O krok za daleko

Gdybym miała wybrać autora, którego będę czytać zawsze i bezwzględnie uwielbiać, to mój wybór padnie na Harlana Cobena. I dlatego teraz będzie w samych superlatywach.

Książki Cobena mają specyficzną formę, taki sznyt, nawet gdzieś spotkałam się z określeniem "książka jest cobenowska", ale rzeczywiście coś w tym jest. Styl autora jest bardzo przyjemny, swobodny, taki trochę "odniechcenia". Bynajmniej nie jest to spowodowane łatwą treścią, bo powieści charakteryzują się, oprócz zagadki kryminalnej, świetnym tłem społecznym. Autor często dotyka problemów współczesnej Ameryki, przeplata z zagadką, nie omijając też aspektu psychiki bohaterów.

Harlan Coben ma wielki dar do mamienia czytelnika, akcja toczy się tak, że niesposób domyślić się zakończenia. Czytamy, czytamy i jesteśmy coraz bliżej finału, a tak naprawdę nie wiemy nic. Najlepsze jest w tym wszystkim to, że gdy przewracamy ostatnią stronę, wszystko okazuje się takie logiczne i oczywiste. I tak jest za każdym razem.

"O krok za daleko" jest powieścią niepowiązaną z innymi książkami Cobena i można ją czytać bez znajomości innych. Bardzo mi się podobała, autor wykorzystał motyw, który lubię w thrillerach (ale nie mogę napisać jaki, bo zaspojleruję wszystko), umiejętnie powiązał wątki, świetnie wykreował postać ojca szukającego córki, zagmatwał handel narkotykami, handel ludźmi, wielokrotne morderstwo i tajemnicę z przeszłości. Kto nie czytał musi koniecznie nadrobić.

Akcja "O krok za daleko" rozgrywa się w Nowym Jorku. Głównym bohaterem jest Simon Greene, spełniony życiowo mąż i ojciec, a także współwłaściciel prężnie działającej firmy. Wszystko zmienia się, gdy jego najstarsza córka Paige uzależnia się od narkotyków, do czego doprowadził ją jej chłopak, Aaron. Po jakimś czasie dziewczyna znika bez śladu, a jej chłopak zostaje znaleziony martwy w mieszkaniu, które dzielili razem. W co wplątała się jego córka? Gdzie jest? Czy jeszcze żyje? Nie zważając na niebezpieczeństwo, Simon wraz z żoną wyruszają na poszukiwania Paige. Powoli stajemy się świadkami, tego, co może zrobić ojciec i jak wiele jest ON w stanie poświęcić, by na nowo poskładać swoją rodzinę w całość.

Z początku nie mogłam się wciągnąć w tę historię, jednak z każdą przerzucaną stroną angażowałam się coraz bardziej. Poznajemy kilku pobocznych bohaterów oraz kilka pozornie niezwiązanych ze sobą wątków. Historie pełne zagadek i pytań intrygują, skłaniają nas do zastanowienia nad tym, co może łączyć mężczyznę szukającego córki z parą seryjnych morderców, podróżujących po Stanach Zjednoczonych i realizujących swoje "zlecenia". Myślę, że autor połączył wszystkie wątki w zgrabny, spójny i zaskakujący sposób, nadając niewielkim, pozornie nieistotnym szczegółom ogromne znaczenie. Zakończenie (pomimo kilku dogodnych zbiegów okoliczności) z pewnością nie pozostawiło u mnie uczucia rozczarowania. Na końcu bardzo dużo się dzieje, a rozwiązanie całej historii dosłownie wbija w fotel.

Moi " przedmówcy" zrecenzowali już tę książkę - zgadzam się z nimi w 100% , ja tylko dodam - jest to POWRÓT STAREGO DOBREGO COBEN-a. Gorąco polecam.

Świetny thriller Harlana Cobena opowiada historię młodej kobiety, Page, która z niewiadomych przyczyn rzuca studia, wpada w złe towarzystwo, zaczyna brać narkotyki, po czym znika... Jednocześnie jej partner Aaron - dealer narkotyków, zostaje zamordowany.

Czy zrobiła to krucha i delikatna Page ?

Czy te wydarzenia mają jakikolwiek związek z innymi zabójstwami i zaginięciami mężczyzn w USA?

Jakie straszne tajemnice skrywa sama Page i jej idealna rodzina?

Czy rodzicom uda się odnaleźć zaginioną córkę i wyjaśnić przyczynę zabójstwa znęcającego się nad nią partnera?

Kim naprawdę był Aaron?

Te pytania i jeszcze wiele wiele innych pojawiają się w głowie czytelnika tego trzymającego w napięciu thrillera. Akcja jest wartka, co chwilę pojawiają się nowe wątki, na pewno nie będziecie się nudzić przy tej książce, a emocje i zaskoczenie wywołane zakończeniem gwarantowane.

Jeden krok za dużo może kosztować bardzo wiele. Jedna chwila zapomnienia, jeden zły ruch mogą zaważyć na naszym dalszym życiu. Warto się zastanowić, czy takie szybkie i czasem nieprzemyślane postępowanie może nas pogrążyć? Zanim coś zrobimy, zastanówmy się nad tym chwilę, pozwólmy emocjom się uspokoić i podjąć właściwą dla nas decyzję …

Simon Greene ma jeden zasadniczy cel w życiu, odnaleźć swoją córkę, Paige, która zniknęła bez śladu. Na dodatek córka zadaje się z narkomanami, sama też nie stroni od narkotyków. Gdy wydaje się już, że ojciec ją odnalazł, ona ponownie znika. Zadaje się ze złym człowiekiem, Aaronem, którego czasami poniosą emocje, czego efektem jest stosowanie przemocy wobec dziewczyny. Aaron zostaje zamordowany. Jak się domyślacie, kto jest podejrzany? Paige, a może jej ojciec? Mieli ku temu słuszne powody. W trakcie dalszych poszukiwań córki, żona Simona zostaje postrzelona. Dla rodziny nadchodzą trudne chwile. Nie dość, że poszukują córki, to jeszcze muszą uciekać przed ludźmi, z którymi zadawała się Paige. I zrobią o krok za daleko, krok, który odkryje rodzinne tajemnice. Czy zburzy ład rodzinny? A może wielka miłość nakaże wybaczać błędy przeszłości?

O krok za daleko to zawrotna powieść o odkrywaniu prawdy o samym sobie i o najbliższych. To próba odpowiedzi na pytanie, do czego mogą doprowadzić tajemnice, jakie mogą nieść skutki dla bliskich. Warto zadać sobie pytanie, gdzie jest granica pomiędzy kłamstwem a prawdą? Czy ją przekroczyliśmy? Może nasze niestosowne zachowanie ma jednak swoje uzasadnienie? U osób otwartych i zdających sobie sprawę ze swoich błędów, mogą się pojawić dylematy moralne. A to dobry znak, znaczy, że nie jest z nami tak do końca źle … Ale to również powieść o sile i potędze miłości, nie tylko tej małżeńskiej, ale również miłości rodziców do dzieci. Miłość to potęga i moc, i ta historia jest tego godnym potwierdzeniem.

„Boże, daj mi pogodę ducha,

abym godził się z tym, czego nie mogę zmienić,

odwagę, abym zmieniał to, co mogę zmienić,

i mądrość, abym odróżniał jedno od drugiego”.

Harlan Coben zręcznie nami manipuluje. Och, jaką ON nam serwuje ucztą emocjonalną. Ucztę, w której uczestnictwo to wielki zaszczyt, o której trudno jest zapomnieć, uważam, że jest to wręcz niemożliwe. Jeżeli miałabym wskazać jedno słowo klucz, wokół którego zaprojektowany jest główny wątek to będzie to „kłamstwo”. Ono króluje na kartach tej lektury, zmienia bieg wydarzeń, wyciąga na jaw nieznane fakty i zdarzenia, wprawia bohaterów w osłupienie i zdumienie. Kłamstwo kroczy dumnie i rozpiera się, tak naprawdę w pewnym momencie traci się poczucie prawdy, i mnożą się wątpliwości. Czytelnik nie wie co jest prawdą, a co kłamstwem, sam musi dokonać stosownej segregacji.

„Jeśli człowiek pozwoli sobie na jedno kłamstwo, choćby z najszlachetniejszych pobudek, potem utonie w kolejnych. Te kłamstwa przesłonią prawdę”.

Wątek, o którym wspomniałam wcześniej, zdecydowanie ma drugie, nieodkryte dno. Nie zdradzę, jakie ono jest naprawdę, nie mogę wam odebrać miłych chwil z tą powieścią. Ale jego odkrycie pozwala na inne spojrzenie na całą fabułę, zmienia nasze podejście do zachowań bohaterów, a czasami nawet pozwala usprawiedliwić ich postępowanie. Pojawia się niedowierzanie, zdumienie i zaskoczenie. Ale trzeba przyznać, że pomysł całej fabuły zasługuje na gromkie i głośne oklaski.

Przez tę powieść płynie się lekko, sprzyja temu głównie bardzo przyjazny język, jakim posługuje się autor. Krótkie rozdziały, bardzo czytelne i proste dialogi pozwalają przenosić się szybko w czasie, mknąć do przodu bez chwili wytchnienia.

Niecodzienna fabuła, niezliczone i dynamiczne zwroty akcji, szybkie i zdecydowane tempo niepozwalające na chwilę oddechu to tylko namiastka tego, co może was spotkać w najnowszej powieści Harlana Cobena. Drżenie ciała, spłycony i szybki oddech i wędrujące po całym ciele prądy emocji i wrażeń nie pozwolą spokojnie odłożyć tej książki i zasnąć.

Godna uwagi, jej nawet nie trzeba polecać, ona sama w sobie jest cenną wartością. Odpowiednia lektura na weekend, wchłania bez opamiętania, rano można mieć problemy z wstaniem do pracy.

Rodzina Greene od jakiegoś czasu nie może cieszyć się pełnią szczęścia, gdyż najstarsza córka zniknęła i od kilku miesięcy nie ma od niej żadnych wieści. Simon pewnego dnia natrafia na jej ślad. Paige została widziana w Central Parku przy pomniku Lennona, w miejscu gdzie ćpuny grają dla pieniędzy. Jednak nic nie idzie po jego myśli, gdyż na jego drodze staje Aaron, mężczyzna, przez którego Paige uciekła i tym razem znów się to dzieje. Jednak tym razem ojciec nie ma zamiaru odpuścić, dopóki nie sprowadzi córki z powrotem do domu. Sytuacja się trochę komplikuje, gdyż w mieszkaniu, w którym bytowała Paige, zostają odnalezione zwłoki Aarona. Do tego zostaje postrzelona żona Simona i kiedy ona walczy o życie, mężczyzna sam musi szukać odpowiedzi na wciąż mnożące się pytania. Czy uda mu się odnaleźć córkę? Simon zrobi wiele, aby ją odnaleźć, może nawet posunąć się...O krok za daleko.

"O krok za daleko" to rewelacyjny thriller, który trzyma w napięciu od początku, do samego końca. Książka wciąga i jak już zaczniemy czytać trudno ją odłożyć, gdyż koniecznie chcemy wiedzieć co będzie dalej i co spotka bohaterów. Interesujące kreacje postaci, które wiedzą czego chcą i są w stanie wiele zrobić, aby uzyskać odpowiedzi na dręczące je pytania. Lektura, którą bardzo dobrze się czyta. Wiele w niej pytań, tajemnic, zwrotów akcji. Kiedy już wydaje nam się, że coś wiemy, bądź domyślamy się co będzie dalej autor tak myli tropy, że znów wracamy do punktu wyjścia. W tej historii wszystko jest idealnie wyważone. Nie ma tutaj zbędnych opisów czy bohaterów. Każdy element ma swoje miejsce przez co ta historia jest tak dobra i wciągająca. Historia przy której nie sposób się nudzić. Każda kolejna strona to nowe emocje, które ciągle narastają. Świetna książka, która pochłania i sprawia, że z zapartym tchem śledzimy losy bohaterów. Bardzo polecam.

COBEN, JAK TO COBEN

Jeden z krytyków powiedział kiedyś, że obejrzeć jeden z filmów Woody’ego Alena, to jak obejrzeć wszystkie, bo reżyser ten ciągle kręci filmy o jednym. To samo można powiedzieć o prozie Cobena. Rzecz w tym, że nie zmienia to faktu, iż wciąż warto ją poznać. I tak też rzecz ma się z „O krok za daleko”, powieścią jakże podobną do wielu innych dzieł autora, a jednak nadal wartą przeczytania, wciągającą i dostarczającą porcji niezłych przeżyć.

Zaginiona córka. Poszukiwania prawdy. Obłęd ojca. Tak w skrócie można podsumować życie Simona Greene’a, który od kilku miesięcy poszukuje swojej pociechy, Paige. Gdy w końcu udaje mu się wpaść na jej trop, wszystko idzie nie tak. Na jego drodze staje niejaki Aaron, Paige ucieka… a to dopiero początek. Wkrótce bowiem zwłoki Aarona znalezione zostają w lokum, w którym przebywała córka Simona a do jego żony ktoś strzela. Sytuacja z każdą chwilą staje się coraz trudniejsza, pytań o to, co właściwie dzieje się z Paige przybywa, a odpowiedzi mogą okazać się bardzo niebezpieczne…

Na wstępie napisałem, że przeczytać jedną książkę Cobena, to jak przeczytać wszystkie, które wyszły spod jego ręki. Co ciekawe, kiedyś, przy omawianiu jednej z jego powieści wspomniałem, że „to pisarz, który upodobał sobie w szczególności jeden rodzaj thrillera – a dokładniej ten, traktujący o zniknięciach i zbrodniach sprzed lat, które dopiero po długim czasie zaczynają wychodzić na światło dzienne.” I jak widzicie wszystko to doskonale pokazuje, że miałem rację. Spójrzcie tylko na opis niniejszej powieści – czyż nie doskonale wpasowuje się w ten schemat? Ale jest to schemat, który fani lubią i którego zawsze będą pożądać. W końcu nawet najwięksi pisarze wciąż powracają do swoich ulubionych motywów (weźmy choćby Johna Irvinga z jego bohaterami pisarzami, aborcją, prostytucją, gwałtami, kazirodztwem, chłodnymi kobietami, niedźwiedziami, katastrofami lotniczymi, religią… długo by wymieniać), liczy się by robić to dobrze i Coben dobrze zrobił to także tym razem.

A co to właściwie znaczy? Dla tych, którzy nie są za bardzo zaznajomieni z prozą autora, trzeba powiedzieć, że to po prostu lekka i szybko poprowadzona opowieść. Nie brak jej napięcia, intrygującej tajemnicy i tego, bez czego nie obejdzie się żadna powieść, jeśli ma przekonać czytelnika, że to co się dzieje, jest możliwe – dobrego zaplecza obyczajowego. Nie ma tu co prawda zbyt głębokiej psychologii, ale za to życiowe wątki sprawiają, że całość nabiera ludzkiego, bliskiego każdemu czytelnikowi wymiaru, przez co bardziej identyfikuje się ON z postaciami i wydarzeniami.

Wszystko to napisane oczywiście w sposób lekki, momentami nawet bardzo, podane stylem prostym, pełnym dialogów, bardzo łatwym, ale przede wszystkim przyjemnym w odbiorze. Owszem, chociaż stałych czytelników Cobena i tych, którzy choć trochę znają thrillery całość bardzo nie zaskoczy, mimo warta jest polecenia tym, którzy cenią lektury z dreszczykiem. I tyle wystarczy.

Page Green – córka Simona i Ingrid wpada w szpony złośliwego nałogu i wybiera życie wśród marginesu społecznego u boku swojego chłopaka. Ojcu udaje się ją odnaleźć, jednak spotkanie nie kończy się szczęśliwie. Simon dokonuje napaści na dealera narkotykowego, a zarazem partnera córki. Wkrótce po tym zajściu chłopak zostaje zamordowany, a podejrzenia padają na Simona. Kto dokonał zabójstwa zdeprawowanego Aarona i jaki związek z tym zajściem ma Paige, która po całym przepada bez śladu?

Narracja prowadzona jest z dwóch, a czasem nawet trzech perspektyw, zatem dzieje się dużo. Oprócz wątku głównego rodziny Greenów pojawia się Elena Ramirez – prywatna detektyw, która bada zniknięcie syna wpływowego biznesmena. Podczas lektury będzie dane nam poznać także patoparkę Dee Dee i Asha, którzy dokonują zabójstw na zlecenie. Wszystkie te wątki łączą się ze sobą, jednak autor nie pozwala czytelnikowi na to, by odnaleźć między nimi jakiekolwiek powiązanie.

Z pośród wszystkich postaci tą, która podbiła moje serce zdecydowanie była Hester – temperamentna prawniczka, choć pojawiała się epizodycznie to najbardziej przypadła mi do gustu. Do pozostałych bohaterów nie mam zastrzeżeń, jednak nieszczególnie się wyróżniali.

Page, Henry i Aaron to dzieciaki z dobrze sytuowanych rodzin, które wpadły w kłopoty. Poniekąd są to przedstawiciele tzw. patointeligencji, która sielskie życie uznała za nudne i postanowiła poszukać nieco więcej wrażeń, a zagwarantowały im je narkotyki. Poruszenie tego zagadnienia najbardziej mnie zaangażowało w lekturę podobnie jak wątek dotyczący sekty Jaśniejącej Prawdy, jednak ten w moim odczuciu został rozwinięty w niedostatecznym stopniu.

Nie będzie przesadnym stwierdzenie, że napięcie w tej książce trzyma do ostatnich stron. Przedstawiona przez autora historia, choć zakręcona to w ogólnym rozrachunku okazała się być spójna. „O krok za daleko” było moim pierwszym spotkaniem z piórem autora, jednak już teraz wiem, że na pewno nie ostatnim. Polecam tę pozycję wszystkim fanom intrygujących, zawiłych thrillerów.

Biorąc do ręki kolejną książkę H. Cobena wiedziałam,że mogę liczyć na dobrą rozrywkę,bo autor tak dawkuje informacje i wzbudza emocje,że powieść się wprost pochłania.Co prawda liczyłam na jakieś bardziej zagmatwane zakończenie i tu daje minusik za to.

"O krok za daleko" to historia przede wszystkim o poświęceniu i bezgranicznej miłości utrzymana w konwencji thrillera. To również obraz rozsypującej się rodziny,która zmaga się z demonami przeszłości,która boi się jutra ,ale i pokazuje na jakie poświęcenia jest gotowy każdy z członków rodziny.

Narracja "O krok za daleko" jest w dużej mierze oparta na wartkich dialogach, pozbawionych dodatkowych ozdobników czy skomplikowanego języka. Pod tym względem historia głównego bohatera-Simona Greene’a wydaje się świetną podstawą pod serial kryminalny,który będzie łatwy w odbiorze.

Książki Harlana Cobena uwielbiam czytać i muszę przyznać,że "O krok za daleko" to jedna z lepszych pozycji, jakie napisał autor. To naprawdę fantastyczne i napawające nadzieją, że mając na koncie tyle udanych powieści, Coben wciąż potrafi pisać jeszcze lepsze.

Simon szuka swojej córki od miesięcy. Mężczyzna jest gotowy wybaczyć jej całe wyrządzone zło, byle tylko wróciła do domu. Poszukiwania okazują się jednak o wiele bardziej skomplikowane, niż mógłby przypuszczać, a nowe ślady zmuszają Simona do podjęcia trudnych i złych decyzji.

Nieprzyjemna pogoda i szarówka za oknem szczególnie sprzyjają lekturze mrocznych i niepokojących historii. A czyta się je jeszcze lepiej, kiedy towarzyszy nam gwarancja sukcesu, związana z sięganiem po twórczość ulubionych autorów. Książki Cobena są dla mnie takim lekiem na całe zło, wiem bowiem, że zawsze mogę w nich znaleźć dokładnie to, czego szukam- intrygująca fabułę, zwroty akcji i sensowne zakończenie.

Tym razem nie mogło być inaczej. Książkę od początku czyta się dobrze i szybko, a kolejne rozdziały tylko utwierdzają w przekonaniu, że mistrz nie wyszedł z formy. Śledząc bohaterów powieści, naprzemiennie analizujemy kilka wątków, co pozwala nam łatwiej i szybciej się zaangażować, utrzymuje zainteresowanie i skłania do szukania rozwiązania na własną rękę. Bardzo cenię taki sposób opowiadania kryminalnych historii, stopniowe ujawnianie prawdy, niespieszne łącznie faktów, nowe tropy.

„O krok za daleko” to powieść, przy której nie sposób poczuć znużenie. Autor bardzo dba o to, by czytelnik stale czuł się zaintrygowany i zaskoczony. Ciekawy temat został dobrze zrealizowany, zapewniając nam nie tylko sporą dawkę rozrywki, ale także będąc podłożem dla pojawiających się refleksji. Temat zaginięcia dziecka nie tylko daje autorowi możliwość wykazania się, ale także budzi sporo emocji. Cieszę się, że Coben wykorzystał tę szansę i pokazał, że wciąż ma swoim fanom wiele do zaoferowania.

Choć bywały momenty, kiedy rozwój akcji wydawał mi się nieco naciągany, a zachowanie głównego bohatera trochę niewiarygodne, to nie można zapominać, że nigdy nie wiemy, jak zachowamy się w ekstremalnych sytuacjach, dopóki życie nie wystawi nas na próbę. Autor często stawia swoich bohaterów na krawędzi, pozwalając, by posunęli się oni do ostateczności. Niemniej okrutnie potraktował uczestników nowej powieści, pokazując ich z różnych perspektyw i obdarowując ich najlepszymi i najgorszymi cechami. Taka kreacja bohaterów dodaje całości autentyczności.

Książki Cobena to powieści mroczne, niepokojące i z charakterem. Tym razem autor również przelał na kartki swego dzieła sporą dawkę podnoszących adrenalinę i budzących zaciekawienie emocji, pozwalając by rozwój fabuły okazał się nieprzewidywalny i intrygujący. Świetne połączenie poszczególnych wątków, wprowadzenie nowych postaci, fabularne niespodzianki- tych elementów w książkach autora nigdy nie brakuje. I choć niektórzy zarzucają mu schematyczność (i być może mają trochę racji), to czy faktycznie może stanowić to przeszkodę w przypadku dobrej historii? Nie wydaje mi się.

„O krok za daleko” to kolejny dowód na to, że Cobenem nie można się znudzić. Nigdy nie przyszło mi do głowy, że mogłabym rozstać się z jego twórczością, a każda nowa książka stanowi dla mnie niespodziankę. Jak już wspomniałam, dla mnie to nazwisko jest gwarancją kryminalnego sukcesu. Tak, jestem jego wierną fanką.

Od czasu, kiedy sięgnęłam po pierwszą książkę Cobena, przepadłam. Najchętniej czytałabym teraz tylko jego twórczość, ale brakuje mi tytułów na półce, więc pozostałe książki, które czekają na swoją kolej nie są zagrożone. Decyzja jednak o sięgnięciu po tą najnowszą została podjęta natychmiast, więc mam ją już za sobą. Czy była dobra?

'(...) jeśli oglądasz coś codziennie, nawet nie wiadomo jak efektownego, to może spowszednieć.'

Simon od miesięcy poszukuje swojej córki. Wie, że jest uzależniona od narkotyków, ale nie wie gdzie dokładnie się znajduje. Pewnego dnia spotyka ją w parku i wydarzenia zaczynają mknąć jak szalone. Wraz z żoną znajdują się w miejscu, w którym ich córka zaopatrywała się w narkotyki i Ingrid zostaje postrzelona. Walczy o życie. Chłopak Paige zostaje zamordowany. Czy za tym wszystkim stoi dziewczyna? A może ktoś zupełnie inny?

Uzależnienie od narkotyków to okropny nałóg, który pociąga za sobą całą rodzinę. Nieważne czy ktoś jest zamożny, czy wręcz przeciwnie. Paige miała w życiu wszystko, a mimo to stoczyła się na samo dno. Czy ojcu uda się ją uratować?

Historia przepełniona jest niesamowitą ilością zwrotów akcji. Liczba wątków pobocznych prowadzi do jednego celu, jednak każdy jest tak samo ważny i wciągający. Od książki wręcz nie można się oderwać. Odkrycie jednej tajemnicy wcale nie prowadzi od razu do rozwiązania, bo w zanadrzu mamy jeszcze kolejne. Zakończenie faktycznie otrzymujemy dopiero na ostatniej stronie, nie sposób się go domyślić wcześniej.

'Wyobraził to sobie: brutalną rękę zaciskającą się w pięść - jak jego własna - a potem biorącą zamach pod skrzywioną twarzą i uderzającą jego bezbronną córkę.'

Po raz kolejny Harlan Coben pokazał, że jest mistrzem gatunku, który tworzy. Historia wciąga od pierwszych stron i trzyma w napięciu do samego końca. Czy jest to najlepszy jego tytuł? Z pewnością jest na równie wysokim poziomie jak poprzednie, które czytałam. Polecam!

'Widzimy płoty ze sztachet, ładne fasady domów, dwoje uśmiechniętych rodziców, zdrowe rodzeństwo, ale nie wiemy, co się za tym kryje, nie mamy pojęcia o rozgrywających się za zamkniętymi drzwiami dramatach, gniewie i przemocy, zniweczonych marzeniach i wygórowanych oczekiwaniach.'

Co zrobisz dla dziecka?

Nie sposób wyobrazić sobie większej tragedii dla rodziców niż sytuacja, której krzywda dzieje się ich dziecku. Większość rodziców przyjęłaby na siebie wszelki ból i cierpienie, by tylko ich dziecko było spokojne, szczęśliwe i zdrowe. Większość też zrobiłaby wszystko, by pomóc dziecku, niezależnie od tego, w jak trudnej sytuacji się ono znalazło. Nawet byłaby skłonna zabić osobę, stanowiącą źródło cierpienia …

O tym, co można zrobić dla dziecka i jakie są granice tej pomocy, przekonał się Simon Greene, majętny finansista z Wall Street, ojciec trójki dzieci. Od sześciu miesięcy poszukuje ON swojej dorosłej już córki, Paige, która ma problem z narkotykami. Jeszcze tak niedawno tulił ją w ramionach, wspierał jej pasję pisarską czy zastanawiał się nad wyborem szkoły. Teraz twarzy Paige szuka w każdej bezdomnej, wyniszczonej dziewczynie na ulicy. Jego żona, znany pediatra dziecięcy, dawno już dała sobie spokój, wolą krwawiące matczyne serce niż kolejną ucieczkę córki w poszukiwaniu narkotyków.

Jednak Simon nie może i nie potrafi odpuścić, dlatego szuka córki w tajemnicy przed Ingrid. Kiedy wreszcie trafia na jej ślad – w Central Parku, a właściwie Strawberry Fields, gdzie narkomani grają dla pieniędzy – nie może uwierzyć, że ta wyniszczona dziewczyna fałszująca na gitarze to Paige. Próbuje jednak nawiązać z nią kontakt, kiedy na jego drodze staje Aaron Corval, człowiek, który zniszczył życie dziewczynie, wciągając ją w narkotyki. Ten dealer, a przy tym narkoman, wdaje się z Simonem w bójkę, a w międzyczasie Paige ucieka. Incydent ten ma dla mężczyzny długofalowe skutki. Nie tylko zostaje aresztowany, a w Internecie zaczyna krążyć film jak bogacz bije bezdomnego, ale kilka miesięcy po tym zdarzeniu jego biurze zjawia się policja.

Okazuje się, że Aaron został znaleziony martwy w mieszkaniu, które wynajmował z Paige. Zwłoki są bardzo okaleczone – nie dość, że ktoś poderżnął mu gardło, to jeszcze pozbawił go kilku palców. Czy sprawcą mógł być Simon? A może sama Paige? Czy chodzi o porachunki mafii? Sprawa robi się poważna, kiedy ktoś nastaje na życie jego rodziny. Ingrid zostaje postrzelona i walczy o życie, a jego samego każdy dzień oddala od Paige. Powstaje pytanie, w co Simon został w plątany i czy za wszystkim – w co trudno uwierzyć – stoi jego córka.

Odpowiedzi na rodzące się wątpliwości poszukiwać będziemy w powieści Harlana Cobena, pt. „O krok za daleko”. Opublikowany nakładem Wydawnictwa Albatros thriller, to kolejny już przykład mistrzowskiego pióra autora. Ten specjalista od kreowania skomplikowanych sytuacji i konstruowania zagadek, nad rozwiązaniem których trzeba się mocno nagłowić. Po książkę sięgnąć mogą zatem nie tylko te osoby, które Cobena sobie cenią, ale również wszyscy miłośnicy skomplikowanych historii, zmierzających do zaskakującego finału.

Frapująca fabuła, wielowątkowa akcja, w której poszczególne historie wzajemnie się przenikają, ostatecznie tworząc spójną całość, a także doskonale wykreowana sytuacja, w której znaleźli się bohaterowie, to niewątpliwie atuty tej powieści. Dzięki plastyczności słowa niemal czujemy tragedię rodziny, w której znika córka, a rodzice mają świadomość, że mogą Paige już nigdy nie zobaczyć, że może umrzeć anonimowa, zaćpana gdzieś w rynsztoku. Codzienne pytania, w czym zawinili, gdzie popełnili jako rodzice błąd, przygniatają również wciągniętego w ten dramat uczestnika wydarzeń. Mimo iż książki Cobena pisane są według pewnego schematu, zmieniają się wyłącznie miejsca, osoby i szczegóły, to jednak autor potrafi niezmiennie zaskakiwać i aktywizować swojego czytelnika. Trudno jest bowiem biernie przejść obok tej książki szczególnie, że im bardziej Simon będzie próbował dociec prawdy i odnaleźć córkę, tym więcej tajemnic wyjdzie na jaw. Nic zatem dziwnego, że w książkach Cobena naprawdę można się zatracić, nie będąc świadomym upływu czasu.

Justyna Gul

Qultura słowa

Sekrety nigdy nie umierają.

Nie jestem rodzicem, ale na pewno zgodzicie się ze mną, że świadomość tego, że ukochane dziecko, to, które kocha się najbardziej na świecie i dla którego pragnie się wspaniałego życia, stacza się, dosłownie sięgając dna, jest jednym z największych rodzajów cierpienia, jakiego rodzice mogą doświadczyć. Oczywiście w tej sytuacji większość rodziców zrobi wszystko, aby wyciągnąć dziecko z bagna, w którym się znalazło, ale niestety nie jest to łatwe zadanie, gdyż dla syna, bądź córki w takiej sytuacji to nie rodzic i jego prośby są już autorytetem, a często wpływ środowiska, w którym się znajduje, osób trzecich, które mają silny wpływ na nasze dziecko, jak również często używki takie jak alkohol lub narkotyki. Co w takiej sytuacji ma zrobić bezsilny rodzic?

W obliczu tak trudnej sytuacji znalazł się główny bohater najnowszej książki jednego z moich ulubionych zagranicznych pisarzy, na którego kolejne dzieła zawsze czekam z ogromną niecierpliwością Harlana Cobena „O krok za daleko” Simon Greene.

Mężczyzna odchodzi od zmysłów, ponieważ od miesięcy szuka swojej zaginionej córki Paige. W jego głowie kłębi się tysiące pytań bez odpowiedzi. Co takiego wspólnie z żoną Ingrid zrobili albo czego nie zrobili, że dziewczyna uciekła? Przecież miała tylko się uczyć i być szczęśliwa.

Pewnego dnia wreszcie ojcu Paige udaje się trafić na jej ślad. Odnajduje ją w Central Parku grającą na swojej gitarze w miejscu, gdzie ludzie uzależnieni od narkotyków grają za pieniądze, by zdobyć pieniądze na kolejną działkę. Po raz kolejny musi zmierzyć się z faktem, że jego córka jest ćpunką. Postanawia, że zrobi wszystko, aby zabrać ją do domu, ale na drodze staje mu Aron, chłopak, przez którego dziewczyna stała się tym, kim widzi ją obecnie. Zrozpaczony ojciec po chwili zdaje sobie sprawę, że znów stracił swoje dziecko, gdyż i tym razem udaje jej się uciec. Simon, wierząc w to, że teraz, kiedy raz udało mu się odnaleźć córkę, na pewno uda mu się to ponownie, zdeterminowany postanawia nie ustawać w poszukiwaniach. Niestety sprawy się komplikują, ponieważ wkrótce dochodzi do brutalnego morderstwa Arona, a dziewczyny nadal nigdzie nie ma. Mało tego, ktoś strzela do żony Simona i podczas gdy ona walczy o życie, ON sam musi odnaleźć córkę, by poznać, odpowiedz na najważniejsze w tej chwili pytanie: czy to ona zabiła? Więcej nic Wam nie zdradzę, poza tym, że podczas całej akcji powieści wyjdzie na jaw, bardzo druzgocące sekrety, które mogą zniszczyć wszystko, co było budowane przez całe życie.

Ile jesteśmy w stanie poświęcić w imię prawdy? Czy nasz bohater odważy się posunąć o krok za daleko? O tym musicie już przekonać się sami.

Książki Harlana Cobena są jednymi z tych, które rozpoznasz już po kilku stronach rozpoczętej lektury. W każdej z nich można dostrzec swego rodzaju charakterystyczny dla Jego twórczości niezmienny szkielet powieści, w którym zmieniana jest tylko sama istota fabuły i jej wątki. Zawsze bowiem mamy wątek zaginięcia, tajemnicy oraz wplecionych w całość historii pozornie niepowiązanych ze sobą wątków, które we finalnej części książki genialnie się ze sobą łączą, tworząc zaskakujące zakończenie.

Tak też było i tym razem. Autor oczywiście nie pozwolił, abyśmy domyślili się prawdy (przynajmniej mnie się to nie udało) podrzucając nam mylne tropy, które również są bardzo ciekawe. Mamy tu bowiem wątek sekty, sekretów przeszłości, tajemnic, które nigdy miały nie ujrzeć światła dziennego. A kiedy już jesteśmy przekonani, że wiemy wszystko i niczym więcej nie możemy zostać zaskoczeni, nagle nie możemy dać wiary temu, co przeczytaliśmy w końcowych rozdziałach i z wielkim „Ale jak to?” nie możemy uwierzyć w to, co właśnie się stało.

Mimo że jak wspomniałam wcześniej, jeśli mamy za sobą lekturę już kilku książek tego autora, to mniej więcej możemy się dopatrzyć pewnych schematów. Jednak mnie one zupełnie nie przeszkadzają. Autor posiada bowiem niezwykłą umiejętność przyciągania uwagi czytelnika i angażowania go bez reszty w wydarzenia rozgrywające się na kartach książki. Kiedy już zaczniemy czytać, nie jesteśmy w stanie przerwać, niecierpliwie spiesząc ku rozwiązaniu zagadki i uzyskaniu odpowiedzi na nurtujące nas pytania.

Bezsprzecznym atutem tej książki są również wspaniałe, wyraziste i mocno charakterystyczne kreacje bohaterów. Tu nie ma nikogo, kto stanowiłby zbędne tło dla czytanej historii. Każdy bohater ma swoją wyznaczoną rolę, która, choć na początku może wydawać nam się mało istotna, w efekcie okazuje się równie ważna, jak postacie pierwszoplanowe.

Gdybym miała porównać do czegoś nie tylko tę książkę, ale ogólnie całą twórczość Harlana Cobena bez wątpienia byłaby to wieloelementowa układanka puzzli, którą układasz, na początku myśląc, „przecież tu nic do siebie nie pasuje”, ale im dalej wkraczasz w to mroczne środowisko uzależnienia, przemocy, zbrodni i tajemnic, z coraz bardziej rosnącymi emocjami chcesz dopasować do siebie wszystkie elementy, by wreszcie na koniec nie dowierzać temu, co zobaczysz.

Myślę, że nie będę Was dłużej przekonywała do sięgnięcia po tę książkę. Jeśli lubicie hipnotyzujące, wciągające thrillery z wartką akcją pełną napięcia, których się nie czyta, a wręcz się je pochłania, to koniecznie musicie sięgnąć po ten tytuł. Jeśli jeszcze nie znacie pióra tego autora, gwarantuję, że satysfakcja po przeczytaniu tej książki będzie jeszcze większa.

Jako wielbicielka twórczości autor polecam całym sercem.

Recenzja powstała we współpracy z wydawnictwem Albatros, za co bardzo dziękuję.

Harlan Coben to autor, którego nikomu przedstawiać nie trzeba. Jego twórczość uwielbiam od ponad dwudziestu lat. Każda napisana przez niego książka to dla mnie wyjątkowa przygoda, a na kolejne czekam zawsze z ogromną niecierpliwością. Tak też było i tym razem. "O krok za daleko" to jedna z najbardziej wyczekiwanych przeze mnie premier tego roku!

Chyba nie ma rodzica, który nie zastanawiałby się, jak daleko byłby w stanie posunać się żeby chronić własne dziecko. Przed takim dylematem staje Simon Green. Od miesięcy szuka swojej, uzależnionej od narkotyków, córki Paige. Odnajduje ją w Central Parku i ze złamanym sercem obserwuje jak dziecko, które tak bardzo kocha, zbiera pieniądze na kolejną działkę. Simon bardzo chce jej pomóc, jednak Aaron - chłopak, który wciągnął Paige w nałóg, skutecznie mu w tym przeszkadza. Dochodzi do bójki, a dziewczyna kolejny raz ucieka. Jednak tym razem zrozpaczony ojciec postanawia się nie poddawać i odzyskać córkę. Nie będzie to proste. Żona Simona zostaje postrzelona, policja odnajduje zmasakrowane zwłoki Aarona, a Paige znika bez śladu. Sytuacja bardzo się komplikuje, jednak Simon ma zamiar walczyć do końca. Czy uda mu się uratować Paige i sprowadzić ją bezpiecznie do domu?

"O krok za daleko" to typowa powieść w stylu Cobena. Mamy w tej książce misternie skonstruowaną zagadkę, wartką akcję, świetnie wykreowanych bohaterów i ironiczne poczucie humoru. Czyli wszystko to za co ja uwielbiam autora! Jak zawsze trzyma w napięciu i niepewności do samego końca, po drodze myląc tropy i manipulując czytelnikiem. W mistrzowski sposób łączy wątki w niezwykle zaskakujące zakończenie. Chociaż muszę przyznać, że tym razem nie do końca dałam się nabrać. Udało mi się wytypować sprawcę, ale przyznaję nie było to łatwe.

Czytając od tylu lat Cobena jestem w stanie zauważyć pewien schemat w jego powieściach, co niektórzy traktują jako wadę tych książek, mi jednak zupełnie to nie przeszkadza i za każdym razem, podczas lektury bawię się wyśmienicie!

Coben często w swoich książkach porusza ważne problemy społeczeństwa. W "O krok za daleko" zwraca uwagę na temat uzależnienia od narkotyków i sekt,które niszczą życie tak wielu ludzi.

Harlan Coben kolejny raz udowodnił, że w swoich powieściach potrafi stworzyć niesamowity klimat, a ja już teraz czekam niecierpliwie na następną napisaną przez niego historię. Jedyny problem jaki mam z jego książkami, jest taki, że kończą się zdecydowanie zbyt szybko!

Polecam z czystym sumieniem! Czytajcie, bo warto!

Gdy trafiła do mnie przedpremierowo najnowsza powieść Cobena rzuciłam wszystko inne i... rzuciłam się na nią. Myślę, że wielu z Was dobrze mnie rozumie.

Nie trzymając Was dłużej w niepewności napiszę, że to Coben w najlepszym wydaniu - nieodkładalny, nieprzewidywalny i błyskotliwy.

Tajemnice, niepewność, nagłe zwroty akcji i główny bohater, który niczym lew walczy o odzyskanie córki. Jak daleko jest w stanie się posunąć? Ile tajemnic odkryje, by dojść do prawdy?

Córka Simona i Ingrid zaginęła, a w mieszkaniu znaleziono zwłoki jej chłopaka. Ale czy nie była stracona już wcześniej? Dla rodziny, dla świata? Ćpunka, narkomanka, która zrobi wszystko dla kolejnej działki...

Simon nie jest w stanie się z tym pogodzić. Kim stała się jego mała dziewczynka? Gdy Ingrid po postrzale w szemranej dzielnicy pozostaje w śpiączce, mężczyzna stawia sobie za punkt honoru odnaleźć Paige.

W trakcie poszukiwań zaczynają pojawiać się powiązania, których by się nie spodziewał. Zewsząd otacza go jednak zmowa milczenia. Dlaczego każdy związany ze sprawą tak bardzo boi się mówić? Kolejne wątki mnożą się, pomału łącząc w poważną aferę. Tylko co może mieć z nią wspólnego jego córka?

A może rozwiązanie jest dużo prostsze, niż się wydaje?

Z pewnością nie u Cobena. Gdy już wydaje się, że zagadka została rozwiązana, okazuje się mieć drugie i nawet trzecie dno. W każdym razie autor nie pozostawia nas bez odpowiedzi. Każdy, wydawać by się mogło, nieistotny szczegół okazuje się mieć znaczenie, a nasz bohater zasługuje na medal za wnikliwość. Bardzo, bardzo dobra lektura!