Nadal uzupełniam Jeżycjadę. Na Jowisza! Tom 2

Małgorzata Musierowicz to przede wszystkim autorka cyklu „Jeżycjada”. Poznańska dzielnica jest świadkiem perypetii, których doświadczają rodziny Borejków, ale nie tylko. I ja mam ulubione powieści z tego cyklu, że wymienię tylko „Szósta klepka”, czy „Opium w rosole”. A niedawno zapoznałem się z książką, która przybliża nam nie tylko bohaterów, ale i miejsca które odwiedzali, bądź w nich mieszkali. To drugi już tom noszący tytuł „Na Jowisza 2! Nadal uzupełniam Jeżycjadę”.

O książce możemy przeczytać, że:

Prawie 100 alfabetycznie ułożonych haseł, listy, skarby i pamiątki, archiwalne i kolorowe zdjęcia, a także wyjątkowe ilustracje! Obejrzyjcie namalowane specjalnie dla Was portrety dorosłej Genowefy Bombke i jej córek, a także podobizny czterech sióstr Borejko w wieku dojrzałym, Sławka Lewandowskiego i stryjaszka Józefa! Poznajcie rodzinę mitycznej Kopiec Arlety! Przeczytajcie śmieszne, ciekawe, a nawet romantyczne anegdoty związane z powstawaniem Jeżycjady i zarazem – z prywatnym życiem jej autorki! Na Jowisza! 2 – Nadal uzupełniam Jeżycjadę to kontynuacja bestsellerowego kompendium wiedzy o Borejkach, ich krewnych i znajomych, a także o okolicach, w których toczy się akcja 22 powieści cyklu.

"Na Jowisza! 2 – Nadal uzupełniam Jeżycjadę" to nie nowa część "Jeżycjady", jak można by się było spodziewać po tytule, a druga część kompendium wiedzy o tym świecie. Znacie takie książki, na pewno, świat literatury jest ich pełen, że wspomnę choćby "Żółwia przypomnianego" ze "Świata Dysku". Tu jest podobnie.

Książka to zbiór haseł, ale i anegdot. Ciekawostki przetykane są ilustracjami i zdjęciami, a całość jest kompleksowa i ciekawa nawet dla tych, którzy dobrze znają całą serię. Jeśli więc lubicie "Jeżycjadę", poznajcie koniecznie. Warto, nawet jeśli myślicie, że to tylko swoista encyklopedia z faktami, które już znacie.

„Na Jowisza Nadal uzupełniam Jeżycjadę 2” jest kolejną częścią bestselerowej książki Małgorzaty Musierowicz napisanej we współpracy z Emilią Kiereś. Na wewnętrznej stronie okładki znajdziemy mapę z przyporządkowanymi miejscami „jeżycjadowymi” wokół Poznania.

Książka bardzo przypomina słownik, w górnych rogach mamy literkę, na którą zaczynają się najróżniejsze hasła. Np. pod M mamy przedstawione Muzeum Instrumentów Muzycznych. Do opisu są dołączone zdjęcia, dzięki czemu możemy zobaczyć jego wygląd.

Kontynuacja książki Pani Małgorzaty jest zbiorem haseł i krótkich opisów. Dodatkowo mamy dołączone zdjęcia, które zostały wcześniej opisane przez autorkę. Podczas czytania niejeden fragment zaciekawił mnie tak bardzo, że został głęboko w mojej pamięci. Na przykład „Mętny rosół” opowiada o tym, jak autorka podpisała umowę na kolejną powieść na podstawie pobieżnego konspektu. Zarobioną zaliczkę szybko wydała, a w drodze było jej trzecie dziecko. I jak pomyśli się logicznie, wena literacka powinna przybyć do niej z podwójną siłą, ta jednak zanikła. Cały ten fragment podkreśla rozterki wewnętrzne autorki oraz sytuację panującą w jej rodzinie, pracy i w kraju. Autorka odzyskiwała wenę, gdy los jej sprzyjał i traciła ją ponownie, kiedy na drodze życia pojawiały się przeszkody. Myślą przewodnią jej mamy, za którą poszła, brzmiała: „Praca najlepszym lekarstwem na siebie”. Fragment przedstawia głównie rozterki pisarki, przez co zaniedbywała pisanie.

Tak naprawdę, każdy wers książki potrafi zaciekawić. Przedstawia ON różne sytuacje i opisy, przez co jest różnorodna i ciekawa. Myślę, że będzie to idealny przerywnik w ciągu dnia, aby na chwilę zrelaksować się i poczytać coś ciekawego. Serdecznie polecam.

MK

Szkolny Klub Recenzenta