Nagie serca

Nie każdemu historia o miłości, uczuciach, wrażliwości i tak dalej przypadnie do gustu. Mnie osobiście przypadła bardzo i zasługuje na wysokie noty. Książka bardzo dobra, pozwala zatracić się choć na moment kiedy się ją czyta, uciec od swoich problemów i przenieść się w inną scenerie. Mimo, że historia krąży wokół wakacyjnego romansu, myślę, że warto ją przeczytać. Choćby po prostu dla relaksu i odpoczynku od szarej rzeczywistości. Młodzi, którzy w tej lekturze grają rolę dorosłych zdecydowanie zdobyli moją sympatię. Polecam każdemu. Myślę, że inni czytelnicy podzielą moją opinię :) dla mnie 10/10.

Wakacyjna przygoda. Wakacyjny romans.

Powieść od Colleen Hoover która zachwyciła mnie do takiego stopnia że przeczytałam ją w jeden dzień nie odrywając się od niej. Od początku do końca są w książce poruszane trudne tematy. Autorka pokazuje nam życie Beyah oraz trudne chwilę z jej rodzicami. Pokazuje też życie, jakie wiódł Samson i że kłamstwo nie zawsze jest dobrym wyborem. Książka od początku do końca jest pełna bólu i cierpienia. Cudowny duet. Cudowna powieść. Cudowna autorka.

Kiedy ktoś pokazuje Ci, kim jest, uwierz mu za pierwszym razem.....

Bardzo wzruszająca i emocjonująca książka , która sprawia że zaczynam się zastanawiać czy wiemy kim jesteśmy tak naprawdę.❤️

Każdy z Nas ma jakiś bagaż doświadczeń o których nie mówi.. czasem musimy spotkać na swojej drodze osobę podobną do siebie aby móc odnaleźć siebie.

Teraz Wam się do czegoś przyznam, a wręcz do mojego pierwszego razu 🤭 Pierwszego razu z książką autorstwa sławnej i cenionej autorki Colleen Hoover. No cóż, lepiej później niż wcale, prawda? Teraz bije się w pierś, dlaczego wcześniej nie zainteresowałam się piórem autorki, bo ona pisze akurat takie romanse, po które najczęściej sięgałam, za nim nie pojawiły się erotyki. Erotyki, które zawojowały rynek czytelniczy i doszczętnie obrzydziły mi literaturę obyczajową, aż do teraz.

.

🌿"Nagie serca" to poruszająca, rozczulająca do reszty historia dziewczyny, która nie miała lekkiego życia. Po śmierci matki musiała przeprowadzić się na czas wakacji do ojca i jego nowej rodziny. Tam poznaje równie tajemniczego i skrytego chłopaka, który ukrywa przed nią pewien sekret, a ujawni go dopiero w dniu ich rozstania.🌿

.

Książka, od której nie sposób się oderwać, poruszone w niej zostało tyle ważnych i trudnych wątków, które czytając, momentami w emocjonalnie ciężko było unieść. Bohaterowie, którzy zostali bardzo pokrzywdzeni przez życie, osamotnieni i pełni bólu. Z czasem stają się sobie bliscy, ich relacja zaczyna powoli rozkwitać jak kwiat. Autorka w bardzo subtelny i delikatny sposób przedstawiła uczucie, które rozkwitało pomiędzy nimi. Co mi najbardziej się podobało? To, że nie było tutaj nachalnych i wulgarnych scen miłosnych, przesadzonych i wyolbrzymionych wątków dotyczących bohaterów. Autorka idealnie ukazała życie w biedzie i walkę o każdy dzień bez środków do życia, traumę dotycząca utraty rodziny, to wszystko okraszone zostało nutką tajemniczości, aż do samego końca historii.

Czego chcieć więcej od książki🥰

.

Od teraz mam swoją faworytkę wśród romansów, bo do tej pory był to Sparks, teraz ma sobie równą konkurencję😉 Jedna z Was pisała do mnie, że ten tytuł to jest jeden ze słabszych w dorobku autorki, to jeśli ta książka była słabsza, to na jakim poziomie jest napisana reszta jej powieści. Muszę koniecznie to sprawdzić🕵️

Wasze najlepsze w życiu wakacje - gdzie byliście?❤️

Tej książki nie miałam w planach na najbliższy czas, ale postanowiłam wykorzystać ostatnie dni okresu próbnego na czytniku, żeby sięgnąć po HEART BONES, jako że poprzednie książki autorki mnie zachwyciły. I co muszę wspomnieć już od razu - uwielbiam tę okładkę, chyba jedna z moich ulubionych do tej pory jeśli chodzi o powieści CoHo, zarówno w przypadku okładek do wydań oryginalnych, jak i tych tłumaczonych na język polski❤️

Boli mnie to, że aktualnie ta książka ląduje u mnie na ostatnim miejscu spośród dotychczas przeczytanych powieści Colleen Hoover. I nie chodzi mi o to, że była zła lub mnie zawiodła - wręcz przeciwnie. Była świetna, jak zwykle, ale po prostu inne książki CoHo porwały mnie bardziej i wycisnęły ze mnie dużo więcej emocji. Nie zmienia to jednak faktu, że HEART BONES zawładnęło moim sercem i gdy zaczęłam czytać podziękowania od autorki było mi trochę smutno, że to już koniec. Z drugiej natomiast strony czułam radość na myśl o zakończeniu, bo właśnie takie sobie wymarzyłam❤️

To książka bardzo prawdziwa, pełna bólu, samotności i poszukiwania miejsca na świecie, w którym będziemy czuć się dobrze jako my sami. Chociaż czasami nie jest to zależne od miejsca, a od osoby, która będąc przy nas daje nam motywację do życia i nadzieję na to, że kolejny dzień będzie lepszy. Główna bohaterka była żywym dowodem na to, jak bardzo człowiek może być zniszczony przez liczne wydarzenia z przeszłości. I wcale nie jest łatwo tak po prostu wstać, otrzepać się i iść dalej z wiarą, że rany zadane nam przez życie zagoją się niemal od razu. Trzeba odnaleźć w sobie siłę, by ból ich gojenia nie odebrał nam chęci dążenia do lepszego jutra...💔

Książkę przyczytałam jednym tchem. Pełna emocji, namiętności, ale i cierpienia. Historia Beyah dotknie czułe punkty Twojej czytelniczej duszy.

Powieści Colleen Hoover przeczytałam już kilka i oprócz ciekawej i pełnej emocji fabuły, zawsze znajdywałam w nich tajemnice, które zaskakiwały w finale. Dlatego bez wahania sięgnęłam po najnowszą książkę - "Nagie serca" - czy spełniła moje oczekiwania?

Dziewiętnastoletnia Beyah wie co to bieda i samotność. W mobilnym domu wychowywała ją matka uzależniona od narkotyków, nie przejmując się tym, że dziecko nie ma co jeść. Już jako kilkuletnia dziewczynka musiała radzić sobie sama, nikt jej nie przytulał, nie interesował się jej życiem czy marzeniami. Jako nastolatka porzuciła honor i zarabiała na to, by jeść. Choć nie jest z tego dumna. Musiała być silna oraz lojalna wobec siebie, by zapracować na swoją przyszłość.

Ojca widziała tylko kilka razy w życiu, długo nie wiedział że ma córkę. Jednak teraz dzwoni do niego, aby przyjął ją pod swój bowiem matka zmarła. Ale tę informację Beyah zostawia dla siebie. W Teksasie musi przetrwać tylko do początku sierpnia, bo wtedy wyjeżdża na studia - zdobyła stypendium, które też jest tajemnicą.

W Teksasie okazuje się, że wcale nie tak łatwo będzie z przetrwaniem do sierpnia, bowiem po sąsiedzku mieszka Samson, przystojny i bogaty chłopak. Niespodziewanie między młodymi zaczyna iskrzyć, świetnie im się rozmawia, spędzają ze sobą tyle czasu ile tylko mogą. Jednak każde z nich ma swoje tajemnice. Jedne większe, inne mniejsze, ale czy pozwolą im one na uczucie, zwłaszcza że niebawem każde uda się w innym kierunku?

Beyah próbuje dowiedzieć się czegoś o Samsonie i obiera go jak cebulę zadając pytania - jednak ON nie jest chętny, by na nie odpowiadać. To jemu łatwiej kruszyć mur zbudowany wokół siebie przez dziewczynę.

Czy zdążą poznać prawdę o sobie nawzajem zanim wyjdzie ona na jaw w inny sposób? Czy paczka młodych ludzi domyśli się prawdy po okruszkach rzucanych przez los?

Ja bardzo szybko poczułam, że Samson coś ukrywa, że jego życie wcale nie wygląda tak, jak widać to na zewnątrz. Niektóre elementy odgadłam, na wyjaśnienie innych musiałam poczekać i były dla mnie niespodzianką, choć nie tak ogromną jakiej się spodziewałam.

Autorka przez większą część powieści nakreśla życie bogatych i biednych. Różnice, podobieństwa, wady i zalety. Traumy, kłamstwa, wstyd i walkę o przetrwanie. Do czego posunie się człowiek, by nie być głodnym. Jak poradzić sobie po stracie rodzica czy rodziców.

Hoover pięknie potrafi pisać o uczuciach, o pierwszych pocałunkach, buzującym pożądaniu, wspomniała też o antykoncepcji. Czytelnik czuje wręcz napięcie narastające między bohaterami.

Jednak mimo to, książka w moim odczuciu nie wskoczy na podium. Uważam, że kilka wątków zostało potraktowanych zbyt płytko, jak choć chwila, gdy bohaterowie zdają sobie sprawę, że to coś więcej niż przelotne pocałunki. W przypadku tej powieści mam mieszane uczucia, bo niby były zwroty akcji, zaskoczenia i tytuł podobał mi się, to jednak odczułam mniejszy efekt 'wow' niż w przypadku innych książek autorki.

Podsumowując - "Nagie serca" to opowieść o zranionych niby-dorosłych, marzących o lepszym życiu. O tym, jak wszystkimi sposobami chcą być samodzielni, mieć bratnią duszę i móc nie ukrywać najstraszniejszych chwil ze swojej przeszłości. Historia o ludziach ze zranionymi sercami, duszami o ogromnym bagażem doświadczeń; o narkotykach, presji, biedzie i bogactwie, poszukiwaniu siebie; pełna bólu, cierpienia, ale i nadziei. Polecam!

Jako wielka fanka twórczości Colleen Hoover, nie mogłam przejść obojętnie obok Jej nowej powieści. Książka „Nagie serca” opowiada historie młodej dziewczyny, imieniem Beyah, która od urodzenia miała pod górkę. Ponure życie i nazwisko to jedyne, co dali jej rodzice. Ciężko pracowała aby związać koniec z końcem. Wszystko zawdzięczała samej sobie. Dzięki ogromnej determinacji zdobywa stypendium, które gwarantuje jej wyrwanie się z okropnego życia i wyjazd na wymarzone studia. Kiedy niespodziewanie matka Beyah umiera, dziewczyna traci dach nad głową. Musi spędzić resztę lata z ojcem, którego prawie nie zna. Planuje spokojnie przeczekać czas do rozpoczęcia studiów, nie wychylając się. Co się wydarzy, gdy na jej drodze stanie przystojny i bardzo skryty Samson?

Zawsze ogromnie podziwiam styl i lekkość Colleen Hoover. Jej książki, pomimo trudnych tematów, czyta się z dużym zapałem. „Nagie serca” to kolejna powieść, która bardzo mnie wzruszyła. Po przeczytaniu opisu myślałam, że czeka mnie lekki wakacyjny romans. To, co dostałam kompletnie przerosło moje oczekiwania. Autorka stworzyła kolejną niezwykle emocjonującą książkę o młodych ludziach doświadczonych przez życie. To jakiej niesprawiedliwości bohaterowie zaznali w swoim krótkim życiu, skłania do refleksji. Brak miłości, akceptacji i wsparcia. Fabuła była niezwykle wciągająca. Dosłownie, nie mogłam się od niej oderwać. Uczucie, rosnące między bohaterami zostało pięknie zobrazowane. Ich relacja rozwijała się delikatnie i małymi krokami. Zakończenie bardzo ujmujące i wzruszające. Podsumowując, ogromnie polecam. Ja jestem zachwycona.

NIE MOŻNA ZŁAMAĆ SERCA, BO NIE MA W NIM KOŚCI

Beyah jest biedna i każdy dzień to dla niej niemal walka o przetrwanie. Walka, która ma się ukończyć wraz z pójściem na uczelnię, na której dostała stypendium siatkarskie. Jednak wszystko obiera zupełnie inny kierunek, gdy matka Beyah umiera z przedawkowania. Nagle dziewczyna musi przeprowadzić się do ojca, którego dotychczas widywała tylko raz w roku i który zupełnie nie wie o jej sytuacji. Beyah podchodzi do ojca i jego nowej rodziny z rezerwą, chociaż ta naprawdę się stara, aby dziewczynie niczego nie brakowało. I co mi się tutaj podobało - CoHo nie próbowała iść tu w stronę motywów niczym z Kopciuszka. Nie ma okropnej macochy i wrednej córki. I bardzo dobrze, bo taki wątek mógłby odciągnąć uwagę od tego, co Colleen chciała podkreślić w swojej powieści, a mianowicie - sytuacji ludzi skrzywdzonych przez system, którzy nie mieli szans by coś osiągnąć, wieść normalne życie przez to, w jakiej rodzinie się urodzili i jakie wydarzenia z przeszłości ukształtowały ich charakter. Po drugiej stronie barykady znajduje się Samson - bogaty chłopak, który zmienia dziewczyny jak rękawiczki i nie musi się martwić o to, jak przeżyje kolejny dzień. Ale w Samsonie też kryją się demony i smutek, a przede wszystkim - wielka tajemnica, której wyjście na jaw będzie niosło za sobą ogromne konsekwencje. Przyznam, że nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy, więc twist mnie zaskoczył i to na plus. Ponadto, Colleen w końcu odchodzi od usilnego idealizowania facetów. Fakt, nadal będzie słodycz, jak to u CoHo bywa, ale facet będzie nieco bardziej realny, niż w jej poprzednich książkach. Podobało mi się również zakończenie, mimo że momentami nieco za słodkie, to jednak dające nadzieję na to, że każdy może zostać panem swojego losu i odwrócić go o 360 stopni, nawet jeśli wszystko wokół sprzysięga się przeciwko nam.

STRUKTURA

Książka podzielona jest na numerowane rozdziały, w których pierwszoosobową narrację powierzono Beyah. Całą historię poznajemy jej oczami, co tym bardziej potęguje zaskoczenie, gdy na jaw wychodzi tajemnica Samsona. Myślę, że pozostawienie tylko jednej narracji było dobrym rozwiązaniem, gdyż wprowadzenie dodatkowego narratora mogłoby tylko wprowadzić niepotrzebny chaos. Styl pisania Colleen Hoover dokładnie taki sam jak w pozostałych książkach, lekki i bezproblemowy w odbiorze. Momentami tylko miałam wrażenie, że autorka nastawia się na siłę na stworzenie w jakichś miejscach fragmentów, które potem mogłyby zostać potencjalnymi cytatami, jednak nie przeszkadzało mi to w czasie lektury. Chyba po prostu przyzwyczaiłam się do tego u CoHo.

PODSUMOWUJĄC

Nagie serca to książka Colleen Hoover, która serwuje nie tylko słodycz, ale również porusza trudne problemy młodych ludzi. Może sytuacja Samsona nie będzie szczególnie adekwatna do polskich realiów, ale losy Beyah już jak najbardziej. Ile jest patologicznych rodzin, z których dzieci nie mają nawet cienia szansy, by wyrwać się z okropnego środowiska i zacząć normalne życie? Jak wadliwy jest system, który zasiłkami karmi nie głodujące dzieci, a ich uzależnionych rodziców? I jak ciężko muszą walczyć takie dzieci, by osiągnąć to, co dla ludzi chociażby z klasy średniej jest czymś podstawowym, o czym nawet nie muszą myśleć? CoHo wskazuje palcem na problemy, nad którymi warto się zastanowić oraz docenić to, co mamy. Ponadto, zwraca uwagę na fakt, jak często oceniamy ludzi pochopnie, nie dając im drugiej szansy, czy na to zasługują czy nie. I chociaż czasy wielkiej fascynacji pióra Colleen Hoover już dawno za mną, to historia Beyah i Samsona jest naprawdę godna polecenia. Nie zawiodłam się na tej lekturze i mam nadzieję, że u Was będzie tak samo!

Amanda Says

Jak zobaczyłam, że Colleen Hoover wydaje nową książkę wiedziałam, że muszę ją mieć. To mój absolutny nr jeden wśród autorek. Kocham jej wszystkie książki. Już sam tytuł "Nagie serca" obiecywał bardzo wiele. Czy i tym razem autorka stanęła na wysokości zadania?

Beyah całe życie walczy o przetrwanie. Matka ćpunka nie dała jej nic oprócz strachu przed jutrem oraz to, że liczyć może tylko i wyłącznie na siebie. Kiedy niespodzianie matka umiera, krótko przed wyjazdem na uczelnię, Beyah jest zmuszona spędzić resztę lata u ojca, którego kompletnie nie zna, gdyż traci mieszkanie. Tam po raz pierwszy przestaje się martwić o podstawowe potrzeby, a nawet znajduje się ktoś, kto trafia prosto do jej serca.

Zawsze to powtarzam przy okazji książek Colleen, że jest ona mistrzynią w przelewaniu emocji na papier. Zawsze to jest tak wielki ładunek uczuciowy, że człowiek czytając ma ciarki na skórze. Przynajmniej w moim przypadku tak się zdarza. I tym razem autorka nie zawiodła. Rodzące się uczucie między Samsonem i Beyah było cudownie opisane. Hoover ma u mnie bardzo wysoko ustawioną poprzeczkę dlatego troszeczkę byłam zawiedziona, że nie było efektu wow w książce. Zawsze potrafiła zrobić taki zwrot akcji, że zbierałam szczękę z podłogi i nagle wszystko wskakiwało na swoje miejsce. Tutaj nie było takiego zaskoczenia. Spodziewałam się takiego obrotu spraw. Tak samo sama historia opisana w książce nie do końca trafiła do mnie. Ale to akurat zganiam na fakt mojego samopoczucia podczas czytania. Nie do końca to był czas na taką lekturę. Czy to znaczy, że książka w moim mniemaniu była zła? Absolutnie nie! Wręcz przeciwnie, wiem na pewno, że kiedyś do niej wrócę. To już mówi samo przez się, bo ja robię reredingi tylko naprawdę cudownych książek. I naprawdę bardzo się cieszę, że mogłam ją przeczytać tak długo przed premierą. Czytajcie książki Hoover, bo naprawdę warto!

Uwierzycie jak napisze, że „Nagie serca” to dopiero moje drugie spotkanie z twórczością autorki? Zawsze się zastanawiałam skąd te wszystkie zachwyty, ale jakoś wiecznie było mi nie po drodze z książkami Colleen Hoover. Moje pierwsze spotkanie z nią, to była książka „Layla”, która była ciekawa, ale nie na tyle, żebym rzucała wszystko i nadrabiała poprzednie książki autorki. Z kolei „Nagie serca” to idealny przykład na to, że warto dawać drugie szanse! I powiem Wam – WOW! Ta historia to było coś tak niesamowitego, że teraz…. teraz wiem na pewno! Że poprzednie też chce przeczytać!

„Prawdziwy świat nie działa na prostych zasadach dobra i zła. Ludzie, którzy nigdy nie musieli zaprzedać kawałka duszy, żeby zdobyć jedzenie czy dach nad głową, nie zrozumieją kontekstu złych decyzji, jakie ktoś zdesperowany jest zmuszony podejmować.”

Beyah to młoda dziewczyna, która od małego musi radzić sobie sama. Miała matkę, która zamiast się nią opiekować, wolała narkotyzować się w zaciszu ich domu. Dzieciństwo dziewczyny przez to nie należało do udanych, nieraz głodowała i dziennie musiała walczyć o przetrwanie. Teraz, gdy matka Beyah umiera, dziewczyna nie czuje nic….kompletnie…. Bo co można czuć do osoby, która całe życie się nią nie interesowała? Ale co z ojcem? Gdzie ON był, gdy ona tak usilnie potrzebowała opieki? Teraz będzie miała okazję się wszystkiego dowiedzieć, bowiem te wakacje spędzi właśnie z nim i jego rodziną…

„Możesz wypełnić swoje życie ładnymi rzeczami, ale ładne rzeczy nie wypełnią dziur w twojej duszy.”

„Nagie serca” to jedna z tych książek, które dosłownie topią serce. Dopiero w trakcie czytania, zrozumiałam jak bardzo potrzebowałam przeczytać coś tak unikatowego, coś co mnie poruszy, wzruszy, doprowadzi do łez, a jednocześnie rozkocha w sobie bez pamięci! Nie spodziewałam się kompletnie, że ta książka tam na mnie wpłynie. Z każdą kolejną stroną pochłaniała mnie coraz bardziej. Były momenty, gdzie moje serce pękało na pół, ale były też takie gdzie dosłownie uśmiechałam się pod nosem, a euforia jaką odczuwałam mocno mnie zaskakiwała. No bo jak to, ja osoba, która woli mocniejsze książki i romanse, naraz zachwyca się nad spokojną , delikatną historią?? Ona może i była spokojna i delikatna, ale do tego przepełniona taką ilością emocji, że co sobie o niej przypomnę, to się uśmiecham :)

Nie czytałam poprzednich książek autorki, a słyszałam, że też są bardzo życiowe i tak samo genialne jak ta. Nic mi innego nie pozostaje, jak zaznajomić się z nimi również. Styl pisania autorki jest niezwykle przyjemny, cała historia jest tak świetnie opisana, że nawet opisy romantycznej scenerii robiły tutaj swoją robotę i nawet na chwilę nie czułam się znudzona, czy zirytowana. Bohaterowie są tak idealnie wykreowani, że nie sposób ich nie pokochać. I choć w książce, znajdą się momenty, kiedy wraz z bohaterką będziemy przeżywać kolejne mocne rozczarowania pewnymi osobami, tak nadzieja będzie się tlić w nas do samego końca. Kompletnie nie mam nic do zarzucenia, jestem wręcz oczarowana i zdecydowanie zakochana w tej książce! Pojutrze premiera, więc polecam całym serduchem!

⭐RECENZJA PRZEDPREMIEROWA⭐

"- Nie martw się. Serce nie kość. Nie da się go tak naprawdę złamać."

💙

Beyah nie ma łatwego życia. Odkąd pamięta ciężko pracowała, by zarobić na coś do jedzenia. Jej matkę interesowali tylko faceci, a także to, by się naćpać. Ojca widywała raz do roku, a nawet i rzadziej. Była zdana tylko na siebie. Po nagłej śmierci jej matki, dziewczyna wyjeżdża do ojca, który, jak się okazuje, mieszka w pięknym domu na wyspie z małżonką i jej córką. Beyah nie chce zwracać niczyjej uwagi. Pragnie jedynie przetrwać ten czas, a później wyjechać na studia. Jednak w jej życiu pojawił się Samson, który wszystko przewrócił do góry nogami. Dlaczego chłopak jest tak zamknięty w sobie? Jakie tajemnice skrywa?

💙

Po raz kolejny zostałam porwana w piękną i poruszającą historię stworzoną przez autorkę @colleenhoover. Od początku zostałam wrzucona w okrutny świat, w którym musiała żyć główna bohaterka Beyah. Dziewczyna była samotna i zdana tylko na siebie. Od małego uczyła się przetrwania. Jej matki nic nie obchodziło, zaś ojciec jedynie przelewał pieniądze i od czasu do czasu wziął ją do siebie. Jednak to nie była prawdziwa rodzina i przez to Beyah musiała zbudować wokół siebie mur. Nie chciała nikogo do siebie dopuścić, wzbraniała się przed jakąkolwiek bliskością emocjonalną. Lecz jednej osobie udało się obejść ten mur. Samson również krył w sobie wiele bólu i cierpienia. Tych dwoje połączyła niezwykle trwała więź. Moim zdaniem bohaterowie zostali wyśmienicie wykreowani. Trzymają w sobie wiele złych wspomnień, ale mimo to mają w sobie też duże pokłady empatii. To właśnie czyni ich wyjątkowymi ludźmi. Styl oraz język autorki jest lekki, naznaczony licznymi emocjami i przeżyciami. Czytając, można wejść w uczucia postaci i wszystko przeżywać razem z nimi. To jest naprawdę wspaniałe! Książkę uważam za duży plus! Gdy tylko znajdę więcej czasu, na pewno nadrobię pozostałe powieści pisarki.

💙

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @wydawnictwootwarte 🖤

Powieść ma swoją premierę 28.07.2021 😁

💙

Moja Chwila Nocą

,,Nagie serca" Coollen Hoover to książka pełna bólu, udręki i samotności. Rozerwała każdą komórkę mojej duszy, złamała serce na milion sposobów, a na końcu dała nadzieję, nadzieję, która powinna umierać ostatnia.

Beyah to młoda dziewczyna, która tak jak każdy nastolatek wkracza w dorosłe życie, jednak los miał wobec niej inne plany, zgotował jej piekło już na samym jej początku życia. Każdy dzień to walka o siebie, by nie zagubić się w otchłani problemów, by móc powiedzieć sobie dałam radę, nie poddałam się.

Samson pod maską skrywa piękno, które nie ma prawa nikt zobaczyć. Każdy dzień, każda chwila to gra, o której tylko ona ma pojęcie.

Samson i Beyah spotykają się w najgorszym momencie życia dla Beyah, zmiana otoczenia nowe znajomości i nowe emocje to wystarczy, by rozpacz z bezsilności ją dorwała.

Czy Samson pokrzyżuje plany dla Beyah na lepsze życie? Czy tych dwoje odkryje przed sobą tajemnice? Czy los ma dla niech szczęśliwe zakończenie? Tego wszystkiego dowiecie się z książki.

,,Nagie serca" to perfekcyjna gra na emocjach czytelnika. Każda strona to bomba emocjonalna, która została zrzucona bez zapowiedzi.

Pokochałam głównych bohaterów za to, że pomimo iż los dał im kopniaki, oni się nie poddali, walczyli do końca!! Beyah to dziewczyna, która pomimo kłód, które życie rzuca jej pod nogi ona się nie poddaje, walczy i trzyma się małej iskierki nadziei, że to może się skończy.

Collen Hoover to autorka, której biorę książki w ciemno i wiem, że po raz kolejny będę miała roztrzaskane serce, bo ona nigdy mnie nie zawodzi i tak było w tym przypadku. Historia cudowna, przepełniona bólem, ale gdzieś w tym wszystkim jest przekaz, byśmy nie osadzali bezmyślnie innych, byśmy dali im szansę, bo to, co jest gołym okiem widoczne, to może być maska a pod nią KRZYK wołający o pomoc.

Chciałabym podziękować Wydawnictwu Otwarte za to, że moje marzenia się spełniają!! Marzyłam, by móc kiedyś zrecenzować książkę Coollen Hoover i o właśnie jesteście tego świadkiem!!!

Nie każdy dostaje od życia najlepsze karty. Najlepiej o tym wie Beyah, która od dzieciństwa była zmuszona walczyć o przetrwania. Kiedy jej mama umiera, dziewczyna jest zmuszona prosić o pomoc ojca, który nie był obecny w jej życiu. Zmiana środowiska zmieni jej życie i nauczy ją czegoś nowego.

“Czasami wydaje mi się, że osobowość mocniej kształtuje krzywda niż dobroć”.

Pierwsze co spodobało mi się w tej historii, to oryginalne imiona głównych bohaterów. Samson i Beyah. I jak to bywa z historiami Hoover nie brak tu życiowych i przynoszących lekcję historii. Ta powieść początkowo jest dość przygnębiająca. Poznajemy dziewczynę, która stara się wyrwać z toksycznego otoczenia i zawalczyć o więcej. Trzyma się daleko od ludzi, ale kiedy trafia do Teksasu musi nieco przewartościować swoje życie, za sprawą ludzi, których poznaje. Uświadamia sobie, że wydając o kimś pochopne decyzje, można stracić piękne relacje. W międzyczasie otwiera się na ludzi, a szczególnie na Samsona, do którego początkowo nie czuje sympatii. Jednak zbliżają ich podobne doświadczenia i tajemnice. To smutna historia, ale w łagodny sposób potrafi wzruszyć, rozczulić i przynieść nadzieję. Nadzieję na to, że pomimo burzliwego życia, jest szansa na to, że zaświeci słońce.

Colleen Hoover stworzyła historię o miłości, przyjaźni i naprawianiu relacji międzyludzkich, ale to również historia o walce o siebie i o tych, którzy nie otrzymali szczęśliwych kart.

Powtarzam to często i chyba nigdy nie przestanę. Colleen nie tworzy typowych romansów. Ona tworzy historie, które są naszpikowane realnością i magią. Pięknymi słowami, masą przemyśleń i emocji. Każda z jej historii zostawiała we mnie jakiś ślad i chociaż “Nagie serca” pozostawiło we mnie mniej emocji niż inne książki tej autorki, to i ta była warta przeczytania. Bez wątpienia.

Najbardziej książki Collen Hoover cenie za emocje. Autorka w mistrzowski sposób potrafi wpleść je w swoje powieści i poruszyć nas do głębi. Nie inaczej było i tym razem.

Collen Hoover stworzyła kolejną przejmująca historię, która chwyta za serce już od pierwszych stron. Beyah to dziewczyna bardzo doświadczona i poturbowana przez życie, a Samson pełen jest tajemnic, których pilnie strzeże przed światem. Co może wyniknąć z połączenia tej dwójki ? Zapewniam Was , że cudowna i poruszająca powieść.

Lęk, niepokój, bezradność, miłość, pożądanie... To kilka z wielu emocji z jakimi spotkacie się podczas tej lektury. Zawsze ceniłam oryginalność z jaką autorka tworzy relacje między bohaterami. Beyah i Samson to zdecydowanie wyjątkowa para. Pomimo ciężkich doświadczeń i obezwładniającej niepewności potrafili otworzyć na siebie serca i zaryzykować, że na koniec wakacji zostaną złamane.

Z przyjemnością śledziłam rozwój uczucia między tą dwójką i bardzo im kibicowałam. Współodczuwałam ich wszelkie obawy i uniesienia. Książka dosłownie mnie pochłonęła , a zwroty akcji jakie zapewniła autorka nie pozwoliły oderwać się od czytania.

Nie zabrakło również łez.. Straszne przeżycia bohaterów , poczucie straty bijące ze stron książki i nawał innych zawartych tu emocji wycisnęły ich wiele podczas czytania.

Nagie serca trafiają do czołówki ulubieńców. Z czystym sumieniem powiem - kupujcie i czytajcie , z pewnością się nie zawiedziecie 🖤

Colleen Hoover ponownie chwyta nas za serce wracając do klimatu Hopeless ! Mnóstwo zaskoczeń, bolesnej prawdy, straty i wiary w człowieka zdecydowanie nie będzie tutaj brakowało.

Beyah jest dziewczyną, która doznała w życiu biedy. Nie tylko pod względem finansowym. Jest to młoda dziewczyna, która nigdy nie zażyła miłości od bliskich. Kiedy jej matka umiera, przenosi się do ojca, którego w ogóle nie zna. Jego nowa rodzina jest zupełnie inna, czy Beyah odnajdzie się w nowym otoczeniu ? Czy chłopak, który pojawi się na jej drodze wpłynie na jej przyszłość ?

„Pociąg fizyczny prowadzi do zaufania, ono z kolei prowadzi do miłości, a ja nie chcę mieć z tym nic wspólnego.”

Samson jest pewnym siebie młodym chłopakiem, który jest zamknięty w sobie, jednak Beyah z każdym kolejnym spotkaniem otwiera się na niego, a ON na nią. Pomimo różnic, jakie są między nimi. Pomimo wszelkich dysproporcji dogadują się i rozumieją bez słów. Jednak ich życie od początku nie było łatwe i obydwoje w sierpniu wyruszą w stronę swojej przyszłości. Czy ten wakacyjny czas będzie dla nich tylko przygodą, czy zdecydowanie czymś więcej ? Ich relacja ma swoją datę ważności, czy ich kontakt będzie trwał, czy może się urwie ?

„Dobroć nie wnika tak głęboko jak krzywda. Krzywda plami duszę tak bardzo, że nie da się jej oczyścić.”

Czytając Hoover chłonę każde jej słowo. Z każdego zdania wyciągam jak najwięcej, niczym ryba pozbawiona wody pragnę tej cholernej wody ! Każde zdanie jest pisane z gracją i wielkim przesłaniem. Niewiele Autorek potrafi coś takiego zrobić. Nie każda Autorka potrafi odnaleźć się w różnorodnych książkach, które mają wiele symboli, przesłań i są przede wszystkim przesiąknięte realizmem do szpiku kości. Tylko Hoover potrafi zrobić niespotykany zwrot akcji, który zrodzi w naszych głowach mnóstwo pytań i niepowtarzalny klimat.

„Możesz wypełnić swoje życie ładnymi rzeczami, ale ładne rzeczy nie wypełniają dziur w twojej duszy.”

Moje serce nie jest zdecydowanie nagie, jest po każdej książce Autorki przepełnione niezwykłą wiarą, nadzieją i szansą, jaką stawia przed nami życie. Czasem niewinne spotkanie może zmienić wszystko. Zawsze się zastanawiam, jak ONA to robi. Jak tworzy tak dobrze napisane książki, które pochłaniają bez reszty. Ale ona jest w minimalnym odsetku Autorów, którzy potrafią to zrobić. I wychodzi jej to idealnie.

Książkę polecam szczerze i z pewnością, że Wam świadomym, chłonnym czegoś nowego czytelnikom się spodoba.

Moje 10/10 !

"Nagie serca" bardzo przypadły mi do gustu. Jest to kawałek solidnej literatury obyczajowej nie tylko dla tak zwanych młodych dorosłych. Mówię to ze swojego doświadczenia, jestem już dojrzałą kobietą. Jednak książka ma w sobie coś wyjątkowego. Bohaterowie są dobrze skonstruowani. Mają wady i zalety, dzięki temu są pełnowymiarowi. Historia pary młodych ludzi może nie jest zbyt zaskakująca, ale wcale mi to nie przeszkadzało. Książka uprzyjemniła mi mój urlop. Bardzo szybko dotarłam do ostatniej strony i muszę przyznać, że się wzruszyłam. Na pewno przeczytam inne książki napisane przez tą autorkę.

Dostałem tę książkę jako prezent urodzinowy, bardzo lubię twórczość Coollen Hoover, więc prezent trafiony. Zaczynając od okładki, jest bardzo ładna, trochę podpowiada czytelnikowi, czego może się spodziewać, ale to dobrze. Czcionka jest wyraźna, dobrze się czyta, co dla mnie jest bardzo ważne. Opowieść cudna, niezmiernie mi się podobała. Lekka, ale nie banalna. Idealna do poczytania na plaży, czy łące w pięknych okolicznościach przyrody. Jeśli ktoś nie zna powieści tej autorki, polecam czym prędzej się zapoznać. Ja z niecierpliwością czekam na kolejne publikacje, mam nadzieję, że ukażą się w najbliższej przyszłości.

Dobra opowieść o miłości, gdzie można spotkać...smutnych bohaterów. Ktoś powie - ale no jak? Mamy do czynienia z opowieścią o miłości, a ja tu o smutku? No bo tak faktycznie jest. To co połączy Samsona i Beah to smutek. Niby mamy tu do czynienia z wakacyjnym romansem, ale sprawa jest nieco bardziej skomplikowana, niż to nam się na początku wydaje. I za to należy się ogromny plus. Cieszę się, że mogłem przeczytać książkę pani Hoover, ponieważ ma ona w sobie coś magicznego, czego nie można znaleźć w żadnym, innym miejscu. Smutek i radość, łzy i wielkie szczęście - świetne zestawienie w jednej książce.

Poprawnie napisany romans, który może stać się przyjemnym towarzystwem dla wielu kobiet na plaży, czy też podczas wypoczynku w ogrodzie. Książka opowiada historię o miłości - chociaż nie jest to tak klasyczna opowieść, jak inne dostępne na rynku. Chociaż ja i tak uważam, że każda historia jest wyjątkowa na swój sposób - nawet, jeżeli każda odnosi się do miłości. Nieco chaotyczne jest to moje tłumaczenie, ale ja już tak mam. W każdym razie historia Beah i Samsona bardzo przypadła mi do gustu. Pani Hoover ma wielki talent literacki, który przemawia do nas z każdej kartki tej wyjątkowo pięknej historii.

Znam twórczość autorki bardzo dobrze. Czytałam kilka jej książek i zawsze byłam nimi pozytywnie zaskoczona. Wiedziałam, ze jak biorę się za tę pisarkę, to na pewno dostanę świetne dzieło. Niestety tym razem mocno się zawiodłam, a książka totalnie nie przypadła mi do gustu. Owszem, z braku innego wyboru, można po powieść sięgnąć i dla zabicia czasu ją przeczytać, ale trzeba mieć na uwadze pewne niedociągnięcia, których jest w niej masa. Przede wszystkim powieść jest mocno przegadana. Za dużo jest przeróżnych opisów, zbyt długie wątki, które nie wnoszą niczego ważnego dla całości. Warto jednak wyrobić sobie własną opinię na temat "Nagich serc", do czego zachęcam.

Collen Hoover to autorka, którą bardzo mocno cenię, jeśli chodzi o literaturę obyczajową. Czytałam wiele jej powieści i nigdy się nie zawiodłam. Teraz jestem po lekturze "Nagich serc" i szczerze przyznam, że jest to jedna z lepszych jej książek, które miałam w swoich rękach. Fabuła byłą tutaj świetnie wymyślona, bohaterowie wykreowani naprawdę dokładnie, ale największe wrażenie zrobił na mnie fakt, iż czytając tę pozycję, czytelnik ma wrażenie, jakby sam brał udział w tym wszystkim, co dzieje się w historii. Uwielbiam kiedy w książkach autentyczność jest wysunięta na pierwsze miejsce. Jeśli i Wy to lubicie, to na pewno znajdziecie to w tej powieści.

Chyba każdy z nas przeżył letni mały flirt, który skończył się złamanym sercem. Pamiętacie jeszcze te ciepłe letnie wieczory pełne pocałunków i ognisk do rana? Nie? Ja jeszcze pamiętam, ale tak jakby przez mgłę.

Dlatego fajnie, że udało mi się trafić na książkę Nagie serca. Dzięki niej przypomniało mi się jak to jest znowu być młodym i pełnym wiary. Czytało mi się ją bardzo szybko i bardzo przyjemnie. Z przyjemnością poleciłem tą książkę kuzynce, która potrzebowała pozytywnej opowieści o miłości i młodości.

Nagie serca to książka idealna na lato. Nie można jej tego lata nie przeczytać. Więc na co jeszcze czekacie?

Śmierć matki wywraca życie Beyah do góry nogami. Z dnia na dzień traci dach nad głową i do czasu rozpoczęcia studiów w Pensylwanii, zmuszona jest zamieszkać z ojcem, z którym praktycznie od kilku lat nie utrzymuje kontaktu, oraz jego rodziną. Mimo, że rzeczywistość przerasta jej oczekiwania, dziewczyna nie jest w stanie wyzbyć z siebie smutku, który przez ciężkie jakie wiodła, stał się nieodłączną częścią jej samej. Dostrzegł to Samson. Mimo, że pochodzą z dwóch różnych światów, zaczyna łączyć ich nić porozumienia. Jasno określają charakter swojej znajomości, która z góry wyznaczoną ma datę zakończenia. Nie wszystko idzie jednak zgodnie z planem, a demony przeszłości dościgną ich szybciej, niż się spodziewają.

Colleen Hoover jak zwykle mnie nie zawiodła. Jej najnowsza powieść „Nagie serca” to książka, która na pozór wydaje się lekką, wakacyjną opowieścią o dwójce młodych ludzi. W rzeczywistości autorka, jak zwykle zresztą, wprowadza nas w zawiły świat ludzkich uczuć, skomplikowanych emocji i wyborów, które nigdy nie są łatwe. Czy każdego należy osądzać według tych samych kryteriów moralnych? I czy wszystkie uczynki należy traktować wyłącznie w kategoriach dobro-zło? Hoover po raz kolejny pokazuje, że świat nie jest czarno-biały. Chyba nie muszę dodawać, że powieść czytało się rewelacyjnie i że zdecydowanie ją polecam.

Beyah całe życie musiała radzić sobie sama. Gdy jej matka umiera z przedawkowania, dziewczyna musi poprosić o pomoc ojca. Chce spędzić u niego lato, a potem wyjechać na studia. Plan wydaje się prosty. Jednak na jej drodze stoi nowa rodzina i przyrodnia siostra, która wzbudza w niej niepokój. Jej nowy przystojny sąsiad Samson też podkopuje ten plan. Nic ich z pozoru nie łączy, ON jest bogaty, ona wychowała się w biedzie. Oboje czują się bratnimi duszami. Postanawiają spędzić ze sobą tylko jedno lato…

Kto do tej pory nie poznał pióra autorki, uważam, że musi koniecznie to zrobić. Być może jest to znana dla nas historia jednak przedstawiona w taki sposób, że zanurzyłam się w niej niczym w oceanie. Rozdziera serce, po czym daje nadzieję. To historia o cierpieniu, krzywdzie i niesprawiedliwości. Dwójka młodych ludzi zostawiona przez system. Każde z nich radziło sobie na swój własny sposób. Ich uczucie miało być na chwilę, połączył ich jednak upór. Gdy prawda o Samsonie wyszła na jaw, Beyah nie oceniała, nie poddała się i walczyła niczym lwica. Uwierzyła, że może mieć rodzinę, zaakceptowała siebie. Pozwoliła sobie być szczęśliwą. Autorka idealnie gra na emocjach czytelnika, zmusza do refleksji.

Lubię takie książki, są spokojne, akcja nie pędzi a jednocześnie się przez nią płynie. Idealna ilość stron, świetnie poprowadzona fabuła i prawdziwi bohaterowie to przepis na sukces. Polecam na wieczór, na dzień na leżaku, ja nie mogłam się od niej oderwać

Szum fal. Unoszące się w oddali mewy. Odbijające się w moich oczach zachodzące słońce. I ona. Darya. Piasek otula moje stopy, gdy zaczynam przyciągać kolana do klatki piersiowej. Kładę na nich głowę, otulając się szczelnie rękoma. Zamykam na chwilę oczy, pozwalając kosmykom opadać na powieki. Wsłuchuję się w spokój. Jest obezwładniający. Próbuję przypomnieć sobie piękniejszy moment, lecz nie znajduję go. Zaczynam przesiewać przez dłonie ziarenka piasku, do momentu aż znajduję pierwszą muszelkę. Wrzucam ją do kapelusza, aby później zwrócić ją morzu. Nigdy niczego nie zabieram z plaży. To tak jakbym sobie odebrała kawałek siebie. Wstaję. Idę w kierunku połyskującej tafli wody. Wiatr rozwiewa mi włosy, które próbuję spiąć w luźny kok, ale tak naprawdę chcę przegrać. Pragnę poczuć, że istnieje coś silniejszego ode mnie. Coś, co mnie powstrzyma przed upadkiem. Mrużę oczy, gdy patrzę na zachodzące w oddali słońce. Dotykam nadchodzącej ku mnie fali, która rozbija się przede mną. Następna jest podobna : na początku pewna swojej siły, niesamowita, później jednak staje się słaba, aż w końcu umiera. Za każdym razem, gdy obserwuję ten moment, zastanawiam się, czy ja też kiedyś będę jak tamta fala. Czy zdążę poczuć się częścią czegokolwiek zanim odejdę. Przywołuję obraz mamy, taty, Sary, Marcusa, Alany i na końcu jego. Kogoś, kto we mnie uwierzył, zrozumiał i nie oceniał mnie. Był. A to coś więcej, niż mogłabym pragnąć, niż mogłabym kiedykolwiek chcieć. Ukrywam dłonie w kieszeni swetra. Pocieram o muszelkę znalezioną w piasku, aż w końcu delikatnie kładę ją na powierzchni wody. Patrzę jak znika, jak wraca do domu. Wtedy obracam się i widzę wpatrzone we mnie, błękitne oczy. Uśmiecham się. Ostatni raz spoglądam na Daryę. Żegnam się z nią przelotnym dotykiem dłoni i zaczynam biec. Wpadam w ramiona, które otulają mnie powiewem wiatru. Gdy promienie słońca łaskoczą mój policzek, powoli zamykam oczy. Chłonę życie.

Autorka Colleen Hoover i jej książka pt. Nagie serca bardzo przypadła mi do gustu. Moim zdaniem jest doskonała do czytania na plaży. Zawsze jeśli książka ma morał oraz znaczenie symboliczne jest dobra. Co prawda zazwyczaj wybieram lektury, w których występuje jakiś mocno rozbudowany wątek czarnego charakteru. Tutaj go nie ma, ale za to jest piękna historia dwojga ludzi. Sposób w jakim autorka napisała książkę sprawił, że jestem nią zwyczajnie zachwycona. Gdy zaczęłam ją czytać kartki same się przewijały i aż szkoda mi było gdy dotarłam do końca książki. Szczerze polecam! Książka warta poświęcenia czasu oraz uwagi.

"Nagie serca" to książka, która kilka dni temu całkiem przypadkiem wpadła w moje ręce. Przyznam szczerze, że nie do końca wiedziałem, czego powinnam spodziewać się po tej lekturze, ale na szczęście, już od pierwszych stron, przypadła mi ona do gustu. Czytało mi się całość niezwykle przyjemnie, gdyż autorka ma lekki i wciągający styl pisania. Książka jest niezwykle ciepła, pełna miłości, choć jak wiadomo, nie brakuje w niej także trudności. Mamy tutaj przykład klasycznej powieści opisującej życie młodych ludzi, co w wykonaniu tej pisarki zawsze robiło wrażenie. Jeśli szukacie lekkiej i przyjemnej pozycji na długie letnie wieczory, to jest to powieść dla Was.