Tylko matka...

Czy miłość matki jest aż tak mocna aby chronić dziecko przed odpowiedzialnością? Czy każda matka bezgranicznie wierzy swojemu dziecku?

Odkąd jestem mamą wiem, że dla swojego synka zrobię wszystko. Nie ma większej miłości niż ta rodzica do dziecka. Mam wielką nadzieje, że nigdy nie będę musiała się zmierzać z takimi dylematami co bohaterka książki „Tylko matka” Elisabeth Carpenter.

Życie Eriki Wright, można powiedzieć, że wróciło do normalności. Chociaż nie jest tak do końca, ponieważ ciąży na niej sprawa swojego syna, który został skazany za morderstwo. Ludzie traktują ją tak jakby to ona sama popełniła przestępstwo. Jej życie ma się kolejny raz wywrócić do góry nogami, gdy syn wyjdzie na wolność. Erika cały czas wierzyła w niewinność Craiga ale po powrocie syna zaczyna mieć wątpliwości co to tego. Syn nie jest już taki łagodny i spokojny jak przed odsiadką. A już największe wątpliwości pojawiają się, gdy znika młoda dziewczyna. Czy Erika będzie wstanie posunąć się do takich samych kłamstw jak przed laty?

Książka porusza trudny temat miłości matki do dziecka. Pokazuje jakie ciężkie decyzje musi podjąć rodzic aby chronić, bronić swoje dziecko. Ale pokazuje też jak wielka i mocna jest miłość do swoich dzieci. Nie raz matki biorą winę na siebie aby dziecko nie zostało ukarane.

Jestem troszkę zawiedzona książką. Miałam nadzieję, że wywoła u mnie większe emocje. Mimo, że czytało się ją bardzo szybko to nie miała tego czegoś. Nie czułam ciągłej potrzeby czytania. Momentami trochę się nudziłam, czasami pojawiały się niepotrzebne opisy.

Moim zdaniem wątek kryminalny jest za mało rozwinięty. Wprawdzie pojawia się sprawa zaginionej nastolatki, ale jest ona bardzo okrojona. Brakuje trochę więcej zagadek.

Książka jest przeciętna, można było dopracować trochę więcej szczegółów. Miałaby szanse być świetnym thrillerem, bo sam zamysł na fabułę jest bardzo ciekawy i interesujący. Przez te niedociągnięcia niestety książka jest średniaczkiem.

@inaczytanoca

Craig Wright przesiedział 17 lat w więzieniu za zabicie dziewczyny - swojej dziewczyny. Jego matka Erica - nigdy nie zwątpiła w syna, i wieży w to, że jest On niewinny.

Kobieta przez te 17 lat była szykowana i "torturowana" przez swoje społeczeństwo.

Po latach Craig wychodzi na wolność i wtedy też znika kolejna młoda dziewczyna..

Kto tak naprawdę jest winny zbrodni sprzed 17 lat?

Jak już kiedyś wspomniałam bardzo lubię książki pisane przez Brytyjskie pisarki.. ich lekkie pióro powoduje, że książkę połyka się w całości i nie chce jej się odkładać na bok.. i właśnie to stało się z "Tylko Matka", może i książka sama w sobie jest przewidująca i szybko się domyśliłam jakie będzie zakończenie ale mimo wszystko czytało mi się tę książkę bardzo fajnie.

Nie jest to tylko thriller psychologiczny ale jest to opowieść o prawdziwej miłości matki do swojego dziecka. Moim zdaniem autorka dostarcza nam wielu wrażeń i emocji - a to jest chyba najważniejsze czytając dobry thriller?

Szczerze to chciałabym, żeby więcej książek tej autorki było przetłumaczone na język Polski, a na chwilę obecną pozostaje mi nic innego niż przeczytać jej anglojęzyczne wersje.

Elisabeth Carpenter to nagradzana brytyjska autorka kryminałów i thrillerów. W Polsce niedawno została wydana jej książka „Tylko matka”. Temat dotyczy miłości matczynej i tego jak wiele matka jest w stanie znieść i zrobić w imię miłości do dziecka.

Erica Wright, które bardzo kocha swojego syna. Żadna matka nie chciała by przeżyć tego co ona. Nie chciałabym być zmuszona odwiedzać swojego syna w więzieniu, nie chciałabym przez wiele długich lat znosić pogardę, wrogość, nienawiść, ścierać ze ścian swojego domu napis „Morderca”. Erica to wszystko zniosła dla swojego dziecka, głęboko wierząc w jego niewinność. Nie dopuszczając do siebie wątpliwości, dając mu alibi i ukrywając obciążające dowody. Gdy po wielu latach jej syn ma wyjść z więzienia kobieta czuje radość, ale również obawę jak teraz będzie wyglądać ich życie czy jej syn po wielu latach więzienia będzie nadal tą samą osobą. Gdy kilka dni po jego wyjściu na wolność znika młoda dziewczyna Erica zaczyna zastanawiać się, czy nie była w błędzie...

„Tylko matka” to świetny, trzymający w napięciu thriller, poruszający bardzo ciekawą, a jednocześnie skomplikowaną i nasuwająca wiele pytań tematykę. Jak wiele można usprawiedliwić miłością matczyną? Jest to pytanie na które nie da się udzielić jednoznacznej odpowiedzi i każda matka tego nie wie, dopóki nie znajdzie się w sytuacji próby. Bardzo ciekawym, podsycającym napięcie zabiegiem, użytym przez autorkę jest opisywanie akcji naprzemiennie z trzech punktów widzenia, Ericy, jej syna oraz zainteresowanego sprawą dziennikarza Luke’a. Książkę czytało mi się świetnie, zakończenia bardzo mi się podobało, była dla mnie do pewnego stopnia zaskakujące. Była to bardzo przyjemna lektura i z pewnością sięgnę po kolejne książki autorki.

Książka ta jak na swój gatunek literacki jest dosyć spokojna. Może nawet zbyt spokojna i chwilami lekko monotonna. Autorka mocno nakreśla poszczególne wydarzenia, ale gdzieś w tym wszystkim traci się dobre tempo akcji i odpowiednie napięcie, które zdecydowanie by się tutaj przydało. Jednolitość nie zawsze jest zaletą, a już na pewno nie w przypadku kryminałów czy thrillerów. Historia Erici i Craiga nie wzbudziła we mnie niestety większych emocji. Nie czytałam jej z zapartym tchem i bardzo szybko odkryłam prawdę dotyczącą mordercy. W moim odczuciu była to powieść zbyt oczywista i pozbawiona energii.

BookeaterReality

Poszukujecie porywającego kryminału posiadającego zaskakujące zakończenie? Chcecie poczuć na własnej skórze dreszczyk emocji oraz poznać łzawą historię rodziny mordercy? W takim razie książka Elisabeth Carpenter pt. „Tylko matka” jest zdecydowanie dla Was.

W powieści głównie przeplatają się opisy wydarzeń z perspektywy Eriki (matki) i Luke'a (miejscowego dziennikarza), lecz pojawiają się również wspomnienia samego mordercy.

Erica Wright to samotna matka wychowująca swojego syna, Craiga. Jej spokojne życie drastycznie zmienia się w momencie skazania jedynaka na karę pozbawienia wolności za zabójstwo Lucy Sharpe. W podobnym czasie zginęła również druga dziewczyna, Jenna Threlfall, lecz nie powiązano tej sprawy z Craigiem. Ludzie odwrócili się od Eriki oraz nadzwyczaj uprzykrzali jej życie, jednakże kobieta nadal wierzyła w niewinność swojego syna. Pomimo codziennego zdrapywania z drzwi napisu: „MORDERCA” oraz plotek na jej temat została w mieście, aby widywać się z Craigiem w więzieniu.

Kiedy wreszcie nadchodzi wyczekiwany dzień wyjścia syna na wolność, kobieta ma nadzieję, że już wszystko będzie dobrze, lecz martwi ją również, jak teraz będzie wyglądało ich życie. Młodzieniec bardzo się zmienił przez ten czas, nie jest już tym samym chłopcem co kiedyś. Po wyjściu z więzienia zaczyna przysparzać matce problemów. Znika na całe dnie wraz z przyjacielem od dziecka, Jasonem Bamberem, skazanym kiedyś za handel narkotykami. Erica obawia się, że Craig znowu wróci do więzienia i stara się temu zapobiec, lecz wszystko drastycznie zmienia się w momencie zaginięcia młodej dziewczyny, którą widziano w samochodzie z jej synem. Kobietę dopadają wątpliwości. Czyżby historia się powtarzała?

Pojawia się jeszcze Luke Simmons, posiadający dwie córeczki mąż Helen. Jest dziennikarzem i zajmuje się sprawą mordercy, który po latach wychodzi z więzienia. Po siedemnastu latach wraca do sprawy zabójstwa dwóch dziewczyn. Rozmawia z ich rodzinami oraz stara się wyjaśnić tajemnicze okoliczności śmierci jednej z nich, które wciąż nie są znane. Mężczyzna namawia Erikę na wywiad oraz nachodzi przyjaciela Craiga, Jasona. Chce za wszelką cenę dowiedzieć się prawdy i ujawnić ją światu. Jest pewny, że Erica niegdyś kryła swojego syna i ma nadzieję, że wyjdzie to w końcu na jaw, lecz gdy Craig wychodzi z więzienia, a w mieście znika młoda dziewczyna, Leanne, Luke zaczyna bać się o życie własne oraz swojej rodziny, tym bardziej, że po imprezie służbowej jego żona nie wróciła na noc do domu....

Czy to na pewno Craig jest mordercą?

Czy Erica zwątpi w niewinność swojego syna?

Czy rodzina Luke'a będzie bezpieczna?

Zakończenie książki odpowie Wam na te, jak i wszystkie inne pytania dotyczące fabuły.

Powieść podejmuje temat bezwarunkowej i bezgranicznej miłości matki do swojego syna. Przedstawia, jak daleko może posunąć się rodzic, aby chronić własne dziecko. Jest jednocześnie pełna czułości, a zarazem brutalna, ukazując okrutną rzeczywistość. Książka porusza traumatyczne kwestie oraz łączy realizm z elementami dramatycznymi. Zaskakuje czytelnika oraz uświadamia, z jakimi problemami muszą radzić sobie rodziny przestępców, które nie są niczemu winne.

Queen of Roses

źródło: [Adres usunięty]

Elisabeth nigdy nie zwątpiła w swojego syna. A przynajmniej nie 17 lat temu, gdy skazano go za morderstwo. Dziś, gdy Craig wyszedł na wolność, a kolejna dziewczyna została uznana za zaginioną, serce matki zostaje złamane kolejny raz. Czy pomyliła się w swojej ocenie? Czy Craig rzeczywiście jest winny zarzucanych mu czynów?

“Tylko matka” to historia o mocnym przesłaniu, skłaniająca do refleksji i budząca wiele emocji. Fabuła zbudowana została wokół relacji skazanego za morderstwo Craiga i jego rodzicielki, bez zastrzeżeń wierzącej w jego niewinność. Taki temat okazał się dla mnie szalenie interesujący i choć nie wszystko w tej powieści idealnie zagrało, to jednak poruszane kwestie bardzo mną wstrząsnęły. Wiem, jak wiele moja mama jest w stanie dla mnie zrobić i takie porównania nasuwały mi się podczas lektury.

Czy dzieci zawsze będą w naszych oczach niewinne? Czy chętnie je wybielamy, w imię miłości łagodząc wszelkie przewinienia? Czy w obronie dziecka można zapomnieć o sobie i całkowicie się zatracić? Trudne pytania, bo i treść książki nie jest przecież łatwa. A czy znajdziemy na nie odpowiedzi w czasie czytania? Przekonajcie się. I sprawdźcie, czy Wasze odczucia podczas czytania będą podobne do moich. Czy Wy też poczujecie niepokój spowodowany tym niebezpiecznym oddaniem matki i czy choć raz spróbujecie postawić się na jej miejscu.

Mam wrażenie, że emocje pogłębia także miejsce osadzenia akcji powieści. Matka Craiga postanowiła zostać w rodzinnym mieście i każdego dnia radzić sobie z nienawiścią jego mieszkańców. Autorce świetnie udało się oddać emocje towarzyszące nie tylko tej bohaterce, ale także pozwoliła nam spojrzeć na sprawę z innych perspektyw oddając głos dziennikarzowi i mordercy.

Bardzo podoba mi się zabieg podzielenia czytelniczej uwagi pomiędzy kilku bohaterów poprzez naprzemienne oddawanie im pierwszeństwa w kolejnych rozdziałach. Dzięki temu zwiększa się zainteresowanie powieścią i pogłębia zaangażowanie czytających. Co ciekawe, w ten sposób autorka przybliża nam także poszczególne postacie, sprawiając, że nasze odczucia wobec nich mogą się zmieniać wraz z rozwojem akcji.

„Tylko matka” zrobiła na mnie dobre wrażenie, co niestety nie zmienia faktu, że nie wszystko w tym przypadku ułożyło się po mojej myśli. Przede wszystkim pierwsza część książki jest według mnie zbyt spokojna, za bardzo nastawiona na przedstawienie sytuacji i przemyślenia, a za mało na rozwój akcji. Dzięki temu zabrakło napięcia, a ciekawy temat stracił swoją iskrę. Można by jeszcze nad tym popracować. Ze względu na omawiane kwestie cieszę się jednak, że ta powieść trafiła w moje ręce. Takie tematy zawsze warto doceniać.

Lubicie czytać thrillery psychologiczne?

.

Jeszcze parę lat w tył, thriller był moim gatunkiem numer jeden. Teraz został nieco odsunięty, na rzecz romansów, ale od czasu do czasu lubię sięgnąć po historię z nutą dreszczyku, zawiłej zagadki i zwrotów akcji.

.

„Tylko matka” to thriller, do którego mam bardzo mieszane uczucia. Pomysł na fabułę wydawał mi się bardzo ciekawy. Matka, która nie wierzy w morderczą osobowość swojego syna. Znosząca wyzwiska, oszczerstwa przez cały okres odsiadki. Pewna niewinności i ciesząca się, że jej syn wkrótce wyjdzie na wolność. Jednak kilka dni po opuszczeniu więzienia, ginie kolejna dziewczyna.

.

Szkoda tylko, że autorka poprowadziła całą akcję w bardzo wolnym, prostolinijnym tempie, które niestety ani razu, mnie nie zaskoczyło. Narracja jest poprowadzona z perspektywy Ericy (matki), Luka (syna) i miejscowego dziennikarza. Wszystkich informacji, rozwiązań tajemnic, dowiadujemy się powoli czytając strona po stronie. Brak tu budowania napięcia, szybkich zwrotów akcji czy efektu wow na zakończenie. Mam wrażenie, że czytałam, czytałam i przeczytałam ciekawą historię, gdzie autorka w świetny sposób pokazała, jak daleko sięga bezgraniczna miłość między matką i dzieckiem. Jak rodzic, momentami ślepo wierzy w dobro młodego wychowanka i ile potrafi znieść, aby go chronić.

Ostatnie strony trochę ratują tę pozycję, więcej się dzieje i akcja nieco nabiera tempa, ale to nadal nie jest to czego oczekiwałam. A szkoda.

.

Może jak ktoś szuka czegoś nieco spokojniejszego, to będzie zadowolony z lektury. Czyta się dobrze i historia nawet wciąga. Jednak ja sięgając po „Tylko matka” pragnęłam przeżyć na miano thrillera psychologicznego, więc jestem nieco rozczarowana.

.

"Oszukałeś mnie raz - wstydź się;

za drugim razem to mnie będzie wstyd."

Delikatny thriller, większy nacisk położono na oprawę psychologiczną niż na zapewnienie dreszczy emocji. Sympatycznie się go czytało, ale liczyłam na więcej. Elisabeth Carpenter miała bardzo ciekawy pomysł na fabułę, lecz nie wycisnęła z niego tego, co można było. Czuło się debiutancki powiew, niewspółgrające i mało wyraziste elementy, choć nie można odmówić autorce frapujących obrazów wyobraźni. Thriller nie trzymał mocno w napięciu i niepewności, spokojny rytm przybliżania historii, szybko rozszyfrowałam tożsamość czarnego charakteru, nie doświadczyłam zatem ekscytacji przy rozwiązywaniu zagadki kryminalnej. Podsuwane tropy okazały się zbyt jawne, by wyprowadzić w pole. Nie doczekałam się zaskakujących zwrotów akcji i mocnych uderzeń. Potencjał na historię obiecujący, wiele rzeczy mogło zabłysnąć, jednak brakło dobrego pisarskiego szlifu, narracja momentami rwała się, zwłaszcza w drugiej połowie przygody. Mimo wszystko, spotkania z książką nie zaliczam do nieudanych, zapamiętam je jako ciekawy strumień dobrze zapowiadającej się intrygi, ale mało wartki i niewystarczająco wykorzystany.

Erica Wright od siedemnastu lat znosi jawną nienawiść sąsiadów, dotkliwy społeczny ostracyzm, jednocześnie toczy wewnętrzną walkę obarczoną wyrzutami sumienia. Kobieta nie podniosła się po skazaniu syna za morderstwo młodziutkiej dziewczyny, choć na zewnątrz odgrywa rolę silnej i zdeterminowanej. Teraz Craig wychodzi z więzienia i mają wspólnie zamieszkać. Od pierwszego dnia wolności nie wszystko układa się tak, jak sobie wyobrażała matka. Osobliwe zachowanie syna, bezwarunkowa matczyna miłość, wiara w niewinność, zaczynają przybierać różne barwy. Erica podlega huśtawce emocjonalnej, okoliczności stawiają ją przed trudnymi wyborami, zagląda w mroczną przeszłość, zmaga się z odkrywanymi faktami. Zagęszcza się sieć przypuszczeń, pojawiają się nowi świadkowie, do akcji przystępuje spragniony sukcesu reprezentant mediów. I o ile portret matki, która jest w stanie wiele znieść i poświęcić dla dziecka, trafił na podatny grunt interpretacji, wykazał się złożonością, tak sylwetka dziennikarza, oddawany przez niego głos w sprawie, nie zachwycił, brakło brzmienia jednolitości. Narracja prowadzona przez Craiga nie wnosi znaczących fragmentów do scenariusza zdarzeń, a szkoda, bo interesująco byłoby mu oddać więcej przestrzeni, efektownej przedstawić zmagania docierania do prawdy i jej zrozumienia.

[Adres usunięty]

Craig został skazany za morderstwo młodej kobiety. Po kilkunastu latach wychodzi na wolność. Jego matka zawsze wierzyła w jego niewinność, nie miała lekkiego życia, ponieważ każdego dnia musiała borykać się ze złośliwościami, wyzwiskami, wandalizmem, a także łatką „matki mordercy”. Kobieta ma nadzieje, że uda jej się odbudować relacje z synem, a ON sam może jeszcze zacząć żyć normalnie.

Jest to książka o sile matczynej miłości, której nikt nie jest w stanie przerwać. Nawet jeśli bohaterka znalazła dowody świadczące przeciwko jej dziecku, w dalszym ciągu wierzyła w to, że jest ON niewinny. Chciała go chronić przed całym światem, jednocześnie godząc się na krzywdy, jakie wyrządzało jej społeczeństwo. Wolała odciąć się od wszystkich, niż przeprowadzić się gdzieś, gdzie żyłoby się jej zdecydowanie łatwiej. Czy miała rację? Czy Craig jest niewinny? A może zaatakuje znów?

Jeśli wpadacie do mnie czasami, to na pewno wiecie, że nie owijam w bawełnę i tak też będzie tym razem. Nie porwała mnie ta książka, zupełnie nic się w niej nie dzieje, przez większą część czasu czytelnik śledzi przemyślenia głównej bohaterki, która raz wierzy w niewinność swojego syna, a raz ma wątpliwości, ale mimo wszystko nie chce podzielić się z policją swoimi przypuszczeniami. Craig po wyjściu z więzienia chodzi po ulicach, bawi się w najlepsze, a ona trzęsie się na myśl, że mógłby znów zostać zamknięty. Zakończenie również nie zaskakuje, bardzo szybko zorientowałam się, do czego zmierza ta historia.

Nie polubiłam bohaterów, Erica była znerwicowana, zastraszana, schorowana, ale nie zrobiła nic, by polepszyć jakość swojego życia i choć bardzo starałam się zrozumieć jej zachowanie, to nie umiałam. Craig zachowywał się, jakby nie wyszedł z więzienia, a wrócił z wczasów i nic sobie nie robił z nadzoru kuratora, który i tak się nim nie interesował. Poznajemy też reportera o imieniu Luke, który przed laty pisał reportaż na temat głośnej sprawy będącej tematem tej powieści, a teraz ponownie wciągnął się w wir najnowszych doniesień, zaniedbując przy tym swoją żonę i dzieci. Jest też przyjaciel byłego więźnia, który podobnie jak Craig. Mimo około czterdziestu lat na koncie zachowuje się jak nastolatek.

„Tylko matka” to lekki thriller, który można przeczytać w jeden wieczór lub dwa, choć mi niestety jego lektura zajęła ponad tydzień. Ucieszyłam się, kiedy ją skończyłam i w końcu mogłam sięgnąć po coś innego. Za dużo mam już chyba na swoim koncie pozycji z tego gatunku, dlatego restrykcyjnie podchodzę do ich oceny. Nie będę Was okłamywać, kiedy najzwyczajniej w świecie się wynudziłam. Jeśli lubicie delikatne dreszczowce, których akcja nie jest dynamiczna, a wręcz przeciwnie jednostajnie, powoli toczy się przez cały czas tym samym tempem, to możecie po nią sięgnąć. Miłośnicy thrillerów oraz nałogowcy tego gatunku mogą się zawieść.

Czy każdy thriller psychologiczny powinien trzymać w ogromnym napięciu? Moim zdaniem niekoniecznie, ważne aby wyzwalał przeróżne emocje oraz budził niepewność. „Tylko matko” autorstwa Elisabeth Carpenter z pewnością potrafi zaintrygować. Craig po siedemnastu latach opuszcza więzienie, w którym odsiadywał wyrok za morderstwo. Jego matka, Erica od zawsze wierzyła w jego niewinność. Przecież jej grzeczny, nieśmiały chłopiec nie mógłby popełnić tak okrutnej zbrodni, prawda? Jednak po wyjściu na wolność Craig zachowuje się dziwacznie, przez co Erica zaczyna wątpić, czy postąpiła słusznie kłamiąc w jego sprawie siedemnaście lat temu.

Nie jest to powieść w której akcja pędzi jak szalona, raczej rozwija się stopniowo w swoim naturalnym, niespiesznym tempie. Mimo wszystko fabuła ciekawi tajemniczością i potrafi wciągnąć czytelnika. Spodobała mi się postać Eriki. Jest to kobieta niesamowicie silna, która przeżyła prześladowanie i szykanowanie sąsiadów, ale nigdy nie straciła godności oraz wiary w niewinność swojego syna. „Tylko matka” to przede wszystkim powieść psychologiczna, gdyż elementy thrillera ujawniają się dopiero na samym końcu. Choć spodziewałam się większych emocji, nie żałuję czasu spędzonego z tą pozycją.

Przedstawionej historii niewątpliwie zabrakło wyrazistości, bo choć skończyłam ją czytać tydzień temu, już zaciera się w mej pamięci. Zakończenie nie jest zbyt zaskakujące, ale nie wpływa to znacznie na odbiór całości. W mojej ocenie książka jest przeciętna, jednak czytało mi się ją bardzo dobrze (taki przyjemny średniaczek). Szczególnie polecam miłośnikom powieści psychologicznych oraz dramatów rodzinnych

Do czego jest zdolna matka, bo chronić swoje dziecko? Pewno najłatwiej odpowiedzieć, że do wszystkiego. I to spotyka Ericę. Kobieta musi mierzyć się z wrogością i nienawiścią mieszkańców miasta, po tym jak jej syn zostaje skazany za morderstwo. Ona jednak wierzy, że to nie ON jest winien tej tragedii i zrobi wszystko, żeby dowieść prawdy.

Z opisu książki wydawało mi się, że to będzie opowieść o heroicznej walce kobiety o odzyskanie dobrego imienia syna. A okazało się, że jest to coś więcej. Z tej powieści wydziera się taka autentyczność, beznadzieja i wielkie zmagania kobiety, by przeżyć kolejny dzień. Napiętnowanie, niechęć i pogarda towarzyszy jej na codzień. A ona niezłomnie stoi u boku swojego syna. Według mnie nie jest to thriller, bo brakuje tu pędzącej akcji, ale porządna powieść psychologiczna. Autorka świetnie pokazuje stany psychiczne bohaterów, którzy są różnorodni i realistyczni. Fabuła może nie jest bardzo skomplikowana, jednak znajdziemy w niej intrygi, kłamstwa i fałszywe alibi. Akcja jest stateczna, ale to tylko plus, bo to co najważniejsze rozgrywa się w głowach postaci.

Myślę, że jest to książka bardzo oryginalna, jednak trzeba do niej podejść bez jakiejś własnej wizji, bo wtedy może nie spełnić naszych wymagań. Mnie się podobała i doceniam świeżość w fabule. Dobrze napisana, w dobrym stylu i na pewno zasługuje na uwagę.

"Tylko matka" to thriller psychologiczny autorstwa Elisabeth Carpenter. Ostatnio nie mam szczęścia do tego gatunku i staram się raczej po niego nie sięgać. Jednak w przypadku tej książki skusił mnie opis i postanowiłam zaryzykować. Czy było warto? Tak. Nie żałuję czasu spędzonego z tą powieścią, chociaż muszę przyznać, że nie był to thriller, który trzymał mnie w napięciu od początku do ostatniej strony.

Skazany za morderstwo swojej dziewczyny Craig, po siedemnastu latach wychodzi na wolność. Jedyną osobą, która przez cały ten czas wierzyła w jego niewinność jest matka, Erica. To właśnie ona przez wszystkie lata znosiła prześladowania przez mieszkańców, niezadowolonych z faktu, że koło nich mieszka matka mordercy. Wkrótce po opuszczeniu przez Craiga więzienia dochodzi do zaginięcia młodej kobiety. Erica widzi zmiany, które zaszły w jej synu i sama zaczyna wątpić w jego niewinność.

Autorka w książce stawia na narrację z perspektywy trzech bohaterów, Ericki, dziennikarza Luke'a i samego mordercy. Lubię takie zabiegi, bo dzięki nim mamy okazję lepiej ich poznać i spojrzeć na pewne sytuacje z zupełnie innego punktu widzenia. Przyznaję, że szybko domyśliłam się kto jest sprawcą, jednak nie przeszkadzało mi to bardzo w czasie lektury. Książkę czytało mi się dobrze, choć nie zrobiła ona na mnie większego wrażenia. "Tylko matka" to poprawnie skonstruowany lekki thriller psychologiczny, w sam raz na jeden wieczór. Zabrakło mi trochę napięcia i dreszczyku emocji w czasie lektury, ale była to dla mnie odskocznia od mocniejszych powieści, które czytam na codzień. Dałam się wciągnąć w historię Craiga i Ericki i chętnie sięgnę po kolejne książki autorki.

Miłość matki jest niewyobrażalna. Matki, której życie kończy się wraz z wyrokiem skazującym jej syna za morderstwo. Ponosi karę wraz z nim, cierpiąc ostracyzm, szykany i groźby za wydanie na świat mordercy. Jako jedyna wierzy w jego niewinność i latami próbuje jej dowieść. Bezskutecznie.

Gdy Craig wychodzi na wolność, a po kilku dniach znika młoda dziewczyna, wiara matki zostaje wystawiona na próbę. Czy rzeczywiście zna tego mężczyznę, który wrócił do niej po siedemnastu latach więzienia? Czy jest w stanie wierzyć w jego niewinność tak bezgranicznie jak przed laty?

Tym bardziej, że wtedy zrobiła coś, z czego nie jest dumna. Czy popełniła największy błąd w swoim życiu? I choć mówi: "Nie zrobiłam nic złego. Chciałam tylko chronić syna", w głębi serca czuje się winna.

To powieść, w której trudno doszukiwać się pędzącej akcji i jej nagłych zwrotów. Będzie jednak idealną lekturą dla miłośników rozbudowanych wątków psychologicznych i dramatów rodzinnych. Nie znajdziemy tu fajerwerków, ale spojrzymy pełnymi miłości, ale i strachu oczami matki, lokalnego dziennikarza, który dostrzega teraz więcej niż przed laty, wreszcie zimnymi oczami mordercy. Zakończenie, choć nie zaskakuje, jest zgrabnym zakończeniem tej historii. Przeczytałam z przyjemnością.

Erica Wright przez wiele lat była szykanowana przez sąsiadów z powodu syna Craiga. Mija rok, dokładnie rok, od kiedy wszystko w miarę wróciło do normy. Lada moment Craig wyjdzie z więzienia, ale łatka mordercy pozostanie z nim na zawsze. Erica zawsze wierzyła w jego niewinność, jednak człowiek, który powrócił do rodzinnego domu, to nie ten sam Craig. Zniknięcie kolejnej dziewczyny, dokładnie tak jak przed laty, wzbudza w niej wątpliwości. Tylko czy jako matka mogłaby się od niego odwrócić?

Siadając do lektury “Tylko matka” nastawiłam się intrygująca historię, która zatrzyma mi dech w piersiach i być może zjeży włosy na karku. Opis z tyłu książki obiecywał naprawdę dużo! Niestety przewracając ostatnią stronę, czułam pewne rozczarowanie. Zacznijmy od samej fabuły, która miała ogromny potencjał, ale nie do końca wykorzystany. Miałam wrażenie, że akcja po prostu stoi w miejscu, szczególnie kiedy czytałam rozdziały widziane oczami Erici, a była ich tutaj przeważająca ilość. Erica wykazała się ogromną odwagą, chroniąc swojego syna, jednak była przy tym dosyć flegmatyczna. Nie leżą mi tacy bohaterowie. O wiele ciekawszy okazał się dziennikarz, który za wszelką cenę pragnął odkryć prawdę o morderstwach sprzed lat. Z przyjemnością czytałam historię widzianą jego oczami. Pod koniec książki wydarzenia nabrały tempa, zrobiło się intrygująco, ale nie na tyle, żeby jakoś szczególnie zapaść w pamięć. Samo zakończenie nie zrobiło na mnie wrażenia, całkiem szybko domyśliłam się, kto jest winny. Tego, czego zabrakło mi tu najbardziej, to gęstej atmosfery i niepokoju. Na pewno nikomu nie odradzam tej książki, bo wiecie, że moja relacja w thrillerami psychologicznymi bywa trudna. Tutaj niestety nie zaiskrzyło. Spróbujcie, sięgnijcie po ten tytuł i sprawdźcie, czy może Was zaskoczy

Erica Wright to matka, która dla swojego dziecka jest w stanie zrobić wszystko. Jako jedyna wciąż wierzy, że kilkanaście lat temu doszło do strasznej pomyłki i jej syn został niesłusznie skazany za zabójstwo młodej dziewczyny. Prześladowana przez sąsiadów i nieznajomych nigdy nie zwątpiła w niewinność syna. Teraz, gdy Craig ma wyjść na wolność, wszystko powraca. Okazuje się jednak, że w więzieniu mężczyzna bardzo się zmienił i nie jest już tym niewinnym chłopcem jakiego pamięta Erica. Dochodzi do kolejnego zaginięcia młodej dziewczyny i Wrightowie muszą zmierzyć się z podejrzeniami całego miasteczka. Czy Craig jest mordercą? Jak wiele zrobi matka, aby chronić swoje dziecko?

"Tylko matka" to bardzo wyjątkowa i oryginalna historia, w której cała fabuła skupia się wokół niezłomnej i nieskończonej miłości matki do dziecka. To kryminał inny niż wszystkie i z pewnością warty waszej uwagi. Autorka przedstawiła akcje z trzech różnych perspektyw i pozwala nam poznać lepiej bohaterów i ich przeszłość a nawet zajrzeć w głąb umysłu mordercy. Zrozpaczona matka, bezlitosny morderca i dociekliwy dziennikarz udowodnią nam, że nic nie jest takie proste jakim się wydaje, a nawet Erica ma własne sekrety, o których milczała przez lata. Książka skupia się w dużej mierze na uczuciach i emocjach głównych bohaterów ale nie zabraknie w niej również lekkiego dreszczyku emocji i zwrotów akcji, które dodadzą jej charakteru. W mojej opinii to bardzo intrygujący i zaskakujący kryminał z dużą ilością wątków psychologiczno-obyczajowych, który może zainteresować wielu czytelników i wyróżnić się na tle innych książek. Serdecznie polecam i liczę, że autorka nie poprzestanie na tej jednej historii.

Czy matczyna miłość ma granice?

Miłość matki do dziecka jest bezwarunkowa i nic nie jest w stanie tego zmienić, niezależnie od tego, jakie to dziecko jest lub co zrobiło. Podobnie, każda matka zrobiłaby wszystko, by ochronić dziecko przed złem, przed bólem i smutkiem. Jak jednak daleko mogłaby w tym chronieniu dziecka się posunąć? Czy mogłaby zataić pewne fakty lub skłamać, gdyby wiedziała, że to pozwoli uniknąć mu poważnych konsekwencji?

Erica Wright kocha swojego syna mimo tego, iż od siedemnastu lat odbywa karę pozbawienia wolności za zabójstwo miejscowej nastolatki, Lucy. Miał dwadzieścia lat, kiedy popełnił rzekomo tę zbrodnię, a zamiast czerpać z życia, utknął w więzieniu. Nie posiadał jednak alibi na czas śmieci dziewczyny, natomiast wcześniej spotkał się z nią, uznano zatem właściwie bez skomplikowanego śledztwa, że to ON ją udusił i zgwałcił, a zwłoki porzucił w lesie. Chłopak, z którym rzekomo wtedy był, rozpłynął się w powietrzu, nigdy go ani nie odnaleziono, ani nie potwierdzono jego tożsamości. I tylko Erica wciąż usiłuje go odnaleźć wierząc, albo chcąc wierzyć w słowa syna.

Minione lata były dla niej trudne. Skazana na społeczny ostracyzm, mniej lub bardziej jawną agresję, egzystowała wciąż w mieście, w którym mieszkają rodziny ofiar. Ofiar, bo niemal w tym samym czasie zginęła inna nastolatka i ją również znaleziono zamordowaną. Brakło dowodów, by powiązać jej śmieć z Craigiem Wright, choć policja szybko przestała szukać mordercy, jakby potwierdzając, że również za tę śmierć chłopak jest odpowiedzialny.

Jak w takiej sytuacji odnajdzie się po wyjściu z więzienia w społeczeństwie sam Craig, skoro jego matka tego nie potrafi? Przekonamy się o tym dzięki powieści pt. „Tylko matka”, autorstwa Elisabeth Carpenter. Opublikowany nakładem Wydawnictwa Albatros wstrząsający thriller, to zarazem opowieść o bezmiarze matczynej miłości i ludzkiej podłości. Po książkę sięgnąć mogą zatem zarówno te osoby, które cenią sobie mocną literaturę i kryminalne zagadki, jak i te, które skłaniają się ku powieściom obyczajowym czy psychologicznym.

Kiedy Craig wraca do domu, jest już innym człowiekiem, a funkcjonowanie z nim pod jednym dachem, nawet matce sprawia trudność. Szczególnie, że jest tak naprawdę dorosłym mężczyzną, którego prawie nie zna, a na dodatek zaczyna zachowywać się skrajnie nieodpowiedzialnie, znikając na długie godziny czy podrywając dziewczyny w barze. Kiedy jedna z nich, siedemnastoletnia Leanne znika, a na dodatek przed śmiercią była widziana w towarzystwie Craiga wydaje się, że historia się powtarza…

Czy Craig rzeczywiści jest odpowiedzialny za zabójstwo? A może za wszystkie trzy morderstwa? Czy matka wytrwa w wierze niego, mimo odkrycia, jakiego dokonała? Czy przyjaciel Craiga jest jedynym, który jest w stanie z nimi rozmawiać? Czy Luke Simmons z lokalnej gazety „Chronicle” pomoże odkryć prawdę i czy uratuje ona czy raczej pogrąży Craiga? Te wszystkie pytania pojawiają się w trakcie lektury książki, choć teoretycznie znamy na nie odpowiedź, na dość wczesnym etapie lektury identyfikując mordercę. Naprawdę będziemy musieli jednak poczekać, choć przy tym tempie akcji i stopniu naszego zaangażowania, nawet nie zauważamy upływu czasu.

Wciągająca fabuła, doskonała kompozycja tekstu, pozwalająca wypowiedzieć się bohaterom, a na dodatek niezwykle plastyczny obraz aktów przemocy psychicznej i fizycznej niemal agresji pod adresem matki skazanego, stanowią o wyjątkowości książki. Bez wątpienia jest to jedna z tych powieści, której długo się nie zapomina, zadając sobie pytania o rozmiar matczynej miłości i … poziom obłudy niektórych osób i zgniliznę ich duszy …

Craig, syn Eriki Wright, po osiemnastu latach spędzonych w więzieniu wychodzi na wolność. Matka nigdy nie wierzyła w to, że pierworodny mógłby zamordować z zimną krwią. Niestety tylko ona jest przekonana o jego niewinności. Mieszkańcy miasteczka niejednokrotnie dawali znać o swojej nienawiści, kobieta przez te wszystkie lata znosiła wiele upokorzeń. Craig po powrocie do domu nie jest już tym samym człowiekiem, ma swoje tajemnice. Czy matczyna miłość Eriki w końcu się wyczerpie? Tym bardziej, że w niedługim czasie od powrotu Craiga znika kolejna dziewczyna.

“Tylko matka” to thriller psychologiczny, w którym głównym wątkiem jest pokazanie jak silna może być matczyna miłość i wiara w dziecko. Autorka skupia się na emocjach, uczuciach jakie towarzyszą bohaterce, gdy zaczyna wątpić w niewinność syna. Czytelnik ma również szansę obserwować adaptację byłego więźnia do życia na wolności. Z drugiej strony pokazana jest reakcja społeczeństwa na rodzinę oskarżonego i jego powrót do domu.

Historia opowiedziana jest z perspektywy trzech osób - Eriki, jej syna Craiga oraz dziennikarza, który zajmuje się sprawą zaginionej dziewczyny. Sporadycznie narratorem jest sprawca, co nadaje odrobinę aury tajemniczości. Bardzo lubię wielowymiarowy ogląd sytuacji. Każdy rozdział jest krótki i treściwy, przez co czyta się szybko.

Fabuła książki na pierwszy rzut oka zapowiadała się ciekawie. Do połowy czułam zainteresowanie, czytało mi się przyjemnie i szybko. Im bliżej zakończenia tym bardziej nabierałam przekonania, że autorka nie miała pomysłu na poprowadzenie akcji. Finał historii jest bardzo przewidywalny, a tożsamość sprawcy nie jest zaskoczeniem.

Podsumowując, zabrakło mi intrygi i twistów. Nie jest to thriller, który trzyma w napięciu od początku do końca. Biorę poprawkę, że jest to debiut, dlatego spoglądam łagodniejszym okiem. Czekam na kolejną książkę autorki, bo podoba mi się jej styl pisania i lekkość pióra. Musi tylko popracować nad konstrukcją wydarzeń.

Ostatnim czasem w mojej biblioteczce, gości coraz mniej thrillerów. Jednak raz na jakiś czas, mam ochotę na tego typu książki.

Kilka dni temu skończyłam czytać jedną z czerwcowych premier od Wydawnictwa Albatros. ,,Tylko matka" po opisie zapowiadał się na ekscytujący i trzymający w napięciu thriller psychologiczny.

A jak było w moim odczuciu?

Zabrakło mi tego napięcia, który lubię. Całość bardziej przypomniała mi powieść obyczajową z wstawkami thrillera.

Jednak na fakt zasługuje to, że sam pomysł autorki na całą historię był ciekawy. Żadna matka nie chciałaby, aby jej dziecko postępowało źle. Od najmłodszych lat stara się pokazywać, co jest dobre, a co złe. Jednak błędy popełniają wszyscy.

Relacja Erici i Criaga jest na swój sposób niezwykła. Czuć ogromną miłość matki do syna, a także jej ból i wkradające się zwątpienie oraz rozczarowanie. Nikomu nie życzę, aby kiedykolwiek musiał być na miejscu głównej bohaterki.

Finał historii nie był dla mnie zaskakujący, sporo rzeczy domyśliłam się w trakcie lektury.

Książka ,,Tylko matka" była najprościej ujmując - ok. Nie było nic w niej zaskakującego ale nie była też najgorszą pozycją, jaką miałam okazję przeczytać. Spędziłam z nią kilka godzin i nie czuję, żebym zmarnowała swój czas.

Myślę, że zdobędzie ona grono fanów jak i osób, którym się ona nie spodoba. Ja jestem gdzieś między nimi.

Książka "Tylko matka" Elisabeth Carpenter miała być thrillerem psychologicznym... jedna z rekomendacji przedstawia ją nawet jako "mocny thriller psychologiczny przy którym czytelnik ze ściśniętym sercem czeka na to, co będzie na następnej stronie"... ja niestety tak tego nie odczułam...

Erica Wright przez 17 lat znosiła upokorzenia, obrzucanie wyzwiskami i nawet dewastacje jej domu. Wszystko za sprawą jej syna, który został oskarżony o morderstwo swojej dziewczyny Lucy. Po długiej odsiadce w końcu wychodzi na wolność i wraca do domu. Jak zmieni się życie kochającej go matki? Dziennikarz Luke próbuje rozwikłać zagadkową śmierć nastolatki, która zginęła 17 lat temu, parę dni po śmierci Lucy. Sprawy wydają się wyjątkowo do siebie podobne, jednakże nic nie wskazuję, żeby sprawca był ten sam. Gdy pewnego dnia znika kolejna dziewczyna, wszystkie oczy zwracają się znowu na Erice i jej syna...

Do tej pory nie umiem znaleźć w tej książce elementów thrillera... napięcia nie odczuwałam żadnego, tym bardziej nie oczekiwałam z niecierpliwością tego co będzie na następnej stronie. Bardziej bym powiedziała, że to jakaś powieść psychologiczna, w której odczuć matki jest milion a i te już momentami zaczęły mnie irytować. Nie potrafiłam wczuć się w ogóle w główną bohaterkę, pomimo tego, że sama mam dwójkę dzieci i mogę "po części" sobie wyobrazić co wtedy czuła.

Fabuła momentami strasznie się ciągła przez co "wiało nudą". Do tego nic mnie nie zaskoczyło, a wręcz zakończenie przewidziałam już po pierwszych 70 stronach. Jedyny plus w tej książce jest taki, że autorka ma bardzo lekkie pióro i czyta się bardzo szybko. Jej styl mogę nawet porównać do książek Jenny Blackhurst. Niby mamy historię opowiedzianą z trzech perspektyw - matki, dziennikarza i nawet parę rozdziałów mordercy - z czego dziennikarza wydaje się chyba najciekawsza. Liczyłam na to, że perspektywa mordercy będzie jakoś bardziej rozbudowana i "mrożąca krew w żyłach", ale i tu się przeliczyłam... Bardzo czekałam na tą książkę i miałam nadzieję, że będzie świetna, ale niestety tym razem wyszło inaczej. Widziałam sporo recenzji, w których książka jest też zachwalana, tak więc myślę, że najlepiej jak przeczytacie i wyrobicie sobie własne zdanie.

Kiedy pod koniec maja otrzymałam zapowiedzi czerwcowe od Wydawnictwa Albatros, opis tej książki bardzo mnie zaciekawił. Jestem kobietą i matką. Byłam ciekawa jak to zagadnienie zostanie przedstawione w thrillerze napisanym przez Panią Elisabeth Carpenter. Nie czytałam jeszcze niczego tej Autorki, więc z tym większą ciekawością sięgnęłam po thriller pod tytułem – Tylko matka.

Erica Wright jest matką Craiga, który odsiaduje wieloletni wyrok za morderstwo. Od lat jest szykanowana przez sąsiadów. Na jej wycieraczce podrzucane są odchody, drzwi bywają pomazane i podpalane. Co tydzień jeździ do syna w odwiedziny do więzienia. Jak będzie wyglądać ich życie, kiedy syn wyjdzie z więzienia?

Historię poznajemy z perspektywy trzech osób: matki, syna oraz dziennikarza, który przed laty prowadził dziennikarskie śledztwo – Luka Simmonsa. Każda na swój sposób opowiada co wtedy się wydarzyło i co dzieje się w czasie obecnym. Jak wielka jest miłość matki? Jak wiele matka może zrobić dla swojego dziecka? Ile może wybaczyć? To są pytania które pojawiają się podczas czytania thrillera - tylko matka.

Nie mogę napisać, że ta książka wciągnęła mnie po uszy. Jak dla mnie za mało było emocji i zwrotów akcji. Ale zakończenie obroniło książkę, choć już od połowy zaczynałam się domyślać, kto za tym wszystkim stoi. Czy Erica i Craig mają szansę na normalne życie? Przeczytajcie sami.

Za książkę do recenzji dziękuję Wydawnictwu Albatros. Polecam i zapraszam na stronę Wydawnictwa: [Adres usunięty]

Jak wielka jest miłość matki do dziecka? Bezgraniczna. Bezinteresowna. Pełna wiary. Czasami ślepa. Ale czy zawsze? Jak wiele matka jest w stanie dziecku wybaczyć? Wiele. Ale czy wszystko? Każde przewinienie?

Erica Wright do samego końca wierzy w niewinność syna. To niemożliwe, aby Craig zamordował tę dziewczynę, nie jej syn. Matka nie tylko nie może pogodzić się z oskarżeniami, ale w ogóle nie dopuszcza do siebie takiej myśli. Syn wychodzi z więzienia po siedemnastu latach. Twierdzi, że był niewinny, ale ktoś go wrobił w tę zbrodnię. Matka ma nadzieję, że w końcu rodzina odzyska spokój. Ale czy to możliwe? Najbliższa przyjaciółka Eriki odsuwa się od niej, a na dodatek oskarża jej syna. Łatki zabójcy nie jest się łatwo pozbyć. Wszyscy cię wytykają palcami i omijają szerokim łukiem. Teraz każda zbrodnia w okolicy będzie zaliczana na jego konto. Nie inaczej jest, gdy wkrótce znika młoda dziewczyna, która właśnie ostatnio była widziana w towarzystwie Craiga. Czyżby to jednak ON był mordercą? A może ktoś chce się go pozbyć? Zawsze w takich sytuacjach warto przyjrzeć się bliskim, osobom, które na aresztowaniu najwięcej by zyskały. Krąg takich osób nie jest zbyt liczny, a więc po kolei …

Autorka dostarcza nam moc wrażeń i emocji. Studzenie wrzących w nas odczuć to nie lada wyzwanie. Moja złość na niesprawiedliwość przerasta najśmielsze oczekiwania. A na dodatek przyjaciel, który od samego początku ma niecne zamiary. Elisabeth Carpenter od samego początku wodzi nas za nos. Pojawiają się co chwila nowe wątki i informacje, które sieją spustoszenie i niewiarę. Już by się mogło wydawać, że – podobnie jak sąd – skazaliśmy Craiga, a tu nagle wydarzenia zmieniają bieg. Prawdziwa jazda bez zapiętych pasów na oblodzonej drodze.

Cała fabuła składna i świetnie się zazębiająca, akcja dynamiczna i intrygująca, nurtujące pytania ciskają się same na usta. Autorka w bardzo ciekawy sposób przedstawiła postać matki, jej emocje i rozterki. A przede wszystkim wielką wiarę i ufność w syna. Miłość matczyna jest nieobliczalna, i czasami zaskakująca.

Tylko matka to znakomity obraz miłości rodzicielskiej, wiary w dziecko i próba chronienia go za wszelką cenę. Jaka może być ta ostateczna cena? Nie wiem, ale zapewne bardzo wysoka. Trochę wzdrygały mnie momenty, w których syn nie do końca szanował matkę i słuchał jej próśb. Uważam, że za swoje pełne poświęcenie nie zasługiwała na takie traktowanie. Ale z drugiej strony wydaje mi się, że nagonka na Craiga w pewnym stopniu może usprawiedliwiać jego zachowanie, można próbować go zrozumieć.

Autorka miała ciekawy pomysł na fabułę i jej zwieńczenie, muszę jednak przyznać, że dość szybko odkryłam prawdę o mordercy. Miałam przekonanie i pewność kto jest sprawcą, finał tylko utwierdził mnie w niej. Moja intuicja mnie nie zawiodła. Nie było to zbyt odkrywcze i trudne do przewidzenia. Zabrakło mi trochę więcej tajemniczości, nie zawsze jest przyjemnie, jak się szybko poznaje prawdę, którą autor stara się trzymać do końca w ukryciu.

„A poza tym nawet jeśli my nie dotrzemy do prawdy, to prawda zawsze dotrze do nas, czyż nie?”

Świetnym zabiegiem jest przedstawienie całej historii zarówno z perspektywy matki, jak i dziennikarza zajmującego się wyjaśnieniem zbrodni, za którą Craig trafił do więzienia. Gołym okiem jest zauważalna różnica w podejściu i interpretowaniu określonych sytuacji przez przedstawiciela każdej płci. Każde z nich inaczej pojmuje zachowania i ocenia sytuacje, na inne aspekty zwraca szczególną uwagę, a niektóre pomija, jako mało istotne. Poprzez taką dwoistość prezentowania całej fabuły otrzymujemy podwójną dawkę emocji i wrażeń, często skrajnie różnych, każdy z bohaterów dzieli się z nami małą cząstką własnej osobowości. Ale pozwala to również na trzeźwe spojrzenie na całą sytuację i wyrobienie sobie własnego zdania i dokonanie obiektywnej oceny.

Lektura zasługuje na uwagę, czyta się szybko i płynnie, język prosty i dynamiczny, a co najważniejsze jesteśmy ciekawi, czy Craig wyjdzie obronną ręką i obroni się przed stawianymi mu zarzutami. Nie mogę powiedzieć, że powieść wbija w fotel i wprawia w osłupienie, ale na pewno jest ciekawa i intrygująca, warto poświęcić jej kilka chwil i rozbudzić uśpione emocje.

⭐RECENZJA⭐

👩‍👦

Książka wciąga od pierwszych stron. Jak dla mnie nie jest to thriller psychologiczny, lecz bardziej taka lekka książka psychologiczna, połączona z dramatem rodzinnym. Historia jest dość wzruszająca, ciekawa, napisana z nutką tajemniczości i bardzo dobrym językiem oraz stylem. Lektura pokazuje nam ogromną więź matki z dzieckiem, to do czego jest zdolna matczyna miłość i to jak wpływa na syna. Postacie wykreowane wspaniale, zwłaszcza postać Erici, która jest tu główną bohaterką. Lekturę odebrałam bardzo pozytywnie, ze względu na dużą analizę psychiki matki, tę więź z synem, miotanie się między wiarą a niewiarą w to, czy popełnił tę zbrodnię, za którą został skazany. Autorka naprawdę wyśmienicie opisała te wszystkie uczucia, emocje oraz wątpliwości towarzyszące Erice. „Tylko matka” to książka, która może zaintrygować czytelnika, ale również nie musi. Zależy kto jak do niej podejdzie. Końcówka mnie zaskoczyła. Momentami lektura była monotonna i brakowało mi tych emocji, jednak polecam z czystym sumieniem każdemu, kto lubi tego typu książki.

👩‍👦