie główną rolę grają młodzi ludzie zrobił na mnie dobre wrażenie. Pierwszym ogromnym atutem są tutaj męskie charaktery i mafijny świat, który autorka wam pokaże. Bezwzględni, a dla siebie zrobią wszystko. Podobało mi się ta cała hierarchia w tej rodzinie, układ sił i zdolność poświęcenia, którą często było można odczuć.

Kolejny atut, choć dla mnie na początku trochę przekoloryzowanym był wątek romantyczny. Z jednej strony wyczułam, jaką delikatności chce autorka przekazać pokazując jak główni bohaterowie powoli zaczynają sobie ufać i darzyć się uczuciem, ale według mnie było to zbyt proste. Ona szybko zgodziła się na warunki, w ogóle miałam wrażenie, że czasami jej zachowanie jest całkiem przewidywalne, niczym mnie nie zaskoczyła, a on zachowywał się wręcz obsesyjnie na jej punkcie i ja nie do końca to kupiłam. Było wiele momentów kiedy zachowanie Vittora ujmowały mnie za serce, ale przez większość czasu zastanawiałam się co dla niego ważniejsze. Miłość do niej? Czy spełnienie kolejnego zadania, dla swojej mafijnej rodziny. Odpowiedź uzyskałam! Oczywiście jej wam nie zdradzę. Poniekąd ich zachowania były wytłumaczone, wiek, pochodzenie i wpojone zasady.

Ależ mnie fabuła w tej książce zaskoczyła.

Autorka zabierze was w codzienność bohaterów, szkolną - pełną przeszkód i nowych wyzwań, fajnie było wrócić do fikcyjnej szkoły. W codzienność pełną problemów domowo-mafijnych pełnych tajemnic i decyzji, które podejmowali pod wpływem chwili.

Styl autorki bardzo przypadł mi do gustu. I choć czasami bohaterowie byli dla mnie zbyt naiwni, a Vittore zachowywał się jak cień Noemi to zżyłam się z nimi, a zakończenie ich historii złamało mi serce i spojrzałam na nich całkiem inaczej.

Dobrze napisana, w miarę fajnie wykreowani bohaterowie, niezwykłe zwroty akcji i zakończenie, którego nie wybaczam.

Z niecierpliwością czekam na kolejny tom.

Noemi miała pięć lat, kiedy jej los został przesądzony. Podczas gry w karty jej ojciec przegrał, a w ramach nagrody Capo zażądał jej córkę. Ma ona wyjść za jego syna, jak tylko dorosną, warunek jest jeden, Vittore będzie musiał sprawić, aby go pokochała. Na razie dziewczynka wraz z rodziną wyjeżdżają, aby jej dzieciństwo było choć trochę normalne.

Mija trzynaście lat, Noemi wraz z rodziną wraca do Los Angeles. Młoda kobieta nie wie, że wiele lat temu, o jej przyszłości zadecydowali inni, nie wie kim, tak naprawdę jest jej ojciec i czym się zajmuje. Zostaje jej przedstawiony Vittore, choć nikt nie zdradza jej kim ma dla niej się stać. Zaczyna uczęszczać do szkoły, gdzie poznaje nowych znajomych, a po lekcjach zaczyna bliżej poznawać Vittore, z którym od samego początki ma dość dobry kontakt.

Mężczyzna ma zostać Capo, wzbudza w innych szacunek, respekt, strach. Od zawsze wiedział co, ma go połączyć z Noemi, a także, że musi zdobyć jej serce. Jednak nie spodziewał się, że młoda kobieta tak szybko skradnie jego serce, że na stałe zagości w jego myślach, a on będzie umieć dla niej poświęcić wiele. Nic jednak nie jest proste, a wrogowie czają się bliżej, niż mogliby się spodziewać. Czy młody mężczyzna zdobędzie serce Noemi? Czy dziewczyna odkryje kim, naprawdę jest jej ojciec? Czy dowie się prawdy o sobie i tym, co dla niej szykują? Jak potoczy się znajomość Noemi i Vittore?

Zacznę od tego, że w książce mamy sporo rozpoczętych wątków. Wydaje mi się, że powodem jest fakt, że jest to pierwszy i w kolejnym wszystko pomału zacznie się wyjaśniać. Mnie to ani trochę nie przeszkadzało, a wręcz przeciwnie. Książka mnie się podobała, pomysł na fabułę uważam, że był udany. Historię Noemi i Vittore czytało się dość szybko, a podczas czytania towarzyszyły mi emocje. Akcję mamy wolniejszą, wszystko pomału się rozwija, a to sprawia, że możemy bliżej poznać bohaterów. Książkę czytamy z perspektywy zarówno Noemi, jak i Vittore, co według mnie wiele wnosi.

Jeśli chodzi o bohaterów, mają wady i zalety.

Noemi wychowana z dala od mafii nie było przyszykowana na to, co ma ją spotkać. To młoda dziewczyna, która momentami sama gubiła się w tym, co chce, co pragnie, co myśli. Z jednej strony krucha i delikatna, z drugiej potrafi sięgnąć po broń, kiedy sytuacja tego wymaga.

Vittore to przyszły Don. Z jednej strony bezwzględny i bezkompromisowy, z drugiej opiekuńczy i potulny. To mężczyzna o dwóch twarzach, który potrafi zmieść wrogów z powierzchni ziemi, a jednocześnie nie traktuje kobiety jak przedmiot (co w mafii nie jest wcale tam rzadko spotykane).

Książka pt.: „Vincere l’amore” to debiut i chociaż nie mogę uznać go za idealny, według mnie jest dość udany i polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

zaczynając tę książkę liczyłam na coś naprawdę dobrego i na to się zapowiadało, niestety z przykrością muszę stwierdzić, że z każdą kolejną stroną było tylko gorzej. Zaczynając od bohaterów- Vittore wielki don który w wieku 19 lat chodzi do szkoły i jednocześnie zabija ludzi „z zimną krwią”, od początku mi się to nie kleiło. Sądzi, że jest królem szkoły i wszyscy schodzą mu z drogi, a przez całą książkę nie potrafi poradzić sobie z jedną dziewczyną w wieku szkolnym. Od pierwszych stron wszystkie jego perspektywy poświęcone są temu jak bardzo zakochany jest w głównej bohaterce, od pierwszego wejrzenia, od kiedy ją tylko zobaczył. Naomi w ogóle nie przypadła mi do gustu, w ogóle nie miała swojego zdania, a jej kolejne decyzje przeczyły sobie. Cały czas powtarzała, że chce się trzymać z dała od mafii, następnie kilka stron później czytamy jak chce się jej nauczyć (nie wiem jak nauczyć się mafii) i szczyci się tym w szkole. Ich relacja nie była tym czego oczekiwałam. Między bohaterami nie dało się wyczuć żadnej chemii, ponieważ od pierwszych stron byli już w sobie wielce zakochani. Gdy dochodziło pomiędzy nimi do zbliżenia, nie było to w moim odczuciu ani trochę satysfakcjonujące. Wiele zdarzeń było zupełnie wykrywanych z kontekstu, lub zaczęta akcja nie została doprowadzona do konca i zostawiła wiele pytań bez odpowiedzi, np. po co w ogóle zaczynany był taki wątek? Przez ostatnie kilkanaście stron tak naprawde nie wiedziałam co się dzieje i skąd nagle tak dużo nowych bohaterów, lub wątków. Rozumiem, że miało to być cos w rodzaju niespodziewanych plottwistow ale niestety wprowadziło mnie to w dekoncentrację niż jakąkolwiek ekscytacje. Końcówką się zawiodłam, jak niestety całą książką. Naomi po raz kolejny udowodniła to jakie niemądre oraz dziecinne jest jej zachowanie oraz jej deklaracje i myśli które wcześniej się pojawiły, nic nie znaczą. Dosłownie myślała jedno, a kilka stron później robiła drugie i nie była to jednorazowa sytuacja. Naprawdę sądziłam, że pokocham tę ksiazke zwłaszcza po takich zapowiedziach oraz przeczytaniu tylu ale zawiodłam się i to bardzo. Bardzo ciężko mi się ją czytało i poczułam ulgę, gdy dobrnęłam do konca :(

„Vincere L’amore”. Każdy ma swój gust i mówiłam już kilka razy, że książki z wątkiem mafijnym darze ogromnym uczuciem. Czy oczekiwałam więc sporo od tej książki ? Tak. Czy dostałam? Nie. Jak dla mnie niestety fabuła tej książki to taka podwórkowa zabawa w mafie…

Czemu zabawa ? Otóż temu, że mafia to hierarchia, wychowanie w zgodzie z tradycją i szacunek. Tutaj nie ma z tego kompletnie nic. Mogłabym wymienić pełno takich „rarytasów” ale najbardziej zaskoczyły mnie rzeczy takie jak : córka mafiosa wożąca się sama po mieście 🙄(który prawdziwy by na to pozwolił), przyszły zięć który oprócz tego, że grozi własnemu ojcu bronią to może nocować u dziewczyny przed ślubem ? Ot tak po prostu (bez żadnych konsekwencji) 🙄 jest tego sporo ale daruje sobie żeby Wam też tego oszczędzić. Dla mnie ta książka (mimo kilku recenzji pełnych zachwytu) ocieka absurdem, historia kompletnie bez spójności, a zachowanie bohaterów pozostawia wiele do życzenia, często miałam ochotę rzucić ją w kąt. Najbardziej jednak ze wszystkiego nie mogłam znieść ilości powtórzeń 🙄 blondynek, brunetek, brunetów i zielonych tęczówek było chyba tyle samo co kropek i przecinków 🙄. Rozumiem, że czasem jest potrzeby powiew świeżości w pewnych wątkach ale tu zdecydowanie wszystko poszło w złą stronę. Niestety mimo mojego uwielbienia dla powieści mafijnych ta za nic do mnie nie przemówiła. Chociaż kto wie, może akurat Wam będzie się ona podobać.

📖 Widzę jej szczery uśmiech, który topi moje serce i nic innego nie ma znaczenia. 📖

Anna Wilman - Vincere l'amore.

Z ciekawością sięgnęłam po pierwszy tom serii "Dziedzictwo mafii", który jest zarazem debiutem powieściowym autorki.

Bohaterowie, to osiemnastoletnia Noemi Santino i dziewiętnastoletni Vittore Beneventti.

Ich przyszłość została zaplanowana, gdy byli jeszcze dziećmi, a teraz próbują stworzyć związek w świecie, w którym przyszło im żyć. W świecie rządzonym przez mafię.

Obydwoje chodzą jeszcze do szkoły i przyznam szczerze, to pierwsza tego typu książka, z tak młodymi bohaterami, którą miałam okazję przeczytać.

Z racji ich wieku, myślę że najbardziej przypadnie do gustu czytelniczkom około dwudziestki.

Noemi sprawiała wrażenie trochę niezdecydowanej w swoich wyborach.

Z jednej strony tragiczne i zaskakujące wydarzenia przyjmowała nad wyraz spokojnie, z drugiej - zmieniała często zdanie, jakby sama do końca nie wiedziała czego chce.

I jeszcze jedna rzecz, która trochę irytowała mnie podczas lektury.

To wciąż powtarzające słowo "poliki". Czy naprawdę jest lepsze niż "policzki"?

Zakończenie pierwszego tomu zaskakujące, aczkolwiek nie tak bardzo jak można było się spodziewać. Jest również zapowiedź ciągu dalszego, więc może wkrótce przeczytamy jak potoczyły się dalsze losy Noemi i Vittore.

Dziękuję @wydawnictwoniezwykle za egzemplarz do recenzji 🥰

Noemi ma osiemnaście lat i wróciła do Los Angeles po kilku latach nieobecności. Nie wie jednak, że już dawno temu jej los został przesądzony. Została bowiem przeznaczona Vittore.

Dodatkowo rozpoczyna naukę w nowej szkole. Nowe znajomości, nowe wyzwania, nowe problemy...

Jej opiekunem ma być właśnie Vittore, jednak od razu widać, że chłopak sieje postrach wśród innych. Żadna niespodzianka, że jest członkiem mafii, prawda?

Czy ta dwójka, tak różna od siebie, ma szansę się dogadać?

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Zacznę od tego, że czytałam wiele pozytywnych opinii na temat tej książki. Niestety mnie nieco mniej zachwyciła. Vittore zdenerwował mnie już przy pierwszym spotkaniu swej przyszłej żony. Od pierwszego spojrzenia zachwycał się jej urodą, jakby to było najważniejsze. Już wtedy wiedział, że to będzie kobieta jego życia. Jak? Po wyglądzie?

Wiedział, że zrobi wszystko, żeby byli razem i koniec🤷

Ta książka to debiut i to nie taki zły. Nie było u mnie ochów i achów podczas czytania ale te od dłuższego czasu trudno u mnie wzbudzić.

Jeśli chodzi o styl pisania autorki to jest bardzo lekki przez co czyta się szybko. Właściwie już od początku dużo się dzieje. Na nudę nie można narzekać. Jednak czegoś mi brakowało w tej książce. Nie wiem sama, może nuty jakiegoś większego zaskoczenia? Chyba tak.

Znajdziecie w tej historii także gorące sceny, które być może wywołają u was ciepło na policzkach. Mnie po tylu przeczytanych książkach tego typu mało co rusza niestety.

Jeśli miałabym wskazać coś, co naprawdę bardzo podobało mi się w książce to główny bohater. Pomijając to, co napisałam na początku... Był wychowywany twardą ręką, już ojciec o to zadbał. Jednak sam Vittore kierował się już innymi zasadami. Liczył się z jej zdaniem, nie ignorował, nie pomiatał nią.

Przyznam, że samo zakończenie mnie nieco zdziwiło, a nawet ośmielę się napisać, że nie do końca odnalazłam w nim sens🤔 Jednak mimo to sięgnę po drugi tom, gdy wyjdzie bo nie przywykłam nie kończyć serii.

Jeśli lubicie romanse mafijne to przeczytajcie tę książkę i oceńcie ją sami.

Noemi została obiecana Vittore kiedy miała pięć lat, a w świecie mafii dane słowo było święte. Przez trzynaście lat żyła pod kloszem zupełnie nieświadoma w jakim żyje środowisku. Po przeprowadzce do Stanów Zjednoczonych, próbuje odnaleźć się w nowym miejscu, w czym pomaga jej Vittore. Wszyscy ostrzegają ją, że to zły człowiek, ale ona uparcie brnie głębiej w tę znajomość. Aż do momentu kiedy poznaje prawdę o sobie i mafijnym świecie, który jest pełen mroku, okrucieństwa i bólu...

Na okładce była informacja, że jest to powieść dla fanów Sarah Brianne Nero i tu muszę przyznać, że historia wykreowana przez Annę Wilman podobała mi się dużo bardziej.

Autorka zadbała o to, żebym w czasie lektury się nie nudziła. Cały czas coś się działo, kilkukrotnie zostałam nawet zaskoczona pewnymi zwrotami akcji, które nie pozwalały mi odłożyć lektury na dłużej. Wszystkiego było po trochu, rodzące się uczucie, mafijne porachunki, humor, przyjaźń, no i to zakończenie dramatycznymi cliffhangerem, którego tak nie lubię. Niestety na kolejny tom trzeba będzie zaczekać... Zdaję sobie jednak sprawę z tego, że tak musiało być i rozpalić myśli czytelnika co będzie dalej.

Miałam jedynie problem ze zrozumieniem toku myślenia i postępowania Noemi w pewnym sytuacjach, bowiem zdawało się, że dziewczyna rozumie sytuację w jakiej się znalazła i godziła się na nią, by w następnej negować wszystkie dotychczas podejmowane decyzje. Była jak taka typowa sinusoida, ale to dobrze, bo wywoływała we mnie skrajne emocje.

Jednak największą zaletą tej książki była sama kreacja Vittore, który skradł moje serce w zasadzie od pierwszego rozdziału. Z jednej strony to mężczyzna pozbawiony sumienia, skrupułów, który nie cofnie się przed niczym aby ochronić mafijną rodzinę i własną pozycję, a z drugiej emocjonalny, oddany i zaangażowany w znajomość z Noemi, która w bardzo krótkim czasie stała się dla niego ważna.

To mój nowy książkowy crush 💙 choć jest ode mnie dużo młodszy w książce 🤣

W tym miejscu chciałabym też napisać, że gratuluję autorce tak świetnego debiutu i życzę dalszych sukcesów pisarskich, bowiem potencjał jest ogromny i to coś w piórze, które sprawia, że książkę się po prostu pochłania.

Polecam gorąco, bo to świetna historia, przy której nie będziecie się nudzić i wzbudzi w Was emocje.

Noemi czy tego chce czy nie zostaje wciągnięta do mafijnego świata. Tylko czy ta delikatna i dobra osiemnastoletnia dziewczyna sobie poradzi?

„Miłość i mafia nie współgrają ze sobą, szczególnie kiedy Rodzinę powinno stawiać się na piedestale”.

Dość sporo osób było niezadowolonych ze względu na to, iż nic się tu nie dzieje, długo rozkręca się akcja i w ogóle mdły romans, a nie mafia. Jak to wyglądało u mnie? Jak dla mnie faktycznie na akcje trzeba było trochę poczekać (coś tam się zaczęło dopiero koło 13 rozdziału), ale jest to zdecydowanie plus. Mogliśmy poznać trochę bliżej bohaterów, zrozumieć ich, a nawet polubić. Owszem nie była to krwawa historia ale ja takie lubię. Jest miłość, jest uczucie, jest brutalność, krew, biznesy i łzy.

„Kiedy cały świat będzie krzyczeć, że nie jesteśmy dla siebie odpowiedni, będę po prostu krzyczał głośniej”.

W książce znalazło się kilkanaście literówek, zdarzyło się, że imiona zostały pomylone ale to takie drobne niuanse. Co mi się jeszcze nie podobało? A raczej czego do końca nie rozumiałam to zachowania Noemi, jeśli chodzi o ojca Vittore’a- jakoś mi sie to nie klei, ja na jej miejscu nie mogłabym nawet patrzeć na tego człowieka a tutaj był luzik… (nie mogę przytoczyć sytuacji bo byłby to dość mocny spoiler).

Jest to debiut. I jest to na prawdę dobry debiut. Pozytywne zaskoczenie, oby takich więcej. Książkę oceniam jako przeciętną, nie jest to mocna mafia, raczej lekka ale dobrze się czyta. Czekam na kontynuacje!

*Ja osobiście nie czytałam jeszcze „Nero” ale kilka osób już w swoich opiniach zaznaczało, że nijak ma się to do tej książki, stąd nie rozumiem dlaczego taki napis jest na książce. Po co w ogóle porównywać ze sobą książki…? Pewnie gdybym przeczytała ww. książkę też byłabym zawiedziona, że miało być podobnie do niej a (podobno) w ogóle nie jest

Ostatnio w moje ręce wpadła książka, która kompletnie mnie do siebie nie przekonała. Pierwszy raz podczas czytania musiałam wziąć w ręce kartkę i długopis, i wypisać wady i zalety książki… Pierwszy raz mam tak ogromny niesmak po przeczytaniu historii, która miała naprawdę ogromny potencjał… Nie czytałam Nero, więc nie mogę „VINCERE L'AMORE” do niej porównać, ale z doświadczenia wiem, że te nawiązania do innych, znanych książek to tylko chwyt marketingowy, który nijak się ma z rzeczywistością. „Victore L'AMORE” jest książką, która wymęczyła mnie emocjonalnie, przytłoczyła i sprawiła, że dalsze poznawanie historii Vittore i Noemi było naprawdę ciężkie. I tylko mój upór doprowadził mnie do ostatniej strony, bo w innym przypadku odłożyłabym tę książkę na bok. Pierwszy raz mam problem z oceną książki, ponieważ znalazłam w niej, aż (!) trzy plusy : ➡️ Przyjemny, prosty styl autorki. ➡️ Oryginalny pomysł na fabułę. ➡️ Płynna w czytaniu. Mogę jeszcze pozytywnie ocenić okładkę, bo jest naprawdę świetna — mroczna, pobudzająca wyobraźnię i przyciągająca wzrok. Na tym się kończą moje plusy. Jestem okropnie zdegustowana tą książką. Zanim trafiła w moje ręce, przeczytałam mnóstwo pozytywnych opinii, dlatego byłam pozytywnie nastawiona, jednak nie sądziłam, że moje zdanie może się zmienić już po kilkudziesięciu stronach… Po przeczytaniu prologu byłam bardzo ciekawa jak to wszystko się rozegra. Zastanawiałam się jak autorka pociągnie tę historię, jak wykreuje głównych bohaterów i jaki los ich spotka. Już po kilkudziesięciu stronach mój zapał opadł, a ogarnęła mnie frustracja. Główna bohaterka Noemi była tak jałową postacią, że niejednokrotnie miałam ochotę nią potrząsnąć. Gdzieś czytałam, że autorka nie chciałaby jej postać była przerysowana — okej, rozumiem, ale ona była kompletnie nijaka. Sprawiała wrażenie głupiutkiej, potulnej i „biednej” szarej myszki, która tylko się potrafi uśmiechać. Brakowało jej pazura i pewności siebie. Ona nie była już tą malutką dziewczyną, która nie ma własnego zdania, nie potrafi się postawić, a wkraczającą w dorosłość kobietą. Postać Vittore — zakochany kundel, który kreuje się na bezwzględnego przyszłego dziedzica… Gość kompletnie oderwany od rzeczywistości, śmiało mogę powiedzieć, że mimo tej swojej zaborczości był taką zwykłą ciepłą kluchą. Nie podoba mi się wykreowanie głównych bohaterów, ale skoro autorka widziała ich tak, a nie inaczej, to niech tak zostanie. VINCERE L'AMORE jest debiutem Anny Wilman, który miał w sobie ogromny potencjał, ale niestety nie został on wykorzystany. Czytając tę historię, niejednokrotnie odniosłam wrażenie, że coś tu nie gra. Niedokończone, pourywane wątki, fabuła „w częściach”, absurdalne zachowania głównych bohaterów i brak hierarchii w Mafii, choć niejednokrotnie było podkreślane, że Rodzina jest najważniejsza, więc dlaczego Syn Dona mierzy do niego bronią? Owszem, miał powód, ale gdzie w tym wszystkim szacunek? Przecież od małego w świecie mafijnym są jasno nakreślone granice. Więc jakim prawem własny syn podnosi broń na ojca, który jest Donem? A sam Don zachowuje się, jakby nic nie stało? Gdzie jest hierarchia w mafii? Gdzie Szacunek? Jestem okropnie zniesmaczona tym, co zastałam w tej książce. Zero spójnej fabuły, rozpoczęte i niedokończone wątki, które i tak dzieją się bez większego uzasadnienia, które są tak absurdalne, że niejednokrotnie miałam ochotę krzyczeć. Jak, chociażby wątek ze zdradą Matki, który był kompletnie pozbawiony jakiegokolwiek sensu i przede wszystkim logiki, ponieważ wcześniej główna bohaterka odbyła z matką rozmowę… Nie rozumiem wielu rzeczy w tej książce. Owszem, główni bohaterowie byli młodzi, a dodatkowo Noemi wkraczała w całkiem nieznany świat (swoją drogą podziwiam ojca jak udało się jej całe jej dotychczasowe życie uchronić przed poznaniem prawdy, że pochodzi z rodziny mafijnej). Jednak brakowało mi tu stanowczości, względnej dojrzałości, a przede wszystkim brakowało mi tu spójności w fabule. I to zakończenie, które już w kompletnie nie pasowało do całości książki. Zapomniałabym o licznych powtórzeniach, ale to powinien wyłapać redaktor. Podsumowując, nie porwała mnie i nie przekonała do siebie ta książka. Może gdyby całość była spójna, a bohaterowie, choć trochę lepiej wykreowani moja ocena byłaby wyższa. Bo uważam, że książka miała naprawdę ogromny potencjał, jednak coś gdzieś nie wyszło. Mimo to polecam Wam spróbować pozac tę historię i samodzielnie wyrobić sobie zdanie. Może akurat wam przypadnie do gustu.

"Vincere l'amore" to pierwszy tom serii "Dziedzictwo mafii", który skupia się na losach Vittore Beneventtiego i Noemi Santino. Historię tej dwójki czytałam na Wattpadzie od samych początków. Pamiętam jak z każdym kolejnym rozdziałem zachwycałam się tą książką i jak po cichu marzyłam by kiedyś ukazała się w papierze. I cyk marzenie się spełniło! Gdy czytałam już finalną wersję historii Vittore i Noemi, zakochałam się w niej ponownie i przepadłam dla niej jeszcze bardziej niż na Wattpadzie. Już od pierwszych stron widać ile autorka włożyła pracy oraz serca w to, aby "Vincere l'amore" było jak najlepsze. Całość została poprowadzona z szykiem i klasą przez co od tej książki nie da się oderwać! Podczas czytania tej książki straciłam poczucie czasu bo ta historia pochłonęła mnie od pierwszych stron i trzymała w napięciu do ostatniej strony. To ile emocji we mnie wywołała to inny wymiar! Nie raz rozczulałam się przez bohaterów, nie raz wzdychałam z miłości do nich, nie raz się śmiałam, denerwowałam a w pewnym momencie nawet płakałam! Fabuła jest osadzona w mafijnym świecie i już sam ten fakt sprawia, że nie jest delikatna. Tym bardziej, że w tej historii nie zabrakło mnóstwa niespodziewanych zwrotów akcji! Prócz głównego wątku jakim jest relacja głównych bohaterów, mamy też właśnie wątek mafijnego świata, niezwykle brutalnego, krwawego i mściwego. To wszystko składa się na intrygującą i niebanalną fabułę, która sprawia, że czytelnik czuje się jakby sam był jednym z bohaterów. A skoro już o bohaterach mowa - Vittore i Noemi czyli dwójka, która skradła moje serce. Nawet nie macie pojęcia jak bardzo kocham tą dwójkę. Moja miłość do nich jest aż ciężka do opisania! Noemi czyli promyczek tej historii. Dziewczyna o ogromnym sercu, zawsze starająca się być dobra dla innych i która do tej pory nie miała zielonego pojęcia o mafii, nie miała zielonego pojęcia w jakim świecie żyje i że trzynaście lat temu została obiecana następcy capo. Dosłownie Noemi jest tak uroczą i delikatną bohaterką, że mam wrażenie, ze nie da się jej nie kochać. Wiem, że dla niektórych momentami mogła zachowywać się niezrozumiale ale trzeba brać pod uwagę to, że została rzucona na głęboką wodę i musiała nauczyć się żyć w tym mafijnym świecie mimo, że nie raz dane sytuacje ją przerastały. Jednak to jak z czasem stała się podporą dla Vittore było niesamowite. Vittore czyli mój książkowy mąż, bohater, który na dobre zagościł się w moim sercu! Z ręką na sercu mogę rzec - ideał! Ten chłopak trzynaście lat czekał na Noemi a to jaki był w nią zapatrzony rozkładało moje serce na czynniki pierwsze! Kocham to w jaki sposób autorka go przedstawiła. Z jednej strony jest cholernie uroczym, kochanym, opiekuńczym i będącym w stanie zrobić wszystko dla dziewczyny na której mu zależy chłopakiem. Ale nie zapominajamy, że jest następcą capo bo z drugiej strony jest bezwzględnym, zimnym i wyrachowanym następcą, który budzi respekt w całym oddziale i ogólnie w całym otoczeniu. Dosłownie kocham jego styl bycia, jego charakter a dla jego zachowania, gestów i tego jaki był oddany Noemi przepadłam na amen! Relacja Vittore i Noemi dzieje się stopniowo i na spokojnie co bardzo mi się podoba! Chemia jaka jest pomiędzy nimi nie raz dosłownie wgniatała mnie w siedzenie bo byłam nią oczarowana! To jak ta dwójka jest w siebie wpatrzona mimo, że to wszystko jest dla nich (a zwłaszcza dla Noemi) nowe jest niezwykle ujmujące! Prócz głównych bohaterów bardzo polubiłam też przyjaciół Vittore czyli Williama i Westona! Niestety były też osoby, które niesamowicie potrafiły mi podnieść ciśnienie takie jak np. Vincente czy Alexis. Podsumowując przepadłam dla tych bohaterów, dla tej fabuły, dla tych emocji jaki zawarła tu autorka. Ta książka na zawsze będzie miała moje serce bo moja miłość do historii Vittore i Noemi to już wyższy poziom! Zakończenie tej historii wprawiło mnie w osłupienie i spowodowało ogromną chęć sięgnięcia po kolejny tom🥴

"Vincere l'amore" to książka z niebanalną fabułą osadzoną w mafijnym świecie oraz z bohaterami, którzy darzą się ogromnymi uczuciami. To książka niczym rollercoster emocjonalny, którzy musicie przeczytać! Moją opinie znacie, oddałam tej książce serce i mam nadzieję, że wy zrobicie to samo!💜