Rodzinny sekret

„Rodziny sekret”. Muszę przyznać, że początkowo nie mogłam się wgryźć w tę historię. Bohaterowie trochę mi się mieszali i nie byłam pewna pomysłu autora. Później jednak z każdą kolejną stroną moje zainteresowanie zaczęło wzrastać. Genealogia może okazać się naprawdę fascynująca i jakże wciągająca! Chciałam dowiedzieć się zakończenia i rozwiązania tego zagadkowego poszukiwania. Pewne rzeczy mogą się wydawać banalnie proste ale jeśli mamy do czynienia z szukaniem kogoś kto znika wiele lat wcześniej to nic wtedy nie jest takie oczywiste, a rozgrzebywanie przeszłości nie zawsze przychodzi łatwo. Myśle, że nie do końca można sklasyfikować całość jako obyczajówkę ze względu na widoczny wątek kryminalny co moim zdaniem daje tej książce dodatkowe plusy. Zawarta intryga wciąga, a autor powolnym krokiem sprawia, że w czytelniku rosną emocje i chce się więcej. Za sprawą kilku zwrotów akcji wyobraźnia się rozwija i nabiera tempa, podsuwając różne teorie na temat zakończenia. Podsumowując jestem zadowolona z całości, może nie trafi na miejsce ulubieńców ale na pewno jest warta przeczytania. Tak więc jeśli lubicie poszukiwania genealogiczne, a także wątek neonazizmu to ta historia będzie Wam się podobać. Może akurat dla Was stanie się ona ulubieńcem :)

Każda rodzina ma swoje tajemnice, małe i duże sekrety o których wiedzą tylko jej członkowie, nieliczni „wybrańcy”, albo nie wie nikt.. Czasem zabiera je ktoś ze sobą do grobu, innym razem po prostu z upływem lat płowieją jak stare zdjęcia. Niekiedy przychodzi moment, gdy te pokryte warstwą kurzu niemal wyblakłe już plamy czyjejś historii, ktoś pragnie zgłębić.. by wiedzieć, poznać, zrozumieć.

Marta Wielgórska skończyła już 80 lat i mimo wieku całkiem nieźle sobie radzi w ogarnianiem rzeczywistości. Choć czyje się życiowo spełnioną osobą, skrywa w sercu pewien sekret, który nie daje jej spokoju. Wie, że młodsza nie będzie i być może właśnie teraz przyszedł czas, by już po raz ostatni spróbować wyjaśnić rodzinną tajemnicę.

Marta przez wiele lat myślała, że jest jedynaczką. Jej ukochana matka dopiero na łożu śmierci wyznała swojej siostrze, że drugie dziecko, które kiedyś urodziła, wcale nie zmarło w trakcie porodu, jak wszystkim powiedziała. Urodziło się żywe, a ona porzuciła jej w szpitalu. I miała ku temu swoje powody..

80-letnia kobieta kiedyś już próbowała odnaleźć nieznanego jej członka rodziny – brata lub siostrę. Bezskutecznie. Teraz stojąc u schyłku życia i mając wsparcie w ukochanym wnuku – postanawia podjąć ostatnia próbę.

Wnuk staruszki zleca sprawę profesjonaliście – Adamowi Floriańskiemu. Mężczyzna prowadzi w Warszawie cieszące się renomą biuro genealogiczne.

Nie mając punków zaczepienia, a jedynie skromny punkt odniesienia, Adam postanawia przyjąć „nietypowe” zlecenie – zadanie bardziej dla detektywa niż genealoga. Jego otwartość na zawiłość ludzkich losów, oddanie swojej pracy, zaangażowanie, wiedza i cierpliwość, z czasem prowadzą do odkrycia nieoczekiwanych faktów z życia przodków Marty i rozwikłania rodzinnego sekretu..

„Rodzinny sekret” to krótka powieść obyczajowa, której osią jest historia rodzinna inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że jej autorem jest człowiek będący z zamiłowania genealogiem. Ciekawie wiec pisze o ożywianiu wspomnień, poznawaniu swoich przodków, odkrywaniu jakimi byli ludźmi, odtwarzaniu historii ich życia, jakby w ten sposób można było móc ich wskrzesić. O tym, że pamiętając o nich, można nadać ciąg dalszy ich egzystencji, nakreślić kontynuację dziejów. Autor za pomocą swojej książki przybliża rolę DNA w badaniach genealogicznych, pokazuje do jakich odkryć w poszukiwaniach bliskich zagubionych może doprowadzić genealogia genetyczna, choć wymaga to niekiedy czasu i cierpliwości, i że dzięki tym naukowym możliwościom – wszystko jest możliwe.

Przeczytałam z ogromną ciekawością. Widać tu ogromną pasję i wiedzę autora w dziedzinie genealogii i jej współczesnych szerokich możliwości.

Kto wie, może warto przyjrzeć się historii swoje rodziny.. może są tam jakieś „niewiadome” i może to właśnie my jesteśmy tymi, którzy je odkryją.

„Jeden sekret skrywany przez dekady może odmienić życie całej rodziny”.

Marta Wielgórska jest osiemdziesięcioletnią kobietą, która przez całe życie myślała, że jest jedynaczką. Jednak na łożu śmierci jej matka wyznała, że dziecko, które urodziła wcale nie zmarło, ale zostało przez nią porzucone w szpitalu. Marta postanawia zrobić wszystko, żeby odnaleźć swoje rodzeństwo, dlatego z pomocą wnuka Sebastiana zleca poszukiwania Adamowi Floriańskiemu, który prowadzi biuro genealogiczne. Dzięki nowatorskiej metodzie poszukiwawczej otrzymują efekty, których żadne z nich nigdy by się nie spodziewało. Czy odkryte fakty pozwolą Marcie zaznać spokoju?

Ale to było dobre. Na początku miałam mieszane uczucia, gdyż bohaterowie mieszali mi się ze sobą. Nie bardzo wiedziałam, kto i z której rodziny pochodzi, ale to był tylko początek. Później dałam się porwać fabule, która była naprawdę wciągająca, ciekawa, ale również pozwalała dowiedzieć się czegoś nowego. Po pewnym czasie doszło też zrozumienie w jakim celu autor stworzył te wszystkie postacie i co je ze sobą łączyło.

Jako, że jest to powieść obyczajowa, to nie spodziewałam się żadnych wielkich zwrotów akcji, ale zostałam mile zaskoczona. Same poszukiwania rodzeństwa Marty i punkty zwrotne w tym czasie sprawiały, że chwilami szybciej biło serce. A zakończenie zostawiło po sobie słodko – gorzki posmak, gdyż wcale nie było takie kolorowe, jakby się mogło wydawać. A oprócz tego na samej końcówce znowu fantastyczny zwrot akcji, który wywołał sporo emocji.

Autor, który z zamiłowania jest genealogiem bardzo szczegółowo przedstawił opisy procedur, poszukiwania poprzez DNA i przydatne strony internetowe, ale również pokazał jak żmudna i drobiazgowa jest to praca oraz jak wiele często zależy od zwykłego szczęścia. Wprowadził również wątek neonazizmu i neofaszyzmu, który został bardzo umiejętnie wpleciony i osadzony w fabule. A przede wszystkim sprawił, że nasza uwaga została zwrócona również na te problemy.

Pozycja ta może niektórych zachęcić do zainteresowania się własnym drzewem genealogicznym i poszukiwaniem przodków. W końcu w którymś pokoleniu wszyscy jesteśmy ze sobą spokrewnieni 😊

A książkę bardzo polecam. Nie spodziewałam się, że powieść obyczajowa tak mnie wciągnie!

Egzemplarz pochodzi z Klubu Recenzenta serwisu [Adres usunięty]

Kto z nas nie interesował się przeszłością swojej rodziny i nie próbował odtworzyć wszystkich znanych członków drzewa genealogicznego? Ja sama nie tak dawno wraz z córką sporządzałam uproszczony spis przodków, których pamiętali nasi najstarsi żyjący krewni. Jaka była radość, gdy skończyłyśmy.

W tej powieści ujęła mnie niezwykle intrygująca zagadka jak i historia osiemdziesięcioletniej Marty Wielogórskiej. Obawiająca się kresu swego życia bohaterka, postanawia odszukać swojego brata lub siostrę. Dziecko w dniu porodu zostało porzucone przez ich wspólną matkę w szpitalu. Wnuk Marty pomaga babci, zabierając ją do Adama Floriańskiego, który jest świetnym genealogię i zajmuje się takimi sprawami.

Czy nowatorskie metody sprawdzą się i przyniosą efekty? Czy zdoła odnaleźć zaginionego członka rodziny? Jakie informacje zostaną ujawnione podczas śledztwa i czy będą one pozytywne?

Muszę przyznać, że lektura okazała się dla mnie mega wciągająca i pobudziła moją wyobraźnię. Bardzo lubię zagadki historyczne, a ta okazała się rewelacyjna i nie było wcale tak łatwo odkryć oraz dopasować wszystkie elementy układanki.

Nie jest to typowy kryminał. Jak dla mnie bliżej tej pozycji do obyczajówki z wątkiem kryminalnym, ale to wcale nie umniejsza atrakcyjności tej książce. Czytałam ją z dużą przyjemnością i odłożyłam ją dopiero jak dotarłam do świetnego finału.

Było to moje pierwsze zetknięcie się z twórczością autora, który ma wielki talent pisarski i wie jak posługiwać się piórem. Jego styl jest przystępny i bardzo plastyczny. Od początku pan Grzegorz stopniowo dozuje nam informacje, wzbudza napięcie i wywołuje szereg emocji. Mój mózg pracował na najwyższych obrotach, a mimo tego nie przewidziałam fabuły, która co rusz potrafiła mnie nieźle zaskoczyć.

Dlatego pragnę zachęcić was do sięgnięcia po tę powieść. Jestem przekonana, że przypadnie wam ta historia do gustu i z zaciekawieniem będziecie próbowali rozwikłać sprawę.

Myślę, że warto uprzyjemnić sobie czas czytając „Rodzinny sekret”, a i wrażeń wam nie zabraknie. Nie zwlekajcie tylko łapcie za książkę. Chętnie poznam wasze opinie i o nich z wami podyskutuję. Ja z całego serca polecam.

Świeżo po lekturze, więc czas na recenzję…

Adam Floriański prowadzi renomowane, warszawskie biuro genealogiczne. Zgłasza się do niego Marta Wielgórska, niespełna osiemdziesięciolatka, która chce odnaleźć swojego brata lub siostrę. Na łożu śmieci jej Mama wyjawiła otóż skrywaną przez całe życie tajemnicę-urodziła jeszcze dziecko i porzuciła je w szpitalu. Marta bardzo pragnie poznać rodzeństwo, wynajmuje więc Adama, który ma pomóc w poszukiwaniach. Finał okaże się być dla Marty niezwykle zaskakujący…

Książka jest typową obyczajówką, z bardzo lekkim wątkiem kryminalnym. Podoba mi się sposób, w jaki opisane są metody szukania naszych przodków. Opisy te są bardzo rozbudowane, czytelne, interesujące a przede wszystkim pełne wiedzy. Nawet nie spodziewałam się, że tak to wszystko może wyglądać. Zakończenie na duży plus. Zaskakujące, obfitujące w emocje. Przerosła mnie natomiast wielowątkowość i postacie. Rozumiem i doceniam wątek kryminalny oraz jego słuszność, jednak jest on dla mnie zdecydowanie zbyt okrojony, czuję wielki niedosyt!😉 Postaci natomiast jest dużo, odnoszę wrażenie, że można mieć momentami problem z odczytaniem zamysłu Autora.

Niemniej… polecam! To był dobrze spędzony czas i z chęcią poznam dalszą twórczość Pana Grzegorza.