To, co za nami

Nikki mieszka w przyczepie wraz ze swoją matką, która zmaga się z chorobą dwubiegunową. Ich życie nie jest łatwe, teraz od czterech lat mieszkają w jednym miejscu, gdzie dziewczyna ma przyjaciółkę. Jednak do ukończenia 18 lat ma jeszcze rok, a jej mama umiera. Nikki znów musi się przenieść. Podczas porządków na jaw wychodzą nowe, mocno skrywane tajemnice. Żeby je odkryć przeprowadza się do Kalifornii, by tam dowiedzieć się kim tak naprawdę jest.

Zack to chłopak, który ma kochających rodziców, a za sąsiadkę najpiękniejszą dziewczynę, z którą tworzą związek. Może nie jest ON tak idealny jak sobie to zakładał, ale Emily jest dla niego wszystkim. Jeden wieczór zmienia jednak cały ich plan.

Pojawienie się Nikki w życiu Zacka jest jak promyk słońca w pochmurny dzień. Chłopak zaczyna niejako żyć na nowo. Ale czy to będzie trwać wiecznie?

Styl obu zazębia się ze sobą, więc nie odczujemy by pisały to dwie różne osoby. Nie ma tu trudnych słów, lania wody czy to wleczonej fabuły. Dialogi są naturalne.

Wydarzenia łączą się ze sobą przez co nie pogubimy się w fabule. Wszystko jest zwięzłe i na temat.

Okładka jest piękna, urocza. W środku mamy podział na rozdziały z perspektywy obojga bohaterów, więc poznamy ich dokładnie.

Duet VI Keeland z Penelope Word jest nam doskonale znany, ale z Dylan Scott czytam coś po raz pierwszy. Jednak to spotkanie było równie udane. Podobał mi się pomysł na fabułę jak i bohaterowie, którzy zyli, a nie byli tylko na papierze.

Tak wiele bym chciała tu napisać, ale nie chce wam zdradzić za wiele, bo nie mielibyście frajdy z czytania, a uwierzcie mi jest to super książka, od której nie można się oderwać! Przeczytałam ją w jeden dzień, więc to coś znaczy! ❤️

Autorki poruszyły tutaj temat choroby dwubiegunowej, która jest trudna nie tylko dla chorego, ale i otaczających ich krewnych. To oni w dużej mierze muszą najwięcej robić.

Najważniejsze jest jednak to, że choć książka wyszła pod logiem Niegrzeczne Książki, to jest to słodka i niewinna pozycja, więc może ja czytać i młodszy czytelnik takie myślę 16+. Jeśli szukacie świetnej, wciągającej, ale i poruszającej problemu historii, która zawładnie waszymi myślami, to na powieść jest dla was. To lekka, przyjemna lektura, która umili wam wieczór. Polecam!

Sięgacie po książki z gatunku New Adult? Jeśli tak, to przychodzę dzisiaj z moją opinią o książce w tym właśnie klimacie. Ja raczej gustuję już w starszej tematyce, ale po książki Vi Keeland sięgam w ciemno, dlatego kusiło, żeby przeczytać i ten tytuł. Chciałam również poznać jej styl pisania w duecie z Dylan Scott.

,,Zawsze wiedziałam, że dom to coś więcej niż miejsce, nie wiedziałam tylko, że można odnaleźć go w człowieku, którego los będzie tak mocno spleciony z moim, zanim w ogóle się spotkamy.’’

Nikki i Zack, dwoje młodych ludzi, którzy spotykają się we właściwym czasie. Oboje przeżywają żałobę po stracie bliskiej osoby, dlatego tak dobrze rozumieją siebie nawzajem. Łączą ich nie tylko emocjonalne przeżycia, ale również coś, czego w ogóle się nie spodziewali.

Bardzo kibicowałam tej dwójce, a szczególnie Nikki, która nie miała łatwego dzieciństwa i młodości. Naprawdę zasługiwała na to, by wreszcie zaznać trochę szczęścia, miłości i opieki drugiej osoby.

„Miłość nie potrzebuje słów.”

Nikki i Zack zdecydowanie, nie potrzebowali słów, aby wyrazić to, co czują do siebie. Niewidzialna i niema więź, jaka ich połączyła była tak samo wyczuwalna dla nich, jak i dla czytelnika. Rozdziały napisane z perspektywy obojga bohaterów dodatkowo pomagają spojrzeć tę relację z ich perspektywy. Fabuła jest może przewidująca, ale ja z poruszeniem i zaciekawieniem czekałam na rozwój akcji i w niczym nie przeszkadzało mi to w odbiorze książki.

,,Kiedy byłem z tobą, za­wsze chcia­łem tylko jed­ne­go: żeby czas się za­trzy­mał. Nie rozumiem, dla­cze­go tak się to wszyst­ko splo­tło, ale wiem, że po­łą­czy­ło nas prze­zna­cze­nie.''

„To, co za nami” to opowieść o bólu, cierpieniu, żałobie i tajemnicach rodzinnych. Przede wszystkim jednak to historia o tęsknocie, przyjaźni i miłości. Bardzo podobało mi się takie oblicze Vi Keeland, która dotychczas pisała o dorosłych bohaterach. Przyjemnie spędziłam czas przy lekturze tej książki. Z czystym sumieniem mogę polecić wam ten tytuł. To książka, która rozgrzeje wasze serca w zimne zimowe wieczory.

" Zawsze wiedziałam, że dom to coś więcej niż miejsce, nie wiedziałam tylko, że można odnaleźć go w człowieku, którego los będzie tak mocno spleciony z moim, zanim się spotkamy. "

Zack już od małego wiązał ze swoją przyszłość ze swoją najlepszą przyjaciółką i sąsiadką Emily. Jednak los miał wobec nich zupełnie inne plany.

Nikki od małego zmagała się z wieloma przeciwnościami losu. Opiekę nad nią sprawowała Matka która cierpiała na chorobę dwubiegunową. Po jej śmierci dziewczyna odkrywa skrywana od lat sekrety. Musi wyruszyć w podróż do Kalifornii aby rozwiązać tajemnice z przeszłości.

"To co za nami" jest zdecydowanie bardziej młodzieżówką niż romansem. Myślałam, że szybko zapomnę o tej historii, jednak została ze mną na jakiś czas. Przewidziałam zakończenie i tajemnice, na których autorka zbudowała fabułę to co tam się działo bardzo szybko mnie wciągnęło.

Autorka stworzyła historię o stracie, demonach przeszłości i nowym początku.

Vi jest jedną z tych autorek, której nikomu przedstawiać nie trzeba. O ile znam jej twórczość dość dobrze, tak pierwszy raz spotykam się z Dylan Scott i niestety mam co do tego mieszane odczucia.

„To, co za nami" jest historią opowiadającą o Nikki i Zacku. Dwójce obcych ludzi, których połączyło wspólne cierpienie. Ona musiała poukładać sobie życie na nowo po śmieci mamy, a Zack stracił najważniejszą dla siebie osobę. Ich drogi łączą się kompletnie przypadkiem i od początku widać, że ciągnie ich ku sobie. Zack nie ma pojęcia dlaczego przy Nikki czuje wewnętrzy spokój. Nie wie, że Nikki jest dla niego kimś znacznie bliższym niż przyjezdną dziewczyną.

Byłam bardzo ciekawa jak wypadnie Vi w duecie z kimś innym niż Penelope. Miałam do tej książki wielkie oczekiwania ale później zdałam sobie sprawę, że została wydana na długo przed premierą w Polsce. Historię Zacka i Nikki napisano w 2014 roku i bardzo to widać. Mam wrażenie, że wtedy Vi dopiero rozwijała swoje skrzydła, ponieważ jej książki nie były aż tak przemyślane.

Uwielbiam gdy w książkach jest budowane napięcie i nie wiem, co się dalej wydarzy. Przekręcam kolejne kartki aby poznać ciąg dalszy fabuły i być zaskoczona tym, jak się potoczy. Tutaj było kompletnie inaczej. Od samego początku wiedziałam jak zakończy się ta książka. Miałam nadzieję, że może nastąpi jakiś moment zaskoczenia ale niestety się go nie doczekałam.

„To, co za nami" mogę zaliczyć do grona książek z pięknymi okładkami ale średnią treścią. Jest dużo lepszych powieści Vi, po które warto sięgnąć.

Dobry wieczór Kochani 😊

Chyba nie zdziwię was, jeżeli napisze, że jak widzę nową książkę autorstwa Vi Keeland, to jest więcej niż pewne, że znajdzie się ona na mojej półce.

Vi przyzwyczaiła nas do wciągających, często zaskakujących i pełnych emocji romansów. W duecie z Penelope stworzyła bardziej przewidywalne, ale nie mniej emocjonujące historie o tym, co w życiu jest ważne.

Tak naprawdę nie wiedziałam, co otrzymam, sięgając po książkę "To, co za nami" napisaną w duecie z Dylanem Scottem. Nie wiem czemu założyłam, że to będzie lekki romans.

Moje zaskoczenie było przeogromne, kiedy odkryłam, że to niezwykle przejmująca powieść z gatunku Young Adult.

Autorzy umiejętnie budowali napięcie opowiadając historie dwóch wydawałoby się niezwiązanych ze sobą bohaterów, nakręcając spiralę tajemnic.

Kiedy ich losy się połączyły i pilnie strzeżone tajemnice bohaterów ujrzały światło dzienne, czułam ich ból, rozpacz, bezsilność i strach.

Autorzy perfekcyjnie oddali tę burzę emocji towarzyszącą młodym ludziom. Pierwsza miłość, pierwsze dorosłe decyzję, bunt, niezrozumienie, to było prawdziwe i namacalne.

Nie będę ukrywać, że Vi Keeland w tym nieznanym mi dotąd wydaniu absolutnie mnie zachwyciła.

Gorąco polecam zarówno wielbicielom pióra autorki, jak i miłośnikom gatunku.

W takim wydaniu Vi Keeland nie znałam, ale muszę przyznać, że bardzo mi się podoba i z chęcią przeczytałabym więcej takich historii.

Nikki po śmierci swojej matki odkrywa sekrety rodzinne skrywane od lat, aby dowiedzieć się więcej, wyrusza do Kalifornii.

Zack od dzieciństwa jest w związku z Emily i nie wyobraża sobie życia bez niej. Jedna nieoczekiwana tragedia skreśla wszystko.

"To, co za nami" to książka po której wiele się spodziewałam i czytało się ją naprawdę przyjemnie, jest to idealna lektura na jeden wieczór. Historia co prawda jest przewidywalna, już po pierwszych stronach wiedziałam w jaki sposób potoczą się dalsze losy bohaterów i nic mnie w niej nie zaskoczyło, to jednak nie jest ona rozczarowaniem i cieszę się, że zdecydowałam się po nią sięgnąć.

Autorki, bo to jest duet, piszą w taki sposób, że gdybym nie miała świadomości, że książka jest napisana przez dwie osoby to nawet bym się nie zorientowała, idealnie się ze sobą zgrywają. Dodatkowo obie piszą w tak rewelacyjny sposób, że ciężko było mi się oderwać i pomimo, że miałam świadomość co się zaraz wydarzy to i tak ogarniał mnie smutek i było wyraźnie czuć co przeżywają bohaterowie, byłam w tym razem z nimi. Polecam.

Losy Zacka i Nikki krzyżują się, kiedy oboje doświadczają straty bliskiej im osoby. On traci najlepszą przyjaciółkę, powierniczkę i dziewczynę w jednym podczas wypadku samochodowego. Ona chorą matkę, a ponieważ jest niepełnoletnia musi się przeprowadzić do ciotki do Kalifornii zostawiając za sobą wszystko, co było jej znane. Okazuje się, że choroby psychiczne matki Nikki to nie wszystko z czym walczyła jej rodzicielka. Zostawiła po sobie list i szereg pytań, których odpowiedzi pragnęła dziewczyna. Czy będzie gotowa na to, co odkryje?

Pierwsze co poczułam podczas czytania tej książki to ból i ogrom żalu wywołany niesprawiedliwością. Tego głębokiego, palącego w środku, który mogła pozostawić tylko śmierć drugiej osoby razem z pustką w sercu. Towarzyszył mi ON praktycznie do ostatniej strony. To właśnie ten element złączył dwójkę młodych, cierpiących ludzi, którzy pragnęli ukojenia po stracie bliskiej im osoby. I chociaż nikt by się tego nie spodziewał, ten sam ból oraz zrozumienie emocji drugiego człowieka, stał się fundamentem wzajemnego zaufania i przyjaźni w której nikt nie oceniał sprzecznych emocji czy poczucia winy i kłębiących się myśli. Możliwość bycia sobą, nie udawania i pozwolenie na uleczenie własnego serca albo wczucie się w sytuację, stanie się oparciem oraz nadzieja na rozpoczęcie nowego rozdziału w życiu to motyw przewodni tej książki.

Nie ukrywam, że gdzieś pragnęłam pogłębienia wątku, miałam jakieś pytania czy chciałam zatrzymania akcję, zabrakło mi również jej nieprzewidywalności, ale w całości mi to nie przeszkadzało w odbiorze lektury. I chociaż nie ma tu nagłych zwrotów akcji to wrażliwym osoby może zakręcić się łezka w oku. Podobały mi się również tajemnice rodzinne jakie zostały tu zawarte.

Fabuła powieści #tocozanami mimo, że toczy się w szkole, a jej bohaterami są nastolatkowie, to muszę przyznać, że byli bardzo dojrzali emocjonalnie. Mieli swoje problemy i demony z którymi musieli się zmierzyć, lecz wszystko odbywało się zawsze z szacunkiem i zaangażowaniem. Tak, były dramy i mocne emocje, jednak wszystko z umiarem i to sprawiło, że przyjemnie spędziłam z nią czas.

Szczerze polecam. Dla mnie była to jedna z lżejszych lektur jakie ostatnio przeczytałam, jednak jej intensywność działała jeszcze kilka dni po zakończeniu czytania.

,,To, co za nami" to książka, która pozwoli spłynąć łzom, zabierając nas do świata prawdziwego, gdzie los nie lituje się nad człowiekiem!

Nikki to młoda dziewczyna, która wkracza w dorosłe życie z bagażem doświadczeń życiowych! Życie nie rozpieszczało jej od małego, zdana sama na siebie nie poddawała się, ona walczyła z życiem i chorobą matki, a bezgraniczna miłość do matki dawała jej siłę, by przeżyć i się nie poddawać!

Zack to poukładany chłopak, który swoją przyszłość wiązał z jedną osobą, która była jego kompanem w zabawach dziecięcych, przyjaciółką na dobre i złe.

Nikki i Zack to dwa serca, których los nie oszczędził, co połączy tych dwoje? Jakie skrywane sekrety wyjdą na jaw? Tego Wam nie zdradzę, ale koniecznie przeczytajcie książkę!

,,To, co za nami" to książka, o której się nie zapomina! Okładka zapowiada, lukrowaną miłość, a zawartość książki ciska piorunami prosto w serce czytelnika. Postać Nikki zawładnęła moją duszą, czułam smutek, a zarazem wielki podziw dla dziewczyny, która walczyła o lepsze jutro dla siebie i matki, jak dla mnie jest to postać, której nie da się podrobić! Zack tutaj widziałam jego wewnętrzną walkę i trzymałam kciuki, by wyszedł ze skorupy, w której się schował przed całym światem!

Książkę czyta się jednym tchem, bo cała historia mimo trudnych tematów, jakie zostały w niej poruszone, daje nadzieję, że w końcu zaświeci słońce po burzy, mimo że trwała ona lata. Uwielbiam styl autorki, a w tym duecie wypadła świetnie! Polecam!

"Gwiazdy nie mogą świecić bez odrobiny ciemności..." (autor nieznany)

Powyższy cytat znajdziemy zaraz na początku książki Vi Keeland i Dylan Scott pt. "To co za nami".

Myślę, że doskonałe oddaje to co chciały nam przekazać obie autorki...

Kiedy skończyłam czytać książkę na końcu znalazłam dziwne wpisy autorek, że nowa książka już w 2015 roku...myślę sobie, że to chyba błąd, a okazało się, że ten tytuł rzeczywiście został wydany w 2014 roku, tylko teraz został przetłumaczony na język polski :)

Okładka - skradła moje serce. Jest delikatna i subtelna, za to sama historia...

Mam mieszane uczucia.

Z jednej strony miała sens, ale z drugiej...ja nie wiem czy takie rzeczy mogą się dziać naprawdę.

Wiem, że to jest zmyślona fabuła... ale czasami przekolorowanie też nie jest za dobre 🙈

I wydaje mi się, że tu tak było.

Główny bohater Zack od małego był przekonany, ze swoje życie ułoży ze swoją sąsiadką Emily, zarazem najlepszą przyjaciółką. Niestety nieszczęśliwy wypadek sprawia, że plany chłopaka zostają przekreślone...

Później poznajemy Nikki, która po śmierci matki poznaje rodzinne tajemnice... aby odkryć całą prawdę rusza w podróż do Kalifornii.

On i ona - oboje skrzywdzeni przez życie.

Jak potoczą się ich losy?

Co sprawi, że się poznają?

Jak ta znajomość wpłynie na ich przyszłość?

Sama książka nie jest zła, ale fabuła jakoś mnie nie zachwyciła. Nie było tego "czegoś"...

Bardzo lubię powieści Vi Keeland, ale to kolejny przykład na to, że niekoniecznie każdy gatunek spod pióra danego autora będzie nam pasował. Nie podejmę się oceny tej książki w skali punktowej, bo moja ocena byłaby dla niej krzywdząca – okazuje się po prostu, że zdecydowanie nie jestem jej targetem.

17-letnia Nikki po śmierci matki dowiaduje się, że ma siostrę bliźniaczkę. Wprowadza się do ciotki, która wie wiele na ten temat, ale starannie ukrywa prawdę. Zack natomiast próbuje wrócić do życia po tym, jak parę miesięcy wcześniej zginęła jego pierwsza miłość i przyjaciółka – Emily. Tych dwoje połączy porozumienie i wzajemne wsparcie po stracie, a z czasem i coś więcej.

Zacznę od tego, że uważam, że choć książki Vi Keeland zawsze ukazywały się w imprincie Niegrzeczne Książki, ta konkretna powinna pojawić się pod logiem Kobiece Young. To zdecydowanie młodzieżowa powieść, nie tylko ze względu na wiek bohaterów, ale także ich problemy i przeżywane emocje. Jasne, fabuła spokojnie mogłaby dotyczyć i starszych bohaterów, ale wówczas ich reakcje i emocje wyglądałyby nieco inaczej. Tutaj zupełnie nie mogłam się wczuć w postaci, które... cóż, zachowywały się adekwatnie do wieku. To, co mi się średnio podobało, to zastosowanie swego rodzaju klamry fabularnej w formie seksu – jakby do tego dążyła cała akcja. Nie ma tu zbyt dużo scen erotycznych, więc spokojnie można skierować tę pozycję wprost do młodego czytelnika.

Podsumowując – do mnie nie trafiła, ale absolutnie nie jest to zła książka, wręcz przeciwnie! Myślę, że spodoba się czytelnikom w wieku bardziej zbliżonym do wieku bohaterów ;)

„Mam w sobie pustkę. Jestem jedynie skorupą niezdolną do emocji”.

Chociaż fabułę „To, co za nami” rozgryzłam praktycznie w stu procentach to w zupełności nie zepsuło mi to jej lektury. Co więcej całą historię przeżywałam ze zdwojoną siłą – czując i spodziewając się co może się wydarzyć. Razem z bohaterami przeżywałam żałobę, uczyłam się życia i radzenia sobie z emocjami. Pisząc o tym tytule w głowie wciąż nasuwa mi się jedno skojarzenie – emocjonalna. Mimo swojej schematyczności i przewidywalności zżyłam się z tą historią i jej bohaterami. Uwielbiałam chemię między nimi. Niemą więź, którą nawiązali na początku swojej znajomości oraz każdy jej etap. Niedopowiedzenia i tajemnice bohaterów dodatkowo potęgowały moją fascynację. Nikki i Zack to bohaterowie, których się lubi i którym się kibicuje prosząc o ich szczęśliwe zakończenie. Przeszli tak wiele… Tak wiele im odebrano i tak wiele wycierpieli. Ból. Żałoba. Cierpienie. Ukojenie. Miłość. Przyjaźń. Szczęście. I bezpieczeństwo. To słowa, które opisują „To, co za nami”. Ta książka to idealny przykład na to, że czasem potrzeba wiele siły, aby ruszyć naprzód. Przestać oglądać się za siebie i zacząć patrzeć w przyszłość. To walka, z którą bohaterowie musieli wygrać.

„Może tak to już jest? Czas po prostu potrafi leczyć rany. Może… Jednak mój ból wciąż jest taki sam, nic nie mogło go uśmierzyć”.

Ta książka potrafi złamać, by następnie poskładać czytelnika na nowo. Razem z historią głównych bohaterów przeżywa się ich emocje, które przytłaczają i powodują, że od książki nie można się oderwać. Polecam!

„Po raz pierwszy w życiu zaczynam się zastanawiać, czy naprawdę istnieje coś takiego jak przeznaczenie. Przedtem było mrzonką … fantazją. Teraz zastanawiam się, czy może wylądowałam tutaj z jakiegoś powodu”.

⠀

Nikki to młoda dziewczyna, która w wieku 17 lat traci matkę. Kobieta była chora i to córka opiekowała się nią przez całe życie. Dziewczyna myśli, że została sama, lecz jak się okazuje choroba matki i jej paranoje skrywały wiele tajemnic z przeszłości. Nikki przenosi się z Teksasu do Kalifornii, by zamieszkać z nieznaną do tej pory ciotką i znaleźć siostrę, o której istnieniu nie wiedziała. Tam poznaje Zacka, chłopaka, który tak jak ona dźwiga „mnóstwo emocjonalnego bagażu”. Podobnie jak ona, nie jest doskonały, ale oboje od pierwszego spojrzenia mają wrażenie, że los z jakiegoś powodu ich połączył. „Miłość nie potrzebuje słów. Byłem twój, zanim się w ogóle odezwałaś”.

⠀

„To, co za nami” do dość przewidywalna historia. Pomimo tego, że nie ma tu wielkiej tajemnicy i od samego początku domyślamy się, kto jest kim, to bardzo przyjemnie czytało mi się tę książkę. Jest to lekki, młodzieżowy romans, w którym nie zabrakło życiowych dramatów. Jest trochę intrygi oraz humoru. To opowieść o odnalezieniu spokoju i miłości; poczuciu bezpieczeństwa, którym jest dom i najbliżsi. „Dom to coś więcej niż miejsce, można odnaleźć go w człowieku”.

⠀

Jest to zupełnie inna pozycja od Vi Keeland, z którymi miałam do tej pory do czynienia. Możliwe, że miał na to wpływ duet z Dylan Scott. Jest mniej zabawnie, mniej kusząco, ale zdecydowanie bardziej nostalgicznie i wzruszająco. Spędziłam miło czas, ale nie zrobiła ona na mnie większego wrażenia.

Nikki od lat musi mierzyć się z wieloma trudnościami - opiekuje się chorą mamą, jednak jej życie ulega diametralnej zmianę w chwili śmierci kobiety. Zack od zawsze wiedział jak potoczy się jego życie, jednak jedno zdarzenie całkowicie odmieniło jego los. Jakie tajemnice odkryje Nikki? Jaki związek będą one miały z Zackiem?

Vi jest znana z kreacji dojrzałych bohaterów po przejściach, jednak tym razem postawiła na nastolatków, którzy również zostali doświadczeni bez los. Czytałam wiele skrajnych opinii na temat tej książki i szczerze mówiąc bałam się jak ją odbiorę... Mimo tego, że historia Zacka i Nikki jest dość przewidywalna, to kompletnie nie odebrało mi to przyjemności z czytania, od początku wyciągnęłam się w świat bohaterów i razem z Nimi przeżywałam każdą chwilę.

Autorki, gdyż książka jest pisana w duecie z #dylanscott stworzyły ciekawą i bardzo przejmującą fabułę oraz dobrze wykreowanych bohaterów, którzy mimo młodego wieku wiele już przeszli - Zack mierzy się z utratą dziewczyny, zaś Nikki utratą mamy. Dziewczyna chcąc odkryć tajemnice dotyczace swoich korzeni i przeszłości udaje się do Kalifornii gdzie poznaje Zacka, który również mierzy się ze stratą i wyrzutami sumienia, mimo ostatnio przeżytych traum między dwojgiem młodych ludzi zaczyna się rodzić piękna i specyficzna więź.

Niejednokrotnie czytając tą historię miałam ochotę przytulić zarówno Nikki i Zacka, na każdym kroku wspierałam ich całym sercem w ich decyzjach i chciałam, żeby wszystko co złe i niepewne zostały za Nimi.

"To, co za nami" to piękna, wzruszająca i pokrzepiająca historia dwojga młodych ludzi, którzych połączyło przeznaczenie, oni po prostu trafili na siebie w odpowiednim momencie, a ta znacząca chwila całkowicie odmieniła ich życie.

Nie pozostaje mi nic innego jak polecić tą książka każdemu kto lubi gatunek newadult, gwarantuje ogrom emocji!

Zack dobrze wiedział jak będzie wyglądała jego przyszłość i to właśnie przy Emily widział ich sielankowe życie. Los jednak miał inny plan… Nikki zaś zawsze spotykała na swojej drodze same przeszkody. Do tego nastolatka zajmująca się matką chorą na dwubiegunowość- już wtedy było źle jednak nie zdawała sobie sprawy, że będzie jeszcze gorzej po jej śmierci. Na jaw wychodzą tajemnice skrywane od lat a Nikki postanawia wszystkiego się dowiedzieć…

Bardzo szybko i przyjemnie się czytało. Ja w ogóle lubię pióro VI, niezależnie czy pisze sama czy w duecie i zawsze biorę w ciemno bo wiem, że będę zadowolona.

Historia jest przewidywalna ale fajnie poprowadzona, jak dla mnie tekstu mogłoby być dwa razy więcej! Polubiłam bohaterów, w ogóle bardzo się wczułam w historię. Książka fajna, powiedziałabym lekko młodzieżowa, fajny romansik na wieczór. Miałam momenty wzruszenia, zdenerwowania, chwile gdy miałam ochotę chwycić danego bohatera i mocno nim potrząsnąć.

Podobało mi się, że mimo iż czytamy o młodych bohaterach ich życie nie jest sielanką, zarówno Zack jak i Nikki dużo przeszli jak na swój wiek i głównie to najbardziej mi się podobało. Bo fajnie zostało to pokazane, czuć było emocje, zakłopotanie, niezrozumienie i wszystkie inne emocje które im towarzyszyły. Polecam Wam tę książkę, miło spędzicie czas!

Książka z serii lekka i przyjemna, choć nie do końca.

Nikki straci mamę, jedyną rodzinę, dowiaduje się, że ma ciocię. I nie tylko ciocię, przez lata skrywane sekrety powoli ujrzą światło dzienne.

Zack też traci bliską sobie osobę, choć jego życie było od dawna ustalone, utorowane, to jeden wieczór je porządnie zmienił.

Nikki i Zacka połączy przypadek, a może przeznaczenie? Nie będzie łatwo, przechodzą niezłą próbę i wiele niedomówień. Ucieczkę też.....

Czytając cały czas się zastanawiałam, kiedy ta tajemnica się wyda, będzie katastrofa czy jednak łagodniej. Dziwnie czytało mi się tą książkę, zwłaszcza, że bohaterowie mają po naście lat ;) Jakoś mnie na początku nie ciągnęła, lekko udawało mi się ją odłożyć. Dopiero gdzieś w połowie trochę bardziej mnie wciągnęła. Jest lekka, ale w mocnym tąpnięciem i sporym bagażem doświadczeń życiowych, zwłaszcza po stronie Nikki.

Twórczości autorów nie znam, ale ta książka była za bardzo przewidywalna, więc to mnie rozczarowało. Ja lubię takie, które trzymają czytelnika w niepewności, tutaj było wiadomo jak się skończy, pomimo lekkiego zakrętu. Trochę potencjał książki zmarnowany, ale jak ktoś coś lekkiego ma ochotę przeczytać, to nie będzie jakoś mocno rozczarowany. Ja liczyłam na odstresowanie i to dostałam. A był fragment, który sprawił, że się roześmiałam :)

"Dwie historie splecione ze sobą w zupełnie niespodziewany sposób"

Nikki to zaledwie 17-letnia dziewczyna, która już w tak młodym wieku musiała sobie poradzić ze śmiercią matki.

Zack to 18-letni chłopak, który od dziecka zakochany był w jednej i tej samej dziewczynie - Emily. Jedna chwila zmienia jego całe życie.

A losy Nikki i Zacka splatają się 💛

Vi Keeland i Dylan Scott w swoim duecie przedstawiają nam historię nastolatków, którym los rzucił kłody pod nogi. Polubiłam zarówno główną bohaterkę, jak i bohatera, a co więcej, nie irytowali mnie oni swoją postawą. Być może było spowodowane to faktem, że sama pamiętam jak to jest być w ich wieku. Nikki i Zack poznali w momencie, kiedy oboje siebie potrzebowali, tylko jeszcze o tym nie wiedzieli. Oboje przeżyli w swoim życiu tragedię, która odcisnęła na nich swoje piętno, w szczególności Zack. Jednak mają szansę na zmianę, tylko muszą szczęściu troszkę pomóc. Niestety tajemnice, które wyjdą na jaw mogą zniszczyć wszystko, a przede wszystkim przyszłość Nikki i Zacka.

Nie będę mówić, że ta książka mnie zachwyciła, bo tak nie jest, jednak czytało mi się ją przyjemnie. Była to idealna książka na wieczór, aby zapomnieć o szarej, codziennej rzeczywistości. Historia Nikki i Zacka daje nadzieję, że na każdego człowieka w odpowiednim momencie poczeka ta jedyna osoba, która będzie warta walki o nią. I tak właśnie było w tym przypadku, bo mimo wszystko Zack nie spoczął na laurach tylko postanowił zawalczyć o kobietę, która przywróciła go do życia.

Jeśli szukacie książki przy której chcecie się zrelaksować i nie denerwować zbytnio to przeczytajcie sobie To, co za nami, a myślę, że nie pożałujecie 💛

Na ogół nie przepadam za romansami czy książkami obyczajowymi, bo uważam, że są dość przewidywalne, jednak "To, co za nami" przypadło mi do gustu i bardzo szybko pochłonęłam tę książkę. Powieść zaczyna się dość spokojnie, później jednak akcja znacznie się rozkręca. Główni bohaterowie zaczynają tracić grunt pod nogami i muszą zmierzyć się z licznymi trudnościami. Podoba mi się, że w książce poruszono wątek chorób i zaburzeń psychicznych, bo uważam, że to bardzo ważny temat i trzeba o nim mówić. Zakończenie książki jest raczej oczywiste i łatwo było je przewidzieć. Niemniej jednak książka była całkiem ciekawa.

Jestem ogromna fanką różnorodnych reportaży i kryminałów, ale czasem przychodzi taki moment, gdy mam ochotę na coś romantycznego i kojącego. I tak właśnie była ta lektura. Połknęłam tę książkę w jeden wieczór! Niezwykle wciągająca, dosłownie nie mogłam się oderwać i skończyłam czytać o trzeciej nad ranem. Na pewno będę szukać innych powieści tej samej autorki, bo "To, co za nami" to był strzał w dziesiątkę! Szczególnie polubiłam bohaterów powieści. Sympatyczny Zach i bardzo odważna Nikki w pewnym sensie odzwierciedlali moją własną osobowość. Polecam każdemu, bardzo przyjemnie i łatwo się czyta.

"To, co za nami" to typowa historia miłosna, z wieloma zwrotami akcji i ciekawą fabułą. Bohaterowie przeżywają nie tylko płomienny romans, ale również swoje osobiste tragedie, które mocno wpływają na ich wybory. Zack i Nicki są dwoma wyrazistymi osobowościami, z którymi można łatwo się utożsamić - w końcu każdy z nas poszukuje miłości, z własnym bagażem doświadczeń. Dawno nie czytałem książki z tak dobrym wątkiem historii miłosnej. Na pewno będę polecać koleżankom. Myślę, że "To, co za nami" spodoba się wszystkim kobietom, które mają duszę romantyczki.

To moja kolejna powieść od Vi Keeland. I tym razem autorka nie zawiodła. Stworzyła piękną, ale i trudną historię o życiu, miłości, radzeniu sobie z przeciwnościami losu. Coś dla wszystkich fanów tego typu powieści - na pewno się nie rozczarujecie.

Historia dwójki głównych bohaterów - Zacka i Emily nie jest usłana różami. Z pewnością odnajdziecie w nich też swoje problemy. Dzięki wielu ciekawym wątkom powieść czyta się bardzo szybko. Na koniec pozostaje aż lekki niedosyt, że to już koniec.

Jak dla mnie idealna, rozluźniająca i lekka lektura. Jeśli szukacie czegoś takiego, sięgnijcie po "To, co za nami".

Bardzo dobry romans. Wyjątkowa historia. Historia Zacka i Nikki mnie naprawdę urzekła. Czasem to nawet musiałem łezkę otrzeć z kąciku oczu, ponieważ tak się wzruszałem. Wiem, że całość jest opowieścią fikcyjną, ale uwierzcie mi - idzie się wkręcić. Gdybym ja musiał zmagać się z takimi przeciwnościami losu, to już sam nie wiem co bym zrobił. Cieszę się, że historia miała taki, a nie inny finał. Lubię wszystkie książki Vi Keeland. Mają w sobie jakąś taką pozytywną moc, która sprawia, że człowiek jest w stanie uwierzyć w lepszą przyszłość. Polecam wszystkim miłośnikom romansów. Spodoba Wam się.

Miłość jest dookoła nas, a ja bardzo mocno taki klimat właśnie lubię. Jeżeli ktoś popiera moje zdanie, to koniecznie powinien sięgnąć po opowieść Vi Keeland. Dodam, że jest to jedna z moich najlepszych autorek, która za każdym razem ogromnie mnie wzrusza. Cieszę się, że mogłam przeczytać "To, co za nami" i naprawdę uśmiechać się do ucha. Taka pozytywna historia, która chyba jest nawet w stanie dać nadzieję tym osobom, szukającym miłości. Ja na szczęście nie muszę już tego robić, ale czytając takie książki zawsze sobie myślę o tym, że wszystkim innym osobom życzę takiej miłości przez całe życie.

"To, co za nami" to powieść obyczajowa z wątkiem romansu. Opowiada historię dwojga ludzi, których popycha ku sobie przeznaczenie. Główna bohaterka wyrusza w podróż, aby odciąć się od przeszłości, zupełnie nie zdając sobie sprawy z tego, co może ją spotkać. Jest to wzruszająca i barwna historia z przyjemnym wątkiem miłosnym. Książkę czyta się łatwo, dlatego, że napisana jest przystępnym i prostym językiem. Historia miłości głównych bohaterów sprawia, że książka jest wciągająca i czyta się ją szybko. Jest to powieść raczej dla damskiego grona czytelników. Polecilbym ją jak najbardziej. Myślę, że jest to książka w sam raz do poczytania przed snem.

Uwielbiam na weekend przeczytać jakiś wciągający i dobry romans. Ostatnio pożyczyłam od koleżanki, fantastycznie zredagowany tytuł "To, co za nami" autorstwa Vi Keelnad. Zagłębiłam się w lekturze i jestem pod ogromnym wrażeniem warsztatu literackiego autorki. Istny majstersztyk, z cudowną fabułą, wspaniałymi wątkami miłosnymi oraz niezwykle ciekawą akcją. Całość przeczytałam w kilka dni i z ręką na sercu przyznam, że od dawien dawna nie miałam tak fantastycznej książki w rękach. Śmiało mogę ją polecieć wszystkim zwolennikom gatunku, na pewno nie poczują się zawiedzeni. Dla mnie prawdziwa rewelacja.

Czytałam poprzednie książki Vi Keeland. Żadna mnie jakoś przesadnie nie zachwyciła, ot, zwykły romans, bardziej dla nastolatek i samotnych kobiet, niż dla mnie. Dlatego podeszłam z bardzo, BARDZO dużą rezerwą i dystansem do tej książki. Początkowo miałam się za nią nie brać, ale stwierdziłam, że w sumie i tak nic mi nie szkodzi, by chociaż do niej zajrzeć. Nie powiem może, że jakoś przesadnie przepadłam, albo, że się zakochałam. Ale muszę przyznać, że czytało się bardzo przyjemnie, lekko, szybko i ciekawie. Przewracałam kartki z zaciekawieniem, chociaż przewidywałam zakończenie. Nie jest może jakoś przesadnie wybitna ta książka, ale naprawdę dobrze się ją czytało.

Nie czytam za często romansów, ale dla tej autorki zawsze robię wyjątek. Tak też było w przypadku kolejnej jej powieści, którą pochłonąłem w przeciągu jednego wieczora. Fabuła była tutaj spójna, logiczna i naprawdę niebanalna. Bohaterowie zostali wykreowani bardzo dokładnie, z dbałością niemal o każdy szczegół. Akcja powieści toczy się dość powoli, nie ma tutaj jakiegoś szybkiego tempa, ale sporo jest zwrotów akcji, które nadają całości lepszego odbioru. Jeśli znacie tę autorkę, to koniecznie dajcie szansę jej kolejnej powieści, a jeśli nigdy wcześniej nie czytaliście jej książek, to warto to nadrobić.

Historia zawarta w tej książce sprawiła, że po raz kolejny zaczęłam się zastanawiać nad tym jak przewrotny bywa los. Lubimy szczegółowo planować - drobne rzeczy ale nierzadko także odległą przyszłość. Keeland poprzez potyczki głównego bohatera udowadnia, że czasem to tylko zwyczajne marzenia bez szans na realizację. Zack i Nicki, których wykreowała autorka, to wyjątkowa para do której szybko zapałałam sympatią. Emocjonalny wydał mi się zwłaszcza wątek dziewczyny, która doświadczona ciężką chorobą w rodzinie musiała wykazać się szczególną odwagą i siłą ducha. Z zapartym tchem śledziłam jej podróż mającą na celu poznanie sekretów z przeszłości. To była znakomita rozrywka!