Siedem lat wstecz

„Nic nie jest kwestią czasu, lecz kwestią zgrania się w czasie.”

Ta książka w pewnym sensie jest magiczna i przyciąga czytelnika już od pierwszego spojrzenia w tę żółtą okładkę. To jedna z tych pozycji, których nie chce się odkładać nawet na moment.

Najbardziej w całej historii podoba mi się postać cioci Clementine, która wciąż żyje we wspomnieniach dziewczyny. Kobieta jest absolutnie cudowna i cieszę się, że autorka poświęciła jej tak spory kawałek historii. Czujemy się, jakby była ciągle obecna. Została wykreowana na świetną osobę i strasznie żałuje, że Clementine ją straciła. Żałuję, że kobieta popełniła samobójstwo, że nie mogliśmy poznać jej w realnym czasie.

Lubicie książki, w których bohaterowie podróżują w czasie? Ja bardzo? Tutaj taki element się znalazł. Clementine jest w teraźniejszości, a Ivan w przeszłości. Brzmi intrygująco? Bo tak było! Chociaż czuję lekkie rozczarowanie, że ten wątek nie został bardziej rozwinięty, to czytało mi się go świetnie.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Ashley Poston. Autorka ma ciekawy styl pisania i widać, że fajne pomysły w głowie. Nie boi się mieszać gatunków, dodawać szczypty magii, co dla mnie jest ogromnym plusem. Nie wiem jak wy, ale ja moją przygodę z książkami, oczywiście oprócz książek dla dzieci, zaczęłam właśnie z fantastyką i chociaż tutaj nie możemy mówić całkowicie o tym gatunku, to mamy jej małe elementy.

Ta pozycja sprawiła, że robiłam się głodna. Serio! Mamy tutaj tak sporo jedzenia, w końcu jest tutaj kucharz! Żałuję tylko, że sztuka została trochę zepchnięta na dalszy plan, bo nasza Clementine miała prawdziwy talent, który można było opisać, wyszłoby rewelacyjnie!

Jeśli macie ochotę na lekki romans, idealny na lato, który sprawi, że będziecie przecierać oczy ze zdumienia, a jednoczenie uśmiechać się pod nosem, to dobrze trafiliście, ta lektura jest idealna dla Was!

Zachęcam do lektury.

🏫⌚

Clementine ma świetne grono przyjaciół, dobrą pracę w wydawnictwie i perspektywę awansu. Do pełni szczęścia brakuje jej miłości, ale boi się zaangażować w nowy związek. Żyje w mieszkaniu odziedziczonym po ukochanej cioci. Choć ciocia zawsze mówiła, że to miejsce posiada magiczne właściwości przenoszenia w czasie, Clementine nigdy do końca w to nie uwierzyła. Do czasu, aż sama nie doświadczyła tej magii.

Gdy pewnego dnia wraca do mieszkania, zastaje w nim intrygującego, przystojnego i pełnego pasji do gotowania mężczyznę, i szybko zawiązuje się między nimi nić porozumienia. Trudno jednak stworzyć poważną relację z kimś z przeszłości, prawda?

⏳✨

,,Siedem lat wstecz" to słodko-gorzka historia o stracie bliskiej osoby, o podążaniu za marzeniami i o nowych początkach.

Osadzenie akcji w mieszkaniu, które przenosi bohaterów w czasie, z pewnością dodało książce oryginalności. Lubię tak pomysłowo skonstruowane powieści.

Choć początkowo nie mogłam się wgryźć w fabułę, z czasem moje zaangażowanie w śledzenie życia bohaterów wzrosło i z każdą kolejną stroną coraz wygodniej rozsiadałam się w przytulnym mieszkaniu pełnym aromatycznych potraw.

Jednym z ciekawszych elementów książki było to, jak zmieniali się bohaterowie z biegiem lat. Ta historia pokazuje, że w miłości oprócz odpowiedniej osoby konieczne jest też zgranie się w czasie.

Myślę, że dla fanów romansów, gotowania i motywu podróży w czasie będzie to lektura idealna!

🍜🍰

[współpraca reklamowa z @[Adres usunięty]nictwo]

Clementine kocha swoją pracę w wydawnictwie oraz…ciocię Anaelę, z którą zwiedziła pół świata i spędziła najpiękniejsze chwile w życiu. Po odejściu ukochanej Any dziewczyna dziedziczy jej mieszkanie na Upper East Side. Jeszcze nie udało jej się zadomowić w nowym lokum, kiedy pewnego dnia po powrocie z pracy zastaje w nim obcego mężczyznę, Iwana. Twierdzi on, że mieszkanie wynajęła mu jej ciocia na czas wakacji. Clementine czuje się nieco zdezorientowana tę sytuację, ale dodaje wszystkie kropki, łączy fakty, przypomina sobie, co Ana mówiła o tym mieszkaniu: “jest magiczne”. Nie wspomniała jednak, że chodzi o przenoszenie mieszkańców w czasie.

Pochłonęłam tę książkę w jeden dzień, bo zwyczajnie nie mogłam się od niej oderwać, a kiedy już musiałam, to cały czas myślami byłam przy niej. W przypadku tej powieści powiedzieć, że jest ona nieodkładalna, to jak nie powiedzieć nic. Wkracza ona na jeszcze wyższy poziom nieodkładalności. Ciepła, urocza, zabawna — taka jest książka Ashley Poston. “Siedem lat wstecz” to historia mówiąca o tym, że aby poznać odpowiednie osoby, musimy trafić na właściwy czas i miejsce. A jeśli do tego w grę wchodzi przeznaczenie, to żadna przeszłość, teraźniejszość i przyszłość nie będą stanowiły przeszkody.

Pióro autorki jest cudownie barwne, lekkie, pełne swobody, niczym nieskrępowane. Jej styl sprawia, że nie da się oprzeć dalszemu poznawaniu tej historii. Książka pochłania, angażuje, wzrusza, wywołuje uśmiech na twarzy, wylewa miód na serce, bawi. Bez wątpienia zaliczam ją do jednych z lepszych poprawiaczy humoru zaraz obok przytulania się do kociego futerka i zajadaniu ulubionego jedzonka. Jeśli więc masz gorszy czas, jest Ci smutno, potrzebujesz otulacza, który wprowadzi Cię w komfortową strefę spokoju, zamknie Twoje niepotrzebne myśli i uwolni od tych męczących — nawet się nie zastanawiaj i czytaj tę książkę migusiem!

Relacja między głównymi bohaterami jest wprost przeurocza. Opiera się na wzajemnej sympatii, poczuciu humoru i trosce. Nie znajdziesz w tej książce dzikiej dramy i klasycznego konfliktu między kochankami. Znajdziesz za to coś o niebo lepszego — miłość, która wydarzyła się w złym miejscu i czasie, ale gdyby w ogóle się nie wydarzyła, byłoby jeszcze gorzej.

Gdybyście miały możliwość przenieść się w czasie, byłaby to przeszłość czy przyszłość? 🤭

Ashley Poston po raz kolejny serwuje Nam bardzo niebanalną historię 🥰 „Poważny i nieromantyczna” bardzo mi się podobała, ale (i tu będę chyba odosobnionym przypadkiem) „Siedem lat wstecz” była jeszcze lepsza 🤭

Dla Clementaine praca w wydawnictwie jest najważniejsza, to spełnienie jej marzeń. Ona i podróże po świecie wraz z ciocią napędzały ją do życia. Ale złamane serce i żałoba wszystko zmieniły… Do czasu aż w mieszkaniu spotyka nieznajomego. Mężczyznę z uroczym, krzywym uśmiechem i zamiłowaniem do gotowania. I gdyby był to inny czas mogłaby się w nim zakochać.

Jak bardzo podobał mi się motyw przenoszenia w czasie! Tutaj powiedzenie „niezgrani w czasie” nabiera zupełnie nowego znaczenia 😁 Trzeba przyznać, że Ashley ma bardzo oryginalne pomysły na love story. A drobne powiązania między jej książkami to prawdziwe smaczki 😍

Jeżeli szukacie historii miłosnej innej niż wszystkie to ta książka jest dla Was 🍋 Ja bardzo Wam ją polecam!

Przychodzę do Was z opinią o pięknej książce, w której jest wiele życiowych mądrości przedstawionych w sposób przystępny dla nas, czyli jako powieść.

Clementine po utracie ukochanej ciotki, próbuje znaleźć swoje miejsce na ziemii bez niej.

Dziewczyna postanawia rzucić się w wir pracy zapominając o całym świecie i starając się nie myśleć o miłości, podróżach jakie odbyła z ciocią i tym, że musi się wprowadzić do mieszkania po niej.

Czasami zastanawiam się, czy mieszkanie przenoszące ludzi na rozdrożu w czasie siedem lat, było lekką fantastyką czy też może już metaforą, bo można rozumieć to dwojako.

I to jest piękne, każdy znajdzie tu co innego a niezaprzeczalnie książka jest warta przeczytania.

Mamy motyw samo"ójstwa, miłości, podróży (i tych tradycyjnych i tych w czasie), przyjaźni i samotności.

Clementine zostaje rzucona w przeszłość z gdzie spotyka przypadkiem pewnego aspirującego kucharza.

Tych dwoje wbrew wszystkiemu łączy coś więcej niż im się wydaje ale przez siedem lat żyli jednocześnie ze sobą jak i obok siebie.

Czy uda im się w końcu zgrać w czasie?

Jest w tej książce wątek romantyczny ale stanowi taki pięknie spleciony dodatek, który jest ważny ale nie najważniejszy.

Więcej mamy do czynienia z ludzkimi emocjami różnej maści, rozterkami, problemami, sukcesami i porażkami.

Samotność nawet będąc wśród ludzi może dotknąć każdego z nas i nie możemy się winić, jeśli nie zauważamy niektórych rzeczy bo ludzie doskonale potrafią zakładać maski.

To historia o żałobie, poszukiwaniu swojego ja, utraconych nadziejach i odnalezionej pasji.

Jest tak piękna, smutna i wesoła zarazem bo i dobrego humoru nie brakuje, który jest dodany tan gdzie trzeba nie tracąc przy tym dramatyzmu.

Sceny miłosne nie są ani wulgarne a i długie, głównie wspomniane po prostu, że się takowe odbyły a nawet one były sensualne i na poziomie duchowym.

Postacie są wykreowane wspaniale, każda ze swoim indywidualnym charakterem dodaje smaku tej historii a na końcu się okazuje, że wszystko miało sens, każdy się łączy ze sobą nie raz ale nie zdając sobie z tego sprawy musi trafić w ten właściwy czas.

Ta historia pachnie cytrynową tartą i fajitas.

Dołączona do książki słodycz pozwoliła mi czuć smak tej tarty i jeszcze bardziej zbliżyć się do bohaterów opowieści. Z całego serca polecam serdecznie.

Pracująca w znanym wydawnictwie Clementine, próbuje pozbierać swoje życie do kupy po rozstaniu oraz po ogromnej stracie, jaką była śmierć jej ukochanej cioci Analei. Pewnego dnia w odziedziczonym po cioci mieszkaniu spotyka mężczyznę o imieniu Iwan, który przedstawia się jako syn przyjaciółki zmarłej Analei. I nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie to, że Clementine spostrzega, iż po przekroczeniu progu mieszkania, przeniosła się w czasie siedem lat wstecz.

To druga książka autorki, którą miałam niewątpliwą przyjemność czytać i jestem nią wręcz oczarowana, a to między innymi za sprawą wprowadzenia wątku magicznego, związanego z przenoszeniem się w czasie. Wszystko dzięki zwyczajnemu mieszkaniu, które okazuje się być niezwykłym i postawiło głównych bohaterów na rozdrożu pomiędzy przeszłością a teraźniejszością.

„Siedem lat wstecz” to zdecydowanie nie jest zwyczajny romans, to przemyślana i doskonale opowiedziana powieść obyczajowa, ze słodko-gorzkimi momentami, które można nazwać samym życiem, oczywiście pomijając wszelkie elementy paranienormalne. Jest to także opowieść o bólu po stracie bliskiej osoby oraz radzeniu sobie z żałobą i świadomością, że to samobójstwo doprowadziło to tak tragicznych w skutkach wydarzeń.

Nade wszystko, to urocza i ujmująca historia o miłości, która pojawia się bez żadnego ostrzeżenia i rozwija się w dość szybkim tempie, co absolutnie w niczym nie przeszkadza. Przedstawiona została ona w sposób subtelny, wyważony, ze smakiem, bez zbędnych scen łóżkowych czy przyprawiających o mdłości opisów. To wszystko czyta się rewelacyjnie! Dużym plusem są także wprowadzone do fabuły momenty humorystyczne, które sprawiają, że czytelnikowi robi się jakoś tak lżej na duszy. Jest to niebanalna historia, przemyślana i dostarczająca prawdziwych emocji i momentów skłaniających do refleksji. Polecam!

[współpraca reklamowa gorzkaczekoladawydawnictwo]

Siedem lat wstecz to kolejna książka Ashley Poston, ma którą warto zwrócić uwagę. Gwarantuję, że zachwycicie się historią i tym jaka jest cudowna choć nie jest w niej nic o czym nie czytaliście wcześniej. Jednak styl autorki i to jak przedstawia bohaterów i ich wybory jest... niezwykłe. Idealna na każdą porę roku od chandry po słodki zastrzyk lata.

Co znajdziecie w środku:

∎ lekki wątek paranormalny;

✿ sporo jedzenia ale jako sztuka i dar cieszenia się z niego;

∎ bohaterów którzy mają warstwy;

✿ wgląd w pracę w wydawnictwie i próbę uzyskania nowego projektu;

∎ siłę przyjaźni, nadziei i miłości;

✿ rozpaczy związanej z żałobą, wyboru właściwej drogi życiowej która faktycznie przynosi szczęście naprawdę a nie z nazwy;

✿ szukanie siebie i zmiany jakie zachodzą choćby subtelne;

∎ klimat, na który zwykle nie zwracamy uwagi;

✿właściwa osoba, niewłaściwy czas.

"On był jak brandy, która pragnęłam pić w bezchmurny letni dzień, złotym popołudniem, w którym pragnęłam się zatracić, wieczorem przy mrożonej pizzy i tarcie cytrynowej, która nigdy nie smakuje tak samo"...

Nawet nie wiem w którym momencie zakochałam się w tej książce, było to subtelne i powolne jednak już dawno tak bardzo nie chciałam kończyć książki lub przeczytać jeszcze kilka epilogiem więcej aby chociaż w jakimś małym stopniu pożegnać się z bohaterami. Choć czasem mamy wrażenie, że niektóre fakty się powtarzają bardzo łatwo wsiąknąć w to co dzieje się w powieści, jest ona jak bezpieczna przystań, nasze miejsce do którego uciekamy.

Siedem lat wstecz ma w sobie wszystko to co kochamy w komediach romantycznych i udowadnia, że mimo iż powtarzalność jest nudna to warto z niej nie rezygnować bo znajdziemy przepiękną historię która złapie nas za serce i nie wypuści. Bardzo mi się podobało i zachęcam Was do przeżycia tej historii która rozgrywa się na kartach powieści. Na pewno można z niej wyciągnąć wiele, bo zahacza o kilka ważnych tematów a przy tym nie panuje tu ciężka atmosfera. Nic dodać nic ująć.

Polecam ❤

Hipnotyzująca, nastrojowa, równie romantyczna, co przeszywająca duszę i skłaniająca do zadumy! Ashley Poston zafundowała czytelnikom nadzwyczaj klimatyczną, bajeczną opowieść, w której los dwójki osób, znajdujących się na życiowym zakręcie, przeplata się z realizmem magicznym, dzięki czemu pojęcie czasu i przestrzeni całkowicie się zaciera, ukazując wielowymiarowość istnienia, a tym samym skazując naszych bohaterów na okrutną walkę z nieuniknionym, ale jakże nieprzewidywalnym zapętleniem w czasie. Czy uda im się wreszcie odnaleźć we właściwym momencie? Czy uporają się z demonami i bolesnymi stratami, które „siedem lat wcześniej” nie pozwalały im ruszyć na przód?

Ta wspaniała opowieść, mimo nietuzinkowego paranormalnego dodatku, jest właściwie niczym samo życie, słodko-gorzka, nieprzewidywalna, pełna refleksji, niespodzianek oraz wzruszeń. Czytelnik z zapartym tchem śledzi losy nakreślonych postaci, między którymi pomalutku rozwija się wyjątkowe uczucie. Niestety, mężczyzna nie pochodzi z aktualnego czasu, co stanowi spory problem. I choć Clementine odnajduje go „siedem lat później”, poza magicznym mieszkaniem, spotkanie po tylu latach nie należy do najprostszych. Bezsprzecznie, moc silnych wrażeń, uniemożliwiających przerwanie lektury choćby na chwilkę, gwarantowana!

Niesłychanie zachwyciło mnie pióro autorki, które wyróżnia się subtelnością i ekspresją, dzięki czemu lektura stanowi czystą przyjemność, a kartki same przelatują przez palce. Nakreślone postacie są prawdziwe, interesujące, wielowarstwowe, jak najbardziej przemawiające, dlatego czytający odbiera tą malowniczą historię nadzwyczaj emocjonalnie.

"Siedem lat wstecz" jest hipnotyzującą, na wskroś poruszającą, otulającą powieścią o prawdziwej miłości, rozwijającej się z jednej strony stopniowo, z drugiej zaś, poprzez czarodziejskie zagubienie w czasie, dość nieobliczalnie. Piękna, odurzająca, wręcz magiczna i jakże romantyczna historia, która całkowicie pochłania czytelnika, pozbawiając go kontaktu z realnym światem. Przepadłam w niej bez reszty, rozkochała mnie w sobie już od pierwszych stron i będzie wybrzmiewać w moim sercu jeszcze bardzo długo!

Clementine jest specjalistką do spraw promocji w znanym wydawnictwie, kocha swoją pracę, przynajmniej tak jej się wydaje. Zawsze korzystała z porad swojej ukochanej cioci, która twierdziła że jej mieszkanie jest magiczne, jednak kobieta zmarła pół roku temu i od tej pory Clementine przestaje wierzyć w magię. Pewnego dnia, właśnie w tym mieszkaniu, zastaje nieznajomego mężczyznę. Ma on życzliwe spojrzenie, jest też niezwykle uzdolniony, niesamowicie gotuje, i zwielką pasja opowiada o jedzeniu, a jego tarta cytrynowa potrafi skraść serce. Clementine jest gotowa dla niego złamać jedna z podstawowych zasad cioci, jednak niestety nie zgrali się w czasie.

Czy mieszkanie cioci jest naprawdę magiczne i co potrafi? Kim jest nieznajomy i jak się w nim znalazł? Czy między Clementine a mężczyzną może wydarzyć się coś więcej?

Takiej książki jeszcze nie czytałam, przynajmniej nie pamiętam żadnej z wątkiem przenoszenia się w czasie tylko po to by w ciężkiej chwili spotkać tą jedną osobę. Uczucie między Clementine a Iwanem rozwija się cudownie, niestety poznają się nie w tym czasie, co bardzo wiele utrudnia. Jednak gdy spotykają się w tym samym czasie, okazuje się że życie nie jest takie proste i ten czas też może nie być odpowiedni dla nich.

Mam wrażenie że ta historia zawiera wszytko, to cudowny, wyjątkowy romans, który rozśmiesza, czasem doprowadza do łez, a równocześnie daje nam do myślenia i nadzieję że na każdego z nas czeka gdzieś tam ta jedna właściwa osoba.

Dziś chcę wam przedstawić książkę, która sprawi, że będziecie się śmiać, za chwilę płakać by na końcu czuć rozczarowanie, że to już koniec.

Clementine zajmuje się promocją w pewnym wydawnictwie. Jest perfekcjonistką. Jako, że nie ma partnera to skupia się w całości na pracy. Pewnego razu jednak w mieszkaniu zmarłej cioci zastaje nieznajomego mężczyznę. Może nie byłoby to nawet jakimś szokiem, gdyby nie fakt, że on żyje siedem lat wstecz...😳

✨

Po pierwsze chce zauważyć, że podobnej książki jeszcze nie czytałam. Uważam, że została fantastycznie wymyślona, ale od początku... Ciotka Clementine była tak cudowną osobą, dawała jej tak wspaniałe rady i zawsze mówiła, że jej mieszkanie jest magiczne. Cóż, chyba miała rację...

Sam wątek romantyczny został tak genialnie opisany, że rozpływałam się czytając. Iwan jest takim ideałem mężczyzny no i wątek tarty cytrynowej! Teraz już rozumiem, czemu dostałam do książki mini tarty właśnie o smaku cytrynowym😍 Swoją drogą były przepyszne! Wracając do Iwana to wiecie, taki cukiereczek. Bardzo miły, ułożony, umie gotować, szanuję drugiego człowieka. Ostatnio właśnie taki typ bohatera skrada moje serce.

Książka należy do tych delikatniejszych. Mimo, że są tu sceny zbliżeń to autorka się na nich nie skupiła, nie ma niepotrzebnych opisów. Wszystko jest zrobione ze smakiem i kulturą. Ogólnie cała książka jest tak urocza, że nie mam pytań.

Również ważnym wątkiem jest żałoba. Myślę, że każdy kiedyś stracił bezpowrotnie kogoś bliskiego w wyniku śmierci. Każdy przeżywa taką stratę na swój sposób i tutaj w książce zwrócono na to też uwagę. Nie jest tylko sielankowo i wesoło. Są też momenty przygnębiające i smutne.

Książka niebanalna, zabawna ale i dająca do myślenia. Kolejny książkowy mąż dopisany do listy. Czego chcieć więcej? Jak dla mnie to idealna książka na lato!

Ponownie trafiamy w świat wydawców i autorów. Ale dodatkowo otrzymujemy zdolnego, młodego kandydata na kucharza oraz Clementine, która cierpi po utracie ukochanej osoby i szuka tego, co pozwoli jej znów żyć pełną piersią. I to właśnie ta podróż w czasie, dzięki magicznemu mieszkaniu daje jej możliwość poznać pełnego zapału i radości Iwana. Kto nie lubi książek w których przystojny i romantyczny kucharz, przyrządza posiłki oraz opowiada o nich w piękny sposób?

To historia nie tylko o miłości, ale także o tym jak wielkie znaczenie ma czas w naszym życiu. Kiedy musimy zaakceptować to, że ludzie mogą się zmienić i nic nie zostaje już na zawsze takie samo. Co więcej, warto podążać za swoimi marzeniami by nigdy nie żałować straconych okazji.

Czytałam tę książkę już dwukrotnie i za każdym razem byłam nią pochłonięta oraz bezapelacyjnie zachwycona. Podejście Iwana do celebracji posiłków czy przygotowywania dań, piękne słowa jakich nie boi się wypowiadać czy okazywać uczucia tak jak chce w danej chwili.

Cała ta historia rozkocha w sobie wielu czytelników i nie pozwoli o sobie szybko zapomnieć ❤️

🍋Clementine ma kiepski czas. Choć świetnie radzi sobie w pracy – szykuje jej się awans i naprawdę jest dobra jako osoba odpowiedzialna za marketing wydawnictwa – to mimo wszystko i tak czuje przerażający smutek. Rozstanie z chłopakiem może nie boli ją tak bardzo, ale utrata ukochanej ciotki, złamała jej serce. To z nią zawsze podróżowała po świecie, poznając nowe kultury. Teraz pozostało po niej tylko mieszkanie. Okazuje się jednak, że nie jest to zwyczajne mieszkanie. Za sprawą dziwnej magii lokator może się cofnąć siedem lat wstecz i tak poznaje Iwana.

🍋I może byłoby prosto. Clementine zakochałaby się z wzajemnością w mężczyźnie i żyliby długo i szczęśliwie, ale...Właśnie! Niestety kobieta nie jest wstanie zapanować, w którym momencie przeniesie się tytułowe siedem lat wstecz, a to zdecydowanie utrudnia randkowanie. No i jeszcze zasady cioci.

„W naszym mieszkaniu wprowadziła tylko dwie zasady - pierwsza: zawsze zdejmować buty przy drzwiach. I druga: nigdy się nie zakochać”.

🍋Iwana poznajemy  w monecie, kiedy przyjeżdża do Nowego Jorku, aby spełnić swoje i dziadka marzenie – zostać szefem kuchni. Znajoma matki udostępnia mu mieszkanie, aby się zaaklimatyzował, ale okazuje się, że będzie miał współlokatorkę.

I powiem wam, że pokochałam go całym sercem. Gotujący facet zawsze ma w sobie „to coś” i Iwan nie był wyjątkiem. Charyzmatyczny, pracowity i niesamowicie utalentowany. Czego chcieć więcej?

„Zawsze niewłaściwy czas, prawda, Lemon?”

🍋Uwielbiałam interakcję bohaterów. Miałam wrażenie, że to nie tylko mieszkanie miało magiczne zdolności, ale to jak na siebie oddziaływali. Czytelnik miał okazję śledzić niesamowity romans i ja naprawdę zakochałabym się w kimś takim jak Iwan. Oczarował mnie na wiele sposobów. Lecz najlepsze w tym wszystkim było to, jaki mieli wpływ na siebie. Ja porównałabym ich do plasterka, który zakrywa rany i po prostu koi.

„- Całujesz tak jak tańczysz – wymruczał mi do ust.

Odsunęłam się, nagle zatrwożona.

- Okropnie ?

Zaśmiał się i skradł mi kolejny pocałunek

- Jak ktoś czekający, aż się go poprosi. Możesz tańczyć, Lemon. Możesz przejąć prowadzenie.

- A ty pójdziesz za mną?

- Do księżyca i z powrotem”.

🍋Kocham klimat tej książki i jest pod wielkim wrażeniem wielowymiarowości tej pozycji.

Z jednej strony mamy gorące lato w Nowym Jorku – i naprawdę poczułam to gorąco! – z drugiej radzenie sobie po utracie ukochanej osoby – samobójstwo zawsze pozostawia za sobą szereg pytań wśród bliskich. Dodatkowo spełnianie marzeń i „gonienie za księżycem”.

🍋Już dawno tak nie kibicowałam bohaterom. Ashley Poston ma naprawdę talent do tworzenia postaci, które wywołują masę emocji, a czytelnik zżywa się z nimi. Naprawdę rewelacyjnie się bawiłam.

🍋I Spojler! Spotykają się w czasie teraźniejszym. Ale czy aby na pewno Iwan to ten sam człowiek, co siedem lat wstecz? Czy osiągnął sukces, czy może zajął się czymś innym? I najważniejsze, czy pamięta Clementine? To już zostawiam dla tych ciekawskich :D

🍋Mały smaczek z „Poważny i nie-romantyczna” – premiera książki Ann Nicholas jest właśnie w wydawnictwie w którym, pracuje główna bohaterka.