Nadzieje i marzenia. Malownicze. Tom 4

Przyłapałam się na tym, że w dzisiejszej opinii chcę napisać coś, co napisałam już przy Tajemnicy bzów. Ale tak naprawdę trudno napisać coś zgoła innego, gdy właśnie tak wygląda prawda: czytelniczki kochają książki Magdy Kordel za ciepło, spokój i niezwykły klimat małego Malowniczego, gdzie sielskość przeplata się z uśmiechem i humorem. Poznani w kolejnych książkach bohaterowie stają się nam bliscy i traktujemy ich jak dawno nie widzianych znajomych. Oczekujemy chwili, gdy będziemy mogli zajrzeć, co u nich słychać, z ciekawością, ale też sympatią. Ale ja już wiem, że najbardziej kocham powieści Magdy Kordel za te wspaniałe, klimatyczne wstawki historyczne. Pojawiła się już taka w Tajemnicy bzów, gdzie wraz z autorką wracaliśmy w przeszłość, aby poznać losy Leontyny. Pojawia się i teraz, gdy przenosimy się do 1843 roku i pięknego dworu ukrytego wśród parkowych drzew.

Tę część książki ukochałam sobie nad resztę. Do tej chwili czytałam przyjemnie, ale bez emocji, raz czy dwa pomyślałam, że chyba za dużo ostatnio czytam polskich powieści, bo już mnie nie porywają. I właśnie wtedy Magda Kordel wrzuciła mnie do wehikułu czasu. Siedziałam jak urzeczona, czytając i zagłębiając się w losy rodziny zamieszkałej w dworku i towarzysząc staremu Maciejowi w jego niezwykłych wędrówkach i praktykach. Od tego momentu nie byłam w stanie się oderwać, dopóki książki nie zamknęłam. Chciałabym, bardzo bym chciała, aby Magda Kordel napisała powieść całkowicie umiejscowioną w przeszłości. Teraźniejszość wychodzi jej świetnie, lubię jej miasteczko i bohaterów, lubię jej sposób narracji i styl, ale uważam (to moje zdanie, bo z pewnością wiele czytelniczek zechce mnie udusić :)) ), że części historyczne wychodzą jej najwspanialej.

Nadzieje i marzenia to tytuł znamienny, ponieważ po tej książce wiele czytelniczek zamarzy, że Magda Kordel rozpocznie nową serię, z modrzewiowym dworkiem w tle. Zakończenie książki wskazuje na nowe przeżycia, nowe tajemnice... Pozostaje nam poczekać, gdzie tym razem zaprosi nas autorka. A póki co: czytać to, co już napisała. Zachęcam Was do sięgnięcia po jej najnowszą powieść, jestem pewna, że się Wam spodoba. Ale jeśli jak mnie, wyda Wam się z początkiem nieco senna, to poczekajcie, aż nabierze tempa i akcji, bo naprawdę warto...

Marzenia są po to, by je spełniać. W każdym razie trzeba próbować :)

Malownicze to fantastyczne miejsce na ziemi i jeden z moich ulubionych cyklów czytelniczych. Chyba każdy marzy, aby mieć takie swoje Malownicze - ja takie już znalazłam. Piękne, wiejskie, gdzie czas zwalnia, a książki czytam delektując się kawą na tarasie. Dla takich chwil warto żyć :) Z przyjemnością odwiedzam znowu Malownicze i witam się z dobrze znanymi bohaterami.

"Nadzieje i marzenia" to połączenie teraźniejszości i przeszłości, które tworzą niezwykłą mozaikę i jak puzzle składają się w idealną całość. Tym razem w opowieści z Malowniczego główną rolę wiedzie Madeleine.

W Malowniczym nastała wiosna, soczyście zielona i kolorowa, pobudzająca do działania. Magda cieszy się wiosną, ale męczy ją stan zawieszenia, w jakim się znajduje. Michał jest, ale jakby go nie było.... Niby zdecydowali się na ślub, ale narzeczony jakoś nie pali się do zmiany swego kawalerskiego trybu życia. Magda postanawia odbyć z Michałem rozmowę, która wiele zmieni w ich życiu....

Żeby tego było mało, kobieta otrzymuje tajemniczy list z francuskiej kancelarii prawniczej w sprawie spadku. Miasteczko trzęsie się od plotek, a Magda zastanawia się, co robić. W końcu postanawia pojechać do Paryża.

Niejako rownolegle przychodzi nam śledzić losy Sabiny. Od aktualnych wydarzeń dzieli nas ponad 150 lat, przenosimy się w okolice Gór Świętoklrzyskich, gdzie trwa walka z zaborcą. Zaangażowana w nią jest nasza bohaterka i jej ukochany Adam.

Co łączy Magdę i Sabinę? Bo patrząc z boku, wszystko je dzieli - miejsce, czas, charakter.

Przeczytajcie - czeka Was moc wrażeń i emocji, a ja tymczasem żegnam Malownicze - z żalem.....

Uwielbiam ten cykl - jest ciekawy, wzruszający i taki ciepły. Lubię wracać do ulubionych części i bohaterów. Magdalena Kordel pisze lekko i zabawnie, ale również znajdziecie w jej powieściach życiową mądrość, piękne uczucia, emocje i fantastycznych ludzi. Postacie, które wykreowała są niesamowite i bardzo realne. Uwielbiam Leontynę!

Nastrój, emocje, uczucia zawarte w cyklu Malownicze udzielają się czytelnikami. Z bohaterami powieści przeżywamy ich radości i smutki, towarzyszymy im jak cień w codziennych zmaganiach. Są dla mnie jak rodzina, jak najbliżsi przyjaciele. Rozstaję się z nimi z żalem i czekam na jeszcze! Malownicze to dla mnie ważny cykl, wrócę do niego jeszcze wielokrotnie - a Wam polecam z całego serca :)

[Adres usunięty]

Szanowna autorko!

Wiem, że listy powinno pisać się na papierze, najlepiej odpowiednim piórem (nie może być za ostre ani za tępe). Niestety brak znajomości Twojego adresu znacznie pokrzyżował mi szyki, dlatego muszę posiłkować się listem elektronicznym.

Chciałabym z góry zaznaczyć, że niestety lektura Twojej najnowszej książki "Nadzieje i marzenia" sprawiła mi dużą trudność i wnioskuję o wyraźną informacje na okładce, że czytanie jej w środkach komunikacji miejskiej powinno odbywać się na własną odpowiedzialność. Nie można tak czytelnika zostawiać z historią, która albo wywołuje lekko szalony uśmiech na twarzy, albo zmusza do powstrzymywania łez. Jestem pewna, że współpasażerowie podróżny uznali mnie za osobę nie do końca poczytalną.

(...)

Madziu, dziękuję Ci za tę książkę. Mam nadzieję, że będzie mi dane poznać kolejne stworzone przez Ciebie historie, jak również uzupełnić tytuły, które na chwile obecną nadal są dla mnie niedostępne.

Cudowa. Niesamowita. Zaskakująca. Cała seria świetna, ale ta ostatnia najlepsza. Magdalena Kordel umiejętnie podnosiła poziom z jednej części na kolejną. Szacunek, bo wielu autorów zaczyna super a kończy męcząc wątki. Tutaj tego nie ma. Jedna lepsza od drugiej. Cudowny wątek związany z powstaniem listopadowym i styczniowym. Niesamowita historia przodków Madeleine ale nie tylko (o tym sza, jak ktoś ciekawy musi przeczytać). Jestem pod wrażeniem książki, opowiedzianej historii. Nie zabrakło wątków humorystycznych, wzruszeń, zaskoczenia. Brawo!