Romans w Paryżu

🌸 "Romans w Paryżu" autorstwa Fiony Schneider to inspirująca opowieść o miłości, która narodziła się w czasach wojny.

🌸1942 rok Francja

Sylvie zostaje wysłana do okupowanego przez Niemcy Paryża, i jako brytyjska agentka ma przekazywać tajne informacje.

Dostaje pracę w słynnej restauracji, w której stołują się najważniejsze niemieckie osobistości. Tam kobieta poznaje Christopha, żołnierza Wehrmachtu, którego do służby zmusił strach o swoją rodzinę. Między Sylvie i Christophem zawiązuje się nić porozumienia, jednak kobieta mimo tego ukrywa przed nim swoją prawdziwą tożsamość.

2002 rok Londyn, Bonn, Paryż

Julia zdolna pianistka dostaje się pod skrzydła Christopha, który zostaje jej mentorem. Kobieta próbuje pomóc starszemu i schorowanemu mężczyźnie przypomnieć sobie wydarzenia z przeszłości, i w tym celu wyjeżdża razem z nim oraz z jego synem do Paryża.

Czy Christoph odzyska pamięć?

Co się stało z Sylvie po wojnie?

🌸 Jak wiecie uwielbiam wojenne historie i ostatnio często po nie sięgam.

Muszę przyznać, że spędziłam niezapomniane chwile przy tej lekturze, a ta historia trafiła do mojego serca.

Akcja powieści toczy się dwutorowo w czasie drugiej wojny światowej, oraz kilkadziesiąt lat później. Poznajemy losy Christopha jako niemieckiego żołnierza w czasie wojny, oraz powoli dowiadujemy się jak dalej potoczyło się jego życie. Mężczyzna wspomina swoją największą miłość jednak z powodu zaawansowanego wieku ma luki w pamięci, i dzięki książce kucharskiej Sylvie powoli przypomina sobie wydarzenia z przeszłości.

Autorka stworzyła wciągającą i chwytającą serce historię o miłości, poświęceniu i nadzei, która mnie urzekła i wzruszyła.

Autorka stopniowo odkrywa karty i zabiera nas w podróż w czasie.

Jeśli lubicie książki z historią w tle, to musicie koniecznie ją przeczytać. Gorąvo polecam.

Rok 1942, Paryż pod hitlerowską okupacją. Do miasta przyjeżdża Sylvie brytyjska agentka, która ma wspomóc francuski ruch oporu. Kobieta pracuje jako szef kuchni w restauracji, którą chętnie odwiedzają nazistowoscy oficerowie. Jej celem jest zdobycie jak najwięcej informacji, które posłużą ruchowi oporu w walce z okupantem.

Sylvie poznaje młodego żołnierza Wehrmachtu Christopha, który mimo że pracuje dla komendanta miasta, w głębi serca szczerze nienawidzi nazistów. Christoph wydaje się być idealnym materiałem na informatora. Jednak to co miało być tylko misją wywiadu, przeradza się w uczucie. Czy stojący po dwóch stronach barykady kochankowie będą potrafili pokonać dzielące ich bariery?

Niemal sześćdziesiąt lat później dobrze zapowiadająca się pianistka Julia, pragnie pomóc swojemu mentorowi wydobyć z zakamarków pamięci wspomnienie o wielkiej wojennej miłości. Dziś, gdy mężczyzna zaczyna zmagać się z demencją, jego myśli wędrują do czasów drugiej wojny światowej. Jaką tajemnicę przez ponad pół stulecia ukrywał przed żoną i synem? Odpowiedź kryje w sobie Paryż, pewne mieszkanie o numerze 14 i zeszyt z przepisami. Czy podróż do stolicy Francji będzie swoistym oczyszczeniem dla Christopha, jego syna Daniela i Julii?

Dwie płaszczyzny czasowe stopniowo odkrywają wojenne losy Sylvie i Christopha, a w tle okupowany Paryż, walka francuskiego ruchu oporu z okupantem i obława Vel d’Hiv z lipca 1942 roku, która miała na celu masowe aresztowania ludności pochodzenia żydowskiego.

Jeśli lubicie niezobowiązujące powieści obyczajowe osadzone w czasach wojny to na pewno ta lektura przypadnie Wam do gustu. Nie znajdziecie tu jednak rysu historycznego, ani faktów z wojennej historii Francji. Tutaj wojenny Paryż jest tłem do uczucia, które rodzi się między bohaterami. Ta miłość nie miała prawa się zdarzyć, a jednak w powieściach jest wszystko możliwe.

Książka zamiast kwiatka

Paryż był świadkiem nie jednej miłosnej historii. Był także tłem trudnych oraz niebezpiecznych wydarzeń. Fiona Schneider łączy te motywy i składa na nasze dłonie emocjonalną całość, w której proza życia odgrywa kluczową rolę.

Autorka snuje opowieść, która z powodzeniem mogłaby mieć miejsce w prawdziwym świecie. Z inteligencją oraz bystrością opisuje niełatwy świat i pochłania czytelnika na długie godziny intensywnej przygody. Lekka forma przekazu a także plastyczność w opisywaniu każdej sceny nadają akcji intensywności. Autorka podejmując niełatwy temat poprowadziła nas przez szereg wyzwań czekających na główną bohaterkę i skupiła się na licznych motywach, aby zagęszczać akcję, budować napięcie a także wprowadziła zaskoczenia, które wpłynęły na dalsze wybory postaci. W pełni przemyślana całość rozgrywana na tle klimatycznego Paryża okazała się więc historią wyjątkową i wielowymiarową.

Sylvie trafiła do Paryża jako jedna z brytyjskich agentek. Aby obserwować działania niemieckich oficerów zatrudniła się w słynnej francuskiej restauracji. Nie spodziewała się, że już niedługo jej misja stanie się jeszcze trudniejsza, gdy pozna Christopha, młodego żołnierza, do którego zapała zakazanym uczuciem. Ukrywając przed ukochanym swoją prawdziwą tożsamość wie jakie wiążą się z tym konsekwencje. Prawda zawsze jednak wyjdzie naw. Zazwyczaj w najmniej spodziewanym momencie.

Fabuła porusza się torami klasycznej historii o zakazanej miłości a jednak jest w niej coś nieszablonowego, coś co wyróżnia ją na tle tłumu. Może chodzi tutaj o intensywny klimat, który otacza nas ramionami, może o kreację bohaterów – dojrzałą oraz wielowymiarową, która pozwala nam się z nimi utożsamić. Myślę jednak, że największą zasługą jest tutaj sam styl autorki, który pokazuje kruchość szczęścia i ulotność chwili. Maluje się przed nami obraz trudnej miłości pomiędzy zwykłymi ludźmi, którzy w oczach społeczeństwa mieli być sobie wrogami, bo tak nakazywały aktualne zasady. Autorka pozwala nam zatem wejść w polemikę z treścią, odpowiedzieć na niezadane wprost pytania i rozłożyć na czynniki pierwsze ludzkie zachowania, które nie są wyłącznie czarno-białe. To piękna historia, smutna i romantyczna, pełna emocji przyspieszających bicie serca i jednocześnie trudna w jednoznacznej ocenie moralnych wyborów. Przyznaję, że jestem bardzo miło zaskoczona angażującą treścią a także akcją, która wykracza poza schematy i wprowadza nas scenę coś więcej - ludzkie wątpliwości, kwestie społeczne, polityczne a także motywy wojny czy nawet poszukiwanie własnego miejsca w świecie oraz podążanie za miłością, która nieustannie wymyka się z rąk.

"Romans w Paryżu" to książka, która chce przekazać nam coś więcej poza prostą przygodą. To głęboki obraz prywatnej tragedii a także miłości, która walczy do utraty tchu. Wraz z bohaterami będziemy podążać krętą ścieżką zaskoczeń oraz niebezpieczeństw i nikt z nas nie będzie wiedział co czeka na końcu. Zapewniam, że mimo niepewnych losów postaci to przepiękna i klimatyczna lektura od której nie sposób się oderwać. Dla romantyczek wybór obowiązkowy.

„Romans w Paryżu” to przepiękna opowieść o miłości, która jest silniejsza niż czas.

Historia toczy się dwutorowo. W przeszłości i teraźniejszości (w książce jest to 2002 rok). W teraźniejszości główną bohaterką jest Julia, młoda pianistka, która miała okazję szkolić się u jednego z najsłynniejszych niemieckich pianistów. I to właśnie on, Christoph, a właściwie jego młodość podczas wojny, jest historią z przeszłości. Jest to jego historia o tym jak poznał Sylvie, młodą kucharkę. Nie wiedział jednak, że Sylvii działa w podziemiu i jest agentem. Wszystko dzieje się w okupowanym Paryżu w 1942 r. niestety Christoph na starość traci pamięć, a przywracają mu ją jedynie przepisy z zeszytu Sylvie, który Julia znalazła pod schodami w jego domu.

Nie wiem, która historia podobała mi się bardziej, ta jak Julia odkrywa tajemnice życia Christopha i przy okazji układa swoje życie. Czy ta dziejąca się w Paryżu. Ciężko mi zdecydować, obie są doskonałe.

Poza tym powieść czytało mi się lekko, czekałam na każdy nowy przepis, ponieważ każdy rozdział zaczyna się od przepisu z zeszytu, więc sami możemy coś ugotować.

Moim zdaniem jest to jedna z lepszych powieści wydanych w tym roku. Nie jest napisana z rozmachem, nie o to tu chodzi. Jednak książka ma w sobie to coś co zostaje po jej przeczytaniu.