Magia domowa. Tom 2

Jeśli polubiliście pierwszą część Magii domowej, to tę wręcz pokochacie. W pierwszej części poznaliśmy bohaterów, zrozumieliśmy z jakimi problemami się borykają i zdążyliśmy ich polubić. W tej części akcja goni akcję. Nasi bohaterowie jeszcze bardziej rozkwitają. Fin w roli szpiega? Wychodzi z zamku i oczywiście jak to on wszędzie wpada w kłopoty, z których na koniec zazwyczaj wychodzi coś dobrego. Jego miłość do Anniki kwitnie, czy jednak uda się jej wywinąć z aranżowanego małżeństwa z innym. Czy królowa szczęśliwie urodzi maleństwo i gdzie znajdują się żołnierze wroga? Oj w tej części dzieje się naprawdę dużo. Cięte dialogi, absurdalne sytuacje okraszone odrobiną magii. No i oczywiście czarny kocur, który w tej części pokazuje nowe umiejętności. Dla wszystkich kochających fantasy w bajkowej odsłonie jest to książka idealna.

Z seriami fantasy jest tak, że z reguły są ze sobą ściśle powiązane i trzeba czytać je w odpowiedniej kolejności. Tak samo jest z "Magią domową", gdzie drugi tom jest kontynuacją i koniecznie należy zapoznać się najpierw z pierwszą częścią aby rozumieć wszystko co tu się dzieje.

A dzieje się bardzo dużo. Ponownie jako główny bohater pojawia się Fin, ale także inni bohaterowie, choć część zostaje odsunięta na dalszy plan. Ich przygodom nie ma końca, a wszystko dzieje się bardzo szybko. Fin postanowił zrobić porządek z własnym życiem, bo tak jak lubi go w kuchni, tak chciałby aby zapanował i w jego problemach. Nie jest to jednak takie proste, bo za pasem wojna, a do tej ojciec chłopaka postanowił do niego przybyć. Kuchmistrz zamarzył o odpoczynku poza murami zamku choć na chwilę, ale jego kosztem miałby szpiegować...

Tym razem już nie wpadamy w sam środek magicznych cudów, a raczej zahaczamy o problemy codzienne, które zdarzają się bohaterom. Relacje między bohaterami są tutaj na pierwszym planie, bo oprócz znanych już postaci ma się pojawić także ojciec Fina i ten jest z tego powodu przerażony.

No i właśnie. W pewnym momencie można odnieść wrażenie, że początkowy zamysł na tę serię był zupełnie inny, ale spokojnie, magii tu co nie miara i pojawia się także Kot Kraken. Jego wielbiciele zapewne będą narzekać, że go zbyt mało, a inni, że to nic oryginalnego. Kota porozumiewającego się z czarownicami już mieliśmy w literaturze nie raz, a czy mieliśmy kota podpalacza?

Takimi smaczkami ta powieść kupuje czytelników i mnie także, bo jest jednocześnie lekka i przyjemna, ale z drugiej porusza trudne tematy. W tym miejscu trzeba także wspomnieć o tym, że nie każde są rozwiązywane, jak na przykład problem z alkoholem jednej z bohaterek, ale mam nadzieję, że w trzeciej części zostanie to bardziej poruszone.

To idealna książka, a właściwie seria, na jesienne, długie wieczory. Należy sobie do niej sporządzić wywar z gorącej czekolady, pianek oraz umieścić ukochanego sierściucha na kolanach, a później wpaść w sidła i dać się porwać do kuchni, w której podchodzi się do jedzenia prawidłowo, bo jedzenie to życie.

Po zakończonej lekturze oczywiście będzie każdy głodny, z czym trzeba się liczyć, i to nie tylko jedzenia, ale także tomu trzeciego...

Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Prószyński i S-ka.

Z seriami fantasy jest tak, że z reguły są ze sobą ściśle powiązane i trzeba czytać je w odpowiedniej kolejności. Tak samo jest z "Magią domową", gdzie drugi tom jest kontynuacją i koniecznie należy zapoznać się najpierw z pierwszą częścią aby rozumieć wszystko co tu się dzieje.

A dzieje się bardzo dużo. Ponownie jako główny bohater pojawia się Fin, ale także inni bohaterowie, choć część zostaje odsunięta na dalszy plan. Ich przygodom nie ma końca, a wszystko dzieje się bardzo szybko. Fin postanowił zrobić porządek z własnym życiem, bo tak jak lubi go w kuchni, tak chciałby aby zapanował i w jego problemach. Nie jest to jednak takie proste, bo za pasem wojna, a do tej ojciec chłopaka postanowił do niego przybyć. Kuchmistrz zamarzył o odpoczynku poza murami zamku choć na chwilę, ale jego kosztem miałby szpiegować...

Tym razem już nie wpadamy w sam środek magicznych cudów, a raczej zahaczamy o problemy codzienne, które zdarzają się bohaterom. Relacje między bohaterami są tutaj na pierwszym planie, bo oprócz znanych już postaci ma się pojawić także ojciec Fina i ten jest z tego powodu przerażony.

No i właśnie. W pewnym momencie można odnieść wrażenie, że początkowy zamysł na tę serię był zupełnie inny, ale spokojnie, magii tu co nie miara i pojawia się także Kot Kraken. Jego wielbiciele zapewne będą narzekać, że go zbyt mało, a inni, że to nic oryginalnego. Kota porozumiewającego się z czarownicami już mieliśmy w literaturze nie raz, a czy mieliśmy kota podpalacza?

Takimi smaczkami ta powieść kupuje czytelników i mnie także, bo jest jednocześnie lekka i przyjemna, ale z drugiej porusza trudne tematy. W tym miejscu trzeba także wspomnieć o tym, że nie każde są rozwiązywane, jak na przykład problem z alkoholem jednej z bohaterek, ale mam nadzieję, że w trzeciej części zostanie to bardziej poruszone.

To idealna książka, a właściwie seria, na jesienne, długie wieczory. Należy sobie do niej sporządzić wywar z gorącej czekolady, pianek oraz umieścić ukochanego sierściucha na kolanach, a później wpaść w sidła i dać się porwać do kuchni, w której podchodzi się do jedzenia prawidłowo, bo jedzenie to życie.

Po zakończonej lekturze oczywiście będzie każdy głodny, z czym trzeba się liczyć, i to nie tylko jedzenia, ale także tomu trzeciego...

Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Prószyński i S-ka.

Wracamy do Daxarii i znanych nam z poprzedniego tomu bohaterów, w tym mojego ulubieńca - Fina Ashowana.

Jeśli jeszcze nie czytaliście, to koniecznie zacznijcie od pierwszego tomu, bez niego ani rusz.

Bardzo czekałam na ten tom, chciałam poznać dalsze losy naszych nietuzinkowych postaci ale oczywiście to jeszcze nie koniec, czekam znowu na następną część przygód czarownika domowego.

Fin zbliża się do Anniki, dostaje także tajną misję od króla.

Królowa jest na skraju życia i śmie*ci ale za wszelką cenę chce urodzić to dziecko.

Matka Fina robi co może a przy okazji okazuje się, że ona także znalazła nową miłość i to w ekspresowym tempie - w jej wieku nie ma na co czekać.

Tym razem także nie brakuje wielu zabawnych sytuacji, w jakie się wplątuje (albo je wywołuje) nasz królewski kucharz.

Jego perypetie przechodzą do legendy na bieżąco.

Jednakże jeśli chodzi o te wszystkie wyśmienite i magiczne potrawy, tym razem są na dalszym planie, już nie dominują fabuły a my przechodzimy w mroczniejsze klimaty.

Troivackianie są coraz bliżej, nawet bliżej niż się nam wydaje a perspektywa wojny staje się coraz wyraźniejsza.

Fin musi się zmierzyć z niebezpieczeństwami a także spotkać oko w oko ze swoim ojcem.

Jak wiecie z poprzedniego tomu, nie pałają do siebie sympatią odkąd Fin go wystrzelił w powietrze dwadzieścia lat wcześniej.

Jednakże ojciec Fina ma plan.

Jaki to będzie plan?

Do czego mu potrzebny młody Ashowan?

Mnóstwo intryg, śmiechu ale także strachu i smutku.

Szereg różnych emocji pojawia się przy czytaniu tej książki, były momenty kiedy się wzruszyłam bo osoba autorska zafundowała nam chwile grozy.

Na szczęście możemy liczyć na happy end - ale czy dla wszystkich?

Fin wydaje się być coraz potężniejszy, jestem ciekawa, co się za tym kryje.

Mało tego, zaczyna rozumieć Krakena (kot familiariusz, połączony ze swym czarownikiem).

Królestwo dowiaduje się o tożsamości Ashowana.

Jak zareagują?

Czy Fin jest kimś więcej niż czarownikiem domowym?

Czy jego mutacje jeszcze ewoluują?

Czy Annice uda się oddalić widmo mariażu politycznego i być z Finem?

Uwielbiam klimat opisywany w tej serii.

Pachnące potrawy, mnóstwo magii, ogromna ilość fantastycznego poczucia humoru ale także sporo intryg, zwrotów akcji a nawet nutka romansu.

Nie ma co opowiadać, bierzcie się za czytanie.

MAGIA DOMOWA 2 to kontynuacja przygód Finlaya Ashowana - czarownika domowego, a jednocześnie nadwornego kucharza króla Daxarii. Tym razem Fin ma tydzień wolnego od prowadzenia kuchni, ale dostaje za zadanie poszpiegować trochę w miasteczku i znaleźć kryjówkę wroga. A jako, że jego magia nie działa w obcych miejscach, to będzie zdany tylko na własny urok osobisty i spryt. Zapowiada się ciekawie, prawda?Osoba autorska w genialny sposób poprowadziła fabułę, dodając nowe wątki i przedstawiając nam bohaterów w nieco innym świetle niż wcześniej, dzięki czemu całość była niesamowicie ciekawa i wciągająca. Ciągle coś się działo i nie dało się nudzić. Kraken przemówił i w najlepsze działał ze swoim kocim gangiem, a Fin zachwycał zdolnościami kucharskimi na zaimprowizowanym festynie, a także zachęcał do założenia związków zawodowych w... domu uciech. Dla równowagi było też parę wzruszających i trudniejszych momentów, [Adres usunięty]. dotykających wątku problemów rodzinnych, czy też strachu o zdrowie bliskiej osoby. Całość dawała więc pełnowymiarową historię, bogatą w rozmaite emocje, angażującą czytelnika i sprawiającą, że chce się więcej. I jak w pierwszym tomie czuło się głód w trakcie czytania, bo tyle było tam wzmianek o jedzeniu, tak teraz pokazano nam Fina, który chce awansować społecznie, by móc oficjalnie starać się o względy kobiety swojego serca. Delemhach udowadnia tym, że ma głowę pełną pomysłów i nigdy nie wiadomo, czego jeszcze można się w tej historii spodziewać. A wierzcie mi - jest tu masa wątków, które jeszcze czekają, by je rozwinąć w kolejnych tomach. Dodatkowo, całość ma taki ciepły i przyjemny klimat, że jest to idealny przykład cozy fantasy.

Polecam serdecznie i mam nadzieję, że nie będziemy musieli długo czekać na kolejny tom.

Amanda.Says