Someone else

Jeśli miałabym porównać "Someone else" z jej poprzedniczką, to niestety muszę stwierdzić, że "Someone new" bije ją na głowę.

W "Someone else" zabrakło mi trochę akcji, jakichś ciekawych zwrotów, elementów zaskoczenia, emocji. W tej książce praktycznie nic się nie dzieje. Cała fabuła oparta jest właściwie na relacji Auriego i Cassie, co generalnie nie byłoby złe, gdyby nie fakt, że zostało to wszystko pokazane w odrobinę mdły sposób.. Pojawia się tu co prawda temat przewlekłej choroby i rasizmu, ale mimo to cała ta historia w moim odczuciu wypadła trochę nijak.

Denerwowało mnie też zachowanie Auriego. Jego wieczne rozwiązywanie problemów na skróty, z myślą głównie o sobie i o tym co pomyślą inni, nie licząc się z uczuciami Cassie.

"Someone new" byłam totalnie oczarowana i myślałam o wydarzeniach mających w niej miejsce jeszcze długo po przeczytaniu, natomiast "Someone else" nie ukrywam, trochę mnie rozczarowała. Zwłaszcza pod kątem przebiegu akcji oraz braku głębszego rozwinięcia problemów, z jakimi borykali się bohaterowie. Nie była to jednak całkiem zła książka, bo czytało się ją lekko i przyjemnie, ale w sumie nic po za tym. Jest to jedna z pozycji idealnych na wieczór po ciężkim dniu, totalnie niezobowiązująca, momentami zabawna, urocza i nieco wzruszająca. Nie oczekiwałabym jednak od niej nic więcej.

Miłym zaskoczeniem było na pewno pojawienie się w książce ilustracji. Bardzo fajne urozmaicenie, które za każdym razem cieszyło oko.

[Adres usunięty]

Cassie i Maurice są przyjaciółmi i współlokatorami, jednak dziewczyna od dawna czuje do Auriego coś więcej niż tylko przyjaźń. Boi się jednak, że miłosne wyznanie zniszczy ich relację, dlatego tłumi swoje uczucia. Tylko czy słusznie? Może Auri czuje to samo? I czy naprawdę miłość wyklucza przyjaźń?

•

Cassie i Aurie to para, którą miałam już okazję poznać w trakcie lektury "Someone new". Byli współlokatorami głównego bohatera poprzedniej książki z serii i szczerze mówiąc nie uważałam, by ich relacja wymagała opisania w osobnym tomie. A jednak się myliłam. Autorce udało się praktycznie z niczego stworzyć historię ciekawą, wciągającą i całkowicie rozczulającą. Auri i Cassie są jak słodkie kociaki, niby oboje chcą tego samego, ale boją się postawić wszystko na jedną kartę. W ich relacji nie znajdziecie takiego dramatyzmu jaki był obecny w porzednim tomie, tym razem autorka stawia raczej na lekkość i duuużo słodyczy. Fakt, nie obędzie się bez przeszkód po drodze, ale problemy głównych bohaterów były raczej błahe w porównaniu z tym, z czym musieli zmierzyć się Micah i Julian z "Someone new". Choć obydwie książki można czytać niezależnie od siebie, zdecydowanie odradzam odwrotną kolejność, bo w "Someone else" aż roi się od spojlerów.

•

Co wyróżnia książkę? Zdecydowanie pasja głównych bohaterów, czyli cosplay. Autorka poświęca sporo stron na opisy przygotowań do konwentu i trzeba przyznać, że potrafi zainteresować czytelnika. Choć książka jest niesamowicie słodka i pozytywna, nie zabrakło tu poważniejszych wątków takich jak rasizm (ponieważ Auri jest czarnoskóry) czy wykluczenie z powodu choroby (Cassie ma cukrzycę) i zainteresowań (okazuje się, że nie każdy akceptuje "przebieranki" głównych bohaterów). Największym zaskoczeniem okazał się jednak fakt, że KSIĄŻKA MA ILUSTRACJE! Możemy więc uznać, że to taka wisienka na torcie🍒🍰😋

•

Jeśli szukacie czegoś lekkiego i pozytywnego- serdecznie polecam!😊

Przyjaźń między kobietą a mężczyzną zawsze budzi wiele pytań. Czy aby na pewno jest możliwa? Czy nie jest tylko wstępem do związku? Cassie i Auri, odkąd zostali współlokatorami, stali się niemal nierozłączni. Łączą ich wspólne zainteresowania - cosplay, Władca pierścienia, jednak nigdy ich drogi nie zeszły się na tyle, by przyjaźń zmieniła się w coś więcej. Nawet jeśli ich otoczenie ma ich niemalże za parę, a i oni czują swego rodzaju przyciąganie do siebie. Tylko czy ta dwójka mogłaby stworzyć zdrowy związek, skoro ona jest raczej samotniczką, zaś ON uchodzi za duszę towarzystwa i popularną gwiazdę sportu?

Laura Kneidl poruszyła w tej książce niezwykle ważny temat, a mianowicie - jak bardzo wpływa na nas to, co mówią o nas inni. To, jak nas postrzegają i jak sami siebie postrzegamy oczami innych. Jak wstydzimy się otworzyć i pokazać prawdziwych siebie, w obawie o osąd i wyśmiewanie. A także to, jak możemy zranić bliską osobę, jeśli to z nią dzielimy to wstydliwe hobby. Autorka niezwykle trafnie przedstawiła ten, jakże aktualny, problem. Cieszę się, że sięgnęła po ten temat, bo nawet jeśli wszędzie trąbi się o tolerancji, to jednak mamy naprawdę sporo do nadrobienia w tej kwestii.

W Someone Else historia skupia się na Aurim i Cassie (ona jest narratorką powieści), jednak mamy też wzmianki o parze z poprzedniego tomu, więc jeśli chcecie wiedzieć, co u Micah i Juliana, to Wasza ciekawość zostanie zaspokojona. A ja już nie mogę doczekać się trzeciej części - połączenie Lucien & Aliza bardzo mnie ciekawi! Warto też podkreślić, że każda postać w tej serii jest niezwykle realistycznie wykreowana i na swój własny sposób. Mamy cały wachlarz różnych charakterów, dzięki czemu możemy w tych ludziach odnaleźć siebie, czy też naszych bliskich.

Ponadto, jeśli lubicie w książkach takie drobne smaczki, to Someone Else Was zadowoli. Pojawia się playlista oraz kilka ilustracji z bohaterami, które są niesamowite!

Serdecznie Wam polecam serię Someone!

Amanda Says

Po lekturze Someone New bardzo się ucieszyłam, że Cassie i Auri dostaną swoją historię. Czytałam też różne recenzje - jedni chwalili, inni besztali. Nie wiedziałam, czego się spodziewać, ale podeszłam do tej historii z otwartą głową i muszę przyznać, że mi się spodobała, choć nie była ona spektakularna.

Co nie znaczy, że źle się bawiłam podczas czytania. Ba, wciągnęłam się! Nawet nie wiem, czy nie czytało mi się lepiej niż przy poprzedniej części. Jedynie do czego bym się przyczepiła, to że choroba Cassie została potraktowania trochę po macoszemu. Owszem, wiele razy było wspomniane, jak Cassie sobie radzi i w ogóle, ale myślałam, że będzie to jednak bardziej istotna sprawa.

Jeśli chodzi o styl i język Autorki, to tutaj się nie zawiodłam. Czytało mi się bardzo dobrze. Rozdziały są różnej długości, a dodatkowo zostały wzbogacone o ilustracje, co bardzo mi się podobało. Jestem bardzo zadowolona z lektury i cieszę się, że pojawi się kolejna część :D

„Someone else” jest to drugi tom cyklu „Someone”. Muszę przyznać, ze w końcu trafiłam na ksiazkę, z którą spędziłam przyjemne chwile. Ostatnio nie miałam szczęścia do książek, dlatego czułam naprawdę dużą satysfakcję po przeczytaniu tej powieści.

Cassie i Auri są przyjaciółmi i zarazem współlokatorami. Auri jest sportowcem i osobą bardzo kontaktową. Cassie natomiast to jego przeciwieństwo. Wyobcowana, samotniczka, bardzo ostrożna w kontakcie z innymi. Mimo że są przeciwieństwami, bardzo dobrze się pomiędzy sobą dogadują. Przychodzi jednak czas kryzysu jak w każdym związku i ich przyjaźń zostanie wystawiona na próbę.

Lubię motyw damsko — męskiej przyjaźni w książkach, a jeśli autor porusza jeszcze znaczące i trudne tematy, to ma mnie już kupioną. Tak było w przypadku tej części. Pani Laura Kneidl porusza tematy takie jak rasizm i brak akceptacji, co w naszym świecie i społeczeństwie jest nagminne wręcz. Bardzo podobała mi się kreacja bohaterów — zwłaszcza męska. Mimo tego, co musiał znosić Aurie, był osobą nad wyraz cierpliwą i pogodną. Historia mimo braku jakiejś zawrotnej akcji jest niezwykle przyjemna w odbiorze. Spędziłam z tą książką naprawdę przyjemne chwile i gorąco Was zachęcam do zagłębienia się w tej lekturze.

To co pisze autorka jest niesamowite! Historia wciągająca i trzymająca w napięciu. Cudowna, piękna i romantyczna opowieść. Czekam na następny tom!❤

„Próbowałam uspokoić zdradzieckie serce, które nadal biło mocno i zdawało się nie rozumieć, że uczucia, które wywołuje, są nie na miejscu. Auri i ja byliśmy przyjaciółmi, nikim mniej i nikim więcej i to całkowicie mi wystarczało. A przynajmniej tak sobie mówiłam”

Cassie i Auri to dwójka najlepszych przyjaciół. Razem mieszkają, przyjaźnią się, spędzają czas oraz dzielą wspólne zainteresowanie fantastycznymi książkami. Można by rzecz, czego chcieć więcej?

Jednak Cassie pragnie więcej. Chciałaby, by Auri, był nie tylko jej przyjacielem, ale też chłopakiem. Jest tylko jeden problem. By to mogło się wydarzyć, Auri także musi tego chcieć. Wszystko jednak wygląda na to, że ON nie czuje do niej tego samego.

Cassie nigdy nie chciałaby stracić Auriego. I jeśli to znaczy, że mogą być tylko przyjaciółmi, to jest w stanie to zaakceptować. Pytanie tylko jak długo? Jak długo, można ukrywać prawdziwe uczucia? Zwłaszcza gdy przyjaźń zostanie wystawiona na próbę i żadne z nich nie wie, jakie będzie mieć konsekwencje.

***

Wiecie, zawsze mam problem z kolejnymi tomami serii. Tym bardziej, gdy tom pierwszy był tak dobry, że długo nie wychodził mi z głowy. Już po przeczytaniu „Someone New” wiedziałam, że „Someone Else” na pewno znajdzie się na mojej półce. W czasie czytania historii Micah i Juliana bardzo polubiłam Cassie i Auriego. Byłam bardzo ciekawa ich historii, więc cieszyłam się, gdy w końcu przyszedł czas na to, by ich lepiej poznać.

Ciężko mi stwierdzić, czy „Someone Else” dorównała poprzedniczce, bo to zupełnie inna historia. W pierwszym tomie mieliśmy więcej tajemnic, większy wgląd w środowisko LGBT, i ogólnie cała ta historia była wielką niewiadomą. Natomiast historia Auriego i Cassie, to opowieść o pięknej przyjaźni, o dzieleniu się zainteresowaniami, ale też o braku pewności siebie, o strachu przed odrzuceniem, o rasizmie czy chorobie, jaką jest cukrzyca.

I choć książka jest typową młodzieżówką, ponieważ opowiada o ludziach, którzy studiują, to jednak jest tak mądra, ciepła i przepełniona tym wszystkim, że czytanie jej sprawiło mi dużo przyjemności.

Nie wiem, czy sporo osób nie stwierdzi, że była za nuda. Ja tak nie uważam, bo jak dla mnie była to historia, z którą się zżyłam i naprawdę smutno mi było, gdy odwróciłam ostatnią kartkę. Do tego te piękne ilustracje, które znajdujemy co kilka rozdziałów – jak dla mnie cudo!

Osobiście kolejny raz autorka bez wątpienia mnie kupiła. Spędziłam z tą książką kilka świetnych godzin i co mnie cieszy, dowiedziałam się na końcu, że planowany jest również tom trzeci, który będzie opowiadał historię Luciena i Alize.

Jeśli więc tak jak ja, lubicie czasami oderwać się od mocniejszych romansów, szukacie książki, w której autorka nie boi się cięższych tematów, w której bohaterowie mimo młodego wieku, dobrze wiedzą co znaczy prawdziwe życie, to jest to książka idealna dla Was. Tylko usiądźcie wygodnie i dajcie się porwać historii, która rozgrzeje wasze serca.

Polecam!

Po niesamowitej lekturze książki „Someone new” ze zniecierpliwieniem czekałam na drugi tom. W „Someone Else” poznajemy losy Cassie i Auriego. Laura Kneidl kolejny raz wrzuca czytelnika w wir emocji i opowiada historię, którą moglibyśmy przeżyć my sami. Historia niezwykle autentyczna, momentami smutna, ale pełna nadziei i radości. Autorka znowu porusza ważne tematy i udowadnia, że najważniejsze to kochać siebie i pozwolić robić to innym.

Cassie woli żyć na uboczu. Jej idealny wieczór to taki, kiedy może w spokoju siedzieć na kanapie i oglądać ulubiony serial z Aurim. Albo taki, kiedy może szyć kostium cosplay w towarzystwie Auriego. Albo taki, kiedy słucha ulubionego audiobooka, oczywiście w towarzystwie Auriego. Auri. Jej przyjaciel i bratnia dusza. W jej sercu zajmuję wyjątkowe miejsce. Dlatego właśnie Cassie nie może zdecydować czy kocha go jak przyjaciela czy jak kogoś o wiele bardziej ważnego. Bo przecież tylko przy nim jej serce gubi rytm a w brzuchu czuje motyli. Wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że Auri również coś do niej czuje. Tylko CO? Czy oboje zaryzykują przyjaźń, aby się tego dowiedzieć? Sytuacja jest skomplikowana nie tylko przez to, że od kilku lat ze sobą mieszkają i się przyjaźnią. Auri wstydzi się ich wspólnego hobby. Chłopak często spotyka się również z oznakami rasizmu. Oboje czują się ze sobą swobodnie i naturalnie. Oboje chcą zrobić ten jeden ważny krok. Tylko zawsze coś stanie na przeszkodzie. Czy zaryzykują? Czy przyznają się do tego, że przyjaźń to nie wszystko, co ich łączy?

Muszę przyznać, że książkę czytało mi się bardzo dobrze. Jednak w porównaniu z „Someone new” wypada troszkę słabiej. Tutaj historia jest owszem ciekawa, ale brakuje już elementu zaskoczenia. Jest troszkę przewidywalnie, co nie znaczy, że nudniej. Bohaterowie już dobrze znani i bardzo lubiani są esencją tej książki. Ich charaktery są świetnie zgrane i czuć podczas lektury ich emocjonalną więź. Autorka i tym razem porusza trudny temat. Czytelnik dzięki bohaterom zmierza się z rasizmem i wykluczeniem w grupie. Temat ważny i przedstawiony z wyczuciem. Laura Kneidl piszę z niebywałą lekkością i wdziękiem. Książka ogromnie mi się podobała i uważam ją za bardzo udaną kontynuację serii. Już nie mogę się doczekać kolejnej części. Zachęcam do lektury!

Po rewelacyjnym Someone New nie mogłam doczekać się, aż sięgnę po drugi tom serii. Cassie i Auri zaciekawili mnie już wcześniej, jednak z wiadomych względów bardziej skupiałam się na Micah i Julianie. Kiedy w moje łapki trafiła powieść Someone Else, odwlekałam moment jej czytania jak najbardziej. Nie chciałam, by ta przyjemność skończyła się tak szybko. Jednakże teraz jestem już po lekturze tej pozycji i mogę napisać Wam, jak wyglądają moje wrażenia.

Cassie i Auri to najlepsi przyjaciele. Poznali się na samym początku studiów, kiedy zamieszkali w jednym mieszkaniu. Z początku nieśmiała i niechętna do tego pomysłu Cassie, z czasem zaczyna się coraz bardziej przekonywać do tego stanu rzeczy. Najlepiej dogaduje się z Aurim, który w całkiem szybkim tempie staje się jej przyjacielem i powiernikiem wszelkich tajemnic. Kiedy coraz bliższa relacja tych dwojga zostaje poddana bardzo ciężkiej próbie, Cassie zaczyna obawiać się, że ich przyjaźń może zostać pokonana przez rzeczy, które zdecydowanie dzielą tę dwójkę...

Główna bohaterka, czyli wspomniana wyżej Cassie to postać, która wzbudziła we mnie mnóstwo ciepłych uczuć. Mam wrażenie, że jest ona moją bratnią duszą, ponieważ bardzo się z nią zżyłam, wszystko to, co czuła ona – ja odczuwałam dwa razy mocniej. Doskonale rozumiałam jej postępowanie, a to nie zdarza się zbyt często. Jest to bardzo dobrze wykreowana postać, podobnie zresztą jak Auri czy pozostali bohaterowie. Tutaj ogromne brawa dla autorki.

Styl pisania Laury Kneidl jest bardzo dobry, o czym pisałam już przy okazji recenzji poprzedniego tomu. Czytelnik poznaje całą historię w sposób przyjemny, lekki, a także dokładny - tutaj nie było miejsca na niedomówienia.

Pojawił się tutaj wątek rasizmu, który w ostatnich miesiącach stał się jeszcze bardziej istotny i podkreślany. Auri to bohater czarnoskóry, więc z tego powodu inni studenci (a zresztą nie tylko oni) pozwalają sobie na różne przytyki w jego stronę. Swoją drogą, jeśli chodzi o tego bohatera, to podziwiam w tej kwestii jego wytrwałość i ogromną cierpliwość. Gdybym ja była w takiej sytuacji, chyba nie wytrzymałabym tak długo, słuchając takich okropnych słów na temat tego, kim jestem i jak wyglądam.

Autorka poruszyła również temat geeków, nerdów, cosplayu i wielu innych rzeczy związanych z tym kręgiem zainteresowań. Dawno nie spotkałam się z tym tematem w książce, więc z przyjemnością poznawałam ten wątek w tej historii. Autorka przedstawiła go bardzo dobrze, w sposób ciekawy i co najważniejsze - nie prześmiewczy. Udowodniła tym samym, że osoby zajmujące się cospleyem są takimi samymi, normalnymi (!) ludźmi, jak wszyscy inni. To jest ich pasja, być może też sposób na życie - nikt im tego nie może zabronić. Dlatego też tę książkę już w tej chwili mogę polecić właśnie osobom, które interesuje ten aspekt życia.

Someone Else jednak nie było tak dobrą książką, jak Someone new. Tamta część nadal jest wysoko na mojej liście najlepszych książek tego roku i to się nie zmieniło. Jednak nie mogę też napisać, że drugi tom jest zły. Może nie poczułam przy nim takiego tąpnięcia, jak przedtem, ale czytało mi się tę książkę bardzo dobrze, historia Auriego i Cassie chwyciła mnie za serce i nie mogłam po prostu przestać czytać tej powieści.

Jeżeli lubicie romanse, powieści obyczajowe i młodzieżowe lub po prostu lubicie powieści Laury Kneidl, to musicie przeczytać tę pozycję. Warto ją poznać i być może zakochać się w tej historii, tak jak ja to zrobiłam.

“I nie miało znaczenia, czy jesteśmy przyjaciółmi, kochankami czy partnerami. Ani, że nasze drogi się rozchodzą w dwóch kompletnie różnych kierunkach. Jakaś część mnie, ta, która istniała tu i teraz, chciała Auriego na zawsze”

Cassie i Maurice przyjaźnią się i mieszkają razem od dwóch lat. Oboje uwielbiają fantastykę i coś do siebie czują. Jednak ciągle są przyjaciółmi. Auri gra w piłkę nożną, jest towarzyski i ma wielu znajomych. Cassie ucieka od świata, obraca się w wąskim i sprawdzonym kręgu przyjaciół. Razem z Aurim Cassie planuje pojechać na konwent związany z Cosplayem. Ten wyjazd może dużo zmienić.

“Someone Else” to druga część cyklu Someone od Laury Kneidl. Tym razem autorka przedstawia losy Cassie i Maurice, którzy byli drugoplanowymi bohaterami w pierwszej części. Historia jest przedstawiona z perspektywy Cassie. Miałam w stosunku do “Someone Else” bardzo duże oczekiwania. Myślałam, że będzie przynajmniej tak dobra jak “Someone new” albo i lepsza. Miałam nadzieję, że będzie takie bum jak w pierwszej części. Niestety nie było. W skrócie “Someone Else” opowiada o friendzonie. Autorka znów porusza ważne tematy. Tym razem jest to rasizm i cukrzyca. Gdyby to była pierwsza część byłabym pewnie zachwycona, bo historia jest bardzo dobra i szybko się w nią wciągnęłam, i bardzo przyjemnie się ją czyta. Jednak oczekiwałam czegoś meeega dobrego, a tu było tylko bardzo dobrze.

To już drugi cykl wydany przez @wydawnictwojaguar . Tym razem chodzi o "Someone else" Laury Kneidl. Kolejny tom serii Someone. Pierwsza część totalnie skradła moje serce. Nie mogłam się doczekać, co wydarzy się tym razem u Cassie i Auriego.

W tej części skupiamy się właśnie na przyjaciołach Micah i Juliana. Po wyprowadzce tego drugiego nasi bohaterowie nadal są ze sobą blisko, zaprzeczając, że coś się między nimi dzieje, mimo wielu dwuznacznych sytuacji. Szykują się razem na SciFaCon, jednak Maurice wstydzi się tej strony swojego życia co stawia Cassie nie raz w niezręcznej sytuacji. Czy uda im się wyjść z friendzone?

Ten tom już tak nie zaskakuje jak pierwszy. Ale to nic nie szkodzi. Nadal autorka porusza trudne tematy, jak: życie z chorobą przewlekłą, rasizm, tolerancja, potrzeba akceptacji. Opakowane jest to wszystko w bardzo ciepłej i wzruszającej historii. Czyta się naprawdę szybko. Strasznie kibicowałam tym dwojgu, by w końcu uwierzyli w siebie i zaryzykowali. Postawili na miłość. Mimo, że nie znajdziecie tu gwałtownych zwrotów akcji i szczęka wam nie opadnie podczas czytania, bardzo mi się ta powieść podobała. Styl autorki jest niezwykle przyjemny. Muszę koniecznie nadrobić poprzednią serię pani Kneidl. Nie bez znaczenia pozostaje tutaj wydanie książki. Ta okładka jest po prostu cudowna, a w tej części znajdziemy w środku kilka grafik, które ukazują naszych bohaterów w kilku dla nich ważnych momentach. Jestem tym oczarowana. Wiem już, że będzie kolejna część i z przyjemnością po nią sięgnę!

Cassie- nieśmiała i zamknięta w sobie studentką literatury. Maurice- dusza towarzystwa i gwiazda drużyny piłki nożnej. Z pozoru dwie różne osobowości, które połączyło wspólne mieszkanie, przyjaźń i miłość do literatury fantasy. Czy uczucia, które zaczynają się między nimi pojawiać sprawią, że zdecydują się tę przyjaźń zamienić w związek?

*

Ta książka i zawarta w niej historia, były dla mnie przede wszystkim urocze. I to w takim dobrym tego słowa znaczeniu. Już czytając pierwszą część Cassie i Auri, mimo, że byli postaciami drugoplanowymi, zwrócili moją uwagę. I dlatego bardzo się cieszę, że dostali swoją własną książkę. Bo ich zwyczajnie nie da się nie lubić. Są to świetnie wykreowane postacie. Człowiek zżywa się z nimi i wciąga w tę historię tak mocno, że czytając ostatnie strony zastanawia się kiedy to minęło. Jak dobrze wiemy przyjaźń damsko-męska potrafi być skomplikowana, ale także potrafi być podstawą do zbudowania niezwykłego związku. Bohaterowie znajdują się właśnie w takim momencie, w którym muszą zdecydować w jakim kierunku będzie podążać ich relacja. Decyzje, które zmuszeni są podjąć zaważą na ich przyszłym życiu i wcale nie będą takie łatwe. Choć my jako czytelnicy z chęcią już w pierwszych rozdziałach zrobilibyśmy z nich parę. Jednak nie ma tak dobrze. Nawet historie książkowych bohaterów biegną swoją ścieżką.❤️

Czym jest “Someone else”? Kolejną przepiękną książką, skrywającą cudowną historię. Przyjaźni i wsparcia. Dzielenia wspólnych pasji. Podejmowania trudnych decyzji. Nietolerancji, a także akceptacji siebie takich jakimi jesteśmy. Odwagi do pokazania siebie i nie oglądania się na opinie innych ludzi. Urocza, rozczulająca i chwytająca za serce historia, którą nie tylko romantyczne dusze powinny poznać. Dajcie się zakochać. ❤️ Aha... Nie mogłabym nie wspomnieć. Ta część posiada przepiękne ilustracje wewnątrz!😍

⭐RECENZJA⭐

Cassie ucieka od codzienności świata, nie jest dziewczyną, która obraca się w wielkim gronie znajomych, wręcz przeciwnie. Auri jest jej przeciwieństwem. Gra w piłkę nożną, ma ogrom przyjaciół, wychodzi do świata. Czy tę dwójkę połączy coś niesamowitego? Czy przez to, co ich dzieli, wszystko się zawali?

💟

Po powieści "Someone new" spodziewałam się, że znajdę w tym drugim tomie coś spektakularnego, coś co mnie również rozwali emocjonalnie. Niestety, nie do końca się udało. Książka nie była zła, wręcz przeciwnie, również mnie urzekła i dała troszkę emocji, lecz spodziewałam się takiego "wow".

Historia zawarta w powieści była urocza, ale również pouczająca i wciągnęła mnie od pierwszych stron. To jak @laurakneidl porusza po raz kolejny ciężkie tematy. Rasizm, pogarda, ocena - znów daje do myślenia, próbuje nam tym coś przekazać. Przede wszystkim chodzi tu znów o akceptację tej "inności", tego żeby przed nią nie uciekać, żeby nie zatajać prawdy o sobie, żeby żyć w zgodzie z samym sobą.

W fabule przedstawiona jest przyjaźń dwójki ludzi, których łączy coś wyjątkowego, coś niebywale silnego. Ludzi, którzy są dla siebie oparciem, którzy rozmawiają, którzy dają siłę sobie nawzajem do codziennej walki. Ukazuje, że nie można myśleć tylko i wyłącznie o sobie, lecz także trzeba dbać o tę drugą osobę. Autorka w powieści najpierw pokazała jak tworzy się silna więź przyjaźni między Cassi i Aurim, a potem jak przeradza się ona w miłość oraz pożądanie. Lecz są obawy i to wielkie! Nasi bohaterowie boją się "iść" w coś więcej, bo wydaje im się, że zniszczą tę mocną przyjaźń. Pokochałam tych bohaterów całym sercem za to jacy są, za to co robią, za wszystko! Jestem zauroczona tą powieścią, jak i poprzednim tomem "Someone new". Polecam Wam obie z czystym sumieniem, nie zawiedziecie się! Ja teraz czekam na trzecią część "Someone to stay" 😁

💟

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @wydawnictwojaguar 💚

💟

Laura Kneidl bardzo powoli, ale konsekwentnie dąży, by być na szczycie listy najlepszej autorki powieści Young Adult.

Możecie pamiętać, że całkiem niedawno u mnie na blogu mogliście czytać recenzję pierwszego tomu "Someone new" (link).

W tajemniczy sposób potrafi pięknie ubrać w słowa poważne tematy, z którymi zmaga się ludzkość, a przy tym przy okazji wychodzą jej romanse jakby wyciągnięte z bajki. Dokładnie tak samo było i tym razem.

Cassie i Maurice są przyjaciółmi, mieszkają razem, oboje pasjonują się literaturą fantasy i byliby świetną parą, bo się kochają. Jednak ich drogi zamiast się łączyć rozchodzą się w dwóch różnych kierunkach.

Auri gra w piłkę nożną i ma wielu znajomych, nie tylko z drużyny i jest niezwykle towarzyski.

Natomiast Cassie raczej ucieka od świata i obraca się w bardzo wąskim gronie przyjaciół.

Wszyscy naokoło widzą, że coś ich łączy. Sama Cassie darzy Auriego uczuciem, ale nie chce zrobić pierwszego kroku, bojąc się, że zepsuje to co ich łączy do tej pory. Choć to nie jedyny problem i przeszkoda, które stoją na drodze do szczęścia.

Najpiękniejsze w tej historii jest to jak autorka w bardzo subtelny sposób pokazała powoli rodzące się niewinne uczucie, które zaczęło się od przyjaźni, a skończyło się dojrzałym uczuciem.

Więcej na: [Adres usunięty]

Seria "someone" jest dla mnie absolutnym hitem i najlepszym odkryciem tego roku..

Drugi tom serii podobał mi się jeszcze bardziej niż pierwszy i muszę przyznać, że na widok "Someone else" serce zaczęło mi bić szybciej, dosłownie! Ta historia jest genialna, a ja spędziłam przy niej bardzo przyjemne i niewymuszone kilka godzin. Z ogromną chęcią przeczytałabym ją ponownie, jeszcze raz i jeszcze, i tak w kółko bez końca.

Autorka po raz kolejny zabrała mnie do świata dwójki moich ulubionych bohaterów, czyli Cassie i Auri'ego - dwójki przyjaciół, którzy wydawałoby się, że są bardzo podobni do siebie, a jednak sporo ich różni. Tym razem autorka ułożyła taką relację miedzy nimi, że każde ich spotkanie, wymiana zdań czy cokolwiek innego wręcz elektryzowało, a mnie przechodziły ciarki. Mogę spokojnie rzec, że to najlepsza seria młodzieżowa jaką dotychczas czytałam.

Bardzo emocjonująca i ciepła historia, która porwała moje serce i nie zwróciła! Ono zostało z "Someone else" i czeka na kolejny tom.

Jeśli szukacie czegoś lekkiego, wzruszającego... po prostu pięknego(!) to zdecydowanie polecam

Damsko-męska przyjaźń? Ona istnieje? Cassie i Maurice to przyjaciele, współlokatorzy i pasjonaci literatury fantasy. Wspólne zamiłowania to jednak nie wszystko, bo oprócz nich bardzo wiele dzieli tę dwójkę.

Kolejny tom serii „Someone” jest równie piękny jak pierwszy. W tej części poznajemy losy byłych współlokatorów Juliana. Cassie i Maurice to bohaterowie, którzy dzielą wspólne pasje w zaciszu swojego mieszania. W towarzystwie jednak trudniej pokazać prawdziwego siebie, zwłaszcza Auriemu. Cassie natomiast jest osobą spokojną i ułożoną. Ścieżki tych dwojga schodzą się i rozchodzą a oni sami próbują rozszyfrować swoje uczucia do siebie. „Someone else” to książka, która wciąga, i od której nie idzie się oderwać! Chociaż zaczynając czytać obiecałam sobie tylko kilka rozdziałów to… ich historia pochłonęła mnie tak bardzo, że nim się obejrzałam kończyłam epilog. Co mogę Wam powiedzieć?! Miałam ochotę płakać i śmiać się, najlepiej jednocześnie! Bo chociaż nie zawsze rozumiałam decyzje głównych bohaterów, to rozumiałam czym się kierują i jakie są ich motywy. To książka, która przynosi ukojenie jednocześnie niosąc przesłanie - akceptacji siebie, swoich pasji i uczuć. Przekonajcie się jakie bariery musieli pokonać Cassie i Auri, aby poczuć szczęście. Ten tytuł skradł moje serducho! Jestem też zakochana w przepięknej okładce, ale również w szacie graficznej, która znajduje się w środku! Polecam! Zachęcam! Proszę Was, przeczytajcie i zakochajcie się, tak samo jak ja!

Wszyscy mamy kompleksy i wstydzimy się niektórych rzeczy. Czasami wstydzimy się swojego ciała, czasami naszych zainteresowań lub przekonań. Boimy się tego, co pomyślą i powiedzą o nas inni. Niekiedy mamy w nosie to, co powie o nas kolega, sąsiadka czy nasz wróg. Jednak większość osób zmaga się ze wstydem, strachem dotyczącym odrzucenia i wyśmiania. Wolimy niekiedy pozostać anonimowi, niewidoczni. Ale czy to oznacza, że całe życie mamy żyć w ukryciu, bać się tego, co powiedzą o nas inni ? Czy całe życie mamy chować się w mysiej dziurze i tłamsić nasze uczucia ?

„Za każdym razem kiedy patrzyłam na Maurice’a Remingtona, moje serce wykonywało zdradliwy podskok. Zdążyłam już jednak przyzwyczaić się do ignorowania uczuć, jakie budził we mnie najlepszy przyjaciel.”

Auri i Cassie są przyjaciółmi, a zarazem współlokatorami, których poznaliśmy w pierwszej części historii o Julianie i Micah. Cassie jest osobą zamkniętą, boi się ludzi, przez co nie jest zbyt towarzyska. Ma wierne grono przyjaciół i tylko z nimi stara się spędzać swój czas. Jednak z pełnym sercem i zaangażowaniem oddaje się swojemu hobby, cosplay (czyli przebieranie się i wcielanie w postać fikcyjną z jakiegoś filmu lub bajki), to zamiłowanie dzieli ze swoim przyjacielem – Aurim.

„Łączyła nas wprawdzie głęboka przyjaźń, ale nie było żadnych gwarancji, że będziemy trwać wiecznie, bo tego co nas łączyło było tak dużo jak dzielących nas różnic.”

Podczas lektury czuć niesamowitą więź między tą dwójką i naelektryzowane pożądaniem powietrze i miłość, której oboje się boją. Miłość, która może ich uskrzydlić lub całkowicie uziemić. Czy zaryzykują i wyznają sobie szczerze uczucia, czy wręcz przeciwnie ?

„Doskonale wiedziała, jaki rodzaj relacji powinien nas łączyć. Ale moje przeklęte serce nie chciało tego słuchać.”

Książka przede wszystkim ma ważne przesłania i to nie jedno. Nigdy, nikogo nie powinniśmy wytykać palcami, bo jest innego wyznania, innej narodowości czy ma inny kolor skóry. Każdy jest człowiekiem i pragnie żyć w szczęściu. Drugi aspekt to strach przed tym, aby naprawdę pokazać to jakim się jest. Strach przed tym, że ktoś nas nie zaakceptuje, wyśmieje i będzie dręczyć. Ludzie najwięcej widzą błędów nie w sobie, ale w innych i uwielbiają je wytykać i wyśmiewać się z nich. Trzecia rzecz, to uczucie, które blokuje nas, boimy się tego, że stracimy wszystko, co do tej pory zdobyliśmy. Ale jednak czasem ryzyko jest opłacalne, prawda ?

Ta część ukazuje zupełnie inny problem. Dyskryminacje na tle rasowym, nie tak jak w poprzedniej części dotyczącej seksualności. Są to bardzo ważne tematy, na które myślę już w dużej mierze się otwieramy i nie boimy się o nich mówić i rozmawiać. Laura Kneidl porusza je tutaj dogłębnie i zarazem świadomie.

Wiecie co jeszcze niesamowicie wzbogaca tę mądrą, głęboką i wciągającą historię ? Obrazki. Tak, obrazki, które są niesamowity urozmaiceniem i odnoszą się do różnych scen w książce, dzięki nim możemy sobie wyobrazić bohaterów w danej chwili, co jest według mnie dosyć niespotykanym zabiegiem, ale jakże trafnym i przyjemnym.

Tutaj autorka koncentrowała się na uczuciu, które potrzebuje czasu aby dojrzeć. Aby człowiek mógł zrozumieć jak jest niedoskonały i jak wiele potrzeba siły, aby przyznać się i stawić czoło rzeczywistości. Miejmy w nosie to, co myślę o nas inni. Jurek z pod jedynki nie przeżyje za nas życia. My musimy je zrobić i mamy wybór. Albo przejdziemy przez nie z podniesionym czołem, albo całe życie będziemy żyć w strachu i niepewności. Jaką drogę wybierzemy zależy wyłącznie od nas.