O krok za daleko

COBEN, JAK TO COBEN

Jeden z krytyków powiedział kiedyś, że obejrzeć jeden z filmów Woody’ego Alena, to jak obejrzeć wszystkie, bo reżyser ten ciągle kręci filmy o jednym. To samo można powiedzieć o prozie Cobena. Rzecz w tym, że nie zmienia to faktu, iż wciąż warto ją poznać. I tak też rzecz ma się z „O krok za daleko”, powieścią jakże podobną do wielu innych dzieł autora, a jednak nadal wartą przeczytania, wciągającą i dostarczającą porcji niezłych przeżyć.

Zaginiona córka. Poszukiwania prawdy. Obłęd ojca. Tak w skrócie można podsumować życie Simona Greene’a, który od kilku miesięcy poszukuje swojej pociechy, Paige. Gdy w końcu udaje mu się wpaść na jej trop, wszystko idzie nie tak. Na jego drodze staje niejaki Aaron, Paige ucieka… a to dopiero początek. Wkrótce bowiem zwłoki Aarona znalezione zostają w lokum, w którym przebywała córka Simona a do jego żony ktoś strzela. Sytuacja z każdą chwilą staje się coraz trudniejsza, pytań o to, co właściwie dzieje się z Paige przybywa, a odpowiedzi mogą okazać się bardzo niebezpieczne…

Na wstępie napisałem, że przeczytać jedną książkę Cobena, to jak przeczytać wszystkie, które wyszły spod jego ręki. Co ciekawe, kiedyś, przy omawianiu jednej z jego powieści wspomniałem, że „to pisarz, który upodobał sobie w szczególności jeden rodzaj thrillera – a dokładniej ten, traktujący o zniknięciach i zbrodniach sprzed lat, które dopiero po długim czasie zaczynają wychodzić na światło dzienne.” I jak widzicie wszystko to doskonale pokazuje, że miałem rację. Spójrzcie tylko na opis niniejszej powieści – czyż nie doskonale wpasowuje się w ten schemat? Ale jest to schemat, który fani lubią i którego zawsze będą pożądać. W końcu nawet najwięksi pisarze wciąż powracają do swoich ulubionych motywów (weźmy choćby Johna Irvinga z jego bohaterami pisarzami, aborcją, prostytucją, gwałtami, kazirodztwem, chłodnymi kobietami, niedźwiedziami, katastrofami lotniczymi, religią… długo by wymieniać), liczy się by robić to dobrze i Coben dobrze zrobił to także tym razem.

A co to właściwie znaczy? Dla tych, którzy nie są za bardzo zaznajomieni z prozą autora, trzeba powiedzieć, że to po prostu lekka i szybko poprowadzona opowieść. Nie brak jej napięcia, intrygującej tajemnicy i tego, bez czego nie obejdzie się żadna powieść, jeśli ma przekonać czytelnika, że to co się dzieje, jest możliwe – dobrego zaplecza obyczajowego. Nie ma tu co prawda zbyt głębokiej psychologii, ale za to życiowe wątki sprawiają, że całość nabiera ludzkiego, bliskiego każdemu czytelnikowi wymiaru, przez co bardziej identyfikuje się ON z postaciami i wydarzeniami.

Wszystko to napisane oczywiście w sposób lekki, momentami nawet bardzo, podane stylem prostym, pełnym dialogów, bardzo łatwym, ale przede wszystkim przyjemnym w odbiorze. Owszem, chociaż stałych czytelników Cobena i tych, którzy choć trochę znają thrillery całość bardzo nie zaskoczy, mimo warta jest polecenia tym, którzy cenią lektury z dreszczykiem. I tyle wystarczy.

Harlan Coben to autor, którego nikomu przedstawiać nie trzeba. Jego twórczość uwielbiam od ponad dwudziestu lat. Każda napisana przez niego książka to dla mnie wyjątkowa przygoda, a na kolejne czekam zawsze z ogromną niecierpliwością. Tak też było i tym razem. "O krok za daleko" to jedna z najbardziej wyczekiwanych przeze mnie premier tego roku!

Chyba nie ma rodzica, który nie zastanawiałby się, jak daleko byłby w stanie posunać się żeby chronić własne dziecko. Przed takim dylematem staje Simon Green. Od miesięcy szuka swojej, uzależnionej od narkotyków, córki Paige. Odnajduje ją w Central Parku i ze złamanym sercem obserwuje jak dziecko, które tak bardzo kocha, zbiera pieniądze na kolejną działkę. Simon bardzo chce jej pomóc, jednak Aaron - chłopak, który wciągnął Paige w nałóg, skutecznie mu w tym przeszkadza. Dochodzi do bójki, a dziewczyna kolejny raz ucieka. Jednak tym razem zrozpaczony ojciec postanawia się nie poddawać i odzyskać córkę. Nie będzie to proste. Żona Simona zostaje postrzelona, policja odnajduje zmasakrowane zwłoki Aarona, a Paige znika bez śladu. Sytuacja bardzo się komplikuje, jednak Simon ma zamiar walczyć do końca. Czy uda mu się uratować Paige i sprowadzić ją bezpiecznie do domu?

"O krok za daleko" to typowa powieść w stylu Cobena. Mamy w tej książce misternie skonstruowaną zagadkę, wartką akcję, świetnie wykreowanych bohaterów i ironiczne poczucie humoru. Czyli wszystko to za co ja uwielbiam autora! Jak zawsze trzyma w napięciu i niepewności do samego końca, po drodze myląc tropy i manipulując czytelnikiem. W mistrzowski sposób łączy wątki w niezwykle zaskakujące zakończenie. Chociaż muszę przyznać, że tym razem nie do końca dałam się nabrać. Udało mi się wytypować sprawcę, ale przyznaję nie było to łatwe.

Czytając od tylu lat Cobena jestem w stanie zauważyć pewien schemat w jego powieściach, co niektórzy traktują jako wadę tych książek, mi jednak zupełnie to nie przeszkadza i za każdym razem, podczas lektury bawię się wyśmienicie!

Coben często w swoich książkach porusza ważne problemy społeczeństwa. W "O krok za daleko" zwraca uwagę na temat uzależnienia od narkotyków i sekt,które niszczą życie tak wielu ludzi.

Harlan Coben kolejny raz udowodnił, że w swoich powieściach potrafi stworzyć niesamowity klimat, a ja już teraz czekam niecierpliwie na następną napisaną przez niego historię. Jedyny problem jaki mam z jego książkami, jest taki, że kończą się zdecydowanie zbyt szybko!

Polecam z czystym sumieniem! Czytajcie, bo warto!

Gdy trafiła do mnie przedpremierowo najnowsza powieść Cobena rzuciłam wszystko inne i... rzuciłam się na nią. Myślę, że wielu z Was dobrze mnie rozumie.

Nie trzymając Was dłużej w niepewności napiszę, że to Coben w najlepszym wydaniu - nieodkładalny, nieprzewidywalny i błyskotliwy.

Tajemnice, niepewność, nagłe zwroty akcji i główny bohater, który niczym lew walczy o odzyskanie córki. Jak daleko jest w stanie się posunąć? Ile tajemnic odkryje, by dojść do prawdy?

Córka Simona i Ingrid zaginęła, a w mieszkaniu znaleziono zwłoki jej chłopaka. Ale czy nie była stracona już wcześniej? Dla rodziny, dla świata? Ćpunka, narkomanka, która zrobi wszystko dla kolejnej działki...

Simon nie jest w stanie się z tym pogodzić. Kim stała się jego mała dziewczynka? Gdy Ingrid po postrzale w szemranej dzielnicy pozostaje w śpiączce, mężczyzna stawia sobie za punkt honoru odnaleźć Paige.

W trakcie poszukiwań zaczynają pojawiać się powiązania, których by się nie spodziewał. Zewsząd otacza go jednak zmowa milczenia. Dlaczego każdy związany ze sprawą tak bardzo boi się mówić? Kolejne wątki mnożą się, pomału łącząc w poważną aferę. Tylko co może mieć z nią wspólnego jego córka?

A może rozwiązanie jest dużo prostsze, niż się wydaje?

Z pewnością nie u Cobena. Gdy już wydaje się, że zagadka została rozwiązana, okazuje się mieć drugie i nawet trzecie dno. W każdym razie autor nie pozostawia nas bez odpowiedzi. Każdy, wydawać by się mogło, nieistotny szczegół okazuje się mieć znaczenie, a nasz bohater zasługuje na medal za wnikliwość. Bardzo, bardzo dobra lektura!