Przepraszam

„Przepraszam” to najnowsza propozycja powieściowa od Marcela Mossa.

Wydarzenia śledzimy w narracji pierwszoosobowej głównej bohaterki Julity, poznajemy ją w momencie, gdy porwano i zamordowano pięcioletnią córeczkę jej przyjaciółki, a ona sama jest świeżo upieczoną matką.

Moss nie bierze jeńców, jego historie są mocne, epatujące brutalnością i okrucieństwem, ocierające się o patologię, wywołujące w czytelniku dyskomfort.

Julita, jak i pozostali bohaterowie, okazuje się mieć drugą twarz i skrywać wiele niechlubnych tajemnic z przeszłości, ale to nic w porównaniu z tym, co ukrywa jej mąż. Każdy wydaje się hodować w swym wnętrzu bestię, która przy odpowiednim splocie okoliczności wyrwie się na wolność, by siać chaos i zniszczenie. Ilość toksyków na metr kwadratowy przyprawia tutaj o lekki zawrót głowy. Autor żongluje zaskakującymi plot twistami niczym wytrawny cyrkowiec. Nadmiar szokujących zbiegów okoliczności, przesadny dramatyzm oraz powierzchowność w potraktowaniu tematu, sprawiły, że całość wydaje się mało prawdopodobna.

Marcel Moss znów uderza prosto w emocje. Jego najnowsza powieść PRZEPRASZAM to thriller psychologiczny, który wciąga od pierwszej strony i nie pozwala odłożyć książki, dopóki nie poznamy wszystkich tajemnic. Jeśli szukacie historii, która wbije Was w fotel, to właśnie ją znaleźliście! 😱

Na początku wszystko wydaje się zwyczajne – Tessa i Mariusz prowadzą poukładane życie, do czasu gdy ich pięcioletnia córka zostaje porwana i brutalnie zamordowana. W obliczu niewyobrażalnej tragedii wspiera ich para przyjaciół – Julita i Ben. Julita jest przekonana, że jej życie jest niemal idealne, ale pewnego dnia wraca do domu i znajduje kartkę z jednym słowem: PRZEPRASZAM. Początkowo nie zwraca na to większej uwagi, ale szybko okazuje się, że to dopiero początek koszmaru. Ben znika, a na jaw wychodzą fakty, które burzą jej świat.

Moss w mistrzowski sposób buduje napięcie, stopniowo odkrywając przed czytelnikiem kolejne sekrety. Każdy rozdział zostawia nas z jeszcze większą ilością pytań, a odpowiedzi są równie szokujące, co przerażające. Autor nie boi się mrocznych tematów, a cała historia jest jak układanka, której elementy wskakują na miejsce dopiero na samym końcu.

Największym atutem książki jest sposób, w jaki Moss prowadzi narrację. Świetnie wykreowani bohaterowie, dynamiczna akcja i nieprzewidywalne zwroty sprawiają, że trudno oderwać się od lektury. Każda postać jest wielowymiarowa, a ich motywacje i emocje są wiarygodne. Autor doskonale pokazuje, jak cienka jest granica między miłością a obsesją, zaufaniem a zdradą, dobrem a złem.

Nie da się ukryć, że PRZEPRASZAM to książka, która budzi skrajne emocje – od współczucia, przez gniew, aż po strach. To historia, która pokazuje, jak przeszłość potrafi nas dopaść w najmniej oczekiwanym momencie i jak trudno jest poznać drugiego człowieka do końca.

Fabuła „Przepraszam” koncentruje się wokół tragedii, która dotyka Tessę i Mariusza. Porwanie, a następnie brutalne morderstwo ich pięcioletniej córeczki wstrząsa nie tylko ich życiem, ale również życiem Julity – najlepszej przyjaciółki, która stara się ich wspierać po stracie. Jej dotychczas szczęśliwe, ułożone życie wali się jak domek z kart, gdy ukochany mąż Ben znika pewnego dnia bez śladu, pozostawiając po sobie wyłącznie karteczkę ze słowem „przepraszam”. W miarę postępu toczącego się śledztwa w sprawie śmierci dziecka na jaw wychodzą skrywane tajemnice, które komplikują relacje między bohaterami.

Moje odczucia po lekturze są umiarkowanie pozytywne. Styl autora bardzo mi odpowiada i sprawia, że każdą książkę czyta się przyjemnie, płynnie, a fabuła wciąga, jednak w porównaniu z doskonałą „Grotą”, „Przepraszam” jest mniej intensywne i zabrakło mi jakiegoś magnetyzmu. Autor znowu porusza trudne, bolesne tematy i skupia się na analizie psychologicznej postaci, co dla mnie jest dużym atutem. Mam jednak dwie uwagi, dotyczące tego, co mi nie pasowało. Pierwszą z nich jest odczucie, że Julitę na siłę wtłoczono w rolę matki, jakby posiadanie przez nią dziecka wpływało na lepsze rozumienie bólu Tess, podczas gdy Julita kompletnie nie zachowuje się jak matka, a jej syn jest jak dodatek lub zabawka podrzucana pod opiekę innych. Drugą jest zakończenie, po którym czuję duży niedosyt.

Mimo tych dwóch zastrzeżeń „Przepraszam” czytało mi się bardzo dobrze i uważam, że to solidny thriller, po który warto sięgnąć.

"Byłam jed­nak taka szczę­śli­wa… Czu­łam, że mam przy sobie ide­al­nego męż­czy­znę. Dziś wiem, że żyłam iluzją. Ide­ały nie ist­nie­ją. I pod żad­nym po­zo­rem nie można ufać lu­dziom, któ­rzy się na nie kreu­ją."

Porwanie i brutalne morderstwo pięcioletniej Basi zamienia życie Mariusza i Tessy w koszmar. Prowadzone śledztwo nie przynosi niestety żadnych odpowiedzi. Tessa przechodzi załamanie nerwowe, a Mariusz stara się znaleźć mordercę córki. W tym czasie, w życiu ich przyjaciół – Julity i Bena – również z dnia na dzień dzieje się coś nieoczekiwanego. Julita, która dotychczas wydawała się mieć wszystko – szczęśliwe małżeństwo i wymarzone dziecko – znajduje w swoim domu kartkę z jednym słowem: „PRZEPRASZAM”. Początkowo bagatelizuje wiadomość, ale szybko odkrywa, że to początek walki o prawdę. Mroczne sekrety Bena, przyjmują postać realnych zdarzeń z przeszłości, tym samym zmieniając jej życie na zawsze.

„Przepraszam” to thriller psychologiczny, który od pierwszych stron wciąga i trzyma w napięciu. Marcel Moss to mistrz w budowaniu atmosfery niepokoju i tajemnicy. Wielokrotnie udowodnił, że potrafi stworzyć książkę, od której nie można się oderwać. Pokazuje, że człowiek jest ogromną tajemnicą, a jego natura jest odwieczną zagadką. Każdy z bohaterów tej książki do czegoś dążył i chciał coś osiągnąć. Motorem napędowym działań były różne aspekty życia ludzkiego: miłość, wiara, ale także zemsta. Autor doskonale oddaje wewnętrzne rozterki bohaterów, którzy w obliczu kryzysu muszą zmierzyć się z trudnymi prawdami o sobie i innych, a te z kolei które prowadzą ich do błędnych decyzji. Julita to kobieta zdradzona, która za wszelką cenę pragnie dowiedzieć się dlaczego jej mąż ją opuścił. Podążając prawdziwymi śladami przeszłości jej męża, odkrywa brudną i nie do uwierzenia okrutną prawdę. Gonitwa myśli i spotkania z osobami, z którymi Ben był związany w przeszłości powoli rozwiązują wszelkie niejasności i kłamstwa. Czy zaangażowanie Julity spowoduje, że Ben wróci do domu? Jaka jest jego prawdziwa przeszłość? Co wydarzyło się w czasach szkolnych, że Ben ukrył prawdę?

„Przepraszam” to powieść, która porusza wiele ważnych tematów takich jak zdradę, zaufanie do drugiej osoby czy żałobę. Moss pokazuje również jak w obliczu kryzysu wyglądają relacje międzyludzkie. Niektóre związki umacniają swoje więzi, a inne rozpadają się. W trudnych sytuacjach zmienia się postrzeganie tych, którym ufamy, kiedy odkrywamy ich mroczne tajemnice. W tle przewija się także pytanie o to, jak traumatyczne przeżycia z dzieciństwa mogą kształtować dorosłe życie. Mieliśmy okazję poznać nieco bardziej Bena i dostrzec, że szkoła, rówieśnicy i najbliżsi mocno zaingerowali w rozwój i psychikę chłopca, a w przyszłości dorosłego mężczyzny.

Książka trzyma w napięciu od początku do końca, prowadząc czytelnika przez sieć kłamstw i odkryć. Zaskakujące zwroty akcji, elementy nie pasujące do układanki, niejednoznaczne zakończenie i gra na emocjach sprawiają, że „Przepraszam” to thriller, który z pewnością na długo zostanie w pamięci. Marcel Moss stworzył powieść, która angażuje, porusza i nie pozwala na łatwe przewidywanie kolejnych wydarzeń.

" [...] To takie straszne, gdy jedna z najbliższych ci osób tak cierpi, a ty możesz jedynie trzymać ją za rękę i pocieszać, choć wiesz, że już nigdy nie będzie normalnie. [...]"

Marcel Moss w wyjątkowym stylu, powrócił do nas ze swoją najnowszą książką pod tytułem "Przepraszam".

Na samym początku postawię wam pytanie: czy bezgranicznie ufacie swoim drugim połówkom?

Julita — główna bohaterka wierzyła, że ma cudownego męża, który nie ma przed nią żadnych tajemnic. Nie spodziewała się tego, co ją spotkało. W jednej chwili jej życie wywróciło się do góry nogami. Pocieszała swoi przyjaciół, po stracie ich ukochanej córeczki, a sama otrzymała brutalny cios od życia. Los z niej zakpił. Bardzo współczułam tej bohaterce. Nie wiedziałam, jak mogę jej pomóc. Miałam nadzieję, że szybko poznam prawdę dotyczącą jej męża.

Wszystko zaczęło się ładnie układać, a tu nagle Marcel Moss powywracał wszystko do góry nogami, a na końcu zostawił mnie w totalnym szoku.

Poznajemy również wcześniejszą historię życia Bena — męża Julity. Tutaj mocno się zdziwiłam i przeraziłam.

Ta książka uświadomiła mi, że warto zawsze być uczciwym wobec siebie i robić wszystko zgodnie z własnym sumieniem, a nie sumieniem innych. Umiesz liczyć? Licz na siebie.

W "Przepraszam" Marcela Mossa uważajcie, komu ufacie. Nie każdy jest tutaj czysty i nie każdy działa fair.

Jak każda powieść tego autora, tak i ta trzyma czytelnika w napięciu aż do ostatniej strony.

Fabuła jest mocna, wstrząsająca i nie da się o niej tak łatwo zapomnieć. Sam początek jest przerażający i wywołujący potok łez. Takie emocje tylko u Mossa.

"Przepraszam" jest jedną z lepszych powieści Marcela Mossa. Idealnie nadaje się dla osób o mocnych nerwach.

W ubiegłym tygodniu swoją premierę miała najnowsza książka @[Adres usunięty] . Jako fanka jego twórczości, nie mogłam sobie odmówić lektury. 😊 Szczerze podziwiam autora za wyobraźnię i nowe pomysły. Książki spod jego pióra zawsze wywołują we mnie ogrom emocji. ❤️‍🔥

Mroczny świat, skrzętnie budowane napięcie, nieoczekiwane zwroty akcji, to wszystko sprawia, że ciężko odłożyć tę książkę na półkę!

•

Życie Julity od kilku tygodni kręci się wokół przyjaciół: Tessy i Mariusza. Ich pięcioletnia córeczka została uprowadzona z przedszkolnego podwórka, a następnie jej zmasakrowane ciało zwyrodnialec porzucił na wysypisku śmieci. Małżeństwo pogrążone w tragedii, nie może pozbierać się po stracie ukochanego dziecka. Z Tessy uszła cała życiowa energia, jest cieniem samej siebie, a Mariusz pragnie jedynie pomścić śmierć małej Basi. Zwierza się Julicie z małżeńskiej zdrady i swoich podejrzeń. Błaga ją o pomoc, próbując nawet szantażu.

Tymczasem w poukładany świat Julity również wkrada się chaos. Przykładny mąż okazuje się kłamcą, porzuca rodzinę zostawiając po sobie suche: PRZEPRASZAM. Kobieta nie może uwierzyć, że dała się tak omamić. Ufała Benowi bezgranicznie, a on okazał się zupełnie kimś innym. Jego liczne zdrady i kłamstwa, to dopiero początek szokujących informacji, jakie udaje się jej odkryć.

•

Angażująca fabuła, poruszająca mnóstwo trudnych tematów, ukazująca rozterki i wewnętrzne dylematy bohaterów oraz ciekawe zakończenie. Dla mnie ekstra. 👌 Polecam! 🔥

•

Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwofilia . ❤️

[Współpraca reklamowa Wydawnictwo Filia]

U mnie to zdecydowanie Marcel Moss, jego książki raczje mnie nie zawodzą. Tym razem sięgnęłam po "Przepraszam", po raz kolejny autor przedstawia nam historię z mocno zaskakującym zakończeniem. 

Na początku poznajemy Julitę i Beniamina, którzy wychowują małego synka Rafałka. Ich spokojne życie zostaje zachwiane, kiedy pięcioletnia córka ich przyjaciół - Tessy i Mariusza - zostaje porwana, a następnie brutalnie [Adres usunięty] Pewnego dnia, kiedy Julita wraca do domu, nie zastaje tam męża, a na stole leży jedynie kartka z jednym słowem “Przepraszam”. Niedługo potem nieznajomy ujawnia jej, że Beniamin nie jest tym za kogo się podaje. W jednej chwili świat kobiety wywraca się do góry nogami. Zdesperowana, postanawia rozpocząć poszukiwania na własną rękę. 

“Przepraszam “ to kolejny mroczny thriller Marcela Mossa, po który sięgnęłam niemal w ciemno - i znów się nie zawiodłam. Autor serwuje nam pełną napięcia historię, przepełnioną mnóstwem tajemnic. Akcja rozgrywa się na dwóch płaszczyznach czasowych: w teraźniejszości, gdzie śledzimy desperackie poszukiwania Julity, oraz w przeszłość, która odsłania tajemnice młodości Beniamina. Do samego końca czułam się wodzona za nos - żaden z moich pomysłów na rozwiązanie zagadki się nie sprawdził. Finał nie tylko rozwiał wszelkie domysły, ale także pozostawił mnie w ogromnym szoku.

Książka rozpoczyna się mocno. Fabuła opiera się na porwaniu i brutalnym morderstwie dziecka. Nie byłam pewna czy ta powieść jest dla mnie, ale na szczęście autor skupił się na bohaterach tej powieści, ich przeszłości i śledztwu, które prowadzą na własną rękę.

Poznajemy dwie pary małżeńskie. Jedna z nich to rodzice małej Basi, których świat nagle runął. Tessa, matka dziewczynki nie najlepiej znosi żałobę, zaś jej mąż Marek szuka winnego. Druga para to ich przyjaciele, Natalia i Ben, rodzice Rafałka. Wspierają ich bardzo, sami korzystając z tego powodu z pomocy siostry Natalii, która od niedawna spotyka się z Arturem.

Pewnego dnia Ben nagle znika, zostawia jedynie kartkę z krótkim " przepraszam". Julita szuka go z pomocą Marka i w trakcie poszukiwań na jaw wychodzą coraz to nowe fakty z życia jej męża. Część z nich jest dla niej tak absurdalna, że zastanawia się czy ona w ogóle znała człowieka, który jest jej mężem.

Moss jak zwykle perfekcyjne ukazał ludzkie wady i słabości, które sprowadzają na nich nieszczęścia.

Poznajemy krok po kroku tajemnicę z przeszłości Bena. Najbardziej jednak podobały mi się wyraźne, charakterystyczne sylwetki bohaterów. Matylda - wow. Skomplikowane studium ludzkiej, spaczonej psychiki i ukazanie jak bardzo ludzie potrafią być zazdrośni, zawistni, unikający kary i zdolni do hipokryzji. Jak w obliczu zagrożenia potrafią zrobić wszystko by przetrwać. Jeśli miałabym podsumować jednym słowem tą książkę byłaby to zemsta. Zemsta jest kobietą. A czasami przepraszam to mało. Zakończenie takie, że długo niedowierzałam...Polecam najnowszą powieść Marcela Mossa

Już w opisie książki zostaje zarzucana (całkiem udanie z resztą) przynęta w postaci ciekawego opisu, który zachęca do sięgnięcia po książkę. Jest zbrodnia, jest zniknięcie, są też sekrety i tajemnicza przeszłość. Wszystko to składa się na ciekawe śledztwo oraz chęć zemsty i poznanie prawdy. Jednak zakończenie nie spełniło moich oczekiwań. Lubię w pojedynczych historiach, gdy wszystko na końcu jest jasne. Bez względu, w jaką stronę pokieruje ją autor, niech koniec będzie pełny. Tu mi tego zabrakło. Ogólnie fabuła nie jest czymś odkrywczym czy innowacyjnym, jednak spełnia swoje zadanie i sprawia przyjemność podczas czytania. To fajna pozycja z mieszanką kryminału oraz thrillera, którą czyta się szybko i bez większego wysiłku, by połapać się w historii mimo kilku zapętlających się ze sobą wątków. Lubię książki autora i chętnie sięgnę po kolejne pozycje.

W przypadku twórczości Marcela Mossa już od lat mam w głowie pewne sprawdzone i logiczne równanie. Mrok plus szokujący problem społeczny plus niespodziewane zakończenie równa się Marcel Moss. Przeczytałam naprawdę wiele książek autora, a doświadczenie czytelnicze nauczyło mnie jednego- niczego nie oceniać i nie dzielić symbolicznej skóry na niedźwiedziu, póki nie przeczyta się ostatniego wyrazu. Lepiej, aby konsekwentnie obserwować każdą wykreowaną postać, gdyż, zgodnie ze znanym hitem śpiewanym przez Anitę Lipnicką, wszystko się może zdarzyć…

W moim czytelniczym gronie nie ma już osoby, która nie zetknęłaby się choćby z jedną powieścią autora. Zdaję sobie jednak sprawę, jak ogromny jest świat miłośników słowa pisanego. Nowi czytelnicy, a wkrótce zagorzali fani, powinni przed wyborem książki zerknąć na fejsbukowy profil autora. Wówczas wszystko stanie się jasne, a dba o to sam Marcel Moss. Z niemal zegarmistrzowską precyzją podaje nam coś w rodzaju mapy swojej twórczości. Dowiadujemy się, od jakiego tytułu najlepiej zacząć, a dzięki takim radom czytelnicy nie odczuwają chaosu czy zniechęcenia.

„Przepraszam” to kolejny jednotomowy thriller psychologiczny- historia w nim zawarta jest jak zwykle przeznaczona dla ludzi o mocnych nerwach. Mówi się, że proszę, dziękuję i przepraszam to najważniejsze i zarazem najpiękniejsze słowa w naszej kulturze. Czy jest tak i tym razem, gdy zapoznajemy się z najnowszą powieścią Marcela Mossa? Jestem świeżo po lekturze i stwierdzam, że pisarz potrafi zmienić nasze myślenie odnośnie do wielu problemów, ale trzeba być mistrzem, by słowo przepraszam nabrało zupełnie innego, dramatycznego znaczenia. Jeszcze do niedawna śmiałabym się z takich wniosków, ale teraz zabawa się skończyła, a zaczęło trzeźwe myślenie. Jestem przekonana, że autor zaskoczy wielu odbiorców. O to mu przecież chodziło, w moim przypadku znowu po mistrzowsku zdobył swój cel. Brawo. Nie przepraszajmy jednak za to, że czytamy wstrząsające opowieści, w których nie ma miejsca na bajkowe życie- róbmy to, jeżeli takie mamy upodobania.

Na ogromną uwagę zasługuje też okładka- niemal od razu przypomniała mi się inna fantastyczna powieść pisarza, a konkretnie chodzi o „Mordercze instynkty”. Po raz kolejny na pierwszym planie zauważalna jest nie tylko krew, ale i obrączka. To chyba niezbyt bajkowy obraz dla zakochanych par… Okładka książki pt. „Przepraszam” jest jednak dodatkowo tajemnicza- może i standardowe koperty są już archaiczne, ale każdy chce poskromić ciekawość i wiedzieć, co znajduje się w środku. Nic prostszego- trzeba tylko zapoznać się z najświeższą propozycją czytelniczą, nie grozi nam przy tym strata czasu.

Marcel Moss nie byłby sobą, gdyby nowej historii nie rozpoczął z przytupem i wielką dawką strachu. Czytelnicy skupią się na historii dwóch par: Tessy i Mariusza oraz Julity i Bena. Pierwsza z nich doznaje szoku, załamania, gdyż Basia, ich przesłodka córeczka zostaje porwana. Czy się odnajdzie- tego nie zdradzę, ale nie wyobrażam sobie osobiście zetknąć się z takim koszmarem. Przyjaciółka Tessy, Julita, staje niemal na rzęsach, by wesprzeć załamaną kobietę. Sam opis jest bardzo dosłowny i podczas czytania musiałam sięgnąć po garść chusteczek. Jestem pewna, że nie okażę się jedyną czytelniczką, która uroniła łzy. Jakby tego było mało, idealne jak dotąd małżeństwo Julity i Bena sypie się jak przysłowiowy domek z kart. Dlaczego kochający mąż, ojciec małego Rafałka, znika bez śladu, a jedyna forma wytłumaczenia się to słowo przepraszam napisane na kartce? Jego postawa początkowo jest dziwna, nielogiczna, ale zapewniam, że w miarę zapoznawania się z dalszymi partiami tekstu wszystko stanie się jasne. Sama nie wyjawię szczegółów- warto osobiście zmierzyć się z najnowszą opowieścią.

Powyższe historie dwóch par są mroczne, zagadkowe, a do tego przeniesieni zostajemy do początków lat 2000. Czemu to ma służyć, jeśli dosłownie po chwili wracamy do tu i teraz? Nie jest to żadna przesadza czy błąd w druku- dzięki retrospekcjom łatwiej ułożyć wszystkie elementy układanki w sensowną całość. Jak ona konkretnie brzmi? Zapraszam do lektury.

Po raz kolejny po lekturze książki Marcela Mossa zastanowiłam się nad ważną kwestią życiową. Czy aby na pewno znamy dobrze swoich bliskich? Czy wiemy, z kim jadamy śniadanie, oglądamy film, kochamy się w sypialni? Czy wiemy też wszystko o przeszłości swojej drugiej połówki? Czy bohaterowie „Przepraszam” mieli wiele tajemnic? A jeśli tak, to dlaczego się ukrywali? Co ich do tego zmuszało? Zachęcam, by się tego dowiedzieć i tym samym prawidłowo ocenić wszystkich bohaterów. Według mnie, autor napisał tym razem coś w rodzaju apelu. Jak sam stwierdza, trzeba mieć nieustannie oczy wokół głowy, nie ufać zbyt szybko i tępić wszelkie zło. Zgadzam się z tymi słowami w stu procentach.

Celowo nie podaję wszystkich wątków, a także imion bohaterów. Fabuła zwarta w książce jest dobrze skonstruowana, a my, jako odbiorcy, dowiadujemy się o wszystkim po kolei- potrzebny jest nam tylko czas poświęcony lekturze.

Polecam.