Reminders of Him. Cząstka ciebie, którą znam

Jaka jest Wasza ulubiona książka Colleen Hoover? ❤️

Dla mnie było to już trzecie spotkanie z twórczością autorki. Po genialnym "It Ends With Us" i świetnym "Ugly love" przyszła pora na REMINDERS OF HIM, które miałam przyjemność czytać w oryginale na czytniku. Wiele o niej słyszałam, ale chyba nigdy nie czytałam opisu, więc nie robiłam tego też przed rozpoczęciem czytania - chciałam, żeby ta książka od początku była dla mnie zagadką🧐

To historia pełna bólu, fałszywych stereotypów i łatek, które, gdy już do nas przylgną, są trudne do pozbycia się. I naprawdę, przez niemal całą książkę byłam na zmianę zła i smutna przez sytuację, w jakiej znalazła się Kenna, główna bohaterka. Nikt nie zauważał jej cierpienia, bo uważano, że nie zasłużyła sobie na współczucie. A przecież jest tylko człowiekiem, jak każdy z nas - popełnia błędy, żałuje i ma uczucia...💔

Ileż ja się napłakałam na tej książce🥺 Przejechała mnie emocjonalnie jak walec i sprawiła, że trudno było mi tak po prostu zacząć czytać inną książkę. To chyba pierwszy raz, gdy miałam tak dużego kaca książkowego. Wiem już, co w twórczości Hoover widzą wszystkie jej fanki i chyba niedługo dołączę do grona wielbicieli książek CoHo - mam nadzieję, że nadal będzie grać na moich emocjach tak, jak dotychczas❤️

Czytaliście/macie w planach REMINDERS OF HIM?❤️

Mieliście kiedyś tak, że po przeczytaniu pierwszej strony książki wiedzieliście, że będzie ona całkowicie wyjątkowa. Mnie się to właśnie przytrafiło przy powieści mojej ulubionej autorki Colleen Hoover „Reminders of him” która była niezwykłe melancholijną, a zarazem niezwykłą opowieścią o stracie, nadziei i przebaczaniu.

„Reminders of him” opowiada historie Kenny Rowan, która w chwili gdy ją poznajemy wychodzi z więzienia po pięciu latach. Wraca do miejsca, gdzie zaczęła się jej historia. Musi zmierzyć się z przeszłością i zawalczyć o odzyskanie córki. Wszyscy już skreślili ją z życia córeczki, jedyna osoba, która nie skreśliła Kenny od razu jest Ledger Ward. Między nimi narodzi się nić porozumienia, tylko czy to wystarczy by odzyskać córkę? 💔

Jak dobrze wiecie, uwielbiam historie, jakie tworzy Colleen Hoover. Każda z jej powieści zawsze przynosi mi różne odczucia i doznania, mimo iż autorka w największym stopniu skupia się na miłości i uczuciach między dwójką ludzi. Jednak za każdym razem potrafi nas czymś nowym zaskoczyć, podoba mi się to, że Hoover nie kieruje się tylko i wyłącznie jednym schematem, wychodzi na przeciw wszystkim książkom o podobnej tematyce i tworzy coś nowego, świeżego. Dlatego ja - bez dwóch zdań, mogę nazwać się jej największą fanką i wiem, że przeczytam każdą książkę, która wyjdzie spod jej pióra. 

„Reminders of him” to dojrzała i szczera historia, jaką Colleen kieruje już do nieco starszych odbiorców. Ja ją pokochałam i jestem pewna, że na was też zrobi piorunujące wrażenie. To właśnie emocje odgrywają największą rolę w tej historii. Autorka pisze o tematach bolesnych i trudnych, ale robi to w taki wyważony i delikatny sposób, że czytelnik zanurza się w tych uczuciach razem z bohaterami. Poruszająca do granic możliwości historia, która wywołuje ogromny wachlarz emocjonalny. "Reminders of him" mnie zniszczyło, ale uświadomiło mi wiele niesamowicie ważnych rzeczy. Sami musicie tego doświadczyć tylko wtedy naprawdę zrozumiecie.

𝗠𝗼𝗷𝗮 𝗼𝗰𝗲𝗻𝗮 𝟰,𝟱/𝟱⭐

"Reminders of Him. Cząstka ciebie, którą znam" to wspaniała powieść, którą świetnie mi się czytało od początku aż do samego końca. Książka jest niezwykle dopracowana, a przedstawiona w niej historia jest bardzo dobrze rozbudowana i nie wyobrażam sobie, że coś mogłoby się wydarzyć inaczej w tej powieści. Książka jest trudna, często pokazuje, jak okrutna może być rzeczywistość, ale dzięki temu jest realistyczna. Bardzo podoba mi się postać Kenny, gdyż jest ona osobą złożoną. Z jednej strony chce walczyć o to, co dla niej najważniejsze, jednak z drugiej strony jest zagubiona i nie do końca wie, jak to zrobić.

Nigdy nie byłem wielkim miłośnikiem literatury obyczajowej, a tym bardziej romansu, ale jest parę klasyków, które sobie cenię i " Reminders of Him. Cząstka ciebie, którą znam" jest kolejną taką pozycją. Książka dostarcza bardzo wiele różnych emocji. Przechodziłem od smutku do radości, czytając tę historię o miłości i drugiej szansie. Wiele romansów jest napisanych w sposób tendencyjny, więc tym większa wyjątkowość "Reminders of Him...", że potrafi przedstawić "oklepany" temat w ciekawy sposób. Postaci dobrze napisane, sama narracja też ciekawie poprowadzona. Ja ze swojej strony polecam, zostałem miło zaskoczony:)

Kenna po pięciu latach pobytu więzieniu wychodzi na wolność, postanawia wrócić do miejsca, w którym jej życie uległo zmianie. Pragnie odzyskać córkę, jednak okazuje się, że bez względu jak bardzo się stara nadal są ludzie, którzy nie chcą jej w życiu Diem. Jedyną osobą, na którą w trudnych chwilach może liczyć Kenna jest Ledger, właściciel lokalnego baru. Pomiędzy Kenną a Ledgerem zaczyna się rodzić pewne uczucie, które jest dla obojga ogromnym ryzykiem i może wpłynąć na przyszłość Kenny i jej córki. Jakiej deyzcji dokona bohaterka? Czy znajdzie ona przebaczenie i szczęście?

Dawno nie czytałam książki autorki, a doskonale znam jej twórczość, więc kiedy zobaczyłam, że @wydawnictwootwarte będzie wydawało jej kolejną powieść widziałam, że nie będę mogła przejść obok niej obojętnie. Colleen ma niesamowicie lekki w odbiorze styl pisarki, co sprawia, że jej książki czyta się z przyjemnością, ja co prawda książkę czytałam na trzy razy, ale to tylko i wyłącznie dlatego, że chciałam sobie dawkować emocje jakie wywoływali we mnie Kenna i Ledger i również dlatego, że nie chciałam się z Nimi rozstawać. Autorka na niesamowity dar przelewania emocji na papier, tworzenia do bólu prawdziwych bohaterów i wplatania w swoje historie ważnych tematów, tym razem oczywiście było tak samo! Historia ta napisana jest z perspektywy obojga bohaterów, co pozwala nam zdecydowanie lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą oraz jakie uczucia nimi targają. Wszyscy bohaterowie tej powieści zostali w piękny sposób wykreowani, ale to postać Kenny zasługuje tutaj najbardziej na uznanie, nie jestem w stanie sobie nawet wyobrazić co ta młoda dziewczyna musiała przejść i jestem z niej dumna, że sobie ze wszystkim poradziła!Bardzo podobało mi się to, jak autorka nakreśliła relacje pomiędzy głównymi bohaterami, ja po prostu delektowałam się każdym słowem, każdym gestem, chłonęłam towarzyszące im wszystkie emocje. Każdy z bohaterów zupełnie inaczej radził sobie z żałoba i smutkiem, nie dopuszczając do siebie pewnych możliwości, a autorka w swojej powieści udowodniła, że przebaczenie niesamowicie oczyszcza duszę człowieka. Muszę oczywiście wspomnieć o niezwykle poruszających i pełnych bólu, ale również nadziei i miłości listach do Scottiego, które pisała Kenna, to co tam przeczytałam wywołało we mnie lawinę równych uczuć: wsparcia, troski, ale i smutku o los Kenny, chciałam z całym sił by w końcu i ona zaznała wewnętrznego spokoju i szczęścia, by w końcu mogła przytulić Diem. Na drodze bohaterów stanie naprawdę wiele przeciwności losu, które nie będą takie łatwe do pokonania, jednak przekonałam się, że lekiem na całe zło jest miłość, ta czysta, niczym nieskalana, prawdziwa miłość. To historia, która z pewnością zmusza do głębszej refleksji nad własnym życiem i wyborami jakich dokonujemy. Śmiało mogę powiedzieć, że to jedna z lepszych książkę jakie przeczytałam do tej pory! Łamie serce, by później kawałek po kawałku ponownie je posklejać. Ogromnie polecam! Moja ocena 10/10.

Kenna wychodzi na wolność. Po 5 latach pobytu w więzieniu wraca do miejsca, w którym zaczyna się i kończy jej historia. Nadszedł czas zmierzyć się z przeszłością, odzyskać córkę i zacząć budować nową, lepszą przyszłość.

Na miejscu okazuje się, że nie jest mile widziana. Jedyną osobą, która jej nie skreśliła jest Ledger. Pierwsza fascynacja przeradza się w romans. Granica jest jednak bardzo cienka, a życie lubi stawiać na naszej drodze ciężkie wybory. Właściciel lokalnego baru ma coś czego Kenna bardzo pragnie – Diem, córkę którą jej odebrano. Kenna będzie musiała zdecydować co jest dla niej najważniejsze…

Czasami po przeczytaniu książki ciężko jest wyrazić swoje uczucia słowami. Emocje siedzą gdzieś głęboko w nas, ale słowa nie chcą zostać wypowiedziane. Tak właśnie czuje się po przeczytaniu książki „Reminders of Him”.

Kiedy dowiedziałam się, że Colleen Hoover wydaje nową książkę, wiedziałam że muszę ją przeczytać. Ciekawość mieszała się z oczekiwaniem. Piękna okładka jako dopełnienie całości przyciągała mój wzrok na każdym kroku. Więc przeczytałam…

Poruszająca do granic możliwości, tak bardzo realna, przepełniona matczyną miłością i tęsknotą, ucząca wybaczać sobie i innym. Tak w jednym zdaniu opisałabym „Reminders of Him”. Autorka nie zawodzi. Czuje się emocjonalnie wykończona, a jednak chcę więcej. Tą książką autorka postawiła sobie wysoko poprzeczkę, ciężko będzie o niej zapomnieć.

RECENZJA

„[...] zamknęłam oczy i zapłakałam, bo życie potrafi być tak [motyla nóżka] ciężkie i okrutne, że wiele razy miałam ochotę się z nim pożegnać”.

Jak wiele bólu może znieść drugi człowiek? Jak wiele jeszcze udźwignie, nim w końcu spotka na swojej drodze to ukochane szczęście. Czy jest coś, co ukoi jego smutek? Sprawi, że jego życie stanie się znów piękniejsze, pełne barw.

„Reminders of him. Cząstka Ciebie, która znam” Colleen Hoover to bardzo smutna i bolesna historia. Opowiadająca o sile przebaczenia, zrozumienia. Opowieść o żalu, nadziei i stracie. To historia ludzi, którzy bardzo mocno walczą i równie mocno kochają.

Po pięciu latach pobytu w więzieniu Kenna Rowan wraca tam, gdzie wszystko się zaczęło. Chce zmierzyć się z przeszłością i odzyskać córkę. Niestety, okazuje się, że mostów, które spaliła, nie da się odbudować. Bez względu na to, jak ciężko pracuje, wciąż są ludzie, którzy wykluczają ją z życia jej dziecka. Jedyną osobą, która nie skreśliła Kenny, jest Ledger Ward, właściciel lokalnego baru. Między nimi rodzi się nić porozumienia, a potem fascynacja. Jednak romans wiąże się ryzykiem – relacja z Ledgerem może zadecydować o przyszłości Kenny i jej córki. Kenna będzie musiała odpowiedzieć sobie na pytanie, czy chce przeciwstawić się uczuciu i osiągnąć swój cel…

To była najsmutniejsza książka, jaką kiedykolwiek udało mi się przeczytać. Nie pamiętam już, kiedy czytając książkę, wylałam tyle łez. Płakałam, płakałam i jeszcze raz płakałam. „Reminders of him” poruszyła najgłębsze struny mojego serca. Sprawiła, że moje serce rozpadło się na milion malutkich kawałeczków. Musiałam się po niej pozbierać, żeby móc cokolwiek napisać. Już pierwsze słowa, pierwsza słowa oddają cały smutek tej historii. Dalej jest jeszcze smutniej i jeszcze boleśniej. Przy tej historii nie da się nie płakać, złamie nie jedno kamienne serce. Pomimo tego, że ta książka jest smutna, czyta się ja bardzo szybko. Autorka zabrała mnie do swojego świata i nie pozwoliła odejść. Nie będę ukrywać, że to było moje pierwsze spotkanie z twórczością Colleen Hoover. Ta jej gra słów, warsztat pisarski oraz emocjonalny rollercoaster, sprawiają, że tej książki nie da się nie przezywać. Przez tę historię się płynie. Collen Hoover stworzyła piękna, a zarazem bardzo trudną historię, w której bardzo ważna jest siła przebaczenia i miłość, która uleczy wszystkie rany. Jej bohaterowie nie byli bez skazy, bez swoich wad. Takich ludzi możemy spotkać na każdym kroku w prawdziwym świecie. Pokochałam ich całym swoim serduchem. Podziwiałam bohaterkę za jej waleczność. Za to, że się nie poddawała mimo tego, że los cały czas rzucał jej kłody pod nogi. Pogodziła się z własnym losem. Ja nie jej miejscu już dawno bym się załamała. W tej przepełnionej smutkiem i samotnością historii gdzieś tam tli się iskierka nadziei, że wszystko dobrze się skończy.

„Reminders of him. Cząstka Ciebie, którą znam” to historia, która otworzyła mi oczy na wiele trudnych tematów w moim życiu. Pozwoliła zrozumieć postępowania innych i obecność niektórych osób w moim życiu. Ta jedna książka sprawiła, że zakochałam się w twórczości Colleen Hoover. Zapoznajcie się z tą książką, bo naprawdę warto. Może Wam tez pomoże zrozumieć kilka rzeczy w Waszym losie.

Dziękuję Wydawnictwu Otwarte za egzemplarz recenzencki tej historii.

Chciałam zacząć swoją recenzję od najważniejszej, najzabawniejszej i najbardziej uroczej dziewczynki, jaką przyszło mi poznać dzięki tej pozycji. A mowa tutaj o Diem, która totalnie skradła moje serce. Dialogi z jej udziałem sprawiały, że uśmiech nie schodził mi z buzi! 🥰

.

A teraz do rzeczy! Ach jakże byłam rozdarta, kiedy poznawałam historię Kenny. Nie mogłam uwierzyć, dlaczego postąpiła ona w taki, a nie inny sposób, dlaczego podjęła swoje decyzje i przede wszystkim, dlaczego nie walczyła o siebie. Na początku ciężko było mi czuć względem niej jakiekolwiek współczucie za to, co zrobiła. Czułam, że jestem między młotem, a kowadłem całkiem jak Ledger, który raz niby sprzyjał naszej bohaterce, a innym razem rzucał jej kłody pod nogi. I bardzo chciałam zwrócić tutaj uwagę na postać męską. Ponieważ Ledger, kiedy zrozumiał, co tak naprawdę wydarzyło się w młodości okazał się niezwykle empatyczną, wspierającą i kochającą osobą. Pokochałam go, właśnie za to wszystko, co koniec końców uczynił dla naszej bohaterki.

.

Ta książka rozbudza na pewno wiele emocji. Od stresu, kiedy to czytałam na wdechu niektóre fragmenty, czując strach bohaterki. Przez smutek, w związku z pochopnymi decyzjami, które miały negatywny skutek na jej życie. Nie mówiąc już o współczuciu i podupadającej nadziei, kiedy obserwowałam rozpacz Kenny i to jak podejmowane przez nią kroki nie przynoszą tego czego ona by chciała. Oczywiście jak możecie się domyślać, wzruszyłam się. Ale nie, dlatego, że ta historia była smutna. Wzruszyła mnie dobroć Ledgera i to, czego udało mu się dokonać. Ta książka nie złamała mi serca, jednak musicie pamiętać, że każdy ma inną wrażliwość, więc tym bardziej powinniście sami przekonać się, jak może ona wpłynąć na Was.

.

Oczywiście wiecie doskonale, że polecam Wam tę książkę. Może nie zostanie ona moją ulubioną pozycją od Hoover, jednak już na zawsze będę o niej myśleć, kiedy tylko ktoś powie przy „Carpe Diem”!

Historia Kenny i Scotta nie ma szczęśliwego zakończenia. Jeden pozornie głupi wybryk, kompletnie odmienia losy dwójki zakochanych nastolatków. Dochodzi do wypadku, w którym ginie ukochany Kenny, a ona sama trafia do więzienia. Kiedy jednak wydawało się jej, że straciła wszystko, okazuje się, że jest w ciąży. W tym momencie wie, że pomimo trudności z jakimi zmierzy się odsiadując karę, gdy wyjdzie będzie toczyć walkę o swoje dziecko. Kiedy jednak opuszcza więzienie, nie jest to takie proste. Musi zmierzyć się ze wszystkimi możliwymi przeciwnościami losu, a największą z nich okazuje się nowo poznany mężczyzna imieniem Ledger.

Po pierwszych kilkunastu stronach tej książki nie byłam do niej zbyt pozytywnie nastawiona. Kiedy już na samym początku zostałam przywitana sceną miłosną, myślałam, że rozgryzłam całą historię i nic mnie w niej nie poruszy. Jednakże im dłużej zapoznawałam się z tą historią, tym bardziej pochłaniały mnie wszelkie wydarzenia i wszechobecne poczucie żalu i współczucia. Książka porusza temat żałoby i życia z poczuciem odrzucenia. Uważam, że oba te wątki były bardzo dobrze w niej zaznaczone, przez co wątek romantyczny jak dla mnie grał drugie skrzypce.

Oczywiście muszę przyznać, że absolutnie pokochałam zarówno Ledgera jak i Kenne. Powiedziałabym nawet, że Ledgera trochę bardziej ze względu na to, że bezgranicznie pokochał dziecko Kenny i Scotta zanim jeszcze miał okazję poznać kobietę, która je urodziła. Poświęcił wiele ze swojego życia aby pamięć o Scottcie nie przepadła.

Była to również pierwsza książka z jaką się spotkałam, która opowiadałaby o życiu po odsiedzeniu kary w więzieniu. To z jak wielką dawką samotności i wykluczenia musiała zmierzyć się główna bohaterka kompletnie rozbijała mi serce i sprawiała, że jedyne co sama chciałam dla niej zrobić, to przytulić ją i zapewnić, że wszystko pójdzie zgodnie z planem.

Nie mogę oczywiście nie poruszyć kwestii listów. W więzieniu Kenna bardzo nie potrafiła poradzić sobie ze swoimi emocjami wynikającymi z wypadku oraz faktu, że na świecie jest już jej dziecko, a ona nigdy nie była w stanie go zobaczyć. Jedna z kobiet poleca jej przelewać wszystko, co czuje, na papier. Tak też się dzieje, a adresatem listów zostaje oczywiście ukochany dziewczyny - Scotty. Czytając listy mamy wgląd w myśli Kenny i jeszcze lepiej pomaga nam to zrozumieć jej działania. Pogłębiają one również moim zdaniem poczucie lęku o losy Kenny oraz chęć niesienia jej pomocy.

Miałam okazję przeczytać już kilka książek autorstwa Hoover, jednak mam wrażenie, że ta była od nich nieco inna. Większość nich uważam za lekko przerysowane, jednak w kwestii Reminders of Him, nie odczułam tego, a wręcz przeczytałabym jeszcze więcej wzruszających scen ukazujących losy Kenny.

Czasem nadzieja pojawia się w najmniej oczekiwanym momencie, a miłość sprawia, że każda rana kiedyś się zagoi.

„Reminders of him” to powieść o odwadze, przebaczeniu oraz stracie.

Jeden błąd sprawił, że życie Kenny wywróciło się do góry nogami. Wypadek, w którym zginał jej chłopak – miłość życia, przyczynił się do utraty wszystkiego. Skreślona przez wszystkich, spędza lata w cierpieniu i samotności.

Po wyjściu z więzienia Kenna, chce odzyskać swoją córkę. Zaczyna ciężko pracować, by móc znowu być matką dla swojego dziecka. Jedyną osobą, która zaczyna ufać dziewczynie, jest Ledger – właściciel lokalu, w którym pracuje. Pomiędzy tą dwójką nawiązuje się romans.

Polecam

Dziś porozmawiamy sobie o konflikcie lojalności. Bywają bowiem w życiu tak trudne i złożone sytuacje, że choć rozumiemy racje i emocje stron w nie zaangażowanych, to jednocześnie mamy świadomość tego, że niezależnie od tego, po której stronie się opowiemy, ktoś będzie cierpiał. My zaś będziemy czuli się jak zdrajcy. W takim właśnie położeniu, choć jeszcze o tym nie wie, już wkrótce znajdzie się Ledger Ward, jeden z dwójki głównych bohaterów książki „Reminders of him. Cząstka. Ciebie, którą znam” Colleen Hoover, o której chcę wam opowiedzieć kilka słów.

A wszystko zaczęło się od dnia, kiedy do baru, którego jest właścicielem, weszła młoda kobieta, której serce wypełniał smutek, ale także nadzieja. Niemalże od pierwszej chwili zwróciła ona jego uwagę. Ma w sobie coś takiego, co nie pozwala mu oderwać od niej wzroku. Jest zupełnie inna od kobiet, które bywają tu zazwyczaj. Bardzo szybko okazuje się, że to przyciąganie jest odwzajemnione i pomiędzy tą dwójką coś iskrzy. Czar pryska, kiedy oboje zaczynają domyślać się, że choć nigdy wcześniej się nie spotkali łączy ich osoba, która niestety już nigdy nie wróci i cząstka siebie, którą ten ktoś po sobie zostawił w postaci dziś już czteroletniej dziewczynki, którą oboje bardzo kochają.

Kenna, bo tak właśnie ma na imię ta tajemnicza kobieta, wraca po pięciu latach pobytu w więzieniu, by odzyskać swoją córkę, której nigdy nie widziała. Jedna noc i wybór, którego wówczas dokonała, pozbawiły życia jedyną osobę, która naprawdę ją kochała, a ona usłyszała wyrok pozbawienia wolności na długie lata. Diem, otoczona miłością i opieką rodziców ojca ma szczęśliwe dzieciństwo. Wnuczka jest dla dziadków jedyną cząstką wypełniającą pustkę po stracie ukochanego syna oraz łagodzącą ból i żal wypełniający ich serca. Powrót Kenny burzy ich spokój.

Również Ledger walczy ze swoimi emocjami, ponieważ to właśnie tej dziewczyny powinien nadal nienawidzić. Przez to, co zrobiła, a może czego nie zrobiła, odszedł jego najlepszy przyjaciel. A ci, którzy są mu bliscy, cierpią po dziś dzień. Tylko mała Diem jest dla nich wszystkim promyczkiem szczęścia w otchłani rozpaczy. Jednak coś nie pozwala mu przekreślić tej dziewczyny.

Ona bardzo się stara i on to widzi. Jako jedyny daje sobie i jej szansę, by móc spojrzeć na przeszłość i teraźniejszość z jej perspektywy. Żadne z nich nie wie jeszcze, co przyniesie przyszłość. Jej wizja nie wygląda jednak najlepiej. Oboje zdają sobie sprawę, że ich relacje i uczucia, które do siebie żywią, mogą zaprzepaścić wszelkie nadzieje Kenny, a Ledger posądzony o zdradę i nielojalność może na zawsze stracić zaufanie dziadków Diem, a tym samym zostać pozbawionym wszelkich kontaktów z dziewczynką, którą kocha z wzajemnością najbardziej na świecie. Jak widzicie, mężczyzna znajduje się między przysłowiowym młotem a kowadłem. Czy z tej sytuacji jest jakieś wyjście? Co zrobi Kenna? O tym już musicie przekonać się sami, sięgając po książkę.

Ta historia poruszy nawet najtwardsze serca. To opowieść przesiąknięta bólem i cierpieniem. Na jej kartach poznajemy ludzi, którzy kochają te same osoby, ale których podzieliła śmierć jednej z nich. A teraz walczą o tę drugą, choć wszyscy chcą jej dobra. A wszystko wokół spowija poczucie winy, niewypowiedzianych słów i żalu. Jedyną właściwą drogą do odzyskania utraconego spokoju jest wzajemne wybaczenie i danie sobie drugiej szansy. Tylko, czy w tym przypadku, jest to jeszcze możliwe? Na to pytanie musicie znaleźć odpowiedź sami podczas czytania książki.

Na kartach tej powieści zostaje postawione przed czytelnikiem kilka bardzo ważnych pytań, które skłaniają do szeroko zakrojonej dyskusji. Między innymi, czy komukolwiek wolno odbierać matce prawo do poznania swojego dziecka w obawie, że zostanie nam ono przez nią odebrane? Kierując się przy tym także swoimi negatywnymi emocjami w stosunku do niej?

Czym jest poczucie dobra dla dziecka? Czy lepiej, aby nigdy nie poznało swojej matki, o której istnieniu nie ma pojęcia i miało szczęśliwe, ustabilizowane dzieciństwo, niż aby ją poznało, co na pewno wiele w jego życiu zmieni? I wreszcie, czy kobieta, która swoim postępowaniem odebrała innej kobiecie jej dziecko, ma prawo walczyć o odzyskanie swojego? Czy zasługuje na drugą szansę?

Kiedy czytamy te pytania, zapewne dla wielu z nas odpowiedzi na nie wydają się oczywiste. Jednak Colleen Hoover przypomina nam, że sytuacje, w których się znajdujemy, są tak wielowymiarowe, że niczego w życiu nie można uznać za pewne i oczywiste. Nie oceniajmy ludzi zbyt pochopnie, zanim ich nie wysłuchamy i nie poznamy okoliczności, tego, co się wydarzyło z ich perspektywy. Łatwiej jest poradzić sobie ze stratą, zrzucając winę na innych, ale musimy zdawać sobie sprawę z tego, że może to odcisnąć piętno na życiu wielu osób. Czasem dopiero po latach uświadamiamy sobie, że jedna rozmowa, mogłaby zmienić naprawdę wiele.

Kochani gorąco zachęcam was do spędzenia czasu z tą książką, ale przygotujcie się na silne emocjonalne przepychanki, wzruszenie i łzy. Przyznam szczerze, że na początku było mi ciężko wczuć się w tę historię, ale bardzo szybko zawładnęła mną bez reszty. Każdy z jej bohaterów stał mi się bardzo bliski i mocno pragnęłam, aby wszyscy znaleźli drogę ku wybaczeniu samemu sobie i innym, którego tak bardzo potrzebują, aby szczęście mogło do nich powrócić.

To bardzo wartościowa, przejmująca, refleksyjna i zapadająca w sercu swoich czytelników piękna opowieść o życiu, w którym cierpienie miesza się z nadzieją, a ból z troską o dobro tych, których kochamy. Pamiętajcie moi drodzy, najlepszym lekarstwem dla najgłębszych nawet ran może być tylko miłość.

Przyznawać mi się tutaj szybko, kto jeszcze nie zna książek Colleen Hoover? To dopiero moja druga powieść, ale stopniowo będę je sobie nadrabiać, a Wam radzę zrobić to samo🥰

.

🌿 Jenna Rowan po spędzeniu pięciu lat w więzieniu, wraca tam, gdzie wszystko się zaczęło, a zarazem i skończyło. Postanawia zmierzyć się z przeszłością i odzyskać córkę, co będzie bardzo trudne, jak wręcz niemożliwe. Ciężko pracuje, aby stanąć na nogi, ale ludzie ciągle wykluczają ją z życia jej dziecka. Jedyną osobą, która jej nie skreśliła i dała szansę, jest Ledger, właściciel klubu i przyjaciel jej zmarłego chłopaka. Z czasem pomiędzy tą dwójką dochodzi do romansu i będą musieli podjąć trudne dla nich decyzję.🌿

.

Sam pomysł na historię był strzałem w dziesiątkę. Książka ociekająca dramatem Kenny z powodu śmierci jej chłopaka, do którego to się przyczyniła oraz jej bezskuteczna walka o dziecko. Kogo nie wstrząsnęłaby ta historia i nie ścisnęła za serducho, która porusza bardzo ważne tematy. A między innymi jest to książka o odkupieniu win i wybaczaniu, przede wszystkim sobie samej za popełnione wcześniej błędy, których nie da się już naprawić, ale zawsze można zwalczyć o to, co jeszcze pozostało.

.

Autorka ma bardzo lekki styl pisania, ale jej historie są ciężkie, zawierają naprawdę wiele emocji. Do tego, tak pochłaniają, że nie jesteś w stanie odłożyć książki ani na chwilę. Oprócz tego świetnie zostały wykreowane i dobrane postacie, które się dopełniały. No i najważniejsze, bo autorka zawarła w tej historii bardzo ważne przesłanie, aby wybaczać innym, którzy nas skrzywdzili. Wybaczanie jest darem, więc gdy zostaniemy nim obdarowani, to nie zmarnujmy tej szansy i z niej skorzystajmy❤️

Nie miałam jeszcze przyjemności przeczytania książek Collen Hoover. Mam kilka na półce, ale dopiero teraz się skusiłam. Był to strzał w dziesiątkę.

"Reminders of him" to smutna historia, trudna i chwytająca za serce. Jest to opowieść o ludziach, którzy wiele przeszli, których rozdzieliła i jednocześnie połączyła wielka tragedia. Autorka potrafi tak prowadzić narrację, żeby nie popaść w zbytni sentymentalizm, po mimo, iż porusza tematy niezwykle emocjonalne, a nawet dramatyczne.

Polecam! Dobra lektura!

Moja miłość do twórczości Colleen Hoover jest dość chaotyczna – raz wzrasta, a jakiś czas później opada, tak w kółko. Rośnie ona zazwyczaj w momencie, gdy daję się porwać jej kolejnej powieści, chociaż to też nie jest tak zawsze. Wszystko zależy od tego, jak podoba mi się dana powieść. Ostatnio dużą popularność zaczęła zyskiwać jej najnowsza powieść, czyli Reminders of him. Oczywiście, nie byłabym sobą, gdybym również po nią nie sięgnęła. Czy tytuł ten zachwycił mnie równie mocno, co pozostałych czytelników? O tym w tej recenzji.

Pięć lat. Tyle czasu minęło, odkąd Kenna ostatni raz widziała największą miłość swojego życia i coś więcej niż więzienne kraty. Teraz kobieta wychodzi na wolność i dość trudno jej odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Postanawia zmierzyć się z bolesną przeszłością i zawalczyć o córkę. Szybko jednak okazuje się, że jest wiele osób, które zrobią wszystko, by pokrzyżować jej plany. Ledger jest właścicielem lokalnego baru i jednocześnie jedyną osobą, która w pewien sposób ufa Kennie. Pomiędzy tą dwójką zaczyna nawiązywać się nić porozumienia, lecz ich znajomość może na zawsze przekreślić szanse Kenny na odzyskanie córki. Czy rosnąca fascynacja może zostać zduszona w obliczu tak poważnej sytuacji?

Kiedy zaczynałam lekturę tej powieści, postanowiłam nie nastawiać się na nic konkretnego. Za wszelką cenę nie chciałam dopuścić do rozczarowania, choć tak naprawdę zawsze była taka możliwość. Początek okazał się dość... zwyczajny. Nie było fajerwerków, a ja nie od razu poczułam miłość w stosunku do tej historii. Z czasem jednak moja fascynacja zaczęła rosnąć, a historia Kenny powolutku wkradała się do moich myśli.

Główna bohaterka zdobyła moją sympatię. Kenna jest matką, której nie było dane poznać swojego dziecka. Nie było jej dane usłyszeć pierwszego słowa, zobaczyć pierwszego kroku i wielu innych pierwszych razy. Mimo tej świadomości bohaterka ta postanowiła zawalczyć o tak naprawdę jedynego członka rodziny, jaki jej pozostał. Za tę determinację, a jednocześnie kruchość bardzo polubiłam Kennę i nawet teraz, gdy o tym piszę, czuję napływające do oczu łzy. Przeszłość tej kobiety miała ogromny wpływ na teraźniejszość, a patrząc na to, co w rzeczywistości się stało - wzbudza to we mnie ogromne poczucie niesprawiedliwości.

Ledger to z kolei bohater, który wzbudził moje zaciekawienie od pierwszej chwili, gdy się pojawił, a jednak długo nie potrafiłam poczuć do niego większej sympatii. Przez znaczną część książki wolałam skupiać swoją uwagę na Kennie i jej problemach, choć Legder okazał się czymś w rodzaju koła ratunkowego. Nie wiem, jak to jest, że autorka za każdym razem tworzy swoich bohaterów tak, że na koniec wychodzi na to, że są oni tak pewni siebie, a jednocześnie za plecami innych pokazują swoją wrażliwość. W każdym razie ostatecznie Ledger zdołał zdobyć moją sympatię.

Pióro Colleen jak zawsze jest bardzo dobre i sprawia, że nawet po najmniej ekscytującym początku, książkę czyta się niemalże jednym tchem. Historia Kenny trafiła w najczulsze punkty mojego serca, sprawiła, że nie raz czułam ból i ogromny smutek. Chyba żadna autorka nie potrafi tak bardzo oddać ludzkich emocji, jak właśnie Colleen – a przynajmniej ja tak to widzę. Ta książka nie jest najlżejszą powieścią, jaką czytałam. Mnóstwo tutaj emocji, miłości i pragnienia spędzenia chociaż minuty w towarzystwie swojego dziecka, żałoby i braku przebaczenia.

Reminders of him. Cząstka ciebie, którą znam to książka, która jest idealna w swojej nieidealności. Tak po prostu. Zapadła mi w pamięci i dzięki zaznaczonym fragmentom, będę wracać do niej w przyszłości. Jeśli lubicie literaturę obyczajową, w której nie brakuje ludzkich dramatów, to ten tytuł zdecydowanie Wam polecam.

Jeśli mam być szczera to nie od zawsze byłam fanką powieści Colleen Hoover. Początkowo jej twórczość były dla mnie zbyt sentymentalna a nie tak romantyczna jakbym tego oczekiwała. Jednak z wiekiem wszystko się zmieniło, wówczas na nowo przeczytałam te książki, które kiedyś nie przypadły mi do gustu i dziś mam już całkowicie inne podejście. Dziś doceniam styl autorki, jej zrozumienie wobec świata oraz ujęcie miłości nieidealnej, szczerej i świadomej, takiej, która częściej mierzyć się z upadkami aniżeli wzlotami. Czytamy o tym również w "Reminders of him. Cząstka ciebie, którą znam" jako powieści silnie akcentującej otaczające nas realia.

Colleen Hoover analizuje świat na potrzeby swojej fabuły i robi to z podziwu godną wnikliwością. Uważam, że jej historie dużo szybciej znajdą poparcie u dorosłego czytelnika, ponieważ jesteśmy bardziej świadomi barier jakie stawiane są przed bohaterami. Autorka pisze pięknie, ale również i konkretnie, ponieważ jej historia nie jest wydumana czy opierająca się na niepotrzebnych przegadanych stronach a w fabule nieustannie coś się dzieje gdy kilka motywów łączy się w jedną spójną całość.

Kenna Rowan opuściła więzienie po pięciu latach i zrobi wszystko, by odbudować to co zaprzepaściła. W końcu ma córkę, która jej potrzebuje. Jednak nie każdy jest przychylnie nastawiony do kobiety, której przeszłość pozostawia wiele do życzenia. Wydaje się, że tylko Ledger Ward życzy jej jak najlepiej, ale i on ma swoje demony przeszłości. Razem więc stanowią zgrany duet, niestety zagrażający odzyskaniu przez Kennę córki. Czy przyjdzie jej więc wybierać między sercem a rozumem? I czy wybór naprawdę będzie oczywisty?

Piękny wyciskacz łez, w którym każdy ruch bohaterów wydaje się mieć podwójne znaczenie. Kenna to silna postać, która mimo traumatycznych doświadczeń walczy jak lew o odzyskanie dziecka. Z listów przeplatających kolejne rozdziały powoli odkrywamy karty przeszłości a to wiąże się z lawiną skrajnych emocji, które nie opuszczają czytelnika nawet po zamknięciu ostatniej strony. Trudno przejść bowiem obojętnie obok tam angażującej historii, która bez problemu mogłaby wydarzyć się w prawdziwym życiu: czytamy bowiem o bolesnych, rozdzierających serce wyborach, o trudnych przeżyciach, walce w każdym dniem. Autorka w piękny sposób porusza niezauważalne na co dzień kwestie, które pozwalają nam przewartościować własne poglądy i z innej zupełnie strony spojrzeć na tych, którzy popełnili w życiu błąd i proszą o drugą szansę.

"Reminders of him. Cząstka ciebie, którą znam" to jedna z piękniejszych propozycji od Colleen Hoover. Bardziej dojrzała, bardziej świadoma a zatem subtelnie inna niż wszystkie - opierająca się bowiem na trudach dorosłego życia, na źle podjętych decyzjach i nie zawsze racjonalnych działaniach, ale tym sposobem rewelacyjnie wpisała się w ramy powieści w pełni wiarygodnej. Całość czyta się z zapartym tchem, ponieważ fabuła trafia zarówno do serca jak i naszego rozumu a silne emocje sprawiają, że losy bohaterów ani przez moment nie były mi obojętne.

Colleen Hoover to jedna z moich ulubionych pisarek. Tym razem powraca z nową książką "Reminders of Him. Cząstka ciebie, którą znam" to opowieść, która chwyta za serce (zresztą jak każda z ksiażek Hoover). Tym razem przeniesiemy się w świat Kenny, która po odbyciu kary w więzieniu wychodzi na wolność i próbuje odzyskać córkę. Niestety nie jest to ani łatwe, ani oczywiste większość osób skreśliło kobietę kilka lat temu i jedyna osobą, która okazuje jej wsparcie jest właściciel baru. Relacje, trudne społeczne problemy i dylematy to coś w czym pisarka odnajduje się świetnie i tworzy wspaniałe powieści. Polecam!

❤️Recenzja premierowa❤️

"Było życie przed Tobą i życie podczas Twojego istnienia. Z jakiegoś powodu nie myślałam, że mogłoby istnieć życie po Tobie."

Kenna to kobieta, której życie w jednej chwili się zmieniło. Jeden popełniony błąd, nieprzemyślana decyzja, działanie pod wpływem szoku... To wszystko sprawiło, że pięć ostatnich lat było dla niej niezwykle ciężkim okresem.

Jednak wraca do miejsca, w którym wszystko się zaczęło. Do miejsca, w którym zostawiła cząstkę sobie. Do miejsca, które przepełnione jest osobami, które czują do niej gniew, lecz odwaga i chęć odzyskania dziecka sprawia, że ma w sobie tyle siły i determinacji, aby zmierzyć się z ludźmi, którym zabrała najważniejszą osobę. Bo kto jest w stanie zrobić wszystko dla swojego dziecka? Tylko mama. Kobieta, która nosiła je przez dziewięć miesięcy pod swoim sercem, po co ma żyć, kiedy nie może mieć go obok siebie?

To będzie dla niej ciężkie wyzwanie. Raz stracone zaufanie ciężko jest odbudować.

Tylko że jedna, osoba w tym mieście, tak do końca jej nie skreśliła. Ledger. To właśnie ten mężczyzna może stać się przepustką do świata, w którym jest jej córka. Czy będzie to takie proste? Jak wiele będzie musiała przejść i poświęcić, aby jej niebo na nowo się rozjaśniło?

"Reminders of him" to historia przepełniona bólem i poczuciem winy. Pokazuje, jak ciężka jest droga do odzyskania ukochanie osoby, kiedy straciliśmy sprzymierzeńców w tym trudnym świecie.

Nasza bohaterka przez te pięć lat musiała nazywać domem więzienną celę. To tam wiodła swoje życie i nie wiedziała, co dzieje się za murami tego strasznego miejsca. W dniu wydania wyroku jej życie się zatrzymało. W tym dniu straciła osoby, które dążyły ją zaufaniem. W tym dniu wszystko się zmieniło...

Jednak kiedy przyszedł czas rozwiązania ciąży, nie mogła poczuć tego, co czuły inne kobiety. Nie dane jej było przytulić jej maleństwa. Nie mogła widzieć, jak dorasta. Nie mogła usłyszeć jej pierwszego słowa. Nie mogła być obok niej, kiedy najbardziej jej potrzebowała. Wychodząc na wolność, chce to wszystko nadrobić. Czy będzie to takie proste? Czy życie kolejny raz zaśmieje jej się prosto w twarz?

Ta książka... Po prostu nie wiem, co powiedzieć. Ta historia była niezwykła, ale przy tym niejednokrotnie łamała serce. To jak zostały opisane tutaj wydarzenia, sytuację, emocje, tego po prostu nie da się wytłumaczyć. Tylko ta autorka potrafi wzbudzić niekontrolowane odczucia.

Autorka po raz kolejny wspięła się na wyżyny swojej twórczości. Ilość emocji i bólu, jakie dostarczyła nam ta książka, przechodzi najśmielsze oczekiwania. Ta historia złamie nie jedną osobę. Pokaże, że walka, która na nas czeka, wcale nie jest taka prosta i łatwa, jaka może się wydawać.

Były momenty, które szczególnie zapadły mi w pamięci. Były to listy do Scotty'ego... Niejednokrotnie podczas ich czytania miałam łzy w oczach, jednak tym, który wbił mi sztylet w serce, był moment, kiedy wiedziałam, co tak naprawdę się stało, że przyszłość naszej bohaterki jest taka, a nie inna. Jedna źle podjęta decyzja może mieć fatalne skutki. Jednak jak miała zareagować? Czy będąc w stanie totalnego szoku, myślimy racjonalnie?

Morał z tej książki jest taki, że nie ważne są błędy, które popełniliśmy w przeszłości, liczy się nasza zmiana, która dokonała się w teraźniejszości. Nie można patrzeć przez pryzmat tego, co było kiedyś. Liczy się tu i teraz...

„Ilu strat może doświadczyć jeden człowiek zanim postanowi się poddać ?”

Matka, która nigdy nie widziała swojego dziecka. Matka, która była w więzieniu i nie widziała, jak jej córka stawiała pierwsze kroki, zaczynała mówić. Nigdy nie usłyszała od niej "mamo". Ale kiedy nadchodzi czas, że Kenna po pięciu latach wychodzi na wolność nie ma nic. Nie ma przyjaciół, nie ma gdzie się podziać i nikt nie chce jej przyjąć do pracy. Jednak na swojej drodze spotyka Ledgera, mężczyznę, który zwrócił na nią uwagę. Ale kiedy oboje dowiedzą się, co ich łączy nic już nie będzie takie samo.

„Chcę, żeby spotkały ją dobre rzeczy, bo mam wrażenie, że nie doświadczyła ich od długiego, bardzo długiego czasu.”

Matka, która stara się zobaczyć swoje dziecko, ludzie, którzy winią ją za błędy przeszłości i on, ten który daje jej szansę, żeby pokazać, że nie jest wcale taką kobietą za jaką wszyscy ją mają.

„Czasami robimy coś dla ludzi, których kochamy, choć dla siebie byśmy tego nie zrobili.”

Colleen Hoover nie jest już laikiem i umie grać doskonale na uczuciach czytelnika. Teraz postawiła na opowieść matki i córki. Walki o ponowne zaufanie, przebaczenie i masę różnych emocji. Osądzanie innych zawsze wychodzi nam najlepiej, ale nigdy nie wiemy, jaką tak naprawdę skrywają historię i co się kryje za ich postepowaniem. Książka tak naprawdę dla każdego dorosłego czytelnika, dla matki, babki i córki. Nie powstrzymacie podczas lektury łez. Taka prawdziwa, bolesna a zarazem piękna historia, którą polecam dosłownie każdemu !

Colleen Hoover to autorka, której książki mogę brać w ciemno. Każda jej historia chwyta za serce i zostaje w pamięci na długo. "Reminders od him Cząstka ciebie, którą znam" to najnowsza książka autorki. Opowiada historię Kenny, której jedna zła decyzja zmieniła życie w piekło.

Kenna, po pięciu latach wychodzi z więzienia. Postanawia, wrócić do miasta, gdzie zmieniło się jej życie. Chce odzyskać córkę, tylko czy będzie jej to dane????

Przez jedną złą decyzję Kenna trafia do więzienia. Będąc w więzieniu okazuje się, że jest w ciąży. Po urodzeniu dziecko zostaje oddane pod opiekę dziadków, a dziewczyna traci prawo do opieki nad córką. Po latach pragnie odzyskać córkę, Diem, a jeżeli jej się to nie uda, to chce tylko wiedzieć, że jest szczęśliwa. Czy dziadkowie są na to gotowi, czy umożliwią jej spotkanie z dziewczynką???

Kenna nosi w sobie niesamowite pokładu żalu i smutku. Nie znam smutniejszej postaci. Cały czas gnębią ją wspomnienia i wyrzuty sumienia. W końcu przez nią zginął Scotty, mężczyzna, którego kochała. Sama sobie nie jest w stanie wybaczyć. Uważa, że na to nie zasługuje. Pisze listy do niego, w których zawiera wszystko. Pomaga jej to uporać się z bólem, ale i nie tylko. Chce, je kiedyś pokazać córce.

Kenna po powrocie, w miejscowym barze, poznaje mężczyznę. Jest to pierwszy mężczyzna, po Scottim, do którego czuję pociąg. Okazuje się on być najlepszym przyjacielem Scottiego. Ledger czuje fascynacje nowo poznaną kobietą, nigdy nie widział tak smutnej i samotnej osoby. Niestety dowiadując się kim ona jest, zmienia swoje zachowanie do niej. Czuje się rozdarty, z jednej strony chce być lojalny do rodziców Scottiego, ale z drugiej zaczyna czuć, że Kenna nie jest taką osobą za jaką ją uważał. Okazuje się, że jest on jedyną osobą, która może pomóc jej odzyskać córkę. Tylko czy romans to dobry pomysł???

Ledger, traktuje Diem, jak swoje dziecko. Dziewczynka uwielbia go. Dziadkowie, traktują go jak syna. Czy uda mu się ich przekonać by dali szansę Kennie??? Czy są gotowi na przebacznie???

"Urazy stanowią bolesny ciężar, ale dla ludzi, którzy cierpią najbardziej, jeszcze cięższe bywa przebaczenie."

Uwielbiam książki Colleen Hoover. To w jaki sposób autorka pisze o emocjach, jest po prostu niesamowite. Nie zliczę ile razy łezka w oku mi się zakręciła. Autorka złamała moje serducho, by powoli składać je na nowo. Ta historia jest smutna, a nawet bardzo smutna. Ale mimo wszystko napawa optymizmem. Jak wiele jest w stanie człowiek wybaczyć??? Widać, że wiele. Tylko trzeba znać fakty i umieć wybaczać. Trzeba dać sobie szansę na zrozumienie i przedłożyć szczęście innych nad swoje. Myśleć o szczęściu dziecka, bardziej niż o sobie. Jest to piękna historia o przebaczeniu i miłości, silniejszej niż wszystko. Jedna z lepszych książek autorki, która mocno chwyta za serce. Chcę więcej takich książek, a wam śmiało polecam. Pamiętajcie tylko, zaopatrzyć się w chusteczki, gwarantuję, że się przydadzą.

"Urazy stanowią bolesny ciężar, ale dla ludzi, którzy cierpią najbardziej, jeszcze cięższe bywa przebaczenie."

Za błędy, które Jenna popełniła kilka lat temu zapłaciła wysoką cenę, a pięć lat więzienia wydaje się najmniejszą z nich. Po odbyciu kary wraca w rodzinne strony. Chce zacząć wszystko od nowa, ale do tego prowadzi bardzo wyboista i stroma droga. Niespodziewanie rękę podaje jej Ledger, właściciel lokalnego baru i jednocześnie jedna z osób, która ma do dziewczyny ogromny żal.

Narracja poprowadzona jest pierwszoosobowo, równolegle przez dwóch głównych bohaterów. Styl jest lekki, łatwo przyswajalny, ale to emocje grają tu pierwsze skrzypce.

Fakty sprzed tragicznego dnia, który zmienił życie Kenny, kobieta opisuje w listach do swojego zmarłego chłopaka.

Po przeczytaniu tej książki mam totalny armagedon w głowie. Ścierają się dwie zupełnie odmienne płaszczyzny. Z jednej strony jestem zła, rozgoryczona, a wręcz wściekła na główną bohaterkę. Absolutnie nie godzę się z tym co zrobiła i nawet nie chcę wchodzić w jakiekolwiek dyskusje na ten temat. Z drugiej jednak, pomijając tę drażliwą część fabuły, jestem w stanie zrozumieć ogromną determinację kobiety, ale przede wszystkim matki, by poznać, przytulić, po prostu być ze swoim utraconym przed laty dzieckiem. W pełni rozumiem jednak też tę drugą matkę, która doznała jeszcze większej straty.

W cholerę ciężki temat i używam tego słowa z pełną świadomością. Po prostu nic innego nie określi wystarczająco mocno tego, co czułam w trakcie lektury.

To jest ten typ powieści, w której walkę toczą subiektywne odczucia z obiektywnym odbiorem fabuły, stylu i przekazu. By odpowiednio ją ocenić muszę schować do kieszeni osobiste doświadczenia i związane z tym odczucia. Pomijając ten aspekt przyznaję, że to bardzo dobra, dojrzała powieść niosąca ze sobą ogrom emocji i ukazująca, że warto czasem spojrzeć na wszystko z drugiej strony, dać drugą szansę i wybaczyć.

Jedyne co mi tutaj nie pasuje, to zbyt szybkie tempo relacji między głównymi bohaterami i przechodzenie kolejnych poziomów. Wiecie o co chodzi. W perspektywie całej powieści te sceny już na jej początku są po prostu słabe. Zaleciło kiepskim romansem. Dobrze, że dalsze wydarzenia utemperowały lekko zapał bohaterów i zwróciły uwagę na rzeczy ważniejsze.

Polecam!

Jak podczas czytania każdej książki Collen Hoover nie obyły się bez chusteczek (pomimo że jest to jedna z bardziej szczęśliwych książek tej autorki) Moje serce cierpiało od początku do końca książki! Matka, której odebrano dziecko, chcąca tylko mieć możliwość zobaczenia swojej córki… Jest to opowieść o tragedii, rozwoju i przebaczeniu i drugiej szansie. Jak zwykle, mocną stroną w książkach Colleen są bohaterowie i relacje. Dużą wartością w książce są listy pisane przez główną bohaterkę, z których możemy dowiedzieć się co czuła, jakie przeszła traumy i poznać historię z jej perspektywy. Autorka nie ocenia ludzi na dobrych i złych, lecz pokazuje, że ludzie popełniają błędy.

Kolejna powieść mojej ulubionej autorki wzruszyła mnie do łez. Niesamowite jest to, jak bardzo pisana przez Hoover historia może poruszyć drugą osobę. Podczas czytania książki miałam wrażenie, jakbym odczuwała emocje bohaterów razem z nimi, coś pięknego. Jest to dosyć ciężka powieść, od razu ostrzegam- nie dla każdego. Ale naprawdę warto po nią sięgnąć, choćby dla samego doświadczenia. Będę polecała tą książkę każdemu, bo dawno nic mnie tak nie poruszyło jak historia przedstawiona przez Hoover.

📚Reminders of him. Cząstka Ciebie, którą znam.📚

Od @colleenhoover ❤️

„Nie chce wierzyć w to, że są tylko dobrzy i źli ludzie, że nie ma nikogo pomiędzy. Nie chce wierzyć w to, że jestem gorsza od innych, zupełnie jakbym miała w sobie wiadro wypełnione po brzegi złem, które napełnia się na nowo, ilekroć coś się z niego uleje. Nie chce wierzyć w to, że jestem zdolna do powtórzenia czynów z przeszłości, chociaż po tylu latach ludzie nadal cierpią z mojego powodu.”

Po pięciu latach pobytu w więzieniu Kenna Rowan wraca tam, gdzie wszystko się zaczęło.

Chce zmierzyć się z przeszłością i odzyskać córkę. Niestety, okazuje się, że mostów, które spaliła, nie da się odbudować. Bez względu na to, jak ciężko pracuje, wciąż są ludzie, którzy wykluczają ją z życia jej dziecka.

Jedyną osobą, która nie skreśliła Kenny, jest Ledger Wars, właściciel lokalnego baru. Między nimi rodzi się nić porozumienia, a potem fascynacja. Jednak romans oznacza ryzyko-związek z Ledgerem może zadecydować o przyszłości Kenny i jej córki.

Kenna będzie musiała odpowiedzieć sobie na pytanie, czy chce przeciwstawiać się uczuciu i osiągnąć swój cel…

*opis pochodzi od wydawcy.*

🌸 Bardzo ciężko jest napisać recenzje do tej książki. Kocham historie od Colleen Hoover, każda, którą dotąd przeczytałam łamała mi serce na miliony kawałków, ale ta historia przebiła chyba wszystkie.

Autorka potrafi mocno złapać nas za serce, wywołać płacz, smutek, ale także uśmiech.

„Reminders of him” - opowiada nam o przebaczeniu, żalu, walce i o nowym początku. Waleczność Kenny była bardzo imponująca, była postacią, która wzbudzała we mnie wiele emocji - współczucie, nienawiść, ale także wielka miłość. Jest ona kobieta zagubiona, ale tez kochana i waleczną.

Listy Kenny do nieżyjącego już Scottego, były dla mnie ogromnym bólem. Bez chusteczek nie zaczynałam.

Kilka słów o Ledgerze, ale najpierw pytanie: „Czy jest szansa na znalezienie takiego mężczyzny w prawdziwym życiu?”.

Ledger był darem dla Kenny. To on jako pierwszy zobaczył w niej dobro, to on jako pierwszy spróbował jej pomóc, to on pokazał Kennie filmiki z życia Diem, by mogła chociaż zobaczyć jak wyglada jej córka.

Ledger jest bardzo opiekuńczym i troskliwym mężczyzna. Z wielka przyjemnością dopisuje go do listy moich fikcyjnych mężów.

Historia Kenny, Ledgera i Diem jest warta poznania, każdej wylanej łzy, każdego uśmiechu.

Proszę o zakup lub wypożyczenie książki, przygotowanie zapasu chusteczek i spędzenie niesamowicie pięknych i bolesnych chwil z tą historia.

Mocno polecam!

📚5/5

"Reminders of him" Colleen Hoover 🤍

Jeżeli obserwujecie mój profil już od jakiegoś czasu, to doskonale wiecie, że uwielbiam sięgać po książki autorstwa Colleen Hoover.

Autorka w swoich powieściach w mistrzowski sposób przyprawia czytelników o motyle w brzuchu, rumieńce na twarzy i przede wszystkim złamane serca.

W pełne smutku strony Colleen Hoover wplata zabawne dialogi i wzruszające sytuacje, które oddają realność prawdziwego życia.

Podczas lektury "Reminders of him" byłam w stanie na chwilę oderwać się od rzeczywistości i codziennych problemów, by choć przez moment wraz z bohaterami przeżyć coś niezwykłego.

Colleen Hoover po raz kolejny w znakomity sposób manewruje emocjami czytelnika, wywołując u niego skrajne uczucia takie jak niedowierzanie i smutek, by za chwilę zaserwować mu dawkę radości i nadziei.

Książka, została napisana lekkim i przyjemnym stylem, przez co przeczytałam ją w błyskawicznym tempie.

"Reminders of him" to historia, która jeszcze przez długi czas będzie gościć w mojej pamięci i sercu.

Jest to pozycja, która daje czytelnikowi nadzieję na lepsze jutro, łzy lecz przede wszystkim zrozumienie.

Colleen Hoover w swojej nowej powieści urzeka w sposobie narracji, prowadzeniu akcji oraz opisie postaci.

Już od pierwszych stron zakochałam się w tej historii, jednak dopiero po zakończeniu lektury, mając klarowny obraz na wszystkie wydarzenia z życia bohaterów, byłam w stanie w pełni zachwycać się warsztatem pisarskim autorki, który rozwija się z każdą kolejną wydaną przez Hoover powieścią.

Z ręką na sercu przyznam, że zostałam całkowicie oczarowana tą historią.

O przeżyciach Kenny czytałam z zapartym tchem i łzami w oczach.

Po lekturze "Reminders of him" nie zdołałabym ubrać swoich wrażeń, nawet w najbardziej wyrafinowane słowa.

Jest to po prostu nierealne! "Reminders of him" to wspaniała jak i łamiąca serce opowieść, którą pokochałam już od pierwszych stron!

Ocena 9/10

4.5/5 Colleen Hoover po raz kolejny przychodzi i odbiera mi mowę. Każda jej książka - ta co mi się podobała bardziej lub mniej, mnie zadziwia. Pismo tej autorki jest tak niesamowicie przyjemne! Od pierwszych stron czułam się poruszona historią Kenny. Podobało mi się jej nastawienie - rozumiała swój błąd, chciałaby cofnąć czas i to naprawić, ale jednocześnie stratę poczuły też osoby trzecie o których bohaterka nie zapomniała i nie chciała naruszać ich prywatności. Kobieta była w trudnej sytuacji i podziwiam ją za wytrwałość. Co do drugiego głównego bohatera - Ledger’a. Od początku miał mój szacunek, a zyskał jeszcze większy, gdy po dowiedzeniu się prawdy nie skreślił Kenny i dał jej szanse. Całkowicie się zgadzam z opinią umieszczoną na skrzydełku dotyczącej tego, że „Reminders of him” to taka druga wersja książki „It ends with us”. Odnajdziemy tu wątek drugiej szansy, przebaczenia i miłości. Colleen - rób to dalej, bo robisz to genialnie! Polecam

Kenny po pięciu latach wychodzi z więzienia. Nie liczy się dla niej nic innego jak pragnienie oddzyskania córeczki, która została jej odebrana zaraz po porodzie. Niestety nic nie idzie po jej myśli, ludzie nie potrafią zapomnieć i wybaczyć jej tego co zrobiła. Jedyną osobą, która dała Kenny szansę jest Ledger, jednak ich relacja oznacza ryzyko.

Colleen Hoover poraz kolejny udowodniła, że jest mistrzynią gry na emocjach czytelników. Naprawdę rzadko mi się zdarza płakać podczas czytania, jednak przy twórczości Hoover się nie da, zawsze zakręci się chociażby jakaś łezka. Przy tej pozycji najbardziej poruszyła mnie końcówka, jednak cała historia jest niesamowicie smutna i bolesna, przeżywałam to wszystko całą sobą i starałam się zrozumieć każdego z bohaterów.

Kenna jest zdeterminowana i widać, że zrobiłaby dosłownie wszystko, żeby móc chociaż przez sekundę  zobaczeć swoją córeczkę, którą choć nie znała to była dla niej całym światem i tylko ona trzymała ją przy życiu. Wielokrotnie jej współczułam, ale i również podziwiałam, sporo przeszła i nadal przechodziła, życie w ogóle się do niej nie uśmiechało, co było nie fair, jednak żyła pełną nadziei, nawet w najtrudniejszych chwilach.

Jeżeli chodzi o opiekunów małej Diem to również rozumiałam ich obawy, żal i złość, sama nie wiem w jaki sposób postąpiłabym na ich miejscu. Dla nich dziewczynka również była wszystkim, wychowali ją od początku i kochali, nie mogli pozwolić na utratę jej.

Ledger również nie miał lekko, chciał jak najlepiej dla Diem i nie wiedział jak ma postąpić, jak zrobić, żeby było dobrze. Był świetnym przyjacielem i partnerem, to on wspierał Kenny, chociaż sam na początku nie miał o niej dobrego zdania. Ujrzał w dziewczynie coś, czego nie widzieli inni i wiedział, że ta kobieta jest potrzebna w życiu córeczki, choć może wydawać się inaczej. Ich relacja była co prawda ryzykowna, jednak piękna. Miło było widzieć, że w życiu Kenny coś ruszyło na przód i ma sojusznika.

Było mi żal każdego z bohaterów, nie było tu czarnych charakterów, ich kreacja była jak najbardziej prawdziwa przez co tymbardziej poczułam tę historię i oddałam się jej całej. "Reminders of him" pokazuje jak wygląda strata i walka o kogoś, kogo się kocha oraz jak czasami ciężko jest przebaczyć i zapomnieć, jednak jest to potrzebne, aby móc w końcu zacząć normalnie żyć, nie oglądając się co chwilę za siebie.

ZDECYDOWANIE POLECAM