Rumor

Robert Małecki w “Rumorze” motywu podcastu nie traktuje jak inni autorzy - nie jako faktycznego śledztwa detektywistycznego, które ma objawić nam prawdę, a jako narzędzie, pretekst, by obnażyć emocje postaci i wywołać to pchnięcie, kiedy zdarzenia fabularne powinny zacząć toczyć się do przodu. Historia oparta jest na Rumorze, tytułowym bohaterze, który żyje sobie spokojnie w domku pośrodku lasu do czasu, aż nagle policja odkopuje jego starą tajemnicę… dosłownie odkopuje szczątki pogrzebane w lesie. Nie wiemy jednak jak mocno zaangażowany w sprawę był Rumor i tak naprawdę z czego ona wynikła, a jego kreacja odgadnięcia nie ułatwia - to człowiek dobry, ale skłonny do bardzo głupich zachowań, co może pójść źle, u niego zawsze idzie. Jakie więc grzechy przeszłości ma na sumieniu? Historia zawiera w sobie nutę sensacyjną, lekko gangsterską, ale ubrana jest w spokojny, uważny styl, dzięki czemu całość toczy się tempem umiarkowanym, w którym jest na wszystko miejsce, a co ważniejsze, w którym wszystko jest umieszczone po coś. Już sam styl opowieści mnie zachwycił - pozornie prosty, jednak po bliższym spojrzeniu delikatnie liryczny… Kreacje postaci też nie są tylko dla fabuły, a każda z nich niesie sobą inny temat do refleksji, choć te najważniejsze to pojęcie przyjaźni, obowiązku i próby wyrównania krzywd, których wyrównać się nie da. Autor swoją opowieść prowadzi nieszablonowo, więc tak naprawdę przez całą książkę trudno założyć, czego możemy się spodziewać, świetnie buduje też klimat, tło powieści, które zdaje się zamglone, mimo upalnego lata. Bardzo lubię takie powieści, które pod warstwą intrygi kryminalnej, niosą tak wiele refleksji i fantastycznego kunsztu literackiego!

Mówi się, że czas leczy rany. Ale są takie błędy, takie decyzje i takie chwile, które – zamiast blaknąć – z wiekiem nabierają ciężaru. Przeszłość potrafi być jak cień – zawsze o krok za nami, gotowa sięgnąć po swoje. Czasem w formie wspomnienia, czasem jako ludzie, których skrzywdziliśmy. Albo jako ci, których krzywda nigdy nie została wynagrodzona.

Zemsta to tylko inna twarz sprawiedliwości – bardziej osobista, bardziej bolesna. Daje złudne poczucie odzyskania kontroli, ale równie często prowadzi na krawędź. W literaturze – a szczególnie w kryminale – motyw zemsty od zawsze był potężnym narzędziem budowania napięcia. Ale u Roberta Małeckiego nabiera głębszego znaczenia. W jego najnowszej powieści „Rumor” to nie tylko pytanie o to, kto zabił – ale o to, kto miał prawo się mścić, kto zawiódł i kto dziś płaci rachunek wystawiony przez milczącą przeszłość.

Opublikowany nakładem wydawnictwa Czwarta Strona „Rumor” to mistrzowsko skomponowany thriller psychologiczny, w którym cisza mówi więcej niż krzyk, a bohater nigdy nie przestaje czuć za plecami oddechu przeszłości. Mimo iż motyw zemsty w literaturze kryminalnej nie jest niczym nowym, Małecki serwuje go w sposób wyjątkowo dojrzały i stonowany. Tu nie ma hollywoodzkiego rozmachu ani spektakularnych pościgów. Zemsta w "Rumorze" dojrzewa latami jak trucizna, która powoli zatruwa duszę – i w trakcie lektury zadajemy sobie pytanie, kto naprawdę jest ofiarą, a kto katem.

Głównym bohaterem jest Andrzej Rumowski, znany jako Rumor, wdowiec, właściciel przejętej po teściu firmy zajmującej się przyczepami kempingowymi. Po śmierci ukochanej żony, która zmarła na raka, wiedzie niemal samotniczy żywot, sporadycznie spotykając się tylko z przyjacielem z lat młodości, Marcinem Zgonowiczem. Ten jest jednym z najbardziej znanych dziennikarzy, prowadzącym program informacyjny oraz dwa podcasty. Odkąd jednak odniósł sukces, również ten finansowy, stał się coraz mniej uchwytny, a relacja pomiędzy mężczyznami niemal wygasła. Jedyną wspólną nicią ich łączącą jest tajemnica z przeszłości i to z gatunku tych, które mogą odmienić życie. Pytanie tylko, który z nich może więcej stracić...Kiedy na posesji w pobliżu działki Rumora policja odkrywa ludzkie szczątki, kończy się jego spokojne życie. Już wie, że przyszedł czas na rozliczenie w przeszłością. Ale nie ma w nim zgody, by robić to na warunkach dyktowanych przez Zgonowicza.

W tej ponurej, mglistej opowieści o samotności i wyobcowaniu, wątek przyjaźni okazuje się jednym z najjaśniejszych punktów. Choć Rumor żyje niemal jak pustelnik, odcięty od świata, w jego życiu pojawiają się postacie, które – wbrew pozorom – wnoszą ciepło i człowieczeństwo. Przyjaźń w tej książce nie jest łatwa, ale prawdziwa. To więź zbudowana na milczeniu, lojalności i wspólnym bólu, który nie zawsze trzeba wypowiadać głośno. Małecki pokazuje, że czasem jedno dobre słowo, gest czy obecność może być kotwicą ratującą przed całkowitym zatonięciem w przeszłości.

Małecki nie stosuje ckliwych scen, nie ma tu tanich zagrywek chwytających za serce. Emocje w "Rumorze" nie są krzykliwe, ale prawdziwe.. Bohaterowie nie wyznają dramatycznych praw ani przed sobą, ani przed Bogiem. Oni raczej milczą, zacinają się, duszą w sobie lęki i wątpliwości. I to właśnie ten minimalizm emocjonalny uderza w nas najmocniej. Jako czytelnicy wpadamy w ten świat i niemal fizycznie czujemy ciężar niewypowiedzianych słów, nieprzeżytej traumy z przeszłości, niezaleczonych ran i ... niespłaconych win.

Nie sposób nie wspomnieć o atmosferze – jednej z największych atutów tej powieści. Prezentuje nam prowincjonalną Polskę, pełną afer, podejrzeń, korupcji i niedopowiedzeń. Autor sprawia, że zwykłe miejsce – jak opuszczona działka czy parcela w lesie – staje się pełnoprawnym bohaterem, wpływającym na przebieg wydarzeń i psychikę postaci. "Rumor" to powieść, która zostawia w czytelniku ślad. Mimo iż nie jest lekturą lekką, łatwą i przyjemną, sięgnąć mogą po nią ci, którzy cenią sobie psychologiczną głębię, mroczny klimat i opowieści, którzy zadają pytania i nie oczekują prostych odpowiedzi. Robert Małecki po raz kolejny udowadnia, że polski thriller ma się świetnie – i że czasem najgorsze zbrodnie rodzą się nie z nienawiści, lecz z miłości. I że nóż w plecy może wbić nam czasami przyjaciel.

Ależ to była piekielnie dobra historia!

„Rumor” to znakomita i fascynująca mieszanka kryminału, sensacji i thrillera podana w idealnych proporcjach. Chłonęłam tę powieść z wypiekami na twarzy i buzującą w żyłach adrenaliną, pędziłam na złamanie karku, by odkryć pełną mroku, zagadkową przeszłość bohaterów, tak umiejętnie skrywaną pod płaszczem tajemnic i skrzętnie utkanych intryg. Smakowałam ją niczym najbardziej wykwintne danie w najlepszej restauracji. Żyłam tą historią, delektowałam się każdym wątkiem. Ależ to się czytało! Ta niepokojąco autentyczna, niezwykle sugestywna, wyjątkowo oddziałująca na czytelnika historia pochłonęła mnie bez reszty, bezpardonowo trzymała w swoich szponach i nie dawała odetchnąć. O matko! Takie powieści chce czytać!

Robert Małecki niepostrzeżenie wciąga nas w wir owianych tajemnicą sekretów, które mrożą krew w żyłach. Snuje opowieść o destrukcyjnej przyjaźni, która zamiast budować wyniszcza, braku lojalności, zdradzie, trudnym dzieciństwie naznaczonym traumami, a także bolesnej stracie i obsesyjnej potrzebie wyrównania rachunków. Serwuje nam tak niebywale dobrą opowieść, okraszoną wyjątkowym warsztatem pisarskim, która zachwyca nie tylko totalnie niebanalną, świetnie skrojoną intrygą, ale także psychologią postaci. Przelewa na karty powieści targające nimi emocje w tak szczery i dogłębny sposób, że aż są namacalne. Ich się wręcz doświadcza wraz z bohaterami tej powieści. Kreacja Andrzeja Rumowskiego aż się prosi o oklaski. Fenomenalna! A zakończenie? No cóż … Dałam się zwieść jak totalny amator.

Jeśli gustujecie w niebanalnych, intensywnych, totalnie angażujących historiach przepełnionych emocjami, ogromem emocji, to koniecznie sięgnijcie po „Rumor”. Ta niezwykle dynamiczna, naszpikowana wartką akcją opowieść, w której przeszłość kładzie się cieniem na teraźniejszości, Was nie zawiedzie. Gwarantuje, z pełną odpowiedzialnością!

Za takie historie uwielbiam literaturę kryminalną. Przepyszna powieść, która pozostanie z Wami na dłużej. Znakomita! Zdecydowanie topka tego roku!

Nie mam za wiele styczności z twórczością Roberta Małeckiego i wiem, że wiele tracę. "Rumor" podobno różni się od innych książek autora, więc jest to kwestia do sprawdzenia, ale tę uważam za naprawdę dobrą.

Jesteśmy świadkami historii człowieka pokrzywdzonego, który od najmłodszych lat jest odtrącany i towarzyszy mu samotność. Co z tego, że będąc już dorosłym miał żonę, skoro choroba sprawiła, że ponownie został sam. Mieszka w domku holenderskim, prowadzi warsztat KampSerwis, posiada psa - Kampera - który oczywiście skradł moje serce, a przeszłość wraca do niego nagle.

Na działce obok jego domku znaleziono ludzkie szczątki i od tego momentu poznajemy historię Rumora, a akcja z każdą stroną nabiera tempa. Przyznaję, że sensacja nie bardzo do mnie przemawia, natomiast w przypadku historii Andrzeja Rumowskiego jest jak najbardziej na miejscu. W połączeniu z kryminałem daje czytelnikowi ogrom emocji, a napięcie jest wyczuwalne przez całą lekturę. Zdziwiło mnie moje zachowanie, przyspieszone bicie serca w momentach, które faktycznie, można powiedzieć, wymagały, by tak się właśnie działo.

"Rumor" to nie tylko walka z czasem, by dowieść prawdy o zbrodni sprzed lat i doprowadzić winnego przed sąd. Wydarzenia z przeszłości wracają do człowieka w najmniej oczekiwanym momencie i sekrety, zakopane głęboko pod ziemią i w świadomości bohaterów, potrzebują ujrzeć światło dzienne. Śmierć ukochanej osoby odbija piętno na bohaterze, który ponownie zostaje sam. Ciągle widzi swoją ukochaną, jest jego sumieniem, z którym się zgadza lub nie. Także motyw przedłużenia rodu i przejęcia interesów ojca ma mocny wydźwięk. Gdy jest ci odebrane dziecko i nadzieja, że twoja ciężka praca będzie kontynuowana, zemsta przejmuje rozsądek rodzica. I zaczyna się pościg za winnym tego okropnego czynu.

Również przyjaźń, a raczej jej fałszywość, jest mocnym atutem powieści. Pokazuje, że nigdy nie można być pewnym, że druga osoba będzie miała dobre intencje, że liczy się dla niej dobro obojga, że nie zdradzi, że będzie chronić wspólnych sekretów, że będzie po prostu fair.

Robert Małecki dał czytelnikowi możliwość poczucia się jak w filmie sensacyjnym. Jesteśmy świadkami ucieczki Rumowskiego, kibicujemy mu, chcemy pomóc, mimo że wiemy, że to tylko fikcja. Oczekiwania co do tego typu książek zostały zaspokojone. "Rumor" to historia o konsekwencjach. O przeszłości, która zawsze znajdzie drogę do prawdy i sumienia człowieka. Bardzo polecam!

Andrzej Rumowski mieszka z psem Kamperem w domku holenderskim pod lasem tuż obok warsztatu przyczep kempingowych przejętym po teściu. Na działce obok policjanci odkopują ludzkie zwłoki. Do Rumora, jak na niego mówią, wraca koszmar sprzed lat. Czy jest on gotowy stawić mu czoła?

Temat znalezionych zwłok podejmuje w swoim podcaście Marcin Zgonowicz, dawny przyjaciel Rumora. Jego śledztwo posuwa się naprzód zdecydowanie szybciej niż to policyjne. Jak to możliwe, że tak szybko rozwiązuje zagadkę starego morderstwa?

Zaczyna się rozgrywka, w której stawką jest życie?

"Rumor" to kolejny świetny kryminał pióra Roberta Małeckiego. Akcja wciąga w wir wydarzeń od pierwszych stron. Czyta się jednym tchem.

Znalezienie zwłok otwiera puszkę Pandory. Lawina zdarzeń rusza błyskawicznie. W Rumorze budzi demony przeszłości, z którymi ciężko sobie poradzić. Jest ona nadal w żałobie po śmierci żony. Wiedzie proste i niemal pustelnicze życie. Gdzieś, jednak z tyłu głowy, cały czas miał świadomość, że ta chwila może nadejść. Że jego życie może się skończyć. Nie poddaje się jednak bez walki. Zwłaszcza że ktoś chce zniszczyć pamięć o jego żonie.

Marcin Zgonowicz, kiedyś najlepszy przyjaciel Andrzeja Rumowskiego, dziś znany dziennikarz. Ostatnio popadł w kłopoty związane ze skandalami z jego udziałem. Podcast ma pomóc mu w odbudowie jego kariery i wypromować nowy projekt. Czy dziś Rumor dalej nazwałby Zgonowicza swoim przyjacielem? Z obecnego punktu widzenia ta relacja chyba nigdy nie opierała się na prawdziwej przyjaźni.

Jest jeszcze żądny zemsty ojciec ofiary. Jest gotowy na wszystko, aby pomścić syna. Czy to on jako pierwszy dopadnie mordercę?

Wszyscy bohaterowie to ludzie z krwi i kości. Mają swoje słabości, przeżywają dramaty, ale mają też piękne wspomnienia. Jedni są silni i zdeterminowani, inni słabi i nieumiejący poradzić sobie z codziennością. Przyjaźnie, relacje, które z biegiem lat się rozluźniają, też każdy z Was pewnie zna z doświadczenia.

Policyjne śledztwo przeplata się z próbą odnalezienia wyjścia z tej sytuacji przez Rumowskiego oraz planowaniem zemsty przez Kobrzyna. Całość uzupełnia podcast "Zgon na służbie". Wszystkie wątki idealnie się ze sobą łączą, a prawda zaskakuje.

Gorąco Was zachęcam do poznania tej historii.

Andrzej Rumowski to człowiek z trudną przeszłością. Bez prawdziwej tożsamości, od dziecka musi walczyć o przetrwanie. Mając ponad czterdzieści lat stara się poskładać swoją codzienność. Niedawna śmierć żony wstrząsnęła jego życiem. W momencie, kiedy wszystko zaczyna się z wolna stabilizować, obok jego posesji zostają odkopane zwłoki. Tym samym przeszłość gwałtownie daje o sobie znać.

"Rumor" to nie jest zwykły kryminał. To sensacyjna gonitwa ku prawdzie. Błędy młodości kładą się cieniem na życiu bohaterów. To, co czas pokrył kurzem zapomnienia, ktoś nagle przetarł i wywlókł na światło dzienne.

Komu na tym zależało? Dlaczego właśnie teraz?

Większość poszlak obciąża konkretną osobę. Śledczy podążają w jednym kierunku. W sprawę włącza się jednak znany dziennikarz, znajomy Andrzeja. Mężczyzna w swoim podcaście relacjonuje własną wersję wydarzeń, wprowadzając w konsternację wszystkich zainteresowanych.

Gdzie leży prawda? A może tradycyjnie po środku?

Sytuacja gmatwa się jeszcze bardziej, kiedy do akcji włącza się lokalny półświatek. Sprawa jest o tyle niebezpieczna, że odnalezione ciało należy do syna gangstera.

Przyjaźń, lojalność - ile tak naprawdę znaczą, kiedy ich filary opierają się na chybotliwej podstawie, stworzonej z tajemnic i kłamstwa? Zdrada wdziera się nieproszona. Podsycana egoizmem i strachem rośnie w siłę, burząc pozytywne relacje.

Jak widzicie, wiele się dzieje. Mnóstwo tu manipulacji, gry na emocjach i snucia pochopnych wniosków.

Bardzo polubiłam głównego bohatera i chwilami było mi go po prostu żal. Już dawno żaden kryminał mnie tak nie zaangażował. Dosłownie od pierwszych zdań poczułam czytelniczy zew, a jestem przekonana, że również dla wielu z Was liczy się mocne pierwsze wrażenie.

Czytajcie koniecznie!

„A sprawiedliwość (…) – zawsze szła pod rękę z cierpliwością”.

Andrzej Rumowski – Rumor, to facet z przeszłością i po przejściach.. Życie go zdecydowanie nie oszczędzało. Jakoś tak się złożyło, że od urodzenia miał pod górkę.. A gdy już spotykało go coś dobrego – los mu „to” brutalnie odbierał pozostawiając wyrwę w sercu.. Dziś, choć życie odebrało mu wiele, ma niemal wszystko co potrzeba. Mieszka w małym domku na odludziu pod Toruniem. A czas i tęsknotę za zmarłą żoną wypełnia mu praca – prowadzi warsztat przyczep kempingowych. Jest totalnym outsiderem i dobrze mu z tym.

Pewnego dnia okazuje się, że to nie koniec jego „pecha”, a „każda zmowa milczenia ma swoją datę przydatności”. Rumor zmuszony jest „napisać sobie rolę w tym dramacie”, a wcale „nie zamierzał być w tej rozgrywce statystą”. Przed nim wiec niełatwe doświadczenie zmierzenia się z przeszłością. Tylko tym razem to Rumor ma przewagę nad kaprysami losu.. Tym razem, mężczyzna nie ma już nic do stracenia. Może tylko wygrać – szansę na poznanie prawdy o wydarzeniach z przeszłości.. i nie tylko.

„Rumor” to najnowsza powieść Roberta Małeckiego – dynamiczny kryminał z elementami sensacji. Autor wrzuca nas w świat mrocznych tajemnic z przeszłości, trudnych relacji, zadymionych sumień. W świat manipulacji, podcasterów, śledczych i gangsterów. Mamy więc charakternych bohaterów, wartkie śledztwo, akcję i reakcję. Do tego barwne tło i emocje, które podnoszą ciśnienie.

Świetnie się bawiłam.

Polecam.

„Historia wyglądała jak dopracowany scenariusz na film. Ale była zbyt gładka i śliska. Jak szkło albo tafla lodu”.

Andrzej Rumowski "Rumor" nigdy nie miał w życiu łatwo. W dzieciństwie porzucony na wycieraczce sierocińca niemal zawsze walczył o przetrwanie. Teraz żyje na odludziu, na skromne życie zarabiając naprawą przyczep kempingowych. Gdy próbuje się pozbierać po kolejnych tragediach, spada na niego nowy cios. Na działce obok jego posesji odnaleziono ludzkie szczątki, a koszmar sprzed 20 lat powraca do Rumora zwielokrotniony.

Trzonem fabuły są wydarzenia z przeszłości i na nich koncentruje się cała historia. Śledczy odkrywają tajemnicę zbrodni, która nigdy nie miała wyjść na jaw. Szum wokół sprawy podsyca Marcin Zgonowicz – znany podcaster kryminalny, a zarazem przyjaciel Rumora, którego audycje sugerują, że dziennikarz wie więcej niż deklaruje. W dodatku ślady znalezione w miejscu zakopania zwłok wyraźnie wskazują na udział Rumora, który sam musi stanąć do walki i udowodnić swą niewinność. Naprawdę gorąco zaczyna robić się w chwili, gdy na arenę wydarzeń wkracza były lokalny gangster szukający zemsty. Wówczas zaczyna się brawurowa, ryzykowna walka o prawdę i przetrwanie.

Jakże bardzo podobała mi się ta książka! Było w niej wszystko, co lubię. Zwięzła, nieprzegadana fabuła, skupiona wyłącznie na istotnych wydarzeniach, wciągająca jak wir i napięciu trzymająca za gardło. Świetnie wykreowany główny bohater, naznaczony tragiczną przeszłością, noszący w sobie mrok, obarczony wysoką emocjonalnością. Rumora po prostu nie da się nie lubić, nawet jeśli naprawdę ma coś na sumieniu. Do tego autor dorzucił zbrodnię sprzed lat, której echa nie milkną do dziś, zróżnicowanych bohaterów drugoplanowych, których udział w zdarzeniach jest niebagatelny, bo to oni i ich motywacje wypełniają historię. Jest też korupcja, lokalne układy i zmowa milczenia, tajemnice, manipulacje, a wszystko to zgrabnie zebrane w spójną i realistyczną historię.

To także w pewnym sensie książka o miłości. Ale za to jakiej! Wielkiej, prawdziwej i ponadczasowej. Takiej, której nie naruszy nawet śmierć. Piękne to było, mimo że wybrzmiewało subtelnie, jakby spoza kadru. Gdy u Rumowskiego emocje związane z tym uczuciem dochodziły do głosu, to naprawdę działa się magia. Wzruszało i poruszało, nadając bohaterowi jeszcze bardziej ludzkiego wymiaru. Kolejnym ważnym elementem historii jest wyraźnie zaznaczony motyw przyjaźni, zaufania i lojalności. Na przykładzie Rumora i Zgonowicza obserwujemy, jak ich przyjaźń poddawana była próbie czasu, wpływowi wydarzeń. Czy w ogóle między mężczyznami jest miejsce na coś takiego jak przyjaźń, gdy każdy ma swój własny interes do ugrania, a lojalność i zaufanie schodzą na dalszy plan?

„(...) prawdziwy przyjaciel nie okrada swojego przyjaciela z radości, tylko stara się ją pomnożyć”.

Na koniec dodam, że jest też bohater trzeciego planu, o którym muszę wspomnieć, bo jego kreacja kupiła mnie całkowicie. Choćby dla niego warto przeczytać tę powieść… pies Kamper…. Zachowanie Kampera podczas ataku na Andżelikę to wzruszający przykład psiego oddania, przywiązania i lojalności. A na koniec jeszcze ta akcja Rumora… piękne!

Niedawno koleżanka zadała pytanie o to, czy dobry kryminał musi być brutalny i krwawy. Ja już od dawna zauważam u siebie, że chętniej czytam te klasyczne kryminały niż te, w których spektakularnie i na żywca wydłubuje się oczy, więc odpowiedziałam, że dla mnie nie musi. Robert Małecki „Rumorem” stawia ostateczną kropkę w tym temacie. Dobry kryminał ma mieć przede wszystkim dobrze skrojoną zbrodniczą historię, zapewniać napięcie, emocje, a finalnie gwarantować zaskoczenie. I taką powieścią jest "Rumor".

Wciągający kryminał połączony z gangsterką sensacją, który udowadnia, że Robert Małecki jest mistrzem suspensu, intrygi i ukazywania poruszających trzewia przeżyć bohaterów. Taka mieszanka udziela się czytelnikowi niczym adrenalina podana dożylnie.

Akcja powieści toczy się wokół Andrzeja Rumowskiego – zwanego Rumorem – mężczyzny w wieku 44 lat, którego życie wywraca się do góry nogami, gdy na działce sąsiadującej z jego warsztatem odkryte zostają ludzkie szczątki. Policyjne śledztwo odsłania mroczne tajemnice przeszłości i zmusza głównego bohatera do zmierzenia się z własnymi demonami.

Rumor to niezwykle sugestywna postać, od pierwszych stron budząca empatię. Wychowany w domu dziecka, porzucony na wycieraczce sierocińca, jest człowiekiem bez korzeni, bez rodzinnego wsparcia, naznaczonym samotnością. Jego życie to ciągła walka z poczuciem odrzucenia. Małecki mistrzowsko pokazuje emocjonalne rozdarcie Rumowskiego między pragnieniem normalnego życia a cieniem przeszłości, który uparcie za nim podąża. Autentyczność tej postaci, jej dramatyzm i głębia psychologiczna, sprawiają, że czytelnik bardzo silnie przeżywa jego historię.

Jednym z najważniejszych wątków powieści Roberta Małeckiego jest zmowa milczenia. Autor pokazuje, jak destrukcyjna jest moc sekretów skrywanych przez lata. Milczenie, które przez długi czas chroniło bohaterów, w końcu pęka z hukiem, pozostawiając po sobie chaos i ból. Małecki mistrzowsko przedstawia, że każda tajemnica ma swoją datę przydatności, po której już nic nie będzie takie jak wcześniej.

Istotnym elementem powieści jest wątek przyjaźni, która – jak się okazuje – bywa równie piękna, co zdradziecka. Przyjaźń ukazana przez autora potrafi stać się toksyczna, podszyta fałszem, egoizmem i zdradą. Małecki ukazuje, że fałszywi przyjaciele wystawiają rachunek, którego cena bywa najwyższa – własne życie. To poruszający obraz tego, jak łatwo człowiek może paść ofiarą złudzeń i jak wiele może stracić, gdy relacja oparta jest na kłamstwie.

Równie silnie przemawia wątek „przerwanej sztafety pokoleń”, którego centrum stanowi Ryszard Kobrzyn – ojciec, którego życie naznaczyła tragiczna śmierć syna. Ten rodzinny dramat pokazuje, jak łatwo można przerwać więzi i jak trudno pogodzić się z tą stratą. Zło potrafi zakorzenić się w człowieku, przemieniając nawet najczystszą miłość w obsesyjne pragnienie zemsty.

Wątek utraconej miłości jest kolejnym mocnym akcentem powieści. Małecki pokazuje różne oblicza tego uczucia, które trwa mimo śmierci najbliższej osoby. Wnikliwie analizuje, jak utrata ukochanych osób może prowadzić bohaterów na skraj moralnych wyborów. Miłość może być zarówno siłą niszczącą, prowadzącą do zemsty, jak i drogowskazem moralnym, który kieruje życiem ocalałych.

„Rumor” to porywająca opowieść o sile mrocznych tajemnic i konsekwencjach decyzji podejmowanych pod wpływem emocji. To obowiązkowa lektura dla wszystkich, którzy w literaturze szukają autentycznych przeżyć, głębokich refleksji i historii, które na długo pozostają w pamięci.